Hvað gerist þegar lygi er endurtekin nógu oft??

 

Hugsanlega ferðu að trúa henni, en þú situr uppi með gott íslenskt orð, sem endar á hlaupur.

 

Sigurður Ingi segir; "Með orkupakka þrjú mun ekk­ert breyt­ast nema að eft­ir­lit Orku­stofn­un­ar verður betra og hags­mun­ir neyt­enda bet­ur tryggðir,".

Evrópusambandið segir að sá hluti orkupakkans sem fjallar um raforkumarkaðinn (hinn hlutinn fjallar um gasmarkaðinn) fjalli um tengingar milli landa þar sem markmiðið er einn sameiginlegur raforkumarkaður og um yfirþjóðlega stofnun, ACER sem mun framfylgja markmiðum bandalagsins í þeim efnum.

 

Evrópusambandið gæti verið raðlygari, sem kallast á góðri íslensku lygahlaupur, en þá trúir það sinni eigin lygi, því bæði er hún í texta regluverksins og endurtekin í öllu kynningarefni sambandsins.  Svona til upprifjunar; "one on conditions for access to the network for cross-border exchange of electricity ((EC) No 714/2009) and one on the establishment of the Agency for the Cooperation of Energy Regulators ACER ((EC) No 713/2009).".

Og öll aðildarríki sambandsins hafa staðfest þessa meintu lygi og eins 2 af 3 EES ríkjunum, það er Noregur og Liechtenstein.

Svo það er ekki mjög sannfærandi að halda því fram að ESB ljúgi og Sigurður Ingi segi satt.

 

Sem vekur upp þá óþægilegu spurningu, trúir samgönguráðherra sinni eigin lygi, eða er hann vísvitandi að ljúga að flokksfélögum sínum á miðstjórnarfundi Framsóknarflokksins.

Það fyrra gæti einfaldlega hugsast ef hann er einfeldningur, en hver vill fullyrða slíkt um samgönguráðherra þjóðarinnar, og formann Framsóknarflokksins??

Nærtækara og rökréttara er að ætla að hann sé vísvitandi að ljúga að flokksmönnum sínum.

 

Því hvernig sem þessi lýsing ESB á markmiðum sínum með regluverkinu kennt við þriðja orkupakkann; "The aim is to make the energy market fully effective and to create a single EU .. electricity market. ... one on conditions for access to the network for cross-border exchange of electricity .. and one on the establishment of the Agency for the Cooperation of Energy Regulators ACER .." er teygð og toguð þá er hvergi minnst á að sjálfstæði íslensku Orkustofnunarinnar verði aukið, og neytendavernd gerð betri. 

En vissulegan eykst sjálfstæði Orkustofnunar gagnvart íslenskum stjórnvöldum, það liggur í hlutarins eðli með stofnun og hlutverki ACER og vissulega er allt þetta regluverk hugsað til að bæta hag neytenda í Evrópu, allavega þeirra sem búa við hátt rafmagnsverð í dag, en það er afleiðing.

En ekki regluverkið sjálft eða markmið þess.

 

Hugsanlegur möguleiki er að samgönguráðherra þjóðarinnar skilji ekki enska tungu, og einhver í ráðuneytinu hafi vegna einhverra annarlegra hagsmuna þýtt textann fyrir hann á þann hátt að innihaldi regluverksins sé sleppt, sem reyndar er skrýtið að sjá auðar blaðsíður þar sem flókinn lagatexti á að standa, en í lokaorðum sé minnst á aukið sjálfstæði íslensku Orkustofnunarinnar og markmiðið sé ekki einn sameiginlegur orkumarkaður, heldur að tryggja betur hagsmuni neytenda.  Sem reyndar líka er frekar skrýtið, af hverju ættu önnur lönd að samþykkja að sjálfstæði íslensku Orkustofnunarinnar sé aukið, og punktur?

Trúum þessu samt, en það lesa allir í stjórnmálum Moggann, og þar er nýlegt viðtal við Arnar Þór Jónsson þar sem þetta er sagt; "en með þriðja orkupakk­an­um kem­ur reglu­verk sem fjall­ar sér­stak­lega um teng­ing­ar á milli landa. Þannig sé inn­gang­ur til­skip­un­ar 2009/​72/​EC, sem er hluti af þriðja orkupakka Evr­ópu­sam­bands­ins, skýr hvað þetta varðar sem og mark­mið og skuld­bind­ing­ar ríkja sem und­ir­gang­ist hana.".

Og ef samgönguráðherra þykist ekki heldur skilja móðurmál sitt, þá er eitthvað mikið að.

Þannig að það er betra að sætta sig við að hann ljúgi, það er bara skömminni skárra.

 

En fólkinu sem lætur ljúga í sig, hvað gengur því til??

Af hverju hlustar fólk á svona og klappar.

Heldur það kannski að það sé statt í ævintýrinu um nakta keisarann og það sé þá að bíða eftir litlu stúlkunni sem stendur upp og segir, "en samgönguráðherra, þetta er lygi, orkupakki 3 fjallar um tengingu milli landa til að tryggja hindrunarlaus raforkuviðskipti á einum sameiginlegum markaði". 

Og þar sem engin lítil stúlka var á fundinum, og það í miðju ævintýri, þá var eina leiðin að klappa??

 

Á hvaða vegferð eru íslensk stjórnmál ef rugl er orðið viðtekið, staðleysur endurteknar eins og um staðreyndir sé að ræða, og trúnaðarfólk flokkanna segir ekkert.

Bara klappar.

Eins og enginn sé morgundagurinn, eins og engin sé ábyrgðin gagnvart þjóðinni.

Meira að segja ICEsave skrípaleikurinn og allar blekkingarinnar kringum samþykkt Svavarssamningsins virkar hjáróma spaug miðað við þennan skrípaleik.

 

Því það þarf tvo til, þann sem lýgur, og þann sem, nei ekki sem trúir, heldur þann sem gerir honum kleyft að ljúga.

Og það er ekki bara hin klappandi hjörð, ábyrgð fjölmiðla er ómæld í þeim skrípaleik.

 

Lærðu þeir ekkert þegar þeir bergmáluðu allar blekkingarnar í ICEsave fjárkúgun breta, og urðu svo hissa þegar dómur féll þar um. Sem dæmdi fjárkúgunina ólöglega.

Þóttust ekki vita, samt höfðu lagasérfræðingar þjóðarinnar, það er þeir sem voru ekki keyptir eða gættu annarlega sjónarmiða, skrifað lærðar greinar um að fjárkúgun væri ólögleg. 

Sama sagan endurtekur sig í dag nema Sigurður Líndal er ekki þáttakandi í dag, yngri menn teknir við.

 

Morgunblaðið er þó að reyna, en hvað er að Ríkisútvarpinu eða Stöð 2??

Af hverju eru þessir fjölmiðlar bullandi samsekir einu sinni enn??

 

Þetta er meinið.

Þetta er málið.

 

Þeir sem gera lygina mögulega.

Kveðja að austan.

„Þér er ekki boðið“

Það er margt að í menntakerfi þjóðarinnar.

 

Samt er gott að segja satt um það.

 

Sem faðir 15 ára drengja veit ég að litli skóli heimabyggðar minnar hefur skilað frá sér úrvalsnemendum sem eru tilbúnir að takast á við áskoranir lífsins.  Og þó það sé einhver róbót í Víetnam sem hefur staðið sig betur á Pisa prófinu í stærðfræði, þá dreg ég stórlega í efa að hann búi að eins breiðum grunni í mennt og synir mínir.

Fullyrði allavega að hann er ekki eins góður í fótbolta og blaki og þeir, eða hafi staðið að eins frábærri skólasýningu eins og krakkarnir í 9. bekk gerðu hér í Neskaupstað í vetur.

 

Síðan má alveg halda því til haga að hér í Neskaupstað taka allir krakkar þátt í Pisa könnunni en ekki aðeins útvaldir eins og tíðkast í fleiri löndum en færri sem taka þátt í henni.

Staðreynd sem dregur hér ekki niður árangur skólans, en hefur áhrif víða þar sem fjöldi innflytjenda er í fáum löndum hærri en hér.  Og það er staðreynd að innfluttir þurfa auka hjálp og stuðning til að standa sig eins vel og þeir sem búa að tungumáli og menningu. 

Hjálp sem kallar á fjármagn, og það fjármagn er það fyrsta sem stjórnmálamenn frjálshyggjunnar skera niður þegar kreppir að.  Og það er búið að kreppa að frá því að elstu menn muna.  Nema í öðrum löndum eru þessi óhreinu börn Evu höfð á bak við læstar dyr þegar samræmd alþjóðaleg próf eru tekin.

 

Það er ómerkilegt að tala niður íslenska krakka og íslenskt menntakerfi.

Leitun er að eins jákvæðum og hæfileikaríkum krökkum og krökkunum okkar.

Enda standa þau sig frábærlega þegar kemur að framhaldsnámi í innlendum og erlendum háskólum.

Allir mælikvarðar á notkun tækni og framþróun koma vel út á Íslandi og hafa gert slíkt í áratugi.

 

Fyrir utan fótboltann sem við erum miklu betri í en þessi ömurlega frétt sem Mogginn vogar sér að birta gagnrýnislaust.  Ég get fullyrt að það er ekkert lið betra í Víetnam, sem minnst er á í þessari frétt, en það sem þriðji flokkur Fjarðabyggðar hefur á að skipa í fótbolta.

Minnist á það því tómstundir og áhugamál eru hvergi mæld í þessari miðstýrðu könnun róbótanna.  Eða að færni í nútíma samskiptamiðlum, tölvunotkun eða annað sem tilheyrir þjóðfélagi 21. aldar er hvergi mæld. 

Aðeins þrælavinna barna sem eiga sér ekkert annað líf, og uppskera fátt annað en taugalífeðlisfræði mannsins skilar sjálfkrafa með auknum þroska og aldri.

 

Svo ég spyrji kurteislega, eru lífskjör á Finnlandi betri en á Íslandi???

Svarið er stuttlega Nei, samkvæmt öllu mælikvörðum nema útkomunni á Pisa prófinu.

En finnskir kennaranemar eru vissulega þrælkaðir til að skila aukaári, ef ekki tveimur í að skila af sér ritgerð um ekki neitt.  Hálfgeðveikir og hundleiðir á eftir, með engum sýnilegum árangri fyrir finnskt efnahagslíf.

 

Það er tími til kominn að skjóta niður þetta kjaftæði.

Kennarar eru ágætir og eiga skilið góð laun.

En þeir eiga ekki að nýta sér svona órök í kjarabaráttu sinni.

 

Og þeir mega alveg muna að margar nýtískulegar aðferðir í kennslu í stærðfræði og lestri, sem þeir tóku upp gagnrýnislaust, en voru skotnar niður af fólki þekkingar og menntunar, eru stór skýring á slökum árangri margra árganga í viðkomandi fögum.

Þú þarft að vera mjög menntað fífl til að mistakast að kenna 30% barna að lesa við 16. ára aldur.

Þú þarft samt að vera heimskari en það til að innleiða kennsluaðferðir í stærðfræði sem afneitaði 3.000 ára þekkingaröflun mannsandans, og byggðist á því að börnin sjálf þurftu að fatta og skilja lögmálin sem að baki bjuggu.

 

Eða á ég að minnast á góðan dreng sem núna er rúmlega tvítugur, og sat grátandi yfir kennslubókum í stærðfræði þar sem einfaldir hlutir voru kenndir, en hann skildi ekki dæmin, því þau voru ekki sett upp með stærðfræði táknum, heldur í lesmáli.  Sbr. að Ása átti 2 epli og Jón 5, svo gáfu þau Agli sitthvort eplið, hvað átti Egill mörg epli, og hvað áttu Ása og Jón mörg epli eftir gjöfina.  Einfalt, nema 7 ára barnið var ekki læst til að skilja textann.

Byggðist á kennslubók sem mjög menntuð fífl útbjuggu, og gerðu þar með heiðarlega tilraun til að eyðileggja sjálfsvirðingu heillar kynslóðar barna.

Og þegar útkoman var fíaskó, þá sögðu þau að vandinn lægi í lágum launum kennara.

 

Það er margt að í íslensku menntakerfi.

Líklegast er skortur á sjálfsgagnrýni kennarastéttarinnar eitt stærsta vandamálið.

 

Allt sem miður fer er skrifað á slök laun.

Vægast sagt mislukkaðar kennsluaðferðir, í boði hennar, eru hundsaðar þegar árangur er metinn.

En mest um vert horfir hún aldrei í eigin barm, og spyr sig, hvernig er útkoman?

Hvernig eru krakkarnir sem ég skila út í lífið??

 

Hún er svo samdauna sínum eigin aumingjavæl að hún tekur fagnandi hendi röfli um hve mislukkuð hún er, og börnin sem hún hefur komið til manns.

Hún áttar sig ekki á að það má alltaf gera betur, og þróun tækninnar er hraðari en þróun menntakerfisins. 

Eftir stendur það sem vel er gert.

Og varðandi heilbrigði og jákvæðni er fátt hægt að gera betur.

Það sem miður fer má næstum því skrifa á allt annað en skólakerfið. 

 

Það er ekki því að kenna hvernig samfélagsmiðlar brjóta niður sjálfsvitund ungmenna, það er ekki því að kenna hvernig markaðurinn heldur örvandi efnum eins og orkudrykkjum og dópi að nemendum þess.

En það er því að þakka að ástandið er þó ekki verra en það er.

Og það er framtíð í unga fólkinu okkar.

 

Góð framtíð.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

„Menntamál eru ekki geimvísindi“

Spilling staðfest.

 

En Davíð greiddi hátt gjald.

Trúverðugleikann.

 

Eiðsvarinn að vernda stjórnarskrána, gaf hann lagaálit gegn mentorninum sem aldrei hefur þegið aur fyrir lagaálit sín.

Davíð Þór Björgvinsson er lögmaðurinn sem formaður utanríkismálanefndar vitnar í þegar hún ræðst gegn heiðarlegu fólki sem var ekki keypt til að segja annað en satt um það brot á stjórnarskránni sem samþykkt regluverks Evrópusambandsins um orkupakka 3 er.

 

Íslenskur réttur er aldrei afsalaður til erlends valds.

Og íslenskir dómarar eru eiðsvarnir til að verja þann rétt.

 

En gegn góðri borgun má segja ýmislegt.

Jafnvel vanvirða eiða og þau fræði sem menn eru menntaðir í.

Í því ljósi eru skammir vægt gjald.

 

Ég ætla samt að segja;

Davíð, skammastu þín.

 

En ef þetta er of persónulegt.

Skammið þá Hæstarétt.

Kveðja að austan.

Davíð þarf ekki að víkja en fær skammir

" Seinni umræða um þriðja orkupakk­ann er enn ekki lokið. "

 

Og mun ekki ljúka á meðan ennþá er fólk á þingi sem getur sagt satt orð, og staðið vörð um fullveldi þjóðarinnar, um stjórnarskrána og um hag almennings í því gríðarlega mikilvæga máli sem kennt er við orkupakka 3.

Mikilvægt fyrir þá sem sjá milljarðana inná Tortillureikninga sína þegar allt sem viðkemur nýtingu orkunnar hefur verið markaðsvætt, eignarhald og sala hennar á single market eins og segir í tilskipuninni.

Mikilvægt fyrir almenning að verði aldrei samþykkt.

 

Munum lygarnar, "Þetta er tæknilegt framhald af fyrsta og öðrum orkapakka,sem eykur neytendavernd, eykur aðhald á fyrirtæki sem selja raforku og eykur upplýsingaskyldu þessara fyrirtækja, það er í eðli sínu mjög fínt finnst mér." (Þórdís Kolbrún í útvarpsviðtali).

Og staðreyndirnar, núna ætla ég að vitna í hlutlausan aðila, sem á engra hagsmuna að gæta, nema að gæta sannleikans í þessu máli.

"„Með þriðja orkupakk­an­um verður ekki bet­ur séð en að við séum að játa okk­ur und­ir það og festa það í sessi að raf­orka, eins og hver önn­ur vara, flæði óheft á milli landa. Frjálsa flæðið á vör­um er fyr­ir hendi, skil­grein­ing á raf­orku sem vöru er fyr­ir hendi, en með þriðja orkupakk­an­um kem­ur reglu­verk sem fjall­ar sér­stak­lega um teng­ing­ar á milli landa. Þannig sé inn­gang­ur til­skip­un­ar 2009/​72/​EC, sem er hluti af þriðja orkupakka Evr­ópu­sam­bands­ins, skýr hvað þetta varðar sem og mark­mið og skuld­bind­ing­ar ríkja sem und­ir­gang­ist hana.

„Gegn­um­gang­andi í text­an­um er áhersla á að ríki skuld­bindi sig til að ryðja úr vegi hindr­un­um í þessu sam­bandi. Mark­miðið er sömu­leiðis krist­al­tært, það er að auka sam­keppni á þessu sviði milli landa. Komi til þess að Alþingi maldi á síðari stig­um í mó­inn munu ráðamenn í Brus­sel spyrja sömu spurn­ing­ar og ég spyr nú: Til hvers voru Íslend­ing­ar eig­in­lega að samþykkja þriðja orkupakk­ann ef þeir vilja síðan ekki flytja raf­orku til annarra landa?“". (Arnar Þór Jónsson)

 

Staðreyndirnar tala sínu máli.

Orkupakki 3 fjallar um tengingar milli landa, ásamt regluverki um yfirþjóðlega stofnun, ACER.

Vilji menn ekki gangast undir það regluverk, þá þarf að semja um það fyrirfram, og gera það á þann hátt að fyrirvarinn haldi.

Og á meðan stjórnvöld halda öðru fram, þá mun umræðunni ekki ljúka.

 

Eina spurningin er, hvenær fatta stjórnvöld það.

Þá er samið.

Kveðja að austan.

 

Greiða atkvæði um 14 frumvörp

Til hvers að samþykkja regluverk ??

 

Þegar þú ert annað hvort á móti viðkomandi regluverki, og samþykkir það með þeim fyrirvara að það gildi ekki, eða þú afneitar innihaldi þess, segir að það fjalli um eitthvað allt annað en stendur í því.

Það fyrra er fáránlegt því ef þú ert á móti regluverkinu, þá setur þú ekki haldlitla fyrirvara heldur hafnar því, það seinna er heimskt og ætti ekki að vera til umræðu á Alþingi Íslendinga.

Spurning Arnars Þórs; "Til hvers voru Íslend­ing­ar eig­in­lega að samþykkja þriðja orkupakk­ann ef þeir vilja síðan ekki flytja raf­orku til annarra landa" mun verða spurð í háðungarskyni um langa framtíð og mun verða notuð sem dæmi í kennslubókum um langa framtíð um að samþykkt lög gildi, þó brotamenn haldi öðru fram.

 

Krakkarnir sem hafa staðið í eldlínu skítverkanna skilja ekki þessa spurning og munu aldrei gera.  Og það er ekki við þá að sakast, mannavalið og vitsmunirnir á þingi er á okkar ábyrgð sem þjóðar, ekki þeirra sem komust á þing fyrir tilverknað almannatengla og ímyndasmiða.

Þeir sem eru eldri og standa á bak við, þeir bæði skilja þessa spurningu, og vita svarið við henni.  Því þeir eru í raun svarið.

Sem og raunveruleikinn sem þeir búa við.

 

Sá raunveruleiki sem Arnar Þór lýsir svo vel í viðtalinu og erfitt að taka eitt úr.  En í sambandi við þessa spurningu er kjarninn kannski þessi;

"Mikl­ar breyt­ing­ar hafa átt sér stað á EES-sam­starf­inu á þeim 25 árum sem Ísland hafi verið aðili að því, seg­ir Arn­ar Þór. Lýðræðis­leg vinnu­brögð hafi þannig til að mynda vikið fyr­ir val­boði ofan frá. „Dóm­stól­ar og eft­ir­lits­stofn­an­ir taka ákv­arðan­irn­ar og stýra ferl­inu, en ekki kjós­end­ur og lýðræðis­lega kjör­in lög­gjaf­arþing. Þetta þarf að ræða heiðarlega, sér­stak­lega út frá hags­mun­um smáþjóða í alþjóðlegu sam­starfi. Hér er runn­inn upp nýr veru­leiki sem ég tel að við þurf­um að vera vel vak­andi gagn­vart sé okk­ur á annað borð um­hugað um full­veldi Íslands og efna­hags­legt sjálf­stæði.“".

Þetta er raunveruleikinn og svarið er uppgjöf.

 

Þeir hafa hvorki andlegan eða pólitískan styrk að fara gegn regluveldinu, þeir hafa fyrir löngu verið samlagaðar, þeir samþykkja allt, neita engu.

Annað er fyrir þá pólitískt sjálfsmorð, endalok launanna, eftirlaunanna og hinna ímynduðu valda sem þeir telja sig hafa á meðan þeir passa sig á að samþykkja.

Ægivaldið er það mikið að það sligar ekki bara meðalmanninn, vandséður er sá stjórnmálamaður sem stæðist það. 

 

Í ICEsave þurfti heila þjóð til, og eins er það með þetta regluverk sem sviptir okkur forræði yfir orkuauðlindum okkar, og mun knýja orkuna okkar á hinn sameiginlega samkeppnismarkað Evrópusambandsins.

Það þarf heila þjóð því þó það sé hægt að klekkja á einstökum stjórnmálamönnum, þá er það flóknara að knésetja þjóð.

Það þarf líka heila þjóð til að skera fullveldi okkar úr snörum EES samningsins.

 

Því ef einu rök stjórnmálamanna okkar fyrir samþykki regluverksins, sem þeir segjast sjálfir vera á móti, og þess vegna setja þeir lög sem banni að það taki gildi, séu þau að þeir óttist afleiðingarnar að virkja skýr ákvæði samningsins um ágreining, þá er ljóst að samningurinn er ekki á milli tveggja jafnrétthárra aðila.  Heldur meira svona eins og sambandið er á milli húsbænda og hjúa.

Samningurinn er skýr, jafnvel fyrir torlæsa, svo óttinn hlýtur að byggjast á einhverri ógn sem stjórnmálamenn okkar telja raunverulega eða upplifa sem raunverulega.

Því eins og Arnar Þór bendir réttilega á; "Ekk­ert er því til fyr­ir­stöðu að við höfn­um því að inn­leiða þessa til­skip­un Evr­ópu­sam­bands­ins. Slík ákvörðun trufl­ar ekki sam­starfið við það. Þetta er hags­muna­gæsla. Ef við meg­um ekki gæta okk­ar eig­in hags­muna, hvað seg­ir það þá um stöðu okk­ar? Erum við ekki frjáls þjóð í viðskipt­um við Evr­ópu­sam­bandið?“".

Ótti er ekki rök hjá frjálsri þjóð, hvort sem deilt er um smámál eða stórmál, og stærri verða þau ekki en þegar forræði yfir sjálfum orkuauðlindum þjóðarinnar er að ræða.

 

Í þessu samhengi skiptir engu hvort EES samstarfið hafi verið farsælt eður ei, ef það hefur þróast með þeim hætti að stjórnmálamenn okkar þora ekki öðru en að samþykkja allt sem frá Brussel kemur, að þá er tími til kominn að skipta um stjórnmálamenn, og skipta út samningi sem vekur þennan ótta.

Fyrir til dæmis viðskiptasamning þar sem við kaupum vörur af Evrópusambandinu, og þeir kaupa vörur af okkur, svo setja þeir sínar lög og reglur án afskipta okkar, og við setjum okkar lög og reglur án afskipta þeirra.

Eitthvað sem heitir gagnkvæm virðing fyrir fullveldi hvors annars.

 

Eins og Arnar Þór á þá er löngu tímabært að ræða eðli EES samningsins, og í því samhengi er enginn eðlismunur, aðeins sá stigsmunur sem felst í framgang tímans, að nýta dómstóla eða skriðdreka til að knýja fram vilja sínum gagnvart öðrum sjálfstæðum ríkjum, eða eigin þjóðum sbr. þessi orð Arnars; "Evr­ópu­sam­bandið virðist nú starfa með þeim hætti, seg­ir hann, að ef ekki sé hægt að koma markaðsbreyt­ingu í gegn með lýðræðis­leg­um hætti, vegna þess að kjós­end­ur vilja það ekki, skuli það gert í gegn­um dóm­stóla­kerfið."

Þeirri umræðu má þó fresta ef orkupakki 3 fær eðlilega lýðræðislega umfjöllun, út frá rökum og staðreyndum, en ekki forheimsku og blekkingum, og ef Alþingi kemst að þeirri niðurstöðu að það sé sátt við innhald hans, það er hið evrópska yfirvald og markaðsvæðing orkunnar sem seld er á samkeppnismarkaði sbr. single market, þá samþykkir það hann án fyrirvara.

Þá reynir ekki á EES samninginn, heldur lýðræðið því vandséð er hvernig Alþingi gæti samþykkt slíkt regluverk án þess að málið hafi verið kynnt fyrir kjósendum í aðdraganda kosninga,  næsta skref þess gæti þess vegna verið að það legði niður lýðveldið Ísland, eða einkavæddi það, seldi það hæstbjóðenda eða annað sem geðþóttinn einn ræður.

Þá reynir á hvort þjóðin sé sátt við gerræðið, eða rís upp gegn því.  Í því samhengi öllu er EES samningurinn alltaf aukaatriði málsins.

 

Ef Alþingi er hins vegar á því að þetta regluverk eigi ekki við Ísland og íslenskar aðstæður, þá samþykkir það ekki haldlausa fyrirvara, því slíkt er aðeins fífla háttur, heldur vísar málinu til sameiginlegu EES nefndarinnar, og þar verður svo samið um sá hluti regluverksins sem varðar tengingar yfir landamæri, og yfirþjóðlega vald, verði ekki tekið upp í íslenska löggjöf. 

Punktur.

Og þar með er náttúrulega ekkert regluverk til að samþykkja, nema þá hugsanlega það sem tekur á gasleiðslur yfir landamæri.

Ef EES samningurinn virkar, þá verður samið því Ísland er ekki tengt við hinn sameiginlega orkumarkað, og ef til þess kæmi að væri gagnkvæmur vilji Evrópusambandsins og Íslands að leggja sæstreng til landsins, þá verður það gert með tvíhliða samning. 

Það er aðeins forræðið sem þjóðin er ekki tilbúin að semja um, og aðeins illvilji setur sig ekki í þau spor smáþjóðarinnar.

 

Virki EES samningurinn, þá má vissulega hafa áhyggjur af þróun hans í náinni framtíð, og vissulega má spyrja spurninga um umfang regluverksins og þann gífurlega kostnað sem því fylgir, sem er náttúrulega bara kostnaður sem dreginn er beint frá lífskjörum almennings.

En hann virkar samt sem áður.

Og verður ekki vefengdur af þeirri forsendu einni saman.

 

Þess vegna er svo mikilvægt að hnúturinn um orkupakka 3 sé leystur í sæmilegri sátt við heilbrigða skynsemi og hagsmuni þjóðarinnar.

Fyrsta skrefið er því að stjórnmálamenn affíflist og ræði regluverkið út frá innihaldi þess, og ef einhver undirliggjandi ótti býr að baki, ræði hann af hreinskilni.

Næsta skrefið er sáttin.

Sátt um sannsögli, heiðarleika, hagsmuni almennings.

 

Hana má finna í sumar.

Vilji er eina sem þarf.

Kveðja að austan.

Verið að samþykkja óheft flæði raforku

Hver heggur á hnútinn??

 

Leggur til að Orkupakki 3 sé settur í salt á meðan sumarið er notað til að ná þverpólitískri sátt á Alþingi um fyrirvara sem geirnegla að Ísland taki ekki upp yfirþjóðlegt regluverk Evrópusambandsins um orkumarkaðinn. 

Um slíkt þarf vissulega að semja um í sameiginlegu EES nefndinni en þetta er eina leiðin fyrir Alþingi að ná sátt við þjóð sína.

Og fá frið um EES samninginn, því verði orkupakkinn samþykktur í óbreyttri mynd, þá verður stríð þar til ESS samningurinn verður lagður að velli.

 

Það eru ólíðandi vinnubrögð og ætti að varða við lög, að regluverk sem snýst annars vegar um " one on conditions for access to the network for cross-border exchange of electricity ((EC) No 714/2009)" og hins vegar um "one on the establishment of the Agency for the Cooperation of Energy Regulators ACER ((EC) No 713/2009)." sé sagt snúast um neytendavernd og gegnsæi í birtingu ársreikninga orkufyrirtækja.

Það er ekkert það fífl til í þessum heim sem trúir þessu og þegar raunveruleikinn rennur upp fyrir fólki, þá verður uppreisn gegn Alþingi því með lygum á ekki land að byggja.

 

Fyrir utan þá heimsku að ætla sér að samþykkja regluverk og setja síðan lög sem eiga að koma í veg fyrir að viðkomandi regluverki gildi, þá eru slík lög aðeins gálgafrestur.  Ísland er orkueyja sem mun tengjast hinum sameiginlega orkumarkaði því hér er nóg af grænni orku sem lífsþörf er fyrir í Evrópu. 

Vissulega skyldar regluverkið okkur ekki að tengjast, en það er markmið þess að útrýma orkueyjum og koma á einum sameiginlegum raforkumarkaði, og við getum ekki hindrað orkufyrirtæki að leggja hingað sæstreng.  Í þessu samhengi þarf að hafa hugfast að það er markaðurinn sem ákveður tengingar, það er hann sem kemur með tillögur um hvað fer inná kerfisáætlanir, og einstök ríki geta ekki neitað slíkum tengingum ef vilji er til að leggja þær.

 

Fyrir íslenskan almenning og íslensk fyrirtæki verður það ekkert grín þegar landið hefur tengst, þá leitar orkan þangað þar sem verðin eru hærri þar til jafnvægi næst.

Það eru falleg orð um að samkeppni lækki verðin en það er ekki raunin þar sem orkuverð er þegar í lægri kantinum.

 

Í þessu samhengi er gott að rifja upp það sem gerðist í Montana í Norðvestur hluta Bandaríkjanna, um og uppúr aldamótin 2000.  Það er meira að segja sérstakt heiti yfir það; Montana orkuævintýrið, og til dæmis í fréttaskýringu í þættinum 60 mínútur sem gerð var 2003 má lesa meðal annars þetta;

"For nearly 90 years, the Montana Power Company exemplified the very best of American capitalism. It provided cheap, reliable electricity for the people of Montana, excellent benefits for thousands of employees and generous, reliable dividends for its stockholders. ...

The only people not satisfied with the arrangement were the executives at Montana Power. In 1997, their lobbyist pushed a bill through the state legislature to deregulate the price of electricity and open up the market to competition. It was supposed to be good for the consumers, who could decide who they were going to buy their power from at the lowest possible prices. ...

It did not take long before things started to unravel. No sooner had Montana Power sold its dams and power plants, than deregulated electricity prices shot through the roof - and Pennsylvania Power and Light began selling its cheap Montana electricity out of state to the highest bidder. ...

Electricity prices in Montana doubled, then redoubled, and doubled again - refineries, lumber mills, and the last working copper mine in Butte was forced to suspend operations because they could not afford their electricity bills. ".

 

Þetta var vegna þess að það var orkuskortur í Kaliforníu svo verðin til almennings og fyrirtækja í Montana rauk uppúr öllu valdi.  En takið eftir að það eru sömu frasarnir notaðir til að réttlæta þetta, samkeppni góð fyrir neytendur og svo framvegis, en svo situr almenningur í súpunni en einkafyrirtæki mala gull á fákeppniseinokuninni.

Vissulega komst jafnvægi á og verðið lækkaði aftur, það er var ekki eins stjarnfræðilega hátt, en við tók langt ströggl hjá talsmönnum almennings við lobbýista orkufyrirtækjanna að ná aftur valdi á orkumarkaðinum, almenning til hagsbóta en ekki gullgreftinum.  Smátt og smátt var afregluvæðingunni snúið til baka, sett lög sem áttu að reyna að tryggja orkuöryggi í ríkinu og ná niður verðinu. 

 

Í skýrslu sem ég fann á netinu þegar ég rifjaði upp þessa sögu því þetta hefur áður verið í umræðunni, þá fann ég þessa lýsingu á hvernig varnarbaráttunni lauk;

"The sale signaled the return of the dams to utility ownership -- about 15 years after they were sold by Montana Power Company during Montanas experiment with deregulation. To pay for the acquisition, NorthWestern Energy customers are paying a rate increase amounting to about 5% or $4.20 per month for a typical residential customer. “The dams that are so much a part of Montana’s environment and heritage are now dedicated to serve our Montana customers, at prices based on the cost of providing service, not on the western power market. Fifty years from now, as these assets are paid down, our children and grandchildren will appreciate the farsighted leadership of Montana PSC Chairman Gallagher and his colleagues, who made this possible,” said Bob Rowe, NorthWestern Energys CEO.".

Montana ríkið keypti sem sagt hluta af því til baka sem þeirra Landsvirkjun hafði selt í kjölfar afregluvæðingarinnar. 

Til að tryggja orkuöryggi og sanngjarnt verð heima fyrir.

 

Fyrir utan að tungumálið er annað, þá eru frasarnir nákvæmlega þeir sömu, nákvæmlega sömu hagsmunir keyra áfram afregluvæðinguna því það er það sem orkupakkar Evrópusambandsins gera gagnvart íslensku regluverkinu, og þó nöfnin á hinum keyptu stjórnmálamönnum séu önnur, þá er tilgangurinn sá sami.

Að koma almenningseign sem skilar neytendum ódýra orku, sem tryggir stöðugt orkuframboð, í hendur á einkaaðilum og þeim síðan gert kleyft að mala gull á kostnað okkar hinna.

Það er að sem felst í markaðsvæðingu orkunnar á einum sameiginlegum markaði Evrópusambandsins.

Að halda öðru fram er hrein blekking.

 

Og þeir sem blekktu í Montana á sínum tíma, þeir vissu allan tímann að þeir voru að blekkja, þeir urðu bara ríkari fyrir vikið.

Ekki bara fyrirtækin, heldur líka lobbýistarnir og stjórnmálamennirnir sem tóku þátt í leiknum.

 

Um þetta snúast íslensk stjórnmál í dag.

Að verða ríkur af þeim.

 

En við eigum ekki að borga brúsann.

Það get ég svo svarið.

 

Og ég er ekki einn um það.

Kveðja að austan.

 

 

 

Þinglok ekki fyrir dyrum

Miðflokksmenn ræða orkupakkann

 

Gegn ægivaldi Evrópusambandsflokkanna sem í besta falli þegja, í versta falli dreifa blekkingum um innihald hans.

Þeir láta eins og innihald hans komi komi Íslendingum ekki við þó regluverkið sem þeir samþykkja verði æðri innlendum lögum.  Það er gangi innlend lög og reglugerðir gegn reglum orkupakkans, þá lúffa innlend lög.

Og erlendir dómstólar munu fjalla um ágreininginn.

 

Af hverju á þjóðin að samþykkja, jú hann styrkir neytendavernd frá því sem var.

Svo við gleymum ekki hvað hann fjallar um þá enn og aftur vitna í sjálft Evrópusambandið þegar það skýrir regluverkið;

"The aim is to make the energy market fully effective and to create a single EU gas and electricity market. This will help to keep prices as low as possible and increase standards of service and security of supply."

Hvergi minnst á neytendavernd, en markmiðið er sameiginlegur Evrópskur raforkumarkaður til að tryggja neytendum eins hagstætt verð og mögulegt er.

 

Vandinn er bara sá að á einum markaði, með einu verði, þá hækka verð hjá þeim sem hafa lægstu verðin, og lækka hjá þeim sem hafa hæstu, þar til meðalverð næst.

Hver er þá hagur íslenskra neytenda??

Hver er neytendaverndin í hækkun raforkuverðs??

Jú, við getum valið á milli seljendur.

 

Er það ekki von þó Evrópusinnarnir á þingi þegja?'

Hver myndi ekki gera það í þeirra sporum??

Þeir hafa þó vit á því.

 

Sem og Miðflokkurinn að tala.

Þökk sé þeim.

Kveðja að austan.

Munu áfram ræða orkupakkann

Hnattræn ógnun.

 

Er að segja Nei við globalisma frjálshyggjunnar.

Nei við þrælabúðir, Nei við félagsleg undirboð.

Ef marka má borgarstjóra Lundúna.

 

Eru þetta ekki öfugmæli??

Hvenær endaði félagshyggjan í svarthol Friedmanismans??

 

Svartholið sem ætlar að markaðsvæða orku okkar.

Færa hana auðmönnum á silfurfati einkavæðingarinnar.

 

Jafnrétti, frelsi bræðralag.

Var letrað á dyr Gúlagsins sem þrælkaði og drap milljónir á milljónir ofan.

Öfugmæli liðins tíma sem ættu að forða okkur frá öfugmælum miðstýringar og kúgunar dagsins í dag.

 

Þá var það alræði öreiganna.

Í dag er það alræði auðsins.

 

Niðurstaðan sú sama.

Atlaga að frjálsu samfélagi fólks, einstaklingnum, fyrirtækjum hans og rekstri.

 

En jafnvel kommunum datt ekki í hug að kalla andstöðuna við þá hnattræna ógn.

En svona er þróun tímans.

 

Öfugmæli andskotans eru sannindi elítunnar.

Hinna Örfáu sem vilja gína yfir öllu.

Frelsi okkar og sjálfstæði.

 

Trump er eins og hann er.

En hann er ekki globalisti.

 

Hann er ógn.

Við þrælahaldara auðsins.

Þá sem brjóta niður samfélag með ódýrum innflutningi úr þrælabúðum alþjóðavæðingarinnar.

 

Einu sinni hefði hann verið kallaður sósíalisti.

Núna er hann kallaður hnattræn ógnun.

 

Svona breytast tímarnir.

Kveðja að austan.

Segir Trump eins og 20. aldar fasista

Bann við banni.

 

Það er leiðinlegt að þurfa rifja það enn einu sinni upp hvað felst í þriðja orkupakkanum, eitthvað sem væri óþarfi ef fullorðið fólk stjórnaði þessu landi.

Eða við hefðum lög eins og í bandaríkjunum sem banna ráðamönnum að ljúga vísvitandi að þinginu, þá væri viðtalið við formann utanríkismálaráðherra tekið í annarri stofnun, aðeins fjær Reykjavík en sú sem hún blekkir ítrekað vísvitandi.

 

Ill nauðsyn en samt og ennþá er best að láta Evrópusambandið sjálft hrekja hinar vísvitandi blekkingar;

"What is the aim of the "third energy package"?  The aim is to make the energy market fully effective and to create a single EU gas and electricity market.

What does it consist of? ..... three Regulations, ... one on conditions for access to the network for cross-border exchange of electricity ((EC) No 714/2009) and one on the establishment of the Agency for the Cooperation of Energy Regulators ACER ((EC) No 713/2009).".

Einn sameiginlegur markaður, reglur um tengingu yfir landamæri, stofnun yfirþjóðlegrar Orkustofnunar Evrópu, allt regluverk til að tryggja einn sameiginlega markað, og til að ná því markmiði er sett blátt bann við hindranir á tengingum yfir landamæri.

 

Og formaður utanríkismálanefndar reynir að telja þingi og þjóð í trú um að íslensk stjórnvöld geti einhliða sett bann á bannið sem bannar tengingar milli landa.

Heldur hún að við séum öll börn, einfeldningar, sem er hægt að segja hvað sem er.

Að það sé hægt að innleiða regluverk og setja síðan lög sem gerir hið sama regluverk óvirkt.

 

Stefán Már Stefánsson prófessor, okkar helsti sérfræðingur í Evrópurétti, varaði stjórnvöld við að þó regluverkið krefðist þess ekki af íslenskum stjórnvöldum að þau kæmi á slíkri tengingu, þá væri ólíklegt að þau gætu hindrað aðra í að leggja slíkan sæstreng, slíkt væri samningsbrot sem byði heim hættuna á málssókn.  Stefán gerði það í lagaáliti sínu, sem og á fundi utanríkismálanefndar, og hann hefur hvergi hvikað frá þeirri skoðun sinni.

Í blaðaviðtali segir hann að það eigi að vísa þessu til sameiginlegu EES nefndarinnar, og fá þar undanþágu, og hann benti á að það er fólkið að semja lagatexta sem heldur fyrir dómi.

Samt vogar formaður utanríkismálanefndar sér að fullyrða enn einu sinni að "Síðan setj­um við laga­leg­an fyr­ir­vara eins og ráðlagt var af Stefáni Má og Friðriki Hirts.".

 

Þegar Arnar Þór Jónsson héraðsdómari bendir á að íslensku fyrirvararnir haldi ekki samkvæmt Evrópurétti og þeim sem er meinað að leggja sæstreng, séu með unnið mál á hendur íslenskum stjórnvöldum, þá eru rök formanns utanríkismálanefndar þessi; "Áslaug seg­ir Arn­ar Þór vera að tala um að leggja sæ­streng til Íslands gegn vilja ís­lensku þjóðar­inn­ar. „Það er ekki hægt, það er hvergi í þriðja orkupakk­an­um neitt um það að hægt sé að leggja slík­an sæ­streng. Það er skýrt.“".  Eins og hún sé ekki tengd við þennan heim.

Arnar Þór talar ekki um að leggja sæstreng til Íslands gegn vilja þjóðarinnar, hann talar um að leggja sæstreng til Íslands.  Af hverju minnist hann ekki á hliðarskilyrðið, "gegn vilja íslensku þjóðarinnar"??, jú vegna þess að það er hvergi talað um í regluverkinu að tengingar milli landa séu háðar vilja viðkomandi þjóða, heldur að þeim skuli komið á, og bannað sé að hindra slíkar tengingar.

Enda hvernig á einn orkumarkaður (single market) að funkera ef einstök ríki hins innra markaðar geti sett sig uppá móti slíkum markaði með því að neita tengingum yfir landamæri.  Þetta er svo einfalt að jafnvel börn eigi að skilja þessa rökleiðslu.  En Jón Gnarr gæti bent á að geimverur gætu átt erfitt með slíka einfalda hugsun.

 

En botninum er ekki náð hjá formanni utanríkismálanefndar og gefum henni aftur orðið;

"Spurð hvort fjór­frels­is­regl­ur EES gera það mögu­lega að verk­um að óheim­ilt sé að banna lagn­ingu sæ­strengs, eins og fram hef­ur komið á vef at­vinnu- og ný­sköp­un­ar­ráðuneyt­is­ins, seg­ir hún ekki um bann að ræða. „Við erum bara að festa það í sessi að það er ákvörðun þings­ins og það get­ur ekki komið ein­hver ut­anaðkom­andi aðili og og lagt hér sæ­streng frek­ar en hann geti komið hingað og lagt veg. Þess­um spurn­ing­um var öll­um varpað upp í starfi nefnd­ar­inn­ar og fengið skýr svör má lesa í álits­gerð Skúla Magnús­son­ar og Davíðs Þórs Björg­vins­son­ar,“ svar­ar Áslaug".

Það er sem sagt ekki verið að banna lagningu sæstrengs, heldur sé slíkt ákvörðun þingsins.  Gott og vel, er hún þá að segja að þingið muni sjálfkrafa leyfa slíkan streng ef eftir verður leitað??  Það sé því ekki um hindrun á tengingum milli landa að ræða, heldur aðeins formsatriði sem engin áhrif hafi á regluverkið?  Varla.

Ef menn vilja ekki láta regluverkið taka gildi, þá neitar Alþingi viðkomandi um leyfi til að leggja sæstrenginn.  Og bakar sér um leið skaðabóta áhrif.  Ekki nema það verði knúið til að leyfa slíkan streng, og hvert er þá bannið??

 

En það reynir ekki á slíkt að öllum líkindum miðað við rökfærslu Áslaugar því hún segir; "það get­ur ekki komið ein­hver ut­anaðkom­andi aðili og og lagt hér sæ­streng frek­ar en hann geti komið hingað og lagt veg."

Sem er rangt varðandi sæstrenginn, regluverkið kveður á um að markaðsaðilar megi leggja slíkar tengingar, og það er bannað að hindra slíkar tengingar, sbr single market.

En geta þeir komið og krafist þess að fá að leggja vegi??  Svarið er augljóslega Nei, þriðji Orkupakkinn fjallar ekki um vegalagningu, og ennþá eru þeir utan regluverksins.

Svo það er ekki einu sinni barnalegt að bera þetta tvennt saman, það er verra en það.

 

Síðan varðandi lagaálit þeirra Skúla og Davíðs þá gat ég ekki annað lesið úr lagaáliti þeirra en þeir bentu á að íslensk stjórnvöld væru ekki skyldug til að leggja sæstreng, eins og það komi málinu eitthvað við. 

Það hefur enginn haldið því fram.

Hins vegar hafa ekki komið rök frá þeim félögum um skaðabótaábyrgðina, um einhliða fyrirvara sem halda með vísan í dómafordæmi og annað.

 

Vísan í þá án frekari rökstuðnings er nákvæmlega sömu vinnubrögð og viðhöfð voru í ICEsave umræðunni, þegar stjórnvöld vitnuðu grimmt í flesta lögfræðinga, lagaálit hinna og þessa, en komu aldrei með bein rök gegn ítarlegum rökum Stefáns Más og félaga sem sýndu fram á með skýrum rökum að íslensk stjórnvöld höfðu innleit tilskipanir ESB um innlánstryggingasjóð á réttan hátt.  EFTA dómurinn staðfesti það álit, enginn man lengur hvað hinir flestu lögfræðingarnir hétu.

Og ef það mál er ekki næg vísbending um keypt lögfræðiálit stjórnvalda þá má minna dóminn um gengislán, sem þáverandi stjórnvöld fullyrtu ítrekað að væru lögleg, og ekki má gleyma síðan þegar Árnalögin voru send heim til föðurhúsanna, þá vantaði heldur ekki hin fjölmörgu keyptu lögfræðiálit sem bara stóðust ekki, því niðurstaðan var fyrirfram ákveðin.

 

Ef Stefán Már hefur rangt fyrir sér núna, og Arnar Þór veit ekki hvað hann er að segja, og munum að þeir tala út frá bestu vitneskju, ekki borgun um að skila "réttri" niðurstöðu, að þá væri stjórnvöldum í lófa lagi að hrekja röksemdir þeirra lið fyrir lið.

Með rökum, ekki fullyrðingum án rökstuðnings.

En merkilegur er sá lögfræðingur sem getur sýnt fram á að það sé hægt að banna bann sem bannar markaðshindranir á hinum innri markaði.

Þriðji orkupakkinn fjallar einmitt um slíkt bann, það er bann við hindrunum.

Og á meðan slíkur lögfræðingur gefur sig ekki fram, og rökstyður þau undur, þá er vísan í slíkt ómarktækt.

 

Það er nefnilega ótrúlegur málflutningur að geta ekki sagt satt orð um þriðja Orkupakkann, og tekið umræðuna um hann á hans forsendum.

Hver er ávinningurinn við hinn sameiginlega evrópska raforkumarkað, hverjir eru gallarnir.

Og ef menn telja ávinninginn meiri en gallana, þá samþykkja menn regluverkið.

Ef menn telja gallana vega þyngra, þá vísa menn því til sameiginlegu EES nefndarinnar, og fá undanþágu fyrir íslenskan raforkumarkað.

 

Þetta er ekki flókið.

Þetta er ákaflega einfalt.

Fyrir fullorðið fólk, og ætti líka að vera einfalt að skilja fyrir þá sem yngri eru.

 

En menn ljúga ekki.

Það er það eina sem kjörnir fulltrúar þjóðarinnar mega ekki í þessu máli.

Jafnvel þó þeir líti ekki á sig sem fullorðið fólk.

 

Það er mál að linni.

Þetta er að verða aumara en það sem aumt er.

 

Þjóðin á betra skilið.

Kveðja að austan.

Valdið hjá Alþingi óháð fyrirvörunum

Ríkisstjórnin í djúpum vanda.

 

Eftir að fjórflokkurinn í stjórnarandstöðu kvaðst ekki lengur vilja taka þátt í skrípaleiknum, að þreyta Miðflokkinn til uppgjafar.

Eftir stendur að sökin liggur hjá forseta Alþingis sem er ófær um gefa þinginu starfsfrið með því að taka umræðu um önnur mál fram yfir umræðuna um landsöluna.

Sem og ríkisstjórninni sem tekur ekki af skarið.

 

Þá hljóta eðlilega að vakna upp spurningar af hverju ríkisstjórninni liggur svona á??

Varla hefur þetta fólk áhyggjur af því að lygar þess og blekkingar séu afhjúpaðar, líkt og Arnar Már Jónsson gerði nýlega þegar hann tók undir rökfærslu fræðimanna að einhliða fyrirvarar séu marklausir.

Eða eins og Arnar segir, "Fyrirvarar Alþingis munu engu skipta þegar búið verður að fjármagna þennan sæstreng (hvort sem það verður innlent eða erlent fyrirtæki sem gerir það). Ástæðan er sú að ef íslenska ríkið reynir þá enn að standa í vegi fyrir því að strengurinn verði lagður mun verða höfðað samningsbrotamál gegn Íslandi. Íslenska ríkið mun augljóslega tapa því máli þar sem orka er vara, sbr. fjórfrelsisákvæðið um frjálst flæði á vörum".

Varla því þá þarf frjálsa fjölmiðla sem eru ekki undir hæl hagsmuna auðmanna svo stærsti hluti þjóðarinnar mun því ekki frétta af afhjúpunum.  Ráðherrar og aðrir munu halda áfram að geta komið í fjölmiðla og sagt eins og Katrín Jakobsdóttir; "„Þá eru allir lögfræðingar sammála um það að engin skylda verði leidd af orkupakkanum um að heimila lagningu sæstrengs milli Íslands og annars EES ríkis það er ekki svo að þau ákvæði sem snúa um þetta mál taki hér gildi nema slíkur sæstrengur verði lagður.  .... „Það er staðreynd málsins hún hefur ekki verið hrakin hann felur ekki í sér kvöð um það að hingað skuli lagður sæstrengur það er ákvörðun Alþingis ef til þess nokkru sinni kemur sem ég vona ekki,“ ".

Og unga vel upplýsta fólkið mun halda áfram að trúa blekkingum hennar.

 

Vandinn er augljósari og má lýsa með þekktum orðum Hatara, "planið er allt samkvæmt áætlun".

Nema að ekkert hefur gengið samkvæmt áætlun þökk sé málþófi Miðflokksins.

 

Núna átti að vera búið að samþykkja Orkupakka 3 og næsta skref, að fjárfestarnir sem ætla að leggja sæstreng til landsins, myndu kynna þá framkvæmd eftir samþykktina, endaði með þeim ósköpum að þeir gerðu það án þess að samþykkt lægi fyrir.

Eina helsta röksemdin að enginn hefði áhuga að leggja sæstreng, eða að það væri ekki gerlegt, hvarf á einni nóttu. 

Það er búið að hanna hann, það er búið að fjármagna hann.

Eina sem vantar er regluverkið sem gerir lagningu hans kleyft gegn málamynda andófi þegar keyptra stjórnmálamanna.

 

Og ekki nóg með þessa afhjúpun, í kjölfarið var ljóstrað upp að einn helsti álitsgjafi ríkisútvarpsins, maðurinn sem skipuleggur níðhernaðinn gegn andstæðingum orkupakkans, að hann er ekki bara á launum í Valhöll, hann er líka á launum hjá þeim aðilum sem ætla að leggja sæstreng.

Blekkingahjúpurinn er nefnilega að gliðna hægt og hljótt á þann hátt að jafnvel forheimskasti krakkinn sem telur sig vel upplýstan og gerir því gys að varnarbaráttu þjóðarinnar, getur ekki lengur rifist við raunveruleikann.

Brandarakrakkarnir eru orðnir hirðfífl erlendra fjárfesta, án þess að fá borgað krónu fyrir fíflaganginn.

 

Þetta er vandinn í hnotskurn, jafnvel best ofni blekkingarvefur raknar upp með tímanum, það liggur í eðli blekkinga að þær þola ekki ljós staðreynda.

Og þá kemur hinn skítugi raunveruleiki hagsmuna og tengsla í ljós, að allt annað en EES samningurinn eða þjóðarhagur knýr þennan flumbrugang áfram.

Hann er knúinn áfram af þeim gífurlega hagnaði sem mun flæða í vasa fjárfesta í kjölfar markaðsvæðingu orkunnar.

Og brátt verður öllum það ljóst.

 

Þá er fokið í öll skjól.

Á meðan er hvatningin aðeins ein.

 

Áfram Miðflokkur.

Áfram.

Kveðja að austan.

Semja um dagskrá þingsins