Besti tíminn til að lækka skatta.

 

Sem má deila um, það er hvenær besti tíminn er til þess.

En það er hárrétt að sumir skattar dýpka hagsveiflu, má þar nefna tryggingargjaldið, of háa neysluskatta og of háa persónuskatta.

Það gildir eiginlega um alla skatta sem eru of háir.

Og þeir sem því ekki trúa ættu að kynna sér söguna um auðn búandastétta á tímum bændaánauðarinnar í Austur Evrópu þar sem afgjaldið gat farið yfir 80%, örbrigð og ofurskattur hefur aldrei getið af sér hagsæld.

 

Síðan á viti borið fólk að taka slaginn við það lýðskrum að ofurskattleggja sjávarútveginn, það eru hamfarir í hafinu, það veit enginn um fiskgengd komandi ára, og umræðan snýst um að blóðmjólka fyrirtækin sem þurfa að takast á við þessar hamfarir.

Eiginlega er ekki hægt að hugsa sér meiri heimsku, enda eru flestir sem berjast fyrir þessu Evrópusinnar.

 

Vilji menn takast á við þessa örfáu ofurríku kapítalista í sjávarútveginum, þá hljóta að vera til þess sértækar aðgerðir án þess að rústa sjávarútveginum, því ofurskatturinn bitnar fyrst og fremst á smærri og meðalstórum fyrirtækjum í greininni.  Meðan þau stóru hirða upp náinn fyrir slikk.

Síðan verða menn að skilja að evrópska regluverkið (djók) bannar mismunun eftir atvinnugreinum, vilji menn afhausa stórkapítalista, þá hlýtur það líka að gilda um alla, ekki bara þá sem tengjast landsbyggðinni og atvinnugrein hennar.

Við höfum ekki lengur efni á svona rugli og kjaftæði.

 

En þetta var ekki tilefni þessa pistils, það er að taka undir með skattana, heldur að benda á að fyrst það á að takast á við vitleysu, þá eiga menn líka að takast á við alla vitleysu.

Sbr að Evrópuregluverkið (aftur djók) bannar mismunun.

Evrópska regluverkið veldur tugmilljarða aukakostnaði árlega fyrir atvinnulífið, sbr nýlega grein eftir Óla Björn Kárason, alþingismann, og ef fólkið hjá Samtökum Atvinnulífsins er sjálfu sér samkvæmt, þá sker það upp herör gegn því regluverki.

Það er nefnilega bara ekki nóg að ráðast á ríkið.

 

Og af hverju var hægt að tala um skatta í margar margar mínútur, á mörgum mörgum skjámetrum, án þess að minnast á þann stærsta og öflugasta.

Hinn séríslenska skatt á heimili og fyrirtæki sem kallast verðtrygging.

Hvað er undir þegar þagað er um slíkt??

 

Bara spyr.

Kveðja að austan.

Besti tíminn til að lækka skatta

Aulahúmor unga fólksins.

 

Sú árátta að halda að velmegun sé sjálfsögð og hún hafi sprottið út úr engu, kemur skýrt fram í þessum aumkunarverðum tístum sem Mogginn skemmtir þjóðinni á þessu gleðidegi sem uppstigningardagurinn er, það er tilefni hans er gleðilegt.

Fullveldi þjóðarinnar, forræði hennar yfir eigin málum, skýrir að hér er velmegun og velferð, og gnógt tækifæra fyrir ungt fólk, sem engin þekkt dæmi er um á öðrum jaðarsvæðum og útkjálkum í allri veraldarsögunni.

Þetta hafðist ekki að sjálfu sér, þrotlaust starf og barátta kynslóðanna liggur að baki.

Sú þrjóska að við værum sjálfstætt fólk í sjálfstæðu landi, síðan var allt byggt úr engu.

 

Velmegun og ríkdæmi er ekki óþekkt fyrirbrigði í veraldarsögunni en fall þeirra er oft tengt úrkynjun þeirra sem ofgnóttarinnar nutu.

Mér er alltaf minnistætt í þeim stórskemmtilegu þáttum um valdabaráttuna í Róm í aðdraganda stofnunar keisaraveldisins, kennda við Róm, að þar voru handritahöfundar ekki að skafa af því þegar þeir lýstu úrkynjun hirðar Kleópötru í Alexandríu, og þeir fífluðu hana, gerðu hana hjákátlega.

Ef þeir hefðu haft Tvitter, það er í þáttunum, þá hefði þeir ekki þurft að semja sum tístin, þeim hefði nægt að taka nokkur upp úr þessari frétt, eða leit á vit frumheimildanna.

Fyndnir, sjálfsupphafnir krakkar í gerviveröld.

Sem endar alltaf illa þegar villidýrin eru allt um kring.

 

Það endaði ekki vel hjá þeim í Róm, það var víst ekki eins gaman í sigurgöngu Ágústusar og það var í gerviheimi hinnar duglausu hirðar.

Og það er lítt gaman fyrir ungt fólk að taka sín fyrstu skref, eða ala upp börn sín í samfélagi markaðsvæðingarinnar, þar sem öll grunnþjónusta er gróðavettvangur fjármagnsins.

Það er ekki að ástæðulausu að ASÍ varar við orkupakka 3.

 

En gervi vinstra og félagshyggjufólkið hlær bara.

Ennþá.

Kveðja að austan.

„Þetta málþóf er stórkostlegt „comedy““

Þegar trúarjátningin eru einu rökin.

 

Þá er málstaðurinn glataður.

 

Við sáum þetta til dæmis þegar Gorbatsjev reyndi að halda Sovétríkjunum á lífi með vísan í allt það góða sem kommúnisminn hafði fært fólki í 70 ár, menntun, heilsugæslu, atvinnu, jöfnuð, tækifæri, frið svo eitthvað sé nefnt sem hann taldi upp.

Þessu tefldi hann gegn vilja fólks til að vera frjálst undan oki kommúnismann.

Og hefði hugsanlega haft betur, því hver vill fórna þessu ef kommúnisminn var eina leiðin til að hafa atvinnu, menntun, heilsugæslu og svo framvegis.

 

Fólk vissi bara betur, það var ekki lengur einangrað, stjórnvöld stjórnuðu ekki lengur upplýsingagjöfinni, og það vissi að út í hinum stóra heimi var fólk sem hafði atvinnu, menntun heilsugæslu, tækifæri á margfalt betri hátt en það sem kommúnisminn bauð uppá.

Og það bjó við raunverulegt frelsi, þar á meðal frelsi til að tjá sig og frelsi til að vera laust við lygar og tilbúning stjórnvalda.

Gorbatsjev bauð upp á möndru síbyljunnar sem stóðst ekki próf raunveruleikans.

 

Börnin á þingi þylja trúarjátninguna um EES samninginn, hvað hann hafi gert fyrir þjóðina og hvernig ástandið væri ef hans hefði ekki notið við.

Það er eins og þau hafi ekki þroska til að skilja að þau stjórna ekki upplýsingagjöfinni, að fólk viti að heimurinn er stærri en hinn sameiginlegi markaður Evrópu, og út í hinum stóra heimi er mannlíf alveg eins og í Evrópu. 

Nema kannski að efnahagur þar er ekki staðnaður heldur hagvöxtur og gróska.

Og þar hefur enginn heyrt um þennan EES samning, samt virðist allt ganga sinn vanagang, alveg eins og hjá okkur. 

 

Og þau hafa ekki þroska til að skilja, að ef þetta eru einu rökin fyrir landsölu þeirra, þá eru þetta engin rök.

Ef það er ekki hægt að selja orkupakka 3 á sínum eigin forsendum, þá er hann ekki söluvara.

Og verður það ennþá síður þegar þau vanvirða baráttu kynslóðanna fyrir sjálfstæði og forræði þjóðarinnar yfir sínum eigin málum og tala um að sú barátta sé sprottin af ótta.

Eða þau börnin viti betur en fullorðið fólk.

 

Það er illa komið fyrir Sjálfstæðisflokknum að lúta svona leiðsögn.

Barna sem fyrirlíta rætur flokksins og líta niður á kjósendur hans.

Barna sem láta almannatengla mata sig á frösum um hugtök og raunveruleika sem þau hafa engan þroska til að skilja.

 

Hvort Sjálfstæðisflokkurinn lifi þessa leiðsögn af á eftir að koma í ljós.

Hinar fyrirlitnu rætur hans eru sterkar og ná langt aftur í sögu þjóðarinnar, eða til sjálfstæðisbaráttu hennar á 19. öldinni.

Hann býr að glæstri sögu, merkri fortíð.

Og það er alltaf þörf fyrir þjóðlegan íhaldsflokk.

 

En það lifir enginn flokkur á sögunni einni saman og það er varhugavert að uppnefna kjósendahóp sinn á tyllidögum.

Ennþá hættulegra er að vanvirða helgustu véin, sem er sjálfstæði einstaklingsins og sjálfstæði þjóðarinnar hjá flokki sem kennir sig við sjálfstæði.

 

Sú vegferð sem forysta flokksins er á í mörgum stórum málum eins og orkupakka málinu og fóstureyðingarmálinu svo eitthvað sé nefnt, ásamt þeirri áráttu að tala endalaust niður til flokksmanna, er ekki líkleg til að flokkurinn haldi stöðu sinni sem stærsti hægri flokkur landsins.

Þó veit maður aldrei, sauðtryggara fólk en íhaldsfólk er vandfundnara, enda er það kennt við íhald.

En þegar því er ofboðið, þá geta strengir brostið sem aldrei verða hnýttir aftur.

 

Flokkurinn á því töluvert undir að orkupakkamálið fari í sáttarferli í sumar, og hann ætti að fagna þessum minni spámönnum sem vefengja vald hans í íslenskum stjórnmálum.

Málþófið gæti bjargað andlitinu ef niðurstaðan yrði ásættanleg fyrir hinn almenna flokksmann.

Það er frestun og sættir.

 

En hann vinnur ekki fylgi með svona málflutningi.

Það eina sem gerist er að Miðflokkurinn sem á ekkert bakland, gæti fengið hluta af baklandi Sjálfstæðisflokksins.

Því öll þessi ónot útí Miðflokkinn eru bara skattyrði út í hinn almenna flokksmann.

 

Börnin skilja þetta ekki.

Þeim finnst bara frasarnir gáfulegir, og jafnvel fyndnir líka.

 

En það er ennþá fullorðið fólk í flokknum.

Og þess tími er runninn upp.

 

Núna, núna.

Kveðja að austan.

 

Minni spámenn breyti efasemdum í ótta

Vitið sigraði að lokum.

 

En endurheimti þjóðin sína von??

 

Sjaldan hafa eins fáir skilað eins miklu og hetjurnar í Miðflokknum sem hafa ekki bognað undan skefjalausum óhróðri og illmælgi taglhnýtinga fjárfestanna sem sjá gull í markaðsvæðingu orkuauðlinda þjóðarinnar.

Mannorðsníðingar og mannorðsþjófar hafa setið um þá hverja mínútu málþófsins líkt og þeir væru á vöktum að finna eitthvað sem má matreiða ofaní trúgjarna.

Svo mikið er undir að jafnvel ríkisútvarpið hefur verið innlimað inní þá herferð alla eins og nefgjöld þessara örfáu auðmanna og vinnumanna þeirra vegi þyngra í tekjuöflun stofnunarinnar en nefgjöld fórnarlamba markaðsvæðingarinnar, almennings.

Núna síðast reyndi Inga Snædal að finna æru sem hún gæti svo reitt af sér þegar hún sagði að "mál sem gagn­ist fá­tæku fólki tefjast vegna málþófs Miðflokks­ins um þriðja orkupakk­ann".  Eins og fátækt fólk sé ekki það fyrsta sem finnur það bókstaflega á eigin skinni þegar húsin kólna vegna þess að raforka þjóðarinnar verður send með sæstreng á hinn samevrópska samkeppnismarkað.

 

En Miðflokkurinn hefur staðist áhlaup rógsins og núna er fyrsta uppgjöf taglhnýtinganna í augsýn, smán þeirra vegna orkupakkans er næg þó þeir eyðileggi ekki önnur þingstörf með stuðningi sínum við þetta ógæfumál.

Vandséð er eftir þessa ályktun að Steingrímur Joð geti mætt í kvöldfréttirnar og talið Jóhönnu Vigdísi í trú um að Miðflokkurinn fari ennþá með dagskrávald þingsins.  Ekki að Jóhann myndi ekki brosa og birta, heldur gæti sá biti staðið illa í þeim sem á heyra.

Því á öllu rugli er takmörk, og þeim mörkum er náð núna eftir þessa yfirlýsingu stjórnarandstöðuflokkanna.

 

Og kannski eru þetta veðrabrigði.

Kannski er undanhaldið hafið og þá mun fljótt bresta flótti í lið taglhnýtinga því þeir vita eins og er að allir geta ekki fengið sporslur eftir næstu kosningar, sumir sitja útí kuldanum atvinnulausir, og til hvers er þá leikurinn gerður??

 

Von hefur allavega kviknað af minna tilefni.

Kveðja að austan.

Leggja til frestun orkupakkans

Stígur Steingrímur skrefið??

 

Sem Bjarna Ben iðar í skinninu að hann geri því enginn flokkur hefur eins oft lent í málþófi og Sjálfstæðisflokkurinn, eðli málsins vegna, og því grætur Bjarni ekki fordæmið sem hann sjálfur þorði aldrei að gefa.

Að stöðva málþóf.

 

En þó forystufólk Sjálfstæðisflokksins geti ekki sagt satt orð um orkupakkann, þá er óþarfi hjá Steingrím að taka þá breytni til fyrirmyndar, enda löng hefð á Alþingi að forseti þess gæti staðreynda og sanngirnis, eitthvað sem Steingrímur sjálfur var drullufúll við Ástu Ragnheiði á sínum tíma.

En þá var hann fjármálaráðherra og mátti ljúga að vild í ICEsave deilunni.

En í dag forseti þingsins og algjör óþarfi hjá honum að skapa fordæmið gegn málþófi með lygavaðli.

 

Hann getur sagt að hann sé orðinn drulluleiður á því, að hann sjái í dag hvað hann sjálfur hafi verið pein inn the ass þegar hann var konungur málþófsins, og núna þegar valdið hefur frelsað hann frá málþófspúkanum, þá vilji hann forða núverandi þingi, og komandi þingi frá slíkum leiðindum.

En hann getur ekki kennt Miðflokknum um hið meinta "ófremdarástand á Alþingi" svo vitnað sé í fyrirsögn fréttarinnar.

 

Það er Steingrímur sem ber ábyrgð á dagskrárhaldi þingsins, ekki Miðflokkurinn.

Honum er í lófa lagt að fresta málinu og taka önnur mál fram yfir þann einbeitta vilja þingmeirihlutans að afsala þjóðinni forræði yfir orkuauðlindum sínum.

Landsalan getur ekki verið svo mikilvæg að það megi ekki ræða önnur mál á meðan hún er ófrágengin.  Varla er dedlæn á málinu, varla ekki varðandi sjálfan orkupakkann.  Hann hefur beðið og getur alveg beðið enn.

 

Að kenna öðrum um sína eigin ábyrgð er ekki hátt ris á embætti forseta Alþingis.

Jafnvel þó Steingrímur Joð eigi í hlut.

Og alveg óþarfi hjá honum að hafa þann blett á ferilskránni, nógu margir eru þeir samt.

 

Eins og til dæmis sú ósvinna að reyna drepa málþóf úr þreytu með alltof löngum þingfundum, slíkt er ekki boðlegt í lýðræðisþjóðfélagi þó örugglega finnst einhver klikkhaus í einhverju einræðisríki í Fjarskaistan sem þætt það fyndið tilbrigði við dýflissur og aftökusveitir.

En ekki hérna á Íslandi.

Hérna er þetta bara til skammar, jafnvel hjá fólki sem kann ekki að skammast sín.

 

Svo stígðu skrefið Steingrímur á réttum forsendum.

Eða láttu það ógert ella.

 

Sýndu að það sé einhver fullorðinn þarna í krakkaskaranum.

Einhver með smá sóma og æru.

 

Smán landsölunnar er næg samt.

Kveðja að austan.

Ófremdarástand á Alþingi

Orkupakkinn væri ekki til umræðu á þingi.

 

Ef það varðaði við lög að ljúga vísvitandi að þingheim líkt og er í Bandaríkjunum.

 

Það er sífellt verið að leiðrétta ráðherra og formann utanríkismálanefndar, aftur og aftur.

Nýlegasta dæmið má taka úr viðtali Morgunblaðsins við formann utanríkismálanefndar þar sem hún segir meðal annars;

"Spurð út í íslensku fyrirvarana segir Áslaug Arna að þeir Stefán Már Stefánsson og Friðrik Árni Hirst, sem lögðu hann til, telji engan lögfræðilegan vafa vera á því að leiðin við innleiðingu orkupakkans í íslenskan landsrétt sé í samræmi við stjórnarskrá".

sem rímar engan veginn við álitsgerð þeirra þar sem þeir segja "Engin heimild er til þess að taka í lög ákvæði sem ekki fá staðist íslenska stjórnarskrá þó að svo standi á að ekki reyni á umrædd lagaákvæði í svipinn. Verður því að telja rökrétt og raunar óhjákvæmilegt að tekin sé afstaða til stjórnskipulegra álitaefna sem tengjast þriðja orkupakkanum nú þegar og það áður en Alþingi samþykkir þriðja orkupakkann.".

 

Eða á fundi utanríkismálanefndar eða í viðtölum eftir þann fund;

"„Við full­yrðum ekki að ákvæði [þriðja orkupakk­ans] brjóti í bága við stjórn­ar­skrá, en segj­um að það sé veru­leg­ur vafi á því. Okk­ar um­sögn er nei­kvæð í þeim skiln­ingi,“."

Hvernig sem þessi orð eru lesin og túlkuð þá er ekki hægt að segja að þeir Stefán og Friðrik "telji engan lögfræðilegan vafa vera á því að leiðin við innleiðingu orkupakkans í íslenskan landsrétt sé í samræmi við stjórnarskrá".

 

Og hvernig er hægt að segja að þeir félagar hafi lagt til hina einhliða fyrirvara sbr. "lögðu hann til" þegar þeir benda á að hvað þarf að gera svo fyrirvarar haldi;

"Þá séu eng­in ákvæði í EES-samn­ingn­um sem gefa ís­lensk­um stjórn­völd­um fyr­ir­vara um að inn­leiða ákveðin atriði samn­ings­ins, eins og ríki ESB hafa. Það myndi þarfn­ast yf­ir­legu að semja laga­leg­an fyr­ir­fara um ákvæði þriðja orkupakk­ans. Það að senda málið aft­ur til sam­eig­in­legu EES-nefnd­ar­inn­ar gæfi tæki­færi til þess að fara fram á lög­form­lega fyr­ir­vara eða und­anþágur.".

Sem er ekki gert, heldur aðeins fullyrt svo ég vitni í Áslaugu; "Það liggur allt fyrir sem þarf að liggja fyrir um sæstreng, sem er sú staðreynd að ákvörðun um að leyfa eða leggja streng er alfarið á okkar valdi".

 

Fullyrðing sem stangast algjörlega á við aðvörunarorð Stefáns og Friðriks í lagaáliti þeirra en þar segja þeir meðal annars;

"„Fram hefur komið að ekki standi til að innleiða 8. gr. reglugerðar nr. 713/2009 í landsrétt jafnvel þótt þriðji orkupakkinn væri tekinn upp í EES-samninginn (að undangengnu samþykki Alþingis á fyrirliggjandi ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar frá 5. maí 2017), þar sem Ísland sé ekki tengt við innri orkumarkað ESB (t.d. gegnum sæstreng). Að mati höfunda er þó til þess að líta að samþykki Alþingi umrædda ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar óbreytta (og aflétti þar með stjórnskipulegum fyrirvara við hana), þá bakar Ísland sér þjóðréttarlega skuldbindingu til að innleiða reglugerð nr. 713/2009 í landsrétt, með þeim breytingum/aðlögunum sem leiða af umræddri ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar, sbr. 7. gr. EES-samningsins.74 Myndi Íslandi þvi bera skylda til að innleiða reglugerðina í landsrétt með aðlôgunurn sem leiða af ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar.".

 

Og varðandi málsókn einkaaðila segja þeir félagar;

"... að und­ir ein­hverj­um kring­um­stæðum gæti slíkt tal­ist samn­ings­brot, en velti á Evr­ópu­rétti. Hins veg­ar sé það ekki bundið við þriðja orkupakk­ann hvort ís­lensk stjórn­völd geti fengið yfir sig mál­sókn eða ekki. Það gæti gerst á hvaða tíma­punkti sem er að við yrðum tal­in hindra flæði orku. Ómögu­legt væri að gefa laga­leg­an rök­stuðning fyr­ir því hvernig viðbrögð hags­munaaðila myndu verða, sem gætu höfðað skaðabóta­mál fyr­ir ís­lensk­um dóm­stól­um gagn­vart ís­lenska rík­inu vegna hindr­un­ar á raf­orku­flutn­ingi. Ekki væri hægt að úti­loka slíkt."

 

Þetta hefur legið fyrir allan tímann og á vissan hátt sorglegt að það þurfi enn einn sérfræðinginn til að ítreka að fyrirvarar íslenskra stjórnvalda "enga þýðingu hafa komi til þess að fjár­fest­ar vilji leggja sæ­streng á milli Íslands og Evr­ópu.".

 

Alla rangfærslurnar er hægt að afsanna með svona tilvitnunum en af einhverjum ástæðum hafa fjölmiðlar ákveðið að láta trúnaðarfólk þjóðarinnar komast upp með málflutning sinn. 

Með þó þeirri heiðarlegu undantekningu sem þessi frétt er þar sem orðum Arnars Þórs Jónssonar er fundið stoð í álitsgerð þeirra Stefáns og Friðriks.

 

Og hvað er hægt að gera þegar fjölmiðlar bregðast, og ráðamenn mega ljúg að þingheimi??

Málþóf er ein nauðvörnin, andóf í netheimum er önnur.

Og hvað svo??

 

Það er meinið.

Hvað svo??

Kveðja að austan.

Fyrirvararnir hindra ekki málsókn

Reglur hins innra markaðar.

 

Eru forsendur skipulagðar glæpastarfsemi á Íslandi.

Glæpastarfsemi sem nýtur verndar löggjafans vegna þess að lögreglunni er því sem næst gert ókleyft að afla sannanna sem standast kröfur um sönnunarfærslu um slíka starfsemi.

 

Í þessu samhengi megum við ekki gleyma að handrukkarar, hrottar og önnur illþýði eru ekki mikilvægustu vinnumenn glæpamannanna, heldur eru það stétt lögfræðinga sem þiggur gríðarlega þóknun að láta glæpakerfið ganga upp.

Það er ekki bara í málsvörninni, heldur líka í nálgun dómarar á sönnunarbyrði, sem og að angi lögfræðinga teygir sig inní regluverkið sem snýr að því umhverfi sem lög og regla hafa til að takast á við skipulagða glæpastarfsemi.

 

Allt þetta hefur síðan magnast upp með reglum hins innra markaðar, sem gerir peningaþvætti, mannsal og annað glæpatengt því sem næst ósnertanlegt.

Flóttamannatúrisminn er svo enn einn angi þessa innra frelsis.

Félagsleg undirboð svo annar.

 

Núna ætlar þetta hyski að leggja undir sig raforkumarkað þjóðarinnar.

Hann á að einkavæði og gróðavæða.

Eins og mannsal og eiturlyfjaviðskipti.

Skíturinn er sá sami, en liturinn á flibbanum mismunandi, frá hard core til hvítflibba.

 

Og ef ekki er spyrnt við fótum, þá glötum við öllu.

Orkunni, æskunni, sakleysinu.

 

Þess vegna er svo mikilvægt að segja Nei við Orkupakka 3.

Segja Nei við regluverkið sem fóðrar glæpastarfsemina.

Segja Nei við réttarkerfi þar sem borgarinn er krossfestur þegar hann fer út af sporinu en atvinnuglæpamenn því sem næst ósnertanlegir.  Nærtækt dæmi þess ömurleika er þegar foringi handrukkara, sem hefur ómælda þjáningu á ferilskrá sinni, fékk dæmdar bætur vegna manndráps sem hann bar ábyrgð á.  Í alvöru þjóðfélagi hefðu þeir sem báru ábyrgð á þeim dómi, sem og sýknu handrukkarans, verið settir inn fyrir meðsekt.

Segjum Nei við regluverk sem er samnefnari hins lægsta, hvort sem það er að ná niður launum með félagslegum undirboðum, reglum um lægsta tilboð, eða annað sem brýtur niður heilbrigt efnahagslíf og heilbrigðan vinnumarkað.

 

Því við erum fórnarlömbin.

Við erum blóðgjafi blóðsugunnar sem sýgur arð og auðlegð úr samfélagi okkar.

 

Við eigum ekki að láta bjóða okkur þetta.

Við eigum ekki að láta bjóða okkur samfélag þar sem tugir ef ekki hundruð barna okkar falla fyrir eiturlyfjadjöflinum sem er haldið að æsku okkar án þess að nokkuð sé reynt að hamla á móti.

Samfélag þar sem lögreglan veit, en getur ekkert gert.

Annað en að skrifa skýrslur.

 

Þetta var ekki svona.

Þetta er svona.

 

Á því eru skýringar.

Augljósar.

Kveðja að austan.

 

Leiðtogi sent tugi milljóna úr landi

Fjórði orkupakkinn skiptir ekki máli.

 

Segir Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, enda á þjóðin engar varnir eftir þann þriðja.

Hún hefur unnið sína vinnu, skilað góðum árangri með því að ná þverpólitískri samstöðu um afsal þjóðarinnar á orkuauðlindum þjóðarinnar.

 

Þorgerður Katrín er ekki bara sá ráðherra sem talaði niður aðvörunarraddir í aðdraganda Hrunsins, eða barðist gegn þeirri vörn þjóðarinnar sem neyðarlögin voru.

Eða níddi niður þá sem ábyrgðina báru á þeirri vörn.

Hún fékk vinnu við meðal annars að koma á orkutengingum á milli Íslands og Evrópu hins vegar. Svo vísað sé í fundarboð sem hún var ábyrgð á í starfi sínu hjá Samtökum atvinnulífsins, undir yfirskriftinni: Er ávinningur af raforkusæstreng til Bretlands.

 

Multigróði fyrir þá sem standa að verkefninu og fjármagna það.

Og líklegast skilar sér eitthvað í vasann á þeim stjórnmálamönnum sem berjast fyrir Orkupakka 3, því hann kveður á um hindrunarlaus orkuviðskipti yfir landamæri, og þar með hefur íslenska þjóðin ekkert með það mál að gera.

Það er ekkert tilviljun háð í þessu máli.

 

En rétt er samt hjá Þorgerði að umræðan um þann fjórða skiptir ekki máli.

Og það er lofsvert að loksins var satt orð sagt í þessu máli.

 

Sem er afrek út af fyrir sig.

Kveðja að austan.

„Hver pakki er tekinn fyrir sig“

Umvendingar kosta.

 

En hvert gjaldið er veit aðeins Inga sjálf.

Oft hefur verið sagt að farið hefur fé betra en stundum má segja að það hefði betur farið, og lakara fé verið eftir.

 

Að vísa í fátækt fólk, þegar öruggt er að markaðsvæðing orkunnar skilur fátækt fólk út í kuldanum, er áður óþekkt lágkúra mútunnar.

Flestir gæta þó lágmarks sjálfsvirðingar, bera við hausverk, slysum, magaverk, eða snöggum munnhæsi sem gerir alla tjáningu illmögulega.

 

En hver gerir út Flokk fólksins og fólk eins og Ingu Snæland??

Grát þess og upphlaup, fallegu orðin, hina meintu andstöðu við auðræðið.

 

Hún hefur allavega ekki verið þögguð í hel, líkt og til dæmis Lilja Mósesdóttir sem kom með beinskeyttar tillögur gegn hrægömmum og öðrum skepnum sem sugu allt laust fjármagn úr hagkerfinu.

Sem er viss vísbending um skaðleysi Ingu, þó henni hafi vissulega orðið það á að fá hæft fólk með sér i framboð.

 

Það er þegar á reynir sem fólk afhjúpar sig.

Flestir hafa þó vit á að vera beggja blands, jafnvel kaupa sér skikkju sem má hafa á báðum herðum.

En grátkirtlarnir geyma ekki slíka visku.

 

Ingu Snæland tókst einfaldlega að vekja athygli á gjaldskránni.

Að það séu verðmæti í því að ná að plata kjósendur til að kjósa sig á þing.

Og þau verðmæti kosta.

 

Gömul saga og ný.

Aðeins skömm á upplýsingaöld að gjaldskráin sé leyndó.

 

Það væri þarft síðasta verk Ingu Snæland að upplýsa um hana.

Það væru þó spor sem lifðu hana.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

 

 

Segir Alþingi haldið í gíslingu

Öllum steinum velt.

 

Segir formaður utanríkismálanefndar og er þá líklegast að vísa í eigin þekkingu.

Sem væri í lagi ef hún væri á launum hjá þeim fjárfestum sem þegar sjá gróðann í markaðsvæðingu orkunnar en ekki þegar hún er trúnaðarmaður almennings, á launum hjá honum.

Þess vegna ætti hún að nýta næstu daga umræðunnar til að útskýra nokkur atriði sem hún hefur hingað til blekkt þjóðina um.

 

Af hverju fullyrðir hún að orkupakki þrjú snúist um neytendavernd þegar það stendur skýrt í regluverkinu að tilgangurinn sé hindrunarlaus orkuviðskipti milli landa. Eða eins og segir á vef Evrópusambandsins; "What is the aim of the "third energy package"? The aim is to make the energy market fully effective and to create a single EU gas and electricity market.".

Er hún að segja satt og Evrópusambandið að ljúga??

 

Er Evrópusambandið búið eða mun það endursemja lagatexta regluverksins þar sem einhliða fyrirvara íslenskra stjórnvalda koma fram??

Eða hvernig á erlendur fjárfestir sem þegar hefur eytt milljörðum og mun halda áfram að eyða milljörðum í undurbúning á lagningu sæstrengs til Íslands að vita að fjárfesting hans sé glatað fé?? 

Varla heldur ráðherrann að fjárfestar á evrópska efnahagssvæðinu ráði allir sem einn Íslendinga í vinnu við að lesa þingtíðindi þar sem meintir fyrirvarar Íslands á evrópsku regluverki koma fram??  Varla því eins og menn lesa stjórnartíðindi til að kynna sér íslensk lög, þá lesa menn sér til um regluverk hins innri markaðar á vef Evrópusambandsins.

Ef ráðherra trúir að íslensk þingtíðindi hafa lagalegt gildi á evrópska efnahagssvæðinu, þarna þar sem þessi "single EU electricity market" er starfandi, hvar er þá leyniplaggið með þingsályktunartillögunni þar sem þessir meintu fyrirvarar koma fram, og hvar er vísan í þekkt dómafordæmi þar sem innlend lög eru æðri regluverki hins innra markaðar.

Sú sem hefur velt öllum steinum ætti mjög auðvelt með að svara því.

 

Loks ætti formaður utanríkismálanefndar að útskýra í þingræðunni, ekki eins og hann sé á málfundafélagi í menntaskóla, heldur með rökum, hvernig orkupakki 4 samræmist stjórnarskránni eða svo vísað sé í hans eigin orð "enda höf­um við okk­ar eig­in stjórn­ar­skrá og byggj­um okk­ar málsmeðferð á ís­lensk­um lög­um".

Um orkupakka 4 má lesa þetta í Bændablaðinu;

"Í skýrslunni segir að orkupakki 4 sé „staðfesting á yfirþjóðlegum þætti orkustofnunar ACER.“ Mun framkvæmdastjórnin fylgja eftir áætlunum aðildarlanda þess samnings um frekari virkjanir, orkunýtni og umskipti til nýtingar á endurnýjanlegum orkulindum. Markmið ACER er að tryggja heildarnettengingu milli landanna sem aðild eiga að sameiginlega orkuneti ESB í gegnum þessa samninga.".

Gæti það hugsast að hún hafi ekki kynnt sér innihald orkupakka 4 eða þekkir hún ekkert til íslensku stjórnarskráarinnar??

Svona í ljósi þess að hún telur að valdaframsal til yfirþjóðlegrar stofnunar, ACER, samræmist henni.

 

Þingleg umræða er til að útskýra þetta fyrir íslensku þjóðinni.

Að láta það ógert er vísvitandi tilraun til að blekkja og þó það sem slíkt varði ekki við lög, þá banna samt hegningarlög slíkt athæfi þegar tilgangurinn er að "að skerða sjálfsákvörðunarrétt íslenska ríkisins".

Í raun ætti formaður utanríkismálanefndar að þakka fyrir að ennþá séu til þingmenn sem nenna að ræða þetta mál og gefa henni þar með tækifæri til að leiðrétta rangfærslur sínar.  Eða þá að færa sönnur á mál sitt.

En fullyrðingar og frasar eru ekki sönnur á máli, jafnvel ekki í keppni málfundafélaga menntaskólanna.

 

Það er nefnilega svo að þó hún hafi völdin í dag, þá eru þau ekki vís á morgun.

Og lærdómur þjóðarinnar eftir ítrekuð svik stjórnmálastéttarinnar, bæði í þessu máli sem og ICEsave, er að láta lög gilda.

Og landsala varðar við lög.

 

Sérstaklega þegar hún er ítrekuð.

Kveðja að austan.

Ekki horft til 4. orkupakka