Lífið vill lifa af.

 

Þess vegna dúkkar alltaf upp fólk sem hefur mannúð og mennsku í fararteski sínu.

Sem vill samræðu, ekki ofbeldi.

Sem vill réttlæti kærleikans, ekki óréttlæti sígræðginnar.

 

Í landi þar sem tugmilljónir eiga heima í skotfæri þúsunda fallbyssa alræðisstjórnar sem engu mun eira, sé að henni sótt, þá skiptir máli að samræðan drífi áfram samskipti, en ekki tilraun til að toppa geðveiki alræðisstjórnarinnar.

Vissulega þurfa menn að verja hendur sínar, en menn eiga ekki að ýta undir hernaðarskak sem mun kosta milljónir lífið.

Ekki ef maður er manneskja, ekki ef maður metur manngildið ofar öllu.

 

Síðan er það furðulegur fréttamáti að kalla slíka manneskju vinstrisinna, að gefa í skyn að aðeins þeir sem  þekki til rita Marx og Engels geti tekið lífið fram yfir dauða.

Fólk fram yfir auð.

Frelsi fólks til að lifa mannsæmandi lífi fram yfir frelsi auðsins til að hafa samfélög fólks af féþúfu.

 

Það er eins og menn séu svo samdauna mannhatri frjálshyggjunnar að þeir trúi að allt gott í þessum heim sé kommúnismi, að Marx og Engels knýi áfram drauminn um fagurt mannlíf, um gott samfélag.

Það er eins og menn viti ekki lengur um rætur vestrænar menningar.

Hafi ekki heyrt getið um kristnina og boðskap hennar.

 

Dauði og djöfull eru ekki inntak siðmenningar okkar.

Sjálftaka og sígræðgi Örfárra er ekki forsenda tilveru okkar.

Þvert á móti, þetta eru vörðurnar á leiðinni til heljar.

 

Fögnum því veðrabrigðunum í Suður Kóreu.

Og biðjum um þau annars staðar.

 

Biðjum að heiminum verði ekki stjórnað af fólki sem telur kærleik vera villu í ríkisbókhaldi svo ég vitni í eldpredikun Kára Stefánssonar.

Þetta þarf ekki að vera svona.

 

Þetta á ekki að vera svona.

Kveðja að austan.

 

 

Vill samtal við Norður-Kóreu

Kerfisstuðningurinn þegar hafinn.

 

Frakkar búa við það lán að það eru tveir flokkar í landinu, flokkur Le Pen og svo kerfisflokkurinn.

Þannig að það er á vissan hátt hægt að segja að ennþá sé lýðræði í Frakklandi.

 

Þetta er lán því á Íslandi búum við auðræði, þar sem í raun er aðeins einn flokkur, þó hinar mismunandi flokksdeildir séu sjálfstæðar á nafninu til.  Við sjáum það á því að það skiptir ekki máli hvaða flokkar eru í stjórn, allir sem einn þjóna þeir auðnum þegar á reynir.

Það breytist aldrei neitt við stjórnarskipti á Íslandi, það eru alltaf sömu ræður haldnar í stjórn, og í stjórnarandstöðu.

 

Þetta vita allir nema íslenskri stjórnmálafræðingar, þeir geta endalaust haldið ræður, um margbreytileik stjórnmálanna, hvað þessi og hvað hinn muni gera, miðað við hvað þessi gerir og þessi gerir.

Þeir trúa nefnilega orðum en ekki sínum eigin augum.

Og vekja alltaf jafnmikinn aðhlátur almennings þegar þeir tjá sig í fjölmiðlum.

 

Einn þeirra fékk að sóa rafeindum á Mbl.is með djúphugsaðri greiningu sinni á sigri Marcons og eftirmálum hans.  Hann komst til dæmis að því að ræningjakapítalisminn væri frjálslyndi og þetta hafði hann að segja um stöðu Macrons eftir kosningar; "Eða, sem er allt eins lík­legt eins og staðan er núna, að það mynd­ist ein­hver ann­ar meiri­hluti sem hann hef­ur ekki stjórn á sem tak­mark­ar þá veru­lega hans valdsvið og mögu­leika á að koma stefnu­mál­um sín­um í gegn."

Er það líklegt að valdaelítan sem sameinaðist um Óttann, að hún færi andskotanum sjálfum í hennar augum, völdin á silfurfati með sundrungu og glundroða eftir kosningar.

Þetta fólk sem lifir fyrir völd sín, og þann aðgang að kjötkötlunum sem þeim fylgir.

Varla.

 

Vissulega er heimskan meðal vor, og stundum tekur hún birtingarmynd sem á sér fá fordæmi.  Hver mann til dæmis ekki eftir þessum nýlegum orðum forsætisráðherra vors þegar hann tjáði sig um heilbrigðiskerfið; "Ef einkaaðilar geta veitt fólkinu í þessu landi jafngóða eða betri þjónustu fyrir sama verð fyrir skattgreiðandann og skilað einhverjum afgangi þá er það ekki vandamál fyrir mig. Ef að ríkið getur ekki sinnt þjónustunni fyrir sama verð og sama kostnað þá finnst mér ekkert að því að einkaaðilar geri það, jafnvel þótt þeir hafi eitthvað upp úr því,".

En þetta er aðeins mandra fyrir stuðningsmennina sem eru eins og þeir eru, Engeyingar hefðu ekki þessi völd ef þeir vissu ekki sínu viti, og heimskir eru þeir ekki.

Það er ákaflega sjaldgæft að menn leyfi sér sundrungu þó sjálf tilvera valda þeirra er í húfi.

 

Enda er fyrsta staðfestingin þegar komin.

Kerfisflokkurinn hefur þegar lánað umbúðunum reyndan mann, svo hægt sé að fylla eitthvað vitrænt uppí þær.

Því lukkuriddararnir sem sjá möguleikann á flýtileið að kjötkötlum valdsins, þeir mega ekki yfirtaka framboðslista Macrons, það er einfaldlega ekki trúverðugt, og gæti fælt fólk í faðm Le Pen.

 

Fleiri svona tilfærslur verða tilkynntar, síðan verður eitthvað málamyndaþras, jafnvel smá orrahríð, en samt verður aðeins eitt meginstef sem kerfisflokkurinn mun síbylja, kjósið ekki Le Pen, því hún er hræðileg.

Hann mun aldrei segja, kjósið mig því ég er góður, sú lygi hefur of oft verið sögð til að nokkur taki mark á henni.

Þó er líklegt að flokksdeild Macrons verði látin prófa slíka frasa, en það þarf að fara varlega í það, sannleikann um ESB má ekki segja í of stórum skömmtum.  Og ef menn gagnrýna ræningjakapítalismann, eða frjálslyndið eins og íslensk fyndni nefnir hann, þá taka menn undir málflutning Le Pen, og þá er eins líklegt að fólk kjósi orginalinn.  Ekki hina tilbúnu eftirlíkingu.

 

Kerfið sér um sína.

Kerfið mun sigra.

 

Í þetta sinn.

Kveðja að austan.

 

 

Valls til liðs við Macron

Frjálslyndi gegn þjóðernisíhaldi.

 

Segir stjórnmálafræðingurinn sem hefur ekkert lært, sem ekkert veit og getur því ekkert skýrt.

 

En mikið hljóta þeir að glotta bankamenn okkar, svo ég vísi í orð Le Pen um mótframbjóðanda sinn, að vita að gróðabrask þeirra var aðeins birtingarmynd frjálslyndis í heiminum.

Þeir þyrftu aðeins að fá einhvern til að skrifa bók fyrir sig þar sem það er sagt, og nýta svo auð sinn í bandalagi við aðra glottandi bankamenn til að kosta flokk, þar sem það væri sagt, að þar með væru þeir frjálslyndir.

Og síðan væri allt það sagt sem markaðsfyrirtæki þeirra segði þeim að segja.

 

Og mikið hljóta þeir félagarnir Friedman og Hayek að glotta, ef þeir hafa lesið greiningu prófessorsins, að hin sviðna jörð ræningjakapítalisma þeirra væri frjálslyndið holdi klætt.

Að auðrán og auðsöfnun hinna örfáu væri frjálslyndi.

Að innan við 10.000 fjölskyldur ættu megin þorra auðlegðar heimsins væri frjálslyndi sem berðist við þjóðernisíhald, sem sjálfsagt ætlar þá að ræna þessa Örfáu ofurauðugu fjölskyldur.

 

Hvaða bull er þetta.

Macron er vörn elítunnar gegn uppreisn fjöldans.

 

Elítunnar sem var einmitt svo heppin að andstæðingurinn var þjóðernisíhald, sem stefnu sinnar vegna fékk margt fólk uppá móti sér, og kaus því gegn þjóðernisíhaldinu, þó sá stuðningur væri við fjármálabraskara sem er í innsta hring kerfisins.

Menn verða ekki ráðherra öðruvísi í Frakklandi, að halda öðru fram er ekki einu sinni fölsun, ekki einu sinni fíflska.

Það er einfaldlega verið að halda því fram sem ekki er.

 

Frjálslyndi á alltaf skírskotun út í samfélagið.

Það er kosið sjálfs sín vegna, ekki vegna óttans við hinn frambjóðandann.

Frjálslyndi hefur alltaf barist gegn elítu og einokun hennar á gæðum samfélagsins.

Það vill frelsi fjöldans til orðs og æðis, til athafna, til að hafa í sig og á.

Til að njóta grunnmannréttinda, eins og réttinn til vinnu, réttinn til húsnæðis, réttinn til menntunar, réttinn til heilsugæslu.

 

Frjálslyndi er ekki útvistun framleiðslunnar í þrælabúðir þar sem enginn réttur er virtur, hvorki manneskjunnar, samfélagsins eða umhverfisins.

Frjálslyndi er ekki opið veiðileyfi stórfyrirtækja og fjármálabraskara á almenning og fyrirtæki hans.

Frjálslyndi er ekki samnefnari hins lægsta eins og Evrópusambandið er í dag.

 

Það er rétt að Le Pen er þjóðernisíhald, og það er rétt að hún berst gegn elítunni, og því miður þá berst hún gegn mörgu öðru, Og margur öfgamaðurinn er í félagsskap hennar. 

Hún átti því aldrei möguleika.

 

En hún féll ekki fyrir frjálslyndi.

Hún féll fyrir óttanum.

Hún féll fyrir sér sjálfri.

 

Frjálslyndi hafði ekkert með það fall að gera.

Kveðja að austan.

„Erum í fordæmalausri stöðu“

Ráðaleysi rökþrotsins.

 

Kallar á stóryrðin.

 

Mér datt það svona í hug þegar ég las þetta æviágrip Macrons, hve illa er komið fyrir verjendum Evrópusambandsins.

Þeir fagna þessum Napóleon hinum nýja, sjálfsagt það illa læsir á sögu að þeir sjái ekki strax samsvörunina við þann gamla, þetta er næstum því sama frásögnin, aðeins tíðaandinn og staðhættir aðrir.

Og allir vita hvað sá gamli gerði við byltinguna, hann át hana, og tók sér alræðisvald.

 

Stóryrðin koma svo þegar þeim er bent á hve hlálegt það er fyrir lýðræðið að svona tilbúningur skuli fá kosningu, með þeim rökum að það sé verið að verjast atlögu að því sama lýðræði.

Þetta sést svo berlega þegar gamli fréttastjórinn, einarður gerandi í fjárkúgun breta kennda við ICEsave, stuðningsmaður skjaldborgar þeirra Jóhönnu og Steingríms um eignir útrásarvíkinga og hrægamma, núverandi þáttarstjórnandi á Ruv, Óðinn Jónsson á ekki til önnur andsvör við háðsku Reykjavíkurbréfi Davíðs Oddssonar, þar sem Davíð rekur þessar ógöngur franska lýðræðisins, en að saka Davíð um Pútínsk skrif, eða jafnvel öfgasamtaka skrif.  Sbr. frétt á Eyjunni núna í morgun og Páll Vilhjálmsson vitnar í nýlegum bloggpistli sínum.

Verða menn sjálfkrafa öfgamenn við það að nota rök og staðreyndir i skrifum sínum??  Eða er það háðsádeilan sem fer svona fyrir brjóstið á verjandanum??

 

Sjá menn ekki hvernig komið er fyrir einu landi þegar almenningur upp til hópa hafnar hefðbundnum stjórnmálamönnum??

Geta menn þá ekki leitað skýringa, hvað veldur??

Hvar myndaðist gjáin??, hvar urðu þau vatnaskil að nýríkur bankamaður, sem ætlar sér öll völd, sé talinn hófsamur miðjumaður og verjandi lýðræðisins.  Hefði dugað fyrir bankamenn okkar að halda þessu fram??, hefði þeir fengið sjálfkrafa syndaaflausn og ríkisstjórnina í kaupbæti??

 

Það er vissulega sárt að geta ekki varist háðinu á einn eða neinn hátt, gjaldþrot franskra stjórnmála blasir við öllum.

Stjórnmála sem vöfðu líftaug sína saman við samruna Evrópu undir forystu Þjóðverja.

En hversu bættari eru menn með stóryrðunum, er það leiðin að lærdóminum??

Halda menn að það geti ekki gerst hérna þegar ferðamannaiðnaðurinn hrynur vegna ofstyrkingar krónunnar og skattagleði stjórnvalda.

 

Hvert leitar fólk sem hefur fengi nóg af hefðbundnum stjórnmálum??

Kannski í stóryrði, en  ekki stóryrði þeirra sem hafa ekki lært, skilja ekkert í afhverju draumurinn um stórríki Evrópu snérist í andhverfu sína þar sem stutt er í banaspjótin.

Keypt ímynd fjárúlfs er ekki svarið við Le Pen, hvert svo sem það svar er.

Sísvikin loforð um betri tíð er heldur ekki svarið, og þau loforð verða alltaf svikin á meðan evran og hið frjálsa flæði frjálshyggjunnar heldur öllu athafnalífi í heljargreipum.  Sama hversu mætir menn eru, sama hvað menn vilja vel.

 

Menn ættu frekar að lesa og læra.

Koma svo með svör.

 

Trúverðug svör.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

39 ára pólitískt undrabarn

Þegar Titanic kom á hafsvæði borgarísjakanna.

 

Þá var gefið í því tímaáætlun varð að halda.

Og skipið ósökkvandi.

 

Þegar áreksturinn varð, þá var fólki sagt að halda ró sinni, því skipið var ósökkvandi.

Samt sökk Titanic með miklu manntjóni.

Þrátt fyrir afneitunina.

 

Svipuð afneitun á sér stað meðal frönsku elítunnar.

Þeirra maður sigraði, og þar með er málið dautt.

 

Söguleg höfnun þjóðarinnar, bæði með því að kjósa Le Pen, með því að skila auðu, með því að mæta ekki á kjörstað, og með því að kjósa tilbúning, virðist ekki draga úr þeim fagnaðarlátum.

Svo á að bæta efnahaginn og fjölga störfum, sömu loforð og Hollande gaf, og Sarkozy þar á undan.

 

En það mun ekkert breytast á meðan Frakkland er í Evrópusambandinu. 

Hið frjálsa flæði og evran sér til þess.

 

Og næst, og næst er ekki víst að Le Pen verði í framboði.

Hægri öfgar eiga miklu verra eintak en hana.

 

Og þá mun ekki duga að hrópa úlfur, úlfur.

Það ráð hefur þegar verið notað.

 

Og hvað þá?

Kveðja að austan.

Macron fékk 66,2% atkvæða

Rússar fjármögnuðu Trump.

 

Rússar fjármögnuðu þennan, Rússar fjármögnuðu hinn.

Rússar láku tölvupóstum, Rússar dreifðu fölskum fréttum.

Rússar höfðu áhrif á forsetakosningar, Rússar eru vinir ráðgjafa og ráðherra.

Rússar þetta, Rússar hitt.

 

Þessi síbylja um Rússa, þetta hálfsnauða ríki á freðnum sléttum Austur Evrópu og Síberíu, er farin að minna mig ískyggilega á ágætan dreng sem gekk ekki alveg heill til skógar, og sagði alltaf sama brandarann. 

Hafði eitthvað með taugabrautir að gera.

 

En hvaða misþroski eða taugaskaði útskýrir þennan endalausan fréttaflutning af meintum Rússatengslum Trump.

Maðurinn er auli, vissulega með snilligáfu í viðskiptum, en algjör auli fyrir því.

Og ef barnfóstrur gæta hans ekki allan sólarhringinn, þá er hann stórhættulegur umhverfinu.

 

Það er málið með Trump.

Ekki meint Rússatengsl hans.

 

Síðan kunna aðrir að leka tölvupóstum og hafa áhrif á kosningar, ekki bara Rússar.

Það kunna aðrir að múta, það kunna aðrir að blekkja.

 

Þó gamla Kommagrýla hafi gefist uppá rólinu, og varð engum harmdauði, þá er alveg óþarfi að búa til nýja Grýlu, án nokkurs innihalds.

Það hlýtur að vera hægt að vega og meta atburði og aturðarás alþjóðamála, án þess að orðið Rússi komi fyrir í öðru hverju orði.

Þetta er pínlegt, þetta er aumt.

 

Það er ekki nóg fyrir fjölmiðla að krefjast tjáningarfrelsis.

Þeir verða líka að hafa eitthvað að segja.

Og hafa vitsmuni til að greina raunveruleikann frá tilbúningi.

 

Síbyljan um Rússa er aðeins í þágu einhverja hagsmuna.

Hagsmuna sem þurfa annað af tvennu, eða bæði, skálkaskjól og sökudólg.

 

Fjölmiðill sem lætur misnota sig svona, er ekki frjáls.

Hann er háður.

Hann er handbendi.

Og í raun engu betri en falsveitur samfélagsmiðlanna.

 

Takið ykkur taki, og hættið að láta misnota ykkur.

Í guðanna bænum.

Kveðja að austan.

Fjármögnuðu Rússar golfvelli Trumps?

Hræðslubandalagið sigraði.

 

Og ljóst er að grámi dauðans hefur lagst á franskt lýðræði.

Eða hvernig á að túlka eða greina kosningar í rótgrónu lýðræðisríki þar sem valið stendur annars vegar á milli frambjóðenda með skýra stefnu, og hins vegar óttann við viðkomandi frambjóðenda??

 

Var þetta hið eina sem land hugmyndanna gat boðið almenningi uppá??

Hræðslu, ótta??

Og hver er hugmyndafræðilegur grundvöllur fólks sem telur sig standa fyrir jöfnuð og félagshyggju, að það eina sem það hefur til málanna að leggja, er að biðla til gamalla kjósenda sinna að kjósa nýríkan bankamann, fulltrúa alls hins versta í hinum alþjóðlega ræningjakapítalisma??

Svo er sagt að svik borgi sig, en það er afsannast á þessari háðung franska vinstrisins.

 

Það lofaði kjósendum sínum alltaf að berjast gegn nýfrjálshyggjunni, gegn ræningjakapítalismanum, en þegar á reyndi, þegar loforðin fleyttu því í ráðherrastól, að þá var það kaþólskara en frjálshyggjupáfinn í Chicago.

Gekk miklu lengra en frjálshyggjuflokkarnir þorðu nokkurn tímann.

Hvort sem það var að einkavæða almannaþjónustu, selja ríkiseignir eða skerða réttindi launafólks.

Það eru fleiri en Steingrímur Joð sem hafa logið sig til valda þó íslenskt vinstrifólk, ólíkt því frönsku, verðlauni Steingrími svikin.

 

Gjaldþrot hefðbundinna franskra stjórnmálamanna var löngu fyrirséð.

Of lengi hafði verið logið, of miklu, ítrekað.

Dauðateygjur þeirra var að sameinast um óttann.

 

Hann sigrað núna, en hann mun ekki sigra næst.

Frakkland á ekki viðreisnar von fyrr en það losar sig við hina dauðu hönd Evrópusambandsins, og það losar sig við ræningjakapítalistana, hugmyndafræði þeirra og efnahagsstefnu.

Síðan þarf að vinna að sátt á milli gamalla Frakka, og nýrra Frakka.

Hvað sem hægra lýðskrumið segir, þá er Ruanda leiðin ekki sú sem mun skapa frið og sátt til lengdar.

 

Aðeins samræðan, viðurkenning á sammannlegum gildum mun það gera.

En slík samræða, þó til staðar sé, hefur ekki náð því tungutaki að venjulegt fólk fylkir sér um hana.

 

En hún er lífsnauðsyn, ekki bara í Frakklandi, heimurinn allur þarf á henni að halda.

Og hún mun heyrast, hún mun ná að yfirgnæfa glymjanda tómhyggjunnar og hrópanda öfganna.

 

Því hún elur af sér líf.

Hitt deyðir líf.

 

Og lífið mun alltaf finna sér leið til að lifa af.

Kveðja að austan.

 

Unga gáfnaljósið tekur völdin

Um hvað er kosið í Frakklandi?

 

Svar er einfalt og kom fram í annarri frétt hér á Mbl.is, "Hinir ríkustu auka við auðinn", það er kosið um hvort auðstéttin megi halda áfram að ræna og rupla í landinu eins og aldrei fyrr.

Hvort auðstéttin megi leggja heilu héruðin og borgirnar í rúst með því að flytja atvinnu fólks úr landi til þrælabúða þriðja heimsins.

Hvort hún megi sækja að því sem eftir er með því að flytja inn ódýran varning fríverslunarinnar, þar sem kostnaði er haldið niðri með því að virða engin réttindi, hvorki verkafólks, umhverfis, samfélags.  Á sama tíma og hún setur ótal, ótal íþyngjandi reglur og reglugerðir til að draga þróttinn úr innlendri atvinnustarfsemi.  En fer sjálf framhjá þeim öllum með hinum ódýra innflutningi.

Og ekki hvað síst er kosið um hvort megi eyðileggja lífskjör ófaglegs verkafólks, faglærðs verkafólks, sem þó voru ekki beysin fyrir, með hinu frjálsa flæði undirborgaða og réttindalausra frá fátækustu kimum Evrópu.

 

Fólk er að mótmæla slæmum lífskjörum, óöryggi, og hnignun.  Hnignun innviða, hnignun samfélagslegra þjónustu.

Og stórauknum ójöfnuði þar sem æ stærri hluti hverrar þjóðar á aðeins skuldirnar á meðan jafnvel öflugustu talningavélar ná ekki að telja heildarauð hinna ofsaríkustu.

Þessi óánægja kom Trump til valda, og þessi óánægja leitar í sífelldu uppá yfirborðið í Evrópu, þá auðkerfinu takist ennþá að grafa hana aftur í vonleysið og örvæntinguna.

 

Þessi óánægja hefur þurrkað út hina hefðbundnu flokka Frakklands, því sísvik jarða flokka að lokum.  Sérstaklega þá sem boða jöfnuð og bræðralag fjöldans, en í reynd er það jöfnuður og bræðralag hinna ríku eins og við Íslendingar fengu að reyna á eigin skinni þegar þau Jóhanna og Steingrímur slógu skjaldborg um auðinn.

Vissulega tókst frönsku auðstéttinni í tíma að koma sér upp skálkaskjóli, sem er hið tilbúna framboð bankamannsins Macrons, en allt sem hann segir og gerir, er árangur markaðskönnunar um hvað þyrfti að segja og gera til að slá á óánægju fólks, svo hann virkaði trúverðugur frambjóðandi eftir að hræðslubandalagið hefði vegið Le Pen.

En þetta er aðeins gálgafrestur, sama lygin virkar aðeins einu sinni, og núna er auðræðið búið með sína valmöguleika.

 

Næst mun fólk ekki láta glepjast af tilbúningi.

Næst mun fólk krefjast breytinga, og sjá til þess með atkvæði sínu að af þeim verði.

Aðeins afnám lýðræðisins mun geta koma í veg fyrir það.

 

Hverjar þær breytingar verða, er svo komið undir skynsömu fólki.

Ef það telur sig hafa efni á að gagnrýna hina svokölluðu popúlista, þá verður það að sýna í verki að það getur komið sér saman um valkost, sem hefur kjark til að fara gegn auðstéttinni, og vit til að forma tillögur að nýju og betra þjóðskipulagi.

Ekki að það þurfi að finna upp hjólið, vestræn samfélög og vestræn velferðarkerfi voru öll að þróast í rétta átt, hvort sem það var undir stjórn vinstri eða hægri manna, eða alveg þar til mótleikur auðstéttarinnar gegn velferð og velmegun fjöldans, frjálshyggjan náði öllum völdum í vestrænum stjórnmálum.

Og rauf samfélagssáttina.

 

Takist heiðvirðu, skynsömu fólki, sem þekki bæði sið og rétt, ekki þetta verkefni, þá taka öfgarnar við.

Þá mun renna upp tími fallaxirnar og aftökusveitarinnar.

Ólga og óöld mun yfirtaka vestræn samfélög.

Því eins og allir sem vita sem hafa einu sinni átt gufuketill, að það er aðeins hægt að fresta hinu óhjákvæmilega þegar hann yfirhitnar, með því að tropa í sprungur.  Hann springur alltaf að lokum.

 

Hinn vestræni heimur er kominn að því að springa.

Frakkland springur kannski ekki í dag.

 

En það mun springa.

Sá er lærdómur sögunnar.

Kveðja að austan.

 

 

 

Yrði sá yngsti frá dögum Napoleons

Miðaldaríki sem fóðrar íslamska öfga.

 

Tilkynnir núna að það ætli að veita konum meiri frelsi í lífi sínu.

Þær þurfi ekki að spyrja karlmenn leyfi um allt.

Bara næstum því allt.

 

Á sama tíma og þeir sem benda á hina hugmyndafræðilegu óværu sem þetta miðaldaríki fjármagnar á Vesturlöndum eru kallaðir hægriöfgamenn, rasistar sem ástundi hatursorðræðu, þá eru veraldlegar ríkisstjórnir í Mið Austurlöndum hraktar frá völdum, hver á fætur annarri.

Og liðsmenn dauðans, haturs og ofbeldis, beint fjármagnaðir af Arabíuskaganum, fylla uppí tómarúmið með tilheyrandi hörmungum fyrir íbúa viðkomandi landa.

Aðeins í Egyptalandi tókst að snúa þessa öfgamenn niður, bjarga landinu fyrir horn, í bili að minnsta kosti.

 

Þetta miðaldaríki er nánasti bandamaður vestrænna stjórnmálamanna.

Og í nánu samstarfi við þá að miðaldavæða hinn múslimíska heim.

 

Blóðið, ofbeldið, hryllingurinn er allur í okkar boði.

Það erum við sem höfum kosið þá stjórnmálamenn sem hafa ekki þann lágmarks siðferðislegan þroska til að þekkja ófreskju þegar þeir taka í hendurnar á henni.

Og það erum við sem sitjum uppi með afleiðingarnar, flóttamannabylgjuna sem við ráðum ekki við.

 

Lausnin felst ekki í að loka landamærum og láta þjáningar hinna saklausu, sem nota bene þjást vegna okkar gjörða, deyja út í auðninni.

Þó það væri ekki nema vegna þess að það fyrsta sem hinir einkavinavædduvildarvinarflokkar frjálshyggjunnar gerður, var að skera niður við trog alla öryggisþjónustu á vegum ríkisins, svo vildarvinirnir gætu fyllt uppí tómið með öryggisfyrirtækjum sínum.

Við höfum ekkert til að verjast með ef þessu fólki dytti í hug að bíta frá sér.  Þjófar, í nafni frjálshyggjunnar hafa stjórnað okkur í 30 ár, og rúið áður rík samfélög okkar inn að beini.

 

Síðan haga manneskjur sér svo ekki, þær hjálpa á neyðarstundu, en skella ekki í lás.

Og jú, við erum manneskjur þó stjórnmálamenn frjálshyggjunnar, varðmenn vildarvinanna, reyni að telja okkur í trú um að svo sé ekki.

 

Lausnin er að við tökum okkur taki og losum okkur við óværuna, sníkinn sem lagst hefur á þjóðarlíkama okkar.

Og síðan stillum við til friðar með því að stöðva miðaldaríkið í að koma öllu í bál og brand.

Við stöðvum fjárflæði þess og við stöðvum þá sem breiða út hugmyndafræði þess.  Líka á Vesturlöndum.

 

Byltingin gegn Mammon og þeim sem hann blóta,  er þegar hafin.

Vörn hans er að bjóða uppá ýmiskonar handbendi í felubúningi.

Í Bandaríkjunum var maður í trúðsbúningi boðinn fram, í Frakklandi var hönnuð miðjuímynd um harðsvíraðan fjármálamann, á Íslandi voru búnir til flokkar, nóg af þeim.  Svo þegar móðurflokknum var hafnað, þá voru flokksskrípin kölluð til eftir þörfum.

Og síðan er kynnt undir þau átök sem eiga að fella lýðræðið, og vestræna velmegun um leið.  Enda hefur auðurinn aldrei getað fyrirgefið bandalag kristilegra íhaldsmanna og jafnaðarmanna og ávöxt þess, velferðarkerfið.

 

Þetta eru skammtímalausnir, fólk lætur ekki platast nema einu seinni í hverju landi.

En þá er spurningin hvort að fasískir eða hálffasískir flokkar taki yfir stjórnkerfið.

Kemur í ljós, ef öllum er sama, þá verður svo.

 

En við skulum ekki vanmeta lífið, og hvöt þess til að vilja lifa af.

Við skulum ekki vanmeta siðinn sem segir okkur að sérhvert líf hafi rétt til lífs.

Eða skynsemi okkar til að skilja af hverju við eigum að líta eftir náunga okkar, að hans örlög séu samofin okkar.

 

Mannkynið hefur áður sigrast á illvígum drepsóttum.

Svarta pestin ætti ekki að vera nein undantekning þar á.

 

Í augnablikinu ræður hún öllu.

Hannar atburðarrásina, stjórnar öllu því sem við gerum.

 

En á morgun, á morgun.

Hefur eitthvað breyst.

Kveðja að austan.

 

 

Leyft að vinna án leyfis frá körlum

Það er ljótt að gera grín að Trump.

 

Alveg eins og það er ljótt að gera grín að fjölfötluðum, eða fólki sem fékk ekki sama atgervi og við hin í vöggugjöf, og getur því ekki svarað fyrir sig.

Maður ræðst ekki á garðinn þar sem hann er lægstur, nema kannski Jón Gnarr, en hans fyndni var einhvern veginn þannig að hún var eðlileg, ef svo má að orði komast.

Líkt og að Jón hafi í raun verið að gera grín af sjálfum sér.

 

Svo kannski má Jón Gnarr gera grín að Trump.

En hvort hann verði rannsakaður og sektaður, það er önnur ella.

Því sumir eru alveg húmorslausir, og ef þeir hafa völd til að stöðva húmor, þá gera þeir það.

 

Hver man ekki eftir fúla kennaranum sem mátti ekki brandara heyra?

Eða Liverpool aðdáenda á sorgartímum liðs þeirra??

 

Svo bara, hvernig er yfir höfuð hægt að gera grín að Trump??

Maðurinn einokar það svið, þó vart sé það viljandi.

Nei menn hafa verið teknir og hýddir af minna tilefni.

 

Sniðug þessi stofnun sem telur sig hafa hæfni til að meta grín.

Megi hún vernda hinn lægsta garð.

Vernda þá sem ekki hafa vitið til að svara fyrir sig.

 

Vernda frelsið, vernda lýðræðið.

Vernda Trump.

Kveðja að austan.

Colbert til rannsóknar vegna Trump brandara