Veruleikafirring eða þaðan af verra??

 

Stórfrétt dagsins er að Selenski sé boðið og við þurfum að flytja inn löggur til að passa upp á hann og aðra leiðtoga á stóru Skál-Skál ráðstefnunni sem verður haldin í vor.

Við erum sko þjóð meðal þjóða, eða þannig.

 

Hvort á maður að hlæja eða gráta??

Við erum nýbúin að fá tilkynningu að þriðja flokks stjórnmálamaður brúki munn við það fólk sem þjóðin treystir til að gæta öryggis síns á hættustundu.

Og í nafni hagræðingar, af öllum þeim ó-orðum sem íslensk tunga býr yfir, í nafni hagræðingar ætlar sá þriðji að hagræða einu flugvél landhelgisgæslunnar úr landi, varanlega í þetta sinn.

Sumir eru jú með forgangsröðina á hreinu.

 

Ekki skal ég gera lítið úr alþjóðlegu samstarfi, en á meðan við segjumst ekki hafa fjármagn til að reka lágmarks öryggisbúnað í okkar stóra víðfeðma landi, með ennþá stærri og víðfeðmari landhelgi, þá eigum við ekki og megum ekki eyða í svona flottræfilshátt sem þessi leiðtogafundur er.

Þetta er eins og að taka matarpeninga frá börnum sínum til að geta skellt sér á næsta ball.

Það er ekki bæði sleppt og haldið, og þegar búið er að sleppa, þá er ekki haldið í svona vitleysu, það er móðgun gegn viti og skynsemi.

 

Síðan má spyrja þeirrar stóru spurningar, hvað er eiginlega að þessu fólki sem opnar varla munninn nema til að tala um kolefnishlutlaust Ísland fyrir árið eitthvað innan ekki svo langs tíma, að það getur aldrei verið heima hjá sér, og ef það er heima hjá sér, þá fær það fólk til sín.

Allt flandrið á eins mengandi hátt og hugsast getur enda flugsamgöngur mesti mengunarvaldur þjóðarinnar.

Hvað fordæmi er þetta á hinum háalvarlegu tímum þegar menn segja að sjálf siðminning sé undir, allavega menn skála fyrir því á einhverjum Skál-Skál ráðstefnum??

Heldur þetta fólk virkilega að syndaaflausn þess sé aukinni skattheimtu á okkur þessa fátæklinga sem höfum ekki á nýjum rafmagnsbílum, eða farartækin sem flytja okkur nauðsynjar eftir þjóðvegum landsins???

 

Það er svo margt æpandi við þessa stórfrétt.

Hún afhjúpar svo mikið um fólkið sem stjórnar okkur.

Og þetta er ótækt á meðan sá þriðji er með frjálsar hendur.

 

Hagræðing.

Svei attan.

Kveðja að austan.

Selenskí boðið og lögreglan leitar liðsinnis

Jón er kátur karl og hraustur.

 

En óttalegur bjáni eins og segir í vísunni.

 

Eða kannski sagði það ekki í vísunni en hvað má segja um okkar ágætis dómsmálaráðherra sem kýs að rífa sig við fagmann, hann pólitíkus sem getur þakkað tvennt frama sinn innan Sjálfstæðisflokksins, dugnaðinn við að taka í hendurnar á fólki og hæfninni til að rífa kjaft í frösum.

Georg Lárusson er margreyndur, bæði vegna starfa sinna innan lögreglunnar og síðan sem farsæll forstjóri Landhelgisgæslunnar um árabil.

 

Georg segir;

"Eng­inn góður kost­ur var í stöðunni og það eru okk­ur sár von­brigði að neyðast til að hætta rekstri eft­ir­lits­flug­vél­ar­inn­ar en hún er sér­út­bú­in eft­ir­lits-, björg­un­ar- og sjúkra­flug­vél og mik­il­væg ein­ing í al­manna­varna­keðju lands­ins. Frá ár­inu 1955 hef­ur Land­helg­is­gæsl­an gert út flug­vél til eft­ir­lits og björg­un­ar­starfa við Íslands­strend­ur. Ákvörðunin nú er því mik­il afturför í viðbragðs- og ekki síst eft­ir­lits­getu þjóðar­inn­ar. TF-SIF er ein af mik­il­væg­ustu einingun­um í viðbragðskeðju stofn­un­ar­inn­ar og með þess­ari erfiðu ákvörðun er stórt skarð höggvið í út­gerð Land­helg­is­gæsl­unn­ar. Þá telj­um við veru flug­vél­ar­inn­ar hér á landi vera brýnt þjóðarörygg­is­mál, sér í lagi í ljósi breyttr­ar heims­mynd­ar,".

 

Jón segir;

"Dóms­málaráðherra tel­ur ekki að stöðvun á rekstri eft­ir­lits­flug­vél­ar Land­helg­is­gæsl­unn­ar, TF-SIF, muni setja strik í reikn­ing­inn hvað varðar viðbragðsgetu Land­helg­is­gæsl­unn­ar í leit og björg­un. Hann seg­ir að á und­an­förn­um árum hafi meg­in­verk­efni vél­ar­inn­ar snúið að landa­mæra­eft­ir­liti í Evr­ópu. "Vél­in hef­ur ekki gegnt veiga­miklu hlut­verki þegar kem­ur að leit og björg­un hér við Íslands­strend­ur. Henni var flogið eitt­hvað vel inn­an við hundrað flug­stund­ir á síðasta ári, sam­kvæmt mín­um upp­lýs­ing­um".

 

Já Jón telur, og rífur sig og vissulega er það rétt hjá honum að Landhelgisgæslan hefur séð á eftir TF-SIF löngum stundum erlendis, en það eru þekkt frjálshyggjufræði að stjórnmálamenn sem fá fylgi út á að rífa kjaft um almannaþjónustu, fjársvelti hana síðan þegar þeir eru í ríkisstjórn, og benda síðan á; Sjáið þið bara, ríkið er handónýtt.

En þau afglöp segja ekkert til um mikilvægi SIF fyrir Landhelgisgæslunnar og þann hlekk sem hún er í viðbragðskeðju stofnunarinnar.  Ef ég man rétt þá byrjaði þessi útvistun þegar ríkið átti erfitt með að fjármagna almannaþjónustu eftir þjófnaðinn sem kenndur er við bankahrunið, en það getur ekki endalaust verið afsökun, og því á mikilvægi flugvélarinnar metast eftir þörfinni fyrir hana, en ekki axarsköftum og afglöpum þeirra sem Sjálfstæðisflokkurinn skipar í embætti dómsmálaráðherra.

 

Segjum það hreint út að það eru fífl sem taka meira mark á Jóni Gunnarssyni en Georg Lárussyni í þessu máli.

Og ef Jón Gunnarsson er einn af þeim sem telur að hann hafi meira vit á þessum málum en sjálfur forstjórinn, þá er augljóst að hann á að láta Georg fara fyrir opinber mótmæli sín.

Því ef það er ekki þörf fyrir þessa flugvél, og forstjóri Landhelgisgæslunnar segir annað þá á forstjórinn að víkja, brottrekstrarsökin að hafa logið að þjóðinni.

Því svona gengur ekki, að alls konar fuglar eru settir í ráðherrastól, þykjast vita betur en fagfólkið, og skilja svo allt eftir sig í rjúkandi rústum.

 

Svo nú reynir á hvort þessi Jón sé kræfur karl og hraustur og hreinsi út þetta fólk hjá Gæslunni sem segir að SIF sé nauðsynlegur hlekkur í öryggiskeðjunni.

Eða hann hlusti af auðmýkt og geri skyldu sína gagnvart land og þjóð.

 

Eða er ég kominn út í furðusögur og furður??

Jón Gunnarsson að hlusta!!!!

Nei, það verður víst að vera takmörk á öllu því sem ímyndunaraflið fær mann til að segja og skrifa.

 

En, en, en, en.  En. En!!!!

Það eru 62 aðrir á þingi, þar af ótal ráðherrar.

Þeirra er ábyrgðin, þeirra er að hrinda þessari aðför að þjóðaröryggi.

Því jafnvel vanhæfni á sín mörk.

 

Svona gerir maður ekki.

Svona er ekki gert.

 

Svei attan.

Kveðja að austan.

 

 

Vélin mest verið suður í höfum

Er ekki allt í lagi með þetta fólk??

 

Sem þiggur há laun fyrir að sitja í þægilegum stólum á Alþingi  og eftir mismikið þras og hrossakaup skipar fólk í ríkisstjórn Íslands.

 

TF-SIF var keypt til landsins þegar þjóðin var mun fátækari en í dag, og hún var keypt því sjálfstæð eyþjóð út á miðju ballarhafi þarf að eiga svona flugvél, sem er svo ég vitna í Georg, forstjóra Landhelgisgæslunnar, "eft­ir­lits­flug­vél­ sem er sér­út­bú­in eft­ir­lits-, björg­un­ar- og sjúkra­flug­vél og mik­il­væg ein­ing í al­manna­varna­keðju lands­ins".

Nákvæmlega ekkert hefur breyst síðan þá, nema SIF hefur margsannað hlutverk sitt og mikilvægi við björgun, eftirlit með landhelginni eða vera til taks þegar flytja þarf björgunarfólk vegna náttúruhamfara eða annars sem fylgir að eiga heima á strjálbýlli eldfjallaeyju langt norður í veðravíti Atlantshafsins.

Sem og að við erum miklu ríkari í dag en við vorum þá.

 

Svo voga skriffinnarnir í dómsmálaráðneytinu, þessir feitu þarna og makráðu sem hafa undirlagt skattfé almennings og kalla stjórnsýslu, að láta Jón greyið Gunnarsson skrifa undir pappíra sem tilkynna Landhelgisgæslunni að í nafni hagræðingar þurfi að hætta rekstri þessarar einu eftirlitsflugvél þjóðarinnar og selja hana.

Hvaðan úr myrkradjúpi vítis og andskotans kemur þetta orð; HAGRÆÐING, og hvernig er hægt að hagræða grunnþjónustu svo hún sé ekki lengur til.

Hvaða firring er þetta, eða á maður að segja, hvenær urðum við svo úrkynjuð að láta heimsk börn eyðileggja það sem má ekki eyðileggja??

 

Fátt undirstrikar betur þessa firringu að í dag eru netsíðar Moggans undirlagðar fréttum af málþófi og eða upphrópunum á þingi um útlendingamálafrumavarp þessa sama Jóns Gunnarssonar.

Jón greyið sem leiksoppur skriffinna annars vegar, úthrópandi fólk hins vegar sem gengur erinda alþjóðlegra glæpamanna sem og innlendra afæta sem sjúga til sín gífurlega fjármuni sem ættu að öllu eðlilegu að fara til fólks í neyð, en ekki í sjálftöku og túristaflóttamannakerfið sem er í veldisvexti þar til jafnvel sá heimskasti af Góða fólkinu áttar sig á að 400 þúsund manna þjóð getur tekið á móti öllum flóttamönnum heimsins.

Hvaða umræða fáviskunnar er þetta á meðan feiti makráði skriffinnurinn leggur niður grundvallarþjónustu sem er ein af forsendum þess að við getum talið okkur sjálfstæða þjóð?

Eða hafa menn ekki ennþá fattað að Kaninn reddar þessu ekki lengur??

 

Þetta er svo heimskt.

Þetta er svo grátlega heimskt

 

Og þá er ég ekki bara að meina ráðherragreyið með þetta tungutak frjálshyggjunnar á vörum, hann er leif af þeirri kynslóð frjálshyggjumanna sem voru fátt annað en heimskulegir frasar, þannig séð skaðlausir eins og hverjir aðrir óvitar, það er á meðan þeir fengu ekki völd og ábyrgð.

Það er allt hitt, allt fólkið sem á að veita ráðherranum aðhald, sem og að grípa inní þegar afglöp hans verða skaðleg þjóð og þjóðarhag.

Þessi skrípasamkoma upphrópana og innihaldslaus blaðurs sem kennir sig við elsta lögþing hins vestræna heims.

Alþingis.

 

Ég veit ekki hvort leikskólakennarar gætu leyst þetta vandamál.

Grunar að vandinn sé dýpri en það.

Það sést til dæmis á viðbrögðum ráðherra við afglöpum ríkissáttasemjara, það er eins og þeir fatti ekki alvöru málsins og að þessi afglöp hafi ekkert með meinta kjaradeilu Eflingar að gera.

Eða alla frasana um orkuskipti, ár eftir ár, samt er ekkert virkjað, engar raflínur lagðar.

Aðeins talað og malað og talað.

 

Samt eru ráðherrar okkar það skásta sem alþingi hefur uppá að bjóða.

Sá sem efast um þessa nöturlegu staðreynd, ætti að skipta yfir á umræðuna um útlendingafrumvarp dómsmálaráðherra.

Það er kannski alltí lagi með hausinn á þessu fólki, en þá virðist ekkert vera á milli eyrnanna.

Vanhæft fólk annars vegar, óhæft fólk hins vegar.

 

En það er landráð að selja SIF.

Kannski ekki á sama skala og ICEsave samningur Svavars og Steingríms, en landráð engu að síður.

 

Kannski óviljandi landráð.

En landráð.

Og skammist ykkar, öll sem eitt, að fatta það ekki.

 

Svei attan.

Samt með kveðju að austan.

 

 

Rekstri vélarinnar hætt í nafni hagræðingar

Sólveig Anna á fyrirsagnir dagsins.

 

Og það liggur við að maður haldi að það sé búið að nýráða blaðamann til vinnu á Moggann, svo skrýtið er að lesa eitthvað annað en róg og einelti þegar fjallað er um kjaradeilu Eflingar á netsíðum blaðsins.

Núna vantar bara að hóa í Agnesi Bragadóttur, henni hundleiðist örugglega heima hjá sér, og fá alvöru fréttaskýringu um þessa kjaradeilu, rót hennar og að í raun sé lausna að leita annars staðar en hjá atvinnurekendum því í beinni samkeppni við alheiminn eru takmörk fyrir því hvað þeir geta hækkað launin, og í dag virðast allar launahækkanir hverfa í húsnæðishítina.

 

En áður en ég vík að þessari frétt vil ég benda á aðra frétt sem kom fyrr í morgun, þar sem Sólveig Anna spyr Katrínu forsætisráðherra kurteislega að því hvort hún megi sjá þá sérfræðiráðgjöf sem segir Katrínu að það sé löglegt að ríkissáttasemjari gangi erinda annars deiluaðilans í lögbundnu sáttaferli sínu.

Og minna aðeins enn og aftur á sem hér hefur reglulega verið imprað á, að réttlætisbarátta virðir aldrei ólög og því er enginn endir eða upphaf neins þó dómsstólar gangi líka erinda valdsins.

Barátta kvenna í Íran eða Afganistan er öll barátta gegn lögum, ólögum og í Íran hafa þær risið upp gegn þeim.

Svona einföld staðreynd sem bæði Efling og valdið þarf að skilja.

 

Víkjum þá að flengingu Sólveigar Önnu, fáu þar við að bæta.

Þetta er aumt, Samtökum Atvinnulífsins til vansa og ótrúlegt að fullorðið fólk þar innan dyra grípi ekki í taumana.

Rógurinn og níðið á að vera í skúmaskotum, ekki hluti af stefnumörkun þeirra samtaka sem gæta hagsmuna atvinnulífsins.

 

Halldór verður maður að meiri að biðjast afsökunar, ásamt því að lofa bót og betrun.

Þó væri ekki annað en að hann fattaði það að sá sem hefur vondan málstað að verja, lætur svona, aðrir halda sig við málefnin.

 

Maður að meiri.

Kannski skilur unga fólkið ekki þessa visku kynslóðanna, en það er þá tími til kominn að hún sé uppfrædd.

 

Maður að meiri Halldór.

Maður að meiri.

Kveðja að austan.

Hætti að lesa stöðugt í sálarlíf forystu Eflingar

Sumir eiga 416 milljónir.

 

Og kaupa sér þakíðbúð á besta stað í bænum.

 

Aðrir eiga ekki krónu, kaupa sér því ekki íbúð, og þeir eru í verkfalli.

Telja sig hafa engu að tapa, gætu hins vegar eignast draum um að eignast íbúð einhvern daginn.

 

Sá sem á 416 milljónir er hins vegar ekki í verkfalli.

Hann þarf ekki að eignast draum um að eignast í búð, því hann á íbúð.

Ef það er eitthvað sem pirrar hann, þá er þetta fólk þarna sem er í verkfalli.

Hvað er það eiginlega að pæla, skilur það ekki mikilvægi stöðugleika??

 

Svona getur líf fólks og sjónarmið verið mismunandi.

Líkt og það tilheyri ekki sömu þjóð, sé jafnvel af sitt hvorum heiminum.

Þeir sem eru sælir í þessum heimi og þeir sem eiga að vera sælir í næsta heimi.

 

Það er ekki von þó menn skilji ekki hvora aðra.

En í því skilningsleysi er þó betra að vera maðurinn sem á íbúð.

Því hann á svo margt annað líka.

Til dæmis bíl, stjórnmálamenn, sumarbústað, ríkissáttasemjara, jafnvel villu í heitara landi.

 

Eignir er vissulega ekki nein bein ávísun á hamingju, en það er gott að eiga þær ef maður vill losna við pirring, til dæmis pirring yfir veðrinu, þá er hægt að skella sér í villuna, eða pirring yfir verkföllum, þá hringir maður bara í ríkissáttasemjara.

Svona eftir að stjórnmálamaðurinn sem maður á hefur sett það í lög að Nei þýðir já,  pottþétt kerfi eins og svikamyllan í gamla daga.

Já, það er ekki von þó að þessi þarna sem á ekki einu sinni draum um að eignast íbúð, skilji ekki þennan sem á íbúð á 416 milljónir og þá er fátt eitt talið upp af eignum viðkomandi.

Það er bara mjög skiljanlegt að hann skilji hann ekki.

 

Það er svona, sumir eiga, sumir eiga ekki.

Og fólk skilur ekki hvort annað.

Eiginlega er það vandi Íslands í dag.

Líklegast ekki flóknara en það.

 

Hvernig úr má bæta veit ég ekki.

Kannski auglýsa eftir honum í útvarpinu í gamla daga þegar háseta vantaði á bát eða ráðskona óskast í sveit, má hafa með sér barn.

Svona eins og; Skilningur óskast, má eiga íbúð, þarf aðeins að skilja að öðrum langar kannski líka að eiga eitthvað eins og til dæmis húsaskjól.

 

Já, þetta er ekki svo vitlaust.

Prófum.

 

Skilningur óskast.

Kveðja að austan.

 

Keyptu þakíbúð á 416 milljónir króna

Við þurf­um öll að spila eft­ir leik­regl­um.

 

Og líklegast er ekki hægt að orða kjarna málsins betur en Halldór Benjamín gerir í þessari frétt.

Þess vegna er svo sorglegt að lesa viðtalið við hann, eiginlega er það samfeld árás á hans eigin orð.

Samt er þetta skynsemis drengur.

 

Halldór veit, því hann er ekki fífl, að miðlunartillaga ríkissáttasemjara er bein árás á frjálsan samningsrétt stéttarfélaga, hann veit sem er að þó hann sé ekki alltaf sáttur við verkfallsboðun, að þá er sá réttur stéttarfélaga hafinn yfir allan vafa.

Samt spilar hann sig fífl með því að ráðast að kröfum Eflingar, sem geta alveg verið út úr kú þess vegna, lætur eins og aðför sem og afglöp ríkissáttasemjara hafi eitthvað með þær kröfur að gera.

Og vekur uppi spurningar um vitsmuni þess sem gegnir þessu lykilhlutverki hjá Samtökum atvinnurekenda um að ná sátt og samningum.

 

Maður sem fattar ekki þessi orð, að allir þurfi að spila eftir leikreglum, er eiginlega ekki maður sem er hæfur til að vinna að frið og sátt á vinnumarkaðnum, hann er frekar eins og agent sem þjónar hrægömmum sem tóku skortstöðu gegn stöðugleika í íslensku atvinnulífi.

Það er að segja að við gerum greinarmun á orðum Halldórs í þessu viðtali, það að hann sé að spila á fólk sem veit ekki betur, og að í raun viti hann sjálfur ekki betur.

 

Veit ekki.

Veit samt að þeir sem reka fyrirtæki, og eiga margt undir að hvorki verkföll Eflingar beinist að þeim, eða það sem vænta má, að þau verði langvinn, þeir eiga mikið undir að launaður starfsmaður þeirra sé faglegur, að hann stuðli að sáttum.

Að ekki sé minnst á samninga.

 

Ég held að Halldór sé ekki alveg að ná þessu.

Kveðja að austan.

„Það er versti ótti forystu Eflingar“

Sjóuð Katrín brúkar munn.

 

Að það sé fráleitt, að hún sem forsætisráðherra hafi skoðun á beinni aðför Aðalsteins Leifssonar að frjálsum kjarasamningum, eitthvað sem allir héldu, allavega samtök launþega, að væri geirneglt í lög og reglur sem stýra og stjórna samskiptum aðila vinnumarkaðarins.

Og eins og hún sagði á sínum tíma, nýorðin ráðherra, "ég tek ekki afstöðu" og vísaði þá í meint lög.  Lög um að uppeldisfeður hennar, þeir Svavar og Steingrímur Joð höfðu lagalega líklegast fullkomna heimild til að selja þjóð sína í skuldahlekki ICEsave.

Þá kannski vissi ekki Katrín betur, enda fór það saman að hún var ung, og algjörlega óreynd, fékk ráðherraembætti sitt út á aldur og bros, en þó brosið sé líklegast ennþá til staðar, þá er hún ekki sannarlega ung, og þar með ekki vitlaus, í vísan í að vera ung og vitlaus.

 

Samt!!

Samt!!

 

Segist hún vera vitlaus, að bein aðför embættismanns sem sækir löghelgi sína í lög um opinbera stjórnsýslu, að það komi henni ekki við.

En að lögfræðingar hafi tjáð henni að þau  sem sömdu lögin, hafi aldrei séð fyrir þessi afglöp ríkissáttasemjara, og því sé aðför hans að vinnurétti, aðför hans að frjálsum kjarasamningu, aðför hans að hlutleysi og trúverðugleika embættis hans, þar með sé hann frjáls um sín afglöp og aðför.

Eins og eitthvað sé ætlast til hennar sem forsætisráðherra að hún geri annað en að brosa.

 

Eða ef það dugar ekki.

Að hún sýni styrk með að brúka munn.

 

Já einföld er hún Kata.

Eða þykist vera svo.

 

En er það svo???

Kveðja að austan.

„Algjörlega fráleit túlkun“

Með lögum skal land byggja en ólögum eyða.

 

Þessi grunnsannindi laga og reglna hafa einhvern veginn flogið út um gluggann þarna hjá þeim í Reykjavíkinni, líklegast um að kenna tíðum veðrum, vetrarveðrum sem firring nútímans kallar óveður.

 

Samt skárri firring en að telja að réttlætiskrafa Eflingar verði leyst í dómssölum, eða Efling styrki málstað sinn með því að eyða peninga í lögfræðinga í stað þess að styðja baráttufólk verkfallanna.

Ég hef áður efast um stríðsráðgjöf Sólveigar Önnu, núna veit ég að þar er úldinn maðkur í mysu, svo úldinn að jafnvel dönsku einokunarkaupmennirnir hefðu veigrað sig við að selja þá, og jafnvel sá maður sem fyrirleit þá mest, Jónas frá Hriflu, hefði jafnvel ekki borið slíkar firrur á borð lesanda Þjóðernis-Íslandssögu sinnar, þó sagði hann margt slæmt um þá.

 

Sá sem skorar valdið á hólm, hann hefur málstað, hann hefur rétt, og hann veit að sá réttur, að sá málstaður er ekki dæmdur eftir ólögum þess sama valds.

Það liggur við að manni gruni að óttinn um digra sjóði Eflingar vegi þyngra en réttmæti baráttunnar, því alveg eins og ólög beita fyrir sig skriðdrekum á Torgi hins himneska friðar, eða á götum Minsk gegn almenningi sem krafðist réttlátra kosninga, þá sækja þau í sjóði verkalýðsfélaga ef þau setja sig uppá móti gerræði þess valds sem hefur fyrir löngu keypt upp lögin.

 

Hvað sem veldur þá er Sólveig Anna á rangri braut.

Sá sem hefur réttinn sín meginn, hann tefur ekki dóm með vísan í að lögfræðingum vanti vinnu, að þá þurfi að fóðra líkt og gullfiska í búri.

 

Því fyrir dómi þá greinir hann aðeins frá Rétti sínum, og mætir svo óhræddur örlögum sínum.

Eins og Jóhanna frá Örk, eins og Sophie Scholl (Hvíta rósin) sem fékk jafnvel saksóknara Þriðja ríkisins til að tafsa þegar hann krafðist hins þyngsta dóms samkvæmt lögum Þriðja ríkisins.

Hann tafsaði eins og frægt er orðið því jafnvel hann átti erfitt með að dæma sakleysið, mennskuna, réttlætið sem kristallaðist í varnarræðu Sofíu, með vísan í þau ólög sem hinn endanlegi dómur átti að byggjast á.

 

Reyndar ætla ég ekki íslenskum dómurum að tafsa þegar þeir vísa í ólög, líkt og aðrir lögfræðingar nútímans þá fengu þeir aldrei kennslu í að lög ættu að vera réttlát, að þau væru tæki siðmenningarinnar sem greindi hana frá villimennskunni, frá skálmöld og vargöld.

En réttlætið veit muninn, og almenningur er ekki eins fávís og valdið heldur.

Dómur ólaga hefur aldrei haldið hjá siðaðri þjóð.

 

Það þarf ekki að ræða framgöngu ríkissáttasemjara, afglöp hans og svik við embættið, það útskýrði settur forseti Alþýðusambandsins samviskusamlega í ályktun Rafiðnaðarsambandsins þar sem hann er formaður.

Ekkert stendur eftir nema bein aðför að sáttinni milli aðila vinnumarkaðarins sem tók áratugi að byggja upp, og sú aðför snertir allt samfélagið, leikreglur þess og þá samfélagssátt að frekar skal leita friðar en ófriðar.

Hugsun sem Þorgeir Ljósvetningagoði ljáði orð eftir langa íhugun undir feldi, og kom þar í veg fyrir illvígan innanlandsófrið.

Lögin áttu að byggja landið, ekki eyða því.

 

Lög eiga að byggja landið, ekki eyða því.

Að ætla héraðsdóm að skilja þá visku er ofætlun, sama hvað marga yfirvinnutíma lögfræðingar Eflingar fá borgað til að orða hana á lagamáli.

 

Stjórnmálamenn okkar hafa örugglega þá vitsmuni sem þarf til að skilja þessi grundvallarsannindi friðar og reglu, en valdið sem þeir þjóna vill frekar ófrið en frið, dagskipun þess er að Eflingu skuli knésetja með öllum ráðum.

Varðandi stuðningsyfirlýsingu Katrínar og Guðmundar þá megum við ekki gleyma að þau bæði kunna sannarlega að tannbursta sig og reima skó, meiri vitsmuni þarf ekki til að skilja raðafglöp ríkissáttasemjara, þau eru ekki heimsk, ekki frekar en sá sem krafðist dóms yfir Sofíu Scholl eða sá sem öskraði og æpti yfir dauðasaklausu fólki í Moskvuréttarhöldunum 1936.

Eða eins og segir í Wikipedíu um réttarhöld ólaga; "Sýndarréttarhöld eru réttarhöld þar sem ákvörðunin um sekt eða sakleysi sakbornings hafa verið ákveðin fyrirfram. Slík réttarhöld eru oft fyrirferðamikil í fjölmiðlum og gjarnan af pólitískum toga, það er að segja, að baki þeim liggur annað og meira en grunur um að framinn hafi verið tiltekinn glæpur. Að baki getur legið vilji til þess að koma höggi á pólitíska andstæðinga og að útbúa víti til varnaðar fyrir aðra".

Reyndar er dálítið sætt að Katrín skuli á 21. öldinni heiðra þessa minningu íslenskra sósíalista með stuðningsyfirlýsingu sinni við Aðalstein Leifsson.

 

En það er ekkert sætt eða fallegt við þá ráðgjöf myglunnar að Efling skuli dansa með.

Að félagið skuli ekki þekkja sinn vitjunartíma.

 

Og mæta dómi Ólaganna með reisn.

Berjast svo gegn þeim dómi og hafa sigur.

 

Það er nefnilega þetta með erindrekanna.

Og þekkta erindreka.

 

Að þó maður trúi á álfa og huldufólk, að þá leyfi maður sér að efast um heilindi Nýsósíalista.

Samt var maður farinn að efast um efann.

 

Veit ekki.

En ég veit þó að eitthvað er að hjá Eflingu.

 

Hvað sem það er, hvað sem veldur.

Þá mun leiðsögn "slyðruorðsins" aldrei vinna nokkra orrustu, hvað þá nokkuð stríð.

 

Ekki frekar en ólög byggja land.

Kveðja að austan.

„Hefðum viljað fá lengri frest“

Er Ásmundur ennþá í verkalýðsarmi Samfylkingarinnar??

 

Datt það svo sem í hug því það er orðin hefð hjá Mogganum að byrja vikuna á að peppa upp mannskapinn með flennifréttum  þar sem hælbítar Sólveigu Önnu fá sviðsljósið.

Og fyrir einhverja skrýtna tilviljun virðast þeir allir rúmast í verkalýðsarmi Samfylkingarinnar sem er reyndar ekki stór armur.

Það aftur kannski skýrir þetta óvænta sviðsljós Ásmundar, það er sagt að það sé fíkn sem hrjáir marga eldri menn, að vera ekki lengur í fyrirsögnum blaðanna eða fyrsta frétt á ljósvökunum, að þá er allt gert til að komast þangað aftur.

 

En samt, gat Mogginn ekki betur??

Eldri menn hafa oft margt til málanna að leggja sem full þörf er að gefa gaum af, hlusta á, íhuga, læra af.

En þegar sögurnar eru orðnar stórkarlalegar, fullyrðingarnar yfirgengilegar, þá ætti sá sem nær í hælbít, því allt þjónar þetta tilganginum að níða niður, að  rægja, að íhuga afhverju orðið "ær" er stundum notað í öðrum viðskeytum en að vera ærlegur eða eitthvað svoleiðis.

 

"Fordæmalaus ósannindi" segir þessi fyrrum verkalýðshetja, "bein ósannindi", finnst blaðamanni Moggans að þeir sem harka í þessum bransa í dag fari með fordæmalaus ósannindi, bein ósannindi eða annað í ályktunum sínum??

Eða var kannski náð í svo gamlan blaðamann af ellilaunahillunni?? að hann man ekki aðra tíma en þegar menn steyttu hnefum í kjarabaráttu sinni og lögfræðingar landsins voru það fáir að þeir voru flestir í vinnu hjá ríkinu, einn hjá borginni og nokkrir hjá helstu stórfyrirtækjum landsins.  Svo voru nokkrir sem skrifuðu stefnur og gerðu upp dánarbú.

En verkamenn eða samtök þeirra höfðu fá kynni af þeim nema þegar þeir lásu tilkynningar þeirra um útburð eða stefnur vegna skulda eða eitthvað svoleiðis.

 

Nei í dag er ekki þverfótað fyrir lögfræðingum, það opnar ekki nokkur kjaftur án þess að bera það fyrst undir lögfræðing.

Menn fara ekki með ósannindi, hvort sem þau eru fordæmalaus eða bein, menn draga í efa, vilja láta skera úr, bera við andmælarétt og öðrum rétti, og ætla svo að fara með málið fyrir Mannréttindadómstól ef aðrir dómstólar eru ekki sammála efa þeirra eða annað.

 

Morgunblaðið birti meir að segja gott viðtal við Láru V. Júlíusdóttur, helsta vinnumálasérfræðing landsins, og þó hún verði seint talin í vinahópi Sólveigu Önnu, þá rakti hún efann og vafann við þessa framgöngu ríkissáttasemjara, og af hverju hún væri eins og að skeggjaður maður í kufl með sprengjubelti um sig miðjan mætti inní samkomu frímúrara og bæði um orðið.

Hún, líkt og allskonar samtök launþega, benti réttilega á að samskipti og hlutverk ríkissáttasemjara sem sáttarafl á vinnumarkaðnum væri ekki allt bundið í lög, heldur óskráðum reglum sem byggðust á trúnaði og trausti.

 

Að afgreiða alla þessa umræðu, alla þessa gagnrýni, með svona frétt, er hreint út barnalegt, sýnir raunverulega hve núverandi ritstjórn Morgunblaðsins er komin langt frá þeim gildum sem einkenndu blaðið undir stjórn þeirra Styrmis og Matthíasar.

Þeir voru dyggir baráttumenn þeirra hagsmuna og gilda sem Morgunblaðið stóð fyrir, en þeir voru ekki fífl.

Og skrifuðu ekki fyrir fífl.

Það virðist eitthvað hafa breyst.

 

Já, mikill er máttur Sólveigu Önnu.

Mikið er fall Morgunblaðsins.

 

En aumingja, aumingja Samfylkingin.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Fordæmanleg ósannindi um lagaheimildir

Ríkissáttasemjari er rúinn trausti.

 

Nei, reyndar ekki alveg, það eru tvær manneskjur á Íslandi sem bera ennþá fullt traust til hans, ráðherrar VinstriGrænna, þau Guðmundur Guðbrandsson og Katrín Jakobsdóttir.

 

Hvað getur svo sem verið táknrænna þegar 10 ár eru liðin frá því að EFTA dómstóllinn dæmdi ICEsave samning Svavars og Steingríms ólöglega fjárkúgun, sem reyndar var eitthvað svo augljós niðurstaða því hvernig getur fjárkúgun verið nokkurn tíma lögleg??

Eitthvað sem allir föttuðu nema Svavar og Steingrímur og nokkur fósturbörn þeirra í VG.

Sömu fósturbörn og skilja ekki núna af hverju ríkissáttasemjari er rúinn trausti.

 

Morgunblaðið í dag vitnaði samviskusamlega í ályktun Rafiðnaðarsambands Íslands þar sem afglöp ríkissáttasemjara voru á skilmerkilegan hátt dregin saman.

 

- Samn­inga­rétt­ur er grund­vall­ar­rétt­ur launa­fólks sem og rétt­ur­inn til þess að leggja niður störf til þess að veita eðli­leg­an og nauðsyn­leg­an þrýst­ing á at­vinnu­rek­end­ur í þeirri von að ná ásætt­an­leg­um kjara­samn­ingi fyr­ir fé­lags­fólk sitt.

- Það er með öllu ólíðandi að rík­is­sátta­semj­ari grípi til miðlun­ar­til­lögu án þess að all­ar aðrar mögu­leg­ar leiðir séu full­reynd­ar og í fullu sam­ráði við aðila kjara­deil­unn­ar.

- Sam­ráð hafi ekki verið haft við ann­an samn­ingsaðilann og samþykki viðkom­andi ekki fengist fyr­ir fram­lagn­ingu miðlun­ar­til­lögu.

- Kjara­deil­an er ekki á þeim stað að samn­ingaviðræður hafi verið full­reynd­ar. Stutt­ur tími er frá því að kjara­samn­ing­ur­inn rann úr gildi og langt frá því að neyðarástand hafi skapast. Því er aug­ljóst að inn­grip í kjara­deil­una á þess­um tíma­punkti er ein­göngu til hagsbóta fyr­ir atvinnu­rek­end­ur og því má draga í efa hlut­leysi rík­is­sátta­semj­ara við þessar aðstæður.

- Sam­bandið skor­ar á rík­is­sátta­semj­ara að draga miðlun­ar­til­lögu sína til baka og láta af fordæma­laus­um aðgerðum gegn stétt­ar­fé­lagi sem með lög­mæt­um hætti legg­ur sitt af mörk­um að ná ásætt­an­leg­um kjara­samn­ingi fyr­ir sitt fé­lags­fólk.

- Jafn­framt er rík­is­sátta­semj­ara bent á að hon­um beri að gæta jafn­ræðis á milli samningsaðila og stilla sér ekki upp í hóp at­vinnu­rek­enda með jafn af­ger­andi hætti og raun ber vitni.

- Rík­is­sátta­semj­ari leggi hér með fram til­boð at­vinnu­rek­enda sem miðlun­ar­til­lögu. Það sýni skort á teng­ingu við málstað verka­lýðsfé­lags­ins.

- Hlut­verk rík­is­sátta­semj­ara, að miðla mál­um og auðvelda deiluaðilum að ná kjara­samn­ing­um en ekki að hlutast til um inni­hald kjara­samn­inga eða draga í efa fé­lags­legt umboð samn­inga­nefnd­ar verka­lýðsfé­lags.

- Rík­is­sátta­semj­ari hef­ur að mati miðstjórn­ar RSÍ skaðað veru­lega traust fjöl­margra verkalýðsfé­laga til embætt­is­ins og er ljóst að ef byggja á upp traust þá verður að draga fram­lagða miðlun­ar­til­lögu til baka taf­ar­laust. Auk þess þarf að tryggja að hlut­laus aðili leiði kjaradeil­ur á kom­andi vik­um og mánuðum.

 

Hvert og eitt þessara atriða eru nægjanleg til að ríkissáttasemjari íhugi stöðu sína, séu þau öll lögð saman þá er ljóst að afglöp hans eru miklu alvarlegri en svo að hægt sé að einangra þau við þessa kjaradeilu Eflingar við Samtök Atvinnulífsins.  Þess vegna segir Rafiðnaðarsambandið að það er ekki nóg að ríkissáttasemjari dragi meinta miðlunartillögu sína til baka, heldur þurfi stjórnvöld að tryggja að hlutlaus aðili leiði kjaradeilur á komandi vikum og mánuðum.

Því eins og sambandið segir; "Ljóst þykir sam­band­inu að aðgerðir rík­is­sátta­semj­ara geti valdið launa­fólki á Íslandi mikl­um skaða, verði ekki brugðist við með af­ger­andi hætti strax.".

 

Svo ég endurtaki, aðgerðir ríkissáttarsemjara geti valdið launafólki á Íslandi miklum skaða, verði ekki brugðist við með afgerandi hætti strax.

VERÐI EKKI BRUGÐIST VIÐ MEÐ AFGERANDI HÆTTI STRAX.

 

Og afgerandi viðbrögð Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra er að lýsa yfir fullu trausti til ríkissáttasemjara.

Svo tala menn um Pútín og veruleikafirringu hans.

 

Við ættum að líta okkur aðeins nær.

Kveðja að austan.

 

Katrín ber fullt traust til ríkissáttasemjara