Sigurður Ingi vanvirðir Framsóknamenn.

 

Þegar hann réttlætir ákvörðun sína um að samþykkja orkutilskipun Evrópusambandsins um hindrunarlaust flæði orku yfir landamæri og hið yfirþjóðlega vald Evrópusambandsins þar um.

Hann vísar í atburði fortíðar þegar núverandi formaður Miðflokksins, þáverandi formaður Framsóknarflokksins hafði forgöngu um mótspyrnu flokksins í ICEsave.

"Fram­sókn stend­ur vörð um hags­muni Íslend­inga. Það höf­um við áður gert í stór­um mál­um og er þar skemmst að minn­ast bar­áttu flokks­ins gegn því að ís­lensku[r] al­menn­ing­ur tæki á sig skuld­ir einka­bank­anna með Ices­a­ve.".

Sigmundur Davíð heldur áfram að standa vörð um hagsmuni Íslendinga, en Sigurður Ingi kýs leið Jóhönnu Sigurðardóttir í þessu máli, og heldur að framsóknarmenn séu svo heimskir að þeir átti sig ekki á að hann er að skreyta sig með stolnum fjöðrum.

 

Sigurður Ingi lýgur að framsóknarmönnum þegar hann segir "Hags­mun­ir Íslands eru tryggðir með fyr­ir­vör­um og aðgerðum sem eru skrifaðar eft­ir ráðgjöf helstu sér­fræðinga ".

Það eru engir umsamdir fyrirvarar og okkar helstu sérfræðingar segja; "Þá séu eng­in ákvæði í EES-samn­ingn­um sem gefa ís­lensk­um stjórn­völd­um fyr­ir­vara um að inn­leiða ákveðin atriði samn­ings­ins, eins og ríki ESB hafa. Það myndi þarfn­ast yf­ir­legu að semja laga­leg­an fyr­ir­vara um ákvæði þriðja orkupakk­ans.".

Ef Sigurður Ingi væri ráðherra til dæmis í Bandaríkjunum, þá væri hann núna í járnum á leiðinni í fangelsi fyrir þann glæp að ljúga vísvitandi að þingi og þjóð.  En hann er heppinn, það er refsilaust á Íslandi að ljúga uppí opið geð á fólki.

 

En eitt er ekki refsilaust á Íslandi og það er þau ákvæði hegningarlaga sem banna hótanir í þágu erlends valds til að skerða sjálfsákvörðunarrétt íslenska ríkisins.

"86. gr. Hver, sem sekur gerist um verknað, sem miðar að því, að reynt verði með ofbeldi, hótun um ofbeldi, annarri nauðung eða svikum að ráða íslenska ríkið eða hluta þess undir erlend yfirráð, eða að ráða annars einhvern hluta ríkisins undan forræði þess ..

87. gr. Geri maður samband við stjórn erlends ríkis til þess að stofna til fjandsamlegra tiltækja eða ófriðar við íslenska ríkið eða bandamenn þess, án þess að verknaðurinn varði við 86. gr., þá varðar það fangelsi ekki skemur en 2 ár eða ævilangt. Sé þetta í því skyni gert að koma erlendu ríki til þess að skerða sjálfsákvörðunarrétt íslenska ríkisins á annan hátt ,.. ".

 

Það er hollt að rifja þessar lagagreinar upp núna þegar það á að skerða sjálfsákvörðunarrétt þjóðarinnar yfir orkuauðlindum sínum.

Með hótunum um að Evrópusambandið eða önnur EES ríki beiti okkur ofbeldi ef við förum eftir skýrum ákvæðum EES samningsins.

Ráðherrarnir, sem svona láta, hafa ekki stafkrók þar um, hvorki í fyrri samskiptum EES þjóða sín á milli eða samskipti þeirra við Evrópusambandið eða að einhver slík hótun hafi borist íslensku þjóðinni.

Það eru þeir sem eru að hóta, það eru þeir sem fluttu inn erlendan ráðgjafa sem setti fram hótanir undir rós, allt til þess eins að að aðstoða erlent vald að ná yfirráðum yfir orkuauðlindum þjóðarinnar.  Sem er hið endanlega markmið orkupakkana, frá einum uppí óteljandi.

 

Þessi orð Sigurðar Inga eru skýlaust brot á þeim ákvæðum hegningarlaganna sem ég vitnaði í hér að ofan;

" Ef það er ástæða til að setja EES-­samn­ing­inn í upp­nám þá munu ábyrg stjórn­völd gera það. En þá aðeins að ástæða sé til. Aldrei eiga stjórn­völd að sýna af sér svo ábyrgðarlausa hegðun að fórna mik­il­væg­asta milli­ríkja­samn­ingi Íslend­inga nema að ástæðan sé svo rík að slíkt verði ekki um­flúið".

Þau eru án tilefnis og þjóna þeim einum tilgangi að hræða, að vekja ótta um eitthvað skelfilegt sem mun gerast ef íslensk stjórnvöld virkja ákvæði þeirra samninga sem landið er aðili að.

 

Þegar íslenskir stjórnmálamenn studdu ICESave fjárkúgun breta þá höguðu þeir sér á svipaðan hátt.

Og við sem þjóð umbáru þeim þá hegðun, höfum kannski talið að þetta væri tilfallandi, svona áfallastreituröskun vegna skelfilegra hamfara sem höfðu dunið á þjóðinni.

 

En núna þegar landsalan er komin á það skrið að það á að afhenda erlendu valdi regluvald yfir orkuauðlindum þjóðarinnar ásamt því að hluti af orkumálum þjóðarinnar lítur beint forræði yfirþjóðlegrar stofnunar, þá er ekki lengur hægt að líta framhjá að stjórnmálastéttin er að vinna fyrir einhverja aðra en þjóðina.

Og fyrst að hún hefur ekki haft vit á því að breyta lögunum sem banna þetta atferli, þá á að virkja þau lög.

 

Í því er varnarbarátta þjóðarinnar fólgin næstu daga og vikur.

Að láta hart mæta hörðu.

Að nýta þó þau lög sem við höfum okkur til varnar.

Áður en allt verður framselt til Brussel, áður en allt sem við eigum verður komið í einkaeign einkavinanna.

 

Kannski ættu framsóknarmenn sem Sigurður Ingi vanvirðir svo heiftarlega, hafa forgöngu þar um.

Sumir þeirra eru allavega það fornir að muna þá tíma þegar hetjur riðu um héruð.

Hinir allflestir fróðir um þá sömu tíma.

 

Ríkisstjórnin ætlar að ganga að landbúnaðinum dauðum með því að heimila innflutning á hráum kjöti.

Ríkisstjórnin ætlar að markaðsvæða orkuna á samevrópsku orkumarkaði.

Ríkisstjórnin ætlar að herða á regluverkinu sem þegar hefur stórhækkað rafmagn í sveitum landsins og það eina sem öruggt er í þeirri herðingu, er að rafmagnið mun áfram hækka í sveitum umfram aðrar byggðir landsins.

Ríkisstjórnin sem Framsóknarflokkurinn á aðild að.

 

Ef þeir ríða ekki sem hetjur um héruð, hver gerir það þá??

Kveðja að austan.

 

„Höfum komist að niðurstöðu“

Glæpamenn í teinóttum jakkafötum.

 

Stjórna globalhagkerfinu.

Drifkraftur þeirra er skefjalaus græðgi, hugmyndafræði þeirra af ætt siðblindu og mannhaturs.

Þrælkaðu, umhverfissóðaðu, virtu hvorki lög guðs eða manna.

Nú eru þrælabúðir Asíu ekki nógu arðbærar, nú á að sækja á Afríkumið þar sem engar kröfur eða kvaðir eru.

 

Það er hlálegt að það eru ekki hinir meintu mannvinir góða fólksins sem hafa sagt þessum viðskiptum stríð á hendur, heldur er það þeir sem góða sjálfbæra fólkið kallar hægri populista.

Þar er fremstur í flokki Donald Trump forseti bandaríkjanna.

 

Gegn honum eru taglhnýtingar glæpamannanna í teinóttu jakkafötunum og góða fólkið, báðir aðilar kalla það trend að brjóta niður atvinnu og lífskjör vinnandi fólks á Vesturlöndum, frjáls alþjóðleg viðskipti.

Síðan kemur þriggja klukkustundar fyrirlestur hjá góða fólkinu um mikilvægi sjálfbærni á tímum loftslagsbreytinga, og hún næst með hækkun skatta á orku og framleiðslu, veldisaukningu reglugerða svo öruggt sé að globalistarnir yfirtaki alla framleiðslu heimsins.

Sjálfbærnin felst sem sagt í því að framleiða þar sem engar kröfur eru gerðar um mengunarvarnir, umhverfisvernd, eða kaup og aðbúnað, og hún sé síðan helst flutt þrjá hringi um hnöttinn þar til hún kemst í búðir í hinum vestræna heimi.

 

Við sjáum þetta vanheilaga bandalag globalistanna og góða fólksins hér á Íslandi, þegar globalistarnir horfðu glottandi á góða fólkið margfalda kostnað í landabúnaði undir yfirskini neytendaverndar og dýravelferðar.

Síðan var evrópska regluverkið virkjað til að aflétta innflutningshömlum á hráu kjötmeti og auðnin ein blasir við innan ekki svo skamms tíma í íslenskum landbúnaði.

Svipuð auðn og er í Evrópu þar sem hefðbundinn landbúnaður er í dauðateygjum, lútandi í gras fyrir verksmiðjubúum globalistanna. Verksmiðjubúum ómennskunnar sem eru tifandi tímasprengja gagnvart lýðheilsu heimsins, að ekki sé minnst á þá sjálfbærni að flytja mat um sem lengstan veg.

 

Og hið vanheilaga bandalag vinnur núna að því hörðum höndum að rústa því góða sem við þó höfum fengið að hafa í friði fyrir græðginni og siðblindunni.

Orkuauðlindirnar okkar á að markaðsvæða og koma í vasa globalistanna.

Sjálfbærnin felst í að flytja orkuna úr landi og bæta við auðnina með gjaldþroti innlendra framleiðslu sem á tilveru sína undir hagstæðu orkuverði.

Flytja út óunnið, flytja inn unnið, það er svo sjálfbært.

 

Froðusnakkið er umbúðir um grímulausan ræningjakapítalisma sem ógnar tilveru okkar sem þjóðar og er angi af helstu ógn mannkyns í dag.

Því frumskógarlögmál villimennskunnar elur alltaf af sér villimennsku, brýtur ekki bara niður velmegun og velferð, heldur sjálfa siðmenninguna.

Tækni og þekking eiga að byggja upp og bæta ekki að brjóta niður og eyða.

Þrælabúðir og þrælahagkerfi fornaldarinnar eiga ekkert erindi á 21. öldinni, glæpamennirnir í teinóttu jakkafötunum eiga ekki að komast upp með að þurrka út 2.000 ára þróun siðmenningarinnar.

 

Angi af þeirri baráttu er núna háð við Íslandsstrendur.

Undir er ekki bara orkan, heldur sá heimur sem við teljum góðan til að ala upp börnin okkar.

Við sjáum glitta í dýrið og heimur þess er heimur auðnar og ösku.

Ef við mætum því ekki núna heldur seinna þegar grámyglan hefur kæft gróskuna, þá mun okkur ætíð iðrast þess.

 

Því við munum þurfa að mæta því.

Við munum þurfa að taka slaginn við glæpamennina í teinóttu jakkafötunum og taglhnýtinga þeirra.

Þar höfum við ekkert val.

 

Þeir geta rofið grið í dag.

Hafa til þess valdið því stjórnmálastéttin er þeirra.

Þeir geta líka boðið sættir og haldið þannig friðinn.

 

Þeirra er völin og kvölin.

Ekki okkar.

Því við eigum líf sem þarf að verja.

 

Þar er ekkert val.

Kveðja að austan.

 

Enn ódýrara vinnuafl en áður þekktist

Úr tómri tunnu bylur hátt.

 

En mér er til efs að þó Logi fái úthlutaðan heilan dag í rúmgóðri tunnu, að nokkur myndi heyra til hans.

Svo innantómur er málflutningur hans.

 

Gleymum ekki að það sem mest bitnar á tekjulágum hópum, eru ákvarðanir frá þeim dögum þegar Samfylkingin leiddi hina svokölluðu norrænu velferðarstjórn og ákvað að slá skjaldborg um bankakerfi vogunarsjóðanna í stað þess að standa við loforð sitt um skjaldborg handa almenningi.

Gleymum því heldur ekki að sú ríkisstjórn barðist hatrammlega gegn málsókn Hagsmunasamtaka heimilanna um ólögmæti gengislána, og þegar hún tapaði fyrir Hæstarétti, þá var sómi hennar ekki meiri en sá að félagsmálaráðherra hennar var gerður burtreka frá Hæstarétti þegar hann setti lög um að í stað gengistryggingarinnar, kæmu hæstu nafnvextir á byggðu bóli.

Ef eitthvað sýnir hið raunverulega innræti, hvað býr að baki fagurgalanum, þá er það svona gjörningar.

 

En það var þá myndu kannski sumir segja, og rétt er það, það var þá.

Það leysir samt Loga ekki undan ábyrgð, hann hlýtur að þekkja fortíð síns flokks, og lágmarkskrafa að áður en hann tekur til máls um lífskjör, að hann byrji á að biðjast afsökunar á fortíð flokksins.

Og sýni síðan í verki iðrun.

 

Nú hafa Hagsmunasamtök heimilanna og Alþýðusamband Íslands, hvort í sínu lagi lagt fram umsögn, þar sem varað er við fyrirhugaðri lífskjaraskerðingu sem felst í samþykkt Orkupakka 3.

Og hver er helsti stuðningsmaður orkupakkans??

Jú, maður að nafni Logi Einarsson og flokkur hans.

Það þarf nefnilega að slá upp nýja skjaldborg, skjaldborg um markaðsvæðingu og einkavæðingu orkuauðlinda þjóðarinnar.

 

Slá skjaldborg um þá sem nutu velvildarinnar í síðustu skjaldborg.

Og sem fyrr, á kostnað almennings.

 

Svo vogar þessi maður sér að rífa sig.

Jafnvel þó hann fengi magnara og hátalakerfi, þá myndi ekki heyrast í honum í tómri tunnu.

En hugsanlega myndi fals hans ná inná fréttastofu Ruv.

 

Sú stofnun bregst ekki þegar vega þarf að almenningi.

Og ganga erinda erlendra.

 

Til þess dugar hvísl í tómri tunnu.

Jafnvel í hljóði.

Kveðja að austan.

„Holur hljómur í lífskjarasamningi“

Hvað tefur landsöluna.

 

Og þau landráð að fela erlendu valdi yfirráð yfir orkuauðlindum þjóðarinnar.

Það er vitað að þriðjungur þingheims vill selja þjóðina, þessir flokkar studdu ICEsave fjárkúgun breta af hugsjónarástæðum, þeir styðja þessa landsölu líka af hugsjónarástæðum.

Þeirri hugsjón að landið sé hjánýlenda skrifræðisvaldsins í Brussel.

Píratar, Viðreisn, Samfylkingin, landsala er samofin stefnu þeirra, að afsala sjálfstæði þjóðarinnar er hugsjón þeirra.

 

Í hinum stuðningsflokkunum þremur eru sterk öfl sem vilja að landið sé hluti af Evrópusambandinu.

Síðan eru ennþá sterkari öfl sem þjóna þeim sem sjá hagnað í markaðsvæðingu orkunnar.

Hið vanheilaga bandalag þeirra við landsölu flokkanna mun tryggja þessum landráðum brautargengi.

 

Þess vegna má spyrja, hvað tefur, hvað dvelur??

Óttinn.

Við réttláta reiði þeirra sem voru seldir.

 

Það er réttmætur ótti.

Kveðja að austan.

Málsmeðferðin með öllu óboðleg

Völin og kvölin.

 

Sátt eða stríð.

Það er ekki annað í boði.

Kveðja að austan.

Drög að áliti um orkupakkann í dag

Eftir Hrun.

 

Er algeng afsökun fyrir aðgerðarleysi og niðurbroti, hvort sem það er almannaþjónusta, innviðir eða annað.

Það veit enginn hvað hefði gerst er það hefði kviknað í á skólatíma en besta leiðin til að rýma húsnæði þar sem fjöldi dvelur við nám og starf, er EKKI að kenna á flóttaleiðum.

Og vandinn tengist ekki Sjálfstæðisflokknum eða frjálshyggju hans eins og góða fólkið talar alltaf um þegar það er að snapa atkvæði fólks sem telur sig vera jafnaðar og félagshyggjufólk, mannvini eða annað.

Vandinn er skýr; "Hann tek­ur þó fram að vissu­lega hafi allt viðhald á hús­inu dreg­ist líkt og í allri Reykja­vík­ur­borg eft­ir hrun.".

 

Góða fólkið er nefnilega samdauna kerfinu og hugmyndafræði þess eins og sést núna á stuðningi þess við markaðsvæðingu orkuauðlinda þjóðarinnar sem til skamms tíma var aðeins draumsýn Friedmanista.

Pólitík þess er tvennskonar. 

Það þykist vera gott, og svo skammast það í íhaldinu.

Aðferðafræði þess er upphlaup og froðusnakk.

Glæpur þess að á meðan það kemst upp með þetta, þá ógnar enginn kerfinu, og smán saman verður samfélagið hannað eftir villtustu draumum Friedmans og Hayek, um alræði auðsins og markaðsvæðingu alls.

 

Það er nefnilega pólitík að borga vexti á vexti ofan en láta allt grotna niður.

Munum að við erum búin að greiða hundruð milljarða í óþarfa vexti frá Hruni vegna tilbúinna skulda, sem og vegna vaxtastigs sem þjónaði þeim eina tilgangi að sjúga fjármuni frá einstaklingnum og samfélaginu í vasa auðsins.

Það er pólitík að nústilla hina verðtryggðu krónu þannig að hún upphefur einkaneyslu á kostnað samneyslu. Svo dæmi sé tekin þá fara tugarþúsunda gamalmenna til sólarlanda í rauðvínssæluna, en því finnst ekki eins gaman þegar það býður sárkvalið á biðlistum spítalanna sem eru að hruni komnir vegna langvarandi fjársveltis sem alltaf er afsakað með Eftir Hrun.  Eða það megi ekki setja nauðsynlega fjármuni í innviðina því þá fer verðbólgan af stað.

Það er pólitík að yfirfylla allt af reglugerðum því það hyglar stórfyrirtækjum og er til höfuðs hinu smá og fagra í samfélaginu. Gróskunni og gróandanum.

 

En gegn þessari markaðshyggju Friedmanistanna fer enginn.

Hið borgaraleg íhald fattar ekki að þetta er ræningjakapítalismi, og það er í eðli ræningja að ræna þá sem eitthvað eiga.

Góða fólkið á mála hjá auðnum, sér til þess að engin skipulögð andstaða fái þrifist.

Feigðarósinn, þar sem við erum öll þrælar auðsins, í alræði hans, blasir við.

Allt er falt fyrir peninga, sameignir okkar, auðlindir, almannaþjónusta, allt.

Allt er gert að féþúfu Örfárra.

 

Og þó, það er rangt að segja að það fer enginn gegn þessu.

Hin fyrirhugaða markaðsvæðing orkuauðlinda þjóðarinnar undir leiðsögn hins frjálsa regluflæðis Evrópusambandsins hefur vakið margan borgarlegan íhaldsmanninn af værum blundi.

Hann sér mygluna og grámann sem er að leggjast yfir hið borgaralega samfélag okkar.

Þetta á ekkert skylt við það samfélag sem hann taldi sig lifa í áður en hann lagðist á koddann, peningar hafa stolið flokknum hans og eru núna að stela auðlindum og sjálfstæði þjóðarinnar.

 

Andóf þessa borgaralega íhaldsmanns, ásamt andófi leifanna af vinstri og félagshyggjufólki hefur náð til almennings svo kaupin á eyrinni ætla ekki að ganga eins auðveldlega í gegn eins og peningarnir hugðu.

Því krakkarnir og einfeldningarnir hafa lítið í fullorðið fólk að gera í rökræðunni.

Og fólk hlustar.

 

Það má vera að peningarnir nái sínu í gegn á þingi í vor, en það verður þeirra Pyrrhosarsigur.

Því sá sigur vinnst á rústum hinna borgaralegu flokka, og rústum þeirra mun myndast afl sem mun endurheimta sjálfstæðið, forræðið og almenning.

Að sverfa til stáls gegn þjóð sem er að vakna af dvala og lýtur leiðsögn fullorðins fólks, er ekki skynsamlegt, krakkaherinn og einfeldningarnir munu lítið hafa í hana að gera.

Og viðrini góða fólksins hafa aðeins vægi á meðan þjóðin sefur.

 

Eftir Hrun og helv. íhaldið mun ekki virka til lengdar þegar góða fólk hefur stjórnað nokkur kjörtímabil.

Ræningi með grímu fyrir andlitið mun ekki til lengdar ná að sannfæra fórnarlömb sín að þetta sé frjáls viðskipti og borgarlegur kapítalismi.

Aðeins meðan fólk sefur.

 

Og fólk mun vakna þegar orkupakkinn verður samþykktur.

Þá er of seint að sættast.

Kveðja að austan.

 

 

 

Heppni að eldurinn kom ekki upp á skólatíma

Varnarbaráttan um orkuauðlindina.

 

Afhjúpaði í síðustu viku hve stjórnvöld eru ráðalaus í þessu máli.

 

Það átti að sigla þessu máli í gegnum þingið í þokkalegri sátt þingheims, vitað var um andstöðu Miðflokksins og eins var Inga Snæland líkleg að vera á móti.

Í samfélaginu var vitað um fámennan hóp í kringum Frosta Sigurjónsson, Ögmund Jónasson og nokkra aðra öldunga flokkanna sem ekki var talin mikil ógn af.

Eitthvað fór samt úrskeiðis og hvort alvaran var ljós þegar skoðanakannanir sýndu að áróðursvélin náði ekki til almennings og þegar ASÍ tók í fyrsta sinn í langan tíma afstöðu gegn sjálfvirkri stimplun á reglugerð frá Brussel, eða hvort rökþrotið og blekkingarnar hafi ekki þolað dagsljós umræðunnar.

Allavega var blásið til risa áróðurssóknar, sem út af fyrir sig er skrýtið því öruggur þingmeirihluti er fyrir málinu, og nú átti að þagga niður í andstæðingum orkutilskipanna Evrópusambandsins jafnt innan þings sem utan.

 

Fyrsta útspilið var að láta ritara Sjálfstæðisflokksins og formann utanríkismálanefndar koma í pontu og leggja út af skoðanakönnun Fréttablaðsins þar sem átti að sýna fram á hvað Evrópusinnarnir í Samfylkingunni og Viðreisn væru vel gefið fólk. 

En einhvern veginn tókst Áslaug Örnu að herða á andstöðunni innan flokksins, líklegast var það ekki mjög gáfulegt að fullyrða að hinn almenni flokksmaður væri óupplýstur og að öldungar flokksins líkt og Styrmir Gunnarsson, Davíð Oddsson, Tómas Ingi Olrich og Sturla Böðvarsson stjórnuðust af annarlegum hvötum (fyrir Miðflokkinn??) og málflutningur þeirra einkenndist af rangfærslum og blekkingum.

Eftir á hefði verið betra að engir fjölmiðlar hefðu verið á svæðinu til að blása upp hinum rauðu dulum Áslaugar.

Sjálfsmark númer 1.

 

Næsta útspilið í umræðustjórnuninni var að fá gamlan ráðgjafa, með fortíð, til að koma á fund utanríkismálanefndar og segja nefndarmönnum frá því hve hann teldi Evrópusambandið voðalegan félagsskap sem ekki virti samninga sína og "að við getum gert ráð fyrir að ESB verði hart í horn að taka, einnig í ljósi þess að orka skiptir svo miklu fyrir ESB". 

Eins og menn skyldu ekki að svona hræðsluáróður hefur þveröfug áhrif, ef rétt er, sem engin ástæða er til að ætla, að þá losa þjóðir sig út úr heljargreipum slíkra kúgunarbandalaga, þó það kosti tímabundið bakslag í lífskjörum, því það er engin framtíð í að hlýða og ganga í takt í gæsagang alræðisins.

En lögfræðin sem ráðgjafinn ræddi af þekkingu, staðfesti hins vegar lögfræði Stefáns Más Stefánssonar og Friðriks Hirst, um að hin sameiginlega EES nefnd væri hinn rétti farvegur ef stjórnvöld á annað borð gera fyrirvara á reglugerðum Evrópusambandsins.

Sjálfsmark númer 2.

 

Þriðja og síðasta útspilið var að kalla á yfirlýsingu frá EFTA ríkjum um ?????, já um hvað sem átti að gagnast áróðrinum??  Héldu menn að EFTA ríkin myndu taka þátt í blekkingarleiknum, smækka pakkann niður í ekki neitt eða lýsa því yfir að Ísland væri undanskilið þeim reglum sem það samþykkti??

Að sjálfsögðu hélt EFTA sig við staðreyndir málsins.

Gagnvart því sem íslensk stjórnvöld segja um innihald orkupakka 3, til dæmis Þórdís Kolbrún í viðtali; "Þetta er tæknilegt framhald af fyrsta og öðrum orkapakka,sem eykur neytendavernd, eykur aðhald á fyrirtæki sem selja raforku og eykur upplýsingaskyldu þessara fyrirtækja, það er í eðli sínu mjög fínt finnst mér", þá benda EFTA ríkin á hvað er verið að innleiða í orkupakka 3; "stór hluti ákvæða þriðja orkupakk­ans, þ.e. þau sem varða viðskipti og grunn­virki fyr­ir raf­orku yfir landa­mæri".

Vissulega bent réttilega á að þar sem Ísland er ekki tengt hinum sameiginlega orkumarkaði Evrópusambandsins, þá gilda þau ákvæði ekki á meðan, en meinið er að þau gilda um önnur lönd sem eru tengd, og sæstrengur hefur tvo enda.  Og ef einkafyrirtæki vill tengja, segjum til dæmis Noreg eða Skotland við íslenska raforkumarkaðinn með sæstreng, þá erum við sjálfkrafa orðinn hluti af þessum regluverki sem hefur einmitt það megin markmið að útrýma raforkueyjum innan hins samevrópska orkumarkaðar.

Og það eru ákvæði reglugerðarinnar sem gilda en ekki einhverjar yfirlýsingar stjórnmálamanna eða embættismanna um annað, sama hve þær yfirlýsingar eru sameiginlegar.

Sjálfsmark númer 3.

 

En öll þessi sjálfsmörk hafa samt orðið umræðunni til góðs.

Þau hafa skýrt hana, afhjúpað blekkingar stjórnvalda um innihald orkupakkans, sýnt fram á að einu fyrirvarar sem halda eru þeir sem samið er um sérstaklega samkvæmt ákvæðum EES samningsins, og þau hafa dregið EFTA ríkin inní málið með eftirtektarverðum hætti.  Sem er það besta og gæfuríkasta fyrir framhald málsins.

Íhugum þessi orð í yfirlýsingu EFTA;

".. „raf­orku­kerfi Íslands sé, eins og stend­ur, ein­angrað kerfi og ekki tengt við raf­orkusæ­streng milli Íslands og orku­kerf­is innri markaðar ESB. Í því ljósi hefði stór hluti ákvæða þriðja orkupakk­ans, þ.e. þau sem varða viðskipti og grunn­virki fyr­ir raf­orku yfir landa­mæri, ekki gildi eða neina raun­hæfa þýðingu fyr­ir Ísland á meðan eng­inn raf­orkusæ­streng­ur er til staðar".

 

Við erum einangruð og okkar raforka hefur í dag í raun ekkert gildi fyrir orkukerfi hins innri markaðar ESB og þannig viljum við hafa það áfram.

Orkuauðlindirnar undir okkar forræði og nýttar á þann hátt sem hefur reynst okkur svo vel í gegnum tíðina, það er á samfélagslegum forsendum, ekki markaðslegum.

Og fyrst við skiptum ekki máli fyrir hinn innri orkumarkað, þá hlýtur vera hægt að semja um að svo verði áfram.

Sé það síðan í framtíðinni sameiginleg ákvörðun okkar og Evrópusambandsins að leggja sæstreng, þá verði það gert undir formerkjum tvíhliða samnings þar sem hagsmunum beggja er haldið til haga.

Þetta eru verkefni sumarsins fyrir hina sameiginlegu EES nefnd, og ef marka má þessa yfirlýsingu, þá hlýtur samkomulag þar um vera létt verk og löðurmannlegt.

 

Hinn möguleikinn er að sætta sig við regluverkið eins og það er, og hætta að ljúga því að þjóðinni að það sé hægt að samþykkja eitthvað og síðan þurfi ekki að fara eftir því.

Sætta sig við markaðsvæðingu orkuauðlindanna á hinum samevrópska samkeppnismarkaði og sætta sig við algjör yfirráð Evrópusambandsins og stofnana þess á orkumálum þjóðarinnar.

Þau eru ekki algjör í dag, en þau verða þegar Brussel sendir út síðasta orkupakka sinn, því slík yfirráð eru hornsteinn stefnu skrifræðisveldisins í orkumálum álfunnar.

 

Eftir þessa yfirlýsingu EFTA ríkjanna þá er ekki lengur hægt að halda því fram með gildum rökum að ekki sé hægt að semja um sjálfstæði þjóðarinnar í orkumálum við EES ríkin, stólar eru aldrei settir fyrir dyrnar hjá þeim sem skipta ekki máli að gangi inn.

Og með þann bakhjarl munum við ná samkomulagi við ESB.

 

Evrópusambandið hefur allan hag af samkomulagi, það hefur engan hag af því að kúga okkur.

Í allri þeirri ólgu sem þar er í dag, þá skiptir það miklu máli að geta sýnt fram á eðlileg og gagnkvæm samskipti við önnur ríki.

Ávinningurinn að kúga Ísland til hlýðni, og neyða þjóðina í kjölfarið að segja upp EES samningnum, er minimal miðað við álitshnekkinn sem af því yrði.

Meira að segja Sovétríkin, sem var alræðisríki, stóðust ekki slíkt til lengri tíma.

 

Trúum því ekki tröllasögum.

Nýtum meðbyrinn sem hin sameiginlega yfirlýsing EFTA ríkjanna er, semjum í sumar.

Um fyrirvara sem halda.

 

Sættum þannig þjóðina.

Kveðja að austan.

 

 

Vanþekking eða hrein blekking??

 

Lilja Alfreðsdóttir hefur skapað sér sérstöðu í íslenskum stjórnmálum fyrir hispurslausa framkomu og málefnalega nálgun á viðfangsefnum sínum.

Hún virkar trúverðug, bæði af skjá sem og í eigin persónu (að sögn en þekki það ekki persónulega).

Þess vegna er ótrúlegt að lesa þetta viðtal við Lilju, og þann einbeita vilja hennar að sópa burt þeirri ímynd sem hún hefur samviskusamlega byggt upp frá því að Sigurður Ingi kallaði óvænt á hana til að hressa uppá laskaða ímynd Framsóknarflokksins þarna um árið.

 

Af hverju kannast hún ekki við ólguna innan Framsóknarflokksins, hvaða vanvirðing er þetta við flokksmenn hvað þá vitsmuni almennings?

Þetta mál er mjög umdeilt, sérstaklega á landsbyggðinni, því þar verða fyrstu fórnarlömb þessarar fyrirhuguðu markaðsvæðingu orkunnar.

Og það er til lítils að reyna að broskjafta sig úr úr þeirri ólgu.

 

En síðan segir Lilja nokkuð sem er hreinlega rangt.

Fer rangt með og það eru þessi orð hennar um hið yfirþjóðlega vald Evrópusambandsins, ACER.

"Hún seg­ir mestu máli skipta í umræðunni um inn­leiðingu þriðja orkupakk­ans að ekki sé um að ræða framsal valds til yfirþjóðlegr­ar stofn­un­ar og að skuld­bind­ing­arn­ar sam­ræm­ist stjórn­ar­skránni. „Þriðji orkupakk­inn er und­ir tveggja stoða EES-sam­starf­inu enda er annað úti­lokað í mín­um huga, það er að ég tel úti­lokað að ACER-stofn­un­in fari með stefnu­mót­un í orku­mál­um Íslands,“".

Það er ömurlegt að þurfa endalaust að halda staðreyndum til haga gagnvart vísvitandi blekkingum stjórnmálafólks sem vill ekki fyrir sitt litla líf kannast við hvað það er að samþykkja fyrir hönd þjóðarinnar.

 

En þess þarf og enn einu sinni ætla ég að vitna í greinargerð þeirra Stefáns og Friðriks, núna lengri tilvitnun en oft áður, en stundum er það nauðsynlegt til að afhjúpa blekkingarnar eða eigum við að segja meinta vanþekkingu;

 

"Framangreind ákvæði í ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar frá 5. maí 2017, sem varða upptöku og aðlögun á reglugerð nr. 713/2009 að EES-samningnum, má draga saman svo:

Gagnvart EES/EFT A-ríkjunum fer ESA formlega með valdheimildir ACER samkvæmt reglugerðinni, m.a. er formlegt vald til að taka lagalega bindandi ákvarðanir varðandi grunnvirki yfir landamæri samkvæmt 8. gr. reglugerðarinnar lagt í hendur ESA.

ACER hefur eftir sem áður mikið að segja um efni þeirra ákvarðana sem ESA tekur á grundvelli reglugerðarinnar. Skulu ákvarðanir ESA þannig teknar "á grundvelli draga" sem ACER semur "að eigin frumkvæði eða að beiðni" ESA. Berist beiðni um endurskoðun ákvörðunar skal ESA "senda slíka beiðni til [ACER]" og skal ACER þá "íhuga að semja ný drög" fyrir ESA sem yrði svo sambærilegur grundvöllur að nýrri ákvörðun ESA. Vakin er sérstök athygli á því að málsmeðferðin er aldrei öfug að þessu leyti, þ.e. að ESA semji drög að ákvörðun sem séu lögð til grundvallar af ACER. Áhrif ACER eru því meiri en ESA að þessu leyti.

Umfjöllun kaflans miðast við að ESA fari með vald til að taka ákvarðanir á grundvelli reglugerðar nr. 713/2009, þ.e. gagnvart EES/EFTA-ríkjunum, sbr. ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar frá 5. maí 2017. Þrátt fyrir að valdið sé þannig formlega hjá ESA er ljóst að ACER mun hafa mikið að segja um efni ákvarðana sem ESA tekur á grundvelli reglugerðarinnar, enda semur ACER drög að ákvörðunum og leggur þau fyrir ESA. Það má því velta fyrir sér hvort ákvörðunarvaldið sé í raun hjá ACER og að hlutverk ESA sé aðallega formlegs eðlis í því skyni að fyrirkomulag reglugerðarinnar samræmist betur tveggja stoða kerfinu. Færa má rök fyrir því að í raun sé ákvörðunarvaldið að hluta til framselt stofnun sem heyrir undir Evrópusambandið og stendur utan EFTA-stoðarinnar, þ.e. ACER. Í þessu ljósi má leggja til grundvallar að gera verði enn ríkari kröfur en ella til þess að valdframsalið, sem felst í 8. gr. reglugerðar nr. 713/2009, standist þær stjórnskipulegu viðmiðanir sem áður hafa verið raktar, m.a. varðandi tveggja stoða kerfi EES-samningsins, sbr. einkum kafla 4.2.2. og 4.2.3. hér að framan. ".

 

Sé ágreiningur skal ACER íhuga, ekki skal, heldur íhuga.

Þetta er eina sjálfstæði ESA gagnvart ACER.

Blekking til að breiða yfir þá staðreynd að það er ekkert tveggja stoða kerfi í þessu orkutilskipunarkerfi Evrópusambandsins.  Eða eins og þeir segja Stefán og Friðrik, og full ástæða til að ítreka;

"Það má því velta fyrir sér hvort ákvörðunarvaldið sé í raun hjá ACER og að hlutverk ESA sé aðallega formlegs eðlis í því skyni að fyrirkomulag reglugerðarinnar samræmist betur tveggja stoða kerfinu.".

 

Vald ESA er formlegs eðlis, ekki raunverulegt, enda þarf mikið vanvit að segja að þau áhrif að einhver skuli íhuga beiðni þína um eitthvað þýði að þú ráðir þínum málum.

Blekking eða fáviska.

 

Hvort er betra??

Kveðja að austan.

 

 

 

Engin ólga í flokknum vegna orkupakkans

Öldungar flokksins stíga fram.

 

Hver á fætur öðrum og benda á hið augljósa.

Að við eigum ekki að gera eitthvað ef við vitum ekki um afleiðingarnar, ekki þegar fjöreggin eru undir.

"„Það er ófor­svar­an­legt að samþykkja þriðja orkupakk­ann án þess að það liggi fyr­ir hvað ger­ist á orku­markaði á Íslandi þegar sæ­streng­ur hef­ur verið lagður og orku­sal­an hefst.“".

 

Segir Sturla Böðvarsson fyrrum ráðherra flokksins, fyrrum fyrsti þingmaður flokksins í Vesturlandskjördæmi og síðan Norðvesturkjördæmi og sveitarstjórnarmaður og sveitastjóri í Stykkishólmi lengur en elstu menn muna.

Og maður spyr sig, af hverju ætti hann að ganga erinda annarra en sinnar eigin samvisku, og meta málið út frá hag þjóðar og flokksins sem hann hefur þjónað frá því fljótlega eftir að hann lærði að ganga.  Er ekki ein af óhróðri almannatenglanna sem krakkarnir lesa upp eins og páfagaukar að við andstæðingar orkupakkans séum öll í vasa Sigmundar Davíðs og þjónum Miðflokknum í þessu máli.

 

Eða er hann einn af þeim sem Áslaug Arna talar um úr ræðustól Alþingis um að hann taki afstöðu út frá fáfræðinni einni saman eins og þessi ummæli hennar vitna um; "Að já­kvæðum gagn­vart mál­inu fjölg­ar veru­lega eft­ir því sem fólk kynn­ir sér málið bet­ur. Það kem­ur manni kannski ekk­ert sér­stak­lega á óvart.“".

Eða er hann í þessum hópi, þeim sem blekkir?  "„Mesti kraft­ur­inn hef­ur farið í það að leiðrétta rang­færsl­ur og halda því á lofti hvað felst í mál­inu og hvað felst ekki í mál­inu.".

 

Þó að almannatengill hafi fengið stórfé fyrir að semja svona frasa fyrir börnin, er þetta samt boðlegur málflutningur gagnvart öldungum flokksins? 

Manna sem hafa þjónað honum og þjóðinni dyggilega í áratugi, og þó þeir séu mannlegir eins og við hin, þá frýja enginn þeim vits, eða efast um hollustu þeirra, ekki einu sinni pólitískir andstæðingar þeirra í hörðustu rimmunum á árum áður.

En að sögn núverandi forystu flokksins eru þeir annað hvort vitleysingjar sem starfa á laun fyrir Miðflokkinn, eða þeir eru óheiðarlegir og starfa fyrir Sigmundi Davíð.

 

Þetta hlýtur að vera rosalega sárt fyrir vitiborið fólk að vera vitni af svona málflutningi.

Enda er reynt að koma vitinu fyrir krakkana áður en það er of seint.

Það hefur afleiðingar að Ulla framan í fólk segir Davíð í Reykjavíkurbréfi sínu og um þau skrif má aðeins velta einu fyrir sér, var ekki búið að leggja bann við hirtingum í Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna??

 

En Styrmir bendir á alvarleika svona vinnubragða, meinsemd sem smán saman grefur undan öllu trausti á stjórnmálum;

"Áhrif og afleiðingar málflutnings helztu talsmanna stjórnarflokkanna vegna orkupakka 3 eru margvísleg. En einn helzti þátturinn er sá, að fólk, sem kemst að annarri niðurstöðu, hættir að treysta málflutningi forystumanna þessara flokka í fleiri málum, þegar það sér af hvers konar léttúð þeir fjalla um svo alvarleg mál. Fólk sér í gegnum blekkingarleikinn og hvers konar aðferðum er beitt til þess að gefa alranga mynd af veruleikanum.".

 

og maður spyr, er þjónkunin við Brussel þess virði??

Það er ekki bara verið að fórna orkuauðlindinni, það er líka verið að fórna traustinu.

Sem er helsta eign lýðræðisins.

 

Til hvers var barist í heila öld til að þetta sé niðurstaðan.

Að samningur sem upphaflega var viðskiptasamningur, geti endað í einhliða alræðisvaldi erlends stórveldis, og börnin sem eiga að erfa landið láti glepjast.

Fjármálamenn hafa áður selt þjóðir, og munu halda því áfram meðan einhver gróði er í því, og þeir komast upp með það.

En stjórnmálastéttin okkar, á hvaða vegferð er hún??

 

Sumarið er tíminn sagði Bubbi Mortens.

Er ekki kominn tími til að tengja sögðu Skriðjöklamenn fyrir norðan.

Og er ekki kominn tími til að staldra við segja Öldungar flokksins.

 

Það hefur ekki gerst sem ekki má leiðrétta.

Það er hægt að ná sátt í þessu máli, bæði við þjóð og Evrópusambandið.

 

Er ekki kominn tími á hana.

Sáttina.

 

Hún hefur oft náðst af minna tilefni.

Kveðja að austan.

Óforsvaranlegt að samþykkja orkupakkann

Óttinn.

 

Af öðrum ólöstuðum er Styrmir Gunnarson beittasti penninn í hópi Öldunganna sem beita sér gegn afsalinu á orkuauðlindum þjóðarinnar í hendurnar á skrifræðisvaldi Evrópusambandsins.

Í bland fer saman glöggskyggni og hógværð ásamt undirliggjandi járnvilji að kvika hvergi frá hugsjónum sínum og lífsskoðunum. 

Hann gefur hvorki sjálfum sér eða flokki sínum afslátt.

 

Til að skilja atburði síðustu viku í orkupakkamálinu sem má lýsa sem hröðu undanhaldi, en alls ekki samkvæmt áætlun, er gott að rifja þessi orð Styrmis upp í nýlegum pistli hans.

"Það hefur verið forvitnilegt að fylgjast með því hvað nýjar kynslóðir í Sjálfstæðisflokknum, sem af einhverjum ástæðum berjast um á hæl og hnakka til þess að sannfæra fólk um nauðsyn þess að samþykkja orkupakka 3, beita til þess gamaldags og gagnsæjum aðferðum. Síðasta dæmið er sameiginleg grein áttmenninganna í forystu jafnmargra atvinnuvegasamtaka í Morgunblaðinu í gærmorgun og á sama tíma kom Fréttablaðið út með viðtal við tvo aðra einstaklinga úr þeim röðum. Þetta eru vinnubrögð úr fortíðinni.".

Gagnvart óvæntri málefnalegri andstöðu grasrótarinnar hefur gripið til einhverrar sýndarmennsku almannatengilsins í stað þess að ræða málin á heiðarlegan hátt og útskýra "afhverju" að taka þessa gífurlegu áhættu á valdaframsali til Brussel sem allir eru sammála að felist í orkupakka 3.

Það er eins og það sé einhver undirliggjandi ótti við samræðuna (það er ekki samræða að messa hálfsannleik í besta falli yfir flokksmönnum) hvort sem menn teysta ekki málstaðnum, eða vitrænum forsendum sínum að taka hana.

 

Þess vegna hefur Sjálfstæðisflokkurinn fest æ meir í einhvers konar díki.

Aðgerðirnar alltaf orðið örvæningarfyllri með hverjum degi liðinnar viku.

 

Látum brandara áttmenninganna liggja milli hluta, ungt fólk les ekki svona og eldra fólk í flokknum man alveg hvernig svipaðri lágkúru var beitt í ICESave deilunni.

En að bjóða sjálfstæðu fólki upp á "sérfræðing" að utan til að segja því fyrir verkum, er heimska að áður óþekktri stærð í íslenskum stjórnmálum.

Auðvitað virkar þetta fyrir Ruv, en það hefði líka virkað að hringja í breskt öryggisfangelsi og taka viðtal við einhvern raðmorðingjann sem hefði fyrir svona eitt sígarettukarton og hálfa bjórkippu látið hafa eftir sér að hann myndi koma til Íslands við fyrsta tækifæri ef við höfnuðum orkupakkanum.  Og Ruv síðan slegið upp fyrirsögninni, EF við höfnum orkupakkanum, þá mætir herra X á svæðið, og það vita allir hvað hann er hæfur til. 

Mikli ódýrara, miklu skilvirkara, og sami hræðsluáróðurinn en ekki nærri eins heimskulegt.

 

Því eitt er að gera sjálfan sig að fífli, annað er að gera það á þann hátt að fólkið sem kýs þig er mjög hugsi á eftir.

Núna er bætt í, núna er síðasta útspilið í rökþrotinu að láta einhverjar tillögur um breytingarnar á stjórnarskránni dúkka upp, aldrei þessu vant allir samhljóða í stuðningi sínum.

Já mikill er máttur þjónkunarinnar við yfirskrifræðisvaldið í Brussel.

 

Tilgangurinn er augljós en fyrst þau skilaboð hafa loksins síast inn að sjálf orkuauðlindin er undir, þá væri nær að leggja forræði hennar ekki í hættu.

Ef ríki eru á annað borð í EES samstarfinu, þá víkja þau sér ekki undan ábyrgð með því að samþykkja á þrettándu stundu einhver ákvæði í stjórnarskrá sem eiga að fría þau undan markaðsvæðingu orkuauðlinda á samkeppnismarkaði.

Jafnvel þó þessir sömu formenn sem núna er vísvitandi að reyna að brjóta stjórnarskrána, ætli sér að virða hana í framtíðinni.

 

Ef þú semur ekki um undanþágur fyrirfram, þá virka þær ekki.

Því ríkjum evrópska efnahagssvæðisins ber skylda til að aðlaga löggjöf sína að regluverkinu.

Og breyta því sem þarf að breyta, líkt og Norðmenn gerðu þegar þeir settu ákvæði í stjórnarskrá sína að heimilt væri að afsala vald til Brussel.

 

Óttinn við þjóðina og óttinn við afleiðingar gjörða sinna í næstu kosningum, má ekki svipta stjórnvöld restina af þó þeirri vitglóru sem ennþá er til staðar.

Flótti frá raunveruleikanum leysir engin mál.

 

Forræðið yfir orkuauðlindum þjóðarinnar þarf að tryggja.

Og um það þarf að semja.

 

Sumarið er tíminn.

Kveðja að austan.

 

Stjórnarskrárákvæði í samráðsgátt