Það er viska að viðurkenna mistök.

 

Hinsvegar er það heimska að berja hausinn við stein.

Og heimskast af öllu er að byggja spítala fyrir næstu öld, á svæði sem þegar var of lítið á síðustu öld.

 

Á allri heimsku eru skýringar, en heilbrigðisráðherra VinstriGrænna ætti ekki að vera bundinn af misráðnum ákvörðunum fortíðarinnar.

Og ef hún gerir það ekki, og lepur upp óráðsrök þeirra sem höfðu hagsmuni af að byggja á  hinum alltof litla byggingarreit við Hringbraut, þá mun Svanhildur aðeins reisa sér minnismerki sem mun lifa langt fram yfir miðja þessa öld.

Um forheimsku þeirra sem börðu hausinn við stein.

 

En endanlega mun nýr spítali vera byggður miðsvæðis, þar sem pláss er fyrir hann.

Þetta er eins og í den, þegar skriffinnar hins gamla tíma reyndu að hindra lagningu járnbrauta, með þeim rökum að það væri líka hægt að stækka hestvagna.

Og í alvöru, þeir reyndu það.

En urðu að lúta í gras fyrir framþróun tímans.

 

Svandís spyr þingheim, "er ykkur alvara með að vera ekki fífl??".

"Mér er alvara".

 

Og sá einbeitti vilji hennar er enn ein staðfesting þess að vilyrði um nýja tíma, er aðeins froðusnakk sem keyptur almannatengill var látinn semja, en Katrín mátti eiga að hún flutti vel.

Öll þekkt hjólför sem bæði þing og framkvæmdarvald komust ekki uppúr, eru þrædd með einbeittum vilja þess sem sér ekki tilganginn með því að feta ótroðnar slóðir breytinga og framþróunar.

Til hvers að kjósa, til hvers að skipta um flokka í ríkisstjórn, ef málflutningurinn er alltaf sá sami??

Kerfislægur, án nokkurs vilja til breytinga.

Öll gagnrýni, allur vilji til að gera betur, hverfur um leið og menn ganga upp tröppurnar á Bessastöðum.

Í raun sami flokkurinn eins og um einflokk sé að ræða.

 

Til hvers þá að kjósa??

Þegar öll atkvæði enda á einn veg.

Að gæta hagsmuni auðs og kerfis.

 

Ekki að Svandís sé ekki þegar skóluð.

Í að svíkja hugsjónir og þjóna auð.

 

En samt, það hvarflaði að manni að ICEsave stjórnin hefði verið nauðung, og aðeins vantaði tækifæri til að sýna sinn innri mann.

En það er eins og það sé einbeittur vilji til að glutra því tækifæri, eins og tækifæri vaxi á trjánum, og það sé alltaf hægt að plata kjósendur til að veita nýtt umboð til að tína niður það næsta.

 

Rétt eða rangt, það er hvort VinstriGrænir fái alltaf annan sjéns?

En tækifæri dagsins í dag, kemur aldrei aftur.

 

Og dagurinn í dag, var góður dagur til breytinga.

Það var lag eins og menn sögðu í gamla dag, og komust heilu og höldnu í gegnum brimgarðinn.

En þeir sem fórust, sáu ekki lagið.

 

Það er eins og það sé að endurtaka sig.

Kveðja að austan.

 

Spurði hvort þingmönnum væri alvara

Auðurinn á ekki nógu mikið.

 

Þó hann eigi milljarða, stjórnmálamenn og fjölmiðla, þá gleymdist að gefa auðnum Ruv.

Eiginlega allt annað fór inní risastóru viðskiptablokkirnar í árdaga Hrunsins, og féll allt eins og spilaborg, nema að spilaborg var aldrei svo fallvölt eins og hin risastóru fyrirtæki útrásarvíkinganna.

 

Nú öskra þjónar auðsins á að Ruv víki, svo þeir geti átt allt.

En af hverju látum við þá komast upp með öskur sín??

 

Viljum við fara aftur á hausinn?

Viljum við að arftakar Baugs og Jóns eigi alla fjölmiðla??

Viljum við að 25% fólkið ráði öllu??

 

Svarið við því síðast nefnda er á ábyrgð VinstriGrænna.

Hverju á að fórna fyrir forsætisráðuneytið??

 

Æran var þegar seld.

En hvað um restina??

Kveðja að austan.

Ríkisútvarpið „fíllinn í stofunni“

Hræsni.

 

Er þegar eitthvað hefur gerst í langan tíma, en er afneitað í dag vegna kastljós fjölmiðla.

Munum að gerendur þrífast vegna þess að þeir komast upp með gjörðir sínar.

Og í þessu tilviki þurfti þiggjanda.

 

Þiggjandinn er ekki hluti af þriðja kyninu, þessu veikara, sem lætur bjóða sér allt, og hefur aldrei heyrt um lög og reglur.

En skemmtir fjölmiðlafólki með frásögnum af nauðgunum og öðru kynferðisofbeldi, og telur það merka uppgötvun að slíkt megi kæra.

 

Þiggjandinn vissi alla tímann hvers eðlis fjáröflunarsamkoman var, eini diffinn er að núna  mætti blaðakona á svæðið.

Og þá er gripið til kattarþvottarins, í boði fjölmiðlafólks sem telur að vit sé ekki til að vaða í.

Sama fólkið sem spyr aldrei afhverju kærðirðu ekki, af hverju seldur þú þig fyrir frama og upphefð, það hneykslast í dag.

 

En fyrir fólk sem á líf sem þarf að vernda, þá er fréttin mun alvarlegri.

Þuklarirnir voru flestir fjármögnunaraðilar hins skítuga fjármagns.

Og hafa í áratugi keypt stjórnmálamenn sem fabúlera út í eitt um frelsi einstaklingsins, þegar þeir í raun tala um frelsi auðmanna til að haga sér eins og skepnur.

 

Bresk frétt.

Því á Íslandi fara auðmenn erlendis til að haga sér eins og skepnur.

En þeir gleyma samt ekki að fjármagna frjálshyggjuna og frjálshyggjuviðhorf.

 

Afhverju halda menn að svo margir komi embættisafglöpum til varnar?

Kveðja að austan.

Þiggja ekki fjárgjöf eftir þuklsamkomu