Sam­drátt­ur­inn án for­dæma

 

Á tímum sem eiga sér engin fordæmi í nútímasögu.

Veirufaraldur sem við ráðum ekki við með nútímatækni og eina vörnin felst í að skera á smitleiðir með öllum þeim afleiðingum sem því fylgir.

Ferðalög, mannfagnaðir, samkomur, íþróttaviðburðir, voru fyrstu fórnarlömb sóttvarna.

Höggið gríðarlegt en aðgerðir stjórnvalda hjálpuðu fólki og fyrirtækjum að komast yfir mestu erfiðleikana.

 

Núna þegar við glímum við seinni bylgjuna og sóttvarnir íþyngja, þá er eins og stjórnvöld hafi gleymt að gjörðum fylgir ábyrgð, engar aðgerðir voru tilkynntar þegar sóttvarnir á landamærum voru hertar.

Og umræðan öll svo skrýtin að hún farin að hverfast um fjárlagahalla og meintar skuldir við Seðlabankann.

Svona svipuð speki og maður taki lán hjá peningaveski sínu í hvert skipti sem maður fer útí búð og kaupi sér í matinn.

 

Þetta er ekki boðleg stjórnsýsla, íþyngjandi sóttvarnir kalla á viðbrögð samfélagsins, tilviljun á aldrei að ráða að einn sitji í súpunni á meðan aðrir sleppa.

Byrðum þarf að dreifa.

Óvissu þarf að eyða.

 

Annað er ábyrgðarleysi án fordæma.

Kveðja að austan.

Hamfarir í ferðaþjónustu