Hringekja sóttkvíarinnar er hafin.

 

Það er lán að hið virka smit í kvennaboltanum hafi komið upp hjá félögum og í umhverfi þar sem minni líkur en meiri er að ungt fólk sinni sumarafleysingum á hjúkrunarheimilum.

Samsvarandi smit í Breiðholtinu hefði þegar getað verið komið inná heimili aldraðra, jafnt hjúkrunarheimili eða þjónustuíbúðum.

 

Við gætum líka hugsað okkur hvað hefði gerst ef unga stúlkan hefði ekki verið svona árvökul og farið strax í nýtt test um leið og hana grunaði að hún gæti verið smituð af kóvid veirunni.

Þá væri þetta smit ennþá að breiða úr sér með veldishraða, og þá væri í alvöru verið að ræða allsherjarlokun á aldraða sem og fólki með undirliggjandi sjúkdóma væri beðið að halda sig heima við.

Í staðinn fyrir að sumarið væri opið, þá væri það lokað.

Að ekki sé minnst á mannslífin sem eru undir.

 

Þetta ef liggur í eðli rússnesku rúllettunnar, fyrsta skot getur fellt, en það er líka hægt að spila hana aftur aftur líkt og við sem sáum Deer Hunter munum og fáum ekki gleymt, svo áhrifaríkt var atriðið með hana.

Rússneska rúllettu spila menn yfirleitt sjálfviljugir, að neyða menn til þess er glæpsamlegt athæfi, enda lífið ekki aftur tekið ef kúlan er í skothylkinu.

Vísvitandi viljandi innflutningur á smiti er dæmi um slíka rúllettu, sem þvinguð er á saklausa, þá sem hafa engin tök á að verja sig.

 

Ávinningurinn er lítill sem enginn því þegar smit breiðast út, þá er hin nýja bylgja ferðamanna sú fyrsta sem hnígur og hverfur.

Sem og að hugsanlegur fjöldi ferðamanna mun aldrei ná að seðja hinn útblásna ferðamannaiðnað, það þarf svo miklu fleiri til að skapa fyrirtækjum rekstrargrundvöll.

Eftir stendur heimskan og siðleysið, að spila rússneska rúllettu með bæði heilsu þjóðarinnar sem og efnahag hennar.

Því það helst í hendur, heilbrigt þjóðfélag og heilbrigður efnahagur.

 

Sköpunarkrafturinn og dugnaðurinn sem býr í þjóðinni er fljótur að fylla uppí gjána sem hrunið í ferðamannaþjónustunni er, fólk finnur sér eitthvað annað að gera, stofnar ný fyrirtæki, heldur inná nýjar lendur frumkvæðisins.

Það er aldrei hægt að verja það sem var, því það liggur í eðli þess að vera liðið.

Það er aðeins hægt að takast á við nútíðina og sækja inní framtíðina, sá inní hana, móta og síðan uppskera.

 

Þetta skilur fullorðið fólk, en jú, börn og óvitar stjórna okkur.

Börn og óvitar sem vanvirða frumskyldu ríkisvalds, að verja og vernda þjóðina.

Rússneska rúllettan heldur því áfram.

 

Hvað næst??

Hver er næstur í sóttkví?

Hverju er næst lokað??

Og hvenær fer allt úr böndum??

 

Það fór allt úr böndum síðast.

Af hverju ætti það ekki að gerast aftur??

 

Lítum í kringum okkur.

Það er ekki einu sinni spritt að hafa í verslunum, og þó fólk sé kannski ekki dagsdaglega á þúsund manna samkomum, þá hópast það saman, og eitt smit getur orðið að hundruðum áður en menn vita af.

Það var einn einstaklingur sem kom frá Whuan og fór á trúarsamkomu í næst stærstu borg Suður Kóreu sem bar ábyrgð á faraldrinum þar í landi.

Einn einstaklingur.

Það þurfti ekki meir.

 

Þetta er raunveruleiki veirunnar og veldissmits hennar.

Við sluppum síðast fyrir kraftaverk, en það er ekki hægt að fá kraftaverk í áskrift.

 

Menn gambla ekki með þau.

Menn spila ekki rússneska rúllettu með þau.

Ekki frekar en þjóð sína, líf hennar og limi.

 

Það er kominn tími á óvitana.

Kveðja að austan.

Bannað að heimsækja eftir útlandaferð

Fávitaumræða eða óvitaumræða?

 

Valið er Þórólfs, orðuþega.

Hann hleypti inn smiti, hann ber beina ábyrgð á nýfangelsun eldra fólks að ekki sé minnst á sjálfskipaða einangrun fólks með undirliggjandi sjúkdóma.

Og spilar sig fífl með því að segja, "Við erum í öðrum leik".

 

Þórólfur á aðeins eitt val, að segjast vera sammála óvitunum.

Eða segja eins og er, að hann hafi ekki vitað betur, að hann hafi ekki vitað að drepsóttir smitist milli fólks.

Að smitið hafi komið honum í opna skjöldu.

 

Fjölmiðlafólk okkar ræður hinsvegar hvort framhaldið sé í ætt óvitanna sem stýra landinu, og eru nýbúnir að braskaravæða orkuauðlindir þjóðarinnar, alveg óvart að hætti óvita, eða það spyr Þórólf.

Þórólfur, ertu eff-orðið.

Allt annað er álitshnekkir yfir vitsmuni og fagþekkingu fjölmiðla þjóðarinnar.

 

Hvernig er þetta hægt??

Og hvernig getum við hlustað á afsakanir afglapana??

 

Drepsótt væri ekki drepsótt ef hún smitaðist ekki á milli fólks.

Og fólk sem kemur frá lendum hennar smitar.

Þegar dauðans alvara á í hlut, þá eru þessi sannindi einfalt greindarpróf, vissulega of flókið fyrir óvitana, en fyrir okkur hin, að ekki sé minnst á trúnaðarfólk almennings, þá er vanþekking sóttvarnaryfirvalda eitthvað sem gerir 0,0 ígildi einkunnar sem ofurstúdentar uppá 9,9 yrðu hreyknir af.

Svo ég spyr aftur, hvort töluðu óvitar á fundinum, eða fólkið sem kennt er við eff-orðið, og það er ekki fuck.

 

Önnur spurning er, hvað orð má nota um þjóð sem ver ekki foreldra sína, afa eða ömmur, eða náunga okkar, vini eða ættingja sem geta verið með undirliggjandi sjúkdóm, og á líf sitt undir sóttvörnum sem hindra útbreiðslu veirunnar.

Erum við svo aum að við erum sátt við biðröð drápsveirunnar??, er krafan um að vera homo sapiens, hin vitiborna mannvera okkur ofviða??

 

 

Smánin og skömmin er algjör.

Og óvitarnir afsaka ekki neitt.

Kveðja að austan.

„Erum í öðrum leik en við vorum“

Hið vítaverða og ábyrgðin.

 

Það er leitun af annarri eins heimsku, nema jú náttúrulega rök Bjarna Ben fyrir samþykkt orkupakkans, og þegar forráðamenn Breiðabliks leyfðu sýktri manneskju að spila með kvennaliði sínu í fótbolta, og gerðu þar með heiðarlega tilraun til að eyðileggja íslenska fótboltasumarið.

Grunnhygginn segir vissulega, "við vissum þetta ekki", en fullorðið fólk með heilbrigða skynsemi veit að það er smithætta af fólki sem er nýkomið af svæðum þar sem drepsótt geisar.

Sá heimski segir, reglurnar leyfðu þetta, en óvitaóráð er aldrei afsökun þegar dauðans alvara er annars vegar.  Það væri leitun af því fífli sem væri út að borða með tígrisdýri, þó umhverfisráðherra missti endanlega alla jarðtengingu í náttúruvitund sinni, og lýsti því yfir að það væri óhætt því hann hefði lesið í merkri bók kennda við Hálsaskóg, að öll dýrin í skóginum væri vinir, og tígrisdýr eru skógardýr eins og allir vita.

 

En öruggt er að enginn hefði verið svona heimskur, hefði hann vitað að heimska hans sætti ábyrgð, því heimska er oft valkvæð og er fylgifiskur ábyrgðarleysis.

Hefði KSÍ strax í upphafi markað þá stefnu að liðin bæru ábyrgð á sóttvörnum sínum, sem eru þekktar og virka, og þar með bæri þeim skylda til að mæta á leikdegi og spila, ella leikur dæmdur tapaður 3-0, þá hefði þetta atvik ekki átt sér stað.

Bæði hefði viðkomandi leikmaður farið strax í sóttkví, og ef það hefði ekki verið gert, þá hefðu þau lið sem mættu Breiðabliki, krafist þess að leikurinn yrði flautaður af, og með úrslitunum 3-0.

Þessi regla hefði líka þýtt að einstakir leikmenn hefðu gætt að hegðun sinni utan vallar, því sóttkví innan hóps þýðir að það þarf að fara út fyrir hópinn til að ná í leikmenn.  Á Ítalíu spilaði 3. flokkur fyrir eitt deildarfélagið, það eru líka til oldboys  og svo framvegis.

Aðalatriðið er að á tímum drepsóttar, er tvennt í boði, gera ekki neitt eða sýna þá ábyrgð og skynsemi sem þarf til að halda landinu smitlausu, og mannlífinu gangandi.

 

Vegagerðin hefur undanfarin ár vogað sér að hundsa árþúsunda gamla reynslu siðmenningarinnar um hvernig bik er blandað og flatt út.

Hið náttúrulega efni tjara komst alltí einu á bannlista, líklegast vegna þess að hún er á sama ættartré og olía, sem ku víst ekki vera inn hjá góða fólkinu þessi misserin.  Svona álíka gáfuleg tenging og að banna ketti því ljón eiga það til að borða fólk.

Í stað hennar er íblöndun ýmissa náttúruafurða sem eiga það allt sammerkt að vera ekki tjara og virka ekki.

Afleiðingin er malbik sem endist miklu skemur, sem sóðar út farartæki og umhverfi, og drepur.

 

Rétttrúnaðurinn drepur.

Vegna þess að kerfið er ósnertanlegt og kemst endalaust upp með afglöp sín og forheimsku.

Og enginn sætir ábyrgð.

Það er engin lögreglurassía í húsakynnum vegagerðarinnar, það verða engar ákærur gefnar út vegna manndrápa, og þeim sem málið er skylt, ætla aðeins að þegja.

Og þegja sjálfsagt aftur þegar næsti deyr.

 

Lífræn drulla í malbiki er umhverfissóðaskapur á hæsta stigi.

Í nafni rétttrúnaðar umhverfisverndarinnar.

Sami rétttrúnaður knúði fram reglugerð fyrir áratug eða svo, þar sem skylt var að þynna eldsneyti með annarri lífrænni drullu, kallað lífeldsneyti.

Fyrir utan kostnaðinn sem leggst á fjölskyldur landsins, þá er drullan mengunarvaldur vegna verri bruna í bílvélinni, og þar sem hún er ræktuð, þá falla regnskógar umvörpun vegna hennar.

Er líklegast stærsta einstaka skýringin á eyðingu regnskóga í dag.

 

En fíflin sæta ekki ábyrgð, þau eru örugg í fílabeinsturni rétttrúnaðarins.

Ef eitthvað er sagt vera í nafni umhverfisverndar, þá skiptir ekki máli hversu heimskt það er, eða skaðlegt, bæði fólki og umhverfi, það er ósnertanlegt, og ekkert fær það stöðvað.

Slík er forneskjan, slíkt er miðaldamyrkrið í umræðu samtímans.

Engin ábyrgð eða afleiðingar af röngum skaðlegum ákvörðunum.

 

Ábyrgðarleysið gegnsýrir allt kerfið, menn geta vegið að lífi og limum náungans og komist upp með það.

Þess vegna flugu Max vélarnar þó tæknimenn vissu að þær væru ekki öruggar, og þegar fólk dó, alveg eins og uppá Kjalarnesi í gær, þá var engin lögreglurassía í höfuðstöðvum Boeing eða þess stjórnsýsluapparats sem bar ábyrgð á að gölluð hönnun fór í loftið.

Sorrý Stína, gangi ykkur betur í næsta lífi.

 

Eða eigum við aftur að ræða þá vísvitandi tilraun til manndrápa sem aflétting sóttkvíar við komu til landsins er, frá löndum þar sem drepsóttin gengur ennþá laus??

Það veit enginn hver deyr, og sjálfsagt myndu óvitarnir ekki skipa fyrir um þessi fáráð, ef þeir fengju kristalkúluna lánaða hjá Siggu Klíng, og sæju að sá fyrsti til að deyja væri einhver þeim nákominn, ekki nema siðblindan sé algjör og þeim langi í arfinn.

En nafnleysið og óvissan á ekki að vera afsökun fyrir okkur hin að grípa ekki inní og mótmæla.

 

Önnur drepsóttarbylgja er ekki óumflýjanleg nema þar sem fífl og óvitar stjórna. Það er auðvelt að ná tökum á drepsóttinni og þau lönd sem það hafa gert, geta haft eðlileg samskipti sín á milli, önnur þurfa að ná tökum, eða bíða eftir lækningu ella.

Sú heimska að vitna í efnahagsleg rök fyrir opnun landamæra á smiti er óboðleg, það þrífst ekki eðlilegt mannlíf á drepsóttarsvæðum, það lamast allt, og þar með allt sem kennt er við efnahag.

Þetta veit skynsamt fólk, en óvitarnir stjórna.

Og stjórna eins og óvitar á meðan ábyrgðin eltir ekki gjörðir þeirra.

 

Hvað er til ráða??

Hvað er til ráða í heimi þar sem rangar ákvarðanir eru ítrekað teknar, fáum til hags, en fjölda til tjóns??

Svarið er kannski fólgið í máli réttvísinnar gegn eiturefnaframleiðanum sem úðar krabbameinsvaldandi illgresiseyði um allar jarðir.

Fátækur svartur verkamaður, helsjúkur af krabbameini, fékk lögfræðing til að lögsækja risann, og vann.

 

Því lögin undanskilja nefnilega ekki einn eða neinn.

Hvort sem það er stórfyrirtæki, eða kerfiskarl í skjóli ríkisvaldsins.

Það eru nefnilega allir jafnir fyrir lögum.

 

Ef Vegagerðin verður lögsótt, ef óvitarnir verða lögsóttir, þá eltir ábyrgðin hið vítaverða.

Ef alvöru umhverfissamtök lögsækja skrifræðið í Brussel, eða samtök fórnarlamba fégræðgi yfirmanna Boeing, þá hugsa aðrir sig um tvisvar áður en þeir valda öðrum vísvitandi skaða vegna eigin hagsmuna.

Heimskan er nefnilega ekki náttúrulögmál, hún er valkvæð.

 

Og hörfar þegar að henni er sótt.

Kveðja að austan.

 

Malbik eins og skautasvell.

 

Á sér skýringar.

 

Það er í raun vísvitandi tilraun til að drepa fólk, og það á ekki að vera án ábyrgðar.

Mótmæli duga skammt þegar skrifræðið og kerfið er annars vegar en lögsókn nær langt.

Hún neyðir kerfið að horfast í augun á raunveruleikanum.

 

Malbikið drap í gær.

Líklegast í nafni umhverfisverndar.

Og aðeins spurning um tíma hvenær það gerist aftur.

 

Slíkt á ekki að líðast.

Kveðja að austan.

Boða til mótmæla vegna slyssins

Ísland var smitlaust.

 

Laust við veiruna, fólk gat andað léttar og tekið upp eðlilega lífhætti.

Við vorum verulaus, ein örfárra þjóða í heiminum.

 

Núna er sagt, lítið í eigin barm, gætið að hegðun ykkar.

Því við fluttum inn smit, svo við getum viðhaldið þjóðfélagi óttans.

Sáð tortryggni milli fólks, sett hundruð í sóttkví, lokað aftur fólk inni.

 

Það liggur við að manni gruni að þetta sé með vilja gert.

Kveðja að austan.

Áminning um að faraldurinn er ekki horfinn

Óvitar með eldspýtur.

 

Kallaðir ráðamenn, hleyptu fólki frá löndum þar sem drepsótt geisar, inní landið, til að brenna upp þær fórnir sem þjóðin lagði á sig, til að losna við þessu sömu drepsótt.

Dóu ekki nógu margir?, var þjóðlífið ekki nógu lengi lamað?, var gamla fólkið ekki nógu lengi einangrað?, hvað var það sem gekk þessu fólki til??

Samt var til kjarkað fólk eins og Gylfi Zoega hagfræðiprófessor, sem gekk ekki í takt með gæsagangi forheimskunnar, og benti á hættuna, að það væri verið að fórna grundvallarhagsmunum, öryggi þjóðarinnar, fyrir lítinn og vafasaman ávinning.

 

Lítinn og vafasaman ávinning.

Því jafnvel þó áður óþekkt kraftaverk hefðu gerst, og beinn innflutningur á smiti hefði ekki strax smitað út frá sér, þá var ljóst að þessir fáu ferðamenn sem kæmu, dygðu engan veginn til að skapa hin útblásna ofvaxna ferðamannaiðnaði rekstrargrundvöll.

Það er nefnilega svo að ef tekjur duga ekki fyrir breytilegum kostnaði, þá er betra að loka en að láta hvern dag leggja inná höfuðstól rekstrartapsins.

Síðan má spyrja hvað við höfum að gera við atvinnugrein sem á tilveru sína undir erlendu farandverkafólki?, því ef innlendir eru ráðnir, þó það sé ekki annað en skólafólk, og kjarasamningar virtir, þá virðist greinin fara lóðrétt á hausinn.

 

Það þurfti að opna landið sögðu óvitarnir með eldspýturnar, en hvenær var landinu lokað??

Það var aðeins töluð íslenska á einum af fjórum greiðastöðum sem ég hef komið inná á síðustu 10 dögum, og það var í minnsta þorpinu, þar sem staðurinn var rekinn af heimfólki en ekki einhverri keðjunni.

Og ef fólk fer á næsta fótboltaleik í neðri deildunum, þá er ekki töluð íslenska inná vellinum ef landsbyggðarlið eiga í hlut.

Landið var galopið, það þurfti bara að virða smitvarnir.

 

Ef fullorðið fólk grípur ekki tafarlaust inní.

Fer uppí stjórnarráð og snýr uppá eyrun á óvitunum, og dregur þá uppí Gaggó Vest, í skammarkrókinn þar, þá erum við að upplifa á ný byrjun mars 2020.

Erum stödd í martröð Bill Murrays í Groundhog day nema í okkar martröð deyr fólk í alvörunni.

Það mun ekki ganga betur að elta skottið á smitinu núna, en þá.

Það er nefnilega ástæða fyrir því að það borgar sig ekki að rífast við raunveruleikann, hann sigrar alltaf.

 

Blaðamannafundurinn í gær var fundur óvita og afglapa.

Það er ef maður vill vera jákvæður og ætla þessu fólki ekki þann innvilja að styðja kynbótastefnu sænskra stjórnvalda, að nýta sér sjúkdóm til að losa sig við óæskilegt fólk.

Afglaparnir játuðu að skimun þeirra væri álíka örugg gagnvart nýsmiti og slembiúrtak, óvitarnir báðu fólk um að hætta að faðmast.

Enginn sagði; afsakið, fyrirgefið, við göngumst við ábyrgð okkar á hinum ófyrirgefanlegum mistökum.

Enginn sagði, það þarf ekki að sækja mig til saka ef einhver deyr, ég mun sjálfviljugur fara á Hraunið og afplána minn dóm fyrir manndráp af ásetningi.  Hvað þá að nokkur segðist vera búinn að setja hús sín á sölu til að greiða náunganum það tjón sem mun óhjákvæmilega hljótast af hinni nýrri smitbylgju, eða þann kostnað sem fellur á samfélagið þegar sjúklingar streyma á gjörgæslunnar.

Því óvitarnir vita ekki hvað þeir gjöra.

 

Og mannvitsbrekkurnar í stjórnarandstöðunni!!.

Þeir hafa áhyggjur af rétti fólks til að kjósa í þessum málamyndakosningum.

En engar áhyggjur af rétti okkar til eðlilegs lífs.

Til að lifa í öryggi en ekki í síótta smitsins.

 

Skömm stjórnmálastéttarinnar er algjör, með undantekningum þó.

En við vissum það fyrir eftir samþykkt orkupakkans.

Ærlegt fólk vegur ekki fjöregg þjóðarinnar, jafnvel þó kokteill frá Brussel er undir.

 

En þó æran sé engin  og skömmin algjör, þá gambla menn samt ekki með líf og limi náungans.

Með öryggi þjóðarinnar.

 

En menn gera það.

Og komast upp með það.

 

Það segir margt um okkur hin.

Kveðja að austan.

„Þetta má ekki endurtaka sig“

Veirupróf eru ekki örugg.

 

Þau taka ekki á nýsmiti.

Og það er öruggt að fólk sem kemur frá smitsvæðum, líkt og Svíþjóð eða Bandaríkjunum, mun bera smit inní landið.

Með þekktum afleiðingum.

 

Börnin sem stýra okkur, eru samt með hlutina á hreinu;

"Far­ald­ur­inn er enn í gangi í heim­in­um".

 

Þeirra svar er að lækka verð á skimun.

Til að fjölga smitum inní landið.

 

Þetta er jafnvel heimskara en þegar formaður Sjálfstæðisflokksins sagðist styðja Orkupakka 3, til að almenningur og atvinnulífið gæti  nýtt sér hlutfallslega yfirburði þjóðarinnar varðandi ódýra orku.

Erfitt að toppa Bjarna, en Katrínu tókst það.

 

Og allir eru sáttir, eða því sem næst.

Kveðja að austan.

Verð á sýnum í landamæraskimun lækkað

"Við tök­um þetta mjög al­var­lega.".

 

Sem vekur þá upp þá kurteislegu spurningu, af hverju er fólki frá smituðum löndum hleypt inní landið án þess að fara í sóttkví við komuna??

Á hvaða ábyrgð er það og ætla menn að axla þá ábyrgð??

Til dæmis með því að greiða fórnarlömbunum, fólkinu sem þarf að ósekju að fara í sóttkví vegna þessa afglapa, bætur??

Eða læra yfirvöld ekki neitt nema þau séu sótt til saka??

 

Það dó fólk á Íslandi vegna þess að landinu var ekki lokað í tíma með reglum um sóttkví.

Önnur lönd, miklu fjölmennari, til dæmis Nýja Sjáland og Taivan, gripu til slíkra aðgerða og eru annars vegar með dánarhlutfall uppá 5 per milljón íbúa og 0,3 per milljón íbúa, á meðan við erum með 29 per milljón.

Þeim sem finnst slíkur árangur vera ásættanlegur, veita jafnvel fálkaorðuna fyrir hann, ættu að biðja almættið um að spóla tímann til baka og bjóða sitt líf í staðinn.

Annað er hrein hræsni eða afneitun á raunveruleikanum.

Síðan má heldur ekki gleyma öllu því fólki sem fékk veiruna og hefur ekki ennþá náð heilsu, er ónýtt eins og mörg fórnarlömb hafa sagt frá í viðtölum.

 

En það er mannlegt að taka rangar ákvarðanir og íslensk stjórnvöld voru ekki ein um það.

En að læra ekki að reynslunni þegar dauðans alvara á í hlut, það er hreinn afglapaháttur hálfvita.

 

Gleymum því heldur ekki að við vorum heppin. 

Það var ekkert sem sagði fyrirfram að aðeins þrjú svæði yrði lokuð af vegna hópsýkinga, það var til dæmis ekkert sem sagði að þegar starfsmaður HSA hér fyrir austan gekk um smitaður inná næstum allar heilsugæslustöðvar fjórðungsins, að hann væri með það afbrigði veirunnar sem var ekki bráðsmitandi.

 

Við vorum heppin, við sluppum.

Að halda öðru fram er annað dæmi auman afglapahátt.

Að hafa dauðans alvöru í flimtingum.

 

Sem og rífast við staðreyndir.

Þær staðreyndir að eina leiðin til að hindra drepsótt, þegar lækning er ekki þekkt, er að skera á smitleiðir hennar.

Með einangrun og sóttkví.

Eitthvað sem tókst svo vel hjá okkur, eitthvað sem sóttvarnaryfirvöld eiga hrós skilið fyrir að hafa tekið föstum tökum eftir þau loksins tóku drepsóttina alvarlega.

 

Og þegar það tókst, þá byrja menn ekki að flytja inn smit.

Vísvitandi, með bæði augun opin, og segja svo eftir á, "við tökum þetta mjög alvarlega".

Því sá sem tekur drepsótt alvarlega, hann hleypur ekki inn fólki frá smituðum svæðum, nema þegar það er búið að ganga úr skugga um að það sé ekki smitað.

Og í dag er sóttkvíin eina örugglega leiðin til þess.

 

Lýðskrumarar og afneitarar staðreynda eru langt komnir með að eyðileggja árangur vestrænna þjóða í baráttunni við Kovid veiruna.

Vanvirða þannig fórnir almennings.

Vanvirða þannig þá sem létust og alla þá sem hafa þjást, hvort sem það er vegna veirusýkingarinnar sjálfrar, einangrunar samfélaga, atvinnu og tekjumissis, vegna alls þess helvítis sem lagt hefur verið á almenning vegna þess að menn höfðu hvorki manndóm eða vit til að loka á veiruna í tíma áður hún breiddist út til Vesturlanda.

 

En af hverju hérna líka??

Af hverju??

Við gátum alveg beðið aðeins lengur.

 

Skömm þessa fólks er algjör.

Kveðja að austan.

 

 

Fyrsta innanlandssmitið í um tvo mánuði

Hugsanalögregla úr ranni öfgaafla.

 

Sem er jákvæðasta lýsing á þessari Semu sem tókst að gera allt vitlaust á Íslandi, en enginn spyr hana um hommana, transvestanna að ekki sé minnst á stúlku og strák sem vilja eigast á Gasa án þess að miðaldaofstæki Hamasliða myrði þá eða drepi, og þessi Sema er samdaunuð, annars hefði Gúgli frændi átt eitt orð um vanþóknun hennar.

En fær ekki því breytt að til séu íslensk viðrini, sem taki undir málflutning hennar.

Og þjóðin borgar þeim kaup.

 

Eftir stendur þjóðfélag sem við skulum spyrja okkur, er þetta það sem við viljum??

Er angi Hamas einhver endapunktur sem endar í að slátra gríni en ekki annað undir??

 

Hvar enda öfgarnar?

 

Hvar endar ofstæki hugsunarlögreglunnar??

 

Veit ekki, síðast stóðst Mogginn atlögur hægriöfga, Göbbels var sannarlega ekki ánægður með ritstjóra blaðsins, þó hann hafi undirstingið þá með fé og sendiboðum sem áttu að breyta borgaralegu blaði í málgagn öfga og heiftar.

Það var þá.

Í dag er vitnað í viðrini eins og um fólk sé að ræða.

 

Hvað veldur veit ég ekki.

Breytir samt ekki niðurlægingu Morgunblaðsins.

 

Fjölmiðill segir frá.

Hann útvarpar ekki heimsku eða forheimsku öfga

Eins og um sannleik sé að ræða.

 

Jafnvel þó þessi Sema eigi í hlut.

Kveðja að austan.

 

 

Tekur undir gagnrýni á Pétur Jóhann

Hver er þessi Sema Erla??

 

Jú, hún er mikilvæg keðja í flóttamannaiðnaðinum sem veltir tugmilljarða árlega.

Hennar hlutverk er að gefa dílerunum meint mannúðarhlutverk á endastöð.

 

Síðan er það heil atvinnugrein að gera út á niðurstöðu flóttamannaiðnaðarins, þar sem lögfræðingar á fullu kaupi, greitt af sameiginlegum sjóðum, oftast kvenkyns, en vissulega hefur einn og einn karl fundið lykt af gróðavoninni, segja sögur og gera út á samviskubit þjóðarinnar.

Með þeim góða árangri að fullt af konum halda að aðeins þvergirðingsháttur valdamanna með typpi komi í veg fyrir að flóttamannavandi heimsins sé leystur með opnun landamæra Íslands fyrir glæpasamtökum.

Og munum, að jafnvel innflutningur á eiturlyfjum til Vestur Evrópu er ekki eins gróðavænlegur í dag og innflutningur á flóttamönnum sem og mismikið löglegt mannsal í  nafni hins frjásla flæðis.

 

Það er vissulega til heimskt fólk sem trúir að Sema Erla sé velviljaður sakleysingi í þessari gróðakeðju glæpasamtaka, ekki síður þegar vel borgaður lögfræðingur, á kostnað sameiginlegra sjóða, segir að vel skeggjaður karlmaður, sem segist vera undir lögaldri, að hann eigi að njóta vafans,sem meint barn.

Því hver vill jú vera vondur við börn á flótta.

 

Eða nýjasta trendið í flóttamannaiðnaði glæpasamtakanna, að höfða til ofsókna á hendur samkynhneigðum eða klæðskiptingum, eða öllu því sem er tabú í hinum múslímska heimi.

Jafnvel tímaspursmál hvenær konur á flótta vísa í að það sé fangelsissök að keyra bíl í olíuríkjum Persaflóa.

Kokgleypt af fólki í blaðamannastétt sem fékk starfið út á skírteini háskólamenntunarinnar  en ekki almenna skynsemi eða dómgreind sem í árdaga markaði hinn vitiborna mann frá mannöpum.

 

En eru ekki einhver mörk á hinu frjálsa flæði flóttamannaiðnaðarins??

Eigum við toppa skinhelgi og hið tvöfalda siðgæði Viktoríutímans í þjónkun okkar við hina meinta rétthugsun sem flóttamannaiðnaðurinn gerir út á??

Er það nóg að heita útlensku nafni, og vera pínu brúnn í framann, að árásirnar á samfélag okkar og menningu sé eins og mælt sé af vörum guðs, og allt er apað eftir??

 

Hvenær spyrnum við fótum??

Hvenær er okkur nóg boðið??

Hvenær segjum við hingað og ekki lengra??

 

Að gera grín er hluti af okkar menningu.

Í raun ertu samþykktur þegar einhver nennir að gera grín að þér, þá brosum við og sameinumst.

 

Það er mikið að í sálu okkar þegar glæpamannaiðnaðurinn fær því breitt.

Það er mikið að þegar síðasta vígi sjálfstæðrar blaðamennsku sameinar sig hópsál sem er ekki aðeins fóðruð af forheimsku rétttrúnaðarins, heldur líka beint af fjárhagslegum hagsmunum fólks sem á einn eða annan hátt felldi dópsölu og dópsmygl úr fyrsta sæti hins arðvænlegustu glæpastarfsemi vestræna heims.

Þó vissulega sé flóttamannaiðnaðurinn aðeins angi af mannsali hins frjálsa flæðis, sem óendanlega útvegar siðblindingjum auðsins bláfátækt vinnuafl, hvort sem það er í undirboð á markaði hins frjálsa flæðis, eða til að yfirfylla elstu atvinnugrein heims að ódýrum þrælum.

Í raun einn svartasti blettur siðmenningarinnar, og þó var samkeppnin hörð á 20. öldinni.

 

Samt þarf aðeins þekkingu og sið.

Til að sjá í gegnum híalínið sem glæpaiðnaðurinn gerir út, og stjórnar í raun umræðunni í samfélagi þar sem prestar forheimskunnar eru tilbeðnir á stalli skurðgoðanna.

 

Samt Mogginn!!!

Hvar er Rúv??

Hvar er Fréttablaðið hans Jóns Ásgeirs??, eða skipti hann um kennitölu og heitir Helgi í dag??

 

Er ekkert viðnám??

Er engin vörn?

 

Ég spyr.

Kveðja að austan.

Sakar Pétur um rasisma og kvenfyrirlitningu