Skaðabótaskylda er fantasía.

 

Segir góðlátlegi maðurinn með gráa skeggið.

Þýðir þetta sem sagt að fjármálaráðuneyti geti sent Ferskum kjötvörum fantasíu peninga til að greiða skaðabæturnar sem fyrirtækinu voru dæmdar vegna þess að ESA/EFTA dómurinn taldi skýr íslensk lög um sjúkdómavarnir og lýðheilsu vera markaðshindrun??

Það var ekki ESB sem kærði, það var einkaaðili.

 

Og það eru einkaaðilar að undirbúa sæstreng til landsins, fyrir utan Landsvirkjun og Landsnet.

Þessir einkaaðilar eru þegar búnir að kaupa hlut í HS Orku, og þeir munu sækja sinn rétt.

Eða er góðlátlegi maðurinn að halda því fram að þetta séu skátafélög í góðgerðastarfsemi??

 

Tilgangur laganna er að tryggja hindrunarlaust flæði orku yfir landamæri, og Ísland verður ekki undanskilin eftir að það hefur samþykkt reglur þar um.

Að halda öðru fram, án þess að sýna fram á dæmi um hvernig einstök aðildarríki evrópska efnahagssvæðisins hafi komist upp með einhliða fyrirvara, er ekki fræðimennska, heldur bullfræði.

Og það er sorglegt að skattpeningum þjóðarinnar sé sóað í slíka hluti.

 

Lærðu menn ekkert af ICEsave deilunni þegar ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir fékk mann, mæltan á útlensku, í fínum jakkafötum, til að segja okkur að við yrðum að semja því við myndum tapa dómsmáli fyrir EFTA dóminum.

Sem gat alveg verið rétt, ef fyrir því áliti hefðu verið færð rök, ekki álit.

Af hverju þarf að endurtaka þessa vitleysu??

 

Síðan má spyrja, af hverju þolir innihald orkupakka 3 ekki umræðu á sínum forsendum??

Hann er um ákveðna hluti, sem hafa ákveðnar afleiðingar.

Sem hafa kosti og galla.

 

Það er stutt síðan að einhver prófessor emeritus kom fram í Silfrinu og sagði að við hefðum allan hag af því selja raforkuna á evrópskum samkeppnismarkaði, og hvatti til þess að lagður yrði sæstrengur hið fyrsta.

Færði fyrir því rök, rök sem hægt er að leggja mat á og ræða.

Hann laug ekki, hann blekkti ekki.

 

Hvernig væri að stjórnvöld myndu prófa slíkt hið sama.

Orkupakkinn getur ekki verið það slæmur að ekki megi ræða hann á eigin forsendum.

Víti ríkisstjórnar Jóhönnu er til að varast, ekki til að endurtaka.

 

Höfum það í huga.

Kveðja að austan.

Skaðabótaskylda eintóm fantasía

Jæja, þá eru sótraftarnir dregnir á flot.

 

Reyndar látið ósagt hver er taxtinn hjá mönnum í praxís fyrir keypt álít.

Því þessum fyrri forseti EFTA dómsins er ekki fræðimaður sem slíkur, heldur selur ráðgjöf sína hæstbjóðanda.

Og hver trúir því í eina einustu sekúndu að Guðlaugur Þór biðji um hlutlaust fræðilegt álít.

Sá hinn sami gefi sig fram, svoleiðis fólk er rannsakað í mannfræðideild Háskóla Íslands.

 

Fyrirsögnin vísar samt í ekki í persónu þessa manns, hann er örugglega alveg ágætis náungi.

Hún vísar í sömu vinnubrögð og ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir ástundaði í aðdraganda ICEsave þjóðaratkvæðisins, og naut til þess stuðnings úr Valhöll þegar sú seinni var undir.

Alls konar menn, með allskonar fullyrðingar, sem reyndar allar höfðu sömu niðurstöðu, en forsendur oft ólíkar, og allar áttu það sameiginlegt að hvergi var minnst á taxtann.

Hvað kostar eitt stykki álit með fyrirframgefinni niðurstöðu verkkaupandans??

 

Það er hollt að rifja þetta upp því líkindin eru óhugnanleg.

Gegn skýru lagaáliti helsta sérfræðings þjóðarinnar í Evrópurétti, sem var rökstutt með tilvísan í lagatexta og dóma, komu álit og skoðanir þar sem var fullyrt, án þess að vísa í nokkur rök eða lög hvað þá dómafordæmi, en niðurstöðurnar slegnar upp í stærsta letri fyrirsagnanna.

Sem er náttúrulega einkenni á keyptum áróðri.

Og þegar fólk lét sér ekki segjast, þá var bætt í.

Dómsdagsspár og hótanir, hver man ekki Kúbu norðursins eða Norður Kóreu einangrunarinnar.

 

Hollt að rifja upp því allir vita hvernig fór.

Blekkingar og rangfærslur urðu ekki réttar þó Jóhanna og Steingrímur borguðu sífellt hærri upphæðir af skattpeningum þjóðarinnar til að fá hin keyptu álit.

Rök Stefáns Más Stefánssonar stóðust, því það er bara svo að það sem er rétt sbr að tveir plúss tveir eru fjórir, er rétt, en hins vegar geta pólitískir dómar dæmt á annan veg.

Við sjáum í dag dæmi þess í Tyrklandi, og Carl Baudenbacher játaði að það væri ekki sjálfgefið að EFTA dómur dæmdi eftir lögum, í raun hrósvert þegar það gerðist.

 

Guðlaugur Þór er í nauðvörn.

Það er eins og það sé farið að hvarfla að honum að Bjarni og Katrín ætli að fórna honum í þennan forarpytt rangfærslna og blekkinga, og þau munu fresta málinu, og reyna að ná sáttum við þjóðina.

Hann í skítnum, en þó huggun að varla verður hann ærulausari fyrir vikið, því slíkt er erfitt í hans tilviki.

 

Þess vegna dregur hann þetta tromp fram, illa duldar hótanir, og ennþá verra að fræðin að baki eru engin.

Gildismat hins keypta breytir ekki lögum, reglum, hvað þá skýrum ákvæðum í milliríkjasamningi.

Það er ekki svo að embættismannakerfi geti selt orkuauðlindir þjóðar, það er alltaf neyðarhemill í öllum samningum gagnvart hinu ófyrirséða.

 

Ísland má og á að virkja þann neyðarhemil þegar grundvallarhagsmunir eru undir.

Því EES samningurinn er gagnkvæmur, skrifaður á lagamáli en ekki þeirri pólitík heimtufrekjunnar sem þessi fyrrum forseti EFTA dómsins lét Guðlaug Þór borga sér fyrir að fullyrða.

Það er bara svo, og bull og kjaftæði fær engu þar um breytt.

 

Enda er ekki tekist á við Stefán Má með rökum.

Á sínum tíma kallaði Jón Baldvin hann sveitalögfræðing, eins og fólk í sveitum sé ekki læst á texta. 

Núna segir almannatengillinn að það eigi að þagga hann, að kaupa þekkt nöfn til að fabúlera um allt annað en innihald EES samningsins.

Svo segir almannatengillinn að litlu börnin eigi að stíga í ræðustól á Alþingi og saka hann um blekkingar og rangfærslur.

 

Það er nú svo.

Samkeppnin við þau Steingrím og Jóhönnu, um hvor málatilbúnaðurinn sé aumari, er hörð, og vart hægt að mæla hvor leggst lægra.

 

En það afsakar samt ekki Morgunblaðið að vitna án þess að vitna um leið í staðreyndir.

Slíkt er alltaf angi af falsfrétt og áróðri.

Í anda Erdogans og þeirra einræðisherra álfunnar sem er gegnir.

 

Já og í anda Ruv.

Lægra er líklegast ekki hægt að leggjast.

 

Vonandi var taxtinn hár.

Kveðja að austan.

Gæti teflt EES-aðildinni í tvísýnu