Ólafur á ekki að tjá sig.

 

Hann á að vernda lýðræðið og stjórnarskrána. 

Hann á að grípa til aðgerða ef Alþingi bregst skyldum sínum að axla ábyrgð á að lúta framkvæmdarvaldi sem hefur hlotið dóm um fjárkúgun á sínum eigin þegnum.

 

Sem laug, sem blekkti, sem hótaði til að þvinga hina bresku fjárkúgun í gegnum þingið.  

Sem laug að um alþjóðlegar skuldbindingar væri að ræða.

 

"Vart þarf að hafa mörg orð um það hvað hefði orðið um lánshæfismat ríkisins ef íslensk stjórnvöld neituðu að standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar og semja vegna Icesave- málsins. Fyrir utan þá óvissu sem sá gjörningur hefði valdið þá er ljóst að lánshæfismat ríkisins hefði skaðast verulega enda hefði verið litið svo á að íslensk stjórnvöld væru að hlaupast undan alþjóðlegum skuldbindingum sínum."

 

Sem afsalaði dómsvaldi úr landi.

Sem afsalaði helgum rétti þjóða til að verja sig gagnvart fjárkúgun og yfirgangi.  

Sem afsalaði helgum rétti þjóða til að bregðast við greiðsluerfiðleikum eða yfirvofandi gjaldþroti.

Sem afsalaði fjárhagslegu sjálfstæði þjóðarinnar.

Og leyfði erlendu valdi að gera eignir þjóðarinnar upptækar ef hún gæti ekki staðið í skilum með öll sín lán, hvort sem þau tengdust ICEsave, eður ei.

 

Engin vörn, engin ákvæði um að þjóðin gæti leitað réttar síns.

 

Munum að greiðslubyrðin var óbærileg samkvæmt forsendum þessa landráðasamnings sem samþykktur var 5. júní 2009.

" Verði frumvarpið óbreytt að lögum má gera ráð fyrir miðað við þær forsendur sem að framan eru raktar að greiðslur úr ríkissjóði gætu orðið á bilinu 60–70 milljarðar kr. árlega á árabilinu 2017 til 2023, en helmingur þeirrar upphæðar árin 2016 og 2024. ".

 

Þetta athæfi ríkisstjórnar Íslands varðar við ákvæði hegningarlaga

"86. gr. Hver, sem sekur gerist um verknað, sem miðar að því, að reynt verði með ofbeldi, hótun um ofbeldi, annarri nauðung eða svikum að ráða íslenska ríkið eða hluta þess undir erlend yfirráð, eða að ráða annars einhvern hluta ríkisins undan forræði þess, skal sæta fangelsi ekki skemur en 4 ár eða ævilangt.

87. gr. Geri maður samband við stjórn erlends ríkis til þess að stofna til fjandsamlegra tiltækja eða ófriðar við íslenska ríkið eða bandamenn þess, án þess að verknaðurinn varði við 86. gr., þá varðar það fangelsi ekki skemur en 2 ár eða ævilangt. Sé þetta í því skyni gert að koma erlendu ríki til þess að skerða sjálfsákvörðunarrétt íslenska ríkisins á annan hátt, þá varðar það fangelsi allt að 8 árum.".

 

Bregðist Alþingi ekki við þessum brotum á lögum landsins, á forseti Íslands að bregðast við eins og stjórnarskrá Íslands kveður á um.

Að leysa upp Alþingi og skipa utanþingsstjórn.

Hafi forsetinn ekki kjark til þess, þá á hann að segja af sér.

 

Þetta veit Ólafur, og þess vegna tjáir hann sig ekki.

Hann bíður síns tíma.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

Ólafur tjáir sig ekki um Icesave

Ríkisútvarpið vann beint að hagsmunum breta í ICEsave fjárkúguninni.

 

En innanríkisráðuneytið vinnur greinargerð um veru FBI á Íslandi.

 

Voru þessir bandarísku lögreglumenn að grafa undan málstað Íslands í ICEsave deilunni???

Voru þeir að stuðla að íslensk stjórnvöld tækju að sér fjárskuldbindingar uppá hundruð milljarða??

Eru menn búnir að gleyma hvað fólst í bresku fjárkúguninni sem fréttaritari Ruv í London beitti sér ötullega fyrir.  

 

Þetta segir í umsögn fjárlagaskrifstofu fjármálaráðuneytisins um um ICEsave fjárkúgunina 

Þrátt fyrir að hér hafi verið reynt að leggja mat á hugsanleg áhrif á útgjöld ríkissjóðs á komandi árum er óvissan í þessum samningum veruleg. Verði frumvarpið óbreytt að lögum má gera ráð fyrir miðað við þær forsendur sem að framan eru raktar að greiðslur úr ríkissjóði gætu orðið á bilinu 60–70 milljarðar kr. árlega á árabilinu 2017 til 2023, en helmingur þeirrar upphæðar árin 2016 og 2024.

 

Árlegar greiðslur uppá 60-70 milljarða.

Krafa sem byggðist á lögleysu allan tímann.  Samt hefur fréttaritari Ruv í London staðfastlega haldið því fram í pistlum sínum að um skuld íslensku þjóðarinnar væri að ræða.  Alltaf fullyrt án fyrirvara.  Enginn efi, enginn vafi.  

Með stanslausum áróðri og blekkingum var reynt í ríkisfjölmiði þjóðarinnar, útvarpað frá íslenskri grund, ekki breskri, að fá íslensku þjóðina til að borga lögleysuna, til að borga fjárkúgunina.  

Hvaða hagsmuna var verið að gæta, þegar ekki var verið að gæta hagsmuni íslensks almennings???

60-70 milljarðar árlega í erlendum gjaldeyri eru miklir peningar.  Tvöfaldur árlegur rekstrarkostnaður Landsspítalans.  

 

Að innanríkisráðherra er að eyða kröftum sínum í að rannsaka ferðalag 2 bandarískra lögreglumanna sem fengu stórsniðuga hugmynd um kostun á djammferð sinni til landsins, á sama tíma þegar erlent vald stjórnar umfjöllun ríkisfjölmiðil landsins um mál sem varða lög um landráð, er með hreinum ólíkindum.  

Það er svipað eins og bærist tilkynning um vopnað bankarán þar sem byssum væri beitt, að ríkislögreglustjóri sendi víkingasveitin samstundis út að rannsaka meinta kannabisræktun í Flóanum.  Vissulega hugsanlegt lögbrot, en ekki til þess fallið að stöðva hið vopnaða bankarán. 

Vinnubrögð sem vissulega tíðkast í löndum þar sem ítök eiturlyfjaklíka eru mikil, það eru til dæmis mörg svoleiðis dæmi frá Mexíkó.  En það er vegna þess að þar er lögreglunni mútað.  Ef ríkislögreglustjóri sýndi sömu fáráð hér, yrði hann tafarlaust settur af og fjárreiður hans rannsakaðar.

 

En þeir sem ætluðu að fjárkúga ríkissjóð um 60-70 milljarða árlega, þeir mega allt.  Brjóta lög og reglur, fremja glæpi sína fyrir opnum tjöldum.

Hvað segir þetta um innanríkisráðherra??

Er hann samsekur, er hann mútuþegi, hefur nánum ættingja verið ógnað eða rænt, og hann þvingaður til að líta í hina áttina á ómerkilegt smámál??

Hvað sem veldur þá hlýtur að það vera annað en hrein og tær heimska,  það er fræðilega enginn svona heimskur að láta samverkamenn breta sleppa án ákæru, án dómsmeðferðar.

 

En forsenda réttarríkisins er að lög gilda í landinu um alla, undir öllum kringumstæðum??

Af hverju þá þessi æpandi þögn gagnvart samverkamönnum breta??? 

Af hverju eru þeir ekki látnir sæta ábyrgð gjörða sinna.

Er verið að bíða eftir að almenningur taki lögin í sínar eigin hendur, eru ekki vítin til að varast???

 

En ef stærsti glæpur Íslandssögunnar er látinn óátalinn, þá gilda ekki lengur lög og reglur í landinu.

Og þá er stutt í skrílsræðið.  Eða einræði.  

 

Að gera ekki upp ICEsave málið samkvæmt lögum og reglum landsins er prófsteinn á lýðræðið, á réttarríkið, og sá prófsteinn sker úr um hvort þjóðin sé ennþá sjálfstæð, eða leppar erlends valds fari hér með öll völd.  

Þá erum við eins og Noregur frá 1940 til 1945.

Lútum yfirráðum erlends valds.

 

Og Ögmundur mun þá fá sömu eftirmæli og þeir sem þar störfuðu fyrir hið erlenda vald af fúsum og frjálsum vilja.

Smán tengist þeirra nöfnum í skráðri sögu Noregs. 

 

Þá er illa farið fyrir góðum dreng sem lagði af stað með fagrar hugsjónir, að enda sem leppur fjárkúgara.

Í þessu máli er ekkert val.  

Kveðja að austan.

 

Ögmundur vinnur að greinargerð um komu FBI

Er verið að kaupa pappírskrónur fyrir skuldsettan gjaldeyri?

 

Er verið að skuldsetja íslensku þjóðina fyrir verðlausa froðu??

Og þar með að leggja drög að eyðingu innviða hennar líkt og nú á að gera almenningi á Kýpur vegna peningaþvættis í þágu glæpamanna.

Af hverju er þetta ekki rætt á Alþingi dag og nótt??

Af hverju er þetta ekki rætt á götum og torgum dag og nótt.

 

Vegna þess að ekkert annað snertir framtíð barna okkar á eins alvarlegan hátt og sá glæpur að taka gjaldeyrislán til að borga út froðu.

Og að hundsa það er verra barnaníð en nokkuð það sem við heyrt í annálum og fréttum frá því að land byggðist.

Því ekkert er meira níð gagnvart börnum en að slátra framtíð þeirra vegna nennu og sinnisleysis.

 

Sumt fær enginn ráðið við eins og náttúruhamfarir eða stríð brjálæðinga.

En annað er á okkar valdi að stöðva.

Skuldsetning framtíðarinnar vegna braskara er eitt af því.

 

Og það níð er ekki öðrum að kenna.

Kveðja að austan.

Gjaldeyrisútboð SÍ

Eigum við að fá að vera með í ákærupakkanum?

 

Og ákæra þá fyrir aðildina að IcEsave fjárkúgunarferlinu.

Hvað átti lánsmatið aftur að lækka mikið ef þjóðin segði Nei við ICEsave???

Voru nokkuð til neðri mörk í því dæmi??

 

Fjarstæðurnar sem haldið var fram, voru fyrir neðan allt faglegt vændi eða meðvirkni.  

Það var hreinlega verið að ljúga upp dökkri sviðsmynd í þágu fjárkúgara, og slíkt flokkast undir "Hlutdeild", og á ekki að láta órefsað.

 

Ef Kaninn vill ekki leyfa Ögmundi að vera með, eftir þetta þarna með FBI mennina, þá gæti hann alveg sent inn sína eigin kæru.  

Myndi styrkja hann mun betur í næstu kosningunum en gamall kommaáróður sem hvort sem nýtist bara ICEsave klíku Steingríms.

Og til að spara kostnað, þá er hægt að slá saman í eina Hlutdeildarákæru.

 

Símastvíburarnir Gylfi og Villi.  

Kúbumenn norðursins, Þórólfur og Gylfi.

Faglegu prófessorarnir Stefán og Eiríkur.

Skörpu þjóðfélagsrýnarnir Jónas og Illugi.

Rithöfundarnir ástsælu, Guðmundur og Einar Kára.

 

Svo nokkur dæmi séu nefnd um innlenda aðila sem studdu hina bresku fjárkúgun með ráðum, dáðum og lygum.

Sem er hlutdeild í stærstu fjárkúgun mannkynssögunnar.

 

Ákæra bandarískra stjórnvalda á hendur Standard & Poor er upphaf þess að keyptir leppar vogunarsjóða og annarra fjármálaníðinga verða látnir sæta ábyrgð gjörða sinna.

Það var gaman í veislunni hjá þessum taglhnýtingum fjármagnsins, á meðan ránsveislunni stóð.  Nóg að éta og drekka.

 

En nú er það skuldadagarnir.

Vatn og brauð á Hraunum heimsins.

 

Vegna þess að ef viljum ekki að glæpir séu norm samfélagsins, þá verður að hafa eina grunnreglu í heiðri.

Að glæpir borga sig ekki.

 

Jafnvel ekki á Íslandi.

Kveðja að austan.

Bandaríkin kæra Standard & Poors

"Að koma til bjargar" hefur fengið nýja merkingu.

 

Að skuldsetja almenning vegna fjárglæfra og brask með sýndarverðmæti er kölluð björgun.  

Það er það bjargar þeim sem bröskuðu.  

Á Ítalíu var nýlega verið að bjarga einum banka á kostnað almennings.  Hann hafði tapað gífurlegum upphæðum á skortsölu.  Orð sem aðeins innvígðir skilja.  

 

En hvernig er hægt að tala um slíka skuldsetningu almennings sem björgun??

Er það björgun að ef ég fer til læknis út af svæsinni lungabólgu, er hann þá að bjarga mér ef hann af meinfýsni sinni og sadisma setur ól um háls mér og herðir af.

Er hægfara kyrking björgun og allra meina bót???

 

Hvaða uppeldi fékk fólk sem notar orðið björgun um slíkt athæfi??

Hvað fær það til að nota jákvætt orð eins og "björgun" um neikvætt athæfi.  

Svona gengisfelling orða var mikið tíðkuð á fjórða áratug síðustu aldar, en almennt fordæmd síðan.

Hvað veldur að hún dúkkar aftur upp núna á 21. öldinni??

Hvaða annarlegir hagsmunir liggja þar að baki??

 

Er verið að réttlæta braskiðju??, eða þjónar tilgangur hinnar meintu björgunar, niðurbrot samfélaga og eyðilegging innviða þeirra, pólitískum tilgangi þess sem afskræmir tungumál og rökhugsun með slíkum öfugsnúning.

Ekki að ég ætli blaðamanni Morgunblaðsins slíkt, hann lepur aðeins upp orðaleppana í hugsunarleysi hins samdaunaða.  

En það þarf samt að staldra við.  

 

ICEsave fjárkúgun breta var svona meint björgun, gullinu og grænum skógum átti hreinlega að rigna yfir þjóðina ef hún skuldsetti sig upp fyrir rjáfur.  

Og þeir sem stóða fyrir henni, eru ennþá að.  

Næst ætla þeir að bjarga þjóðinni með því að afhenda hana amerískum vogunarsjóðum til eignar.

Takist að verjast þeirri atlögu, þá dettur þeim bara eitthvað annað í hug.  

 

Vegna þess að niðurstaðan, skuldaþrælkun heilla þjóða er markmið þeirra.

Gleymum því aldrei.

Kveðja að austan.

Kýpur of lítil til að bjarga?

Verðtryggingin hefur stolið 480 milljörðum frá heimilum landsins.

 

Af þeim árangri er Steingrímur Joð Sigfússon stoltastur af.

Gjáin milli þeirra sem eiga og þeirra sem skulda er síðan rósin í hnappagatið.

Annað sem hann vitnar í eru stolnar fjaðrir.

Kveðja að austan.

Lagði áherslu á þann árangur sem náðst hefur

Evrópusambandið leggur línur um hagvöxt.

 

Og þá neikvæðan eins og er í löndum Evrópusambandsins í dag.

Aðhald á krepputímum er eins og að koma bensínlítill að síðustu bensínstöðinni áður en lagt er á fjallvegi.

Og biðja um að dæla af tanknum, bíllinn þurfi að vera léttari ef klungur skyldi vera á leiðinni.

 

Svoleiðis eru Brusselráð.

Leiða til kreppu, samdráttar, stöðnunar.

 

Nema fyrir þá ofsaríku.

Þeir verða ennþá ríkari við að ræna náinn.

Og eru dyggir stuðningsmenn ESB.

Gróðafíkn skýrir þeirra stuðning.

 

En hvað skýrir stuðning annarra??

Kveðja að austan.

 

 

Afkoma ríkissjóðs 8,3 milljörðum verri en fjárlög 2012

Krónan er mælieining.

 

Ekki gerandi eins og þeir sem ætla ræna þjóðina telja henni í trú um.

 

Gengi krónunnar ræðst af kaupmætti framleiðslu okkar gagnvart framleiðslu annarra þjóða.

Þar að baki er enginn vilji eða skoðun, eins og föst gengisskráning er, heldur sá blákaldi raunveruleiki að þú flytur ekki meir inn en þú flytur út.

Sama lögmál og með fjármál heimilanna, þau eyða ekki meir en þau afla.  

 

Þessa einföldu staðreynd skilja allflestir, fyrr eða síðar, sem hafa borið ábyrgð á sínum eigin fjármálum.

Þú eyðir ekki meir en þú aflar.

Gagnrýnendur krónunnar hafa haldið fram röksemdum að sjálfstæður örgjaldmiðill dragi úr öflun, að nettóupphæð til ráðstöfunar sé minni en ella.

Verjendur krónunnar benda á að alþjóðlegur gjaldmiðill sé ekki sami hemill á eyðslu gagnvart öðrum hagkerfum eins og innlendur gjaldmiðill sem aldrei getur keypt meir en hann vinnur sér inn, sama hvað mörgum núllum sé bætt við hann með kjarasamningum eða fjármálagjörningum ýmiskonar sem blása upp krónugildi verðmæta.

Báðir aðilar hafa nokkuð til síns máls, í öllum lifandi kerfum takast ólíkir kraftar á sem mynda hið svokallað jafnvægi, allt á sitt þyngdarlögmál.

 

Til að skera úr um deilu þar sem rök eru með og á móti, þarf því dómara.  

Margir dómarar eru til kallaðir í þessu máli, en þeir sem eru lifandi eiga einn annmarka sem háir þeim öllum, þeir dæma út frá mati, bæði sínu eigin gildismati sem og mati á staðreyndum og samhengi þeirra.  Þeir spá og segja til um, en aðrir geta svo véfengt með gildum rökum.  

Og hver hefur svo rétt fyrir sér???

 

Einn er sá dómari sem er æðsti dómari hvers tíma, og það er sagan.  

Hún lýgur aldrei, það gerist sem gerist, og verður aldrei aftur tekið.

Þú rífst ekki við söguna, ekki nema þú sért sérstaklega heimskur, og slíkt gera yfirleitt aðeins fylgjendur pólitískra trúarbragða, kommúnistar, evrusinnar, frjálshyggjumenn, svo dæmi sé tekið.

 

Dómur sögunnar er skýr í þessari deilu.  

Hann segir að ef gjaldmiðill fær ekki að mæla raunveruleikann á hverjum tíma, þá virkar hann ekki sem gjaldmiðill fyrir viðkomandi hagkerfi.  

Hann hættir þá að vera mælieining, er orðinn gerandi, og er orðinn skaðvaldur.

Hann veldur kreppu, samdrætti, upplausn.

 

Þeir sem þekkja þennan dóm sögunnar, bentu á að evran væri ekki gjaldmiðill, hún væri pólitísk trú sem endurspeglaði ekki raunveruleika neins hagkerfis innan Evrópusambandsins.

Stofnendur evrunnar vissu þetta, og evran var þeirra pólitíska tæki til að ná fram efnahagslegum og stjórnunarlegum samruna evruríkja.  Eitt hagkerfi, eitt land.

Á meðan þeir eru að koma á þessu eina hagkerfi, eina landi, þá uppskera evrulönd niðurstöðu dómsins.  Samdrátt, kreppu, upplausn.

Óhjákvæmilegt, fyrirsjáanlegt.

 

Íslendingar sem vilja kasta krónunni fyrir evru, vilja vera þegnar slíks ríkis, og vilja tilheyra hagkerfi þess.   

Þeir vilja að þjóðin afsali sér öllu sjálfstæði.  

Pólitísku sjálfstæði, ráðstöfun skatttekna, uppbyggingu samfélagsins, kjarasamningum, bótakerfi, menntakerfi, eða allt sem þjóðin hefur möndlað hér með á eigin spýtur eftir heimstjórnina 1904.

En það verða greiddir skattar, það verður opinber þjónusta, það verða kjarasamningar.  Við höfum bara ekki lengur neitt með þá ákvörðun að gera.  

Í staðinn fáum við sameiginlegan gjaldmiðil, og réttinn til að eiga heima þar sem við viljum innan þessa stórríkis.

 

Þetta er kjarni þess sem evrutrúboðið snýst um og það á að hafa kjark til að segja þjóðinni satt um markmið sín, um þann ávinning sem það sér og geta rætt gallana út frá raunveruleikanum, ekki lygavaðal trúboðsins eins og það hefur gert eftir að móti fór að blása í Evrópu.

Þetta þorðu kommúnistar, þeir þorðu að tala um eitt Sovét sem þeir vildu tilheyra.

Margt voru þeir, en þeir voru ekki gungur.

 

Þjóð sem vill halda sjálfstæði sínu, heldur í gjaldmiðil sinn.

Þjóð sem vill glata sjálfstæði sínu, tekur upp gjaldmiðil þess ríkis sem hún vill innlimast í.  

Hinir ósjálfstæðu vilja flestir tilheyra stórríki Evrópu, en svo eru nokkrir sem sjá sæluna í vestri, að við yrðum hluti af USA.

Ekkert nema gott um það að segja, en menn eiga að segja satt, segja hver tilgangur þeirra er.

 

Hvort sem það er evran eða ríkisdalur, þá hefur allt sínar afleiðingar sem menn eiga að hafa kjark til að ræða út frá staðreyndum þar sem menn ræða kosti  og galla þess fyrirkomulags sem menn leggja til.

Umræða lyginnar olli efnahagshruni hér 2008, þjóðin var rænd, og í dag er verið að svívirða hana.

Við ættum því að vera búinn að brenna okkur nóg á lygaumræðu.  Það er óþarfi að setja höndina aftur í eldinn til að athuga hvort það hafi bara verið tilviljun að hann brenndi síðast.

 

Og munum að það erum við sem mótum framboðið.

Ef við kjósum lygar og blekkingar, því við nennum ekki að nota það vit sem guð gaf okkur, þá fáum við umræðu lyga og blekkingar.

En við eigum þá ekki að gagnrýna þá stjórnmálamenn sem við buðum að borði umræðunnar.

Við eigum að líta í eigin barm.

 

Þess vegna eigum við ekki að kalla stjórnmálamenn okkar spillta aumingja eins og fólki er mjög tamt.

Þeir eru það sem við vildum að þeir væru.

 

Hvorki betri eða verri.

En við sjálf.

Kveðja að austan.

 

 

Meirihlutinn styður krónuna

Svona eru kosningamálin búin til.

 

Grómteknir kommúnistar standa stilltir á beinum röðum, bíðandi að halda niður í námur vogunarsjóðanna.  Halda á sér hita með því að ræða gamlar sögur í kaldastríðinu.

Sést hafi til FBI, þeirra menn staðið vaktina og hindrað ásóknina.  Jafnvel vísað sjálfum Hover úr landi.

 

Á meðan eru tugir, ef ekki hundruðir útsendarar vogunarsjóðanna að störfum í þjóðfélaginu að því eina markmiði að breyta fólki í þræla.

Vegna vaxtastefnu AGS bætast tugir milljarðar árlega í hítina sem sogin verður úr þjóðfélaginu eftir kosningar.

Mun hærri upphæð en kostar að reka spítalakerfi landsins.

 

Svo er þjóðin hissa að heilbrigðiskerfið er komið í öndunarvél, alveg að þrjóta örendið.  

En að snúast gegn vogunarsjóðunum og leppum þeirra. 

Það hvarflar ekki að henni.

 

Skyldum við fá fréttar á morgun að Bjarni Ben biðji um skýrslu um starfsemi kínverska sendiráðsins, eða hvort búið sé að rannsaka Kleifarvatn?

 

Samt má ekki dæma þá hart.

Þeir eru aðeins að anna eftirspurn.

 

Þjóðin bað og þjóðin fékk.

Kveðja að austan.

Óskar eftir greinargerð

Á stund sannleikans gerir fólk það sem þarf að gera.

 

Það verndar framtíð barna sinna.

Það verst ofríkismönnum. 

Það ver samfélag sitt.

 

Þetta er kjarni þess sem fólk getur sameinast um.  

Aðeins þetta getur verið grundvöllur framboðs þjóðarinnar gegn vogunarsjóðunum, gegn verðtryggingunni, gegn þeim þrengingum og harðindum sem munu ganga yfir landið eftir kosningar þegar ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar mun mögnunarlaust gera allt sem ógnarvald fjármagnsins biður hana um.

Þeim  sem hugnast ekki sú framtíð, geta ekki skorast undan.  

Þeir eru ekki menn, þeir hafa ekki rétt til að geta af sér líf, ef þeir verja ekki sig og sína þegar að er ráðist.  

 

Á stund sannleikans geta þeir ekki logið af sjálfum sér.

Og ekki logið að öðrum.

 

Menn hætta að hafa skoðanir á hvað þarf að gera, heldur gera það sem þarf að gera.

Á þessu tvennu er reginmunur, það fyrra er vopn óvinarins, sundurlyndið, það seinna er vopn lífsins, leið þess til sigurs.

 

Ég hef í nokkrum pistlum orðað þessa hugsun, og þeir pistlar hafa verið lesnir.

Fengið fyrir þá hrós, fengið fyrir þá læk, og þá mest hið hljóða, að fólk kemur aftur og aftur til að lesa hugleiðingar um hvað þarf að gera svo börnin okkar eigi að eiga minnstu von um framtíð.

Aðra framtíð en þá sem óvinurinn eini ætlar þeim, fátækt, skuldaánauð, deilur, róstur.

 

Nú er svo komið að orð duga ekki lengur, það þarf aðgerðir. 

Við erum ekki mörg, ekki nógu mörg til að fara í framboð í dag.  Það eru skilaboðin sem ég hef fengið frá flokki lífsins, Samstöðu.  Á því eru margar skýringar, en sú stærsta er að Samstaða er sönn og heil, og Liljan okkar góða segir satt og rétt frá í þjóðmálaumræðu sem nærist á falsi og blekkingum.

Sem segir aðeins eitt, grunninn vantar.

Og þann grunn þarf að múra upp.  

Það er okkar hlutverk, okkar sem hafa upplifað Stund sannleikans, og vitum að við eigum ekkert val.

 

Þess vegna hef ég ákveðið að virkja hliðarsjálf mitt, Hreyfingu lífsins, sem var upphaflega smá gjörningur um hvernig Bylting lífsins gæti átt sér stað.  

En er orðinn Alvara lífsins, tæki til að halda utanum um andóf mannsins gegn þeim ógnaröflum sem sækja að framtíð barna okkar.  

Tæki sem smíðar vopnið eina sem óvinurinn eini á ekki svar við.

Ég hef orðað þessa hugsun til samherja í Stríði lífsins og ætla að endurtaka hér þau hluta af þeim orðum, vegna þess að þetta er hugsun sem allir sem eiga líf sem þarf að vernda, þurfa að skilja.  

 

"Spurningin sem ég hef reifað, er ætlar fólk að gefast upp, eða ætlar það að berjast þó engin sigurfrægð er í boði. Og ef fólk ætlar að berjast, þá hvernig??? Endurtaka sömu mistök, aftur, eða nota einu sinni heilbrigðu skynsemi sína til að sjá að óhefðbundið ástand kallar á óhefðbundin vinnubrögð.

Ástandið í dag er án fordæmis, því er einna helst hægt að líkja við aðdraganda seinna stríðs, og eftir að seinna stríð skall á. Ógnarvald herjar á samfélög, og það þarf að mæta því á þeim forsendum og eftir þeim aðferðum sem menn nota í stríði, þetta er ekkert annað en stríð eins og Michael Hudson benti réttilega á. ´Til dæmis stofna menn ekki stjórnmálaflokk til að mæta skriðdrekum, og menn nota ekki boga og örvar til að skjóta niður flugvélar.

Menn sameinast og grípa til þeirra vopna sem þeir hafa tök á og eru líkleg til valda ógnarvaldinu skaða. Og menn eru taktískir, það er grundvallar atriði. Menn eru hvorki óskipulagðir eða sundraðir. Hafi menn ekki afl til að mæta óvininum í opnum bardaga, þá grípa menn til skæruhernaðar. Og menn herja þar sem óvinurinn er veikastur fyrir. Skæruliðinn stjórnar árásum sínum, óvinurinn hefur ekki val hvar hann verst.

Þetta er ekki öfugt eins og menn halda á Íslandi þar sem fjölmiðlar valdsins stjórna umræðunni. Valdið er eins og þykkur múr utan um stóra borg. Hin hefðbundna leið til að rjúfa slíkan múr er að ráðast á hann þar sem hann er veikastur, þess vegna fundu menn upp múrbrjótinn. Hann er mikill kraftur sem einbeitir sér að einum veikum bletti. Ef sá blettur er ekki til, þá rjúfa menn ekki múrinn ef varnarliðið er nógu fjölmennt til að verja múrana. Og það ógnarvald sem við erum að glíma við, hefur nægan mannskap í það.

Þá er spurning að gefast upp eða hann nýtt vopn.

Konstantínópel stóð í yfir þúsund ár án þess að vera hertekin utan frá. Arabar urðu frá að hverfa, tyrkneskir ættbálkar náðu að leggja undir sig land Konstantínópels, en þeir náðu ekki að rjúfa múra hennar. Fyrr en soldáninn Muhamed annar fékk til sín færasta byssusmið þess tíma til að útbúa eina risafallbyssu, ein sú stærsta sem gerð hefur verið til þessa dags, og með henni var alltaf skotið á sama staðinn. Og að lokum kom skarð í múrinn, og borgin féll. Þetta er hugmyndafræði þeirrar tillögu sem ég vil að fólk ræði og athugi hvort að sé möguleiki. Að fólkið sem vill gera eitthvað, einbeiti sér að útbúa svona vopn sem rýfur skarð á múra valdsins. Og það vopn er útbreiðsla upplýsinga og staðreynda sem afhjúpar allt falsið og blekkingarnar sem er í kringum alla helförina gegn almenning. Sannleikurinn er eina vopnið sem peningar geta ekki keypt, eina vopnið sem þögnin getur ekki þaggað niður. "

Peningar geta keypt allt nema sannleikann, þannig er það bara.

Ég linka í athugasemdum á bloggsíðu Hreyfingu lífsins og Fjölmiðil hennar sem er fyrsta útgáfa af því sem gera þarf.

Í Hreyfingu lífsins er fólk sem spyr, Hvað get ég gert?? og segir, Ég get gert þetta???.

Allir sem hafa séð Mikka Mús og Guffa kljást við býflugurnar kveikja strax á þessari hugsun, ein býfluga stingur, en hana má kremja, þúsund í einni stungu er stunga sem flúið er undan.

 

Allt á sitt upphaf, eitt leiðir af öðru. 

Hér hafa margir komið inn, undir nafni, eða tilbúnu nafni, gagnrýnt margt, sagt sig sammála mörgu.

Margir hafa spurt, hvað er hægt að gera.

Þetta er mitt svar.  

Hafi aðrir betra, þá er það vel.  Skiptir ekki máli hvaðan gott kemur. 

Þeir koma sem koma vilja.

 

Aðalatriðið er að eitthvað sé gert.

Andófið er samanlagt með innan við 5% fylgi, yfirráð fjármagnsins er algjört eins og staðan er í dag.

Og verði svo í kosningunum í vor, þá fyrst er þjóðin í djúpum skít.  Það mun allt hrynja sem hrunið getur þegar vogunarsjóðirnir taka til að hirða upp gjaldeyristekjur þjóðarinnar.

Viljum við það??

 

Nei, segir Hreyfing lífsins.

En hvað með þig??

Kveðja að austan.