Það fjarar undan forseta ASÍ

 

Grasrótin er farin að rumska og hún hefur eignast öflugan talsmann í Ragnari Ingólfssyni, formanni VR.

Fyrir var Vilhjálmur Birgisson Akranesi, löngum talinn síðasti geirfuglinn, en á daginn kom að stofn verklýðsforingja var ekki útdauður.

 

Og grasrótin krefst réttlætis, launa réttlætis, þess réttlætis að geta eignast eigið húsnæði en ekki vera á vergangi leigubraskara, þess réttlætis að þjóðfélagið sé líka fyrir vinnandi fólk.

Og ef Gylfi forseti skynjar ekki sinn tíma, þá er það hann sem endar eins og geirfuglinn, á safni.

 

Þess vegna dugar útspil ríkisstjórnarinnar ekki.

Gylfi þarf meira og hann er í engri stöðu til að semja.

 

Hann þarf.

Og ef hann fær ekki.

 

Þá verður enginn Gylfi á næsta ári til að semja við.

Kveðja að austan.

Dugar útspil ríkisstjórnarinnar?

Hola við holu.

 

Var lýsingin á vegakerfinu í Rússlandi á árunum eftir hrun Sovétríkjanna.

Var kannski táknmynd þess hvers vegna risaveldið féll undan sjálfu sér.

Því ef þú getur ekki viðhaldið vegakerfinu, þá er allt annað í ólestri.

 

Við Íslendingar höfum upplifað fordæmalaust góðæri undanfarin ár.

Ár eftir ár hefur viðskiptaafgangurinn verið á annað hundrað milljarða.

Samt segja stjórnmálamennirnir okkar að við höfum ekki efni á neinu.

Í hvað hafa peningarnir okkar farið??

 

Er það gróði vogunarsjóðanna sem hefur verið fluttur ár eftir ár í beinhörðum gjaldmiðli úr landi?

Eða eru það hinir innlendu hrægammar okkar sem hafa staðið í þeim fjárflutningum??

 

Af hverju hafa frelsi fjárflutninga verið höfuðbaráttumál Sjálfstæðisflokksins en ekki viðhald og endurnýjun samgöngukerfisins.

Hvernig halda menn að það sé hægt að reka nútímaþjóðfélag án þess?

Hve heimskur var sá bóndi talinn sem lifði gósenlífi um haustið því hann át útsæði sitt og slátraði lífgripum??  Hvernig farnaðist honum árið eftir??

 

Hið ömurlegasta í öllu þessu er montið yfir stöðugleikanum, ábyrgri stjórn ríkisfjármála og hágengi neyslunnar.

Svona svipað eins og hjá bóndanum sem notaði lífsbjörgina í veisluhöld.

Át upp framtíðina.

 

Ömurleikinn felst ekki í heimsku þeirra barna sem við höfum falið að stjórna landinu.

Heldur að þeim skyldi vera það falið.

Hvenær yfirgaf brjóstvitið okkur, hvenær breyttumst við í þessi neyslufífl??

 

Við höfum aldrei haft það betra.

Samt höfum við aldrei verið jafn fátæk.

 

Hola við holu.

Leki við leka.

Mygla við myglu.

 

Og flæðandi fé úr landi.

Kveðja að austan.

Fjárveitingarnar duga ekki til

Aðeins meðvirkir taka undir þessi orð.

 

Meðvirkir með misskiptingu, láglaunastefnu, og því þjóðfélagskerfi sem gerir Örfáum kleyft að flytja þjóðarauðinn úr landi á leynireikninga í skattaskjólum.

Á einhverjum tímapunkti þarf að stöðva þessa meðvirkni og henda út því fólki í verkalýðshreyfingunni sem tekur undir þessi orð Samtaka atvinnulífsins.

Það þarf að gera þetta áður ekkert lengur verður til skiptanna, að allt verði runnið í vasa fjármagnsins og þjóna þeirra hjá Samtökum atvinnulífsins, áður en kemur að ákveða kaup og kjör almennings.

 

Topparnir eru búnir að gefa tóninn,.

Hann er langt í frá skynsamlegur, hann er verðbólguhvetjandi, en hann er þeirra tónn.

Hann er þau viðmið sem þeir telja atvinnulífið og ríkissjóð geta borgað.

Annars væru þeir ekki að greiða sjálfum sér þessi laun.

Annars væru þeir ekki að hækka launin svona langt umfram almenna launaþróun.

 

Krafa verkalýðshreyfingarinnar á því að vera toppalaun á alla.

Konur og karla, háa sem lága.

 

Og þeir sem draga lappirnar, þeir eiga að víkja.

Eða verða reknir ella.

Þeir ráða.

 

Tími meðvirkninnar er lokið.

Kveðja að austan.

Engar forsendur fyrir uppsögn kjarasamninga

Hvern krefur Bjarni næst svara??

 

Svona í tilefni þess að brátt mun blása um vinnumarkaðinn og því lag að sýna þá samfélagslegu ábyrgð að reyna hamla gegn ofurlaunahækkunum.

Verður það forseti Alþingis, forsætisráðherra, eða hreinlega hann sjálfur.

Kannski hægust heimatökin að byrja á sjálfum sér.

 

Samtal sem gætti einhvern veginn verið svona; "Bjarni, af hverju hækkuðu laun þingmanna og ráðherra svona mikið fyrir um ári síðan??  Já, engar afsakanir Bjarni, það þýðir ekkert að skýla sér á bak við nefnd útí bæ, nefnd sem þú sjálfur skipaði í, og fór beint eftir þeim fyrirmælum sem þú gafst henni.  Og þessi nefnd fer ekki með löggjafarvaldið, þið hafið sett lög á stéttarátök af minna tilefni??

Gerir þú þér ekki grein fyrir því Bjarni hvað áhrif þetta hefur á vinnumarkaðinn, núna vilja allir láglaunahópar fá þingmannahækkun??  Hugsið þið ekkert???  .....".

 

Eigi Bjarni hins vegar ekki þetta samtal við sjálfan sig, þá virkar það dálítil hræsni að hringja uppí Landsvirkjun.

Það er nefnilega þannig með fordæmin, þau virka ekki almennilega ef þau eru sett fyrir annarra manna hönd, og það hvarflar ekki að viðkomandi að fara eftir þeim sjálfur.

Svona svipað eins og þegar foreldrarnir nota símana sína til að senda börnum sínum skilaboð á samskipaforritum um að þau megi ekki vera of mikið í símanum, að þau eigi líka að gera eitthvað annað.

 

Staðreyndin er nefnilega sú að hringekja víxlhækkana toppa atvinnulífsins og toppa stjórnkerfisins eru komin framúr öllum vitleysisgangi, hún lifir sjálfstæðu lífi þar sem annar reynir að ná skottinu á hinum, og sá réttlætir sínar hækkanir með því að hinn sé alveg að ná skottinu.

Og þegar þessir toppar snúa svo bökum saman og tala um hóflegar launahækkanir fjöldans, þá virkar það hreinlega viðrinislegt.

Ekki beint mennirnir sem geta lagt öðrum línurnar.

 

Og þessa hringekju þarf að rjúfa.

Og það er ekki gert með því að taka aðra á teppið.

Heldur með því að taka sjálfan sig þangað.

Sýna þar með fordæmi og leiðsögn.

 

En til þess þarf náttúrulega leiðtoga.

Kveðja að austan.

 

 

Bjarni krefur Landsvirkjun um svör

Samgöngur og siðmenning.

 

Hafa haldist í hendur frá örófi alda.

Hvort sem það var hjá Inkum í Suður Ameríku, Mayum í Mið Ameríku, Persum eða hinum fornu Rómverjum, þá voru vegir lagðir, brýr byggðar og þannig hlúð að viðskiptum og öflugu atvinnulífi.

Síðan frá náttúrunnar hendi eru það sjórinn, fljótin, vötnin. Og mannshöndin hefur byggt hafnir og grafið skipaskurði á milli vatnsfalla, einn sé elsti, keisaraskurðurinn í Kína á milli Gulár og Yangtze á rætur sínar til 500 fyrir Krist, þá hann hafi ekki verið fullgerður fyrr en í byrjun sjöunda aldar.  Ennþá í notkun, hefur haft ómæld áhrif til góðs á kínverskt efnahagslíf í gegnum aldirnar.

 

Áar okkar þekktu þetta samband, og eitt af fyrstu verkum hinnar nýfrjálsu þjóðar var að leggja vegi, og byggja brýr og hafnir.  Það var þá sem landið komst inní nútímann, samgöngurnar voru forsendan.

Þetta vissu vinstri menn, þetta vissu hægri menn, um þetta var ekki rifist.

Sem reyndar er heldur ekki gert i dag, nema núna er eins og enginn á þingi viti til hvers samgöngur eru.  Vegir og flugvellir eru látnir grottna niður, samgöngur á sjó aflagðar.

 

Hvernig varð þetta svona??

Hvernig urðu menn svona víðáttuforáttuvitlausir og heimskir??

 

Svarið er ákaflega einfalt.

Dag einn fyrir nokkrum áratugum síðan, aflagði borgarlegi íhaldsflokkurinn okkar, Sjálfstæðisflokkurinn kristileg borgarleg gildi, og tók upp trúna á Mammon, og helstu spámenn hans, þá Hayek og Friedman.

Mammonsdýrkendur leggja höfuðáherslu á fjármálaleg verðmæti, þeir rækta þau í kauphöllum og þar skilja þeir gildi greiðra tenginga, og þeir nýta völd sín yfir stjórnmálum og atvinnulífi til að beina sem flestum efnislegum verðmætum samfélagsins í vasa leiðtoga sinna, sem þeir kalla hina Ríku, eða auðmenn í dagsdaglegu tali.

Í trúarjátningu þeirra er skilyrðislaus krafa um stöðugan gjaldmiðil, svokallaðan efnahagslegan stöðugleika, lág laun og lægri laun og svo lægstu laun, þeir skilgreina fólk ekki sem fólk, heldur sem neytendur þegar kemur að því að selja því eitthvað, og kostnað þegar kemur að því að borga þeim lág laun, svo hægt sé að borga því lægri laun og jafnvel lægstu laun til að viðhalda stöðugleikanum.

 

 

Mammonsdýrkendur sjá hins vegar engan tilgang í að eyða fjármunum í hina svokölluðu innviði, en neyðast til þess að einhverju marki til að halda völdum sínum yfir stjórnkerfinu.

Þeir hins vegar hafa lagt blátt bann við að góðæri ferðþjónustunnar skili sér í endurnýjun og viðhald á samgöngumannvirkjum, hagnað þjóðarbúsins, viðskiptaafgangurinn á að fylla töskur þeirra og kistla, ekki nýtast í fjárfestingu í framtíðinni.

Og þar er meinið.

 

Og meðan Mammon er hinn opinber guð þjóðarinnar og henni ber að lúta boðskap spámanna hans, þá grotnar allt niður.

Og verður auðn og myglu að bráð.

 

Ekkert flóknara en það.

Kveðja að austan.

Viðhaldsþörf vegakerfisins brýn

Líklegra að þvottakonan hefði fengið vinnu.

 

Við að hreinsa bletti úr nærbuxum forsetans en að hann hefði hlaupið óvopnaður á móti kúlnahríð.

Því menn sem gaspra svona eru að öllu jöfnu með nóg pláss vinstra megin í brjóstholinu.

Síðan má velt því fyrir sér hvort það sé ekki töluvert ónotað pláss innan höfuðskeljanna þegar menn reyna að réttlæta óheftan aðgang almennings að drápstólum með svona bulli.

Hvað gerir óvopnaður maður gegn drápstóli sem dælir úr sér hundruð kúlna á sekúndu??  Vissulega gekk það vel hjá Clint og Arnold, þeir lifðu til enda í flestum bíómyndum sínum, en það er bara vegna þess að í handritinu er skýrt tekið fram að ljótu kallarnir hitti ekki neitt þau þeir dælum kúlum úr hríðskotabyssum.

Almennir borgarar á stríðssvæðum vita betur.  Þó því miður getir margir af þeim aðeins nýtt þá vitneskju í framhaldslífinu.

Það eru takmörk á allri vitleysu, jafnvel þó menn heiti Trump, og jafnvel þó vinir manns græði formúu á blóði barna okkar.

 

En vegna manna eins og Trump sem með blaðri sínu hafa afhjúpað hið innra eðli þeirra stjórnmálamanna sem þiggja blóðpeninga frá vopnaiðnaðinum til að vernda hið meinta frelsi hans að selja öllum sem óska drápstól, þá er bandaríska þjóðin loksins að rumska.

Því unglingarnir sem risu upp gegn hinum sálarlausu stjórnmálamönnum, þeir láta það ekki duga, heima hjá sér spyrja þeir líka spurninga.  Spyrja eldra fólkið hvernig það geti stutt drápin á jafnöldrum sínum.

Því það vill oft gleymast að það er fólk sem kýs menn eins og Trump til valda, hann er ekki einræðisherra, Bandaríkin eru ekki einræðisríki.

Atlagan að æskunni og framtíðinni er í boði eldra fólksins.

Alveg eins og á Íslandi þar sem það er eldra fólkið sem viðheldur sjálftökunni og spillingunni.

 

Trump fékk tossamiða þar sem á stóð að hann mætti ekki gleyma að sína samúð.

Mörgum fannst það fyndið, aðrir töldu það til marks um plássið sem er ónotað innan höfuðskeljanna.

En fæstir kveiktu að það væri vísbending um víðáttuna sem væri ónotuð í brjóstholinu vinstramegin.  Og þá ekki vegna hins litla hjarta hugleysingjans.

Því aðeins sálarlaus maður þarf svona miða.

 

Enda ætti hver sem er að geta sagt sér það að stjórnmálamenn hægriöfganna sem láta bera í sig fé frá sölumönnum dauðans, ekki bara til að liðka fyrir sölu á drápstólum þeirra á fjarlægri grund, heldur líka í þeirra eigin landi, að þeir hafa ekki sál.

Að þeir sem meina fórnarlömbum múslímskra öfgamanna um landvistarleyfi, en dæla vopnum fyrir tugmilljarða dala í rótina sem fjármagnar og vopnar hina sömu múslímska öfgamenn, að þeir hafa ekki sál.

Og ef menn efast, þá ættu menn að vita stjórnmálamenn hægriöfganna sem þiggja mikla fjármuni frá hagsmunaðilum kolefnisiðnaðarins, með öðrum orðum eru fjármagnaðir afneitunarsinnar gagnvart loftslagsvánni, að þeir vita ekki einu sinni hvað sál er.  Er þeim algjörlega óskiljanlegt hugtak.

 

Spurningin er miklu frekar, hvað með þá sem kjósa þá???

Er líka mikið pláss í brjóstholi þeirra vinstra megin??

 

Veit ekki.

Er ekki hjartalæknir.

Á ekki sónar.

 

En eitthvað er það.

Eitthvað skýrir stuðninginn.

Kveðja að austan.

Hefði hlaupið inn í skólann óvopnaður

Tyrkir reyna að endurreisa Ríki Íslams.

 

Því glæpur Kúrda var að vopnast þegar ljóst var hverslags viðrini stjórnuðu þessu leppríki Tyrkja.

 

Kúrdar voru ekki fjármagnaðir til að gera uppreisn gegn lögmætri stjórn Sýrlands, þeir vopnuðust, með stuðningi Obama stjórnarinnar, til að brjóta á bak aftur hina múslímsku miðaldamenn.

Miðaldamenn sem drápu fólk, og seldu eftirlifendur í þrældóm.  Að ekki sé minnst á eyðileggingu þeirra á sögulegum minjum, á öllu því sem fór ekki eftir hreintrúarboðskap klerka þeirra, fjármagnaða og uppfrædda að Saudum.

 

Aðeins ákaflega heimskt fólk heldur að Ríki Íslams hafi sprottið full fjármagnað, mannað erlendum málaliðum, vel vopnum búnum, uppúr engu.

Svona álíka gáfað fólk sem trúir því að tyrkneski herinn hafi reynt að bylta múslímska miðaldamanninum Erdogan, og hann fyrir tilviljun hafi innan við sólahring brotið þá byltingartilraun á bak aftur, og fyrir algjöra tilviljun í viðbót, haft tilbúna nafnalista með tugþúsundum embættismanna hins veraldlega lýðræðis sem hann miskunnarlaust lagði að velli, ofsótti og fangelsaði.

Það er enginn svona heimskur, fyrir utan örfáa vitgranna blaðamenn, jafnvel einn eða tvo hér á Morgunblaðinu, að trúa að velvopnaðir erlendir öfgamenn spretti uppúr engu, og leggi undir sig gífurleg landsvæði bæði í Sýrlandi og Írak, og að bakhjarl þeirra, Tyrkir, hafi bara óvart hjálpað til.

 

Og kannski fyrir utan þessa einn eða tvo hér á Morgunblaðinu, finnst enginn sem trúir að einn öflugasti her Evrópu, þrautþjálfaður í borgarastríði við uppreisnarhersveitir Kúrda, sendi örfá ungmenni, á skotfæralausum skriðdrekum, út á götu, til að bylta ríkisstjórn Íslamista, fjármögnuðum af Saudum, kosinn af ómenntuðum sveitalýð, miðaldafóli sem var æst upp gegn vestrænum íbúum stórborga landsins.

Jafnvel Bakkabræður hefðu vitað betur, en þeir reyndar skrifa ekki Reykjavíkurbréf Morgunblaðsins.

 

Síðan má spyrja hver er ábyrgð Nató á hinum tyrkneskum miðaldamönnum.

Er hún svipuð og vinsamleg samskipti við Saudana sem fjármagna morðæði á saklausu fólki í borgum Vesturlanda.

Hvernig getur hatrið sem æsir fólk til drápa gegn vestrænum gildum, verið bandamaður auðsins sem stjórnar hinum vestræna heimi.

Er það vegna þess að gróði er í ótta, að það er lag að afnema borgaraleg lýðréttindi með tilvísun í hryðjuverk hinna íslamísku öfgamanna??

Hver er þá samsektin, hver er þá hinn raunverulegi glæpamaður??

 

Allavega er það athyglisvert að íslamskir öfgamenn í ríkisstjórn Tyrklands fá að herja á saklaust fólk sem þess eini glæpur var að grípa til vopna gegn Ríki Íslams, og hröktu þau hrakmenni yfir landamærin til Tyrklands.

Sömu hrakmenni sem núna eru send vopnuð til baka undir fána tyrkneska hersins.

Þeir þurfa ekki að lúta vopnahléinu sem Sameinuðu þjóðirnar samþykktu.

Þeir njóta griða hins vestræna samfélags, þeir herja í nafni Nató.

Og þannig séð í boði ríkisstjórnar Íslands.

 

Því við erum ábyrg, því við segjum ekkert.

Vinstrigrænir eru ábyrgir, því þeir halda kjafti.

 

Og svo röfla menn um geðvilling í Fjarskaistan, reyndar ekki að ástæðulausu.

Eða éta upp slúður um mann með typpi sem lenti uppá kant við konur í kerfinu.

Mann sem  varð það á að mótmæla ofríki þeirra og geðþótta.

 

En segja ekkert um harm heimsins.

Þegja, þegar einhver þarf að segja.

Satt og rétt frá.

 

En við hverju var svo sem að búast, þetta fólk seldi allt sálu sína í ICEsave deilunni.

Og þjónar vogunarsjóðunum í dag.

 

Æra þess og reisn er ekki einu sinni In memoryum.

Kveðja að austan.

Tyrkneskar sérsveitir til Afrin

Brynjar kann söguna.

 

Enda af þeirri skynslóð þar sem menntun var ennþá menntun, og bæði saga og landafræði kennd.

Og menntaskóli var fjögur ár, þar sem allavega eitt ár var ætlað í þann þroska að sletta úr klaufunum.

 

Píratar eru hinsvegar börn sem fæst hafa komið út úr netheimum, hjá þeim er ekki einu sinni svart og hvítt, eða hver hefur hefur séð hvítan lit í lokuðu herbergi næturinnar.

Enda eru Píratar ódýrasta fjárfesting hinna Örfáu þegar allan brodd átti að taka úr andstöðu fjöldans.  Svo vitnað sé í gamla sögn, þá þurfti varla að kosta eina gulrót til að teyma þá í rétta átt innantóms blaðurs og sýndarveruleika.

Öllu dýrara var síðan að fjármagna Bjarta framtíð, enda þar innan borðs fólk sem trúði á betri heim, lausan við áþján og kúgun fjármagns og auðs.

 

Hvað Brynjari gengur til að benda á þessa augljósu staðreynd hinnar innantómu blöðru er önnur saga.

Síðast þegar ég viss þá þjónaði hann auðnum.

Og er samlagaður gjörspillingunni.

 

Á meðan fjölmiðlar auðsins halda Pírötum í umræðunni, þá munu engu vera bylt.

Engu ógnað.

Og vogunarsjóðirnir hafa sitt fríspil í boði Steingríms og Bjarna.

 

Hví þá að hæða þá?

Að benda á hin augljósu samlíkindi?

Það er eins og hægri höndin viti ekki hvað vinstri höndin er að gera.

Hvað þá allar hinar hendurnar á hinum marghöfða skrímsli þjóna auðsins.

 

Það er eins og ástin fyrir sögunni sé öllu yfirsterkari.

Að minnt sé á að ekkert sé nýtt undir sólunni.

 

Ef svo er þá mega gegnir sögukennarar fá allt það hrós sem hrós getur gefið.

Þeir eru kannski ekki eins fornir og pýramídar Egyptalands, en þeir eru liðnir.

Útskúfaðir í hinum forheimska heimi nýfrjálshyggjunnar.

Þar sem mennt og siður er meira skammaryrði en svört messa fyrir nokkrum áratugum þar sem hinn krossfesti var á hvolfi, og faðirvorið kyrjað afturá bak.

Í heimi þar sem allt streymir að feigðarósi eru svona orð, svona tilvísanir, svona röksemdir eins og glóandi gull innan um kolsvartan kolabing.

 

Sagan kann.

Sagan lýgur ekki.

 

Og við eigum að læra af henni.

Kveðja að austan.

Ekki í fararbroddi fyrir bættu siðferði

Smáþjóð getur haft áhrif.

 

Ef málflutningurinn er sannur, óháður ytri hagsmunum.

Það gengur nefnilega ekki að benda bara á hina, að spilling til dæmis dómskerfis sé ekki bara í útlöndum, ef það sama á sér stað hér eins og nýlegt dæmi um skipan Sigríðar Andersen á vinafólki sínu og pólitískum samherjum í embætti dómara í Landsrétt.

Menn þurfa að taka til heima hjá sér áður en þeir benda á aðra sem þeir telja mun spilltari.

 

Eins er það með réttarmorð og pyntingar, við sem þjóð höfum ekki ennþá viðurkennt sekt okkar í Guðmundar og Geirfinnsmálinu, og ennþá vogar kerfið sér að tala um játningar sem sannarlega voru fengnar með grófum pyntingum, og stönguðust algjörlega á við raunveruleikann, sem eitthvað sem ekki er hafið yfir allan vafa, og því eigi að sýkna.

Pyntingar eru pyntingar, og játningar á grundvelli þeirra eru alltaf ómarktækar,.

Og ef þú viðurkennir ekki eigin villimennsku, þá ertu ekki í stöðu til að benda á aðra.

 

Eins er það með voðaverk og hrylling, gerandinn á ekki að skipta máli.

Hvort sem það er lögmæt stjórnvöld í Sýrlandi, uppreisnarmenn þar í landi, erlend innrásarlið eins og Tyrkir, að ekki sé minnst á bandalagsríki vestrænna ríkja við Persaflóann, sem bera ábyrgð á ólýsanlegum hryllingi í Jemen.

Það á að krefjast þess að svona sé stöðvað og þeir sem ábyrgðina beri, sæti ábyrgð.

Þar á meðal þeir vestrænu þjóðarleiðtogar og vestræn ríki sem bera ábyrgðina á upplausninni í MiðAusturlöndum. 

Hvort sem það er Írak, Sýrland eða Líbýa.

Gott skref væri til dæmis að við könnuðumst við okkar ábyrgð á hörmungum Írösku þjóðarinnar.

Og við bæðumst afsökunar á því að við höfum ekki lagt til á vettvangi Nató, að tyrkneskir ráðamenn væru dregnir fyrir stríðsglæpadómstólinn í Haag fyrir stuðning sinn við ómennin sem kenna sig við Íslamska ríkið.

 

Það er nefnilega svo auðvelt að blaðra.

En erfiðara að taka slaginn við ógnaröflin sem knýja áfram upplausn heimsins í dag.

 

En eitt ættum við öll að geta sannmælst um, og það er að það á að handtaka forseta Filippseyja um leið og hann stígur fæti úr fyrir landsteinana.

Og Ísland gæti lagt fram tillögu þar um.

Það væri þarft verk, og ávísun á athygli sem virðist oft vera undirliggjandi hjá stjórnmálamönnum smáþjóða.

 

En að þessu öllu slepptu, þá virðist Guðlaugi Þór hafa mælst vel miðað við þessa frétt Morgunblaðsins.

Og á þessum grunni er hægt að byggja.

 

Það má líka hrósa því sem vel er gert.

Kveðja að austan.

Getum ekki staðið hljóð hjá

Sölumenn dauðans.

 

Hafa fullan hag af því að viðhalda ótta, ólgu og upplausn.

 

Við sjáum það í Sýrlandi, við sjáum það í mörgum ríkjum Afríku, og við sjáum það í Bandaríkjunum í dag, þar sem almenningi stendur til boða að kaupa sjálfvirk drápstól á sömu forsendum og við kaupum byssur til veiða.

Rökin eru að fólk eigi rétt á að verja sig.

En fyrir hverju það á að verja sig er ósögð saga.

 

Hins vegar er einföld fylgni á milli vopna og drápa, vopna og ófriðar.

Því betra aðgengi að vopnum, því algengara er að þau séu notuð í það sem þau eru ætluð.

Veiðivopn til að veiða, drápsvopn til að drepa.

 

Þessi einföldu sannindi hafa lengi verið ljós.

Allavega fyrir þá daga sem það varð alsiða að hagsmunaaðilar bæru fé á stjórnmálamenn.

Forsenda þess að ríkisvaldið gat friðað Evrópu á sínum tíma var að afvopna aðalsmenn og neyða þá til að rífa víggirtu kastala sína.  Lagðist þá af sá ósiður að herja á nágranna með vopnavaldi.

 

Kostunin í dag hefur hins vegar leitt til þess að góðlátlegt íhaldsfólk í Bandaríkjunum, sérstaklega í eldri kantinum, telur það hluti af þjóðrækni sinni, trúrækni sinni og annarri rækni að vera hlynnt frelsi sölumanna dauðans að selja almenningi drápsvopn.

Að verja frelsi þeirra, telur það sig vera að verja frelsi sitt.

Það er því ginkeypt fyrir þeim rökum að þegar drápsvopnin drepa, að þá þurfi að fjölga drápsvopnum til að vernda.

 

Og á meðan halda drápin áfram.

Það er ekki flóknara en það.

 

Og það mættu menn hafa í huga þegar menn bregðast við hörmungarfréttum eins og frá borgarastríðinu í Sýrlandi.

Ákall um vopnahlé er innantómt gjálfur á meðan sömu aðilar dæla vopnum inná svæðið.

Vilji menn vopnahlé, þá á að stöðva fjármögnunina, stöðva vopnasendingarnar.

Og vilji menn koma í veg fyrir bræðravíg, þá þarf að senda fjölmennt friðargæslulið á svæðið. Stofna griðasvæði og verja þau.

 

Allir sem halda öðru fram, vilja ekki frið.

Allir sem fylgjandi eru sölu drápsvopna til almennings, eru samsekir morðingjum.

Jafn illir, jafn rotnir inn að beini.

 

Því það sem er, er það sem það er.

Og yfirdrepsskapur og hræsni fær þar engu breytt.

 

Það er tími til kominn að kalla hlutina sínum réttum nöfnum.

Kveðja að austan.

 

Vilja ekki hertar reglur