Þjóðhetjan Bára.

 

Hefur ekki kjark til að stíga af stalli og segja eins og er.

Að hún hafi verið í vinnunni, og fengið vel borgað.

 

Sannleikurinn breytir ekki því sem hún tók upp, það efni fékk hún hjálparlaust uppí hendur.

En sannleikurinn afhjúpar vinnuveitendur hennar og þá hagsmuni sem þeir hafa af því að slátra fyrirfram meintri andstöðu við Orkupakka 3, reglugerð sem mun óhjákvæmilega einkavæða orkuauðlindir þjóðarinnar.

Og sá sannleikur mun um leið afhjúpa greiðslurnar sem að baki lágu árásunum á Jón Baldvin, því þar var ekkert einleikið.

 

Samkvæmnin á milli fjölmiðlafársins í Klaustursmálinu og þess sem Jón Baldvin og fjölskylda lenti í, er svo augljós, að jafnvel illa gefinn blaðamaður getur ekki horft framhjá þeim tengslum.

En sá sem lét fífla sig, hann kannski heldur uppi vörnum eins og þessi frétt á Mbl.is ber vitni um, að manneskjan í vinnunni kemst upp með að hlæja þegar hún er spurð um vinnuveitendur sína.

 

Eins og þeir hagsmunir sem að baki búa, atlagan að auðlindum þjóðarinnar, séu aukaatriði en andlit blaðamannsins, það er að reyna að halda andlitinu sé aðalatriðið.

Svona lætur aðeins sá sem telur sig ekki tilheyra þjóð, eigi hvorki fjölskyldu eða vini sem sitja í súpu markaðsvæðingar ESB á orkuauðlindum þjóðarinnar.

 

Bára hlær, en hún þarf viðhlæjendur.

Svo hlátur hennar sé aðalatriðið en sannleikurinn aukaatriði.

Einhverjir slíkir starfa á Morgunblaðinu í dag.

 

Þeirra vegna vona ég að silfrið en ekki forheimskan skýri það.

Því hitt er svo aumt.

 

Þegar auðlegð þjóðar er undir.

Kveðja að austan.

 

Bára hlær að kröfum Miðflokksmanna

Önnur höndin gefur.

 

Hin tekur og notar til þess stóra skóflu sem heitir Orkupakki 3.

 

Þú semur ekki um lífskjör og ógnar síðan þessum sömu lífskjörum með því að innleiða regluverk ESB sem hefur þann eina tilgang að markaðsvæða orkuauðlindir þjóðarinnar.

Þú semur ekki um að ná niður kostnað og vinnur síðan hörðum höndum að því magna upp þann sama kostnað fyrir heimili og fyrirtæki.

Augljóst mál, en ekki alveg eins augljóst að skilja af hverju verkalýðshreyfingin sem ein heild hefur ekki sent frá sér harðorða ályktun þar um.

 

En leiðtogarnir sem eru ekki í vasanum á einhverjum öðrum hafa loks tjáð sig með afgerandi hætti.

Þetta segir Ragnar Ingólfsson á feisbókar síðu sinni;

"„Getum við treyst kjörnum fulltrúum okkar í að taka svo stórar ákvarðanir sem snúa að orkumálum þjóðarinnar? Svona miðað við allt sem á undan er gengið? Hin ofsafengnu viðbrögð þekktra hagsmunaafla við réttmætum spurningum og gagnrýni gefa svo sannarlega tilefni til að staldra við. Getum við gert þá kröfu að tekin verði afstaða í svo umdeildu máli í þjóðaratkvæðagreiðslu og þjóðin tekið upplýsta ákvörðun út frá þeim upplýsingum sem liggja fyrir og þeirri reynslu sem við höfum á markaðsvæðingu innviða?“ 

Ragnar Þór bendir á, að í nýjum lífskjarasamningi sem samþykktur var af stórum hluta verkalýðshreyfingarinnar hafi áhersla verið lögð á að ná kostnaði niður og auka þannig kaupmátt í bland við launahækkanir. „Og að félagsmenn okkar þurfi ekki að hafa áhyggjur af grunnþörfum eins og rafmagni, vatni eða húshitun. Að kostnaði við að lifa verði haldið í lágmarki og bæta þannig lífskjör til skemmri og lengri tíma, fyrir okkur sjálf og komandi kynslóðir. Þetta orkupakka mál lyktar óneitanlega af sérhagsmunapoti.

Það er mikið undir fyrir félagsmenn okkar og fyrirtækin. Hærri orka þýðir hærra vöruverð og lægri kaupmátt og lakari samkeppnishæfni. Hærri orkuverð dregur úr möguleikum okkar til meiri sjálfbærni. Það er einfaldlega of mikið undir. Sagan hefur því miður kennt okkur allt annað en lobbíistar sérhagsmunaafla keppast við að sannfæra okkur um. Við erum kynslóðin sem hófum einkavæðingu innviða. Verum kynslóðin sem steig niður fæti! Ég treysti því að forsetinn okkar standi undir nafni og vísi þessari ákvörðun til þjóðarinnar verði málið rekið áfram í gegnum þingið í óbreyttri mynd,“".

 

Allt réttmætt og skynsamt nema kannski þetta síðasta með traustið á forsetanum en það kemur í ljós.

 

Svona tala leiðtogar og annar leiðtogi, varaformaður ASÍ skefur heldur ekkert af hlutunum;

"„Það er mat mitt að dýrmætasta eign þessara þjóðar eru orkuauðlindirnar okkar og því ber okkur skylda til að tryggja ávallt full yfirráð yfir orkuauðlindum okkar og að Landsvirkjun verði ætíð í eigi þjóðarinnar,“ segir hann. „Ég er sannfærður um að þessir orkupakkar eru vegvísar að því að við sem þjóð missum hægt og bítandi yfirráðarétti okkar yfir okkar mikilvægustu auðlind sem eru orkuauðlindirnar,“ bætir hann við.".

 

Það er af sem áður var þegar ASÍ talaði bara fyrir verðtryggingu og sérhagsmunum.

 

Verkalýðshreyfingin getur ekki þagað í svona grundvallarmáli og þó einhverjir séu í vasanum á einhverjum, þá verða hinir sömu að yfirgefa það skjól og láta í sér heyra í þágu launafólks og þjóðar.

VG styður orkupakkann því hann er gjald valdanna og flokkurinn treystir á að komast upp með þann stuðning því fyrirséð var að andstaðan væri að mestu bundinn við eldri menn sem muna þá tíma þegar þjóðin var einhuga í að standa vörð um sjálfstæði sitt og full samstaða var í öllum stjórnmálaflokkum að byggja upp innviði og nýta auðlindir hennar til atvinnusköpunar og auka þannig velmegun og velferð þjóðarinnar.

En ef verkalýðshreyfingin tekur af skarið þá er fokið í mörg skjól fyrir VinstriGræna, og flokkurinn mun þá lúkka eins og enn ein deildin í Viðreisn, flokki auðs og atvinnurekenda.

Eitthvað sem ég held að jafnvel Katrín geti ekki brosað sig út úr.

 

Við lifum þá tíma þar sem fólk þarf að taka af skarið og sýna með hverjum það stendur.

Þjóð eða auð.

 

Vonandi falla þær Drífa og Sólveig ekki á því prófi.

Kveðja að austan.

Fundað um framkvæmd aðgerða

EES samningurinn er lýðræðislegur.

 

Í honum er hvergi að finna hótun um að ef einstök aðildarríki EES treysti sér ekki til að innleiða regluverk Evrópusambandsins að óbreyttu, að þá sé samningurinn sem slíkur í uppnámi eins og utanríkisráðherra og iðnaðar og nýsköpunarráðherra halda fram.

Þvert á móti segir Jón Baldvin að;

"„EES-samn­ing­ur­inn trygg­ir aðild­ar­ríkj­un­um óvé­fengj­an­leg­an rétt til að hafna inn­leiðingu lög­gjaf­ar á til­teknu mála­sviði, ef hún á ekki við eða þjón­ar ekki hags­mun­um viðkom­andi rík­is. Fyr­ir þessu eru mörg for­dæmi. Höfn­un inn­leiðing­ar hef­ur ekki í för með sér nein viður­lög. Af­leiðing­in er sú, að mál­inu er vísað til sam­eig­in­legu EES-nefnd­ar­inn­ar, þar sem samið er um málið. Þar með fást þeir einu fyr­ir­var­ar, sem ör­uggt hald er í. Þessi ótví­ræði rétt­ur aðild­ar­ríkja EES-samn­ings­ins til þess að hafna inn­leiðingu lög­gjaf­ar út frá eig­in þjóðar­hags­mun­um, án viður­laga, var frá upp­hafi ein meg­in­rök­semd­in fyr­ir því, að framsal valds skv. samn­ingn­um væri inn­an marka þess sem sam­rýmd­ist óbreyttri stjórn­ar­skrá.“".

 

Og hvor aðilinn skyldi vita betur um málið, fyrrverandi utanríkisráðherra sem samdi við Evrópusambandið og hefur enga annarlega hagsmuna að gæta í dag, eða núverandi utanríkisráðherra sem fullyrðir kinnroðalaust að þeir sem vara við samþykkt orkutilskipunar Evrópusambandsins séu undir áhrifum "erlendrar einangrunarhyggju".

Enda ættu allir að sjá hversu fáránlegt það er að saka höfund EES samningsins, manninn sem lagði pólitískt líf sitt að veði til að samningurinn yrði samþykktur, um einhvern illvilja við að" vilja grafa und­an EES-samn­ingn­um á því sem eru í besta falli illa ígrundaðar for­send­ur – ef ekki af hrein­um ásetn­ingi.“".

 

Rök Jón Baldvins eru skýr, og þeim þarf að svara með rökum, ekki skítkasti og gífuryrðum.  En málið er að kannski að Guðlaugur Þór á þau rök ekki til

"Hins veg­ar verða að telj­ast veru­leg­ar lík­ur á því, að ótíma­bær lög­leiðing orkupakka 3 og ófyr­ir­séðar og óhag­stæðar af­leiðing­ar, önd­verðar ís­lensk­um þjóðar­hags­mun­um, muni grafa und­an trausti á og efla and­stöðu með þjóðinni við EES-samn­ing­inn, eins og reynsl­an sýn­ir frá Nor­egi. Þegar af þeirri ástæðu er óráðlegt að flana að fyr­ir­hugaðri lög­gjöf nú,“ seg­ir Jón Bald­vin hins veg­ar. Öllum beri þannig sam­an um að lög­gjöf um teng­ingu ís­lensks raf­orku­markaðar við þann evr­ópska muni hafa marg­vís­leg áhrif hér á landi.

Gef­ur hann lítið fyr­ir þá fyr­ir­vara sem Guðlaug­ur Þór hef­ur kynnt vegna máls­ins. "Lög­gjaf­an­um ber skylda til að greina þessi „marg­vís­legu áhrif" út frá ís­lensk­um þjóðar­hags­mun­um og hags­mun­um neyt­enda, áður en lagt er upp í þessa óvissu­ferð. M.a. vegna þess að yf­ir­gnæf­andi lík­ur eru á því, að meint­ir fyr­ir­var­ar reyn­ist hald­litl­ir vegna þess­ara „marg­vís­legu áhrifa". [...] Framsal valds til fjölþjóðlegra stofn­ana rétt­læt­ist jafn­an af því, að það þjóni þjóðar­hags­mun­um bet­ur en óbreytt ástand. Þessa þjóðhags­legu grein­ingu skort­ir ger­sam­lega. Hún þarf að liggja fyr­ir, áður en lengra er haldið. Það er ekki nóg að vísa í fyr­ir­vara, sem vafa­samt er að haldi, þegar á reyn­ir.“".

 

Hversvegna skyldi kostum og göllum ekki hafa verið stillt upp??

Er það vegna þess að hinn sameiginlegi markaður muni þrýsta verði á Íslandi uppúr öllu valdi??

Fyrir því færir Jón Baldvin rök, og þau eru ekki illa ígrundið eins og  Guðlaugur Þór vogar sér að fullyrða, án þess að koma með nein rök á móti.

"Jón Bald­vin bend­ir á að meg­in­regl­ur innri markaðar Evr­ópu­sam­bands­ins snúa að grunn­regl­um fjór­frels­is­ins um jafn­ræði keppi­nauta á sam­keppn­ismörkuðum. Ráðandi markaðshlut­deild rík­is­fyr­ir­tækja, eins og Lands­virkj­un­ar, sam­rým­ist ekki þeim regl­um. Rík­is­styrk­ir í formi niður­greiðslu orku­verðs, til að mynda vegna nýt­ing­ar orku til upp­bygg­ing­ar græn­met­is­rækt­un­ar í gróður­hús­um, sam­rým­ist ekki þess­um regl­um. Í grein­ar­gerð þings­álykt­un­ar­til­lög­unn­ar sé viður­kennt að verð til neyt­enda muni hækka við teng­ingu við orku­markað Evr­ópu­sam­bands­ins. Reynsla Norðmanna staðfesti það.".

 

Kílóvattið fór úr 25 aurum í 75 aura í Noregi, og það kalla Guðlaugur og Þórdís Kolbrún neytendavernd.

En Jón Baldvin er á öðru máli."„Þeir sem halda því fram, að fyr­ir­huguð lög­gjöf snú­ist aðallega um neyt­enda­vernd, þurfa að lesa sér bet­ur til. Íslensk­ir neyt­end­ur búa við miklu lægra verð en neyt­end­ur á sam­eig­in­lega markaðnum og hafa meiri áhrif á verðlagn­ing­una, sem sæt­ir lýðræðis­leg­um aga kjós­enda.".

Lágt orkuverð og blómstrandi mannlíf, það er neytendavernd, það er þjóðarhagur.

 

Jón Baldvin afgreiðir rök ráðherra ríkisstjórnarinnar af þekkingu og rökfestu þannig að ekki finnst steinvarða í málflutningi þeirra.

Eitthvað annað en rök málsins, eða hagsmunir almennings skýrir málflutning þeirra.

Kannski er það bara undirlægjuhátturinn gagnvart erlendu valdi, líkt og var drifkraftur uppgjafar Jóhönnu og Steingríms í ICEsave fjárkúguninni, en þá væri ekki þessi heift í gangi, heldur aðeins þreyta og andvörp; "ahhh við verðum bara að gera þetta, þau ráða".

 

Undiralda þessa máls hefur nefnilega verið lengi í umræðunni, nema fyrstu angarnir voru meintar tilraunir til að krossfesta fyrirfram helstu andstæðinga orkupakkans.

Hve langt gekk ekki níðið um Jón Baldvin og fjölskyldu þar til þorri landsmanna áttaði sig á hvaða klikkun bjó þar að baki?

Og þjóðhetjan hún Bára var aðeins fátæk manneskja sem var gerð út á örkina til að festa í rafeindir meint hneykslismál á fyllerís samkundum.  Sem tókst, með tilheyrandi eftirmálum.

 

En hvorugt var tilviljun, miklir hagsmunir kyntu upp allt það fár, og heldur engin tilviljun að sömu fjölmiðlar og fjölmiðlamenn ríða nú röftum fyrir sömu hagsmuni í orkupakkamálinu.

Því eins og Jón bendir réttilega á, þá líður evrópska regluverkið ekki ráðandi ríkisfyrirtæki á markaði, það er óhjákvæmilegt, hvort sem verður lagður sæstrengur eða ei, að íslenska ríkið verði knúið til að hluta Landsvirkjun upp og setja á markað. Reyndar rangt að segja knúið, því innst inni eru margir ráðherrar hlynntir slíkri gjörð, hún er í samræmi við hugmyndafræði þeirra og lífsskoðanir.  Og þeir munu ekki verða hindrun þegar þar að kemur.

 

Orkupakkinn er konfektkassi auðmanna og það skýrir ofurkappið, og skurðgröftinn útí samfélaginu gagnvart þeim sem tala gegn hagsmunum þeirra.

Auðvitað eru einhverjir sakleysingjar með í föruneytinu, og það er bara staðreynd að íslenskir Evrópusinnar vilja lúta Brussel, og myndu gefa upp sjálfstæði þjóðarinnar á morgun, hefðu þeir til þess vald.

En það skýrir ekki heiftina, lygarnar eða rangfærslurnar.

 

Aðeins miklir fjármunir geta tryggt slíku líf í þjóðmálaumræðunni, til þess þarf her fjölmiðlamanna, álitsgjafa, almannatengla og að sjálfsögðu, stjórnmálamanna.

Þetta blasir við.

Óþarfi að neita því.

 

En við sem þjóð þurfum ekki að sætta okkur við.

Kveðja að austan.

 

„Viljum við taka þessa áhættu?“

Maðurinn sem fullyrðir.

 

Og talar í frösum var fenginn til að gjaldfella ráðstefnu Háskóla Íslands um alþjóðlega samvinnu.

 

Því eins og hann skilgreinir alþjóðlega samvinnu, það er að hún snúist um yfirþjóðlegt vald sem setur einhliða reglur sem hinum er gert að hlýða skilyrðislaust, þá er besta dæmið um slíka alþjóðasamvinnu Varsjárbandalagið sáluga, en það var bandalag fullvaldra ríkja, þar sem eitt ríkið setti reglurnar, og hin hlýddu, eða höfðu verra af.

Og þegar aðildarríkin Varsjárbandalagsins lögðu það niður því þau vildu fá að ráða sínum málum sjálf, eða geta samið um þau við önnur ríki á sínum forsendum, að þá var það samkvæmt Guðlaugi, "angi af erlendri einangrunarstefnu".

 

Sem sagt skilyrðislaus hlýðni er alþjóðleg samvinna, að standa á rétti sínum og sjálfstæði, og virkja ákvæði EES samningsins þar um, er angi af erlendri einangrunarstefnu.

Eftir stendur hvaða erlenda einangrunarstefna þetta er sem er svona voðaleg?

Hugsanlega er hann að vísa í bandarísku stjórnarbyltinguna þar sem þarlendir sögðu sig frá breska heimsveldinu og hafði til lengri tíma þau áhrif til dæmis að þjóðir Mið Evrópu sögðu skilið við hið alþjóðlega yfirvald, Austurríska Ungverska keisaradæmið.

Hugsun eða hugmynd um frelsi þjóða sem átti líka þátt í að Varsjárbandalagið féll á sínum tíma.

 

Svo er fullyrt um dásemd ESS samningsins, "að EES-samn­ing­ur­inn hefði skilað al­menn­ingi og fyr­ir­tækj­um „gríðarleg­um ávinn­ingi án þess að Ísland hafi þurft að fórna sín­um hags­mun­um svo nokkru nemi“."

En af hverju er þá ekki allt í kalda koli hjá EFTA ríkinu Sviss sem kaus að standa utan við samninginn og gerði tvíhliða  samning við Evrópusambandið. 

Eða hjá öðrum þróuðum ríkjum sem eiga í viðskiptasambandi við ríki ESB án þess að undirgangast einhliða regluverk þess.

 

Og ef regluverkið er svona dásamlegt og útskýrir allan okkar ávinning síðustu 30 ár eða svo, af hverju er þá ekki allt eins og blómstrið eina í Evrópusambandinu í dag??  Af hverju hefur hagvöxtur þar verið óverulegur það síðustu 15 ár eða svo, eða eftir að evran var tekin upp og reglurnar um hið frjálsa flæði æðsta boðorð alls efnahagslífs þar.  Ekki ætti stærðarhagkvæmin að skemma fyrir, að mismunandi regluverk einstakra aðildarríkja, það er allt fyrir bí.

Samt er álfan stöðnuð, í raun í afturför því algjör upplausn blasir við í stjórnmálum stærstu ríkja sambandsins.

 

Það er nefnilega svoleiðis að það er auðvelt að fullyrða, ef þú þarft ekki að færa rök fyrir máli þínu.

Slíkur fullyrðingariðnaður var í raun það eina sem gekk hjá öðru svona alþjóðlegu ríkjabandalagi, Sovétríkjunum, síðustu ár og áratugi þess.

Þegar raunveruleikinn var svo ömurlegur að það þurfti að ljúga til um allt.

 

Á slíkri vegferð er Guðlaugur.

Og telur sig hafa upphefð af.

 

Slíkur er sóminn í Sjálfstæðisflokknum í dag.

Kveðja að austan.

 

Varaði við „erlendri einangrunarhyggju“

Þýtt á mannamál.

 

Að þá er annar bankinn eða báðir komnir í þrot.

Eins og þegar Wow og ICElandair slitu sínum viðræðum, að þá var málið of flókið og áhættan of mikil.

Nema að Wow var ekki það stórt, að það mætti ekki fara á hausinn, en sá Dautsi er of stór biti fyrir þýska hagkerfið svo hann má ekki rúlla.

 

Það er nefnilega ekki bara á stjórnmálasviðinu sem Evrópusambandið er að leysast upp, efnahagslega er það að falli komið.

Því fyrir utan lítinn sem engan efnahagslegan vöxt í meir en áratug, þá er eldsneytisvélin sem sýgur til sín hagsæld jaðarríkja vegna evrunnar, Þýskaland í alvarlegustu fjármálakreppu sinni frá seinna stríði.

Bankakerfi þess er hrunið en innri reglurnar sveigðar svo ekki þurfi að viðurkenna það.

Á meðan er lífróðurinn og þessi mistókst, og fer í slóða annarra sem ekki hafa gengið eftir.

 

Það veit enginn hve miklum fjármunum frá Evrópska seðlabankanum hefur verið dælt í þetta þrot, en þó er vitað að fjármunum sem Grikkjum var neitað um eru aðeins brotabrot af þeirri upphæð.

Það er nefnilega svona sem afhjúpar hið innra eðli, og afhjúpar Evrópusambandið sem ógnarbandalag sem aðeins hagsmunir stórfyrirtækja halda saman.

Fjárhagurinn er farinn, stjórnmálaeiningin gufuð upp, aðeins óttinn við dauðann er notaður til að réttlæta tilvist þess.

 

Og þessi óskapnaður á að vera yfirherra þjóðarinnar í orkumálum, auk flestra annarra sem skipta máli fyrir afkomu lands og lýðs.

Slíkur er metnaður stjórnmálastéttar vorar.

Taka ofan og skríða í skjólið sem þar er að finna.

Skjól sem fáir sjá sem á annað borð skoða.

 

Það er meinið.

Ekki sjálfur orkupakkinn, heldur að krakkarnir á þingi hafi ekki meira vit en þetta.

Að þeirra sýn á möguleika lands og þjóðar sé aðeins sú að tengjast æ sterkari böndum veldi sem er að daga uppi sökum ólæknandi innanmeina.

 

Þetta er ákaflega dagurlegt, ekki krakkarnir.

Heldur að þau skuli vera þarna með fjöregg þjóðarinnar í höndum sér.

Því þau fóru þangað ekki sjálf, við sendum þau.

 

Það er meinið.

Kveðja að austan.

 

 

Hætt við samruna þýskra banka

Viðurstyggð í miðaldaríki.

 

Sem fjármagnar hatur og öfgar um allan heim, þar á meðal hér á Íslandi, er meðlimur í mannréttindaráði Sameinuðu þjóðanna.

Ísland er þar líka, og hefur samt ekki lagt til að Sádi Arabía sé vikið úr ráðinu með smán. 

Núna hlýtur Ísland að gera slíkt, ef einhvert samkvæmni er í hátíðarræðunum sem utanríkisráðherra les af blaði og gjörðum þessa sama manns.

 

Í fróðlegri heimildarmynd frá BBC kom fram hverjir glæpir þessa meintu hryðjuverkamanna voru sem voru aflífaðir í gær.

Þeir risu upp gegn aldalangri kúgun trúarofstækismanna með því að fara út á götur og mótmæla.

Svona svipað og Hörður Torfa hefði verið krossfestur á Valhúsahæð fyrir að lemja potta niðri á Austurvelli, og þá fyrir hávaða og lélegt tóneyra.

 

Þetta eru morð, viðurstyggileg morð með öðrum orðum.

Morð með þegjandi samþykki vestrænna ráðamanna sem skríða fyrir þessu hyski sem ber beina og óbeina ábyrgð á morðum hundruða í svokölluðum hryðjuverkaárásum hér á Vesturlöndum, þúsunda í öðrum heimshlutum, á fjármögnun borgarstríðsins í Sýrlandi og þjóðarmorðunum í Jemen.

Skríða fyrir þessu hyski og þar er maður að nafni Donald Trump, fremstur í flokki.

Slíkur er máttur olíupeninganna.

 

En það er nóg að skríða fyrir einn í einu og núna skríður Guðlaugur Þór á Alþingi fyrir Evrópusambandinu og olígörkum.

Honum er því engin vorkunn í þessu máli að standa í lappirnar og gera loksins eitthvað sem skiptir máli.

Fordæma þessi morð og leggja fram tillögu á fundi mannréttindaráðsins að Sádum verði vikið úr ráðinu, og rannsókn verði hafin hvort stríðsglæpadómstóll Sameinuðu þjóðanna beri ekki að ákæra varðandi þjóðarmorðin í Jemen.

Svona einu sinni gætu menn gert eitthvað annað en að tala fjálglega.

Einu sinni gert rétt.

 

Það er ekki farið fram á mikið.

Kveðja að austan.

Afhausanir Sádi-Araba gagnrýndar

Farsótt rekin áfram að grægði.

 

Og fáir sæta ábyrgð, allra síst sú hugmyndafræði sem upphefur græðgi og aðra lesti og segir slíkt drifkraft framfara og hagsældar.

 

Þú mátt drepa ef þú græðir, passaðu þig bara fyrst á að kaupa þér hagstæða lagasetningu, og legðu svo í púkkið með öðrum svipaðs sinnis og keyptu þér stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka.

Þú mátt ræna vel rekin fyrirtæki og skilja þau rústir einar, fólk atvinnulaust, blæðandi samfélög, passaðu þig bara á að taka þátt í púkkinu með stjórnmálamennina, og passaðu þig líka á að dreifa út styrkjum til meintra fræðimanna, það tryggir að akademían kvakar með.

Þú mátt útvista fyrirtækjum og blómlegum rekstri til þrælabúða fátækra landa þar sem þú þarft engin lög að virða, hvorki um aðbúnað starfsfólks, kaup þess og réttindi, umhverfisvernd, mengun, passaðu þig bara á að láta skriffinnana í Brussel setja nógu stífar reglur heima fyrir svo þar geti enginn keppt við þig og þinn ódýra innflutning.  Já, reyndar, muna eftir að leggja í púkkið með stjórnmálamennina, tryggja kvakið úr háskólanum, og passa vel uppá almannatengla svo þú lendir ekki í leiðindaumræðu eins og kollegar þínir vestra sem gerðu ekkert annað að sér en að græða.

Þú mátt eiginlega allt ef þú passar þig bara á að vera ekki nískur þegar kemur að því að fóðra stjórnmál, fræðin og skoðanastjórnendur.  Og auðvita, þú þarft að græða.

 

Og það er mikill gróði í orkuauðlindum Íslands.

En smá kostnaður við að koma þeim úr almannaeigu í þína eigu.

 

Gengur samt vel.

Flestir fræðimenn kvaka, stjórnmálastéttin því sem næst einhuga, aðeins nokkrir menn á aldur við geirfuglinn sem tuða eitthvað um þjóðareign, yfirráð þjóðar yfir auðlindum sínum.

Eins og þú getir ekki alveg verið innlendur eins og erlendur, og þá ert þú þjóðin.

Þú átt allavega stjórnmálin, allflesta fræðimennina, að ekki sé minnst á skoðanastjórnina kennda við almannatengla og álitsgjafa.

Getur sagt með sanni, "þjóðin það er ég".

 

Já, græðgi er góð.

Ég má allt, ég á allt.

 

Ég er engin farsótt.

Ég er ég.

 

Ég er græðgin.

Kveðja að austan.

„Farsótt rekin áfram af græðgi“

Að afhjúpa sjálfan sig.

 

Að eigin frumkvæði er ekki öllum gefið, en segja má að Helgi Pírati hafi gert heiðarlega tilraun þar um í grein í Morgunblaðinu í dag.

 

Píratar hafa gefið sig út fyrir að vera andófsflokkur gegn kerfinu, fyrir að standa með almenningi gegn ítökum auðs og fjármagns, og þeim hefur tekist að safna til sín atkvæðum óánægjunnar. 

Fólks sem telur sig vera að kjósa gegn kerfinu, gegn frjálshyggjunni sem er náttúrulega últra fyndið því leitun er að tærari frjálshyggjuflokki, og gegn auðnum.  Sem er reyndar ennþá fyndnara því hverjir hafa klappað upp Pírata og gert þá svona áberandi í andófsumræðunni??

 

Áður en lengra er haldið þá skulum við taka saman kjarna deilunnar um orkupakka 3.

Hún er annars vegar milli fólks sem vill að þjóðin ráði yfir orkuauðlindinni, að regluverkið sé á forræði hennar og eignarhaldið og hins vegar fólks sem vill afsala sér forræðinu til yfirþjóðlegs regluverks sem hefur þann eina tilgang að auðlindin sé markaðsvædd, í einkaeigu og að orkan sé seld á samkeppnisverði hins evrópska markaðar sem er langtum hærra en almenningur greiðir í dag.

Það má bara ekki segja það, það má bara ekki viðurkenna það.

 

En það er hægt að segja hlutina óbeint og gera allar skoðanir jafnréttháar.  Og það er það sem Helgi Pírati gerir í grein sinni og full ástæða til að gefa honum orðið;

 

"Það er rétt að hvá þegar stjórn­mála­menn láta eins og þeir séu að leggja eitt­hvað til, þegar þeir stinga upp á því að „verja hags­muni Íslands“. Það er eng­inn stjórn­mála­maður ósam­mála því að verja hags­muni Íslands og eng­inn stjórn­mála­maður hef­ur lagt til neitt annað. En ein­mitt vegna þess að hug­mynd­in er svo gott sem þýðing­ar­laus er hún líka heppi­leg til þess að af­vega­leiða kjós­end­ur, vegna þess að hún set­ur hlut­ina upp eins og ef aðrir stjórn­mála­menn en sá sem tal­ar ætli sér þá ekki að verja hags­muni Íslands.

Hið rétta er að fólk er ósam­mála um hvernig hags­mun­ir Íslands séu best tryggðir. Hvort sem fólk kall­ar eft­ir inn­leiðingu 3. orkupakk­ans, sæ­streng eða inn­göngu Íslands í Evr­ópu­sam­bandið, þá ger­ir það svo vegna þeirr­ar sann­fær­ing­ar að það stuðli að hags­mun­um Íslands. Svo má auðvitað vel vera að það sé al­gjör mis­skiln­ing­ur, en á ís­lensk­um hags­mun­um er þá sá mis­skiln­ing­ur byggður.

 

Já, allir hafa hagsmuni þjóðarinnar að leiðarljósi, hvort sem þeir vildu leggja skuldaklafa ICEsave á hana í nafni evrópskrar samvinnu eða hafna honum.  Þeir sem vilja einkavæða auðlindina og gera hana að féþúfu eða þeir sem vilja að hún sé sameign og tryggi allri þjóðinni orkuverð á viðráðanlegu verði.

Sem sagt fyllibyttan Jeltsín hafði rétt fyrir sér þegar hann leyfði örfáum olígörkum að söðla undir sig náttúruauðlindir rússnesku þjóðarinnar og selja allt úr landi og stinga afrakstrinum í eigin vasa.  Því að sögn var það allt gert í þágu hagsmuna lands og þjóðar.

Það þyrfti að þýða þessa grein Helga og senda hana tafarlaust til Noregs, þar hefur æra Quslings lengi legið í garði óbætt, en enginn dregið það samt í efa að hann taldi sig hafa hagsmuni þjóðar sinnar í huga þegar hann sveik hana.  Og þeir sem skutu hann töldu sig líka gera það út frá hagsmunum þjóðar, en voru sem sagt að afvegleiða landa sína.

 

Já, margt er sagt til að réttlæta brigsl sín en kemur samt ekki á óvart þegar Píratar eiga í hlut.

Hins vegar það sem kemur mér sífellt á óvart er fólkið sem kýs þá á þeim forsendum sem ég rakti hér að ofan.

Allavega mega vinir auðs og frjálshyggju hans vera góðir, ef þeir eru betri en hinir meintu óvinir hans.

 

En regluverkið skal styðja, og EES samninginn skal styðja, þrátt fyrir að hann taki sér sífellt meir og meir yfirþjóðlegt vald, og skerpi á leikreglum hins frjálsa flæðis og hins frjálsa markaðar, á þann hátt að jafnvel Milton Friedman taldi ekki mögulegt í raunheimi.

Og vitiði af hverju, jú leyfum einfeldninni að svara því.

 

"Það get­ur ekki verið svo um­deilt að sam­starf Íslands við önn­ur ríki, þá fyrst og fremst EES-samn­ing­ur­inn, hafi veitt Íslandi vel­meg­un og frelsi sem fólk hefði ekki getað ímyndað sér fyr­ir einni öld. Eina ástæðan fyr­ir því að það meik­ar yf­ir­höfuð nokk­urt sens fyr­ir ungt fólk að vera á Íslandi er góðar teng­ing­ar við um­heim­inn, bæði hvað varðar sam­skipti, viðskipti og ferðaf­relsi. Ísland er frá­bært að svo mörgu leyti, en það er líka eyja úti í hafsauga, ein­angruð nema sök­um auðveldra sam­gangna, sam­skipta og viðskipta við um­heim­inn.".

 

Skrýtið að EES samningnum skuli ekki líka verið þökkuð umbreytingin frá torfkofa í nýtískuleg einbýlishús, frá árabót í fjölveiðiskip, frá hestvagni til vöruflutningabifreiðar, frá talnagrind til spjaldtölvu.

Og skrýtið að það skuli yfir höfuð vera siðmenning eða jafnvel nútími í löndum sem standa fyrir utan hins evrópska efnahagsvæðis.  Að restin af heiminum skuli ekki vera allur ein stór Norður Kórea.

 

Það er oft sagt að einfeldningurinn sé mesti snillingurinn, að hann sjái kjarna málsins. 

Frægur er leikur Peters Sellers í myndinni Being there en við eigum núna Helga og svei mér þá held ég að hann slái flestu við.

Til dæmis vissi ég þetta ekki um lífsskoðanir mínar þegar ég tel það gæfu þjóðar að hafa barist fyrir sjálfstæði sínu á sínum tíma og það sjálfstæði skýri það fölbreytta mannlíf sem hér er, svona vitandi að alls staðar annars staðar í heiminum er svona fámenn samfélög fiskimanna og bænda útnárar þar sem fáir vilja búa.

En Helga tókst að afhjúpa mig; "Þá er gjarn­an talað um ferðaf­relsi og alþjóðlegt sam­starf sem and­stöðu sjálf­stæðis Íslands, sem hvor­ugt er. Ferðaf­relsi og alþjóðlegt sam­starf eru fyrst og fremst Íslandi sjálfu til heilla og hvort tveggja treyst­ir sjálf­stæði okk­ar og vissu­lega hags­muni.". 

Ég skil bara ekki hvernig ég gat ferðast á milli landa fyrir daga EES samningsins, eða verið hlynntur Sameinuðu þjóðunum, Nató og Evrópska knattspyrnusambandinu. Sé núna að ég sem sjálfstæðissinni að ég er algjörlega á móti þessu öllu saman, og þess vegna var ég á móti ICEsave fjárkúgun breta, ég er á móti alþjóðlegu samstarfi.

 

Og ég er svo tregur að átta mig ekki á að það að neita að gefa eftir forræði þjóðarinnar yfir eigin málum sé eins og að fara útí búð og neita að borga fyrir vöru því eins og snillingurinn Helgi segir; "Það að við ákveðum sjálf að und­ir­gang­ast skuld­bind­ing­ar er ekki meiri svipt­ing á sjálfræði en að ein­stak­ling­ur ákveði að fara út í búð og láta af hendi pen­ing gegn því að fá vöru af­henta".

Já, það er nú það, en ég ætla samt að halda áfram að borga í búðinni og að vera á móti einhliða alþjóðlegu samstarfi þar sem annar aðilinn setur reglunnar, og hinn hlýðir. Ég verð bara að sætta mig við það að vera ekki snillingur, eða vera Pírati.

 

Þess vegna get ég heldur ekki tekið undir þessi orð Helga; "Sjálf­stæði Íslands er óum­deilt og full­kom­in ein­ing rík­ir um mik­il­vægi þess í stjórn­mál­um á Íslandi.".

Ekki frekar en Quisling seldi þjóð sína með svipuðum orðaleppum.

Sum öfugmæli á ekki að láta menn komast upp með.

 

Það er deilt um sjálfstæði landsins.

Það er deilt um forræðið yfir auðlindum þess.

 

Sú deila er núna.

Og þjóðin er í nauðvörn.

Auðurinn ásælist og hann gerir út fólk.

Jafnt snillinga sem aðra.

 

Og það er okkar að verjast.

Kveðja að austan.

Það þarf að verja siðmenninguna.

 

Hildarleikurinn sem kenndur er við seinni heimsstyrjöld, kostaði hátt í hundrað milljónir mannslífa, og álfu í rúst.

Hann átti sér aðdraganda, sem var að illskan og ómennskan fékk að grafa um sig í hjarta Evrópu og allir litu í hina áttina.

Fatlaðir á stofnunum voru vanaðir, eða hreinlega drepnir, trúarhópur ofsóttur, eignir gerðar upptækar, fangabúðir reistar, og opinber stefna að útrýma óæskilegu fólki. 

Að ekki sé minnst á pólitískar ofsóknir, fangelsun stjórnmálaandstæðinga, aftökur, jafnt án dóms og laga sem og með dómi og lögum.

Samt hélt heimsbyggðin Ólympíuleikana í höfuðborginni þar sem illskan og mannhatur var opinber stefna.

 

Í dag er eins og við höfum ekkert lært af sögunni.

Miðaldafólk með fulla vasa af olíupeningum fjármagnar hryðjuverk og dráp á fólki sem játast ekki trú þeirra.

Til skamms tíma var það opinbert kennsluefni í Saudi Arabíu að trúleysingja ætti að drepa, og svo þykjast ráðamenn okkar vera svaka hissa þegar trúarmiðstöðvar og moskur sem þeir fjármagna séu hreiður haturs, hatursboðskapar, og þangað megi finna rætur þessara hryðjuverka og trúarofsókna sem eru daglegt brauð víða um heim, og breiðast út um jarðir eins og bráðpest Svarta dauða.

Hér á Íslandi líðum við þessu illþýði að fjármagna slík hreiður.

Og flytja inn kennimenn úr ranni þessarar miðaldamennsku.

 

En einhvers staðar hljóta mörkin að liggja.

Og Brúnei hefur farið yfir þau mörk.

Siðað fólk og siðaðar þjóðir eiga að krefjast þess að landinu sé vikið úr Sameinuðu þjóðunum hið bráðasta, og öll viðskipti með olíu og annað séu stöðvuð þar til ómennska Sharia laganna er afturkölluð.

Annað er samsekt.

 

Sama samsekt og var 1936.

Samsekt sem mun enda á sama veg.

Því illgresi endar alltaf á að kæfa.

 

Nema því sé haldið í skefjum.

Kveðja að austan.

Segja ákveðinn misskilning í gangi

Uppreisn almennings.

 

Gegn spilltri veruleikafirrtri stjórnmálaelítu á sér margar birtingarmyndir.

Í Frakklandi mótmæla gulvestungar, í Englandi sagði þjóðin Nei við ESB, í Bandaríkjunum kaus fólk mann sem sagðist ætla í stríð við kerfið og fá atvinnuna aftur heim, og í Úkraínu kjósa menn grínista til forseta.

Að ekki sé minnst á uppgang allskonar þjóðernis og átakaflokka hér og þar  og næstum allstaðar í gömlu álfunni.

 

Við Íslendingar erum alltaf aðeins á eftir, það tekur tíma fyrir stefnur og strauma að sigla yfir Atlantshafið en að lokum ná þær landi og allt verður mjög svipað og út í hinum stóra heimi.

Þess vegna höfum við í dag stjórnmálaelítu sem vinnur leynt og ljóst að koma orkuauðlindum landsins í vasa innlendra eða erlendra óligarka samkvæmt stefnu Evrópusambandsins þar um.

Og hún telur sig geta hundsað vilja þjóðarinnar, trikkið fram að þessu er að hluti hennar þykist vera á móti, og fær síðan andstöðu atkvæðin, en ekkert breytist nema að þá fara hinir í stjórnarandstöðu, og eru alltí einu á móti því sem þeir voru með í ríkisstjórn.

Eitthvað sem virkaði mjög vel í Evrópu til skamms tíma þar sem fólk kaus gegn frjálshyggju og einkavinavæðingu með því að kjósa vinstri flokka, en þeir reyndust ef eitthvað vera ennþá harðari í einkavæðingu eða taka undir reglur hins frjálsa flæðis.

En virkar ekki lengur, hefðbundnir stjórnmálaflokkar eru á útleið, sérstaklega jafnaðarmenn sem eru búnir að panta pláss á safni við hliðina á Geirfuglinum.

 

Samt læra menn ekkert.

Lemja hausnum ítrekað í vegg, tautandi fólk er vitlaust, fólk er fífl, við vitum betur.

Sem er efnislega rök íslensku stjórnmálaelítunnar í orkupakkamálinu.

 

Við þurfum samt ekki að óttast að við fáum grínista sem forsætisráðherra, sá djókari var fullreyndur í stjórnartíð Jóns Gnarr í Reykjavík.

Og vandséð er það fólk sem treystir góða fólkinu sem núna stjórnar Reykjavík fyrir að stjórna öðru en Gokart bíl á lokaðri braut, sem er rafmagnslaus til öryggis.

Það afl sem mun steypa stjórnmálastéttinni er einfaldlega ekki komið fram.

En það mun koma ef Alþingi heldur fast í að nauðga þjóðarviljanum í orkupakkamálinu.

 

Við lifum því spennandi tíma.

Umbrotatíma, þar sem nýtt landslag í íslenskum stjórnmálum mun rísa líkt og Surtsey úr hafi.

Vonandi til góðs, en það er ekkert sjálfgefið.

Undir okkur komið hvort við náum samstöðu um það sem sameinar, eða látum óligarkana gera út sundurlyndi og úlfúð.

 

En núverandi stjórnmálamenn og stjórnmálaflokkar þurfa litlar áhyggjur að hafa.

Tími þeirra flestra er liðinn.

Menn svíkja ekki helg vé án afleiðinga.

 

Uppreisn almennings er hafin.

Hún verður ekki flúin.

Hún verður ekki kæfð.

 

Það er jú blessun Orkupakka 3.

Kveðja að austan.

 

Grínistinn sigraði í Úkraínu