Blessað barnalánið.

 

Í hvert skipti sem ráðamaður er spurður um af hverju innflutningur á smiti sé ekki stöðvaður kemur alltaf sama svarið; "„Við erum að grípa til mjög harðra aðgerða á Íslandi miðað við það sem geng­ur og ger­ist í lönd­un­um í kring­um okk­ur.".

Svo ég endurtaki, mjög harðar aðgerðir miðað við það sem gengur og gerist í löndunum í kringum okkur.

Eins og það sé eitthvað svar.

 

Aðgerðirnar í löndunum í kringum okkar duga ekki, réttlætir það eitthvað dugleysi okkar??

Að við höfum leyft innflutning á smiti frá sýktum svæðum frá fyrsta degi, og erum alltaf seinni til í aðgerðum okkar en veiran að dreifa sér.

Við værum ekki í þessum vanda í dag ef við hefðum strax lokað á skíðaferðalög til Ítalíu, værum hugsanlega með 3-5 smit tengd ákveðnum skíðasvæði í Austurríki, en ekki sögunni meir, því að sjálfsögðu hefði verið lokað á það svæði líka.

Síðan skýrar reglur, 14 daga sóttkví fyrir alla sem koma frá veirusvæðum.

 

Óþægindi??, vissulega, en óþægindi fyrir þá sem tóku áhættuna af ferðalögum, ekki fyrir saklaust fólk sem virti varúðarreglur og hélt sig heima fyrir.

Ábyrgðarleysi örfárra er látin bitna á fjöldanum, í stað þess að hún bitni á þeim sjálfum.

 

Og forheimskan er svo mikil að daginn eftir fjálglegar yfirlýsingar um mikilvægi að halda stóru spítölunum okkar gangandi, þeir væru slagæð heilbrigðiskerfisins, þá labbar hjúkrunarfræðingur þar inn, nýkominn frá smitsvæðum, og smitar.

Og höfuð bitið af skömminni að reyna réttlæta það sem aldrei átti að gerast með þeim rökum að viðkomandi hafi ekki komið frá skilgreindu hættusvæði.

 

Nágrannalönd okkar hafa ekkert staðið sig betur og munu uppskera sinn faraldur, en er það réttlæting á okkar??

Svona þegar mannslíf eru í húfi, og það mörg miðað við drápstölurnar frá Ítalíu.

Vita menn ekki að héðan af skiptir engu hvað Ítalir gera, þeir gripu of seint til nauðsynlegra aðgerða, þær munu ekki duga til að hemja faraldurinn.

Aðgerðirnar eru í raun sýndarmennska, eitthvað sem á að sýna að það séu ennþá stjórnvöld í landinu.

 

Við Íslendingar höfum hugsanlega ennþá tíma til að bjarga því sem hægt er að bjarga.

Smitið er ekki ennþá það útbreitt í þjóðfélaginu, eða vonum það.

En þá þarf að stöðva innflutning á nýsmiti, ekki seinna en í gær.

 

En þá er það blessað barnalánið.

Hikið, fumið og fátið sem fylgir því er bara ekki sú leiðsögn sem þjóðin þarf í dag.

Hvorki til að bjarga mannslífum eða bjargað því sem bjargað verður í efnahagslífi þjóðarinnar.

 

Það er táknrænt, fyrir forheimskuna og fávitaháttinn, að daginn sem almannavarnir voru virkjaðar, þá kom lítil klausa á Mbl.isum að skynlausar skepnur hefðu fengið leyfi til að flytja sýkla sem ógna bæði bústofnum sem og lýðheilsu þjóðarinnar, þvert gegn ráðleggingu okkar helstu vísindamanna þar um.

Það er eins og vitið sé ekkert, eða þroskinn þá ekki til staðar.

Algjörlega ósnortin af alvarleik lífsins.

Samtalið við þjóðina ekkert, fyrir utan örfáa statusa á feisbók.

 

Við eigum í stríði sagði landlæknir.

Réttilega.

En í stríðum eru börn send út í sveitir, í skjól.

Þau eru ekki látin leiða baráttuna, enda slíkt bein ávísun á ósigur.

 

Samt er þetta raunveruleikinn á Íslandi í dag.

Að börnin eru látin stjórna í stað þess að vera send upp í sveit.

 

En það er ekki börnunum að kenna.

Höfum það á hreinu.

 

Þar þurfum við að líta okkur nær.

Kveðja að austan.

Erum að grípa til mjög harðra aðgerða

"Hversu marg­ir eru að veikj­ast al­var­lega"

 

"Það er mæli­kv­arðinn sem við erum að horfa á fyrst og fremst" er haft eftir sóttvarnarlækni á blaðamannafundi dagsins.

Og í kjölfarið róar hann liðið, enginn af þeim sem hafa sýkst, hafa sýnt alvarleg einkenni.

 

Þarna sjáum við kannski fyrst glitta í skýringuna á hið óréttlætanlega, af hverju það var ekki strax lokað á Norður Ítalíu þegar ljóst var að útbreiðsla sóttarinnar þar væri stjórnlaus.

Í upphafi farsóttarinnar er heilbrigt fólk á besta aldri að sýkjast, og það sýnir ekki svo alvarleg einkenni í fyrstu. 

En það smitar, og það smitar áhættuhópana, eldra fólk, og fólk með undirliggjandi veikindi.

 

Og þá er of seint að spóla til baka.

Sóttin er stjórnlaus og fólk í áhættuhópunum stráfellur.

 

Þetta er ferlið á Ítalíu.

Fyrir 10 dögum voru 881 skráðir sýktir, í dag 9.172. 

Látnir voru 21, í dag er dánartalan komin í 463.

Það alvarlega er að á sama tíma eru aðeins 724 taldir hafa náð fullum bata, dánarhlutfallið er 41%.

 

Að leyfa þessu dreifast svona út er í raun fjöldamorð á fólki í áhættuhópum.

Og það er sú pólitíska ákvörðun sem stjórnvöld tóku með því að banna ekki strax ferðalög til Norður Ítalíu, og setja alla sem þaðan komu strax í sóttkví.

 

Þetta er alvarleiki málsins, en sóttvarnaryfirvöld virðast ekki bregðast við honum.

Það er bara beðið, og vonað hið besta.

 

Þetta er alvarleiki málsins og hann gerist ekki alvarlegri.

Og þetta vita sóttvarnaryfirvöld manna best.

 

Af einhverjum ástæðum höfðu þau ekki styrk að loka landinu fyrir innflutning á smiti frá sýktum svæðum.

Þau fengu enga hjálp, það tók enginn ráðamaður af skarið.

 

Vonandi er þetta fólk sem brást, núna á hnjánum að biðja.

Og vonandi verður það bænheyrt.

Vonandi blessast þetta.

 

Annars verður ábyrgð þess óbærileg.

Sem enginn fær risið undir.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Alvarleikinn helsti mælikvarðinn

"Ekki á skilgreindu hættusvæði".

 

Er afsökun hjúkrunarráðs Landspítala Íslands vegna hins vítaverðs kæruleysis að hjúkrunarfræðingur hafi komið frá smitsvæðum og mætt strax til vinnu, á gjörgæslu.

Hið vítaverða kæruleysi er annars vegar það hafa mætt í vinnu og hins vegar að henni hafi verið leyft það.

Ef fagfólk tekur ekki þessa veirusýkingu alvarlega, hvernig á þá almenningur að geta gert það, hvað þá hinn forheimski hluti hans sem hefur þennan faraldur í flimtingum og trúir þeim áróðri að sóttin sé meinlausari en venjulegur inflúensufaraldur.

 

Það veit enginn af hverju sóttvarnarlæknir og almannavarnarráð lýsti pestarbæli Ítalíu ekki strax hættusvæði eftir að ljóst var að veiran var að dreifast þar stjórnlaust út.

Líklegast má skrifa þá röngu ákvörðun á sambland af kjarkleysi og þjónkun við hið frjálsa flæði á dreifingu sýkla um Evrópu.

Að baki bjó allavega engin fagleg þekking eða skortur á upplýsingum.

Ítalía var að sýkjast, það vissu það allir og kemur engum á óvart að þar stráfellur fólk í dag.

 

En að leyfa kærulausu fólki að leika sér á smitsvæði og sýkja svo samborgara sína eftir heimkomuna er hins vegar það sem sagt er á mannamáli, tilraun til fjöldamorða.

Og þeir sem taka þátt í því vísvitandi, eru sekir.

Og þeir sem hafa þekkingu til að vita betur, sekastir.

 

Kellingavæl mun ekki sigra þessa veiru, mun ekki vernda samborgara okkar sem eru í áhættuhópi.

Og gleymum aldrei að þessi veira er líka að drepa fullfrískt fólk, þó ennþá sjaldgæfara sé, enda hún réttnýbyrjuð að þreifa fyrir sig gagnvart varnarkerfi líkamans.  Hún stökkbreytist, og margt bendir til að hún verði illvígari við hverja stökkbreytingu.

Ástandið er því grafalvarlegt og vís ósigur í stríðinu við hana ef fólk getur ekki viðurkennt mistök sin og beðist afsökunar á þeim.

Því annars eru þau endurtekin aftur og aftur.

 

Ráðafólk okkar virðist vera að vakna.

Og er jafnvel farið að tjá sig á fesbók, þvílík er samtalssnilld þeirra til þjóðarinnar á þessum grafalvarlegum tímum.

Guðni forseti segir meir að segja, milli þess sem hann segir af sér ferðasögur, að við vinnum ekki þetta stríð nema við stöndum saman sem þjóð.

En heimska og vanvitaháttur, ásamt hinni æpandi þögn leiðsagnarinnar er ekki leiðin til að sameina þjóðina núna þegar smitið frá Ítalíuförum virðist ætla að dreifa sér út um samfélagið.

Hvað þá sú árátta að geta ekki játað mistök sín.

 

Forsetanum væri nær að benda á þessa einföldu staðreynd í stað þess að leika fígúru sem ekkert segir nema almenna frasa sem má læra í næstu Disney teiknimynd.

Leiðsögn er að segja satt, hvetja til raunhæfra aðgerða, stappa stáli í fólk, og útdeila trú.

Trú á þetta sé hægt, að það sé hægt að vernda líf samborgara okkar.

 

Slíka leiðsögn skortir í dag.

Í raun er hún engin.

 

Og þegar horft er til hafs, þá sést ekki í hana út við ystu sjónarrönd.

Á meðan er engin von í þessu stríði.

Kveðja að austan.

Hjúkrunarfræðingur var ekki á hættusvæði

Mun Morgunblaðið biðjast velvirðingar á frétt sinni??

 

Viðtalið við norska prófessorinn sem gerði lítið úr alvarleik kórónaveirunnar minnir einna helst á nauðvörn tóbaksiðnaðarins þegar tengsl milli reykinga og lungnakrabbameins voru sönnuð, að þá voru keyptar sjónvarpsstöðvar fengnar til að fá í viðtöl aldraða vísindamenn, lækna og aðra sem titils síns vegna voru taldir hafa vit á málum, og þeir fullyrtu að þessi tengsl væru með öllu ósönnuð, og í raun algjörar kellingarbækur.

Svo kveiktu þeir í pípu sinni, og síðan leið yfir skjáinn myndir af öldruðum mönnum með pípu (gömul mýta að tengja pípur við gáfur og þekkingu) og þetta voru sagðar pabbar eða afar, sem reyktu frá barnæsku og urðu manna og kellinga elstir.

Áróður sem margir keyptu, og styttu þar með líf sitt að meðaltali fyrir vikið.

 

Svona frétt eins og Mbl.is birti á áberandi stað, flýgur um netheima, og margir trúgjarnir gína við henni.

Og nota hana sem réttlætingu þess að taka sameiginlegar aðgerðir þjóðarinnar ekki alvarlega. Sem bitnar ekki bara á þeim, heldur líka okkur hinum.

Með tilheyrandi uppskeru fyrir manninn með ljáinn.

 

Það er engin iðrun eða bót að birta seinna aðra frétt þar sem staðleysurnar eru leiðréttar, því slíkar fréttir fara ekki á flug.

Þess vegna gerir enginn alvörufjölmiðill það sem Mbl.is gerði í morgun. 

Ekki þegar dauðans alvara er undir.

Andstæð sjónarmið og umræða er réttlætanleg, en menn birta þetta í fréttskýringum þar sem rökin kallast á.

 

Mogginn er krosstré sem almenningur á að geta reitt sig á um alvörufréttaflutning.

Trúverðugleiki hans er undir ef ritstjórar blaðsins gera sér ekki grein fyrir alvörunni.

Mistök geta alltaf átt sér stað, en mistök eru þá leiðrétt.

Og beðist velvirðingar á þeim.

 

Annars eru þau viljaverk.

Kveðja að austan.

Mikilvægt að gera ekki lítið úr hlutunum

Fíflin sjá ástæðu til að fagna.

 

Fjölmiðlar fundu loksins manninn sem sagði að þetta væri stormur í vatnsglasi.

Norskan prófessor í veirufræði sem segir að "kór­ónu­veir­an er venju­leg veira sem er væg­ari en hefðbund­in flensa." og að "vanda­mál­in byrja þegar yf­ir­völd fá móður­sýkiskast, þá öpum við eft­ir þeim". Klikkir svo út með að "lítið höf­um við lært og erum fljót að gleyma því að við höf­um lent í þessu oft áður án þess að stór­hætta sé á ferð".

Þessu slær Mbl.is upp kinnroðalaust, loksins þegar stjórnvöld virðast átta sig á alvöru málsins, og nú þegar þar maður að lækka niður hljóðið vegna glasaglaums fíflanna á samfélagsmiðlum.

 

Það er rangt hjá prófessornum að við höfum lenti í þessu áður, það er rangt hjá honum að kórónaveiran sé vægari en hefðbundin flensa, og það eru einmitt viðbrögðin sem hann gagnrýnir, sem skýra að alvarlegir vírusar hafa ekki breiðst út, ásamt þeirri breytu sem við ráðum ekki yfir, að smitleiðir hafa ekki verið öflugar.

Einfaldar staðreyndir sem blaðamaður Mbl.is hefði getað kynnst sér áður en hann hóf skurðgröftinn gegn viðleitni stjórnvalda að hemja útbreiðslu farsóttarinnar.

 

Norski prófessorinn minnist á Ebólu veiruna, það eru tvær ástæður að hún varð ekki að farsótt, hún kom fyrst upp í strjálbýli og hún hún var ekki með öflugar smitleiðir, líkt og flærnar sem dreifðu Svarta dauða eða með úða í andrúmslofti eins og kvefið.  Þess vegna tókst að hamla útbreiðslu hennar í tíma eða þar til bóluefni fannst. 

HIV veiran drap ekki eins marga og menn óttuðust upphaflega, ekki vegna þess að hún væri ekki bráðsmitandi, heldur vegna þess að það var ekki hlustað á fífl sem töluðu niður alvarleik málsins.  Menn stöðvuðu smitleiðir hennar, bæði með því að herða reglur um blóðgjöf, og dreifa smokkum, með því að uppfræða um smitleiðir og svo framvegis.

Hún var stöðvuð vegna varnarviðbragða, ekki vegna þess að hún væri ekki eins skæð og aðvaranir heilbrigðisyfirvalda hváðu á um.

 

Síðan vitnar prófessorinn í svínainflúensuna, og kveðst hafa varað við ýktum viðbrögðum.

Gott og vel,hún drap ekki eins marga og menn óttuðust, eða var það vegna þess að það var gripið til varnarviðbragða sem dugðu, eða var það vegna þess að hún var hættulítil veira sem var blásin upp af athyglissjúkum sóttvarnaryfirvöldum??

Í þessu samhengi megum við ekki gleyma að það er nokkurn vegin ein skýring á drepsóttum fortíðar, og það var þekkingarskortur á smitleiðum þeirra, sem og menn höfðu þá ekki lækningu.

Kóleran næstum hvarf í Evrópu við það eitt að menn hættu að sækja vatn í sýkt vatnsbóla eða brunna, og hvorki Stóra Bóla eða Svarti dauði eru heimsfaraldrar í dag, þó þessi sjúkdómar séu ennþá til í umhverfinu á vissum svæðum heims.

 

Að letja til varnarviðbragða, og monta sig síðan af því að það hafi verið lítil ástæða fyrir þeim, vegna þess að þær virkuðu, þá hafi það sem óttast var, ekki gengið eftir, er ekki aðeins eitt af hámörkum heimskunnar, heldur líka siðlaust þegar mannslíf eru undir.

Þetta er svipað að einhver færi að hneykslast á fjárveitingum til Slysavarnarskóla sjómanna með rökum að slysum hafi fækkað og engin séu dauðsföllin eins og var á árum áður.

 

Þetta er heimskan, en alvarlegri er sú fullyrðing að þessi veira sé hættuminni en venjuleg inflúensuveira.

Eitthvað svona viðhorf skýrði sinnuleysi kínverskra stjórnvalda þegar þau brugðust seint og illa við sýkingum sem dreifðust um Whuhan borg og Hubei hérað.  En svo lokuðu þau á allt, og lögðu í raun kínverskt efnahagslíf undir.

Hvaða erkifífl og fáviti heldur að þau hafi gripið til slíkra ráðstafana út af venjulegri saklausir veiru sem gerði jafnvel inflúensuveiru hættulega í samanburðinum??

Viðkomandi hafa allavega engan rétt að kenna sig við Homo sapiens, hinn vitiborna mann.

 

Viðbrögð kínverskra stjórnvalda, og síðan í kjölfarið ákall WHO til heimsbyggðarinnar um að taka veirufaraldurinn alvarlega, er ekki eitthvað sem við höfum oft lent í áður, þetta er fordæmalaust, og sjálfsagt eitthvað sem ekki hefur sést áður frá dögum spænsku veikinnar.

Skýringar á því, og af hverju þessi veira er svona hættuleg, má fá í góðu viðtali á Channel 4 í Bretlandi þar sem fréttamaður ræðir við "Dr. Richard Hatchett, sérfræðingur í faraldsfræði og smitsjúkdómum og ráðgjafi breskra og bandarískra stjórnvalda í heimsfaröldrum" svo ég vitni á frétt á Viljanum.

https://viljinn.is/frettaveita/mesta-heimsogn-fra-spaensku-veikinni-koronaveiran-gaeti-smitad-50-75-mannkyns/

Eftir 4 mínútur og 50 sekúndur er dr. Hatchett spurður um þennan samanburð, og svarið ætti að þýðast og birta í öllum fjölmiðlum heimsins.  Hann útskýrir af hverju veiran er svona hættuleg, og það er vegna hinnar alvarlegu lungnasýkingar sem hún getur valdið, og síðan bendir hann á að sterk rök hafi verið færð fyrir að sú tölfræði sem við höfum um dánarhlutföll séu eins og toppurinn á píramídanum, sérfræðingar hafi fært sterk rök fyrir að í raun sé það mun hærra í Kína, sem aftur skýrir hin harkalegu viðbrögð þar í landi.

Ekkert í svörum eða málflutningi dr. Richard Hatchett má kenna við að það sé verið að ala á ótta eða gera of mikið af hættunni sem fylgir þessum vírusfaraldri.  Hann ræðir málið skynsamlega um faraldur sem þegar er ljóst að geti verið sá hættulegasti sem við höfum séð frá dögum spænsku veikinnar, um hvað við vitum og hvað er hægt að gera.

Þetta er ekki maður sem er að hrópa úlfur, úlfur.

 

Þess vegna er það dálítið skrýtið að það er jaðarmiðill eins og Viljinn sem vekur athygli á orðum hans.

Á meðan er mest úbreiddi netmiðill landsins að veikja viðbrögð þjóðarinnar með því að vitna gagnrýnislaust í mann sem fóðrar fíflin og lætur út úr sér rangar staðhæfingar um kórónavírusinn. 

Það hefur áður hvarflað að mér að fjárskortur skýri þessa blaðamennsku Mbl.is, að þar telji menn sig á þeim aldri, við þá heilsu, að þeir þurfi ekki að óttast kórónuvírusinn, en hann gæti flýtt fyrir ótímabærum arfi.

Af hverju geta menn ekki lært af því sem er að gerast í kringum mann??

 

Það er mál að linni því mannslíf eru í húfi.

Menn fíflast ekki með dauðans alvöru.

 

Menn berjast við hana.

Kveðja að austan.

Segir yfirvöld ala á óþarfa ótta

Erum í stríði við veiruna.

 

Segir landlæknir, og það er ekki ofsagt.

 

Valið stendur á milli þess að sjá eftir foreldrum okkar, öfum og ömmum, náunganum okkar sem glímir fyrir við veikindi, í gröfina, og jafnvel líka ungt fólk á besta aldri veikjast illa, og ná sér aldrei bætur.

Eða berjast.

 

Viðrini hafa riðið röftum á samfélagsmiðlum, og gert lítið úr þessari drápsveiru.

Líkja þessu við kvef, eða vitna í dánartölur í upphafi heimsfaraldurs og bera saman við óhefta sýkingu af völdum inflúensu.

 

Sem er engu saman að jafna, að bera saman drápsveiru sem haldið er í skefjum með sóttkvíum, og inflúensu sem hefur lifað með manninum frá því að elstu menn muna, misskæð, en aldrei svo að ástæða hefur þótt að lýsa yfir stríði á hendur hennar, enda dánarhlutfallið aðeins promil miðað við drápsveiruna sem kennd er við kórónu.

Alvarlegast er þegar viðrinin kenna sig við lækningar, draga úr alvarleik hennar, tala um fjölmiðlaveiru og grafa þar með undan því fólki sem vill grípa til aðgerða sem duga.

 

Landlæknir hefur loksins mætt þessum skoffínum, og orð hennar er ekki hægt að misskilja,

"„Við erum í raun í stríði við þessa veiru og við erum að verjast innrás hennar. Við verðum öll að hjálpast að og standa saman. Það er svo mikilvægt að greina einstaklinga snemma og setja þá í einangrun.“".

Vonandi verða þessi orð hennar til þess að fólk hætti að deila statusum eða greinum þar sem lítið er gert úr drápsáhrifum kórónaveirunnar.

 

Kínverjar lýstu fyrstir þjóða yfir stríði á hendur kórónaveirunni, og þeir hafa þegar uppskorið árangur, í stað þess að tugmilljónir og jafnvel hundruð milljóna hafi sýkst, þar sem tugþúsundir liggja í valnum, þá fækkar sýkingum þar ört, og virðast í dag aðeins vera bundnar við upphafsstað smitfaraldursins.

Kínverjar töldu drápsvírusinn það alvarlegan að þeir lögðu efnahag sinn undir og í raun lokuðu verksmiðju heimsins, með tilheyrandi efnahagslegum afleiðinum.

Að ekki sé minnst á áhrifin á allt mannlíf, í raun hvarf það innan múra sóttkvíarinnar.

 

Íslensk stjórnvöld hafa ekki ennþá feisað alvarleik málsins.

En þetta er allt að koma.

Núna er varað við ferðalögum til sýktra svæða, og það er öruggt ef menn rekja smit til ferðamanna, þá verður tekið fyrir þá smitleið.

Hugsanlega of seint, en betur er seint en aldrei.

 

Sem og að í gær var tilkynnt um tímamótasamkomulag við aðila vinnumarkaðarins um greiðslur í sóttkví. 

Slíkt getur aldrei verið einkamál launþega eða atvinnurekanda, ástandið er nógu slæmt þó ekki bætist við gjaldþrot einstaklinga eða fyrirtækja vegna tilmælanna um sóttkví.

Slík byrði er alltaf okkar allra, og hlýtur að falla á sameiginlega sjóði.

 

Næsta skrefið er að gera einstaklingum og fyrirtækjum kleyft að lifa af þær óumflýjanlegar efnahagsþrengingar sem munu fylgja þessum veirufaraldri og stríðskostnaðinum sem fellur til í baráttunni við hann.

Það er ekki bara ferðamannaiðnaðurinn sem er undir.

Sá hluti hagkerfisins sem tengist mannamótum, mannfögnuðum, íþróttarviðburðum, skemmtunum og svo framvegis, verslun og þjónusta sem á allt sitt undir mannlífi og eðlilegu tekjuflæði í samfélaginu, mun upplifa fordæmalausa kreppu.

Starfsmannahald sem miðast við eðlilega veltu, verður myllusteinn þegar tekjur þorna upp, jafnvel vel stæð fyrirtæki munu lenda í erfiðleikum með launagreiðslur sínar.

 

Gengið mun falla, því það skráir aðeins jafnvægið milli tekna þjóðarbúsins versus útgjalda þess.  Því það þarf tekjur til að fjármagna útgjöld, og þjóðin er háð tekjum af ferðamannaiðnaðinum.

Enginn veit síðan hvernig áliðnaðurinn mun koma út úr þessari kreppu, snögg kólnun í heimsviðskiptum mun leita beint út í eftirspurn á áli.

Eftir stendur fiskurinn okkar, á meðan fíflin hafa ekki náð að drepa sjávarútveginn með ofurskattlagningu eða kvótauppboðum, þá mun hann standa þessa kreppu af sér, því matur er það síðasta sem heimurinn kemst án af.

Sem betur fer því annars væri hætt við svartnætti í gjaldeyrisöflun þjóðarinnar.

 

Þjóðin hefur áður upplifað áföll í gjaldeyrisöflun sinnu, nærtækast er hrun síldarstofnanna sem þýddi um 40% samdrátt í gjaldeyristekjum.

En þá bjó hún ekki við forheimsku verðtryggingarinnar, að samdráttur í tekjum sem verðlag þarf að aðlaga sig að, sé sjálfkrafa hækkun á lánum heimila og fyrirtækja.

Verði verðtryggingin ekki fryst, þá mun þjóðfélagið hrynja.

Svo einfalt er það.

 

Og að lokum þetta.

Þjóð sem á í stríði, fer ekki í verkföll.

Hún hefur ekki efni á því, hún þarf að verja það sem hún hefur.

Það eru engar kjarabætur í boði.

 

Þetta er allt svo augljóst.

Og væri öllum skiljanlegt.

Ef einhver ráðamanna okkar talaði mannamál, og hefði manndóm og kjark að segja þjóð sinni sannleikann.

Og styrk til að gripið væri til nauðsynlegra varnarráðstafana, ekki bara gagnvart hinu banvæna veirusmiti, heldur líka gagnvart efnahagslegum afleiðinum hennar.

 

Í dag er allavega ekki umframframboð af slíku fólki.

Forheimskan og fávitahátturinn er slíkur að í upphafi þessa heimsfaraldurs, fengu siðlausar skepnur að brjóta niður sóttvarnir þjóðarinnar gagnvart innflutningi á fjölónæmum sýklum, sem ógna ekki bara lýðheilsu þjóðarinnar heldur eru líka bein ógn við búfjárstofna hennar.

Og þegar það var ljóst að sóttvarnaryfirvöld heyktust á að banna innflutning á smiti frá sýktum svæðum Norður Ítalíu, þá reyndust bæði forseti okkar og forsætisráðherra okkar fígúrur sem báðu fólk um að smæla framan í veirusmitið.

Enginn manndómur eða kjarkur til að grípa inní og stöðva hið frjálsa flæði á smiti.

Þó æpti reynsla frá Kína á nauðsyn þess að stöðva öll samskipti við sýkt svæði.

 

Við þekkjum afleiðingarnar.

Um þær þarf ekki að rífast.

Sóttvarnaryfirvöld hafa lært sína lexíu.

En ekkert bendir til þess að fígúrurnar hafi vikið fyrir leiðtoga.

 

Stjórnvöld leiða ekki, þau fylgja.

Ef siðlausu skepnurnar bæðu um töku 2 á innflutningi á fjölónæmum sýklum, þá segðu þau já.

Ef sóttvarnaryfirvöld tækju ákvörðun um að hvetja til ferðalaga til smitaðra svæða, þá segðu þau fátt annað en að hvetja fólk til að vera jákvætt.

Ef launþegasamtökin tækju uppá að boða til verkfalla og óeirða, þá segðu þau að þau væru ekki kjörin til að stjórna á hættutímum, enda valin af almannatenglum eftir hæfileikum sínum til að brosa og slá á létta strengi.

 

Á stríðstímum er svona fólki skipt út.

Það er verkefni morgundagsins.

 

Annars er þetta stríð gjörtapað.

Kveðja að austan.

Blaðamannafundur vegna kórónuveirunnar

Laun í sóttkví er minnsta áhyggjuefnið.

 

Fólk ætti frekar að spyrja sig hvort það hafi vinnu þegar líður á sumarið.

Ferðaþjónusta er ein af þremur hryggjarstykkjum gjaldeyrissköpunar þjóðarinnar.

Atvinnulífið á landsbyggðinni, og minna mæli á höfuðborgarsvæðinu, er mjög háð henni.

Og menn ættu að spyrja sig hvað verður um fyrirtækin þegar tekjur þurrkast upp??

Hvernig verða áhrifin á gengið og áhrifin á lánin sökum verðtryggingarinnar??

 

Í alvöru ættu menn að ræða í tíma að frysta lán.

Og frysta vísitölu verðtryggingarinnar.

 

Veiran er nógu mikið áfall þó hamfarir af mannannavöldum bætist ekki ofaná.

Það er tími til kominn að ræða þá staðreynd.

Kveðja að austan.

Hafi ekki áhyggjur af afkomu í sóttkví

Hvenær axlar einhver ábyrgð?

 

Gagnvart þjóð sinn og sjálfum sér.

Með til dæmis að segja, "afsakið, fyrirgefið".

"Ég var algjört fífl".

 

Ætlar Guðni og Katrín að fara út á flugvöll og biðja þetta fólk afsökunar??

Ég man ekki betur þegar almenningi var farið að ofbjóða rænuleysi yfirvalda gagnvart innflutningi á smiti frá Norður Ítalíu, að þá hafi þau burðast með sitt lóð á vogarskál hjárænunnar og hvatt fólk til að vera jákvætt, taka á móti innflutningi á smiti með bros á vör.

Eða eigum við kannski að þakka að þau gengu ekki eins langt og kínversku embættismennirnir, sem nóta bena hafa allir sætt ábyrgð, og skipað blaðamönnum að skrifa jákvæðar fréttir.

Eða var það kannski gert, er það skýringin á hjárænuleysi fjölmiðla gagnvart ákvörðun stjórnvalda að leyfa smiti að flæða óhindrað frá Norður Ítalíu.  Var skýringin kannski ekki óvild útí tengdamömmum eða vonin um snemmborin arf??

 

Nei auðvitað munu þau ekki biðjast afsökunar.

Auðvitað mun enginn biðjast afsökunar.

 

Það biðst enginn valdamaður afsökunar á Íslandi afsökunar.

Jafnvel ekki þegar dauðans alvara er undir.

 

En hvernig er þetta með Eflingu?

Fara skúringarkonurnar ekki að hætta í verkfalli?

Það sárvantar blóraböggla.

 

En afsakið!

Neieiei.

 

Ekki á Íslandi.

Kveðja að austan.

Óvenjulegt flug frá áhættusvæði

Sóttvarnir rjúfa smitkeðju.

 

Annað er ekki í boði þegar veirusýkingar eru annars vegar.

Það þýðir að það er enginn samgangur við smitsvæði, og þar sem smit greinast eru þau sett í sóttkví.

 

Kínverjar náðu árangri því þeir virtu þessa staðreynd.

Þeir bönnuðu ekki aðeins samskipti innan sóttkvíar, þeir bönnuðu samskipti við svæði sem voru í sóttkví.

Þeir fluttu hvorki inn smit, eða út smit.

 

Íslensk sóttvarnaryfirvöld leyfðu samskipti við smitsvæði og uppskera núna fordæmalausa útbreiðslu kórónaveirunnar.

Þau búa ennþá að því skjóli að hafa tekið á móti þegar smitberar komu til landsins, en þau vita ekki um nýsmit þeirra, því veiran getur borist langar leiðir án þess að nokkur verði hennar var.

Eða sjá menn ekki samhengið, þegar um þúsund smit voru greind á Ítalíu, þá hafði Ítalía smitað yfir 10 Evrópulönd, og er uppspretta faraldurs á Íslandi.

Líkurnar á því eru engar, nema vegna þess að smitleiðir eru óþekktar, og veiran miklu útbreiddari en Exel sóttvarnarlækna gerir ráð fyrir.

 

Það er skýring þess að Kínverjar fórnuðu efnahag fyrir fólk, kusu að bjarga mannslífum þó það kostaði tímabundna efnahagserfiðleika.

Sömu rök hér á Íslandi, nema í öfugri merkingu, hér kusu yfirvöld að fórna fólki fyrir meintan efnahagslegan ávinning.

 

Íslensk sóttvarnaryfirvöld hafa sagt á þriðja viku að Kínverjar séu fífl þegar þeir gripu til sóttvarna, en þau séu gáfuð með því að gera það ekki.

Veiran er í rénum í Kína, en hún springur út hérna á Íslandi.

Enginn veit hvar sú sprenging endar.

 

Hvert er fíflið spyr maður þá.

Þeir sem vörðu mannslíf, eða þeir sem vörðu smitleiðir.

 

Þeir sem vitna í viðurkennd fræði.

Eða þeir sem vitna í Evróputrúarbrögð um hið frjálsa flæði.

 

To be or not to be.

Kórónaveirunni er skítsama.

 

Hún veikir og hún drepur.

Hún þiggur öll heimboð, spyr ekki um stjórnmál hjá húsráðanda.

Ef hún er velkomin, þá þiggur hún boðið.

 

Það er samt óþarfi að sóttvarnarlæknir og almannavarnarráð sé gestgjafi hennar.

Eða það hefði ég haldið.

Kveðja að austan.

 

 

Tíu ný smit í dag

Fávitar sem kenna sig við.

 

Almannavarnir, sóttvarnir eða ríkisstjórn Íslands, setja núna fólkið í sóttkví, sem aldrei átti að hleypa úr landi.

Þetta var svo augljóst fyrir þremur vikum síðan, við værum ekki í þeirri stöðu að vera mest smitaða landið í heiminum í dag, ef þetta fólk væri ekki svo heimskt, að það væri leitun að annarri eins heimsku.

Sóttvörn byggist á því að hafa ekki samskipti við smituð svæði, ekki á því að hleypa smiti til landsins, og setja saklausa innlenda í sóttkví.

 

Ef þetta væri ekki dauðans alvara, þá væri það augljóst að mikið væri rolan sem fjármagnar sóttkví hinna heimsku ef hún krefði ekki fíflin um ábyrgð.

Við treystum þessu fólki og það flutti inn smit.

Og það veltir kostnaðinum á saklaust fólk.

 

Aumingjaskapurinn og hjarðhegðunin er svo slík, að ennþá er orð þessa fólks eins og guð hafi sagt það.

Fréttatími eftir fréttatíma hjá Ruv er viðtal við fólkið sem vísvitandi dreifði smit til þjóðarinnar, og notar síðan vald sitt til að setja saklausa í sóttkví.

Níðist á fjöldanum á meðan það heyktist á að loka smitleiðina frá Ítalíu.

Þykist svo vera rosalega hissa eins og enginn hafi bent þeim á heimsku þeirra.

 

Fífl í gær, það þarf kraftaverk til að það sé ekki fífl í dag.

Og að baki eru fávísu börnin sem hafa enga sens fyrir alvarleik málsins.

 

Hvar er sóttkvíin??

Hvar eru neyðarráðstafirnar sem takast á við áföllin sem skekja atvinnulíf þjóðarinnar??

Hvar eru viðbrögðin við birgðaskorti sem er fyrirsjáanlegur þegar veiran frystir alþjóðaviðskipti??

Hvar er allt það sem fullorðið fólk gerir þegar bregðast þarf gegn ógn sem ógnar velferð og öryggi þjóðarinnar??

 

Svarið er einfalt.

Innflutningur á sýklum sem mun örugglega ganga af matvælaöryggi þjóðarinnar dauðu.

Að ekki sé minnst á hættuna af fjölónæmum sýklum.

 

Því fávísu börnin segja.

Það er ekki til heimska sem ekki er hægt að toppa.

 

Og heiglarnir sem eldri eru, láta þau komast upp með það.

Manndómur þeirra er enginn.

Kveðja að austan.

Allir farþegar frá Verona í heimasóttkví