Ögurstundin mikla, kallar á Herhvöt frelsisins???

Alltaf þegar kúgunaröfl hafa sótt að frjálsu fólki, og viljað svipta það frelsi sínu og lífsafkomu, þá hefur það aldrei tekist þar sem fólk hefur snúist til varnar.

En slíkt gerist ekki að sjálfu sér.

Ég hef oft í bloggi mínu vísað á samsvaranir úr safni sögunnar. 

Fyrir um 65 árum þá voru tvær þjóðir í þessum sporum.  Önnur fékk herhvöt, hin ekki.

Frakkar voru sundraðir af innri deilum, og í röðum stjórnmálamanna þeirra var enginn sem gat sameinað þjóðina.  Eftir að Bretar urðu að hörfa yfir sundið, þá féllu fleiri Þjóðverjar í umferðarslysum en í bardögum við Franska hermenn.  Og fyrst í stað gerðu Frönsk stjórnvöld Vichy allt til að þóknast hernámsliðinu, enda þjökuð af smán uppgjafarinnar, meðal annars sendu þau hundruð þúsunda ungmenna í ICEsave skuldaþrældóm í Þýskalandi.  

En æska landsins sagði nei við kúguninni, og það kostaði hana um 200.000 þúsund líf í baráttunni gegn ICEsave.  En aumir voru foreldrarnir sem gáfust upp baráttulaust til að öðlast friðþægingu skuldaþrælsins.

En á Bretlandseyjum barst Herhvöt um heimsbyggðina, við munum berjast.  Þó áttu Bretar varla vopn handa einu herfylki, sem lítið dugði mót alvopnuðum her margra herfylkja.  En flotinn varði landið, og til þess að honum yrði vært á eyjunni, þá þurfti hann flugvélavernd.  Og þá sannaðist gildi hinnar miklu Herhvatar sem barst um heimsbyggðina, frá hinum enskumælanda heimi komu ungmenni með skipum sem vildu fljúga orrustuflugvélum gegn hinni miklu ógn siðmenningarinnar.  Og það mátti ekki tæpara standa.  Þegar þessi ungmenni voru klár í slaginn, þá var síðasti breski flugmaðurinn skotinn niður.  Og landið hefði orðið varnarlaust, ef þessi liðsauki hæfra flugmanna hefði ekki borist.  Og þá hefði stríðið tapast, allavega í Evrópu. 

Um þessa Herhvöt bloggaði ég í innslagi til Jóns Vals, mikils hershöfðingja íslensku Andspyrnunnar þegar hann spurði mig um blogg mitt um þá von mína að þjóðfundurinn mikli yrði sami vendipunktur og franska stéttarþingið var fyrir frönsku byltinguna.  Hér eru mín orð um þessa herhvöt Churchil.

 

Ég hefði séð Churchill gamla í anda boða bresku þjóðina til þjóðfundar að ræða framtíðina þegar óvígir herir Hitlers voru albúnir að ráðast yfir sundið og hertaka Bretland.  

Auðvita kvaddi maðurinn þjóð sína til vopna til að mæta ógn illskunnar.  Og hann hét því, að þó hún væri sterkari og hefði kannski mátt til að hertaka fósturjörðina, þá yrði barist um hvern þumlung landsins, með heykvíslum ef með þyrfti, síðan yrði baráttunni haldið áfram meðan einhver frjáls ríki héldi velli gegn henni.  Og síðan í fjöllum og skógum, allt þar til, að annaðhvort yrði illskan brotin á bak aftur eða síðasti frjálsborni maðurinn félli.

En uppgjöf kom ekki til mála.  Þú semur ekki við andskotann og Leppa hans.

 

Og annar baráttujaxl, Loftur Altice, sendi mér svo orginal Herhvötina.

 

We shall go on to the end, we shall fight in France,
we shall fight on the seas and oceans,
we shall fight with growing confidence and growing strength in the air, we shall defend our Island, whatever the cost may be,
we shall fight on the beaches,
we shall fight on the landing grounds,
we shall fight in the fields and in the streets,
we shall fightin the hills;
we shall never surrender, and even if, which I do not for a moment believe, this Island or a large part of it were subjugated and starving, then our Empire beyond the seas, armed and guarded by the British Fleet, would carry on the struggle, until, in God's good time, the New World, with all its power and might, steps forth to the rescue and the liberation of the old.

 

Ég tvítek þetta því þessi Herhvöt er sá innblástur sem allt frelsi manneskjunnar byggist á. 

Það er hægt að orða hana á marga vegu, en kjarni allrar frelsisbaráttu mannsandans er alltaf sú sama.  Líka baráttu íslensku þjóðarinnar gegn bretum og Leppum þeirra.  Líka baráttu íslensku þjóðarinnar gegn Óráðum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og þeim skelfilegum afleiðingum sem þau munu hafa á mannlíf okkar og velmegun.

En þessa Herhvöt þarf að orðast af forystumanni okkar.  Og hann hefur ekki gefið sig fram, ennþá.  Því verðum við að láta þessi orð duga, og í huga okkar þá hljómar hin rétta hvöt og hvatning til þess að berjast gegn ógnaröflum og siðleysingjum, sem ógna tilveru okkar og hóta að gera börn okkar að ódýrum skuldaþrælum.

Engin frjálsborin manneskja sætti sig við það.

Aðeins aumt fólk álítur kúgun valkost.

Kveðja að austan.