Þúsundir létust.

 

Eiginlega tugþúsundir vegna þarlendra vitleysingja sem við á Íslandi þekkjum sem Sigríði Andersen, Brynjar Níelsson að ekki sé minnst á börnin í ríkisstjórn Íslands sem eru Konni þessa lands. 

Til upplýsingar hugsanlegra lesenda þessa bloggs sem eru yngri en það að muna eftir Baldri og Konna þá er Konni brúða búktalarans.

Feisum það, ef það væri ekki hann Þórólfur, þá hefði þetta lið náð að drepa hundruð, í stað þeirra 18 sem féllu, á meðan það var hlustað á raddir þess.

 

Um allan hinn vestræna heim er fólk að kafna vegna áhrifa þessara afneitunarsinna á alvarleik króunarveirunnar.

Hundruð þúsundir hafa dáið beint vegna þessa fólks.

 

Mestufjöldamorð sögunnar frá því að Gúlagið og Auschwitz var og hét.

Og þetta fólk gengur laust, eins sorglegt og það er.

 

Á meðan eru líf undir.

Á meðan deyr líf.

 

Á einhverjum tímapunkti eigum við að þakka fyrir Þórólf.

Kveðja að austan.

Þúsundir létust í Bandaríkjunum

Sóttvarnarrök þurfa að meika sens.

 

Og Þórólfur útskýrir af hverju sundlaugar eru opnar en ekki líkamsræktarstöðvar.

En hver eru rökin fyrir því að meina unglingum á landsbyggðinni að æfa íþróttir, en félög í efstu deild á höfuðborgarsvæðinu mega æfa??

 

Er það smitbylgjan á landsbyggðinni, þessi rosalegu smit sem smitstuðull fær varla mælt, nær einu smiti sum staðar en hvernig mælir hann 0 smit á Austurlandi.

Hvernig getur 0 smit verið hættulegra en smitið á rauða svæðinu á höfuðborgarsvæðinu??

Hvaða hagsmunir ráða þessari heimsku, hvaða þrýstingur knúði fram þá ákvörðun að binda æfingar við svokallað afreksfólk, sem er víst fólkið sem æfir með klúbbum í efstu deild??

Fóru peningar á milli, eru þetta mútur, eða lítt hugsuð vitleysa sem engin rök eru fyrir??

 

Heilbrigðisráðherra varð kjaftstopp í Morgunútvarpinu á Rás 2 þegar Sigmar gekk á hana, hún gat ekki fyrir sitt lifandi líf útskýrt þessi fáráð og auðheyrt var að hún gat það ekki þó Sigmar hefði skroppið uppá Þjóðminjasafn og fengið lánað þumalskrúfur til að hjálpa henni að muna rökin.

Kjaftstopp náði hún að stynja upp að þetta hefði verið samkvæmt tillögum Þórólfs, og ÍSÍ hefði eitthvað með þær að gera.

Nú er vitað að stóru klúbbarnir í Reykjavík eiga og ráða ÍSÍ, spilling þar getur aldrei verið forsenda mismunar sem á sér enga tilvísun í sóttvarnir.

Það er heilbrigðisráðherra að bregðast við, það er hún sem á að bregðast við svona augljósri mismunun.  Annars er hún ekki starfi sínu vaxin.

 

Þegar sóttvarnarrök meika ekki sens, þá er trúverðugleiki þeirra horfinn.

Því þá er eitthvað undirliggjandi sem á sér rætur í bakherbergjum valdsins.

 

Hver sem skýringin er, þá er þetta ekki líðandi.

Þessu þarf að breyta.

Kveðja að austan.

Smithætta í ræktinni „alveg pottþétt“ meiri

Enn hamast Morgunblaðið á sóttvörnum þjóðarinnar.

 

Það er líkt og ritstjóri blaðsins sé orðinn leiður á þessu öllu saman, það er starfinu sínu og Morgunblaðinu, hafi ekki tötsið að hætta sjálfviljugur, og ákvað þess í stað að berjast fyrir bráðri fækkun lesenda blaðsins svo rekstrargrundvöllur þess hyrfi endalega út úr þessum heimi, en gæti hugsanlega orðið grunnur af nýju blaði og starfi sem biði hinum meginn.

 

Ekki er til sá kverúlant sem ekki hefur fengið pláss í blaðinu til að naga niður íslensk sóttvarnaryfirvöld, og ef kverúlantinn ber titilinn Séra Kverúlant, þá fær hann sérstaka athygli, jafnvel ókeypis auglýsingu á netspjöllum sínum auk síendurtekinna drottningarviðtala.

Síðan hefur allt verið týnt til í fréttum blaðsins sem gerir lítið úr alvarleik farsóttarinnar, sem hampar þeim sjónarmiðum að minni sóttvarnir séu betri en meiri, helst best að gera fátt annað en að biðja fólk um að þvo sér um hendurnar, líkt og sóðaskapur sé arfgengur andskoti sem hafi fylgt okkur frá forfeðrum okkar í Noregi.

Síðan er logið, og það er það versta.  Fólki talið í trú um að skaðinn, bæði sá efnahagslegi sem og hinn samfélagslegi, sé sóttvörnum að kenna en ekki farsóttinni sem kallaði á þær.

Ha, hafið þið ekki séð alla ferðamennina sem ferðast um allan heim og við höfum misst af vegna sóttvarna á landamærunum??

 

Í þessu viðtali er sóttvarnarglæpamanni hampað, manneskju sem vísvitandi tekur áhættu á að dreifa smiti og smita samborgara sína.

Smartland er nýbúið að auglýsa postcad viðtal Sölva Tryggvasonar við hann, sem er sök sér því sá hluti blaðsins gerir ekki kröfu um innihald.

 

En drottningarviðtal við manneskju sem segir Ég má, ég vil, ég veit best, á dauðans alvöru tímum er nákvæmlega sem það á að vera.

Bein árás á allt það sem þríeykið hefur reynt að gera til að vernda þjóðina.

 

Í því sambandi skulum við muna að nagið gegn sóttvörnum tafði lokun landamæra þjóðarinnar og sú töf hækkaði dánarhlutfallið úr 33 í 86 þegar þetta er skrifað, en snörp viðbrögð þríeykisins hafa þó náð utan um smitið sem lak í gegnum landamærin, og við erum ljósárum á undan nágrannaþjóðum okkar í verndun mannslífa, að ekki sé minnst á stærri þjóðir sem eru óðum að ná 1000 per milljón markinu þrátt fyrir mannlíf hafi hvergi verið eðlilegt vegna sóttvarna.

Árangur sem við eigum að vera þakklát fyrir, og árangur sem Morgunblaðið hamast gegn, bæði leynt og ljóst.

 

Drottningarviðtalið afhjúpar hins vegar rugludall svo ekki sé fastar að orði komist.

Enda reynir ekki heilt fólk að réttlæta sóttvarnarglæpi sína, þeim sem verður það á í hugsunarleysi, játa sök, lofa bót og betrun, ásamt því að biðjast afsökunar á hegðun sinni.

Innihaldið er að það séu allir asnar nema viðkomandi, og asnarnir séu í allsherjar samsæri í ofsóknum og starfsníði um viðkomandi.

En það var samt ekki það sem hjó eftir og var kveikjan af þessum pistli;

"Í mál­frelsi felst ekki níð. Í því felst að maður fái að spyrja spurn­inga. Við meg­um vera með mis­mun­andi skoðanir en við meg­um ekki vera með per­sónu­leg­ar árás­ir á fólk op­in­ber­lega. Það er það sem stopp­ar fag­fólk frá því að segja það sem það veit,".

 

Þetta er nefnilega hárrétt.

Það þarf að spyrja spurninga og gagnrýnin hugsun er nauðsynleg, jafnt á þessum tímum eða öðrum.

Í því felst hins vegar ekki að ljúga um staðreyndir og þekkta þekkingu, setja fram hálfsannleik, til að blekkja fólk eða afvegleiða.

Hvað þá að í því felist réttur til að ganga gegn lögum og reglum þjóðarinnar, á neyðartímum þegar mannslíf eða annar beinn skaði er undir.

Borgarleg óhlýðni er vissulega réttmæt á stundum, en ekki á svona tímum eins og við upplifum í dag.

 

Um þetta þarf ekki að hafa fleiri orð, en þar sem ég er svag fyrir lengra máli en styttra, þá varð mér hugsað þegar ég henti inn fororð þessa pistils, að núna væri litt minnst á sænsku leiðina líkt og plagsiður var fram eftir sumri og reyndar langt fram eftir hausti.

Munum þegar Þórólfur var spurður með þjósti af blaðamönnum af hverju við færum ekki sænsku leiðina, þar væri engin seinni bylgja, þá svaraði Þórólfur, að hann gæti ekki svarað fyrir ástandið í Svíþjóð, en hann teldi líklegt að þeir fengju sína bylgju líkt og við.  En auðvitað vonaðist hann til þess að svo yrði ekki, en þar sem veira  fengi að ganga laus án þess að gripið væri til aðgerða að hefta smitleiðir hennar, þá kæmi bylgja fyrr eða síðar.

 

Svar Morgunblaðsins var að birta frétt þar sem vitnað var í Anders Tegnell, Þórólf þeirra Svía, undir fyrirsögninni Ef­ast um aðra smit­bylgju í Svíþjóð.

Þar sem Tegnell reifst hástöfum við Þórólf, eða svo hefði mátt halda miðað við efni fréttarinnar. Margt sagt, en þetta helst;

"And­ers Teg­nell, sótt­varna­lækn­ir Svíþjóðar, ef­ast um að önn­ur smit­bylgja komi til Svíþjóðar, þar fækki nýj­um staðfest­um smit­um og dauðsföll­um. Þar vís­ar hann til kór­ónu­veirufar­ald­urs­ins í vet­ur og vor en Svíþjóð skar sig úr varðandi fjölda smita og dauðsfalla meðal ríkja á Norður­lönd­un­um.

Í viðtali við SVT Ag­enda í gær seg­ir Teg­nell að smitrakn­ing­in sé eitt af því sem skipti mestu í bar­átt­unni við veiruna. ... Svo virðist sem kór­ónu­veir­an dreif­ist í klös­um og Teg­nell seg­ir að um leið og veir­an finni sér leið, til að mynda inn á vinnustað, þá geti hún dreifst hratt og víða þar. Hann tel­ur að smitrakn­ing­in sé það sem gefi besta raun þegar stöðva á hóp­sýk­ingu á fyrri stig­um. Þetta hafi gengið vel og gefið góða raun í Svíþjóð.

Hann seg­ir að auðvitað sé best að fækka nýj­um smit­um í nán­ast ekki neitt en hann hafi ekki þung­ar áhyggj­ur af þessu þar sem þessi nýju smit hafi ekki náð til eldra fólks. Jafn­framt hafi þau ekki aukið álag á heil­brigðisþjón­ust­una. "Það sem er mik­il­væg­ast er að þeim hef­ur ekki haldið áfram að fjölga," seg­ir Teg­nell.".

 

Sannaði þar með að þó menn séu spámenn í sínu eigin föðurlandi, þá metur raunveruleikinn það léttvægt ef spádómar þeirra byggjast á afneitun og heimsku.

"Við lif­um á erfiðum tím­um. Þetta mun verða verra. Sýndu ábyrgð,“ sagði hann og end­ur­tók síðan til að sýna að hon­um væri al­vara." sagði Stefan Löven þegar hann tilkynnti hert samkomubann í Svíþjóð þann 24. nóvember síðastliðinn.

Vegna þess að fólk var farið að deyja, önnur bylgja var skollin á.

 

Og í dag, þó sænsk stjórnvöld telji illa gamalt fólk sem veiran fellir, þá er dánarhlutfallið komið í 703 per milljón íbúa, og fólk er áfram að deyja.

Sambærileg tala hjá okkur væri 230 dauðsföll, en reyndar mun fleiri því við teljum gamla fólkið sem fær ótímabært andlát vegna veirunnar.

 

Þetta er það sem Morgunblaðið er að berjast fyrir.

Þetta er það sem nagið vildi.

Sænska leiðin.

 

Eftir stendur spurningin, er einhver annar litur en svartur notaður til að teikna sál þessa fólks??

Kveðja að austan.

 

Ætlar að sækja ríkislögreglustjóra til saka

Þegar vitleysan er lyginni líkust.

 

Þá efast maður að vanhæfni skýri puttann sem þjóðinni var gefinn þegar sóttvarnaglæpamaður komst upp með að virða ekki skimun og sóttkví á landamærunum.

 

Hefur ríkisstjórnin ekki frétt að smit sé lítið sem ekkert á landsbyggðinni, með Eyjafjarðasvæði sem undantekningu, en þó er það að mestu  gengið yfir á því svæði?

Hefur hún ekki hlustað á þau orð Þórólfs sóttvarnarlæknis að til greina komi að slaka á hömlum á þessari sömu landsbyggð því faraldurinn er allur á höfuðborgarsvæðinu??

 

Nei, hún virðist lifa í sínum eigin heimi, eða lætur stjórnast af hagsmunum sem ekki eru sýnilegir almenning.

Eða hvað annað fær skýrt að opnað sé fyrir æfingar á höfuðborgarsvæðinu en þær áfram bannaðar í hinum dreifðu byggðum??

"Íþróttaæf­ing­ar, með eða án snert­ing­ar, verða heim­ilaðar fyr­ir full­orðna í íþrótt­um inn­an ÍSÍ í efstu deild. ".

 

Þó að árangur í prófkjörum sé tengdur góðum tengslum við stóru klúbbana á höfuðborgarsvæðinu, þá ands. hafi það, á allri heimsku eða spillingu eru takmörk.

Það gat verið mismunun að leyfa æfingar á smitlausri landsbyggðinni en það er klárlega óeðlilegt í alla staði að leyfa þær í smitbælum en banna þar sem er smitlaust.

 

Það er eins og fífl stjórni okkur, eða gjörspillt fólk.

Veit eiginlega ekki hvort er verra.

 

Núna þegar 18. einstaklingurinn er fallinn, beinlínis vegna rangra ákvarðana stjórnvalda í sumar, sem og að Landsspítalanum var ekki tryggður fjármunir til að sóttverja Landakot, þá spyr maður sig;

Hvað gengur þessu fólki til??

Miðast öll ákvörðunartaka þess við einhverja annarlega hagsmuni sem enginn annar en þau, og hinir földu hagsmunir, þekkir til??

 

Svo er eitt að fyrirlíta okkur á landsbyggðinni eins og Svanhvít sýndi svo berlega þegar hún réðist að spítölum okkar misserin eftir Hrun, annað er að sýna það svona gróflega í verki líkt og þessi tillaga er.

Þið eruð óvitar greyin, þið kunnið ekki að passa uppá ykkur.

Eða þannig.

 

Svei attan, skammist ykkur sagði ég í gær þegar almannavarnaryfirvöld sögðust ennþá vera að skoða mál sóttvarnarglæpamannsins og afhjúpuðu þar með að engin alvara fylgdi sóttvörnum.

Í dag neyðist maður til þess aftur.

 

Skammist ykkar.

Þið eruð í vinnu hjá þjóðinni.

 

Ekki sérhagsmunum.

Þó þeir fóðri.

Kveðja að austan.

 

Viðbót að kveldi eftir fréttatíma sjónvarps.

Í fréttum sjónvarps, sjónvarps allra landsmanna var því slegið fram að íþróttaæfingar fullorðinna mættu hefjast á ný, sem væri frábært ef satt væri.

Samt má lesa þetta á vef ruv. "Íþróttafólk getur jafnframt tekið gleði sína því afreksfólk í efstu deildum og einstaklingsíþróttum getur hafið æfingar. Þórólfur segir það skilning sinn að í hópíþróttum sé einungis átt við efstu deildir en ekki neðri deildirnar. Það sé aftur móti ráðuneytisins að túlka reglugerðina."

Sem er samhljóða því sem stendur í textanum sem ég vitna í hér að ofan.

Allir fullorðnir sem æfa íþróttir eru sem sagt í efstu deildum, og þegar talað er um fullorðna, þá er verið að ræða 16 ára og eldri. Allir svo góðir og engar neðri deildir, 16 ára unglingur strax í efstu deild, í fótbolta, í handbolta og öllum hinum íþróttunum.

Sem er auðvitað ekki, og smærri staðir landsbyggðarinnar hafa ekki fjölda eða styrk til að setja stóru klúbbana í Reykjavík út úr efstu deild í afreksíþróttum. Og á þessum minni stöðum má fólk ekki æfa. Fyrir utan ÍA á Akranesi og KA á Akureyri, þá æfa engin lið í fótboltanum á landsbyggðinni, þrátt fyrir tuga liða, enda fótboltinn aðalíþróttin þar.

KA fær að æfa, ekki Þór, þó æfingaaðstaðan sé sú sama enda aðeins ein knattspyrnuhöll á Akureyri.

Á Austurlandi stendur ónotuð knattspyrnuhöll, samt eru 4 meistaraflokkslið í fjórðungnum, en öll í neðri deildum.

Það er greinilegt að fréttastofa sjónvarps sem og heilbrigðisráðherra lítur á okkur svipuðum augum og Þjóðverjar litu á Búskmenn og Hottintotta í den, ekki fólk, heldur eitthvað sem er svona mitt á milli þess að vera skepna og maður.

Það grátlegasta er að veturinn er tíminn þar sem menntaskólakrakkarnir fá tækifæri til að æfa og keppa, á sumrin er útgerðagróðinn notaður til að flytja inn hálfatvinnumenn sem tala útlensku tungum, og úti um allflest tækifæri.

Þetta er óskiljanleg ákvörðun, lýsir algjöri fyrirlitningu á fólki hinna smærri byggða, og hefur ekkert með sóttvarnir að gera.

Kannski er Svanhvít að hefna sín vegna hinnar óvæntu mótspyrnu sem hún varð fyrir þegar hún tók að sér i verktöku fyrir erlenda hrægamma að loka spítölum landsbyggðarinnar, það er að breyta þeim úr spítölum í hjúkrunarheimili, varð að lúffa með megnið, og hefur greinilega ekki náð sér af því áfalli.

Eða hvað annað skýrir það sem ekki er hægt að skýra???

Þarna er vitlaust gefið.

Ekki síðri kveðja að austan en fyrr í dag.

Tilslakanir en áfram 10 manna fjöldatakmörk

Vanhæfni eða vanvitaháttur.

 

Ennþá segjast almannavarnir og lögregluyfirvöld vera skoða mál brotamanneskju sem neitaði að fara í skimun, og fór ekki í sóttkví í kjölfarið.

Þessi sauðsháttur, þessi linka gagnvart brotamanneskjunni er vanvirðing við allar þær fórnir sem landsmenn hafa fært síðustu viku og mánuði til að ná niður þriðju bylgju kóvid veirunnar.

Þetta er fingur framan í fólk, og þau sem ábyrgðina bera eru ekki starfi sínu vaxin.

 

Þessi faraldur er háalvarlegur er okkur sagt, hann er lífshættulegur ákveðnum hópum í samfélaginu, öðrum veldur hann erfiðum veikindum, langtímaafleiðingar lítt þekktar.

Grundvallaratriðið er að halda faraldrinum í skefjum svo heilbrigðiskerfið sligist ekki.

Þess vegna hefur samfélagið mögnunarlítið sætt sig við mjög harðar sóttvarnir, sem hafa miklar afleiðingar, bæði félagslegar og efnahagslegar.

Vegna þess að það er svo mikið í húfi.

 

Svo er þetta bara djókari, brandari, ef manneskja ybbar sig, ullar framan í kerfið, neitar að hlýða grundvallarreglum sóttvarna, sem eiga að koma í veg fyrir að smit berist inní landið, þá er mál hennar ennþá í skoðun, þremur dögum eftir að uppvíst var um vísvitandi brot hennar.

Af hverju er ekki búið að taka þessa manneskju fasta og loka hana inni??

 

Er það vegna þess að hún er kona??

Eða er það vegna þess að eins og í öðrum gjörspilltum löndum njóta ákveðnir brotamenn friðhelgi ef þeir njóta verndar háttsettra í stjórnkerfinu??

Er það hægra öfgafólkið í Sjálfstæðisflokknum sem verndar hana??

Eða er þetta bara algjör vanhæfni eða vanvitaháttur??

 

Hver sem skýringin er þá er þetta til háborinnar skammar.

Þeir sem ábyrgðina bera eru ekki hæfir til að gegna starfi sínu.

Ættu að skammast til að segja af sér og láta aðra taka við sem geta framfylgt lögum á dauðans alvöru tímum.

 

Annars eru allar forsendur sóttvarna brostnar.

Því þetta var þá bara lygi eftir allt saman.

 

Og hvaða andskotans máli skiptir það hvort brotamanneskjan var með lækningaleyfi eða ekki, læknar eru ekki undanþvegnir sóttvörnum.

Ekki frekar en annað fólk.

Það veit enginn fyrirfram hver er smitberi og hver ekki, og smit er ekki bundið við starfstitil fólks.

Hafi smit hins vegar breiðst út, þá er eina sem er vitað, það kostar gífurlegar fórnir almennings að stöðva það.

 

Þetta er rosalega sorglegt að lesa þessa frétt dag eftir dag, að málið sé í skoðun.

Það er eins og við búum í skrípalandi þar sem ekkert er tekið alvarlega.

Allavega ekki af þeim sem gegna trúnaðarstörfum fyrir þjóðina.

 

Þetta er ekki boðlegt.

Kveðja að austan.

 

Elísabet ekki með lækningaleyfi

Lífið var einfaldara í gamla daga.

 

Rómverjar, þetta litla borgríki við Tíber, sem varð að mesta heimsveldi veraldarsögunnar, byggði sigra sína á þrautseigju, skipulagi og aga.

Og agi er lykilorðið þegar árangur hernaðarvélar Rómverja er krufinn, hver hermaður þekkti sitt hlutverk, hann var hluti af heild, kaus hann annað, til dæmis í nafni þeirrar hugsunar sem er orðuð; "Ég má", þá hafði það þá einu afleiðingu sem aðrir skildu.

Hann hins vegar fékk ekki tækifæri til frekari lærdóms.

 

Á tímum þar sem einstaklingshyggjan tröllreið hetjum og ættbálkum, þá þurfti aðeins agaða hernaðarvél til að leggja undir sig heiminn.

Her sem barðist sem heild, hélt röðum sínum og uppstillingu þrátt fyrir harðskeyttar árásir andstæðinga sína, hann sigraði margfalt fjölmennari her óvinanna sem börðust sundraðir og eftir sínum eigin geðþótta, eða héldu ekki skipulagi í orrahríð augnbliksins.

Hetjur unnu hetjudáðir, en agi vann stríð.

Enda vann ekkert á rómversku hernaðarvélinni fyrr en Germannir komu böndum á stjórnleysi sitt, lærðu til verka af Rómverjum sjálfum með því að gerast málaliðar þeirra og gangast undir Rómverskan aga.

Og þá féll Róm, 800 frá því að fyrstu rómversku bændurnir fóru að herja á nágranna sína.

 

Róm reis upp aftur, og þá sem stórveldi andans eða guðs á jörð, stendur ennþá en lifði sína blómatíma á síðmiðöldum þegar Evrópa var kristnuð og missti ekki ítök sín fyrr en gráðugir furstar nýaldar ásældust eignir hennar, og gerðu út eitthvað trúarofstæki sem sagði að syndin væri kjarni kristninnar en ekki iðrunin og fyrirgefningin.

Róm lifði samt af þessa aðför, á sömu forsendum og það varð hernaðarveldi á sínum tíma, og nýtti síðan til að byggja upp hina miðlægu kirkju sem hlýddi henni í einu og öllu.

Með aga.

 

Róm vissi alveg að jörðin var kringlótt en Galíleó fór gegn aga hennar.

Eins var það með hinar ýmsu endurskoðunarkenningar gagnvart hinum miðlæga sið, létu menn ekki undan með góðu, þá var farið með báli og brandi gegn þeim borgum og héruðum sem ljáðu þeim eyra og skjól, kennimenn teknir og brenndir hvar sem til þeirra náðist.

Agaleysi er nefnilega fóður sundrungarinnar, fái það að þrífast, þá er stutt í upplausn, og í stríði, ósigur.

 

Á tímum þar sem lífið var bókstaflega baráttan um lífið.

Vegna sjúkdóma, vegna uppskerubrests, vegna náttúruhamfara, og ekki hvað síst vegna stöðugra styrjalda og átaka, þá sá samkeppni lífsins (survival of the fittest) til þess að þær þjóðir eða samfélög, sem virtu ekki aga og leyfðu þá úrkynjun einstaklingsins að hann mætti gera það sem hann vildi þegar hann vildi, óháð því sem væri að gerast í kringum hann, til þess að þær þjóðir eða samfélög urðu undir.

Og að verða undir á þessum tíma kostaði viðkomandi ekki bara sjálfstæðið, heldur líka eignir og mjög mörgum tilvikum lífið.

Menn rændu ekki bara og rupluðu sigraða andstæðinga, heldur drápu þá líka miskunnarlaust, og jafnvel þó menn héldu líftórunni, þá var matur og búfénaður á burt, og hungurdauðinn sá um eftirlifendur.

 

Menn börðust ekki bara innbyrðis, heldur líka við sjúkdóma.

Menn lærðu snemma hvernig hægt var að brjóta múra sóttkvíar með því að kasta sýktum líkum yfir borgarmúra, eitruðu vatnsból með drepsóttarsmiti, og menn lærðu líka snemma að verjast smitsjúkdómum  með því að loka hliðum, setja upp sóttvarnarhlið á vegi, eða setja lög um að skip þar sem grunur lék á smiti, kæmu ekki að landi fyrr en ljóst var hvort um smit væri að ræða, eða allir um borð væru dauðir.

 

En ekkert af þessu gekk ef einstaklingnum var leyft að ganga úr takt, leyft að vinna með óvininum eða sýna af sér þá hegðun sem bauð honum heim.

Hvort sem það var að opna borgarhlið í umsátri því rétturinn til ferðalaga var sterkari en sjálf tilveran, eða að menn virtu ekki tilmæli um sóttkví á tímum drepsóttar.

Það höfðu menn lært af hinu fornu Rómverjum, að aðeins eitt dugði við agaleysi.

Böðullinn.

 

Hvort Englendingar gripu til hans á dögum loftárásanna miklu þegar algjör myrkvun byggða var fyrirskipuð að nóttu til, skal ósagt látið.

Ég held hreinlega að það hafi aldrei reynt á slíka úrkynjun.

Að segja, Ég má, ég hef rétt, ég er einstaklingur og má gera það sem ég vil.

En ferðalagið til böðulsins var stutt og það vissu allir.

 

Þegar líf og limir eru undir, þá dugar ekki agaleysi.

Það er áfellisdómur fyrir yfirvöld þessa lands að fólk sem neitar skimun við landamæri skuli hafa það í sjálfvaldi hvort það valsi um og hugsanlega smiti samborgara sína.

Annað hvort eru sóttvarnir í landinu eða ekki.

 

Það er ekki endalaust hægt að líða þann hálfkæring að fólk komist vísvitandi upp með að brjóta sóttvarnir, eða það sem verra er, að yfirvöld sýni þann hálfkæring að halda smitleiðum inní landið opnum, og á sama tíma halda öllu mannlífi í herkví sóttvarna.

Dag eftir dag, viku eftir viku, mánuð eftir mánuð, höfum við þurft að gjalda svona hálfkærings.

Með síharðari sóttvörnum og framlengingu þeirra.

Það er þjóðin sem geldur þessara aumingjaskapar eða forheimsku.

 

Við vorum veirulaus og hefðum aftur getað orðið fyrir löngu síðan.

Lifað hér að mestu eðlilegu lífi, slagurinn væri tekinn við landamærin.

Þetta er spurning um vilja og þann vilja hafa sumar þjóðir haft, og uppskorið eftir því.

 

Ég er ekki að mælast til að eldri aðferðir verði teknar upp.

Þær virkuðu en staðfesta gerir það líka.

 

Staðfesta skoðar ekki augljós ásetningarbrot.

Hún grípur tafarlaust til aðgerða.

Það er ef henni hefur orðið á þau mistök að bjóða hættunni heim.

 

Staðfestan stýrir ekki þjóðinni í dag.

Þess vegna er ástandið eins og það er.

 

Þar liggur sökin.

Hvergi annars staðar.

 

Feisum það.

Kveðja að austan.

 

Lögreglan skoðar mál Elísabetar

Konur gegn jólum.

 

Kona fór í búð, úr varð lítil hópsýking sem felldi Víði því ef Víðir hlýðir ekki Víði, hver hlýðir honum þá??

Kona fór út að skokka, hitti svo vinkonur sínar á eftir, úr varð lítil hópsýking, sem felldi fyrirhugaðar slakanir fyrsta des, með afleiðingum að íþróttafólk okkar má hvorki æfa eða keppa innanlands.  Naut hún reyndar stuðnings ömmu sem vildi endilega hitta alla hjörðina sína, veita bæði kaffi, meðlæti og veiru.

 

Núna fáum við fréttir af konu sem neitar að bera grímu, er stolt, segir eins og er, að lítið sé réttlætið ef bara Palli litli má vera einn í heiminum.

Nýbúin að fá fréttir af konu, sem er læknir, og neitaði að láta skima sig á landamærunum, fór heim til sín, og ekki í sóttkví.

Undir eru jólin og eðlilegt mannlíf upp úr því.

 

Einstök dæmi.

Spurning.

 

En það voru líka konur sem börðust hatrammlega innan ríkisstjórnar Íslands að hleypa veirunni inní landið í sumar, með þekktum afleiðingum dauðsfalla, efnahagslegum samdrætti langt um fram það sem þurfti að verða, og frosnu mannlífi.

Það er líka kona, þingmaður sem hefur barist hart fyrir frelsi veirunnar til að fá að drepa stuðningsmenn flokks síns sem og aðra eldri borgara þessa lands.

Hún er guðmóðir kvennanna innan ríkisstjórnarinnar sem gáfu veirunni leyfi til að herja á landsmenn í sumar, og líkleg skýring á þeirri tregðu að landamærunum var ekki lokað í tíma, og við sátum uppi  með franska veiru og endalausar, sífelldar sóttvarnir sem ætla að stela jólunum.

 

Konur hér, konur þar, konur alls staðar.

Veiran hér, veiran þar, veiran alls staðar.

 

Hvað skýrir þessi tengsl??

Skortur á rökhugsun, að konum væri eiginlegra að hugsa í hring líkt og einn góður maður sagði og hlaut bágt fyrir??

 

Eða tilviljunin ein, að það sé hún sem raði upp þessum tengslum.

Eða er pistlahöfundur að tengja saman ótengda hluti og útbúa eina samsæriskenningu svona rétt fyrir leik United og West Ham?

 

Eða er dýpra á skýringunni?

Langvarandi leiði kvenna á jólunum því í aðdraganda þeirra klikkast þær allmargar, ráðast á lítt greinilegan skít, yfirfylla búr og kistur af óhollum matvælum sem leita beint á miðhluta maka þeirra, að ekki sé minnst á að þær vilja alltaf vera fara eitthvað, þegar úti er frost og funi, en inni er góður bolti í sjónvarpinu.

Og í stað þess að tækla þann leiða, slá af, leyfa skítnum allavega að vaxa svo einhver annar sjái hann, að ekki sé minnst á að ef menn baka ekki af ánægju, þá eiga menn ekki að baka af kvöð, hvað þá að vera alltaf á þessum þeytingi, þá var ráðið að leggja niður jólin.

Allavega stela þeim.

 

Finnst það líklegast.

En hef reyndar ekkert fyrir því.

 

"Ertu ekki að koma Ómar!".

Það var víst ekki leikur eftir allt saman.

 

Ekki fyrr en að verki loknu.

Kveðja að austan.

Faraldurinn á mjög hægri niðurleið

Almannarómur er vitni.

 

Segir lögmaður rógberans.

Sem sá stefndi þurfti alls ekki að vera, hann gat sagt satt og rétt frá, og leitt fram vitni því til sönnunar, en þegar lögmaður hans vitnar í almannaróm í óskyldum málum, þá er ljóst að annað hvort er hann að verja rógbera, eða hann er sjálfur rógberi.

Það seinna gerir sjálfkrafa fyrstu setningu þessa pistils ranga.

 

Um þetta mál veit ég ekki neitt.

En ég hef þá heilbrigðu dómgreind að þegar Sigmar og Morgunútvarpið útvarpa ásökunum gagnvart málsaðila, og forsenda þeirra ásakana er að allt kerfið, ákæruvaldið, löggan sem greip inní, hjúkrunarfólk á geðdeild, læknar og svo framvegis, væru hluti af samsæri sem aflóga stjórnmálamaður, þáverandi sendiherra þjóðarinnar í Washington, þá vissi ég að ekkert raunveruleikaskyn væri að baki þeim ásökunum.

Sigmar hélt að hann hefði efni til að hengja Jón Baldvin, en áttaði sig ekki á að þar með væri hann að hengja tugi manneskja sem komu að þessu sorglega máli.

Gat vissulega verið rétt, en orð Aldísar voru engan veginn sönnun þar um.

 

Orð eru ekki sönnun.

Jafnvel þó þau séu ásakanir á hendur miðaldra karlmanni, sett í búning Metoo byltingarinnar, þá þarf meira til.

Og Sigmar þarf að vera algjört fífl ef hann fattar það ekki.

 

Sjálfsagt hefur hann hugsað að hann hefði sitt Weinstein mál í höndum, og vissi örugglega að miðaldra karlmaður, hvað þá eldri karlmaður en það, ætti engan séns á að verjast ásökunum þess kyns sem er það veikt og aumt, það er að áliti Sigmars og annarra í hans stöðu, að þarf aldrei að færa neinar sönnur á orðum sínum eða ásökunum.

Og sjálfsagt treyst á það að hann sjálfur yrði aldrei skotspónn slíkra ásakana hinna nútíma nornaofsókna.

 

En heimskur engu að síður, burtséð frá öllu öðru.

Til þess að ásakanir Aldísar væru sannar, þá var samsektin engan vegin bundin við miðaldra karla, lögreglumenn eða lækna, að baki þeim lá líka aðdróttun gagnvart geðhjúkrunarkonum sem sannarlega voru konur, hef hins vegar ekki hugmynd um hvort þær voru miðaldra þegar Jón Baldvin átti að hafa þær í vasa sínum.

Eftir stendur spurningin hvaða ógnartök hafði þessi fyrrum aflóga stjórnmálamaður, sem með skottið á milli fótanna hafði verið sendur til USA, að allt þetta fólk tók þátt í ekki bara samsæri, heldur var þátttakandi í einu af því alvarlegasta sem hægt er að gera öðru fólki, að svipta því frelsinu og loka það inni, ítrekað, því það hafði sannleika að segja um valdamann.

 

Spurning sem Sigmar mun aldrei geta svarað.

Og lögmaður Aldísar ekki heldur.

Í stað þess að verjast og færa sönnur á orð Aldísar, þá er vísað í róg, almannaróm og Metoo.

 

I am not a crook sagði Nixon, og enginn trúði honum.

Sú málsvörn var samt hátíð miðað við þá sem þessi frétt greinir frá.

 

Eitthvað sem fólk skilur.

En rógurinn ekki.

Kveðja að austan.

Greinir á um „umdeild“ vitni í máli Jóns Baldvins

Ögmundur út að aka.

 

Hefur ekki þá afsökun að vera dópaður.

Aðeins af gamla skólanum, skilur ekki að Ólöf Nordal setti lög sem girti fyrir geðþóttaákvarðanir stjórnmálamanna varðandi skipun dómara, einstaklingar sem sækjast eftir dómaraembættum þurfa sýna fram á að þeir hafi áunnið sér hnossið með störfum sínum og menntun.

En ekki pólitískum tengslum.

Alveg eins og aðrir sem sækja um störf á vegum ríkisins.

 

Sigríður Andersen gat ekki rökstutt af hverju hún tók 4 einstaklinga út af lista hæfnisnefndar, og afhverju hún bætti þeim fjórum sem ekki voru á listanum inn.

Auk þess að brjóta lögin þar um, þá leikur vafi á trúverðugleik viðkomandi einstaklinga sem hún skipaði.

Ganga þeir erinda ákveðinna hagsmuna, tilheyra þeir einhverju leynifélagi, keyptu þeir embættið og svo framvegis??

Ekkert af þessu vægast sagt líklegt, en á meðan er ekki farið á eftir lögum, og geðþótti ræður för, þá er vafi, og við þann vafa er ekki unað.

 

Það er í raun ótrúlegt að maður sem hefur verið þingmaður í öll þessi ár, skuli ekki ennþá skilja að tími hins pólitíska geðþótta er liðinn.

Þjóðin vill gegnsæi og að leikreglur séu virtar.

Hvað þá að Ögmundur láti það út úr sér að Alþingi geti upp á sitt eigið einsdæmi sniðgengið lög, að samþykkt þess sé æðri lögum þjóðarinnar.

Eins og hann hafi ekki öll þessi ár frétt að uni menn ekki lögum, þá breyta þeir þeim, en brjóta þau ekki.

 

Vissulega var þetta liðið á árum áður, en það er liðið enda stjórnvöld ítrekað dæmd brotleg í hinum og þessum málum, sem og að Alþingi hefur verið gert að taka upp sum lög sín sem stangast á við aðra lagasetningu, Ögmundur var til dæmis ráðherra í einni ríkisstjórn sem var gerð brottræk með lög sín um útreikninga vaxta á fyrrum ólöglegu gengislánum.

Dómskerfið er nefnilega farið að dæma sjálfstætt, það er eftir lögum en ekki vilja framkvæmdarvaldsins.

Svona er bara nútíminn og fáránlegt að leika sig eitthvað nátttröll, og þykjast ekkert skilja í breyttum tíðaranda.

 

Síðan er það ómerkilegt að hjóla í MDE á þeim forsendum að hann eigi ekki að dæma í svona málum því það séu önnur verri þarna úti.

Hvers eigum við sem þjóð að gjalda að hafa stjórnmálamenningu sem telur sig hafna yfir lög??

Á bara að taka verstu bandítana og láta öll önnur brot eiga sig.

 

Og hvað innilega heimska er þetta að halda að málið fyrir MDE snúist um einhvern dópaðan mann á hjóli??

Málið snérist fyrst og síðast um rétt okkar sem þjóðar að fá að lifa í friði fyrir spilltum stjórnmálamönnum sem telja sig ríki í ríkinu, í stað þess að vera hluti af þjóðinni, deila með henni kjörum sínum og RÉTTLÆTI.

Heitir þetta ekki ein lög fyrir alla.

 

Síðan ætti Ögmundur Jónasson að vita og muna, að öll mannréttindabrot eiga sér eitt upphaf.

Að stjórnvöld telji sig ekki þurfa að lúta leikreglum réttarríkisins.

Og fyrsta skref hinna brotlegu eru alltaf að ná tökum á dómskerfinu.

Ítalía Mússólínis, Þýskaland Hitlers, Tyrkland Erdogans, að ekki sé minnst á Sovétið sem engin mannréttindi virtu.

 

Enda fyrsta verk hinna nýfrjálsu þjóða Austur Evrópu að ganga í Evrópuráðið og gangast undir lögsögu MDE.

Því þar vissu menn á eigin skinni hvað það var að hafa valdhafa sem virtu ekki mannréttindi.

 

Eiginlega á Ögmundur bara bágt þessa dagana.

Hann er ekki að gera þjáðum Tyrkjum gagn með því að ráðast á MDE á þeim forsendum að hann eigi ekki að sinna öðrum en stórbrota þjóðum.

Dómurinn hlýtur að vera allra.

Annars er hann ekki hlutverki sínu vaxinn.

Sem er draumastaða böðlanna sem geta þá alfarið hundsað hann.

 

Stundum eiga menn að hugsa áður en þeir tala.

Þó það sé gaman að vera slegið upp í Mogganum.

 

Það er blettur á stjórnmálamenningu okkar og framkvæmdarvaldi að það skuli hafa vogað sér að gera sem það gerði í Landsréttarmálinu.

Og svartur blettur að það skuli hafa þurft dóm að utan til að leiðrétta þá ósvinnu.

 

Vilji menn ekki slík afskipti, þá skulu menn virða sín eigin lög.

Í stað þess að hrópa eins og frekur krakki, ég má, ég má, ég á, ég má.

 

Það er tími til kominn að þroskast.

Því sá tími er liðinn.

 

Og við búum í betra samfélagi á eftir.

Kveðja að austan.

Dópaður bílstjóri og Mannréttindadómstóllinn

Alþingi brást.

 

Það er ekkert flókið.

 

Fyrst að þingmenn á annað borð töldu sig hæfa til að greiða atkvæði um skipan dómara í hinn nýja dómsstól þjóðarinnar, Landsrétt, þá var lágmarkið að þeir kynntu sér lögin sem Ólöf Nordal þáverandi dómsmálaráðherra af skörungsskap sínum náði breiðri samstöðu um á Alþingi og voru hugsuð til að koma í veg fyrir pólitísk afskipti stjórnmálamanna af skipan dómara.

Þar var staðfesting ráðherra á niðurstöðu hæfnisnefndar fyrst og síðast hugsuð sem eftirlit á að hæfnisnefnd færi eftir lögum og reglum um starfsemi sína, að hún mæti hæfni en ekki til dæmis vinskap eða fjölskyldutengsl.

Staðfesting Alþingis gaf síðan dómurum hins nýja dóms þá vigt  að þeir sætu í umboði þjóðarinnar.

 

Hefðu þingmenn kynnt sér lögin og umræðuna þá hefðu þeir í hið minnsta aldrei viðurkennt þau glöp og þá aðför að lögum landsins sem lesa má um í frétt Mbl.is frá því feb 2018 undir fyrirsögnini; "Viðreisn stöðvaði lista dómnefndar."

"„Það vor­um við sem rák­um hana til baka vegna þess að við hefðum ekki hleypt fyrri list­an­um í gegn,“ sagði Hanna Katrín Friðriks­son, þing­flokks­formaður Viðreisn­ar, á opn­um fundi þing­flokks­ins 7. júní á síðasta ári. Vísaði hún þar til lista dóm­nefnd­ar yfir þá sem nefnd­in taldi hæf­asta til þess að gegna embætt­um dóm­ara við Lands­rétt.

Rætt var einnig við Bene­dikt Jó­hann­es­son, þáver­andi formann Viðreisn­ar og fjár­málaráðherra, sem seg­ist hafa gert at­huga­semd­ir við lista dóm­nefnd­ar­inn­ar þegar Sig­ríður hafi borið list­ann und­ir hann. „Við sögðum ein­fald­lega að listi sem að upp­fyllti ekki jafn­rétt­is­sjón­ar­mið, að við gæt­um ekki samþykkt hann.“".

 

Tækifæri þeirra til að setja inn svokölluðu jafnréttissjónarmið inní lögin, það er að kyn en ekki hæfni ætti að ráða vali á dómurum, og hæfnisnefnd myndi þá hafa heitið "hæfnis og kynjanefnd", rann út þegar lögin voru endurskoðuð 2017. 

Sú tillaga kom vissulega fram þá en þáverandi dómsmálaráðherra, Sigríður Andersen var snögg að afgreiða hana út af borðinu með þeim orðum að konur væru líka fólk, og þyrftu ekki að óttast að hæfni þeirra væri metin til jafns við karla.

 

Lögin hins vegar voru skýr um það að geðþótti einstakra stjórnmálamanna eða stjórnmálaflokka, "um að ég vil hafa þetta svona en ekki hinsegin, þetta er æskilegur maður en þessi óæskilegur og svo framvegis", væri ekki lengur inní dæminu þegar dómarar við Landsrétt yrðu skipaðir.

Að láta sér detta annað í hug eins og kemur fram í tilvitnuðum orðum Hönnu og Benedikts er því annað hvort dæmi um óendanlega heimsku eða algjöra fyrirlitningu á leikreglum lýðræðisins.

 

Í því ljósi eiga menn að skoða þessi orð réttlætingar Hönnu Katrínar í frétt á Ruv.is í gær;

"Þingið hafi lagt áherslu á að fá úr því skorið hvort ákvörðun dómsmálaráðherra væri í samræmi við ráðleggingar fagfólks. „En það er erfitt þegar samstarfsfólk og ráðherra fara fram með ósannindi og blekkingar,“ segir hún. Þótt þingið hafi vitað að tillaga ráðherra væri ekki sú sama og hæfnisnefndarinnar hafi þingið ekki haft forsendur til að vita að ákvörðun ráðherra væri þvert á allar ráðleggingar sérfræðinga innan stjórnsýslunnar".

Kallast þetta ekki að stinga rýting í bakið í mesta bróðerni til að fría sjálfan sig sök??

 

En aldrei þessu vant þá lét fréttamaður Ruv ekki gæluþingmenn sína komast upp með slík ómerkilegheit og kattaþvott, á eftir þessum orðum og öðrum þar sem áfram voru dregnir fram rýtingar til að stinga í bak Sigríðar, kom kafli þar sem falsið og yfirdrepskapurinn var afhjúpaður.

Algjörlega ljóst öllum sem lesa að Alþingi brást algjörlega og getur ekki kennt Sigríði um;

"En hörð gagnrýni lá fyrir.

Áður en þingið samþykkti tillöguna höfðu lögspekingar varað opinberlega við framgöngu ráðherra. Í umsögn um tillöguna varaði Jóhannes Karl Sveinsson hæstaréttarlögmaður til dæmis við því að í uppsiglingu væri hneyksli sem yrði samfélaginu dýrt og myndi valda langvarandi vandamálum í réttarkerfinu. Hann minnti á að ráðherra væri bundinn af því að velja þá hæfustu: „Og samkvæmt dómaframkvæmd Hæstaréttar þarf hann að geta rökstutt að dómnefnd hafi í einstökum tilvikum farið villur vegar,“ sagði í umsögninni. Rökstuðningur ráðherra hafi engan veginn uppfyllt lágmarkskröfur stjórnsýslu um rökstuðning og ekki staðist efnislega skoðun. Þar hafi ekki verið minnst á jafnréttissjónarmið.".

 

Í sjálfu sér þarf ekki að hafa fleiri orð um þetta.

Þetta fólk á bara að skammast sín.

Það virti ekki lög þjóðarinnar í einhverjum pólitískum hrossakaupum.

 

Réttlætingin á óhæfunni, að reyna að verja hið óverjanlega er síðan önnur saga.

Er fyrst og síðast heiðarleg tilraun mætra manna að gera lítið úr vitsmunum sínum og trúverðugleik.

 

Það getur öllum orðið á mistök en það er sorglegt að það skuli þurfa dóm að utan til að þau mistök sé viðurkennd, og það með hangandi hendi svo jafnvel Ragga Bjarna hefði þótt nóg um og haft áhyggjur hvort viðkomandi væri ekki í hættu að fá sinaskeiðabólgu í úlnliðina.

Ennþá sorglegra er að menn skuli rífast við þann dóm, og þær staðreyndir sem hann byggir á.

Að það hafi ekki verið farið að lögum þegar skipað var í Landsrétt og að geðþótti hafi ráðið skipan hluta dómaranna.

Því það er ekki bara réttarfarið sem er undir, heldur líka æra þjóðarinnar, jafnt út við sem og hjá okkur sjálfum.

 

Ef við getum ekki gert þetta rétt, hvað getum við þá gert rétt??

Af hverju lítillækkum við okkur svona??

Sem þjóð sem og þeir einstaklingar sem reyna að verja þetta.

Svo hlæjum við að trúðnum í Hvíta Rússlandi.

 

Sem er eiginlega alveg sjálfsagt.

Hann er hlægilegur.

Verra er að aðrir skuli hlæja af okkur á svipuðum forsendum.

Að við séum svona brandaraþjóð.

 

Þetta er nefnilega ekki einkamál þeirra sem klúðruðu eða brugðust.

Þetta snertir okkur öll.

Sem og landið sem við unnum.

 

Það er hið alvarlega eða hið alvarlegasta í öllu þessu máli.

Og það sér allt skynsamt fólk.

 

Hinir?

Hinir eiga bara bágt.

Kveðja að austan.

 

Alþingi fékk pillu frá MDE