ESB ætlar að hremma okkur.

 

Frá því að ESB beið hraklegan ósigur í fyrri þjóðaratkvæðagreiðslunni um ICEsave hefur bandalagið gjörbreytt vinnubrögðum sínum.

Hótanir og ógnanir dugðu ekki, að ráða fjölmiðlum og hagsmunaaðilum í atvinnulífinu dugði ekki, að nýta sér hefðbundnar valdamiðstöðvar dugði ekki.

Það þurfti meira til.

Ný taktík var mótuð.

 

Hugmyndin kom frá sigri Besta flokksins í Reykjavík, að gera út á Tómið og ópólitík, að allir ættu að vera hressir, fyndnir og bulla nógu mikið.  En samt með þeim undirliggjandi tón að fólk var orði leitt á hefðbundnum stjórnmálamönnum sem það upplifði sem spillta og vanhæfa.

Drögin að þessari nýrri stefnu var lögð fyrir seinni ICEsave kosningarnar með því að stofna hópinn Já-Ísland, og safna nýju liði í hann.

Hinir nýju liðsmenn komu úr Besta flokknum, tómhyggjan kom úr Besta flokknum, og þó sú kosning hafi tapast þá var það vegna þess að hið hefðbundna brást, forysta Sjálfstæðisflokksins náði ekki að smala saman sínu liði.

En hinu nýju bandamenn gerðu sitt, böndin við þá voru styrkt, þeir fengu fé og tækifæri til að móta hinar nýju aðferðir.

 

Forsetakosningarnar voru síðan gerneral prufa, að bjóða fram frambjóðanda um ekki neitt annað en brosið, og nota froðu og sýnd til að styrkja framboð hans.  

Síðan var keyrt á fullum styrk fyrir kosningarnar um hina nýju stjórnarskrá, tækist að skapa stemmingu um ekkert, gegn ímynduðum óvini, en fyrst og fremst, var hægt að virkja bakland Besta flokksins í landsmálapólitík, að nýta taktíkina, að gera það kúl að hugsa ekki sjálfstætt.

Froðan, sýndin, tómið, myndi sú aðferðarfræði virka?

 

Grundvöllur var kominn fyrir Bjarta Framtíð, framboðið sem á að ná þeim atkvæðum sem flýja viðbjóðinn sem núverandi ríkisstjórn er. 

Sem og að taka lungað af atkvæðum Ipad kynslóðarinnar sem er ekki ennþá búin að átta sig á að hlutverk hennar í lífinu er að hitta maka og geta af sér börn.

 

Snjallt, of snjallt til að hægt sér að eigna Hrannari og kó þessa hönnun  þó sýndin sé þeirra sérsvið.

Fjármagnið og hugsunin kemur að utan. 

Því sýnd verður ekki til úr neinu eins og allir markaðsfræðingar vita, hún kostar bæði fé og vit, hugsun og þekkingu.

 

Sá hlær best sem síðast hlær og  þann hlátur ætlar ESB sér.

Það á ekki að líða íslensku þjóðinni uppreisnina gegn fjárkúguninni og skuldaþrældómnum.

Skuldahlekkirnir eiga að hamrast um framtíð barna hennar.

 

Það er ekkert sem bendir til annað en að þetta muni takast hjá ESB.  

Hann Birna leiðir Sjálfstæðisflokkinn, Björt framtíð mun taka froðuna, Samfylkingin fær staðfasta ESB fylgið, VG þurrkast út að kalla, Dögun sér svo um lýðskrumið og hávaðann.

 

Niðurstaðan er þjóð án varna, evruskuldabréfið fellur.

Nýja stjórnarskráin fer í gegn og þjóðin verður ekki spurð.

Yfirtaka fjármagnsins yfir íslensku hagkerfi og þjóðfélagi er algjör.

 

Því Guð blessaði ekki Ísland.

Hann blessar ekki þjóð sem lætur sig neyð náungans engu varða.

Hann leyfir henni að uppskera sem hún sáði.

 

Skuldaþrældóm um ókomna tíð.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

Jón Gnarr í 5. sæti í Reykjavík norður

"Látið atvinnulífið í friði".

 

Hraustlega mælt.

En hver hóf þennan ófrið gegn atvinnulífinu???

Hver gerði samkomulagið við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn sem öll stefna ríkisstjórnarinnar byggist á???

 

Samkomulag sem kvað á um hæstu vexti á byggðu bóli sem dúsu handa erlendum kröfuhöfum svo þeir sættu sig við gjaldeyrishöftin??

Samkomulag sem kvað á um að endurskipulagning fjármálakerfisins ætti að miðast við hagsmuni erlendu kröfuhafanna en ekki hagsmuni íslensk atvinnulífs???

Samkomulag sem neitaði heimilum landsins um almenna skuldaleiðréttingu??

 

Samkomulag sem ríkisstjórn Íslands hefur samviskusamlega farið eftir, enda marghrósað af Alþjóðagjaldeyrissjóðnum, með þekktum afleiðingum.

Samkomulag sem dýpkaði kreppuna og festi þjóðina í viðjum skulda og hafta.

 

Hver gerði þetta samkomulag???

Kveðja að austan.

„Látið atvinnulífið í friði“

Margir að komast í þrot

 

Er grafarskrift ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur.

Í fjögur ár hefur hún fóðrað fjármagnið, árlega greitt óþarfa vexti upp á 60-70 milljarða.

Annars vega vegna heimsku heimskunnar, AGS lánið sem þjónaði engum tilgangi annan en þann að svelta bótaþega með því að sjúga fjármagn úr ríkissjóð og hins vegar vegna hávaxtastefnu hinnar algjöru heimsku, að ætla slá á gengisfall vegna tekjutaps þjóðarbúsins með hækkun vaxta.

 

Alþingismenn hafa spurt, hvar eru peningarnir, það varð Hrun, en peningarnir hafa verið þarna allan tímann, hundruð milljarða á kjörtímabilinu hafa farið í óþarfa vexti.  

Óþarfa ef tekið er mið af almannahagsmunum, þarfa ef markmiðið er að tryggja velferð fjármagnsins.

Sem er hin eina velferð sem ógæfufólkið hefur tryggt.

 

Grafarskriftin er hungurjól fyrir aldraða og öryrkja en líka fyrir hinar fjölmörgu barnafjölskyldur þar sem endar ná ekki saman.  

Íslenska hagkerfið hrundi aldrei, það var aðeins Sýndarhagkerfið, pappírsviðskiptin, raunatvinnulífið stóð keikt á eftir og í raun hefur þjóðin aldrei haft hærri tekjur en síðustu 2 ár.

Samt sveltur fólk, samt eru hungurjól.

 

Það er vegna þess að verðmæti hafa verið sogin úr raunhagkerfinu til að fóðra pappírstígrisdýrin svo þau nái sínum fyrri styrk.

Það er skýringin á örbirgðinni, á eymdinni sem bankar upp hjá svo mörgum fjölskyldum þessa lands.

Eymd sem fer vaxandi með hverri mínútunni.

"Lífeyririnn dugar ekki fyrir framfærslu. Á sama tíma og vöruverð hækkar um 50% standa lífeyrisgreiðslur að mestu leyti í stað,“ segir Guðmundur. Hann segir Öryrkjabandalagið hafa orðið vart við að þeim hafi fjölgað mikið sem hafa ekki lengur efni á að borga af húsnæði sínu og segir hann að umsóknum hjá hússjóði bandalagsins hafi fjölgað mikið. „Kreppan er virkilega að koma fram núna,“ segir Guðmundur í Morgunblaðinu í dag en illa staddir lífeyrisþegar skipti sennilega þúsundum. Hann gagnrýnir að á sama tíma og bætur hafi verið skertar".

Nöturlegra getur það ekki verið.

 

Var þetta það sem Guðfríður Lilja lagði upp með þegar hún bauð sig fram fyrir Vinstri Græna???  Að vera konan sem kom á hungurjólunum??

Var það þetta sem Ögmundur Jónasson ætlaði sér þegar hann yfirgaf fréttamennskuna fyrir stjórnmálin??  Að fá þá grafarskrift að á hans vakt hækki ekki bætur móti 50% hækkun vöruverðs.

Hann ætti að vita manna best í hvað lúxus þetta fólk lifði fyrir Hrunið, nógu margar ræður hélt hann þar um á meðan góðærið stóð sem hæst fyrir Hrun.

 

Hvernig geta Guðfríður Lilja og Ögmundur Jónasson horft framan í fólk og útskýrt hungrið á sama tíma og lúxusvörur siðblindrar yfirstéttar renna út eins og heitar lummur.  

Ég veit að það er ekki erfitt að horfast í augun á félögum sínum sem eftir eru í VinstriGrænum, en þau hitta líka fólk, manneskjur, vini sína og ættingja, hvernig geta þau horfst í augun á nokkurri ærlegri manneskju??

 

Hungurleikar eru haldnir í tilbúnum heimi framtíðarskáldsögunnar.

Hungurjól eru haldin á Íslandi á því herrans ári 2012, sem er í dag, ekki í einhverri svartri framtíð martraðarskáldsögunnar. 

Í landi alsnægtanna þar sem smjör drýpur af hverju strái.  Höf og vötn  full af fiski, skepnur á beit hvar sem er litið, ylhús full af nærandi gróðri. 

Samt sveltur fólk, samt er fólk komið í þrot.

 

Á Íslandi á  því herrans ári 2012.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Margir að komast í þrot

Askja Pandóru var opnuð.

 

Útkoman var heift og hatur.  

Þjáningar saklausra, hryllingur ofbeldisins.

Til hvers???

Til að uppskera menn sem drepa konur???

 

Ef þetta er leiðin til lýðræðis þá vil ég frekar einræði.

En þetta er bara ekki leiðin, þetta er leið heimskra stjórnmálamanna á Vesturlöndum sem halda að þeir fái þægan lepp, en uppskera óvin margfalt grimmari og hættulegri en sá sem var fyrir.

 

Leiðin til lýðræðis er fetuð með upplýsingum og stuðningi, hvatningu og tilboði um von um betra og manneskjulegra líf.

Hún er víðfeðm og opin.

Hún er mannleg.

 

Og látum aldrei telja okkur trú um annað.

Kveðja að austan.

Blóðslóð í kjölfar arabíska vorsins

Betra er seint en aldrei.

 

Þessum samningi ber að fagna.

Með honum staðfesta stjórnvöld að þeim ber skylda til að nýta krafta ríkisvaldsins til að skapa úrræði fyrir fólk og fyrirtæki svo fólk geti unnið í stað þess að ganga um atvinnulaus.

Atvinnuleysi er ekki valkostur, það er afleiðing þjóðfélags sem nýtir ekki mannauð sinn og framleiðslutæki til hagsældar og velferðar allra þegna samfélagsins.  

Vegna þess að það er heltekið af pólitískum kreddum hagtrúarbragða kennda við frjálshyggju sem boða að fólk sé kostnaður en ekki manneskjur. Eigi aðeins  að nýtast þegar þess er þörf en eigi að geymast þess á milli í frysti.  Eða í örbirgð fátæktar og ömurleika. 

 

Að sjálfsögðu er helfarastjórnin okkar aðeins að þessu til að afla sér atkvæða fyrir komandi kosningar.  

En skiptir engu, gott er gott þó illur hugur búi að baki.

Það er síðan okkar að tryggja að þetta auma fólk fái aldrei aftur tækifæri til að þjóna ómennskunni, að við losum okkur við alla Leppa og Skreppa hins skítuga fjármagns úr stjórnarráðinu.

Ef fólk lætur platast þá uppsker það aðeins áframhaldandi níðingsskap af hálfu stjórnvalda.  Ef það kýs meðreiðarsveina Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, þá uppsker það þúsund milljarða skuldhlekkina um almannasjóði og getur kvatt velferð og nútíma lífskjör um ókomna tíð.

 

En þetta er hið ókomna ef, í núinu eru stjórnvöld loksins að framkvæma einhvern ærlegan hlut.

Á morgun fáum við kannski fréttir að það eigi að forða öryrkjum frá hungurjólum og kannski hinn fáum við fréttir af skuldaleiðréttingu handa heimilum landsins.

Kosningajól eru ekki nema fjórða hvert ár og um að gera að njóta réttanna.

 

Verði ykkur að góðu.

Kveðja að austan.

Langtímaatvinnuleysi ekki eðlilegt

Flestir treysta Ruv.

 

Ætli þarna sé ekki komin skýring þess að ekkert hefur verið gert fyrir heimilin í landinu frá Hruni.

Það þarf ekki að hjálpa fólki sem vill hlustar á Ruv og trúir öllum þeim meintu sérfræðingum sem segja að ekkert sé hægt að gera fyrir það.  

Og þetta traust á Ruv er skýring þess að það þarf ekki að fjalla um þá ógn sem eignarhald amerísku vogunarsjóðanna á íslenska bankakerfinu er.  Það er mikilvægara að flytja góðar fréttir af Evrópusambandinu.

Eina spurningin er hvað fór úrskeiðis í ICEsave, af hverju treysti fólk Ruv en fór samt ekki eftir ráðleggingum stofnunarinnar, að segja Já við ICEsave annars myndu himnarnir hrynja.

En Ruv-ararnir hafa fundið svarið við því.

 

Þögn.

Kveðja að austan.

Flestir treysta RÚV og mbl.is

Verður næsta málþing Háskóla Íslands um Grikkland??

 

Og velheppnaðar aðgerðir AGS þar í landi.

Rektor Háskóla Íslands mun örugglega ekki slá á móti smá fjárframlagi frá mútusjóði ESB til að mæra hina grísku endurreisn.

Enda stóð Háskóli Íslands, að Stefáni Már Stefánssyni lagaprófessor, dyggan vörð um fjárkúgun breta gagnvart íslensku þjóðinni.  

Og ekki stóð á háskólamönnum að útskýra fyrir þjóðinni hvað gengislánin voru lögleg, eða alveg þar til Hæstiréttur dæmdi þau ólögleg.

Háskólinn er í æfingu, hann þáði mikið fé fyrir að mæra útrásina, jafnvel fram yfir fall hennar.  

 

Það eru ekki háskólamennirnir sem hafa barist fyrir leiðréttingu á skuldum heimilanna, þeir hafa dyggilega staðið vörð um verðtrygginguna, eða þar til Hæstiréttur dæmir hana líka ólöglega.  

Háskóli Íslands hefur í langan tíma aðeins haft eitt prinsipp, réttinn til að þiggja fé til að afskræma fræði í þágu valds og fjármagns.  

Fyrir pening færðu alltaf jákvæða álitsgerð, sama hvert málefnið er, alltaf er fundur flötur sem óvart passar inní hagsmuni þess sem borgar.

 

Það er því lýsandi á sama tíma og heimilum blæðir út vegna efnahagsráðstafana Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, sem hafa dýpkað kreppuna og aukið neyð skuldara landsins, að þá er haldið ráðstefna um fjármálakreppu með og án evru.

Evrópa er að blæða út vegna evrunnar, og samt geta húmoristarnir í Já Íslandi komið á svona ráðstefnu. 

Og Ruv mun mæta, og mæra hinn mikla árangur sem náðst hefur í efnahagsstjórn á Íslandi, að ég tali ekki um hinn mikla árangur evrunnar í Ítalíu.  

Samt er síamstvíburinn, Já Ísland og Ruv dálítið seinheppið, þessi ráðstefna hefur örugglega verið ákveðin fyrir nokkru, þegar hugsanlega var hægt að finna einhver jákvæð teikn frá Ítalíu.

Svo sagði Berlusconi að Ítalía stæði á barmi hengiflugs, og ákvað að bjóða sig fram.  Við þessa einu yfirlýsingu hrundi stjórn ESB á Ítalíu eins og spilaborg.  Hún var fljótari að falla en fyrri leppstjórn Þjóðverja þar í landi.

 

Þess vegna er hugsanlegt að sendiherra Ítalíu verði án umboðs á morgun, allavega er húsbóndi hans flúinn.

Og það liggur í loftinu að ítalska þjóðin vilji líruna á ný, því hún kýs atvinnu og velmegun í stað réttar fjármagnseiganda að fara með allan þjóðarauðinn úr landi, til Berlínar.  Sem er eini ávinningurinn af evrunni.

 

En þetta er aukaatriði fyrir Háskóla Íslands, hann hefur þegar fengið borgað, who cares með akademískan heiður.  Eða siðferðislega forsendu þess að styðja alla ómennsku Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.  

Össur mun mæta gleiðbrosandi og rifja upp sögur af evrunni og gullinu sem hún hefur fært Evrópu.  Og fer rétt með því hann lifir hægar en tíminn líður.

Hvað Seðlabankinn er að gera þarna er önnur spurning, ætli þetta sé ekki liður til að minnka kaffikostnaðinn innan stofnunarinnar, starfsmenn hans hljóta að fá frítt kaffi á þessari ráðstefnu.

 

En á meðan skrípóið hefur sinn gang, blæðir almenning hægt og hljóðlega út.

Svona er firring valdastéttarinnar, en fólki verður hugsanlega boðið uppá kökur.

Kveðja að austan.

 

 

 

Fjármálakreppa með og án evru

Gott fólk mætt í verktökuna.

 

Fyrir þúsund milljarðana.

Sorglegt því einu sinni vildi það vel.  Vann af heilindum fyrir góðan málstað.

Réttlæti handa almenningi í landinu.

 

Ríkisstjórnin, þessi sem neitar almenningi um réttlæti, hefur lengi lifað í skjóli Dögunar.

Bæði hefur hún sótt þingstyrk í eina af hennar gömlu birtingarmyndar, þingmanna Hreyfingarinnar, allra að tölu, sem og þegar neyð heimilanna var orðin svo sýnileg að eitthvað varð að gera, þá fékk hún stuðning gömlu "borgaraskæruliðana" við ómál eins og aðförina að stjórnarskránni eða sérstaka arðránsskattinn á landsbyggðina sem þegar er farinn að valda byggðarröskuninni hinni seinni.

Bandamenn skæruliðanna eru menn eins og Þorvaldur Gylfason, aðdáandi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins númer eitt á Íslandi, Guðmundur Gunnarsson fyrrverandi formaður  Rafiðnaðarsambandsins. sem tók gagnrýnislaust undir allar ICEsave fjárkröfur breta og mikill aðdáandi níðingsskapar ESB gagnvart grísku verkafólki  og Stefán Ólafsson prófessor, helsti réttlætismaður stefnu ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur gagnvart heimilum landsins.

Félagsskapur sem segir allt fyrir hvað Dögun stendur.

 

Það er mjög dapurt fyrir Hagsmunasamtök heimilanna að sjá þessa fyrrverandi formenn sína í þessum félagsskap.  Vekur upp spurningar um meint árangursleysi samtakanna,  málstaðurinn algjör, snertir tugþúsundir landsmenn beint, en samt hefur fjármagnið farið sínu fram.  Ekki að ég dragi einlægni þessa fyrrverandi formanna í efa, en efast um sýn þeirra á vandann, kannski  vöru þeir aldrei að berjast við réttan andstæðing.

En þetta er ekki í fyrsta skiptið í sögu mannsins þar sem hluti andspyrnu gegn kúgun og ofbeldi bilar.  Fólk hefur bugast undan ótta, þrýstingi, eða það sem algengast er, peningum.

Fyrirsögn þessa pistils vísar í það síðast nefnda.  

 

Áhrif amerísku vogunarsjóðanna ná um allt þjóðlífið, það eru þúsund milljarðar í húfi fyrir þá, auðtekinn gróði sem þeir ætla ekki að gefa afslátt á.  

En það þarf að kosta til, það þarf að kosta til.  

Þögnin gagnvart hinni miklu vá, skringilegur málflutningur, allt þetta kostar pening.  En lítinn pening miðað við þann ávinning sem er í boði, algjör yfirráð yfir hagkerfi einnar þjóðar.

 

Sumum finnst þetta hörð orð, að bendla Dögun við verktöku, en ég spyr  þá á móti, er þetta algjör heimska, er til svona yfirgengileg heimska án þess að hún tengist hagsmunum???

Á að verjast skuldaþrælkun þjóðarinnar með nýrri stjórnarskrá sem þjónar þeim eina tilgangi að skapa úlfúð og illindin meðal þjóðarinnar á tímum þar sem samstaða hennar er lykilnauðsyn ef hún ætlar að komast af.

Á að mæta amerísku vogunarsjóðum og gjaldeyriskröfum þeirra með ofurskatti á sjávarútvegi, aðal auðuppsprettu þjóðarinnar???

 

Ég allavega vildi frekar vera bendlaður við sálarsölu en slíkan barnaskap og heimsku, að hafa ekki einu sinni þá sjálfsbjargarhvöt að verja sig og sína vegna þess að maður er svo auðblekktur með bulli.

Ég ætla ekki að bera slíkt uppá fólk, það eru takmörk hvað skotin eru föst á þessari síðu, vilji það sjálft bera af sér verktakatengslin með tilvísun í algjöra heimsku þá það um það, öllum er frjálst að ljúga upp á sig fávitaskap.

 

Það styður engin skynsemisvera böðla þjóðarinnar í ómálum svo þeir fái svigrúm til halda áfram óhæfuverkum sínum, að níðast á barnafólki, að svelta bótaþega, að eiga aðeins pening í vexti handa amerískum vogunarsjóðum en ekki í heilbrigðiskerfið eða velferðina, eða að svíkja land sitt í hendur ICEsave fjárkúgarana.

Eða tala um stjórnarskrá þegar þúsund milljarðar eru að falla á þjóðina.

Það er innbyggt í lífið að forðast að vera bráð rándýra, lífið vill lifa og fá færi að geta af sér líf, aðeins úrkynjuð mynd þess hleypur uppí opinn kjaft á rándýri og lætur það kjamsa á sér.

Það er ekki hægt að útskýra stuðning sinn við amerísku vogunarsjóðina með fávisku, þeir sem selja land sitt og þjóð hafa alltaf eitthvað uppúr krafsinu.

Og það er ekki til beinni stuðningur við þá en umræða um ómál, að sundra andstöðunni gegn þjónum fjármagnsins í ríkisstjórn Íslands með því að styðja "dægurmál" á alvöru tímum.

Frasinn að taka "málefnalega" afstöðu þegar menn réttlæta samstarf sitt við böðla heimilanna er ekki gjaldgengur á neyðartímum þegar líf og limir fólks er í húfi.  Hann fitar aðeins púkann á fjósabitanum, illskuöflin sem vilja land og þjóð hið versta, ævarandi skuldaþrældóm í hlekkjum vogunarsjóðanna.  

 

Þetta er sorglegt, þetta er sárara en tárum tekur.

Kveðja að austan.

 

 

 

Andrea og Þórður Björn í framboð fyrir Dögun

Það eru að koma kosningar, kosningar, kosningar.

 

En það versta er að skuli finnast nytsamir sakleysingjar (eða eru þetta flokksmenn???) sem skrifa undir pappíra með Steingrími Joð og Jóhönnu Sigurðardóttir.

Hvað hafa þessi tré gert þessu fólki að það eyðir bleki á pappír fyrir einskis nýt loforð fólks sem aðeins hefur gert eitt svikalaust.

Að svíkja allt sem það hefur skrifað undir.

 

Eru menn ekki kosnir í sveitarstjórn eða í stjórn verkalýðsfélaga, er ekki lýðræði í landinu, eiga menn ekki að gæta hagsmuna umbjóðenda sinna???

Af hverju er þá svikaríkisstjórninni enn einu sinni gefið frítt spil með lygar sínar og undirferli???

Eða er þetta einhver kvóti sem þarf að fylla fyrir lok kjörtímabilsins???  Að það þurfi að lofa samtals 30.000 þúsundum störfum til að hægt sé að gagnrýna stjórnvöld fyrir svikin loforð???

 

Þetta er ótrúlegt sjónarspil sem aftur vekur upp spurningar um samtrygginguna.

Um leikritið sem leikið er fyrir tómu húsi við Austurvöll.

Að það skipti valdið engu máli hvaða flokkar eru í stjórn á meðan stefnan er rétt.

Stefnan að gera hina ríku ríkari, að slá upp skjaldborg um dautt fjármagn og  nýta í þá skjaldborg eigur almennings.

 

Ég vona að þjóðin vakni ekki upp við vondan draum eftir kosningar, í ESB með þúsund milljarða evruskuldabréf hamraða um ríkissjóð.

En ég óttast það.

Í handbók ræningja, blaðsíðu eitt stendur, "auðveldast er að ræna þá sem ekki verja eigur sínar".

Íslenska þjóðin virðist ekki ætla að verja framtíð barna sinna í næstu kosningum, hún nennir ekki einu sinni að leiða hugann að ógn snjóhengjunnar, henni er sama um þjáningar fjölskyldunnar í næsta húsi.  

Hún er auðblekkt og því auðrænd.

 

En maður veit ekki, það voru mistök að reka Davíð úr Seðlabankanum.

Hann varð sár, jafnvel reiður, og hann hefur vettvang til að fá útrás fyrir reiði sína og sárindi.

Hann er sá eini sem hinir þúsund milljarðar þurfa að óttast, hann er sá eini sem heyrist í.

 

En dugar Davíð gegn Golíat, það er spurningin, þar er efinn.

Og vonin, að því virðist eina vonin því íslenska andófið þjónar í dag hinum þúsund milljörðum, talandi um stjórnarskrá sína eða arðránsskattinn á landsbyggðina.

 

Svo eiga náttúrulega þúsund milljarðarnir fjórflokkinn, eða hefur einhver heyrt umræðu um þá á Alþingi.  Þó er mikið talað á Alþingi, mjög mikið talað, en ekki um neytt af því sem máli skiptir fyrir framtíð barna okkar, um skuldaþrælkun þjóðarinnar, eða almennt um þann níðingsskap sem bankar og fjármálastofnanir í eigu amerísku vogunarjóðanna sýna almenningi.

Nei, fjórflokkurinn passar sig vel á að tala um EKKERT fyrir kosningar enda tala menn ekki gegn hagsmunum eiganda sinna.

Og kosningarnar munu því litlu breyta.

 

Nema Davíð leggi Golíat.

En gerist það tvisvar á fjögur þúsund árum???

 

Það er spurningin, þar er efinn.

Og þar er vonin.

Kveðja að austan.

 

 

2.200 ný störf fyrir atvinnulausa

Baráttumanni fórnað fyrir samtrygginguna.

 

Páll Vilhjálmsson hefur verið, að öðrum ólöstuðum, ötulasti andstæðingur þess sjónarspils og lyga sem kallað er aðildarviðræður við ESB.  Á öflugu bloggi sínu hefur hann haldið úti beinskeyttri gagnrýni á Evrópusambandið og afhjúpað lygavaðalinn sem einkennir allt ferlið kringum umsókn Íslands að ESB.

Enda hataður mjög af þeim sem þola illa sannleikann.

 

Páli varð á að segja of satt um VinstriGræna og var látinn víkja.

Andstæðingar umsóknarinnar að ESB skulu ekki í eina mínútu láta sér detta í hug að Páll hafi verið látinn segja af sér vegna þess að Smugan var logandi eða á öðrum stöðum þar sem menn með hérahjarta heigulsins safnast saman.

Samtryggingin sem rekur Heimssýn óttaðist að Páll héldi áfram að segja satt.

Að hann segði satt um hina raunverulegu ESB andstöðu Sjálfstæðisflokksins, að fjármagnið sem gerir út Hönnu Birnu og hefur tangarhald á Bjarna, að það vill í ESB, og það er vilji þess sem ræður þegar á reynir, ekki vilji almennra flokksmanna.

Það sást þegar á reyndi í ICEsave deilunni hver ræður í flokknum.

 

Að segja satt má ekki í klúbbi eins og Heimssýn.

Stjórnmál á Íslandi eru að stórum hluta leikrit þar sem flokkar skiptast reglulega á um hlutverk, en við skulum segja að svokallaður "æðri máttur" ráði í raun stefnunni.

Þessi "æðri máttur" er flókið samspil hagsmuna og valdajafnvægis sem við köllum dagsdaglega samtryggingu, eða samtryggingu fjórflokksins, eða "þjóðin ræður engu" þegar við erum í fýlu.

 

Það var þessi samtrygging sem rak Pál.  Því límið sem heldur henni saman er einn fyrir alla, og allir fyrir einn, hún stendur saman þegar að einum er vegið á annan hátt en þann sem er leyfður og er partur af leikritinu mikla sem leikið er daglega við Austurvöll.

Henni er líka mjög illa við sannleikann því sannleikurinn um hana rúmast illa innan þess sem við skilgreinum lýðræði.

Og að segja satt er meira guðlast en ef biskupinn færi með faðirvorið afturábak.

 

Sannleikurinn er nefnilega sá að það eru allir flokkar sáttir við þetta ferli.  

Það er mjög gott fyrir fjórflokkinn að hafa ESB umræðuna í svona limbói.  

Samfylkingin veit eins og er að ástandið er ekki mjög gott í Evrópu og krafan um skilyrðislausa aðild að sambandinu er ekki líkleg leið til að komast að kjötkötlum valdsins.  

Bæði Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn vilja ekki uppgjör um ESB, málið er það tilfinningaþrungið að það er ekki víst að flokkslímið héldi saman.  Flokkseigendurnir eru ekki öruggir um að þeir geti kúgað hinn almenna flokksmann til hlýðni.  

 

Það er betra að þreyta almenning, ala hann á blekkingum og lygum, setja upp leikrit, með eða á móti, og á meðan aðlaga þjóðfélagið hægt og hljótt ESB þar til einn daginn er það aðeins formsatriði að staðfesta endalok sjálfstæðisins, og endalok lýðræðisins á Íslandi.

Þennan sannleik óttast samtryggingin.  

 

Hún veit eins og er að hún er örugg þó á hann sé bent á bloggsíðum eins og þessari, en það gæti gilt annað ef Páll tæki af skarið og segði satt um fleiri flokka en VinstriGræna.

Ef Páll benti á að það væru aðeins tveir utangarðsflokkar sem væru einarðlega á móti ESB, Samstaða og HægriGrænir.  Flokkar sem eru um það bil með eitt prósent fylgi.  

Hin raunverulega ESB andstaða í Íslandi er ekki stærri, sem útskýrir af hverju það er verið í dag að innlima landið í áföngum í ESB.

 

Hinsvegar er blekkingin um meinta andstöðu fjórflokksins við aðild að Evrópusambandinu það  vel útfærð og fólk almennt á Íslandi það auðtrúa að sannleikur bítur ekki á það ef hann fer gegn stefnu foringjanna, að skynsamur maður eins og Páll hefði aldrei hætt stöðu sinni fyrir sannleikann.

En hann vanmat tryggðina sem ríkir innan samtryggingarinnar.

VinstriGrænir eru svo aumir því leikritið krafðist að þeir sviku sín helgustu vé.  Þeir mega við svo litlu greyin, að núa þeim svikin um nasir er líkt og að stela sælgæti af barni sem er alið upp að rétthugsandi foreldrum, sem náttúrlega enginn gerir sem sér sælusvipinn á saklausa barninu.

Það var hinn sári grátur þeirra sem hinir fulltrúar fjórflokksins innan Heimssýnar höfðu ekki hjarta í að hlusta á.

 

Lærdómur þessa farsa er því sá að þú mátt segja satt, það trúir þér enginn hvort sem er, en þú mátt ekki stela sælgæti frá barni rétthugsandi foreldra sem gefa aðeins mandarínu í skóinn.

Og þú mátt ekki græta ESB svikarana í röðum VinstriGrænna.  Innri líðan þeirra er nógu slæm fyrir.

 

Þetta er svo mikilvægt að það þjónar málstað Heimssýnar mun betur að hafa gufu sem framkvæmdarstjóra og bloggsíðu sem örfáar hræður lesa.  

Heldur en að láta Pál skrifa svo eftir verður tekið.

 

Enda andstaðan aðeins í nösunum á þessu fólki.  Hún er eins og baráttan gegn fátækt, fólk vill vel en það veit innst inni að það mun aldrei gera það sem máli skiptir, að takast raunverulega á við hana því þá þarf að skerða eitt hár á ríkum manni og það gengur náttúrulega ekki.

Ekki frekar en það gengur að ganga gegn valdinu sem öllu ræður.

Það vill inn.

 

Og Ísland mun fara inn.

Það má bara ekki segja það.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Hættur störfum hjá Heimssýn