Vanþekking eða hrein blekking??

 

Lilja Alfreðsdóttir hefur skapað sér sérstöðu í íslenskum stjórnmálum fyrir hispurslausa framkomu og málefnalega nálgun á viðfangsefnum sínum.

Hún virkar trúverðug, bæði af skjá sem og í eigin persónu (að sögn en þekki það ekki persónulega).

Þess vegna er ótrúlegt að lesa þetta viðtal við Lilju, og þann einbeita vilja hennar að sópa burt þeirri ímynd sem hún hefur samviskusamlega byggt upp frá því að Sigurður Ingi kallaði óvænt á hana til að hressa uppá laskaða ímynd Framsóknarflokksins þarna um árið.

 

Af hverju kannast hún ekki við ólguna innan Framsóknarflokksins, hvaða vanvirðing er þetta við flokksmenn hvað þá vitsmuni almennings?

Þetta mál er mjög umdeilt, sérstaklega á landsbyggðinni, því þar verða fyrstu fórnarlömb þessarar fyrirhuguðu markaðsvæðingu orkunnar.

Og það er til lítils að reyna að broskjafta sig úr úr þeirri ólgu.

 

En síðan segir Lilja nokkuð sem er hreinlega rangt.

Fer rangt með og það eru þessi orð hennar um hið yfirþjóðlega vald Evrópusambandsins, ACER.

"Hún seg­ir mestu máli skipta í umræðunni um inn­leiðingu þriðja orkupakk­ans að ekki sé um að ræða framsal valds til yfirþjóðlegr­ar stofn­un­ar og að skuld­bind­ing­arn­ar sam­ræm­ist stjórn­ar­skránni. „Þriðji orkupakk­inn er und­ir tveggja stoða EES-sam­starf­inu enda er annað úti­lokað í mín­um huga, það er að ég tel úti­lokað að ACER-stofn­un­in fari með stefnu­mót­un í orku­mál­um Íslands,“".

Það er ömurlegt að þurfa endalaust að halda staðreyndum til haga gagnvart vísvitandi blekkingum stjórnmálafólks sem vill ekki fyrir sitt litla líf kannast við hvað það er að samþykkja fyrir hönd þjóðarinnar.

 

En þess þarf og enn einu sinni ætla ég að vitna í greinargerð þeirra Stefáns og Friðriks, núna lengri tilvitnun en oft áður, en stundum er það nauðsynlegt til að afhjúpa blekkingarnar eða eigum við að segja meinta vanþekkingu;

 

"Framangreind ákvæði í ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar frá 5. maí 2017, sem varða upptöku og aðlögun á reglugerð nr. 713/2009 að EES-samningnum, má draga saman svo:

Gagnvart EES/EFT A-ríkjunum fer ESA formlega með valdheimildir ACER samkvæmt reglugerðinni, m.a. er formlegt vald til að taka lagalega bindandi ákvarðanir varðandi grunnvirki yfir landamæri samkvæmt 8. gr. reglugerðarinnar lagt í hendur ESA.

ACER hefur eftir sem áður mikið að segja um efni þeirra ákvarðana sem ESA tekur á grundvelli reglugerðarinnar. Skulu ákvarðanir ESA þannig teknar "á grundvelli draga" sem ACER semur "að eigin frumkvæði eða að beiðni" ESA. Berist beiðni um endurskoðun ákvörðunar skal ESA "senda slíka beiðni til [ACER]" og skal ACER þá "íhuga að semja ný drög" fyrir ESA sem yrði svo sambærilegur grundvöllur að nýrri ákvörðun ESA. Vakin er sérstök athygli á því að málsmeðferðin er aldrei öfug að þessu leyti, þ.e. að ESA semji drög að ákvörðun sem séu lögð til grundvallar af ACER. Áhrif ACER eru því meiri en ESA að þessu leyti.

Umfjöllun kaflans miðast við að ESA fari með vald til að taka ákvarðanir á grundvelli reglugerðar nr. 713/2009, þ.e. gagnvart EES/EFTA-ríkjunum, sbr. ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar frá 5. maí 2017. Þrátt fyrir að valdið sé þannig formlega hjá ESA er ljóst að ACER mun hafa mikið að segja um efni ákvarðana sem ESA tekur á grundvelli reglugerðarinnar, enda semur ACER drög að ákvörðunum og leggur þau fyrir ESA. Það má því velta fyrir sér hvort ákvörðunarvaldið sé í raun hjá ACER og að hlutverk ESA sé aðallega formlegs eðlis í því skyni að fyrirkomulag reglugerðarinnar samræmist betur tveggja stoða kerfinu. Færa má rök fyrir því að í raun sé ákvörðunarvaldið að hluta til framselt stofnun sem heyrir undir Evrópusambandið og stendur utan EFTA-stoðarinnar, þ.e. ACER. Í þessu ljósi má leggja til grundvallar að gera verði enn ríkari kröfur en ella til þess að valdframsalið, sem felst í 8. gr. reglugerðar nr. 713/2009, standist þær stjórnskipulegu viðmiðanir sem áður hafa verið raktar, m.a. varðandi tveggja stoða kerfi EES-samningsins, sbr. einkum kafla 4.2.2. og 4.2.3. hér að framan. ".

 

Sé ágreiningur skal ACER íhuga, ekki skal, heldur íhuga.

Þetta er eina sjálfstæði ESA gagnvart ACER.

Blekking til að breiða yfir þá staðreynd að það er ekkert tveggja stoða kerfi í þessu orkutilskipunarkerfi Evrópusambandsins.  Eða eins og þeir segja Stefán og Friðrik, og full ástæða til að ítreka;

"Það má því velta fyrir sér hvort ákvörðunarvaldið sé í raun hjá ACER og að hlutverk ESA sé aðallega formlegs eðlis í því skyni að fyrirkomulag reglugerðarinnar samræmist betur tveggja stoða kerfinu.".

 

Vald ESA er formlegs eðlis, ekki raunverulegt, enda þarf mikið vanvit að segja að þau áhrif að einhver skuli íhuga beiðni þína um eitthvað þýði að þú ráðir þínum málum.

Blekking eða fáviska.

 

Hvort er betra??

Kveðja að austan.

 

 

 

Engin ólga í flokknum vegna orkupakkans

Öldungar flokksins stíga fram.

 

Hver á fætur öðrum og benda á hið augljósa.

Að við eigum ekki að gera eitthvað ef við vitum ekki um afleiðingarnar, ekki þegar fjöreggin eru undir.

"„Það er ófor­svar­an­legt að samþykkja þriðja orkupakk­ann án þess að það liggi fyr­ir hvað ger­ist á orku­markaði á Íslandi þegar sæ­streng­ur hef­ur verið lagður og orku­sal­an hefst.“".

 

Segir Sturla Böðvarsson fyrrum ráðherra flokksins, fyrrum fyrsti þingmaður flokksins í Vesturlandskjördæmi og síðan Norðvesturkjördæmi og sveitarstjórnarmaður og sveitastjóri í Stykkishólmi lengur en elstu menn muna.

Og maður spyr sig, af hverju ætti hann að ganga erinda annarra en sinnar eigin samvisku, og meta málið út frá hag þjóðar og flokksins sem hann hefur þjónað frá því fljótlega eftir að hann lærði að ganga.  Er ekki ein af óhróðri almannatenglanna sem krakkarnir lesa upp eins og páfagaukar að við andstæðingar orkupakkans séum öll í vasa Sigmundar Davíðs og þjónum Miðflokknum í þessu máli.

 

Eða er hann einn af þeim sem Áslaug Arna talar um úr ræðustól Alþingis um að hann taki afstöðu út frá fáfræðinni einni saman eins og þessi ummæli hennar vitna um; "Að já­kvæðum gagn­vart mál­inu fjölg­ar veru­lega eft­ir því sem fólk kynn­ir sér málið bet­ur. Það kem­ur manni kannski ekk­ert sér­stak­lega á óvart.“".

Eða er hann í þessum hópi, þeim sem blekkir?  "„Mesti kraft­ur­inn hef­ur farið í það að leiðrétta rang­færsl­ur og halda því á lofti hvað felst í mál­inu og hvað felst ekki í mál­inu.".

 

Þó að almannatengill hafi fengið stórfé fyrir að semja svona frasa fyrir börnin, er þetta samt boðlegur málflutningur gagnvart öldungum flokksins? 

Manna sem hafa þjónað honum og þjóðinni dyggilega í áratugi, og þó þeir séu mannlegir eins og við hin, þá frýja enginn þeim vits, eða efast um hollustu þeirra, ekki einu sinni pólitískir andstæðingar þeirra í hörðustu rimmunum á árum áður.

En að sögn núverandi forystu flokksins eru þeir annað hvort vitleysingjar sem starfa á laun fyrir Miðflokkinn, eða þeir eru óheiðarlegir og starfa fyrir Sigmundi Davíð.

 

Þetta hlýtur að vera rosalega sárt fyrir vitiborið fólk að vera vitni af svona málflutningi.

Enda er reynt að koma vitinu fyrir krakkana áður en það er of seint.

Það hefur afleiðingar að Ulla framan í fólk segir Davíð í Reykjavíkurbréfi sínu og um þau skrif má aðeins velta einu fyrir sér, var ekki búið að leggja bann við hirtingum í Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna??

 

En Styrmir bendir á alvarleika svona vinnubragða, meinsemd sem smán saman grefur undan öllu trausti á stjórnmálum;

"Áhrif og afleiðingar málflutnings helztu talsmanna stjórnarflokkanna vegna orkupakka 3 eru margvísleg. En einn helzti þátturinn er sá, að fólk, sem kemst að annarri niðurstöðu, hættir að treysta málflutningi forystumanna þessara flokka í fleiri málum, þegar það sér af hvers konar léttúð þeir fjalla um svo alvarleg mál. Fólk sér í gegnum blekkingarleikinn og hvers konar aðferðum er beitt til þess að gefa alranga mynd af veruleikanum.".

 

og maður spyr, er þjónkunin við Brussel þess virði??

Það er ekki bara verið að fórna orkuauðlindinni, það er líka verið að fórna traustinu.

Sem er helsta eign lýðræðisins.

 

Til hvers var barist í heila öld til að þetta sé niðurstaðan.

Að samningur sem upphaflega var viðskiptasamningur, geti endað í einhliða alræðisvaldi erlends stórveldis, og börnin sem eiga að erfa landið láti glepjast.

Fjármálamenn hafa áður selt þjóðir, og munu halda því áfram meðan einhver gróði er í því, og þeir komast upp með það.

En stjórnmálastéttin okkar, á hvaða vegferð er hún??

 

Sumarið er tíminn sagði Bubbi Mortens.

Er ekki kominn tími til að tengja sögðu Skriðjöklamenn fyrir norðan.

Og er ekki kominn tími til að staldra við segja Öldungar flokksins.

 

Það hefur ekki gerst sem ekki má leiðrétta.

Það er hægt að ná sátt í þessu máli, bæði við þjóð og Evrópusambandið.

 

Er ekki kominn tími á hana.

Sáttina.

 

Hún hefur oft náðst af minna tilefni.

Kveðja að austan.

Óforsvaranlegt að samþykkja orkupakkann

Óttinn.

 

Af öðrum ólöstuðum er Styrmir Gunnarson beittasti penninn í hópi Öldunganna sem beita sér gegn afsalinu á orkuauðlindum þjóðarinnar í hendurnar á skrifræðisvaldi Evrópusambandsins.

Í bland fer saman glöggskyggni og hógværð ásamt undirliggjandi járnvilji að kvika hvergi frá hugsjónum sínum og lífsskoðunum. 

Hann gefur hvorki sjálfum sér eða flokki sínum afslátt.

 

Til að skilja atburði síðustu viku í orkupakkamálinu sem má lýsa sem hröðu undanhaldi, en alls ekki samkvæmt áætlun, er gott að rifja þessi orð Styrmis upp í nýlegum pistli hans.

"Það hefur verið forvitnilegt að fylgjast með því hvað nýjar kynslóðir í Sjálfstæðisflokknum, sem af einhverjum ástæðum berjast um á hæl og hnakka til þess að sannfæra fólk um nauðsyn þess að samþykkja orkupakka 3, beita til þess gamaldags og gagnsæjum aðferðum. Síðasta dæmið er sameiginleg grein áttmenninganna í forystu jafnmargra atvinnuvegasamtaka í Morgunblaðinu í gærmorgun og á sama tíma kom Fréttablaðið út með viðtal við tvo aðra einstaklinga úr þeim röðum. Þetta eru vinnubrögð úr fortíðinni.".

Gagnvart óvæntri málefnalegri andstöðu grasrótarinnar hefur gripið til einhverrar sýndarmennsku almannatengilsins í stað þess að ræða málin á heiðarlegan hátt og útskýra "afhverju" að taka þessa gífurlegu áhættu á valdaframsali til Brussel sem allir eru sammála að felist í orkupakka 3.

Það er eins og það sé einhver undirliggjandi ótti við samræðuna (það er ekki samræða að messa hálfsannleik í besta falli yfir flokksmönnum) hvort sem menn teysta ekki málstaðnum, eða vitrænum forsendum sínum að taka hana.

 

Þess vegna hefur Sjálfstæðisflokkurinn fest æ meir í einhvers konar díki.

Aðgerðirnar alltaf orðið örvæningarfyllri með hverjum degi liðinnar viku.

 

Látum brandara áttmenninganna liggja milli hluta, ungt fólk les ekki svona og eldra fólk í flokknum man alveg hvernig svipaðri lágkúru var beitt í ICESave deilunni.

En að bjóða sjálfstæðu fólki upp á "sérfræðing" að utan til að segja því fyrir verkum, er heimska að áður óþekktri stærð í íslenskum stjórnmálum.

Auðvitað virkar þetta fyrir Ruv, en það hefði líka virkað að hringja í breskt öryggisfangelsi og taka viðtal við einhvern raðmorðingjann sem hefði fyrir svona eitt sígarettukarton og hálfa bjórkippu látið hafa eftir sér að hann myndi koma til Íslands við fyrsta tækifæri ef við höfnuðum orkupakkanum.  Og Ruv síðan slegið upp fyrirsögninni, EF við höfnum orkupakkanum, þá mætir herra X á svæðið, og það vita allir hvað hann er hæfur til. 

Mikli ódýrara, miklu skilvirkara, og sami hræðsluáróðurinn en ekki nærri eins heimskulegt.

 

Því eitt er að gera sjálfan sig að fífli, annað er að gera það á þann hátt að fólkið sem kýs þig er mjög hugsi á eftir.

Núna er bætt í, núna er síðasta útspilið í rökþrotinu að láta einhverjar tillögur um breytingarnar á stjórnarskránni dúkka upp, aldrei þessu vant allir samhljóða í stuðningi sínum.

Já mikill er máttur þjónkunarinnar við yfirskrifræðisvaldið í Brussel.

 

Tilgangurinn er augljós en fyrst þau skilaboð hafa loksins síast inn að sjálf orkuauðlindin er undir, þá væri nær að leggja forræði hennar ekki í hættu.

Ef ríki eru á annað borð í EES samstarfinu, þá víkja þau sér ekki undan ábyrgð með því að samþykkja á þrettándu stundu einhver ákvæði í stjórnarskrá sem eiga að fría þau undan markaðsvæðingu orkuauðlinda á samkeppnismarkaði.

Jafnvel þó þessir sömu formenn sem núna er vísvitandi að reyna að brjóta stjórnarskrána, ætli sér að virða hana í framtíðinni.

 

Ef þú semur ekki um undanþágur fyrirfram, þá virka þær ekki.

Því ríkjum evrópska efnahagssvæðisins ber skylda til að aðlaga löggjöf sína að regluverkinu.

Og breyta því sem þarf að breyta, líkt og Norðmenn gerðu þegar þeir settu ákvæði í stjórnarskrá sína að heimilt væri að afsala vald til Brussel.

 

Óttinn við þjóðina og óttinn við afleiðingar gjörða sinna í næstu kosningum, má ekki svipta stjórnvöld restina af þó þeirri vitglóru sem ennþá er til staðar.

Flótti frá raunveruleikanum leysir engin mál.

 

Forræðið yfir orkuauðlindum þjóðarinnar þarf að tryggja.

Og um það þarf að semja.

 

Sumarið er tíminn.

Kveðja að austan.

 

Stjórnarskrárákvæði í samráðsgátt