Af hverju á Efling að starfa með erindreka??

 

Manni sem lætur nota sig til óhæfuverka??

Ég bara spyr.

 

Aðalsteinn Leifsson hefur vanvirt embætti Ríkissáttasemjara.

Í dag gengur hann erinda atvinnurekanda líkt og ofbeldismennirnir sem bandarískir atvinnurekendurnir nýttu til að lemja á verkamönnum í átökum kreppuáranna á síðustu öld.

Nema hann er aðeins fínni og í stað þess að nota vöðvaaflið, þá misnotar hann lögin um embætti sitt.

 

Með þessum manni á enginn að starfa og verkalýðshreyfingin, ekki bara Efling, á að senda skýr skilaboð til stjórnvalda að embætti Ríkissáttasemjara er dautt þar til Aðalsteinn er látinn víkja.

Allt annað er óeðlilegt, samsinnun eða samdaunun með lagaofbeldi manns sem gengur erinda.

 

Þetta er ekki spurning, þetta er ekki val, þetta er nauðsyn.

Sjálfar leikreglur vinnumarkaðarins eru undir.

 

Þær þarf að verja.

Kveðja að austan.

Ekkert bólar á skrá Eflingar

Leikbrúðan.

 

Eitt er að Samtök Atvinnulífsins með öllum sínum kostuðu vinnumönnum og skítadreifurum, í vanheilögum bandalagi með Góða fólkinu, standi fyrir forkastanlegri rógsherferð gegn persónu og forystu Sólveigu Önnu, líkt og allur urgur í vinnandi fólki um alla Evrópu sé henni að kenna en ekki bágum kjörum fólks sem nær ekki endum saman.

Annað er þegar ríkissáttasemjari grípur beint inní atburðarrásina og gengur annað hvort erinda stjórnvalda eða atvinnurekenda til að knésetja kjarabaráttu Eflingar.

Það er eins og menn treysti ekki lengur sínum eigin skítameðulum og því sé ríkissáttasemjara fórnað, trúverðugleik hans og hlutleysi að engu gert, bara ef það tekst að stöðva Sólveigu Önnu og réttlætisbaráttu hennar.

 

Munum, að það er ekki hægt að rífast við þessi orð Sólveigu Önnu; "Það er einkenni siðmenntaðra samfélaga að fólk geti séð fyrir sér með þeirri vinnu sem það ástundar".

Þau er grundvallarforsenda siðmenningarinnar, geirnegld í kristnum siðaboðskap; að verðugur sé verkamaður launa sinna.

 

Það er fölsk þjónusta sem byggist á launum sem ekki er hægt að lifa af mannsæmandi lífi.

Fæði, klæði, húsnæði.

 

Láglaunastefna er eitt, hungurlaunastefna er annað.

Og ef svo er komið í samfélagi okkar að ekki er hægt að veita grunnþjónustu ríkis og sveitarfélaga nema með innflutningi á fátæku fólki sem tekur því sem næst öllum kjörum sem er í boði, því þau eru samt langt um betri en þau sem bjóðast heima fyrir, að þá verðum við að hugsa hlutina uppá nýtt.

Því það er ein birtingarmynd þrælahalds.

 

Og ef heilu atvinnugreinarnar segjast ekki getað rekið sig nema við slíkum innflutningi og slíkri hungurlaunastefnu, þá mega þær einfaldlega missa sig.

Því þá byggist velmegun okkar á svipuðum grunni og auður hvítra plantekrueiganda í Suðurríkjunum í gamla daga.

Gegnrotinn í gegnrotnuðu samfélagi.

 

Að fórna ríkissáttasemjara fær þar engu breytt.

Hið frjálsa flæði Góða fólksins um lægstu laun, um hungurlaun, er komið á Endastöð.

 

Höggvi menn Sólveigu Önnu, þá sprettur aðeins upp ennþá herskárra baráttufólk.

Og þá hafa menn engan hlutlausan aðila sem menn geta treyst.

Jafnvel þó Aðalsteinn víki því embættið sem slíkt er rúið trausti.

 

Er Sólveig Anna virkilega svona skerý??

Kveðja að austan.

 

Telur sér stætt áfram óháð niðurstöðunni

Hryðjuverkamaður gíslar Nató.

 

Erdogan Tyrklandsforseti er einræðisherra af nýja skólanum.

 

Hann nýtti sér lýðræðið til að komast til valda, og hann nýtir sér síðan stofnanir þess eins og dómstóla til að halda þeim völdum.

Í stað þess að falsa niðurstöður kosninga líkt og einræðisherrar af gamla skólanum gera sbr Lúkasjenkó forseti Hvíta Rússlands, þá nýtir hann sér dómstóla landsins til að fangelsa þá stjórnmálamenn sem ógnað gætu honum í kosningum.

 

Erdogan varð einræðisherra þegar hann skipulagði sjálfur meinta valdaránstilraun hersins gegn sér, hrekklausir herforingjar voru plataðir til að senda nokkur ungmenni úr hernum út á götur Ankara, þeim sagt að þeir væru að vernda ríkisstjórnina gegn yfirvofandi valdaráni.

Á sama tíma voru síðan sendar flugvélar til að skjóta á dvalarstað hans, en hann ekki sagður heima því Pútín af öllum mönnum hafi átt að hafa varað hann við.

Ótrúverðugari atburðarrás er vart hægt að hugsa sér, en þegar í kjölfarið einhverjum klerki, sem ógnaði völdum Erdogans innan íslamska miðaldaheimsins, og hann hafði hrakið í útlegð til Bandaríkjanna, var kennt um hið meinta valdarán, og í kjölfarið voru tugþúsundir handtekin, þá var ljóst að hið raunverulega valdarán var valdarán Erdogans á lýðræðisstofnunum Tyrklands.

Fólk sem laut ekki valdi hans innan hers, dómstóla, menntastofnana, var handtekið, pyntað og síðan dæmt í sýndarréttarhöldum sem jafnvel Stalín hefði talið vafasöm.

En vestræn ríki létu yfir sig ganga og fjölmiðlar spiluðu með.

 

Tyrkland breyttist úr lýðræðisríki í einræðisríki, og smán saman var ljóst að hryðjuverkamaður stjórnaði því.

Meðal afreka Erdogans var að skipuleggja nokkur mannskæð sprengjutilræði í borgum Tyrklands, einhverjum Kúrdum kennt um, sönnunin átti að vera að við húsleit heima hjá þeim fundust skjöl sem áttu að hafa tengt viðkomandi við stjórnmálasamtök Kúrda. 

Hvað er á milli eyrnanna á fólki, sem trúir að sá sem ætli sér að fremja hryðjuverk skilji eftir nafn og kennitölu meintra stjórnenda sinna, má alveg íhuga, en þegar Erdogan nýtti sér þessar sprengingar til að hefja gjöreyðingarstríð gegn Kúrdum, með sprengjuárásum, morðum, nauðgunum, pyntingum, þá getur enginn verið svo einfaldur að sjá ekki fingraför hans og tilgang.

 

Alvarlegustu glæpir Erdogans eru samt líklegast beinn stuðningur hans við hugmyndafræðilega samherja sína í Ríki Íslams.

Hvernig ráðafólk á Vesturlöndum, þar á meðal núverandi og fyrrverandi utanríkisráðherrar Sjálfstæðisflokksins, gátu setið til borðs og skálað við Erdogan, eftir að ekki var lengur hægt að líta undan þegar ómennska íslamista í Sýrlandi var afhjúpuð, afhjúpun sem þeir sjálfir sáu um að dreifa samviskusamlega á víðáttum alnetsins, er eitt af leyndarmálum mannshugans sem vísindafólk á ennþá eftir að afhjúpa.

En að líða Erdogan að skjóta skjólhúsi yfir leifunum að hersveitum ómennanna, og nýta þær síðan til hefndarinnrásar á yfirráðasvæði Kúrda í Sýrlandi, er óskiljanlegt, á pari við að horfa í hina áttina þegar ljóst var hvað átti sér stað í meintum vinnubúðum nasista.

Reyndar má líka spyrja hvar voru femínistar þessa heims þegar fréttir bárust af misþyrmdum líkum herkonum Kúrda, kynferðislegar misþyrmingar, afskorin brjóst, var meinið kannski að það var allt skjalfest og staðfest, en ekki slúður sem drífur áfram byltingar þeirra í dag??

 

Orðið óskiljanlegt nær hins vegar ekki yfir hvernig þessi hryðjuverkamaður er gerður að hetju þegar hann þóttist hafa milligöngu milli vinar síns Pútíns og umheimsins um að korni yrði skipað út frá höfnum Úkraínu

Eða að hann skuli ennþá sitja til borðs með leiðtogum heimsins í stað þess að gista fangaklefa í Haag bíðandi eftir dómi vegna glæpi gegn mannkyninu.

 

Og að hann og Litli Pútín skulu hafa neitunarvald hjá varnarbandalagi lýðræðisríkja, það getur aðeins vakið upp spurningar um, hvað býr í raun að baki þessa stríðs í Úkraínu??

Hverjum hagsmunum er í raun verið að þjóna??

Því orðum er hægt að stjórna, en gjörðir afhjúpa alltaf.

 

Sagan um Erdogan er dæmisaga þar um.

En hvað segir hún í raun??

 

Efa samt að Hamlet sæi nokkurn efa þar um.

Kveðja að austan.

 

 

Óvissa uppi um inngönguna í NATO

Hverju mun Biden svara??

 

Nýja trúnaðarskjalamálið í Washington vindur upp á sig.

Eftir að fleiri staðir sem tengjast Biden í gegnum tíðina eru tékkaðir, þá finnast trúnaðarskjöl, stundum fá, stundum fleiri.

 

Á sama tíma hefur furðuleg þögn grafið um sig hjá fólkinu sem lét sem hæst þegar Trump greyið var staðinn að því að flytja trúnaðarskjöl í sendibílaförmum til híbýla sinna.

Það er eins og mætti halda að það skipti máli hver felur og hver ekki, ekki sé verið að fordæma meintan glæp, heldur að ná höggstað á andstæðing.

Leikreglur lýðræðisins skipti litlu, en kaldar refjar skítugrar valdabaráttu mestu.

 

En það var ekki erindið með þessum fáum orðum mínum.

Heldur spurningin; Hverju mun Biden svara þegar hann verður spurður um nýjasta fundinn?

 

"Ég man það ekki".

Og það munu allir trúa honum.

 

Svo illa er komið  fyrir vestrænni forystu.

Á tímum þegar sjálf framtíðin er undir.

 

Hvernig gat þetta gerst??

Kveðja að austan.

 

Fleiri trúnaðarskjöl fundust á heimili forsetans

Ögmundur, vertu ekki gunga.

 

Segðu núna einu sinni alveg satt, ekki hlut-satt, eða næstum því satt.

Þú varst í ríkisstjórn sem var mesta helfararíkisstjórn á friðartímum í nútímasögu Vesturlanda. Aldrei hafa hlutfallslega fleiri íbúar eins lands verið hraktir af heimilum sínum, eða látnir sæta búsifjum árangurslausra fjármuna en í þeirri ríkisstjórn sem þú sast í.

 

Aðeins ógnarstjórn nasista vó dýpra af þegnum sínum, og það var vegna kynþáttahyggju, og þá voru ógnartíma ófriðar, í Þýskalandi lauk í raun aldrei fyrri heimsstyrjöldinni fyrr en 1945, með ósigri ógnaraflanna.

Almenningur á Íslandi kaus ykkur hinsvegar í burtu í þingkosningunum 2013, og ennþá búa kjósendur Norðurlands Vestra við brennimark hinnar algjöru smánar, að haldið lífi í Samfylkingunni, þegar sá flokkur átti hvergi heima nema á öskuhaugum sögunnar.

 

Þú hins vegar Ögmundur varst um margt sértækur, þú varst eins og norsku andspyrnumennirnir sem þóttust gagna erinda hernámsliðs nasista, en unnu allan tíma í þágu lands og þjóðar, frá fyrsta degi var augljóst að þú vannst gegn hernámi erlendra og innlendra hrægamma, án þín hefði margt orðið verra.

Svo hafði þú manndóm að hefja ferlið sem endaði með réttlæti í Geirfinnsmálinu.

 

Þess vegna Ögmundur Jónasson þolir þú sannleikann.

Allan sannleikann.

Segðu hann.

Kveðja að austan.

 

PS.  Allt ærlegt fólk veit að það var rangt að ákæra Geir, og það hafa þegar margir stuðningsmenn Helfararíkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur viðurkennt og játað sekt sína, og beðist afsökunar, og verið fólk af meiri.

Ögmundur: Rangt að ákæra Geir

Brúðan talar og talar.

 

Skammast og skammast, og engin skal efast um að hún meini vel.

Nema að hún missti allan sinn trúverðugleik þegar hún þáði far með auðkýfing á skútu hans yfir Atlantshafið.

Skilaboðin skýr, ef þið þekkið ekki auðkýfinga, þá skulið þið ekki ferðast.

 

Samt er ennþá aumara hjá þessu blessuðu barni, sem og öðrum börnum sem fjölmiðlar hinna ofurauðugu hampa, man ekki alveg hvað þessi börn heita á Íslandi, líklegast Ungt fólk eitthvað, er að þau þjóna svo algjörlega gjörsamlega Hagfræði Andskotans, sem leggur óbærilegar kvaðir á fyrirtæki og almenning Vesturlanda, til þess eins að minna mengandi framleiðsla er flutt  í stórverksmiðjur hinna Ofurríku í Kína.

Með þeim afleiðingum, að eftir allan barnagrátinn sem vissulega er ekki íssjú í málinu, þá hefur heildarmengun heimsins margfaldast, frá minna mengandi Vesturlöndum í hið mengandi kolahagkerfi Kína sem og annarra þrælabúða Glóbal auðsins.

 

Og þó þetta séu börn, heimsk börn, þá skulum við ekki ætla þeim þá víðátta heimsku að þau skilji ekki hvað Höndin sem fæðir þau, stendur fyrir, og hver afleiðing stefnu hennar er.

Því það er jú líf þeirra sem er undir, ef Hagfræði Andskotans, hagfræði hinna Ofurríku, sem kennd er við hjáguðinn Mammon og dagsdaglega er kölluð Nýfrjálshyggja, stjórnar vörnum siðmenningarinnar gegnn hlýnun jarðar,þá verður ekki önnur kynslóð, nema þá sú villimennska sem mun dafna eftir Hrun siðmenningarinnar.

 

Samt eru til blaðamenn, líklegast blaðakonur, sem örugglega eiga börn og dreymir um að verða ömmur, sem spila með brúðunum, sem hafa aðeins eitt hlutverk.

Og það hlutverk er ekki að ýta undir samviskubit okkar að við séum leiksopar hinna grimmu afla sem markvisst hafa hlutlausað varnir siðmenningarinnar.

Það hlutverk er miklu alvarlegra.

 

Sem er að við trúum að það sé eitthvað verið að gera.

 

Þegar æ stærri hluti heimsins er að verða óbyggilegur vegna loftslagshamfara, þá röfla leiðtogar okkar sem eru í vasa auðsins, þrælar hugmyndafræði Andskotans, út í eitt, og þegar það röfl getur ekki kæft Örvæntingu þess fólks sem ól líf, sem það vill að lifi af, þá eru brúðurnar kallaðar til.

Í trausti þess að fólk sé svo heimskt að það haldi að fólk sem mengar óverulega á heimsgrundvelli, geti bjargað heiminum með því að fara aftur á steinöld.

Eða til vara að allir eigi auðvini eins og hún Gréta, og geti því ferðast um á vængjum vinda, sem fyrir daga gufuvélarinnar voru kenndir við segl og seglskip.

Við handafl, við hesta, og já, vindmyllur, heim sem átti erfitt með að fæða og klæða brotabrot af þeim mannfjölda sem byggir jörðina í dag.

 

Og munum að sökin er ekki Grétu, eða sambærilegra brúða eða kjölturakka hinna Ofurríku, heldur þeirra sem kóa með.

Þeirra sem skrifa svona frétt án þess að segja "hvaða helv. kjaftæði er þetta", eða rísa upp gegn hinum forheimsku stjórnmálamönnum Góða fólksins sem gera DúDú fuglinn að ofurgreindu vitsmunaveru í samanburði við Góða fólkið.

 

Hvað heitir þetta aftur??, aflátsbréf loftslagssóða sem auðfyrirtæki eins og Landsvirkjun selur dýrum dómi, loftslagsskattar og kolefnisskattar sem knýja alla framleiðslu til Kína, eða eigum við að minnast á algjöran fávitahátt íslenskra stjórnvalda???

Sem ætla að rafvæða Ísland fyrir 2030 eða eitthvað, án þess að hafa byggt einu einustu virkjun frá 2002, eða knýja með skattaofbeldi á rafmagnsvæðingu samgöngutækja án þess að hafa lagt krónu frá því á síðustu öld í að endurnýja raflínur landsins, hafa ekki einu sinni vit á að byggja upp varaafl á landsbyggðinni svo hægt sé að setja björgunartæki, hvort sem það eru vinnuvélar eða tæki lögreglu eða björgunarsveita í samband, þegar hamfaraveður loftslagshlýnunnunnar dynja á landi og landsmönnum.

 

Eða eigum við að tala um hvað þetta fólk er innilega tvöfalt eða þrefalt, svo orðin skinhelgi eða hræsni ná ekki á nokkurn hátt að lýsa stefnu þess, að það keyrir á hagvöxt ferðamannaiðnaðarins.

Mengandi skemmtiferðaskip, flugvélar sem menga orðið meira en allur almenningur og megnið af atvinnulífi landsins, viðbrögðin er að hækka kolefnisskatta á landsbyggðina, sérstaklega skatta á fátækari hluta hennar, og segja svo, vissulega þá minnkuðum við koltvísýringin um 0,1%, þó það skipti engu máli þá sýnir það vilja okkar í verki.

 

Gréta er þó barn, Leppur auðs og auðmanna, hefur ekki vitsmuni til að sjá hvernig Hagfræði Andskotans misnotar hana.

En hvað afsakar íslensk stjórnvöld??

Það er ekki þannig að það þurfi ekki að gera eitthvað.

 

En Höndin sem fæðir.

Höndin sem grefur gröf Framtíðar barna okkar.

Hún á og hún stjórnar.

 

Eins og enginn eigi framtíð sem þarf að verja.

Líf sem var alið og biður um það eitt að mega ala af sér nýtt líf.

 

Því upphaf og endir alls eru við.

Við sem ólum Líf sem við sórum að vernda.

 

En þegjum.

Spilum með.

 

Erum ekki brúður.

En högum okkur sem slíka.

Kveðja að austan.

 

 

„Fáránlegt“ að hlusta á þetta fólk

Hver er gjaldskráin??

 

Sem almenningur greiðir með sköttum sínum vegna almennar heimsku og fávitaháttar meintra menntaðra opinbera starfsmanna?

Og þá er ég ekki að tala um síendurtekna myglu í opinberum byggingum, nýjum opinberum byggingum, sem sísjúga fjármagn frá nauðsynlegum nýbyggingum, til að bæta út og gera illa byggt húsnæði nothæft.

Sem og ég er ekki í raun að vísa í þekkt vitsmunaleg afglöp hinna nýráðnu meintra verkfræðinga hjá Vegagerðinni sem töfðu lífsnauðsynlegar vegaframkvæmdir í botni Berufjarðar með því að sturta efni í sjóinn, og játuðu að lokum að í  menntun þeirra hjá HÍ hefði gleymst að fræða þau um áhrif strauma í botni fjarða.

 

Ég sem Norðfirðingar vísa aðeins í snjóflóðagarðinn sem var reistur, áður en augljóst snjóflóð drap næstum fjölda verkamanna við gagnamuna Norðfjarðargagnanna, og þakka fyrir að í menntun verkfræðinga Vegagerðarinnar  er kúrs sem krefur þá um að fylgjast með fréttum um afleiðinga vanhugsunar þeirra eða rangra hönnunar.

 

Samt skal ég játa að ég vildi að þetta menntaða fólk væri ekki svo heimskt, að það hefði hannað göng, án vegskála, á þekkt óveðurssvæði Norðvestanáttarinnar, með þeim afleiðingum að í núverandi veðurfari hlýnandi heims, þá eru meiri líkur að ökumenn séu fastir við gagnamunnann Eskifjarðarmegins,en var á sjálfu Oddsskarðinu þó muni um það bil 600 metrum á hæðinni milli þessara tveggja gagna.

Ég hefði samt ekki spurt um gjaldskrána á þessari heimsku eða faglegum fávitahátt, snjóflóðið sem næstum drap fjölda tékknesku verkamannanna, við því var brugðið með mini-mini vörn, sem allavega hefur bjargað mannslífum síðan.

 

Þessi  frétt fékk mig samt til að hugsa um faglega heimsku, og hver er ábyrgð hins meintra menntaðra fræðinga sem líklegast bulla út í eitt, til að kóvera þá vísvitandi stefnu Rarik, eftir að fyrirtækið var frjálshyggjuvætt, að gjörhundsa viðhald á raftstöð bæjarins, svo eftir að árin liðu, og enginn fagmenntaður vélvirki fékk laun til að koma inní rafstöðina (gleymum aldrei aldrei bónusunum sem algjörlega vanhæfir stjórnendur Ohf Rarik fengu greiddir) og því á ákveðnum tímapunkti, eftir að hafa bjargað byggðarlagi mínu ítrekað, þá kveikti hún í sér, því líklegast hafði enginn gáð að því að hreinsa skorsteina rafstöðvarinnar.

Þeir sem ábyrgðina báru, og voru eftir Ohf væðingu þessa ríkisstofnunar, og ef það hefði verið rannsakað höfðu greitt samviskusamlega framlög í kosningasjóði Nýfrjálshyggjuflokkanna, launaðir með ríkulegum bónusum, starfslokasamningum samtryggingarinnar, eða öðru sem þetta gjörsamlega siðblinda, vanhæfa fólk ber á ábyrgð á, þeir bera samt sem ekki ábyrgð á þessari Ófrétt, því þeir voru eins og þeir eru, skilgetin afkvæmi Nýfrjálshyggju Sjálfsstæðisflokksins sem samstarfsflokkar hans létu óáreitt.

 

Vandinn er miklu djúpstæðari en það, og snertir hið meinta menntaða fólk okkar, sem hefur tekið sér alræðisvald yfir öllu okkar þjóðfélagi, og getur ekki einu sinni sinn brýnustu þjónustu samfélags okkar, án þess að vanhæfni þess margfaldar alla kostnaðarliði  líkt og samfélag okkar sé vel stjórnað, og hinir gígantísku fjármunir sem við eyðum í hin og þessi brýn úrlausnarefni, snerti í raun það sem við vildum eyða í.

Svo dæmi sé tekið er einhver svo heimskur að trúa Dagískunni þegar hún sagðist hafa eytt einum og hálfum milljarði í úrræði fyrir heimilislaust fólk í Reykjavík, svona í ljósi þess að fyrstu viðbrögð þessa hámenntaða fólks var að vísa skjólstæðingum Neyðarskýla borgarinnar út á gaddinn og óveðrið, og það þurfti fjölmiðlaumfjöllun til að þetta fólk, sem þegar hafið sogið til sín megnið af fjármunum borgarinnar í þennan málaflokk, lýsti því yfir, að það væri ekki í stefnu Dags, og Einars, að láta heimilislausa krókna úti í vetrarstormum.

 

Enn og aftur, hvað kemur það gjaldskránni við??

Hvernig getur fólk bullað svona fyrir borgun??

Sérstaklega þegar við höfum í huga að arðrán Nýfrjálshyggjunnar á innviðum Rarik var fyrir þess tíð, flest varla búin að læra að skeina sig, mæður og feður lutu höfði í auðmýkt yfir snillingnum sem fann upp Pampers bleyjuna.

 

Ekkert varaafl, og línurnar halda!!

 

Samt hafa allir þessi menntuðu krakkar ekki vottorð um að þau kunni að tannbursta sig skammlaust, eða reima á sig skóna.

En þegar vel er greitt (ekki ætla ég þeim hina algjöru heimsku), þá fullyrða þau að þegar vel er greitt að þá virki meint hringtenging því aldrei muni það gerast að tengistöðin á Eskifirði, þar sem hin meinta hringtenging á upphaf sitt og endi, slái út, hvað þá að álver Alcóa á Reyðarfirði slái út þessum línum.

 

Samt spyr maður sig, hvað þarf mikinn pening, því munum að enginn er svona heimskur, til að meint menntað fagfólk láti svona vitleysu út úr sér, að viti ekki til, að hafi ekki neina vitneskju um, að línur slái út og í kjölfarið glími byggðir við rafmagnsleysi.

Jafnvel dögum saman líkt og var eftir óveðrið mikla 2019 í Vestur Húnavatnssýslu.

 

Þá var lærdómur stjórnvalda að efla varaafl.

Í dag er sá lærdómur gleymdur, og í dag spilar meint menntað fólks sig fífl, sem er grunnforsenda þessarar fréttar.

Það fær samt ekki mikið borgað, heldur kannski vinnu sinni þrátt fyrir augljósa vanhæfni, sem og vankunnáttu.

 

En hvað með fórnarlambið, sjálft bæjarfélag mitt, alla þá þjónustu sem þar er veitt, eða ofurhagnaðarfyrirtækið Síldarvinnsluna???

Veit ekki, en það eina sem ég veit, er að laun forsvarsmanna bæjarfélagsins eða fyrirtækisins, eru af þeirri stærðargráðu, að nokkrir mánuðir hefðu hugsanlega getað bjargað hinu lífsnauðsynlega varaafli í bænum mínum.

Ekki að ég sé að gera lítið úr laununum, en ég hélt að þeim fylgdi sú ábyrgð að verja byggðarlagið gegn aðförum forheimskum stjórum bónusa Ohf væðingarinnar, eða bregðast við svona augljósu rugli meintra verjanda gjaldskráar hinna vanhæfu meintra sérfræðinga.

 

Því þetta átti aldrei að vera frétt.

Hvað þá að örgamall bloggari að austan gæti ekki þagað yfir mannanna heimsku.

Ekki að mannanna heimska sé eins og hún er, en að þiggja laun sín, gera svo ekkert, það er eiginlega svo fáheyrt að jafnvel má ræða um launasvik.

 

Því þrátt fyrir allt bera aðrir ábyrgðina en þau sem kunna ekki að byggja hús, eða leggja vegi.

Það fólk er alltaf skjöldur gagnvart þeim sem við treystum, og borgum ofurlaun sem aðeins eiga sér samsvörun í launakjörum bæjar/borgarstjóra í borgum og bæjum tugmilljóna eða ekki hundruð milljóna, sem og þeim forstjórum sem miða laun sín alltaf við topp 500 á einhverjum Bilbord lista, án þess að ég kunni að stafa það orð.

 

Þetta hálaunafólk var ekki skjöldur í mínu byggðarlagi, það horfði í hina áttina þegar Ohf-effið eyðilagði varaafl sem hafði þjónað byggð minni í yfir um 70 ár.

Samt talar það ekki Dagísku, ég get alveg vottað að stjórarnir tveir kunna bæði að reima skó og hnýta bindishnút.

 

Það var grasrótin sem mótmælti.

Það var grasrótin sem vakti þau viðbrögð sem Austurfrétt byggði sína skynsemisfrétt á.

Ólaunuð grasrót annarsvegar, hinsvegar mjög vel launaðir stjórar, svo það nægði næstum til að fæða og klæða alla munaðarleysingja í Kenía.

Sú ábyrgð er þung, og eitthvað þurfa menn til að réttlæta laun sín.

 

Til dæmis að mæta ógnarafli Nýfrjálshyggjunnar, forheimsku og sígræðginnar í Reykjavík, að vanhæft fólk, meint vel menntað fólk, geti ekki rutt götur borgarinnar eftir smá sjó, en það  eigi ekki að vega að lífi og mannlífi landsbyggðarinnar sem þurfi alltaf á varaafli að halda, afneitun á því sé afneitun á Íslandi í dag.

Samt mallar kerfi vanhæfninnar, og stjórarnir þiggja sín laun, út í eitt.

 

Við því þurfum við að bregðast, og eigum að segja aðeins eitt.

Nei.!!!

 

Fíflin, þó menntuð séu, eiga ekki að stjórna lífi okkar, framtíð okkar.

Og fjandinn hafi það, það  er hægt að byggja hús án myglu.

Kveðja að austan.

Senda varaaflvélar frá Neskaupstað til Úkraínu

Sólveig Anna.

 

Það er eins og hetjur forndægranna séu í henni endurbornar hefði Tolkien lýst Sólveigu Önnu, ef tíminn sem engu eyrir hefði á annað borð gefið honum tækifæri til þess.

 

Og eins og þær hetjur, og aðrar hetjur, þá er Sólveig Anna aðeins manneskja, ófullkomin sem slík og örugglega margt upp á hana að klaga.  Því það er bara svo að það dæmist á venjulegt fólk að taka slaginn við mannfyrirlitninguna, mannvonskuna, mannhatrið sem ógnar lífi þess og samfélagi.  Hinir fullkomnu, ef þeir hafa þá nokkurn tímann verið til, sitja heima hjá sér í fullkomleika sína og benda, gagnrýna, og jafnvel fordæma, en gera aldrei neitt sjálfir.

En hetjan verður til þegar fólk sýnir einurð og dirfsku, heldur sjó þegar á móti blæs, rís upp eftir ósigra, aftur og aftur herjar hún á vígi andstæðingana, missir ekki von þó kannski engin von sé eftir.

 

Sólveig Anna er slík persóna, reis uppúr engu, hóf baráttu sem þurfti að heyja, hóf stríð við fólkið sem á tímum auðlegðar og alsnægta, getur ekki deilt til sinna fátækari bræðra kjörum sem gerir þeim kleyft að lifa mannsæmandi lífi, ekki einu sinni orðið við þeirri hóflegu kröfu um, fæði, klæði og Þak yfir höfuð.

Það sem drífur þessa hversdagshetju áfram má lesa í mörgum pistlum hennar en núna nýlega las ég pistil sem hreyfði mjög við mér, og mig langaði alltaf að deila því til annarra sem hreif mig, eða svona hluta af því.

 

Gefum Sólveigu Önnu orðið:

"Sagan er af konum á bekk, ekki upp­runa arð­ráns­ins í mann­legum sam­skipt­um. Það var ekki aðeins myrkur úti, við vorum líka myrkvaðar inní okk­ur. "Hvað á ég að ger­a?", spurði konan mig og ég hafði engin svör; hvað átti hún að gera, nú þegar fregnir höfðu borist um fyr­ir­hug­aða 20% hækkun á húsa­leig­unni henn­ar; hún var þegar í tveimur konu­vinnum til að sjá fyrir fjöl­skyldu sinni og þrátt fyrir umtals­verðan dugnað var ekki alveg raun­sætt að hún fengi sér þá þriðju.

Konur þurfa stundum að hvílast, líka ofur-arð­rændar lág­launa­kon­ur. Ég veit það ekki, svar­aði ég og það var satt, ég vissi ekk­ert hvað hún átti að gera. Hún var fangi í kramn­ings­vél snar­bil­aðs fólks, með­lima íslenskrar arð­ráns­stétt­ar, íbúa for­rétt­inda­turns­ins sem árið 2017 gnæfði sann­ar­lega hátt en hefur risið enn hærra síðan þá, svo hátt að þau sjá ekki til jarðar þar sem að eigna­lausar konur þeirra Jafn­rétt­is­eyju sem þau, útblásin af mont-vímu röfla stöðugt um, streyma til og frá um borg­ina, upp­sprettur enda­lauss arð­ráns; "Það til­kynn­ist hér með að frá og með næstu mán­aða­mótum verður þyngt veru­lega í keðj­unni sem heldur þér fang­inni. Ef að þú hefur athuga­semdir við það er þér bent á að bera harm þinn í hljóði. Það hefur eng­inn áhuga á að heyra þig væla."

Ég vissi ekk­ert hvað hún átti að gera og við sátum áfram þögl­ar. En ég fann hvernig andúðin á kerf­inu sem traðkar á eigna­lausum kon­um, heldur þeim fögnum alla þeirra daga, sogar úr þeim gleð­ina og ork­una, hellir inn í þær köldu myrkri kvíð­ans, kerfi knúnu áfram af auð­virði­legum sad­isma arð­ræn­ingj­anna, líkt og holdg­að­ist, sett­ist við hlið okkar og spurði: "Ekki ætlarðu að gera ekki neitt?".

 

Já, Ekki ætlarðu að gera ekki neitt?.  Við vitum öll svar Sólveigu Önnu, en það er hollt og gott öllum sem á einhvern hátt láta sig dreyma um betri heim, það góðan að við erum stolt af því sem við látum börn okkar fá í arf, að lesa lýsingu hennar á eldmóðinum sem knýr baráttu Eflingar áfram.

"Úti er napur og nið­dimmur vetr­ar­morg­un, á glæ­nýju ári. Um alla borg eru á ferli Efl­ing­ar-­konur sem nota vöðva­aflið sitt, heil­ann og hjartað til að halda öllu gang­andi. Meiri­hluti þeirra hefur við­var­andi fjár­hags­á­hyggj­ur, sem kreista þær og kremja, taka frá þeim birt­una og fylla þær af myrkri.(leturbreyting mín) Mönnum nægir ekki að arð­ræna þær sem vinnu­afl, nei, að þær hafi þak yfir höf­uðið skal einnig vera ótæm­andi gróða­upp­spretta reyk­vískrar borg­ara­stétt­ar­innar sem í frið­lausri gróða-­sýki sinni fær aldrei nóg. Valda­stéttin flaggar fánum kven­frelsis þegar hentar en þegar við­fangs­efnið er raun­veru­legar breyt­ingar í efn­is­legum raun­heimum þeim er við byggjum svo að líf kven-vinnu­aflsins taki breyt­ingum eru fán­arnir snar­lega teknir nið­ur, og ófrið­ar­súla ójöfn­uð­ar­ins tendruð með við­höfn. 

Það er oft þung­bært fyrir okkur Efl­ing­ar­fólk að sjá hversu raun­veru­legt skeyt­ing­ar­leysi efna­hags­legrar og póli­tískrar valda­stéttar er gagn­vart til­veru­skil­yrðum okk­ar. En þrátt fyrir það og vegna þess gef­umst við ekki upp. Eigna­réttur okkar á sjálfs­virð­ing­unni, sam­stöð­unni og vit­neskj­unni um að við erum ómissandi er algjör. Eng­inn fær því breytt. Við höfum lært að bar­áttu­vilji okkar og eld­móður er árang­urs­rík­asta móteitrið við myrkv­un­ar- og kúg­unar til­raunum fólks­ins í for­rétt­inda­turn­in­um. Þeim mun aldrei takast að svipta okkur frels­inu til að semja fyrir okkur sjálf, frelsi sköp­uðu af hetj­unum okk­ar, verka­fólki for­tíð­ar, með blóði, svita og tárum, af svo miklum eld­móði að hann ornar enn. Þeim mun aldrei takast að slökkva bar­áttu­vilja okk­ar.".

 

Þeim mun aldrei takast að slökkva bar­áttu­vilja okk­ar.  Vegna þess að hann er í raun eina baráttuljósið sem þúsundir láglaunafólks bindur vonir sínar við.

 

Það er napur kveðja, en varpar ljósi á svo margt sem Sólveig Anna rekur í þessum pistli sínum, að skilaboð stjórnarráðsins í upphafi þessara vinnudeilna er tilkynning um stofnun Mannréttindaskrifstofu, í auðugu landi þar sem ekki er einu sinni hægt að tryggja öllum Þak yfir höfuð, nema á þeim okurkjörum að fátt er eftir til að standa undir öðrum útgjöldum fjölskyldunnar.

Firringin er þvílík, gapið á milli raunveruleikans og valdastéttarinnar virðist vart lengur vera brúað, jafnvel þó menn nái að virkja hraða ljóssins til þess.

 

Vissulega hefur þorri landsmanna það tiltökulega mjög gott, en það afsakar ekki kjör þeirra sem verkin vinna og hafa það ekki.

Við getum ekki án hvors annars verið, og hættum að láta sem svo að okkur komi ekki kjör náungans við, nema þá þegar fólk vill öfundast út í einhvern.

 

Barátta Eflingar er réttmæt.

Sólveig Anna tók að sér að gera það sem við höfðum öll átt að gera.

 

Virðum það.

Kveðja að austan.

 

Raunir hinna ofsóttu

 

Það dregur ekki nokkur maður í efa að Ólöf Helga Adolfsdóttir hefur gengið í gegnum miklar raunir.

 

En það er hollt og gott að skoða upphafið þegar maður grætur örlög sín.

Sá sem lætur nota sig, misnota sig, sá sem vegur  úr launsátri, hann uppsker eins og hann sáir, það er að segja ef ætlunarverk hans mistekst.

 

Og ennþá lætur Ólöf Helga misnota sig.

Að hún skuli ekki skilja að þessi átök Eflingar við atvinnurekendur hafa ekkert gera með hana eða Sólveigu Önnu, þessi átök snúast um réttinn um mannsæmandi líf, að hafa Þak yfir höfuð, um þau grundvallarmannréttindi í auðugu landi að allir geti lifað af launum sínum.

Nei, þetta er bara ég, aumingja ég og svo skassið hún Sólveig Anna.

 

Fyrir stundarathygli þeirra sem hafa það eina markmið að knésetja fyrirhugað verkfall Eflingar, mætir hún í viðtöl og segir raunasögu sína, aftur og aftur, svo jafnvel Megan og Harry virka eins og nýgræðingar á leiksviði stundarfrægðar fórnarlambanna.

Væri Ólöfu alvara með meintri verkalýðsbaráttu sinni, ef hún virkilega hefði áhuga á að bæta kjör láglaunafólks, þá í fyrsta lagi léti hún ekki misnota sig af stéttarníðingum, og í öðru lagi, þá tæki hún slaginn með Eflingu í dag.

Sá slagur myndi skera úr um hvort Eflingarfélagar myndu treysta henni fyrir frekari trúnaðarstörfum innan félagsins.

 

En sem leppur Góða fólksins eða kvislingur atvinnurekanda fær hún enga upphefð.

Spyrjið bara Quisling, hann þekkir þá sögu af eigin skinni, meir að segja hálsinum minnir mig.

 

En samt, maður getur ekki annað en vorkennt henni.

Kveðja að austan.

Var bannað að spyrja spurninga

Undirróðurinn mallar og mallar.

 

Við sem dáumst af töframanni sem getur dregið kanínur uppúr hatti sínum, getum ekki annað en tekið ofan hatt okkar fyrir töfrum þessarar fréttar, og snilldinni að fá skrifstofu Starfsgreinasambandsins til að taka þátt í þessari aðför að grunnrétti verkafólks, að boða verkfall telji það þess þurfa.

 

Heilagur réttur sagði Lára V. Júlíusdóttir, þó rebellinn Sólveig Anna eigi í hlut, þá greip Lára ekki beituna sem Undirróðursmaður Morgunblaðsins setti út fyrir hana í viðtali á Mbl.is í gær, þó er vitað að ekki er kært á milli Láru og Sólveigar.

En Lára veit að rétturinn til verkfalla er stærri en bæði hún og Sólveig Anna, jafnvel þó þær leggðu saman stærð sína á tommustokkinn.

 

En skrifstofa Starfsgreinasambandsins gleypti beituna.

Aumingja þið.

 

Og hvað fékk ykkur til að halda að þið væruð varðhundar kerfisins, auðstéttarinnar, Samtaka Atvinnulífsins??

Ég bara spyr.

Kveðja að austan.

 

Uggandi félagsfólk Eflingar í pattstöðu