Er Morgunblaðið að taka afstöðu gegn Hæstarétti??

 

Eða er um einkaframtak blaðamanns að ræða??

 

Hvort sem er þá er dálítið furðulegt að lesa dóm á dóm og jafnframt nýta tækifærið til að nýta samúðina til að öngla saman fé.

Allt þetta getur verið rétt, og frásögnin flæðir vel áfram, og er trúverðug.  

Það er ef maður gefur sér þá forsendu að dæmdur barnaklámsmaður, sem gengur undir þremur nöfnum, hefur aldrei sinnt börnum sínum, og stjórnast líklega af hvötinni að fá til sín börnin svo hann geti grætt pening á verndarleysi þeirra, geti unnið mál í Hæstarétti, þar sem dómur hafi áður fallið gegn honum í héraði.

 

Ég dreg það ekki í efa að Morgunblaðið vill vel, en ef blaðið tekur að sér krossferð gegn Hæstarétti, þá verður að vanda betur til verka.  

Einhliða fréttir eru alltaf ótrúverðugar, því það eru alltaf sjónarmið á móti.  

Sjónarmið sem ættu að koma fram í dómnum, og/eða í viðtali við gagnaðilann.

 

Ásakanir um siðblindu eru alvarlegar, en gætu alveg verið réttar.

En hvaða gögn styðja þær??

Hvaða sérfræðingur leggur mat á málið??

 

Eru til önnur fordæmi um þar sem börn hafa verið tekin með valdi af mæðrum sínum og flutt til feðra sinna erlendis??

Hvað hefur orðið um þau börn, hvernig líður þeim í dag, hvernig eru félagslegar aðstæður, tengsl við fjölskyldu og svo framvegis.

Til dæmis held ég að Íslendingar hafi fengi visst menningarsjokk, þegar uppvaxnar dætur Sofiu Hansen litu vel út,  og báru ekki nein merki um eitthvað óeðlilegt í uppeldinu, líkt og alltaf var haldið að þjóðinni.

 

Er fólk sjálfkrafa ljótt og siðblint vegna þess að er útlendingar og vill fá börnin sín??

Auðvita ekki, en stundum mætti halda það af umræðunni.

 

Hinsvegar eru mörg dæmi um slíka hegðun sem Ásta Gunnlaugsdóttir er að lýsa. 

Og það er skelfilegt ef börn njóta ekki vafans.

 

Þess vegna er svo mikilvægt að vanda til verka í svona umfjöllun, gera hana trúverðuga með því að reifa málið frá þekktum hliðum, fá álit þar álit er hægt að fá, og svo framvegis.

Því miður eru orðin; "hún segir" ekki tæk rök, þó þau geti alveg verið rétt sem slík.  

Einhverjar ástæður voru fyrir því að málið vannst í héraði, og það tapaðist í Hæstarétti.

 

Sumir myndu segja að það væri mikið verk, og jafnvel svona blaði ofviða. 

En það má spyrja á móti, hvað er brýnna að hindra að siðblindur maður fái að ráðskast með börn sín, slíkir menn eru oft aðeins að hefna sín á barnsmóður sinni því þeir geta ekki lengur ráðskast með hana.  

Velferð barnanna skipta þá engu í slíku valdatafli.

Margt óþarfara hefur blaðið gert um dagana.

 

Vonandi verður þessari frétt fylgt eftir.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

 

 

„Þessi maður er siðblindur“

Skyldi Netanyahu heimsækja verslun á Gaza?

 

Svona næst þegar hans menn sprengja eina í tætlur.

Líklegast ekki, hefur ekki gert það áður.

Fer varla að taka uppá því héðan af.

 

Það er ekki sama hver er myrtur, og hver myrðir.

Netanyahu er ekki einn um þá hræsni.  

 

Fáir velta sér upp úr litlu stúlkunni sem átti líf sitt fram undan, en Íslamskir öfgamenn sprengdu í loft upp nýlega, í þeirri sprengingu féllu.

Kuldinn er það mikill, eða fréttamenn vilja ekki rugga bátnum, að Ruv minnist á atburðinn undir fyrirsögninni; "Sprengja á ungri stelpu varð nítján að bana". eins og morðið á litlu stúlkunni væri aukaatriði málsins.

Og þetta eru engin mistök hjá fréttafólki Ruv, ekki frekar en síendurteknar fullyrðingar þess um að fjárkúgun breta væri ICEsave skuld þjóðarinnar, í frétt í dag er morð á tveimur ungum konum afgreitt á þennan hátt; "Talið er að tvær konur hafi sprengt sig í loft upp á markaðinum hver á fætur annarri.", samt er viðurkennt seinna í fréttinni að sprengjurnar hafi verið sprengdar með fjarstýringu.

 

Það er bara annað sem skiptir meira máli en morðið á þessu saklausa fólki.

Og það er sá pólitíski rétttrúnaður að segja ekkert sem mætti misskilja á þann hátt að hinn friðsami múslímski heimur væri bendlaður við voðaverkin.

Og þess vegna er best að segja ekki neitt frá voðamönnunum, enda eru þeir Íslamistar. Og trúbræður hinna friðsömu múslima.

 

Hræsnin er ekki bara hjá ísraelskum stríðsæsingamönnum.

Hún lekur af öllu í vestrænum samfélögum.

Og á það sammerkt að benda á hina.

Eða benda uppí loftið eins og enginn sé sekur.

 

Meðan dó lítil stúlka því hún var sprengd í loft upp.

Öllum gleymd.

Engin gengur til að fordæma voðaverkið og voðamennina sem frömdu það.

 

Hún var svört, hún var kristin, og hún var ekki frá Gaza.

Hún var ekki ein af okkur.

 

Samt var hún lítið barn.

Kveðja að austan.

Netanyahu heimsótti matvöruverslunina

Af hverju ættu læknar að draga uppsagnir sínar til baka??

 

Þegar forsenda stöðugleika í landinu er að hér sé ekki læknir til að sinna börnum okkar þegar þau veikjast, til að sinna foreldrum okkar í ellinni.

 

Af hverju ættu þessir læknar að hafa slíkt á samviskunni, að ógna þessum stöðugleika greyjanna í vasa auðsins á skrifstofu ASÍ og vinnumanna þeirra hjá Samtökum atvinnulífsins?

Af hverju ættu þeir ekki að leysa þennan hnút sem komandi kjarasamningar eru sagðir í vegna þeirra samninga sem ríkisvaldið gerði við þá, og flytja úr landi, svo það þurfi ekki að greiða þeim kaup eftir þessum voðalegum samningum?

Af hverju ættu þeir að sitja undir þessum óhroða og þvættingi?

 

Fyrst að þjóðin kemur þeim ekki til varnar.

Fyrst að þjóðin gín við áróðri þessa leiguþýs.

 

Þjóðin trúði ekki þessu sama þýi þegar forsenda kjarasamninga fyrir nokkrum árum síðan var samþykkt fjárkúgunar breta kennda við ICEsave.

En núna virðist hún vera efins.

Allavega þegir hún þunnu hljóði.

 

Hún virðist ekki gera athugasemd við að laun forstjóra hækkuðu um tugi prósenta á meðan hún sjálf þáði 3% kauphækkun, slíkt virðist ekki hafa ógnað stöðugleikanum.

En þegar síðustu læknarnir fóru í verkfall, í stað þess að yfirgefa landið þegjandi og hljóðalaust, þá fékk áróðursvél fjármagnsins vopn í hendur, sökudólga sem hægt var að kenna um andlát stöðugleikans.

Eins og þessi stöðugleiki hafi gagnast nokkrum öðrum en þeim sem peninga eiga.

 

Hvaða stöðugleiki felst í því að borga laun sem duga ekki til framfærslu?

Sem sveltur bótaþega.

Sem gengur að heilbrigðiskerfinu okkar dauðu.

Annað en stöðugleiki stöðnunar og hægfara uppdráttarsýki.

 

Nei, það væri skrýtinn læknir sem léti bjóða sér þennan áróður.

Þetta níð og þennan óhróður.

Það eru ekki launin sem skýra val þeirra að búa í landi feðra sinna, og ef það er ekki velvilji og stuðningur þjóðarinnar, hvað ætti það þá að vera.

 

Viljinn til að vera sökudólgur??

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Hafa ekki dregið uppsagnir til baka

Hver bað um alla þessa stóriðju??

 

Sem mun þurrka upp alla raforku í landinu.

Með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir heimili og fyrirtæki í landinu svo vitnað sé beint í þessa frétt Mbl.is.

 

Hverjar eru þessar afleiðingar??

Skortur á rafmangi sem mun hamla vexti??  Er þá ekki rökréttast að hætta við fyrirhuguð stóriðjuáform??

Eða er verið að hóta stórfelldum hækkunum svo heimili og fyrirtæki landsins dragi úr notkun sinni??

 

Hvaða réttlæti er í því??

Að sértrúarsöfnuður stóriðjusinna geti valdi öðrum beinu fjárhagstjóni með bábiljum sínum.

Er slíkt ekki sósíalismi andskotans, í anda Stalíns og hans nóta??

 

Er réttlæti hins frjálsa markaðar ekki fólgið í því að þeir sem biðja, að þeir borgi??

Er ekki rökréttast að stuðningsmenn þeirra stjórnmálamanna sem knýja áfram stóriðjustefnuna, að þeir borgi fyrir hinar "ófyrirsjáanlegu afleiðingar"?

Hverjir aðrir eiga að gera það??

 

Þjóðin eins og Stalín sé ennþá meðal vor??

 

Eða er þetta sett fram sem hótun gagnvart þeim sem vilja ekki að landið okkar sé sundurtætt í virkjunum ásamt tilheyrandi mannvirkjum??

Að þeir hætti að berjast gegn þeim öflum sem vilja traktera Fjallkonuna líkt og Austur Evrópskur melludólgar á kafi í mannsali.

Segi Já og amen eða hafi verra af.

 

Allavega sé ég seint stuðningsmenn frelsisins axla ábyrgð á því sama frelsi.

Hæfni þeirra felst frekar í því að senda öðrum reikninginn.

 

Og það munu þeir gera svikalaust.

Kveðja að austan.

 

 

Raforkan er að verða uppseld

"Gleymum ekki öðrum Charlie þessa heims".

 

Og vísað er í útbreidda skoðanakúgun víða um heim.

Algjört frelsi fjölmiðla er undantekning en ekki regla, og höftin liggja víðar en í löggjöf eða hjá stjórnvöldum viðkomandi landa.

Gleymum heldur ekki hinu skítuga fjármagni sem hefur sogað til sín allflesta af fyrrum frjálsum fjölmiðlum Vesturlanda, og gert þá að viljalausum verkfærum í auðbralli sínu.

 

Við eigum heldur ekki að gleyma öðrum fórnarlömbum Íslamista.

Það voru fleiri drepnir í París en skopmyndateiknarar, þar á meðal saklausir gyðingar sem voru að versla í matinn.

Og lögreglumaður sem var múslimi.

 

Við megum heldur ekki gleyma þeim múslimum sem Íslamistar murka lífið úr daglega í löndum eins og Írak og Sýrlandi, bæði með sjálfsmorðsprengjum sínum, sem og beinum aftökum á svæðum sem þeir stjórna.

Að ekki sé minnst á aðra trúarhópa í þessum löndum.

 

Við megum heldur ekki gleyma 10 þara gömlu stelpunni sem var látin bera sprengjubelti í sjálfsmorðárás í Nígeríu, á sama tíma og morðin voru frami í París.

Hún er líka manneskja, þó hún sé ekki hvít, og ekki skopmyndateiknari. 

Það féllu margir í sprengingunni, vissulega ekki hvítir, en fólk engu að síður.

 

Við  megum heldur ekki gleyma öllum þeim konum sem Íslamistar aflífuðu á síðasta ári, vegna þess sem þeir kalla siðsemisbrot eða hjúskaparbrot, eða hvaða orð sem þeir grípa úr Sharia lögum Kóranins á hverjum tíma.

Sumar voru grafnar upp að háls í jörðu, og svo grýttar með steinum þar til þeim hraut örendið.

Þær eiga ekki skilið þögnina sem umlykur örlög þeirra.

Eða réttara sagt þöggunina því ekki má minnast á voðaverk Íslamista því það gæti misskilist, að fólk héldi að það væri verið að tala um múslima almennt.

 

Það er nefnilega svo að þeir sem dóu í París, eru aðeins brot af fórnarlömbum þessara grimmdarseggja, sem hafa það eina markmið í lífi sínu að endurreisa heim miðalda í nafni trúar sinnar.

Flest fórnarlömbin eru í Fjarskaistan og því ypptum við aðeins öxlum.

Þau eru ekki hvít, þau eru ekki eins og við.

 

En við megum ekki gleyma þeim.

Þetta eru bræður okkar og systur.

Og þau eiga skilið samhygð okkar.

 

Gleymum því ekki.

Kveðja að austan.

Fordæma nærveru „afræningja“

"Þeir voru að gera grín að öfga­mönn­um, ekki múslim­um,"

 

Sem er kjarni málsins.

Og það voru öfgamenn sem drápu teiknarana, ekki múslimar.

 

Öfgamennirnir kalla sig Íslamista, sækja innblástur voðaverka sinna í hina helgu bók múslima, Kóraninn, ásamt öðrum trúarritum þeirra.

Það er tenging þeirra við hinn múslímska heim.

 

Þessir öfgamenn ógna lífi og limum fólks í löndum eins og Sýrlandi, Írak, Túnis, Epyptalandi, Alsír, Nígeríu, Pakistan, Afganistan, Yemen, og hafa hafið árásir sínar á Vesturlöndum.

Þeir stjórna í Saudi Arabíu og Katar, að ekki sé minnst á landsvæðið sem kennt er við Ríki Íslams.  Og ekki má jú gleyma uppáhaldi hins íslenska rétttrúnaðar, Gaza svæðinu.

Þeir eiga sér samsvörun í klerkastjórn Irans, og eru af sama meiði og núverandi stjórnarflokkur Tyrklands, það má segja að hann sé eins og lifra á púpustigi miðað við Islamista.

 

Meðvirkni með skoðunum þeirra og kenningum er síðan útbreidd í hinum múslímska heimi.

Hversu má guð einn vita, sem og þeir sem fjármagna starfsemi þeirra og útþenslu.

 

Fjármögnun þeirra er beint rakin til Saudi Arabíu og Katar.

Auk ?????

 

Ein birtingarmyndar þessarar fjármögnunar er kennd við moskur og trúarmiðstöðvar, líkt og önnur af þeim sem á að byggja hér í Reykjavík.

Þekkt módel sem bæði nasistar og kommúnistar notuðu á sínum tíma.

Með þekktum afleiðingum.

Og afleiðingum sem við upplifum í dag.

Og eiga ekkert annað en eftir að stigmagnast á meðan útbreiðsla þeirra og fjármögnun er látin í friði.

 

Meðvirknin á sér ýmsar myndir.

Þráin eftir Sharia lögum svo hægt sé að grýta konur og handhöggva þjófa.  Að ekki sé minnst á að hengja homma, færa réttindi kvenna þúsund ár aftur í tímann, og hægt sé að taka þá af lífi sem ganga af trúnni eða trúvillinga sem móðga trúna.

Samkvæmt skoðanakönnunum er þessi þrá mjög útbreidd í hinum múslímska heimi, þar á meðal hér á Íslandi.  Enda ekki von, þau eru óaðskiljanlegur hluti af trúarritum múslima, og erfitt að vera sanntrúaður múslimi án þess að viðurkenna þau.

 

Önnur mynd er að ljúga til um staðreyndir mála.

Líkt og formaður Félags íslenskra múslíma gerir þegar hann fullyrðir í fréttum að liðsmenn Íslamska ríkisins séu að uppstöðu fyrrum fylgismenn Saddams Husseins.  Eða þegar hann sagði að gerendur voðaverkanna í París hefðu verið geðsjúklingar án nokkurra tenginga við hinn múslímska hugmyndaheim.

Þegar hið rétta er að þeir eru stríðsmenn Íslams sem upplifa sig í stríði við hinn vestræna heim, eða reyndar restina af heiminum svo maður gæti fyllsta nákvæmis, og ekki frekar geðsjúkir en þeir kristnu riddarar sem fóru með báli og brandi um lönd "heiðingja" á tímum krossferðanna.

 

Þriðja birtingarmynd meðvirkninnar, og líklegasta sú alvarlegast, er afneitun á þeim raunveruleika sem við blasir.

Afneitun sem er dagsskipun þeirra sem stýra hinum pólitíska rétttrúnaði á Íslandi og víðar í Vestur Evrópu.

Alnæmið breiddist hraðast út í þeim löndum þar sem ráðamenn viðurkenndu ekki tilvist þess.

 

 

Nasisminn endaði í hörmungum annarrar heimsstyrjaldarinnar vegna sömu tegundar afneitunar.

Þeir sem vöruðu við útbreiðslu öfganna og mannhatursins, þeir voru útmálaðir Þjóðverjahatarar eða stríðsæsingarmenn.  Þegar benti var á hvað gert var við pólitíska fanga í búðum eins og Sachsenhausen, þá var bent á hið góða snitzel sem frú Schmidt hafði boðið uppá í þorpi þar skammt hjá.

Þjóðverjar voru hið vænsta fólk, þjóð Goethe og Schiller, menningarþjóð sem átti sér aldagamlar rætur.

Nema það var enginn að tala um Þjóðverja, það var verið að tala um nasista, sem vildu svo til að voru Þjóðverjar.

 

Íslamistar eru múslimar, múslimar eru ekki Íslamistar.

Staðreynd sem hinir meðvirku virðast ekki átta sig á.

Og reyndar fleiri ef útí það er farið.

 

Parísarbúar eru hins vegar að átta sig á þessari staðreynd.

Þeir styðja núna háðið, þó efalaust finnist mörgum það ekki fyndið, jafnvel ósmekklegt að stórum hluta.

En þeir verja grundvaldargildið, sem Lea Gayet orðaði svo vel í viðtalinu sem þessi pistill er tengdur við; 

"Þetta er tjáningarfrelsi og punktur."

 

Og þetta er ekkert annað.

Ekki árás á Íslam, ekki árás á friðsamt fólk.

 

Og það eigum við öll að hafa í huga.

Kveðja að austan.

 

Með tárin í augunum úti á götu

"Annars hafa þeir unnið".

 

Ofsatrúnaðurinn, hótanirnar, ofbeldið.

Og hinn pólitíski rétttrúnaður.

 

Sem gagnrýndi harðlega blöð eins og Charlie Hebdo fyrir að rugga bátnum, fyrir að vera ekki meðvirk í þeim rasisma að gera ekki sömu kröfur til allra menningarhópa sem mynda vestræn samfélög nútímans.

Jafn rangt eins og það er að mæta niður í miðborg Mekka með Whiskýflösku veifandi myndum að Muhamed spámanni, er sú krafa til atvinnuháðfugla að þeir sleppi að gera grín af ákveðnum hópum, því þeir eru á einhvern hátt viðkvæmir fyrir háði, eða eiga undir högg að sækja, og því ekki á bætandi að gera grín að þeim.

Grín er tjáningarmáti í hinum vestræna heimi, og við þurfum öll að sætta okkur við að það sér gert grín að okkur, og það sem meira er, það er hollt að kunna að gera grín af sjálfum sér.

Viðbrögð fólks við gríni segir mikið um það sjálft, og viðbrögð menningarhópa við gríni segir einnig mikið um þá sjálfa.

 

Í þessum orðum felst ekki að grín megi leyfa sér hvað sem er, og að grín geti ekki verið smekklaust, um það gilda lög eins og um aðra tjáningu.

Og við höfum öll rétt að hafna ákveðnu gríni.

Til dæmis með því að umgangast ekki fólk sem við teljum að sé með ósmekklegt grín, eða kaupa ekki þá fjölmiðla sem við teljum að gera út á ósmekklegheit.

 

En við getum ekki beðið aðra um að halda kjafti vegna þess að þeir móðga kolbrjálað fólk.

Eða vegna þess að til séu hópar sem þola ekki viðkomandi grín.

 

Og við getum ekki beðið heil menningarsamfélög að frábiðja sér grín með hótunum og ofbeldi.

Um það snýst deilan í dag.

 

Og við verðum að sigra þá deilu.

Kveðja að austan.

 

 

„Við ælum á allt þetta fólk“

Pólitískur rétttrúnaður á sér ýmsar myndir.

 

Við fengum fréttir frá Frakklandi í fyrradag og Saudi Arabíu í dag.

Þöggunin fer eftir aðstæðum hverju sinni.

 

Það sem við föttum ekki á Íslandi er að við upplifum þessa þöggun á hverjum degi.

Ef þú vogar þér að efast um hinn pólitíska rétttrúnað þá ertu fleginn lifandi í gegnum netmiðla, á bloggsíðum, í athugasemdarkerfum, og ef þú hefur eitthvað að segja þá getur þú náð svo langt að vera níddur niður í kostuðu skrípi frá áróðursskrifstofu ESB, sem kallað er áramótaskaup.

Markmiðið er þöggun um það sem er að gerast í heiminum í dag.

Miðaldavæðing öfgaafla, hvort sem þau eiga sér rætur í hægri öfgum USA, eða Saudi Arabískum ofsatrúnaði.

 

Hatur og heift er "Inn" hjá hinum jákvæðum velviljuðu ofsalegu réttsýnu Vesturlandabúum, þeir eru fylgjendur hommahatri, kvennakúgun, grýtingu, eða hengingum á almannafæri.

Að því gefnu að múslímar eigi einhverjar tengingu við slíka voðaverknaði.

 

Eins fá morð og limlestingar í bandarískum fangelsum topp tíu einkunn á spjallasíðum  hægri fólks, og ekki er verra að eitt og eitt brúðkaup hafi verið sprengt í loft í löndum eins og Jemen, Pakistan, að ég tali ekki um hjá hinum "réttdræpa" skríl í Afganistan.

Helgi mannslífa nær ekki yfir slíkt fólk.

 

Og þeir sem leyfa sér að efast, hvað þá að spyrja, upplifa sameiningu hinna tveggja póla.

Þegiðu, eða hafðu verra af.

 

Saudarnir eru þó heiðarlegastir, þeir viðurkenna þó að þeir séu miðaldamenn.

Vesalingarnir í Frakklandi, eru sporgöngumenn þeirra.

 

Hvort ICEsave þjófahyskið, og þá miða ég við íslenskan raunveruleika, eða þeir sem eru svo barðir, að þeir tala  um að bjóða hinn vangann gegn ofbeldi þöggunarsinna, eru aumkunarverðari, og þá vegna hræsni sinnar og yfirdrepsskapar, veit ég ekki.

Það er erfitt að greina á milli þeirra sem kjósa sér skítahaug aumingjaskaparins sér til búsetu.

 

Ógnarvald auðs og sérhyggju gerir þar engan greinarmun á.

Viljugir þjónar eru alltaf jafn réttháir.

 

Fórnarlömbin eru börnin okkar og framtíð þeirra.

Þau líða fyrir þann aumingjaskap okkar að láta óhroðann yfir okkur ganga.

Að við skriðum þegar við áttum að standa.

 

Sárara en það sem sárt er að maðurinn sem rétttrúnaðurinn hataði framar öllu, Stephane Charbonner vegna þess að hann kaus að ganga í stað þess að skríða, hann útskýrði afstöðu sína með því að hann væri ókvæntur og barnslaus.

Eins og aumingjaskapurinn væri bein afleiðing þess að eiga líf sem þarf að vernda.

 

Sárt vegna þess að þetta er alveg rétt.

Veruleiki íslenskra stjórnmála sannar það.

Það var ekki bara fjórflokkurinn sem seldi sig.  Fólkið á móti stóð á torgum og reyndi allt til að yfirbjóða hina gömlu valdaflokka.  Þráin eftir silfrinu yfirskyggði allt.

Þar á meðal eðlishvöt mannsins að rétta úr sér, sem skildi hann frá mannapanum fyrir árþúsundum síðan.

 

Og það þurfti barnlausan mann til að skilja þá eðlishvöt.

 

Bloggari í Saudi Arabíu skildi það líka, og galt fyrir með húð sinni.

Keyptur böðull sá um það verk.

 

Líkt og sá keypti á Íslandi, sem reyndar notar ekki svipu úr nautsleðri, heldur meitlaða úr orðum á ljósvökum auðþjófa og prentuðum miðlum þeirra.

Og eiga það sammerkt böðlarnir að gráta þá sem dóu í París.

Reyndar krókódílatárum, en tárum engu að síður.

 

Táknrænt því þeir sem skríða fyrir svipum hins pólitíska rétttrúnaðar, þeir eru ofboðslega hræddir við valdið, krókódíla þess, en fyrst og síðast þá dreymir þá um silfrið sem þeim áskotnast sem skara fram í skriði og undirlægjuhætti.

Og kyngja því öllu, láta bjóða sér hvað sem er.

 

Þess vegna á hinn pólitíski rétttrúnaður sér hinar ýmsu myndir.

Í anda nútíma markaðsvæðingar þá sérhæfir hann sig að þörfum hvers og eins.

"Hvað þarftu til að skríða, til að þú skríðir??".

Og eins og sannir neytendur þá svörum við því sem við teljum réttast til að auðvelda okkur skriðið.

 

Járnfrúin sagði að það væri ekki til "no such thing as a society", og var barn síns tíma, hún sá ekki fyrir þann veruleika að það væri ekki til "no such thing as a future of our kids".

Að fólk þyrfti að vera barnlaust til að standa í lappirnar gegn kúgun og ofríki miðaldamanna, hvort sem þeir vilja arðræna okkur líkt og var gert á lénstímanum, eða móta samfélag okkar eftir árþúsunda gömlum siðareglum löngu útdauðra samfélaga.

Hvort sem það er gegn frjálshyggjunni, eða miðaldahyggju íslamista.

 

Silfur og þras.

Ef þessar grunnþarfir eru uppfylltar.

Þá who fuckings care the children.

 

Saudarnir eru ekki verstir.

Hinn raunverulegi vandi er miklu nær en við viljum viðurkenna.

 

En það er svo auðvelt að benda á aðra.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

 

Hýddur fyrir að móðga íslam

Við eigum í stríði.

 

Og það er kominn tími á að viðurkenna það.

Áður en mikið fleiri liggja í valnum án þess að við lyftum litla fingri til að verja samfélög okkar, lífsgildi, siðmenningu.

 

Við höfum látið það viðgangast að öfgafólk haldi fjölmiðlum okkar í gíslingu með stanslausum hótunum, sem og ofbeldisaðgerðum, án þess að svara á þann eina hátt sem virkar gegn slíku fólki.

Að birta það aftur og aftur sem reynt er að þagga niður.

 

Við höfum látið það viðgangast að miðaldafólk, með það eina markmið að færa klukkuna 800 ár aftur í tímann, fjármagni uppbyggingu bænahúsa og trúarmiðstöðva um alla Evrópu, og noti síðan þau hús til að útbreiða hatri og heift.

Í þokkabót kemst það upp með að senda syni sína og dætur í þjálfunarbúðir hermdarverkarmanna, auk þess að taka þátt í að murka lífið úr saklausu fólki á átakasvæðum Sýrlands og Íraks.

 

Við höfum látið viðgangast heiðursmorð, kvennakúgun, hommahatur, og aðra þá viðurstyggð sem fylgir þessu miðaldafólki, þessari miðaldahugsun.

Við höfum leyft hatursáróðurinn, við höfum leyft alla öfganna.

Hótanirnar, kúgunina, ofbeldið, sem ekki hvað síst hefur beinst að nútímafólki í hinu múslímska samfélagi Evrópu.

 

Allt í nafni hins pólitíska rétttrúnaðar að ekki megi segja sannleikann, ef sannleikurinn beinist af einhverju sem er flokkað sem minnihlutahópur.

Erum svo hissa á að gróusögurnar magnist, og að öfgahópar þrífist í andrúmslofti hinnar sjálfskipuðu þöggunar.

 

Vonandi dó hinn pólitíski rétttrúnaður í gær.

Þá dó Stephane Charbonner og samstarfsfólk hans ekki til einskis.

 

Því morðin voru afleiðing, ekki af hatursboðskap öfgaklerka, heldur af sinnuleysi okkar gegn einni þeirri skelfilegustu ógn sem siðmenningin hefur staðið gegn um aldir.

Miðaldahyggju ofsatrúnaðarins.

 

Hún skaut rótum í okkar boði.

Kveðja að austan.

 

 

 

Markmiðið að valda ótta

Loksins, loksins, loksins.

 

Fór sem ég spáði að skynsemin sigraði í Sjálfstæðisflokknum.

Ekki sú skynsemi að skilja að nútímasamfélag þrífst ekki án lækna, því slíkt common sens er frjálshyggjufólki ofviða, heldur sú skynsemi að valdaflokkur þarf kjósendur.

Og kjósendur Sjálfstæðisflokksins eru mjög háðir læknum.

 

Hvort svo þessir samningar dugi er svo annað mál.

Það er ekki víst að þó læknar samþykki þennan samning, að þeir hætti nokkuð að greiða um leið atkvæði með fótunum.

Tíminn mun skera úr um það en hvernig sem á málið er litið, þá er ljóst að vatnaskil urðu þegar læknum varð þröngvað til að grípa til þeirra neyðaraðgerða sem verkfall þeirra var.

Skilaboð þjóðarinnar, því það er hún sem ber ábyrgð á að frjálshyggjubörn stýra landinu, voru skýr, þið megið missa ykkur, við metum fjármagn meira en líf.

Læknar meðtóku þessu skilaboð, og hugsa sitt.

 

Tíminn sker úr um, en tíminn er líka á þrotum.

Það er einfalt lögmál að það sem er byrjað að hrynja, hrynur, og er að lokum hrunið.

 

Vonandi eru þessir samningar ekki Pyrrhosarsamningar.

Kveðja að austan.

Skurðlæknar semja