Umvendingar kosta.

 

En hvert gjaldið er veit aðeins Inga sjálf.

Oft hefur verið sagt að farið hefur fé betra en stundum má segja að það hefði betur farið, og lakara fé verið eftir.

 

Að vísa í fátækt fólk, þegar öruggt er að markaðsvæðing orkunnar skilur fátækt fólk út í kuldanum, er áður óþekkt lágkúra mútunnar.

Flestir gæta þó lágmarks sjálfsvirðingar, bera við hausverk, slysum, magaverk, eða snöggum munnhæsi sem gerir alla tjáningu illmögulega.

 

En hver gerir út Flokk fólksins og fólk eins og Ingu Snæland??

Grát þess og upphlaup, fallegu orðin, hina meintu andstöðu við auðræðið.

 

Hún hefur allavega ekki verið þögguð í hel, líkt og til dæmis Lilja Mósesdóttir sem kom með beinskeyttar tillögur gegn hrægömmum og öðrum skepnum sem sugu allt laust fjármagn úr hagkerfinu.

Sem er viss vísbending um skaðleysi Ingu, þó henni hafi vissulega orðið það á að fá hæft fólk með sér i framboð.

 

Það er þegar á reynir sem fólk afhjúpar sig.

Flestir hafa þó vit á að vera beggja blands, jafnvel kaupa sér skikkju sem má hafa á báðum herðum.

En grátkirtlarnir geyma ekki slíka visku.

 

Ingu Snæland tókst einfaldlega að vekja athygli á gjaldskránni.

Að það séu verðmæti í því að ná að plata kjósendur til að kjósa sig á þing.

Og þau verðmæti kosta.

 

Gömul saga og ný.

Aðeins skömm á upplýsingaöld að gjaldskráin sé leyndó.

 

Það væri þarft síðasta verk Ingu Snæland að upplýsa um hana.

Það væru þó spor sem lifðu hana.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

 

 

Segir Alþingi haldið í gíslingu

Öllum steinum velt.

 

Segir formaður utanríkismálanefndar og er þá líklegast að vísa í eigin þekkingu.

Sem væri í lagi ef hún væri á launum hjá þeim fjárfestum sem þegar sjá gróðann í markaðsvæðingu orkunnar en ekki þegar hún er trúnaðarmaður almennings, á launum hjá honum.

Þess vegna ætti hún að nýta næstu daga umræðunnar til að útskýra nokkur atriði sem hún hefur hingað til blekkt þjóðina um.

 

Af hverju fullyrðir hún að orkupakki þrjú snúist um neytendavernd þegar það stendur skýrt í regluverkinu að tilgangurinn sé hindrunarlaus orkuviðskipti milli landa. Eða eins og segir á vef Evrópusambandsins; "What is the aim of the "third energy package"? The aim is to make the energy market fully effective and to create a single EU gas and electricity market.".

Er hún að segja satt og Evrópusambandið að ljúga??

 

Er Evrópusambandið búið eða mun það endursemja lagatexta regluverksins þar sem einhliða fyrirvara íslenskra stjórnvalda koma fram??

Eða hvernig á erlendur fjárfestir sem þegar hefur eytt milljörðum og mun halda áfram að eyða milljörðum í undurbúning á lagningu sæstrengs til Íslands að vita að fjárfesting hans sé glatað fé?? 

Varla heldur ráðherrann að fjárfestar á evrópska efnahagssvæðinu ráði allir sem einn Íslendinga í vinnu við að lesa þingtíðindi þar sem meintir fyrirvarar Íslands á evrópsku regluverki koma fram??  Varla því eins og menn lesa stjórnartíðindi til að kynna sér íslensk lög, þá lesa menn sér til um regluverk hins innri markaðar á vef Evrópusambandsins.

Ef ráðherra trúir að íslensk þingtíðindi hafa lagalegt gildi á evrópska efnahagssvæðinu, þarna þar sem þessi "single EU electricity market" er starfandi, hvar er þá leyniplaggið með þingsályktunartillögunni þar sem þessir meintu fyrirvarar koma fram, og hvar er vísan í þekkt dómafordæmi þar sem innlend lög eru æðri regluverki hins innra markaðar.

Sú sem hefur velt öllum steinum ætti mjög auðvelt með að svara því.

 

Loks ætti formaður utanríkismálanefndar að útskýra í þingræðunni, ekki eins og hann sé á málfundafélagi í menntaskóla, heldur með rökum, hvernig orkupakki 4 samræmist stjórnarskránni eða svo vísað sé í hans eigin orð "enda höf­um við okk­ar eig­in stjórn­ar­skrá og byggj­um okk­ar málsmeðferð á ís­lensk­um lög­um".

Um orkupakka 4 má lesa þetta í Bændablaðinu;

"Í skýrslunni segir að orkupakki 4 sé „staðfesting á yfirþjóðlegum þætti orkustofnunar ACER.“ Mun framkvæmdastjórnin fylgja eftir áætlunum aðildarlanda þess samnings um frekari virkjanir, orkunýtni og umskipti til nýtingar á endurnýjanlegum orkulindum. Markmið ACER er að tryggja heildarnettengingu milli landanna sem aðild eiga að sameiginlega orkuneti ESB í gegnum þessa samninga.".

Gæti það hugsast að hún hafi ekki kynnt sér innihald orkupakka 4 eða þekkir hún ekkert til íslensku stjórnarskráarinnar??

Svona í ljósi þess að hún telur að valdaframsal til yfirþjóðlegrar stofnunar, ACER, samræmist henni.

 

Þingleg umræða er til að útskýra þetta fyrir íslensku þjóðinni.

Að láta það ógert er vísvitandi tilraun til að blekkja og þó það sem slíkt varði ekki við lög, þá banna samt hegningarlög slíkt athæfi þegar tilgangurinn er að "að skerða sjálfsákvörðunarrétt íslenska ríkisins".

Í raun ætti formaður utanríkismálanefndar að þakka fyrir að ennþá séu til þingmenn sem nenna að ræða þetta mál og gefa henni þar með tækifæri til að leiðrétta rangfærslur sínar.  Eða þá að færa sönnur á mál sitt.

En fullyrðingar og frasar eru ekki sönnur á máli, jafnvel ekki í keppni málfundafélaga menntaskólanna.

 

Það er nefnilega svo að þó hún hafi völdin í dag, þá eru þau ekki vís á morgun.

Og lærdómur þjóðarinnar eftir ítrekuð svik stjórnmálastéttarinnar, bæði í þessu máli sem og ICEsave, er að láta lög gilda.

Og landsala varðar við lög.

 

Sérstaklega þegar hún er ítrekuð.

Kveðja að austan.

Ekki horft til 4. orkupakka

Hvað kemur Klausturbarinn Orkupakka 3 við??

 

Annað en sú staðreynd að hann nýttist vel þeim auðmönnum sem sjá gróðann í orkuauðlindum þjóðarinnar?

Eða hvað kemur meint kvensemi Jóns Baldvins Orkupakka 3 við, annað en að nýtast vel þeim auðmönnum sem sjá gróðann í orkuauðlindum þjóðarinnar?

 

Það var nefnilega svo að það tókst ekki að stinga dúsu uppí alla svo á einhvern hátt varð að þagga niður í öðrum.

Og í það minnsta var gæsin gripin til að blása upp þessi hneyksli langt fram yfir öll velsæmismörk, þeim sem þátt tóku í múgæsingunni til ævarandi skammar.

Síðasta dæmið um þau vinnubrögð er árásir viðrinanna á Ásmund Friðriksson vegna akstursástríðu hans.

Það er gróði í Orkupakka 3, mikill gróði, og það er einskis svifist að þagga niður í þeim sem setja sig uppi á móti.

 

Við sjáum til dæmis aumingjaskapinn í formanni Sjálfstæðisflokksins að biðja flokksmálgagn Viðreisnar og Pírata að birta afmælisgrein sína af tilefni 90 ára afmæli flokksins, bara vegna þess að hann sættir sig ekki við beinskeyttan sannleika ritstjóra blaðsins.

Rauf þar með vegferð sem hefur staðið frá stofnun Sjálfstæðisflokksins, að blaðið og flokkurinn séu eitt á hátíðarstundum.

Kannski komst hann í nýjast Reykjavíkurbréfið þar sem þetta segir um málflutning hans um hina meintu fyrirvara sem engu halda; "að vandræðagangurinn væri ögrun við heilbrigða skynsemi".  Og í fljótræði sínu ekki áttað sig á að verið var að skrifa um annan forsætisráðherra í öðru landi.

En að geta ekki tekið slag dagsins án þess að fyrtast við og taka þátt í þöggun á blaði sínu, getur seint talist rismikið.

 

Núna sætir formaður VR aðkasti fyrir að hafa skoðun á Orkupakka 3, og miðað við hnýtingar þá koma þær frá vinstri.

Fyrst að Miðflokkurinn var ekki keyptur, og vogar sér að halda uppi málþófi, þá eru þeir sem þakka þeim fyrir þá landvörn, orðnir kvenhatarar.

Þetta er svona svipuð andleg lágkúra og þegar við ICEsave andstæðingar voru í vinnu fyrir heimstjórnarflokkinn, Bláu höndina eða eitthvað þaðan af verra, vegna þess að við vildum ekki gangast undir skuldaþrældóm vegna einhvers regluverks sem ekki einu sinni kvað á um þann skuldaþrældóm.

 

Eymd stuðningsmanna vinstri flokkanna er sú að innst inni vita þeir að þeir orðnir taglhnýtingar auðsins, verkfæri ógeðslegustu birtingarmyndar frjálshyggjunnar sem þeir hötuðust við allir sem einn í áratugi á undan hinum sögulegu svikum VG og orðalepparnir eiga að sefa rödd samviskunnar.

Síðan eru það hinir aumkunarverðu jafnaðarmenn sem fyrir löngu hafa sagt alþýðu landsins stríð á hendur í nafni hins frjálsa flæðis, hugmyndfræðinnar sem er ættuð úr ranni Friedmans og Hayeks, og Hannesar Hólmsteinar allra landa börðust fyrir.

 

Í raun á að vorkenna þessu fólki.

Aumari viðsnúningur á pólitískum lífsskoðunum hefur ekki þekkst í gjörvallri sögu vestrænna stjórnmála.

Og það á að virða það að fúkyrðaflaumurinn er þeirra eina vörn að hindra sjálfsskaða, það vita það allir að það var ekki auðvelt að vera doktor Jekyll, búandi með mr Hyde.

Að enda sjálfur það fyrirlitlegasta sem menn höfðu þekkt, er ömurlegt hlutskipti öllum sem í lenda.

 

Höfum það bak við eyrað þegar við hlustum á þetta fólk.

Þó við tökum á móti fúkyrðum þeirra og látum þau ekki komast upp með einhverja siðferðislega réttlætingu á landsölu sinni og auðþjónkun, þá eigum við líka að vorkenna því.

 

Því það á bágt.

Mjög bágt.

Kveðja að austan.

Ragnar Þór segist „pólitískt viðundur“

Styrmir er ekki hver sem er.

 

Hann er skarpasti pólitíski penni sinnar kynslóðar, dyggur sjálfstæðismaður, flokksmaður, og Íslendingur. 

Hann einn getur svarað hvað að þessu kemur fyrst og sjálfsagt talið upp mikið fleira, en þó hann teldi upp þúsund atriði um sjálfan sig, þá yrði hvergi minnst á Miðflokkinn, Steve Bannon, þjóðernisöfgar eða annað sem klínt er á það fólk sem vill halda í fullveldi þjóðarinnar.

Að hún setji regluverk um nýtingu auðlinda sinna, og hún hafi full yfirráð yfir þeim.

 

Og þegar maður eins og Styrmir Gunnarsson segir að þingmenn séu að bregðast þjóð sinni, þá hundsa menn ekki þau orð.

Hvað þá að láta fréttaflutning af andstöðu þjóðarinnar snúast um lengd þingfunda eða veltast um spurninguna hvenær málþófi Miðflokksins fari að ljúka.  Í stað þess að spyrja þingmenn af hverju fleiri aðstoði ekki Miðflokkinn í landvörn sinni.

Að ekki sé minnst á skoffínsumræðuna þegar fólkið sem setti okkur á hausinn, hljóp frá skuldum sínum en ekki eignum, seldi okkur bretum í ICEsave, skuli komast upp með tengja sjálfstæðisbaráttu við hægri öfga og Steve Bannon sem tók víst við að Grýlu að vera alltaf á rólinu.

 

"Þingmenn eru að bregðast" segir Styrmir.

Og það er líka hægt að fullyrða að fjölmiðlar hafa brugðist í þessu máli.

Af hverju er Bændablaðið, eins ágætt og það er, eini fjölmiðillinn sem sagt efnislega frá innihaldi 4. og 5. orkupakkans;

" Í skýrslunni segir að orkupakki 4 sé „staðfesting á yfirþjóðlegum þætti orkustofnunar ACER.“ Mun framkvæmdastjórnin fylgja eftir áætlunum aðildarlanda þess samnings um frekari virkjanir, orkunýtni og umskipti til nýtingar á endurnýjanlegum orkulindum. Markmið ACER er að tryggja heildarnettengingu milli landanna sem aðild eiga að sameiginlega orkuneti ESB í gegnum þessa samninga.

Þessi óhefta tenging yfir landamæri kemur líka fram í skýrslum ENTSO-E [European Network of Transmission System Oper ators for Electricity] og í skýrslum EnR, [European Energy Network]. ACER tryggi óheft flæði ódýrrar raforku til landa með dýra orku ACER er ætlað að tryggja frjálst flæði orku frá svæðum með lágt raforkuverð yfir á svæði með hátt raforkuverð. Niðurstaðan verður samhæfður evrópskur raforkumarkaður, með enn hærra verði en verið hefur í Noregi".

 

Skyldi þeir þingmenn sem eru að bregðast þjóðinni með því að færa yfirráðin á orkuauðlindum þjóðarinnar til Brussel vita hvaða regluverk þeir eru að kalla yfir þjóðina??

 

Og af hverju fjalla fjölmiðlar ekki um þá staðreynd að lagning sæstrengs þarf ekki að vera á forræði einstakra ríkja, það dugar til dæmis að leyfi sé veitt í Noregi um að leggja sæstreng til Íslands, og þá virkjast sjálfkrafa regluverk þriðja orkupakkans um yfirþjóðlegt vald ACER og samkvæmt regluverkinu má ekki leggja steina í götu hinnar óheftu tengingu yfir landamæri.

Og hvaða hald er þá í lögum sem banna lagningu sæstrengs nema að Alþingi samþykki, þegar Alþingi hefur samþykkt regluverk sem bannar slíkt bann.

Og regluverkið er þannig að íslenskir dómsstólar munu ekki skera úr um ágreininginn, heldur dómstólar Evrópusambandsins.

 

Fyrst að þingmennirnir sem brugðust hafa ekki samband við helstu sérfræðinga álfunnar í Evrópurétti, og spyrja þá um hver lagastaða Íslands yrði ef til þessa kæmi, af hverju gera íslenskir fjölmiðlar það ekki.

Hefur ríkisútvarpið ekki sent menn út af minna tilefni??

Eða Bogi fengið menn í góð viðtöl til að fræða og upplýsa?

 

Það þarf nefnilega marga til að svíkja heila þjóð og ná undan henni auðlindum sínum.

Því það er svo umfangsmikið verk.

Þingmenn gætu ekki spilað sig aula nema með í gildi væri óskráð samkomulag um að fjölmiðlar létu þá komast upp með slíkt.  Reyndar hugsanlegur möguleiki að það sé skráð, en annars augljóst að fáviska þeirra nýtur friðhelgi.

 

Síðan má spyrja af hverju Einar Þorsteinsson fær ekki að tala aftur við Stefán Má Stefánsson í Kastljósi, og spyrja hann hvort það sé ekki fáheyrt að þó sá fyrirvari sem settur er í löggjöfina, til að koma í veg fyrir að regluverkið sem er verið að samþykkja, gildi, sé settur með þeim orðum að það sé gert til að koma til móts við gagnrýni á fyrstu málsmeðferð stjórnvalda. 

Það átti sem sagt að samþykkja orkupakka 3, án þess þó að reyna að slá þann varnagla að banna lagningu sæstrengs. 

Það er ekki nóg að ég og þú lesandi góður, segi að slíkt sé sönnun þess að ekki sé hægt að ljúga heimsku upp á ráðherra okkar og þingmenn, svo víðáttuvitlaust er þetta, heldur leggur þjóðin við hlustir þegar virtur prófessor segir að slíkt sé án fordæma, að vera á móti innihaldi tilskipunar, og innleiða hana samt án fyrirvara.

Og síðan myndi þessi sami prófessor útskýra orð sín sem höfð voru eftir honum á Mbl.is og fleiri fjölmiðlum að til þess að fyrirvari haldi, þá þurfi að ná samningum um þá fyrirfram og það þyrfti að liggja yfir efni orðalags þeirra, því það væri mjög flókið að semja lagatexta sem héldi.

 

Getur skýring þess að Einar fær ekki að taka annað viðtal við Stefán Má, sé sú að það fyrsta átti aldrei að fara í loftið, því eftir það viðtal voru stjórnvöld skilin eftir berrössuð út í garranum í málflutningi sínum.

Og slíkt megi ekki gerast aftur.

Einar því múlbundinn og málefnaleg umræða kæfð.

 

Það eru nefnilega margir að bregðast.

Það er heil kynslóð barna að bregðast og best að láta Styrmi hafa lokaorð þar um;

"„Nú ætla full­trú­ar nýrra kyn­slóða Íslend­inga að opna þess­um sömu ný­lendu­veld­um leið inn í aðra auðlind okk­ar, orku fall­vatn­anna. Þeir eru að opna dyrn­ar fyr­ir þau til þess að gera Ísland að forðabúri Evr­ópu í orku­mál­um á kostnað Íslend­inga sjálfra,“ sagði hann. „Það er eng­inn mun­ur á því að af­henda Brus­sel yf­ir­ráð yfir fiski­miðunum við Ísland sem mundi ger­ast með aðild að Evr­ópu­sam­band­inu og því að fella orku fall­vatn­anna á Íslandi inn í reglu­verk Evr­ópu­sam­bands­ins um orku­mál,“ sagði Styrm­ir.".

 

Það var til lítils barist ef kalkúnn í búri telst vitsmunalegt viðmið barnanna sem hafa erft landið.

 

Og því miður Styrmir Gunnarsson, það er ekki nóg að landsfundur Sjálfstæðisflokksins samþykki ályktun gegn lagningu sæstrengs.

Ekki vegna þess að sporin hræða, það má vel vera einn daginn virði unga fólkið ályktanir síns eigin flokks, en regluverkinu er bara alveg sama hvað Sjálfstæðisflokkurinn ályktar. 

Því ályktanir Sjálfstæðisflokksins eru ekki felldar inní regluverkið, ekki frekar en einhliða fyrirvarir Alþingis Íslendinga.

Regluverk sem bannar höft á flæði orku yfir landamæri, bannar bann.

 

Þess vegna bannar þú regluverkið, ekki sæstrenginn.

Það er eina sem dugar.

Kveðja að austan.

 

Þingmenn að „bregðast þjóð sinni“

Táknræn mynd af fólkinu.

 

Sem er samhent í að afsala til Evrópusambandsins forræði þjóðarinnar yfir orkuauðlindum hennar.

Samhent í að innleiða regluverk sem kveður á um markaðsvæðingu orkunnar, og sölu hennar á samevrópskum samkeppnismarkaði.

Á 90 ára afmæli flokks sem var stofnaður úr rótum sjálfstæðisbaráttunnar og ber nafn hennar.

Flokkur sjálfstæðis og sjálfstæðissinna.

 

Er lengra hægt að komast frá rótum sínum og arfleið??

Ég bara spyr.

Kveðja að austan.

Eyþór tók Krúnuleikastefið á Selló

Þá er bleik brugðið.

 

Þegar konungur málþófsins íhugar að stöðva eitt slíkt núna þegar það bitnar ríkisstjórn sem hann á setu í.

 

Væri ekki nær að hann deildi visku sinni með hinum yngri þingmönnum og segði þeim að málþóf væri öryggisventill minnihlutans gagnvart ofríki meirihlutans, það á sinn hátt neyddi menn til að leita vissra sátta um andstæð sjónarmið.

Hvað er að því að fresta málinu farm á haust, og fá vandað sérfræðiálit um á hvaða hátt þarf að setja fyrirvara svo innihald þessa regluverks, sem menn eru ólmir að vilja samþykkja, komi ekki til framkvæmda.

Svona fyrst að mönnum dettur ekki í hug einföldustu lausnina sem er að vísa þessu regluverki frá Íslandsströndum líkt og landvættirnir gerðu forðum við sendiboða Noregskonungs.

 

Hvað er að því að fá staðreyndir málsins unnar að hlutlausum sérfræðingum sem tíunda lagaframkvæmdir, dóma og svo framvegis um fyrirvara á regluverki Evrópusambandsins.  Ef til dæmis má benda á einhliða fyrirvara sem halda, af hverju er það ekki gert??

Eða þau dæmi þar sem yfirlýsingar, eins og yfirlýsingar EFTA ríkjanna, hafi lagalegt gildi þegar Evrópu dómar taka fyrir meint brot á regluverki sambandsins?  Og hvernig getur einkaaðili sem telur á sér brotið, til dæmis þeim sem er neitað um að leggja sæstreng, vitað hvaða viðaukar við reglugerðir gilda, ef það er ekki reglugerðin sjálf??  Er það yfirlýsingin sjálf, minnisblöð, fundagerðir, þingræður, einhvers staðar hlýtur það liggja skýrt fyrir hvernig er staðið af einhliða fyrirvörum, hvar er hægt að flétta þeim upp og svo framvegis, ef þessir einhliða fyrirvarar halda gagnvart skýru regluverki.

Því allt þetta þarf að liggja ljóst fyrir fram, og hlýtur að lúta skýrum reglum dómafordæma og annað fyrst fullyrt er að þeir haldi.

Svo einfalt, á ekki að þurfa rífast um.

 

Eins væri þarft verk að nýta sumarið til að þingheimur fái kynnt sér innihald fjórða orkupakkans og þess fimmta, þess sjötta og svo framvegis.

Um fjórða og fimmta má lesa í Bændablaðinu þar sem vitnað er í norska skýrslu þar um.

Svo það mætti spyrja sig, hvar er íslenska skýrslan um sama efnið??

Eða vita þingmenn ekkert hvað þeir eru að fara skrifa uppá.

 

Er aðalatriðið að fá að komast í frí.

Ef svo er, frestið þá málinu og hefjið umræðuna í haust.

Ef þeir vilja í raun vita hvað þeir eru að samþykkja, þá eiga þeir að nýta sumarið til að fá hlutlaus álit, ekki pöntuð álit embættismanna sem þegar eru búnir að samþykkja fyrir sitt leiti.

 

Fræðin eru nefnilega hlutlaus.

Það þarf bara að leita til hlutlausra.

Kveðja að austan.

Ekki farinn að hugleiða umræðustöðvun

Sjálfstætt fólk andmælir gerræði.

 

Því gerræði að þjóðin er ekki spurð álits, þegar að innleiða á regluverk sem sviptir hana forræði yfir orkuauðlindum sínum, regluverk sem breytir auðlindinni í markaðsvöru, sem á að seljast á samkeppnismarkaði hins sameiginlega orkumarkaðar Evrópu.

Ragnar Ingólfsson orðar nákvæmlega kjarna málsins;

"Þá skor­ar Ragn­ar Þór á stjórn­völd að fresta mál­inu og biður um að þjóðin fái and­rými til að kynna sér málið bet­ur. „Við kjós­end­ur hljót­um að geta gert þá kröfu þegar svo stór og um­deild mál, er snúa að auðlind­um þjóðar­inn­ar og grunnstoðum sam­fé­lags­ins, eru til um­fjöll­un­ar og hafa ekki fengið efn­is­lega umræðu í aðdrag­anda kosn­inga. Okk­ur get­ur varla legið svo mikið á að ekki megi slá þessu á frest til hausts­ins.“".

Og það er smán Alþingis að skilja ekki þennan kjarna.

 

Sem og það er smán hvað margt ósjálfstætt fólk þegir, þó það hafi valist til þeirra trúnaðarstarfa að gæta hagsmuna umbjóðenda sinna.

Er það til dæmis afsökun hjá formanni Neytandasamtakanna að þó fjármálastofnanir hafi fjármagnað formennsku hans, að samtökin berjist ekki gegn þessum reglum sem gera ekkert annað en að hækka raforkuverð íslenskra neytenda??

Eða þau sveitarfélög sem eiga mest undir að raforka okkar fari ekki á samkeppnismarkað, Fjarðabyggð og Akranes.  Hvaða ósjálfstæði veldur að frá þeim heyist ekki múkk?? 

Er það hollusta við þá sem eru ofar í goggunarröð flokkanna??

Hræðsla við valdið í 101??, eða hvað??

Varla er skýringin skortur á almennu atgervi, að menn skilji ekki hvað er undir??

 

Hér í Fjarðabyggð er það alla vega ákaflega ólíkleg skýring svo eitthvað hefur þetta með ósjálfstæði að gera.

Svipað og var til skamms tíma í verkalýðshreyfingunni þegar fáir þorðu gegn Gylfa og skrifstofunni og menn kyngdu því að eina verkalýðsbaráttan fólst í því að hvetja til þess að sótt yrði um aðild að Evrópusambandinu.

Það vissu flestir betur, en fáir þorðu gegn talandanum í Gylfa.

 

Í dag er sjálfstætt fólk í forystu launþegasamtakanna og það áréttar að hagsmunir auðsins að markaðsvæða orkuna er ekki hagsmunir almennings.

Einn helsti ráðgjafi Eflingar, Stefán Ólafsson orðar þetta mjög vel;

"Orkupakki 3 er hluti af lengri tíma þróun skipanar orkumála, sem einkum stefnir að aukinni markaðsvæðingu og einkavæðingu opinberra orkufyrirtækja. Þetta er meðal annars fært í þann búning að um sé að ræða aukna samkeppni sem styrki stöðu heimila og fyrirtækja, sem eigi svo að koma fram í betri og ódýrari þjónustu. Sá hængur er þó á þessari stefnu Evrópusambandsins að einkum er um að ræða gervisamkeppni, sem mun litlum ábata skila til neytenda. Verðhækkanir á orku til almennings eru líklegasta afleiðingin hér á landi. Hins vegar er mikil ágóðavon falin í þessari stefnu fyrir einkafjárfesta sem fá tækifæri til að eignast hluti í opinberum orkuveitum.".

Og þessi markaðsvæðing hefur ekki verið rædd á vettvangi stjórnmálanna, eða lögð í dóm kjósenda.

Það er eins og Ísland sé einræðisríki, eða gjörspillt Afríkuríki eins og Nígería, það dugar að kaupa stjórnmálamenn, og síðan hafa þjóðirnar ekkert meir með málin að gera.

 

Þess vegna sendir Ragnar Ingólfsson baráttukveðjur til þeirra þingmanna sem standa vaktina fyrir hann og börn hans.

Standa vaktina fyrir okkur öll.

Vegna þess að þessi vakt skiptir öllu máli.

 

Það skiptir nefnilega öllu að það sé varist þó ósigurinn sé næsta vís.

Þess vegna minnast Norðmenn baráttu sinnar gegn hernámi Þjóðverja með stolti, þeir tóku á móti, og þeir gáfust aldrei upp.

Þess vegna fara Danir alltaf að tala um veðrið þegar sama efni kemur til tals, en minnast reyndar á að þeir björguðu gyðingum frá útrýmingu, og mega virkilega vera stoltir af.

Þó eitthvað annað en meðvirknin og undirlægjuhátturinn.

 

Miðflokksmenn andæfa og seinna meir munum við vera stolt af þeirra andófi. 

Það voru ekki allir keyptir, það gáfust ekki allir upp.

Sem og við munum minnast þeirra sjálfstæðu manna sem beittu sér innan sinna félagasamtaka eða í sveitarstjórnum til að mótmæla markaðsvæðingunni og afsali forræðis okkar yfir orkuauðlindum þjóðarinnar.

 

Sú minning mun verða sterkari en smán þeirra sem sviku.

Sem seldu.

Eða þeirra sem ekki þorðu.

 

Það kemur nefnilega dagur eftir þennan dag.

Þeir úthrópuðu munu hrópa.

Sigur, sigur, sigur.

 

Því það lætur engin þjóð selja sig.

Þegar hún fattar hvað er að gerast þá spyrnir hún á móti.

 

Og spyrnir þeim burt sem seldu.

Það eitt er víst.

Kveðja að austan.

Sendir Miðflokksmönnum baráttukveðjur

Hvenær gengur djúpríkið of langt??

 

Það eru þekkt sannindi að glæpir borgi sig, það er ef þeir eru skipulagðir, og glæpaforingjar hafa vit á deila hluta hagnaðarins með meintum löglegum starfsgreinum eins og lögfræðingum, stétt sem skipar dómara, og stjórnmálamönnum, stétt sem setur leikreglur á þann hátt að glæpamenn eru því sem næst ósnertanlegir.

 

Mín kynslóð ólst ekki bara upp við Star Wars myndirnar, og af mörgum öðrum góðum myndum þá er myndirnar um Guðföðurinn minnisstæðar.  Og á þeim árum hélt maður pínu pons með mafíunni, það er þeim hluta hennar sem Al Pacino túlkaði á svo frábæran hátt. 

Þá vissi maður ekki að þær myndir voru samtímaspegill á réttarkerfi sem var undirlagt hagsmunatengslum og fjármögnun skipulagðara glæpasamtaka (mafían) og ítök þeirra náðu langt inní stjórnmálin.  Eitthvað sem Bandaríkjamenn ráku sig á eftir slysið á Three mile Island sem aðeins gæfan sá til þess að varð ekki þeirra Chernobyl.

Eftir þann atburð urðu múturnar ekki eins augljósar, eftir þann atburð fór fjármagnið í að tryggja leikreglur, og hagsmunatengsl sem gerði forkólfa mafíunnar því sem næst ósnertanlega. 

 

Bandarísk fangelsi eru yfirfull af smáglæpamönnum, en það telst til tíðanda ef lykilmenn mafíunnar, mennirnir sem bera ábyrgð á öllu, endi á bak við lás og slá.  Yfirleitt er það vegna minniháttar brota í stærra samhenginu, og eða þegar handlangar, sem eru ekki með lögfræðipróf, heldur gráðu í manndrápum, vitna til að fá léttari dóma. 

Síðan eru það skattsvikin, en skattaskil eru forsendur alríkisins, og þar gildir öfug sönnunarbyrði, ef þú getur ekki sannað heiðarlega tekjuöflun, það er peningaþvottavélin ekki nógu öflug, þá geta jafnvel verndaðir glæpamenn hlotið dóm fyrir skattaundanskot.  Aðallega vegna þess að málaliðar þeirra í stétt stjórnmála og lögfræðinga hafa ekki ennþá náð því í gegn að sérstakur reitur sé á skattaskýrslu sem heitir tekjur af ólöglegri starfsemi eins og sölu eiturlyfja, mannsali, vændi, spilavítum eða annað sem hið frjálsa flæði hefur ekki ennþá gert löglegt.

En í kjarna er glæparíkið ósnertanlegt.

 

Þetta var þá, og þá átti Evrópa ekki sína mafíu, fyrir utan þá sem þreifst á Miðjarðahafsströnd Frakklands og Ítalíu.

Svo hrundi múrinn, og frjálst flæði glæpahyski var ein af grunnstoðum Evrópusamvinnuannarinnar.

Alltí einu varð jaðaratvinnugrein að grunnatvinnugrein, eiturlyfjasala, vændi, mannsal, hnupl og rán, smygl eða allskonar spilerí á landbúnaðarstyrkjum, eða hvað það er sem mafíur (skipulögð glæpastarfsemi) leggja fyrir sig, og peningaflæðið til að tryggja starfsfrið sem og hagstætt lagaumhverfi margfaldaðist.

 

Menn geta spurt sig hvað kostar það að hafa réttarkerfi í löndum eins og Danmörku þar sem glæpasamtök fyrir opnum tjöldum selja eiturlyf og enginn kemst í innsta hring nema að hafa morð í ferilskránni?

Hvað margir dómarar, hvað margir lögfræðingar, hvað margir stjórnmálamenn?

Eða þann mesta viðbjóð sem hefur þrifist frá falli múrsins sem er flutningur á fátæku fólki úr austri til að þjóna lægstu hvötum í vestri, kennt við mannsal.

Hvað kostar að vera ósnertanlegur??

 

Kannski stór spurt í smáu landi, því yfirtaka glæpamanna á réttarríki Evrópu er svo sem fyrir utan áhrifasvæðis Moggabloggsins.

Nærtækara væri að spyrja hvað einn sýknudómur yfir glæpaforingja kostar, og hvaða fjárflæði er á milli skipulagðar glæpastarfsemi á Íslandi og þess að handrukkunin sem er forsenda aga á eiturlyfjamarkaðnum, sé dæmd skaðabætur þegar lögreglan vogar sér að skipta sér að henni.

Eða hvað er eitt morð á milli vina, þegar vinirnir eru annars vegar, ekki leigumorðingjar, heldur stétt lögfræðinga og dómara, og hins vegar þeir sem selja æsku landsins eitur, og hafa af því gríðarlegar tekjur??

 

Djúpríkið er kennt við hagsmunatengsl sem sjást ekki.

Við upplifum sýnilega hluta þess þegar börn hafa verið fjármögnuð í þá stöðu að geta selt orkuauðlindir þjóðarinnar í vasa einkavina sem stundum voru kallaðir útrásarvíkingar, eða hrægammar, en í dag hafa þeir fjármagnað hið virðulega heiti, fjárfestar.

Ef klippurnar hans Guðmundar Kjærnested sem reyndust svo vel gegn Bretum í þorskastríðunum væru ennþá til, og þær mundu duga til að klippa á fjárstreymið frá mönnum með dollaraglampa í stað augnsteina til stjórnmálamanna, þá væri málþófið vegna orkupakkans á hinn veginn, Viðreisn með stuðning Samfylkingarinnar legði dag við nótt að selja þjóð og orku, restin af þingheim stæði á móti. 

Vegna þess að kvislinga þarf ekki að fjármagna, þeir svíkja af hugsjón, en valkvæða heimsku þarf hins vegar að fjármagna.

 

Djúpríkið skattleggur líka falda ríkið kennt við glæpi.

Peningaþvotturinn, hagstæð löggjöf, því sem næst ósnertanleiki gagnvart réttarkerfinu, allt er liðið, eða gert mögulegt, ef hluti gróðans fer í vasa þeirra sem í raun völdin hafa.

Það er elítunnar, hið vanheilaga bandalag stjórnmála, embættis og fjármála.

Það er aðeins þegar glæparíkið heldur að það sé ríki í ríkinu, og þurfi ekki að greiða skattinn, sem hið opinbera réttarkerfi snýst gegn þeim, og þá til að tukta til hlýðni.

Annars eru þetta bara smáglæpamenn, burðardýr, og einn og einn sem gengur of langt í mannsali sínu, sem réttarkerfið matar þjóðina á.  Svona til þess að fólk hafi það á tilfinningunni að það geri ekkert annað en að ofsækja hinn venjulega borgara sem fer út af strikinu.

 

En þó glæpamenn undir vernd djúpríkisins séu því sem næst ósnertanlegir, þá gildir ekki það sama um djúpríkið.

Hinn sýnilegi hluti þess sækir umboð sitt til almennings, þökk sé frönsku stjórnarbyltingunni og afleiðingum hennar.

Og þó það umboð sé yfirleitt auðsótt, enda auðvelt að gera út mismunandi flokka til að sækja atkvæðin, þá koma þau augnablik að almenningi ofbýður.

Nærtækt dæmi er frá Belgíu þar sem einn angi mannsalsins komst uppá yfirborðið þegar níðingur svelti til dauðs börn sem hann hafði rænt, og selt.  Í smá tíma á eftir urðu hinir ósnertanlegu snertanlegir á eftir, sérstaklega vegna þess að almenningur krafðist þess að allavega barnaníðingar nytu ekki verndar þó glæparíkið borgaði fyrir þá vernd. 

 

Við Íslendingar erum seinþreyttir til vandræða.

Þegar erlendir fjárkúgarar reyndu að skuldaþrælka þjóðina, þá risum við vissulega upp, en við sögðum ekki einu sinni suss við djúpríkið eða hyskið sem reyndi að selja okkur í þrældóm.

Enda er þetta næstum því sama lið sem ógnar okkur í dag.

Því sem næst sömu fjölmiðlarnir, enda sama fjármagnið að baki, sömu stjórnmálamennirnir, sömu hagsmunatengslin út í atvinnulífið.

Fólkið sem telur sig hafa allt á þurru, og gefur skít og djöful í hlutskipti náungans.

Og í takt gengur sá hluti almennings sem treystir sér ekki til að lifa af daginn nema honum sé sagt að ganga gæsagang flokkshollustunnar.

 

En eru þessi vandræði of mikil fyrir okkur til að hundsa??

Margt bendir til þess enda þjóðin von því að geta kynnt hús sín án þess að fara á hausinn.

Annars væri henni eiginlega alveg sama held ég.

 

Síðan er það eldra fólk sem ennþá man fundinn á Þingvöllum 1944, og man neistann sem kviknaði í augum ömmum þess og öfum, þegar sjálfstæði þjóðarinnar kom til tals.

Gamalt og grátt, en ekki til sölu. 

Sem og að heimska æskunnar vill þurrkast út með aldrinum.

 

En hvort það nái að sigra Djúpríkið í annað sinn er aðeins tímans að vita.

Hins vegar er þörf á að taka til í þessu ríki, og afhjúpa fjártengslin sem flæða um þéttar en nokkurt æðakerfi mannslíkamans.

Hvort sem það er ásælnin í orkuna, eða friðhelgi eiturlyfjaviðskiptanna.

Salan á æskunni, eða salan á orkuauðlindinni.

 

Þjóð sem hefur sál, og viðurkennir sið, á ekki að lúta þeim sem hvorki þekkja sið eða sóma.

Þeim sem með gjörðum sínum og athöfnum reyna að afsanna að maðurinn hafi sál, það er að það sé algilt.

 

Hún segir NEI við dómskerfi sem dæmir manndrápurum skaðabætur vegna þess að lögreglan reyndi að koma lögum yfir þá. 

Og hún spyr spurninga hvað veldur.

 

Hún segir líka Nei við þing sem selur þegar það á að gæta.

Hún segir Nei við öflin sem öllu ráða án þess að hafa verið til þess kosinn.

 

Hún segir Nei við Djúpríkið.

Kveðja að austan.

Jón Trausti fær 1,8 milljónir í bætur

Viðrini umræðunnar.

 

Það er hulin ráðgáta tímans hvort Ásmundur Friðriksson hefði keyrt þvers og kurrs um kjördæmi sitt ef aksturspeningar Alþingis væru ekki ríflegir.

Hins vegar fékk hann sömu ríflegu aksturspeningana per kílómeter og aðrir þingmenn, hann keyrði aðeins meir en þeir, sjálfsagt í vanþökk Djúpríkisins sem þolir ekki þingmenn á meðal fólks, því slíkt er hjáleið framhjá múrum skrifræðisvaldsins sem deilir og drottnar og ætlast til þess að vald þess sé óvéfenglegt.

Hafi hann dregið sér fé með því að keyra, þá eru allir þingmenn sem hafa keyrt sekir um sama glæp.

 

"Rökstuddur grunur um að Ásmundur Friðriksson hafi dregið að sér fé" er þá vísan í eitthvað annað, að hann hafi rukkað fyrir ferðir sem hann hafi ekki farið, eða ferðarnar komi starfi hans sem þingmanns ekkert við.

Ákaflega einfalt er að sýna fram á slíkt, það þarf aðeins að nefna viðkomandi ferðar, og til þess má nota putta, í fyrsta lagi, í öðru lagi og svo framvegis. 

En jafnvel heimskasti maður, hvort sem hann er í hópi kjósenda Pírata eða tilheyrir þeim stóra hópi fólks sem þykist vera á móti, getur ekki talið á fingrum sér rökstuddan grun, nema hann sé rökstuddur með dæmum.

Við lærðum jú öll að telja í uppí tíu í fyrsta bekk, og rökstuddur grunur án dæma er ekki talinn, hann er þá dylgjur.

Dylgjur ef rökin á bak við hinn meinta rökstudda grun eru ekki talin upp.  "Í fyrsta lagi, í öðru lagi .." og svo framvegis.

Svo einfalt, svo auðskiljanlegt, en Pírötum ofviða.

 

Píratar væru ekki viðrini umræðunnar ef þetta væri tilfallandi dæmi um málflutning þeirra.

Og þeir væru ekki svo sem eineltispúkar heldur þó þeir tæki manninn fyrir, en ekki það kerfi sem gerði slíka áskrift af aksturspeningum mögulegt.

En þegar þessi hegðun bætist ofan á þau fáheyrð þegar Sunna og Björn stóðu með skilti við ræðupúlt Alþingis þar sem þau lítilsvirtu þingmenn sem varð á í fyllerí, þó viðkomandi þingmenn hefðu margbeðist afsökunar á framferði sínu, enda ekki reiknað með, ekki frekar en aðrir á fyllerí, að vera hleraðir, að viðhafa fyllerísraus.

Tvískinnungurinn og hræsnin gat þá líka verið tilfallandi, en ekki með svona stuttu millibili.

 

Samhengið blasir við þegar sumir eru teknir fyrir en ekki aðrir (væru þeir samkvæmir sjálfir sér þá hefðu Píratar látið gera bol með orðinu "nauðgari", og farið í hann í hvert skipti sem Ágúst Ólafur hefði sést í þingsal), kallast einelti á mannamáli.

Og eineltispúkarnir ofsækja ekki hvern sem er, algjör fylgni er milli ofsókna þeirra og fórnarlamba sem á einhverju stigi málsins hafa lagst gegn markaðsvæðingu orkuauðlinda þjóðarinnar og afsal forræðis hennar yfir þeim.

 

Tilviljun???

Varla.

 

Björn Leví, eineltishrellir, skrifaði afhjúpandi grein í Morgunblaðið nýlega þar sem hann á mjög sérstakan máta sýndi fram á að engin þörf væri á fyrirvörum á samþykkt Orkupakka 3, eðlilegasti hluti í heimi væri að Evrópusambandið hefði forræði með tengingum á milli landa, því regla yrði að ríkja.

Jafnvel Viðreisn í þjónkun sinni við fjárfesta sem ætla að mala gull við markaðsvæðingu orkunnar, hefur ekki gengið svo langt í málflutningi sínum.

Því eitthvað tillit þarf að taka til vitsmuna kjósenda.

 

En Píratar, flokkurinn sem þykist vera á móti kerfinu, sér ekkert athugavert við markaðsvæðinguna eða forræði Evrópusambandsins yfir orkuauðlindum þjóðarinnar.

Sem á vissan hátt er andkerfislæg skoðun, það er hún fer gegn þeirri sátt um sameign þjóðarinnar á orkunni og nýtingu hennar. Gegn sáttinni að ljós og ylur er allra, ekki bara þeirra sem betur mega sín.

Og hvað hefur svona örþjóð að gera við sjálfstæði, ef það sjálfstæði bitnar á frelsi fjárfesta að maka krókinn á kostnað okkar hinna??

 

Þegar þessi fáheyrða atlaga Björns Leví að vitsmunum kjósenda sinna er sett í samhengi við einelti hans gagnvart þeim sem standa í veginum, þá er ljóst hverjum hann þjónar, og hver er tilgangur Pírata á þingi.

Vissulega er það lýðræðislega réttur að vera viðrini umræðunnar, og það er lýðræðislegur réttur kjósenda að þykjast vera á móti frjálshyggju og auðræði, og segjast síðan styðja Pírata.

Það er ekkert sem bannar að vera viðrini, en það er afdrifaríkt ef andstaða þjóðar við auðsöfnun Örfárra, gegn eign þeirra á stjórnmálamönnum og fjölmiðlum, leitar til flokks sem gerir út á upphlaup, og öll þau upphlaup lúta því mynstri að vængstífa andstöðu þjóðarinnar gegn ásælni auðsins og ofurítökum hinna Örfáu á samfélaginu öllu.

Þegar fólk er í raun að styðja það sem það þykist vera á móti.

 

Höfum þetta í huga næst þegar fjölmiðlar slá upp einelti Pírata.

Höfum í huga gegn hverjum það beinist og hverjum það þjónar.

Það er ekki bæði sleppt og haldið, og það er ekki hægt að vera á móti auðræðinu og ítökum auðmanna í samfélaginu, og segjast um leið vera stuðningsmaður Pírata.

Jafnvel þó fólk telji það mannréttindi að fá að vera viðrini, þá er of mikið í húfi til að hægt sé að umbera slíkt hátterni.

 

Það er val að vera Pírati.

En það val útilokar sjálfkrafa að vera hluti af andstöðunni.

Því andstaða byggist ekki á frösum og gífuryrðum, andstaða byggist á afstöðu.

 

Þeirri afstöðu að telja við séum öll manneskjur.

Að við ráðum samfélagi okkar, að landið okkar og auðlindir séu sameign en ekki einkaeign.

Að hagsæld þjóðar sé mæld út frá velmegun og velferð fjöldans en ekki auðsöfnun Örfárra.

Og við verjum samfélag okkar og sjálfstæði þegar að því er sótt.

 

Hvað það varðar er ekkert val.

Það er annað hvort eða.

Svo augljóst að ekki er hægt að leika tveimur skjöldum hvað það varðar.

 

Sjálfstæði okkar er í húfi.

Velferð okkar er í húfi.

Ásælni auðsins í skjóli regluverks ESB þarf að stöðva.

 

Það er okkar.

Sem mun takast ef við stöndum saman og látum ekki blekkjast.

 

Allra síst af viðrinum umræðunnar.

Eða stuðningsmönnum þeirra.

Kveðja að austan.

 

 

 

Björn fór „ósæmilegum orðum“ um Ásmund

Öll andspyrna hefst á fáum.

 

Ógnarveldið sem féll fjörtíu og fimm mætti fáum á móti framan af, einhverjir öldungar sem töluðu um sið og hvað væri rétt og rangt, tiltölulega fámennur hópur  aðgerðasinna, stórt bakland í fólki sem ofbauð, en sannast sagna voru miklu fleiri annað hvort meðvirkir eða hreinlega stuðningsmenn. 

Til dæmis er það eitt versta geymda leyndarmál Norðmanna að sá fjöldi ungra karlmanna sem barðist með ógnarveldinu á austurvígstöðvunum var margfaldur miðað við þann sem þorði að hætta lífi sínu í andspyrnunni. 

Það er nefnilega svo auðvelt að blekkja fólk til fylgis við eitthvað sem er rangt, jafnvel á tímum þar sem ekki var hægt að birta skoðanakannanir um að vel gefið, upplýst fólk væri líklegra til að vera fylgjendur en í andspyrnunni, að yngri væru líklegri til að vinna með en það eldra líklegra að vera  á móti.

Hefði slík tækni verið til þá hefði hún örugglega verið birt með þessari niðurstöðu.

 

Það er staðreynd að þessar undirskriftir eru sorglega fáar og ef kennitölur eru skoðaðar, þá er öruggt að fleiri séu í eldri kantinum en yngri.

Ef stjórnmálarefir eða almannatenglar hefðu stýrt andófinu þá er morgunljóst að ekki hefði verið farið í slíka söfnun, því fyrsta reglan í hernaðartaktík er að auglýsa ekki fámenni sitt.  Sérstaklega ef andstæðingurinn hefur ástæðu til að halda annað.

Þess vegna voru ekki hengd upp veggspjöld af fámennum andspyrnuhópum í upphafi baráttunnar gegn ógnarveldinu, en hefðu menn haft ljósmyndavél með tímastillingu, framtíðartímastillingu þá hefðu verið birtar myndir til dæmis af götum Kaupmannahafnar, eða Parísar þegar meintir andspyrnumenn áttu strætin eftir fall ógnarinnar.

Þó er stundum gott að afhjúpa fámennið ef það fær gerræðið til að fyllast falskri öryggistilfinningu, að það álykti að hinn sýnilegi frontur er landið allt, hundsi í sigurhroka sínum baklandið, sem allt veltur á.

 

Það var löngu búið að samþykkja þetta landsal, svikin voru löngu handsöluð.

Spurningin var bara hvernig málið yrði keyrt í gegn, óbreytt eða yrði á einhvern hátt reynt að koma til móts við varnaðarorðin.

Því miður vill slík málamiðlun oft vera þeim í hag sem valdið hefur, lítt hald í henni og skaðinn sá að allar varnir bresta.

 

Út frá þessu sjónarmiði er undirskriftasöfnunin vel heppnuð.

Það er hlegið á þingi og þar telja menn sig ekkert hafa að óttast, landið megi selja með öllu kviku, og öldurnar innan flokks megi lægja með dúsu hér og dúsu þar, og svo þurfa alltaf einhverjir að vera óánægðir og gott að hafa þá innanflokks en í andspyrnu.

Og síðan er það næsta mál á dagskrá.

 

Meinið er fyrir krakkana og foringja þeirra að sagan kennir að hættulegt er að vanmeta andóf þegar öldungar leiða. 

Vit þeirra, gáfur og glöggskyggni tendrar leiðarljós sem þjóðin fylgir.

Og málaliðar almannatenglanna eða börnin sem eru frontur umræðunnar í dag, hafa vitsmunalega og efnislega ekkert í þá að gera.

 

Það er ekki bara landsalan og afleiðingar hennar sem hefur hreyft við fólki.

Valdhrokinn ásamt því að geta ekki farið rétt með eina efnislega staðreynd í réttlætingu sinni á samþykkt orkupakkans, hefur náð að sameina öldunga þvert á flokka.

Þeir sjá eins og er að stórhættuleg fífl stjórna landinu í dag.

Fólk sem óafvitandi stingur höfðinu í gin ljónsins og telur það óhætt, líklegast vegna þess að það sá það gert í teiknimynd eða einhverjum sirkusnum.  En það er í eðli ljóna að loka skoltinum, ropa og segja; avrrr, sem er ljónamál yfir Takk fyrir mig.

Þó er þetta fólk skárra en samherjarnir í stjórnarandstöðu, það fólk er það kreppt í sinni að það á enga aðra sýn en að þjóna auðnum og svipta þjóðina sjálfstæði mála sinna.

 

Næstu dagar munu reyna á þessa öldunga, hvort þeir séu skar uppgjafarinnar eða logi baráttunnar.

Stilli þeir saman strengi sína í þágu lands og þjóðar, þá verður baklandið andspyrnunnar.

Ef ekki þá verður áfram andóf þar til eitthvað verra gerist.

 

Héðan af er aðeins eitt verra.

Endalokin.

 

Og hver vill deyja frá þeirri arfleið??

Ég bara spyr.

Kveðja að austan.

 

Nær 14 þúsund undirskriftir gegn orkupakkanum