Valdaránið ógurlega.

 

Sem átti að vera framið af stjórnarandstöðunni vegna þess að hún skrifaði framkvæmdarstjórn ESB bréf, er núna búmmerang í höndum utanríkisráðherra.

Hann er sakaður um valdarán, því það var hann sem skrifaði fyrst bréf, og ekki talið honum til málsbóta að hann skrifaði bréfið til einhvers Letta, sem er lítil þjóð við Eystrasalt, og bað hann um að skila því til framkvæmdarstjórnar ESB að hann ætlaði ekki að ræða við sambandið um aðild Íslands að sambandinu.

Eina hugsanlega skýringin á þessari staðhæfingu, þó ákaflega langsótt sé, er að utanríkisráðherra hafi hugsanlega brotið gegn bjúrókratískri lagskiptingu valdsins innan ESB með því að stíla bréfið á einhvern Letta, hafi þannig gengið framhjá stækkunarstjóra ESB, hafi hugsanlega sáð fræjum metnaði til frekari valda í brjósti Lettans, og þá jafnvel hugsanlega, hugsanlega í sálu lettnesku þjóðarinnar.

Og því vilji íslenska stjórnarandstaðan mótmæla

 

Eða hvað??

Af hvaða tilefni fljúga þessi stóryrði um í umræðunni?? 

Valdarán, atlaga að þingræðinu.  Verjum lýðræðið. 

Hindrum ósvinnuna.

 

Sem er hver???

Bréf þar sem utanríkisráðherra segist ekki munu tala við ESB um aðild Íslands að sambandinu.

Eins og hann hafi stöðvað einhvers konar viðræður, skellt hurðum, yfirgefið með látum.

Eins og einhverjar viðræður hafi verið í gangi.

 

Sem er kjarni málsins, það gerðist ekkert.

Það var aðeins tilkynnt að það yrði ekki sem var ekki.

 

Ef eitthvað má segja um málið þá má benda á hvað bréf utanríkisráðherra er spúkí.

Það er eins og hann hafi uppgötvað að enginn hafi tekið eftir því í Brussel að hann hafi ekki verið í neinum viðræðum.  Eða kannski það sem verra er, að hann hafi mætt til Brussel, bankað á dyrnar, verið vísað til sætis, svo hafi enginn komið og talað við hann.

Og til að minna á sig, þá hafi hann einmitt skrifað bréfið til að taka það fram, að hann sé til, að hann sér einhver, mr. Svenson from Iceland, and not talking.

 

Það eru margar leiðir til að gera sig að fífli, og utanríkisráðherra fann eina.

En í ljósi hinna hörðu viðbragða, bæði innan þings og utan, viðbragða sem spruttu upp úr engu, þá er ljóst að um tilbúinn aulaskap er að ræða.

Hann er hluti af leikriti, þrautæfðu handriti þar sem allir leikendur þekkja sitt hlutverk.

Svona bjánagangur verður ekki til úr engu.

Því miður fyrir þjóðina, þá stjórna aular ekki landinu.

 

En þá má vissulega finna í stjórnarandstöðunni.

Kveðja að austan.

„Ekkert valdarán átti sér stað“

Fólkið sem studdi ekki þjóð sína.

 

Gegn ICEsave fjárkúgun breta, og barðist í raun til síðasta manns að þeim svikasamningum yrði þvingað uppá þjóðina, það mætti á Austuvöll í dag.

Fólkið, sem studdi 22 virkjanir til að hægt yrði að sjá 3 risaálverum , auk nokkurra smærri stóriðjuvera, fyrir raforku, en þær fjárfestingar voru taldar nauðsynlegar svo þjóðarbúið gæti staðið í skilum við breta vegna ICEsave samningana, það mætti niður á Austurvöll í dag, og mótmælti.

Fólkið, sem vildi loka sjúkrahúsum á landsbyggðinni, fjársvelta Landsspítalann, afskrifa skuldir eignarhaldsfélaga og auðmanna, en hundelta hinn almenna borgara ef hann gat ekki staðið í skilum með sínar stökkbreyttu skuldir, sem studdi ríkisstjórn sem lagði út hundruð milljarða úr almannasjóðum svo hægt væri að endurreisa hið fallna fjármálakerfi sem næst því sem það var fyrir Hrun,  sem ..... .

 

Það mætti á Austurvöll í dag til að mótmæla.

Mótmæla þeim gjörningi að utanríkisráðherra sendi bréf þar um að hann væri ekki lengur að ræða við ESB um aðild að sambandinu, og það sem meira er, að hann teldi að Ísland væri ekki umsóknarríki á meðan núverandi ríkisstjórn færi með völd.

Það mætti til að mótmæla ENGU.

 

Slíkt er einstakur viðburður í Íslandssögunni, og þó víðar væri leitað.

Jafnvel þó leitað væri í hirslum meistara fáránleikafarsans, ítalans Derio Fo.

Gæti samt átt sér samsvörun í súrrealík Jóns Gnarr, en þó einhverju sem er ennþá ósamið.

 

Látum það vera hvað fær þetta fólk loksins til að mótmæla. Og hvað það var sem það mótmælti ekki, heldur studdi í  gegnum þykkt og þunnt.

Látum það vera þó það sæti heima þegar þess eigin ríkisstjórn, sú sem fékk Alþingi til að samþykkja aðildarumsóknina að Evrópusambandinu, samþykkti að slá þeim viðræðum á frest, án þess að fá til þess formlegt samþykki Alþingis.

Látum það vera að ekkert hefur verið rætt við ESB um aðild frá því snemma árs 2013, og það mun ekki vera gert fyrr en í fyrsta lagi þegar Sjálfstæðisflokkurinn myndar ríkisstjórn með Samfylkingarbræðingnum.

 

En að þetta bréf, sem er ekki um neitt, annað en þegar þekktar skoðanir utanríkisráðherra, skuli hreyfa við fólki þannig að leggi út í garrann til að mótmæla á Austurvelli, það er sorglegra en tárum taki.

Því það afhjúpar algjöra hjarðhegðun þar sem engin sjálfstæð hugsun stendur í vegi.

Þetta er verra en nokkur dáleiðsla þar sem einhver skrípahegðun fylgir í kjölfar hljóðmerkis.

Því þetta er algjör hlýðni við kalli vogunarsjóðanna, hins sjúkasta forms hins arðrænandi fjármagns hinna ofurríku.

 

Vitandi vits, án nokkurrar afsökunar.

Er blásið til ólgu og upplausnar, á meðan ráðandi öfl í ríkisstjórn og Seðlabankanum, koma skuldum einkaaðila á almenning.

Tilbúin deila í sinni tærustu mynd.

 

Samsek er ríkisstjórn fjármagnsins.

Samsekir eru fjölmiðlamenn sem éta upp, í stað þess að spyrja.

Samsekir eru allir þeir sem þegja um landsöluna, en gjamma um það sem ekkert er.

 

Því það eru ekki bara hinir aumkunarverðu sem mættu niður á Austurvöll sem eiga að skammast sín.

Heldur líka þeir sem láta glepjast af sýndinni eins og um alvöru atburð sé að ræða.  Að leikararnir  séu alvöru fólk sem takist á um einhvern raunverulegan atburð.

Sem og allir þeir sem þegja á meðan launráð eru brugguð, á meðan framtíð barna okkar er seld.

 

Það á að vera meira í okkur spunnið.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

Um sjö þúsund manns á Austurvelli

Hvað þarf til að Píratar mótmæli??

 

Ekki var það frjálshyggjufjárlögin þar sem öllum tekjum umfram nauðsynlegan kostnað var ráðstafað í vasa fjármagnseiganda, með hinum svokölluðu tilbúnu skuldum ríkissjóðs vegna fjármálahrunsins. 

Aðrar þjóðir sem ráða yfir sjálfstæðum gjaldmiðli, fjármögnuðu sig í gegnum seðlabanka þjóðar sinnar, og greiddu af þeirri fjármögnun 0,eitthvað prósent vexti.

Það eina sem heyrðist úr herbúðum Pírata var krafan um frekari hagkvæmni sem er einhver reykvíska um frekari niðurskurð á landsbyggðinni.

 

Ekki mótmæltu Píratar því birtingarmynd auðræðisins sem fólst í yfirlýsingu Seðlabanka íslands að ef kjarasamningur færu eitthvað mikið yfir 2 % launahækkanir, að þá myndi Seðlabankinn sjá til þess að stýrivextir bankans æti upp allar þær launahækkanir.

Frelsi til sjálfstæðra kjarasamninga hefur hingað til verið talinn einn af hornsteinum vestrænna lýðræðisríkja, en sá hornsteinn var fjarlægður af Seðlabanka Íslands.

Og hefði átt að kalla fram ákaf mótmæli frá þeim í stjórnarandstöðunni sem er ekki í vasa auðsins.

Og jafnvel þeim sem eru kostaðir af auðnum, svona til að sýnast.

En Píratar mjálmuðu ekki einu sinni.

 

Fyrir örfáu dögum  síðan upplýsti Seðlabankinn síðan almenning um hvernig bankinn hygðist núna gera aðra tilraun til að koma skuldum einkaaðila yfir á almenning, það er ríkisvæða froðukrónur vogunarsjóðanna.

Ljóst er að Seðlabankinn hefði ekki upplýst þessa landsölu, nema fyrir lagi samþykki fjármálaráðherra, og ljóst væri að Sigmundur Davíð gæti ekki staðið gegn því, hafi hann þó nokkurn tímann hugsað sér að gera slíkt.

 

Aðeins ein manneskja hefur haft döngun í sér að upplýsa almenning um alvarleik þessa gjörnings, og hvaða afleiðingar hún hefði fyrir almenning og framtíðar þjóðarinnar.

Þessi manneskja er ekki Pírati.

Píratar hafa ekki sagt bofs um þennan gjörning.

Heldur eru þeir fremstir í flokki í þeim skrípaleik sem nú á sér stað, og kennt er við bréfið til einhvers Letta, sem átti að skila því til framkvæmdarstjórnar ESB, að íslensk stjórnvöld væru ekki í viðræðum við framkvæmdarstjórnina um aðild að sambandinu.

Eins og framkvæmdarstjórn ESB hefi tekið eftir því að íslensk stjórnvöld hafi ekki rætt við sambandið frá því snemma árs 2013, og myndu ekki gera það fyrr en í fyrsta lagi ný ríkisstjórn hæfi þær viðræður.

 

Ef Píratar væru andófsflokkur hefði þeir gagnrýnt þennan skrípaleik auðflokkanna, en þátttaka þeirra í fararbroddi vitleysunnar afhjúpar stöðu þeirra í íslenskri pólitík.

Stöðu sem er djúpt í vasa auðsins.

Þjóna aurnum á kostnað þjóðar.

 

Skrípaleikurinn sem Píratar kalla atlögu að þingræðinu, staðfestir líka hver mikil gæfa var yfir íslensku þjóðinni vorið 2009, þegar Sjálfstæðisflokkurinn hraktist úr ríkisstjórn vegna þess að flokksþing flokksins hafnaði tillögu um inngöngu í ESB.

Fyrir vikið voru almennir stuðningsmenn flokksins í stjórnarandstöðu þegar ICESave samningarnir voru kynntir fyrir þjóðinni.

Og höfðu einurð í sér að ganga gegn þeim samningu, og gerðu þar með útslagið að þeir voru felldir í tvígang í almennri þjóðaratkvæðagreiðslu.

 

Hefðu vinstrimenn, eða hið svokallað Andóf sem Píratar teljast fulltrúar fyrir, verið í stjórnarandstöðu, þá hefði auðurinn haft sitt fram, og þjóðin væri í verri sporum en Grikkir í dag.

Vegna þess að froðan er ekki bara tengd krónum, hún er líka í það efni sem fyllir upp huga tómhyggjunnar, sem einkennir íslenska Andófið í dag.

Froða sem gerir jafnvel kalkúna í búri að skynsemdarskepnum í samanburðinum.

 

Já, gæfan var með okkur þá.

En hún er ekki með þjóðinni í dag.

 

Aurinn sá til þess.

Kveðja að austan.

„Atlaga að þingræðinu“

Það hélar á síðum Moggans.

 

Og einhverjir sneplar frjálshyggjunnar í Evrópu, og hægriöfganna í USA eru einnig gegnumfrosnir, en á öðrum stöðum sjást engin merki um þetta grimmdarfrost sem hinir keyptu eða trúuðu þjónar Mammons þykjast sjá merki um.

Fullvita fólk deilir ekki um staðreyndir, það ræðir þær, reynir að túlka, setja í samhengi, afla sér gagna um þær, og svo framvegis.

En það véfengir ekki staðreyndir, eða reynir að telja fólk í trú um að það sé deilt um þær.

 

Blaðamenn Morgunblaðsins sýndu óvenjulegt hugrekki þegar þeir fjölluðu ítarlega, og á málefnalegan hátt um nýlegt málþing sem haldið var hér á landi um loftlagsvána, og afleiðingar hennar.

Hugrekki vegna þess að pólitískur ritstjóri blaðsins beit það í sig eftir að Bush yngri vinur hans trúði honum fyrir því, þegar ritstjórinn gegndi öðru og veigameiri embætti og fékk að heimsækja Bush á búgarð hans í Texas, að Cheney hefði sagt honum að það væri vinstrakjaftæði að mennirnir hefðu áhrif á loftslag jarðar, og ef það væru einhverjar marktækar breytingar, þá væri um að kenna gasi úr kýrrössum, ekki neinu sem kæmi frá kostunaraðilum hægri manna, vopna og olíuiðnaðinum.

Bush trúði Cheney, og Davíð trúði Bush.

Og hefur síðan ekki legið á þeirri sannfæringu sinni.

 

Loftlagsbreytingarnar hafa hins vegar áhrif á framtíð okkar allra, og það er dauðahvöt að láta peningahagsmuni örfárra, og almenna forheimsku hægri manna hafa þau áhrif að vandanum sé afneitað, eða tilbúnar deilur séu keyptar til að hindra markvissar aðgerðir mannsins gegn vánni sem ógnar lífi hans og tilveru.

Þess vegna hélar á síðum Morgunblaðsins þegar svona fréttaskýring er skrifuð, sem hefur öll einkenni hins tilbúna áróðurs, og hvort sem hún er skrifuð til að þóknast ritstjóranum, eða vegna forheimskunnar einnar samann, skiptir ekki máli.

Hún er jafn sorgleg fyrir það.

 

Ég ætla ekki að taka hana efnislega fyrir, vísa í ágæta frétt hinna hugrökku blaðamanna sem birt var 28. feb. síðastliðinn og heitir Reykurinn mengar enn loftið.

http://www.mbl.is/frettir/taekni/2015/02/28/reykurinn_mengar_enn_loftid/

þar sem meðal annars má lesa þetta;

 

Tób­aksiðnaður­inn mótaði aðferðirn­ar sem af­neit­un­ar­sinn­ar nota um þess­ar mund­ir til þess að skapa ásýnd þess að enn sé deilt um lofts­lags­vís­ind­in. Fólk er mót­tæki­legt fyr­ir því þar sem það vill ekki trúa því að þeirra eig­in lífs­stíll sé or­sök vanda­máls­ins, að mati Eriks Conway, vís­inda­sagn­fræðings.  .......

„Þetta skap­ar ímynd rök­ræðu. Ég segi ímynd rök­ræðu því það eru í raun eng­ar deil­ur inn­an vís­inda­sam­fé­lags­ins. Því á rök­ræðan sér stað í op­in­berri umræðu, ekki í vís­inda­tíma­rit­um. Þess vegna er þetta ekki vís­inda­leg rök­ræða leng­ur. Þetta er op­in­ber umræða og póli­tísk umræða. Það er til­gang­ur­inn. Ef þú vilt koma í veg fyr­ir lausn­ir þarftu að halda áfram að sann­færa fólk um að vís­ind­in hafi ekki kom­ist að niður­stöðu, að enn séu deil­ur í gangi og því sé ekki ástæða til að bregðast við strax. Til að halda uppi ásýnd rök­ræðu,“ seg­ir Conway.

 

Það er nefnilega ekkert nýtt undir sólinni hjá hægriöfgamönnum, guðfaðir áróðurstækni þeirra, Göbbels, fullmótaði næstum tæknina þegar á fjórða áratug síðustu aldar.

Mig langar hinsvegar að fjalla um tvennt sem stingur almenna rökhugsun.

 

Það fyrra má finna í þessum orðum;

 

Þeir taka ekki af­stöðu, vilja ekki taka þátt í leðjuslag þar sem efa­semda­menn eru sakaðir um að vera ómerki­leg leiguþý fé­gráðugra olíu­fyr­ir­tækja. Þeir falsi rann­sókn­ir sín­ar. Slík rök duga mörg­um, hver vill vera í liði með svo vondu fólki? Mestu ætti þó að skipta hvort niður­stöður „leiguþýj­anna“ séu studd­ar vís­indarök­um.

 

Getur keyptur maður haft rétt fyrir sér, og á ekki að taka mark á því þegar hann vísar í sannanleg vísindaleg gögn??

 

Hið augljósa í þessu samhengi er það að ef það er sannarleg vísindaleg umræða um vafa þá þarf hagsmunaaðili ekki að kaupa hina tilbúna deilu, eða kosta umræðu rangtúlkunar og útúrsnúninga.

Saklaus maður þarf ekki að kaupa dýran lögfræðing sem byggir málsvörnina á að varpa rýrð á rannsóknaraðila, eða skapa efa um það sem alltaf er hægt að efast um, svo ég vitni í fræga málsvörn O.J. Simpsonar.

Sem þýðir að þegar vísindaleg rök s liggja til grundvallar, þá er það samhengið eða túlkun þeirra sem þjónar gildi áróðursins, eða hinnar fyrirfram tilbúnu niðurstöðu.

Þó staðreyndum sé hafnað, og þó það sé logið og rangtúlkað, þá þýðir það ekki samt ekki að viðkomandi geti ekki sagt satt og rétt frá, þegar hann þarf ekki að ljúga.

 

Svo ég vitni í guðfaðirinn sjálfan, þá hafði hann vit á því að fá fulltrúa Rauða krossins til að kanna vegsummerki fjöldarmorða Sovétmanna á pólskum liðsforingjum í Katynskógi, og fá þá til að staðfesta að Þjóðverjar voru saklausir af þeim óhæfuverkum. En sú staðreynd, var ekki staðfesting þess að þeir væru saklausir af öðrum óhæfuverkum sínum.  En þessa staðreynd hafa aðrir afneitunarsinnar, þeir sem afneita helförinni, notað grimmt til að sanna að Auswitch og aðrar útrýmingarbúðir hafi verið nett sögufölsun bandamanna.

Það er nefnilega þannig að þegar ósvífinn hagsmunaaðili kaupir lygar, þá gjalda þeir sem efast, og færa fyrir því rök.  Það var ekki þannig að allir Þjóðverjar sem ferðuðust  um Bretland, og tóku myndir af hernaðarmannvirkjum væru njósnarar, bara allflestir, og bresk stjórnvöld gátu því ekki látið þá njóta vafans.  Hinir saklausu voru líka teknir.

Hinsvegar þekkjast alvöru fræðimenn strax, líkt og alvöru blaðamaður sem efast, þekkist frá þeim sem skrifar áróðursgrein.  Þeir þekkjast á því að þeir skrifa ekki staðleysur, rangtúlka ekki þekktar staðreyndir, hundsa ekki rök á móti, yrkja ekki óð til forheimskunnar.

Þeir skrifa ekki grein eins og þessa sem Mogginn birti í Sunnudagsblaði sínu.

 

Seinna atriðið sem ég vil benda á er hið mikla mál um efann.

Sem er alltaf til staðar, sem er alltaf hægt að rökstyðja.

 

Séu vís­inda­menn trú­ir sinni köll­un, heiðarlegri sann­leiks­leit, eins og þeir eru vafa­laust lang­flest­ir, eru þeir var­færn­ir. Og þá er komið að því sem marg­ir efa­semd­ar­menn úr röðum lofts­lags­fræðinga, óþægu þrjú pró­sent­in, segja. Þeir segja að við ráðum ekki enn yfir þekk­ingu sem hægt sé að nota til að full­yrða með vissu eitt­hvað um hlýn­un og or­sak­ir henn­ar. Menn byggi á get­gát­um. Einn þátt­ur valdi mik­illi óvissu, vatns­gufa sem er áhrifa­mesta gróður­húsaloft­teg­und­in.

 

Raunveruleikinn á samt svar við efanum, það gerist sem gerist.

Stundum reynist efinn réttmætur, stundum ekki.

Efinn til dæmis varðandi skaðsemi tóbaksreykinga dó út þegar flestir þeir sem trúðu hinum keyptu efasemdarmönnum, féllu frá úr krabbameini.  Þar með svaraði það ekki kostnaði að halda úti hinum tilbúnu efasemdum.

 

En efi er aldrei réttlæting þess að grípa ekki til aðgerða, þegar um alvarlegar afleiðingar er að ræða, afleiðingar sem eru jafnvel óafturkræfar.

Hagsmunaaðilar í kjarnorkuiðnaði gerðu út efa um að framleiðsluaðferðir þeirra væru svo öruggar, að óþarfi væri að íþyngja iðnaðinum með það sem þeir kölluðu óþarfa kostnaði svo sem mengunarvörnum, tvöföldum öryggisbúnaði, styrkleika mannvirkja og svo framvegis.

Bandaríkjamenn sáu að sér eftir að morðið á Karen Silkwood komst í hámæli, heimsbyggðin stóð á öndinni eftir slysið í Chernobyl, og Japan slapp fyrir horn eftir jarðskjálftann mikla fyrir nokkrum árum.

Sumt er nefnilega það alvarlegt að það má ekki gerast, og það er aldrei of miklu kostað til að hindra að svo verði.

 

Loftslagsváin er dæmi um slíkt.

Það hafa þegar komið alvarlegar vísbendingar fram um að maðurinn sé að kynda upp jörðina, þó vissulega séu fleiri sökudólgar en kolefnisiðnaðurinn, og það er öruggt að það muni hafa mjög alvarlegar afleiðingar fyrir framtíð mannsins.

Og við höfum ekki efni á að hundsa þessar hættur.

Eins og réttilega er bent á í áróðrinum, þá er ekki allt vitað, eiginlega er það fátt sem við vitum um veðrakerfin og samspil þeirra. 

 

Hverjar eru afleiðingarnar af eyðingu regnskóganna??

Mun stóraukið rennsli á ferskvatni í Norður höf, stöðva Golfstrauminn eða hnika honum til, og hvaða afleiðingar mun það hafa í för með sér?

Er Grænlandsjökull að fljóta upp og renna eins og leggur sig á haf út?

Verður sprenging á metangasi í andrúmslofti jarðar þegar freðmýrar Síberíu byrja að bráðna??

 

Við vitum það ekki en við vitum að þetta er ekki gott.

Ekkert frekar en ef stórveldin ákveða að sprengja allar kjarnorkusprengjur sínar í einu.

 

Því afneitunarsinnar sem keyra á efann, þeir sleppa því vísvitandi (og þar með er það blekking áróðursins) að minnast á hina hliðina á efanum.

Hvað ef líkönin hafa ekki rétt fyrir sér í hina áttina.

Að hækkun hitastigs jarðar hafi í för með stigmögnun sem umbreytir veðrakerfum heims í verðavíti, líkt og forsagan kann svo mörg dæmi um.

Og í þessum veðravítum liggja engin tækifæri, aðeins hörmungar.

Hörmungar sem benda enda á núverandi siðmenningu, en gætu vissulega verið upphaf aldar kakkalakkans, eða rottunnar.

 

Efinn er nefnilega oft þannig, að við höfum ekki efni á honum.

Og það felst í því að vera vitiborinn maður, að gera sér grein fyrir því.

Og bregðast við í tíma.

En ekki svo seint að annað tækifæri er ekki í boði.

 

Í sumu er nefnilega ekkert val.

Ekki ef þú átt líf sem þarf að vernda.

Kveðja að austan.

 

 

 

Grimmdarfrost í deilu um hlýnun

Fingraför vogunarsjóðanna fundust á vettvangi glæpsins.

 

Enda vandséð að þetta leikrit úr hringleikahúsi fáránleikans, þjóni nokkrum öðrum tilgangi en að draga athygli fólks frá raunverulegum atburðum, eða gjörðum sem ekki þola dagsljós umræðunnar, eða þá athygli sem lýðræðisleg ákörðunartaka hefur í för með sér.

 

Af hverju er steindautt mál, allt í  einu orðið mál málanna??

Af hverju loga samfélagsmiðlar um eitthvað sem skiptir engu máli??

Af hverju er Vöggur litli svona feginn, að hann klappar upp bréf sem enginn skilur, og enginn ber ábyrgð??

Af hverju fagna stuðningsmenn ríkisstjórnarinnar því sem ekkert er??

 

Þessi stjórntækni er þekkt, meira að segja Hollywood gerði bíómynd þar sem einhver forsetinn pantaði styrjöld frá almannatengli sínum, því skoðanakannanir höfðu verið eitthvað neikvæðar.

Í raunveruleikanum má minnast á tilbúna styrjöld, þegar óvinsæl herforingjastjórn í Argentínu, hóf styrjöld við Breta út af Falklandseyjum, varð mjög vinsæl fyrir vikið, en reiknaði ekki dæmið til enda, og féll að lokum.

Í hernaði er þetta kallað blöffárás, þekkt dæmi þegar bandamenn settu upp tilbúnar herbúðir þar sem styst var að sækja yfir Ermasundið.  Höfðu þar alla athafnasemi mjög augljósa, en gerðu sitt ýtrasta til að fela hina raunverulegu hernaðaraðgerð, sem var innrásin í Normandí.

 

Á Íslandi hefur Bjarni Ben greinilega knésett Sigmund Davíð varðandi uppgjörið við hrægammasjóðina, og leið Seðlabankans, kennd við þau Steingrím og Jóhönnu varð ofaná.

Og hvernig á þá Framsóknarflokkurinn að halda æru og andliti??

Þegar hann þolir ekki umræðu hinna svikinna kosningaloforða.

 

Jú, með svona bréfi sem er rugl frá A til Ö.

Og Bjarni Ben tekur þátt í hráskinsleiknum, því hann vill heldur ekki hið bjarta kastljós umræðunnar á landsöluna hina seinni.

Þegar þjóðin er skuldsett í erlendum gjaldeyri svo hægt sé að borga út froðueign hrægammanna.

Kallað bandalag andskotans, þekktasta dæmi þar um þegar Stalín samdi við Hitler um skiptingu Póllands, og markaði þar með upphaf seinna stríðs.

 

Og líkt og þá gengur hjörðin í takt, kastandi dósum á raunveruleikann, verjandi óhæfuna út í gegn.

Rosalega gaman fyrir flokkshestana að rífast í takt um Ómál, sem engu skiptir, sem löngu hefur lifað sína tilveru.

 

Í raun steindautt fyrir utan að það afhjúpað tengsl Pírata við hrægammana. Þegar á reyndi þá fá kusu þeir hlutverk í leikritinu eina sem leikið er niður við Austurvöll.

Leikritinu sem kallast, "Seljum þjóðina", og þiggjum þóknun fyrir.

 

Gömul saga og ný.

Það er alltaf einhver falur fyrir aurinn.

 

Og það má alltaf selja þjóð sína.

Kveðja að austan.

 

Óeðlilegt samráðsleysi ráðherra

Upplifum við sögulega sátt??

 

Milli ESB og Framsóknarflokksins.

Báðir aðilar úti á túni, eins og sæmir sönnum bændaflokkum.

 

En hvað útskýrir þessa aumkunarverðu tilraun utanríkisráðherra til að skýra það sem enginn skilur.

Og allra síst hann sjálfur.

Eins og hann hafi sjálfur ekki lesið bréfið sem sent var einhverjum Lettum.

 

Hvaða lending er það að draga í efa að Lettarnir hafi áframsent bréfið, eða að talsmaður ESB hafi ekki lesið viðkomandi bréf?

Eða ekki skilið það.

Eða eitthvað.

 

Svona rugl fer langt með að toppa hina meintu björgunarpakka ESB, sem gerðu allt annað en að bjarga efnahag þeirra þjóða sem urðu aðnjótandi hinnar meintu björgunar.

En björguðu vissulega peningabröskurum og öðrum sem þrífast í sýndarhagkerfi fjármálaviðskiptanna. 

 

Og vekur upp grunsemdir um að skrifað leikrit sé að ræða.

Samið í Brussel, en leikið af ráherrum út á túni.

Til þess eins að halda lífi í Ómálinu eina, umsóknarferlinu um aðild að ESB.

 

Ríkisstjórn, sem hefur traustan þingmeirihluta, og einarða stefnu um að draga umsókn um aðild að Evrópusambandinu til baka, afgreiðir ekki mál á þann hátt sem utanríkisráðherra gerði með bréfi sínu til Lettneskra ráðamanna

Laumu, laumu eitthvað, er ekki leiðin til að ná fram þeim markmiðum að öllum sé ljóst að íslenska ríkisstjórnin hafi dregið umsókn síðustu ríkisstjórnar til baka.

Laumu, laumu eitthvað er hinsvegar kjörin leið til að halda lífi í hinni dauðu umsókn.

Einhvers konar Zombíu eða uppvakningur þess sem þegar var talið dautt.

 

Og þar sem við skulum ekki ætla að aulaskapurinn sé vegna þess að ráðandi ráðherrar ríkisstjórnarinnar séu aular, þá hlýtur eitthvað annað að búa að baki.

Eitthvað sem Steingrímur Joð þekkir svo mæta vel til.

Eitthvað sem hægt er að kalla real pólitík, að þú farir ekki gegn vilja þeirra sem keyptu upp þrotaskuldir útrásarinnar.

 

Afnám gjaldeyrishafta er í farveginum.

Þar sem ætlað er að þjóðin blæði vegna fjármálaafglapa útrásarsnillinganna.

Besta leiðin til að fela þau landráð, er að skapa storm í vatnsglasi, þar sem ekkert vatn er að finna.

Að ná hinni sögulegri sátt við ESB, og þau fjármálaöfl sem framkvæmdarstjórn sambandsins þjónar.

 

Að vera út á túni eins og utanríkisráðherra lýsir svo pent.

Í dansi við hin myrku hagsmunaröfl.

 

Það er nefnilega ofmetin sögn að ráðamenn okkar séu aular.

Þeir vita hvað þeir eru að gera.

 

En hafa ekki kjarkinn til að segja frá.

Treysta á auðtrúun okkar.

Að við látum spila með okkur út í hið óendalega.

 

Og svei mér þá, ég held að það takist.

Núna sem oft áður.

 

Leikritið er allavega fyrir fullu húsi.

Kveðja að austan.

Talsmaður ESB úti á túni

Píratar afhjúpa sig.

 

Sem kostuð deild úr ranni vogunarsjóða.

 

Það vita allir að ófrávíkjanlegt skilyrði ESB fyrir inngöngu í sambandið er að vogunarsjóðir verði greiddir út á fullu verði, fyrir skattfé almennings.

Auðnin ein verður eftir í ríkisfjármálum gangi það eftir.

 

Níðingsskapurinn gagnvart vinnandi fóli er síðan sér kapítuli.

Grísku flugfreyjurnar sem WoW réði fyrir um 60. þúsund á mánuði er nýlegt dæmi þar um.

Dæmi sem illa innrættir frjálshyggjumenn telja til eftirbreytni.

Sem og Píratar.

 

Gífurlegt atvinnuleysi meðal ungs fólks, sem og almenn fátækt jaðarhópa, sem og ófaglærðra verkamanna er annað einkenni ESB.

Eitthvað sem talsmaður Pírata grenjar svo mikið yfir að hann kann engin orð yfir vonbrigði sín.

 

Orð sem segja allt um innihald og innræti hjá þessu ágæta fólki.

Sem tók við af Bjartri framtíð sem bjánaframboð Íslands númer eitt.

Kostað og gert út af þeim sem ætla að þúsundfalda hrægammafjárfestingu sína á kostnað almennings og þjóðar.

 

Píratar eru ekkert, nema ávinningur þeirra.

Froða eins og froðukrónur braskarana.

 

Peð í þjónustu hinna ofurríku.

Sem vilja sitt, og engar refjar.

 

Þeim er þjónað, engum öðrum.

Kveðja að austan.

 

 

Kann engin orð yfir vonbrigðin

Kári er kurteis maður.

 

Hver eru rök Vilhjálms og félaga??

Samkvæmt útvarpsviðtali á Rás 2.

 

"Ríkið notar skattfé til að fjármagna lager í áfengisverslunum á landsbyggðinni".

"Skattfé almennings notað til að jafna út áfengisverð á landsbyggðinni".

"Skattfé sem má nota í brýn samfélagsleg verkefni eins og heilbrigðisþjónustu eða samgöngur".

 

Svipuð rök eins og að halda því fram að Þorsteinn Már kaupi togara handa Samherja fyrir heimilispeninga sína.

Algjörlega horft framhjá að kostnaður versus hagnaður, ákveður afkomu fyrirtækja, og frá því að elstu menn muna þá hefur ÁTVR greitt arð í ríkissjóð.

 

Svona fávitarök segja allt sem segja þarf um andlegt atgervi viðkomandi, sem og þá sem gleypa við þeim athugasemdarlaust.

Kári Stefánsson viðhafði ekki ummæli sín að ástæðulausu, en hann er kurteis maður, og reyndi því að draga úr.

Eitthvað sem viðkomandi þingmaður áttar sig ekki á.

 

Og því miður er þetta ekki undantekning í Sjálfstæðisflokknum.

Kveðja að austan.

 

„Ummælin dæma hann frekar en mig“

Höndin sem fóðrar skýrir tilurð svokallaðra "afneitunarsinna".

 

Hvaða niðurstöðu viltu, og við skulum rökstyðja hana.

Hvort sem að tóbaksreykingar séu heilsusamlegar, sykur sé valfrelsi en ekki fíkn, eða allt sé í góðu lagi með blessað loftslagið.

 

Svipaða sögu má segja um hagvísindin, þar reyna keyptir hagfræðingar að ljá bábiljum frjálshyggjunnar fræðilegan búning.

Sem dæmi má nefna það fyndnasta sem ég hef heyrt lengi var náunginn í útvarpsviðtalinu sem staðhæfði að ríkisvaldið notaði skattfé sitt til að fjármagna lagar á áfengi útá landsbyggðinni, og skattfé til að jafna út áfengisverð. 

Eða hagfræðingurinn sem kenndi gjaldeyrishöftunum um lélega framleiðin í atvinnulífinu eftir Hrun.

Rótin af því fyrra er gróðavæntingar smásala, seinna bullið er hluti af þeim hráskinsleik sem vogunarsjóðir kosta og heitir "afnám gjaldeyrishafta".

 

Kolefnaiðnaðurinn er stærsti einstaki kostunaraðilinn í bandarískum stjórnmálum, og það útskýrir hina meintu afneitunarumræðu þar.

Jafnframt fóðrar hann ýmsar hugveitur hægri manna sem hafa tengsl um alþjóðlega heim frjálshyggjunnar. 

Markmiðið er frítt spil í umhverfismálum því flestar nýjar olíulindir eru á viðkvæmum svæðum sem hingað til hafa verið látin í friði. 

Sem og nýjar vinnsluaðferðir eins vinnsla á olíu úr "olíusandi" í Norður Kanada eða hin svokallaða Frackin aðferð þegar kemísku vatni er dælt í jörðu og upp kemur gas, valda umhverfisspjöllum á áður óþekktum skala.

 

Í stað þess að rökræða málin, þá er staðreyndum afneitað.

Vísindamenn gerðir tortryggilegir með því að ætla þeim annarlegar hvatir, þeir séu til dæmis kommúnistar, femínistar eða samkynhneigðir.  Og algjört must að taka fram að þeir séu fylgjandi fóstureyðingum, og trúi á þróunarkenningu Darwins.

Virkar í Bandaríkjunum, og því miður mengar hægri menn í öðrum vestrænum löndum.

 

Á meðan eykst vandinn og skapadægur mannsins nálgast.

Það þarf ekki að hlýna mikið í viðbót til að ómælt magn gróðurhúslofttegunda losni úr sífrera Síberíu, og það þarf ekki að hlýna mikið til að Grænlandsjökull ákveði að skríða allur í sjó fram.

Afleiðingin áður óþekktar hörmungar sem engan endi mun taka.

 

Vissulega hafa áður komið skeið í jarðsögunni þar sem öfgar í veðurfari hafa gert stóran hlut jarðar óbyggilegan þeim lífverum sem þá lifðu.

Með tilheyrandi útrýmingu.

Rökin, að þetta hafi allt einhvern tímann gerst áður, afhjúpa óendanlega forheimsku, sem og algjöra dauðahvöt.

Maðurinn er þegar það fjölmennur að hann þolir ekki öfgafullar sveiflur í veðurfari, sveiflur sem á forsögulegum tíma gat leitt til útrýmingar alltaf að 80% þekktra lífvera.

 

Og fólkið sem verður fyrir barðinu á þurrkunum eða hækkun sjávarborðs, það mun ekki deyja drottni sínum mótþróalaust.

Það mun leita til þeirra svæða sem byggilegri eru, og það mun ekkert geta stöðvað för þess. 

Við erum eitt, hvort sem okkur líkar það betur eða verr, og hörmungar eins, munu að lokum verða hörmungar allra.

 

Það er ekki tilviljun að siðaður maður sagði fyrir 2.000 árum síðan að við ættum að gæta bróður okkar, því þeirri grundvallarlífsspeki liggur von mannsins og lausn.

Í samkennd í stað sérhyggju.

Í Hagfræði lífsins í stað hagfræði auðsins.

 

Við erum að falla á tíma.

Því tíminn bíður ekki.

Hann hefur sinn gang.

 

Hann getur hönd hins sígráðuga ekki fóðrað.

Kveðja að austan.

 

Reyndu að stöðva mynd um afneitun

Það er víst hægt að verða mjög ríkur af þrælahaldi.

 

Segja þeir.

Löglega að sjálfsögðu, hvað annað.

Ekki amalegt fyrir menn með slíkar kenndir að hafa regluverk Evrópusambandsins að baki sér.

 

En uppgangur þrælahaldara ræðst samt að einu sem þeir geta ekki stjórnað.

Að til sé neytandi sem nýti þjónustu þeirra.

 

Svo spurningin er, hvar liggur siðferðisbresturinn???

 

Hjá stuðningsmönnum Evrópusambandsins??

Hjá þeim sem nýta sér reglur Evrópusambandsins til að þrælka náungann??

Hjá þeim sem nýtur góðs af??

 

Það er nú það.

Kveðja að austan.

Reiknar með 65% vexti í ár