Kona, fötluð, samkynhneigð.

 

Vantar aðeins að hún sé svart tökubarn sem hefði verið lögð í einelti í æsku og glímt við áfallastreituröskun.

Þá hefði myndin af uppljóstraranum tikkaði við alla þekkta minnihlutahópa sem enginn þorir að vera vondur við. 

Sá sem plantar lætur uppljóstra sinn allavega ekki vera hvítan miðaldra gagnkynhneigðan karlmann.  Það sleppur ekki heldur að hafa hann ungan miðaldra gagnkynhneigðan karlmann, því þeir verða alltaf miðaldra, fyrr eða síðar.

Því það mega nefnilega allir vera vondir við svoleiðis hyski.

 

Mig langar að rifja upp sögu utan úr hinum stóra heimi.

Þegar John Kerry, sannarlega stríðshetja frá Víetnam, keppti við Georg Bush yngri, sannarlega ekki stríðshetju frá Víetnam, þá þótti það ekki gott vegna þess að markhópur þess yngri var fólk sem var líklegra til að kjósa stríðshetju frekar en náunga sem var það ekki.

Þess vegna dúkkuðu alltí einu upp auglýsingar af fötluðum mönnum, einfættir við tréhækjur, eða með hvorugan fótinn keyrandi um í hjólastól, og þeir sögðu að John Kerry hefði ekki verið stríðshetja, hann hefði bara verið þarna í Víetnam, og til vara, ef hann tók þátt í bardögum, þá var hann lélegur foringi, og til vara vara, þá var hann huglaus og forðaðist bardaga.  Þeir sögðust reyndar sumir hafa verið undir stjórn hans og vissu þetta frá fyrstu hendi, "he was a coward" sögðu þeir í myndavélina, en því var reyndar breytt þegar menn sem sannarlega höfðu verið með Kerry í Víetnam, sögðust ekkert kannast við þessa náunga, þó þeir hefðu örugglega barist í sama stríði.

Samtök uppgjafahermanna voru sögð standa fyrir þessum auglýsingum, samtök sem voru svo fjárvana að þau gátu ekki splæst kaffi á fundi. 

Þessar auglýsingar virkuðu.  Hver trúir ekki bækluðum stríðshetjum?  Gallinn var bara sá að þær voru tilbúningur, afurð almannatenglafyrirtækis sem plantaði þeim inní umræðuna.

Og mér er ennþá minnistætt þegar ég horfði á þátt í 60 mínútum á Stöð 2, reyndar fyrir daga falsfjölmiðla, þegar staðreyndir málsins voru raktar, og bornar undir formann þessara samtaka uppgjafahermanna, þá yppti hann aðeins öxlum og sagði, hermennirnir voru ekki feik, og við erum fjárvana samtök.  Reyndar eftir minni, en meiningin komst til skila, það þurfa allir að bjarga sér.

 

Ég er einn af þeim sem efaðist ekki í eina sekúndu um tilurð hlerunarinnar og trúverðugleika Stundarinnar.

En í dag þá glotti ég bara þegar fötluð samkynhneigð kona dúkkar upp og segist hafa heyrt menn tala um að ríða einhverjum skrokkum.

Þetta getur alveg verið satt.

En það þarf ekki að vera það í eina mínútu.

 

Þegar sök er klínt á vammlaust fólk.

Þegar pólitískir loddarar nýta sér alvarleika ummæla tveggja einstaklinga í prívatsamkvæmi til að vega að þingræðinu og öll atburðarrásin ber þess merki að hún sé stýrð, þá er full ástæða til að staldra við.

Og efast.

 

Og þeim fer fjölgandi sem það gera.

Því þó þeir sem spila með okkur líti á okkur sem fífl, og það erum við sjálfsagt öll á einhverjum tímapunkti.

Þá erum við það ekki öll, alltaf.

 

Og í þessari múgæsingu fer þeim ört fækkandi.

Kveðja að austan.

„Ég er þessi Marvin“

Fræðin og almannarómur.

 

Á tímum þegar kjarni mála týnist i upphrópunum múgæsaranna, þá er gott að geta hlustað á raddir fræðanna sem vega og meta atburði og setja þá í samhengi, draga upp heildarmynd og ekki hvað síst, fjarlægja leiktjöld lýðskrums og hagsmuna þeirra sem nýta sér svona atburði sjálfum sér til framdráttar.

Ólafs vegna vona ég að Mogginn hafi afskræmt orð hans, að blaðið vilji ekki vera "minni menn" en hinir fjölmiðlarnir á tímum þar sem skilin milli slúðurs og frétta eru óljós í besta falli, þar sem skilin á milli fjölmiðla og samfélagsmiðla eru hverfandi.

Ólafur er jú ekki Egill Helgason.

 

En hvaða lítilsvirðing gagnvart Lilju er að tala um högg, og að hún hafi verið að höggva mann og annan??

Ristir lærdómurinn af Klausturs umræðunni ekki dýpra en þetta??

 

Í öðru lagi er ótrúlegt að sjá að stjórnmálafræðingur skuli ekki geta bent á að tilraunir pólitískra lukkuriddara til að eigna sér sviðsljósið með allskonar upphrópunum, dragi úr áhrifum svona magnaðra viðtala, sem viðtalið við Lilju Alfreðsdóttur sannarlega var. 

Þegar fjölmiðlarnir gera ekki greinarmun á falsi og ekta, hvernig er þá með fólkið sem hlustar??

Hvað hafa margir spyrt þetta viðtal við upphrópanir femínískra fasista sem héldu málþing á sama tíma til að eigna sér umræðuna, eða falsið sem vall af munni heilbrigðisráðherra sem að sögn lifir núna í stöðugum ótta um að Ólafur Ísleifsson eða Anna Kolbrún Árnadóttir eigi eftir að ráðast á sig þegar hún gengur um dimma ganga þinghússins.

Þolir kjarninn svona hismi??

 

Loks á að stjórnmálafræðingur sem vill standa undir nafni, að benda á að staða Miðflokksins sé ekki bara komin undir " hvort til sé nægj­an­lega stór hóp­ur sem finnst í lagi að þeir haldi áfram í stjórn­mál­um" eins og hann kýs að orða það, heldur einnig hve mörgum í samfélaginu sé farið að ofbjóða galdrafárið í kringum þetta sorglega mál og tjái andstöðu sína með því að segjast ætla að kjósa Miðflokkinn.

Það er nefnilega þannig að þó margir hafi fyllt torgin í galdrafárinu hinu fyrsta, og hrópað, "Burn her, burn her", að þá héldu margir sig til hlés, og eftir því að sem ofstækið kom fleirum á bálið, þá jókst hin þögla andstaða.

Það á nefnilega ekki að vanmeta vitiborið fólk.

 

En við skulum bara reikna með að Ólafur hafi sagt þetta á einhvern hátt, að hann sé enginn samfélagsgúrú, heldur fræðimaður.

Orð hans hafi hins vegar ekki hentað stefnu Morgunblaðsins í þessu máli.

Því afskræmd í trausti þess að enginn hafi hlerað samtalið.

 

Maður veit ekki.

Og jú, auðvita er ég að djóka.

Það er að Mogginn endurskrifi viðtöl.

 

Hvort ég gefi upp í Viðhorfskönnunum Gallups að ég sé hættur að kjósa kommana í Alþýðufylkingunni, hina einu sönnu rebella íslenskra stjórnmála er önnur saga.

Það þarf jú alltaf að gæta að þeim sem eru í útrýmingarhættu.

 

En ég er ekki fjöldinn, og ég er ekki viss um að allur fjöldinn haldi tryggð við gjammandi tækifærisinna sem hafa engan sens fyrir hvenær nóg er sagt, hvenær nóg er að gert.

Ekki þegar moldviðrið sjatnar.

 

Við erum nefnilega ekki öll fífl.

Kveðja að austan.

Viðtalið við Lilju „öflugt högg“

Þau sameinast um orkupakkann.

 

Mæta svo stolt með pottlokið í hendi til að taka við launum sínum.

Úr pyngju þeirra sem sjá gróðann þegar ESA knýr líklegast viljug stjórnvöld til að sundurlima Landsvirkjun og setja bútana á markað.

Enn ein almannaeignin sem verður að féþúfu auðmanna.

 

Þetta fólk á bágt.

Virkilega bágt.

Kveðja að austan.

Boðuðu Sigmund ekki á fundinn

Almannatengill ratar í fjölmiðil.

 

Af öllum mönnum.

Maður sem hefur það að atvinnu að hagræða staðreyndum, að búa til ímynd, og ef þannig æxlast, breyta raunveruleikanum.

 

Spurningin er bara, er hann í vinnunni??

Eða vantar honum athygli og hnippti í blaðamann til að fá ókeypis auglýsingu??

Hvort er líklegra?

 

Sem aftur minnir á áleitnar hugsanir sem ég henti inní pistil fyrr í dag, Set up.

Þegar eitthvað hættir að vera einleikið,  þá býr eitthvað annarlegt að baki.

Gömul saga og ný.

 

Hefur góða fólkið, þetta sem missti næstum allt sitt vatn af hneykslan, annars lagt fram breytingu á fjárlagafrumvarpinu um að afnema krónu á móti krónu skerðinguna??

Eða er alltí lagi að beita fatlað fólk ofbeldi, bara ef þú passar þig á að hópgera ofbeldið??

 

Ahh, hvernig læt ég, það er auðvitað sexmenningunum að kenna.

Þeir nefnilega fyrirlíta fatlað fólk og ráða öllu á þingi.

Halda öllu í helgreipum óttans.

 

Skyldi Svanhildur vera búinn að ráða sér lífvörð??

Kveðja að austan.

Henti Sigmundi ekki að leggjast flatur

Mun Miðflokkurinn enda sem Svíþjóðardemókratarnir??

 

Útskúfaður, en stærsti þingflokkurinn?

 

Allavega er ljóst að í hinum vestræna heimi hefur myndast djúp gjá milli elítu og hins venjulega manns.

Sem auk árása á líf sitt og lífskjör þarf að þola stöðuga munnræpu hins pólitíska rétttrúnaðar í hinni opinberu umræðu.

Og fólk bregst við með að kjósa þann flokk sem það telur áreita elítuna mest.

 

Hér á Íslandi hefur sá mótþrói leitað um víðan völl, enda auðurinn duglegur að fjármagna allskonar flokksskrípi til að fanga óróann, en núna er spurning hvort á því verði breyting.

Að óvinur elítunnar, verði vinur fólksins.

 

Í morgun fengu hlustendur Rásar 2 sjaldgæfa innsýn í hugarheim femínískra fasista sem víluðu sér ekki að skipuleggja aðför að lýðræðislega kjörnum samþingmönnum sínum í beinni útsendingu.

Í gær var hlustum sjónvarpsáhorfenda misþyrmt með fréttaskotum frá málþingi femínista sem fóru mikinn um hið svokallaða feðraveldi.

 

Þetta eru aðeins nýjustu dæmin um upphlaup þessa sjálfhverfa hóps sem ræðst á allt og alla sem alla ekki inní ramma hins pólitíska rétttrúnaðar.

Og eina sem er öruggt, að svona upphlaupum á eftir að fjölga.

 

En fasismi elur alltaf af sér andóf.

Þrælkun fólks í nafni hugmyndafræðar, hvort sem það er hin svokallaða alþjóðavæðing eða kommúnismi, kallar alltaf á mótspyrnu.

Og gjörspillt stjórnmálaelíta sem þjónar auðmönnum en ekki almenningi, missir að lokum allt traust kjósenda.  Á Íslandi er það einna helst gamla fólkið sem heldur tryggði við gömlu flokkana sína, en eðli málsins vegna fer því fækkandi.

 

Einhver mun erfa andófið.

Það skyldi þó ekki vera að sá krossfesti.

 

Allavega verður fróðlegt að sjá nýja skoðanakönnun eftir svona viku eða svo.

Hún gæti komið á óvart.

Kveðja að austan.

 

Tæpur helmingur myndi kjósa Miðflokkinn aftur

"Set up".

 

Er global orð yfir þá áráttu sumra að veiða fólk í gildru til að ná höggi á það, ná stjórn yfir því eða annað.

Hvað margar bíómyndir hefur maður ekki séð, hvað margar bækur ekki lesið þar um.  Eða ekki sé minnst á raunveruleikann, hver sem er kominn á minn aldur man ekki eftir öllum einkariturunum í Vestur Þýskalandi sem voru veiddar með sjarmörum og fengnar til að njósna fyrir kommúníska bræðurna í Austur Þýskalandi?

 

Á okkar litla landi þá er maður grænn fyrir þessari áráttu, en það verður að viðurkennast að hlutur Harðar Torfa var  minni en hann hélt í að bola Geir Harde frá völdum í pottamótmælunum kennda við Austurvöll. 

Það er ekki hægt að horfa framhjá beinum áhrifum þingmanna VG sem notuðu frumstæð samskiptatæki til að stýra atlögunni að þinghúsinu eða að ákveðin öfl í Samfylkingunni unnu beint gegn Ingibjörgu Sólrúnu.

Hitt vissulega rómantískara, en Hörður var Set up, plataður uppúr skónum.

 

Og einhverjar grímur eru farnar að renna á mann vegna uppljóstrana á Klausturbarnum.

Fyrst gleypti maður þetta alveg hrátt, en eftir að því sem atburðirnir þróuðust yfir í atlögu að lýðræðinu, þá staldrar maður við og fer að hugsa sitt.

Hvaða ofursími gat tekið upp 4 tíma fyllerí??, og hvaða einbeitti vilji lá að baki þeirri upptöku??

 

Síðan staldrar maður við það orðalag sem Borgþór Ólafsson notaði.

Hver talar svona í dag við fólk sem þú þekkir ekki rassgat?, þú afhendir viðkomandi hreðjatak á allri þinni pólitískri framtíð.

 

Ef ég væri Sigmundur þá myndi ég skoða bankabókina hans Borgþórs.

Allt þetta mál er ekki lengur einleikið.

 

Og það er góður bissness, tugmilljarða gróði í spilunum, að plata orkuauðlindirnar út úr þjóðinni.

Meira hefur verið gert af minna tilefni.

 

Og það er tími til kominn að efast.

Jafnvel tengja.

Kveðja að austan.

Segir ekkert hafa sært sig eins mikið

Femínískur fasismi.

 

Rannsókn siðanefndar Alþingis getur ekki beinst eingöngu að þeim ummælum sem féllu á Klausturbarnum, hversu óviðfelldin þau voru.

Atlaga femínískra fasista að lýðræðinu í kjölfar þessara ummæla, verður einnig að skoðast.

Því eitt er að láta hlera sig á öldurhúsi, annað er að veitast að samþingmönnum sínum eins og til dæmis Svanhvít Svavarsdóttir heilbrigðisráðherra gerði á opinberum vettvangi í gær.

Þar tengdi hún sannarlega þingmenn, sem sannarlega sögðu ekkert sem túlka má sem hótun um ofbeldi af neinum toga, við þingmenn sem sannarlega sögðu eitthvað sem viðkvæmur einstaklingur gæti upplifað annað en ómerkilegan klámkjaft.

Og þessa ósmekklegu tengingu notaði hún sem tylliástæðu til að krefjast afsagnar viðkomandi þingmanna.

 

Þekkt vinnubrögð alræðisflokka á þeim myrkum tímum þegar bæði fasistar og kommúnistar beittu bolabrögðum til að ganga að lýðræðinu dauðu í löndum eins og Tékkóslóvakíu, Ítalíu og Þýskalandi.

Ef þetta er ekki skoðað, þá er ljóst að annað en góður siður knýr áfram rannsókn þessa ágæta fólks sem er í siðanefnd Alþingis.

 

Og það er miður.

Kveðja að austan.

Mikil vinna fer í undirbúninginn

Lilja Alfreðsdóttir stígur fram.

 

Hefur sig upp fyrir lýðskrum og pólitískar keilur.

Segir hreint út hverjir beittu hana ofbeldi.

Gerir saklausa ekki seka með rógi og níði.

Því þá væri hún ekki lengur fórnarlamb ofbeldis, heldur sjálf orðin ofbeldismanneskja.

 

Ég skora á fólk að hlusta á viðtalið við Lilju, og hlusta síðan á Svanhvíti Svavarsdóttir, sem þorir ekki um ganga Alþingis að ótta við að hinir svokölluðu sexmenningar beiti hana ofbeldi. 

Annað er ekta, hitt er fals af aumustu gerð.

Fals úr munni þingmanns sem stóð að grófu einelti gagnvart samþingmanni sínum í VG eftir að viðkomandi neitaði að taka þátt í helförinni að þjóðinni sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir fór fyrir í hinni svokölluðu endurreisn eftir fjármálhrunið haustið 2008.

 

En lágkúra dagsins á samt önnur manneskja og orð hennar mega ekki gleymast;

"Jafnframt var bent á að sexmenningarnir taki mikilvægar ákvarðanir sem þingmenn sem varði líf fatlaðs fólks. „Þeir ráða því hvar við búum, hvort við búum á stofnunum eða getum búið heima hjá okkur, þeir ákvarða hvernig þjónustu við fáum, bæði heilbrigðis- og félagslega þjónustu. Þeir ákvarða kjör okkar þannig að það er undir þeim komið hvort við höfum til hnífs og skeiðar í hverjum mánuði. Þannig að fyrir fatlaðar konur er þetta lífsspursmál, hvaða viðhorf stjórnmálamenn hafa til okkar hóps,“ segir Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir, formaður framkvæmdastjórnar Samfylkingarinnar.". (tekið af vef Ruv.)

 

Hvaða ákvarðanir hafa þessir sexmenningar tekið sem varða líf og kjör fatlað fólks??

Ber þeir ábyrgð á fjármálafrumvarpinu??

Eru það þeir sem bera ábyrgð á krónu á móti krónu skerðingunni??

Hröktu þeir tugþúsundir af heimilum sínum á árunum eftir Hrun??

Ber þeir ábyrgð á að hin endurreista bankakerfi, að meginleiti í eigu erlendra og innlendra hrægamma, var gefið veiðileyfi á almenning??  Þannig að samanlagður gróði bankanna er rúmir 700 milljarðar frá Hruni.

 

Eru engin takmörk á þvættingnum, ruglinu og vitleysunni sem getur komið út úr munni fólks??

Eða gilda önnur vitræn lögmál um femínískar konur??

 

Fórnarlamb ofbeldis nafngreinir þá sem hún telur að hafi beitt sig ofbeldi.

Fólk út í bæ níðir niður aðra sem ekki áttu hlut að máli.

Og notar kyn sitt sem afsökun.

 

Getur þetta verið aumara??

Getur þetta verið heimskara??

Getur þetta verið illviljaðara??

 

Þetta er allavega ofbeldi af grófustu gerð.

Og engu betra þó það sé réttlætt með því að benda á einhverja aðra.

Kveðja að austan.

„Þeir eru ofbeldismenn“

Sótraftar ICEsave umræðunnar dregnir fram.

 

Silja Bára Ómarsdóttir skrifaði grein, þegar fjárkúgun breta, kennda við ICEsave átti undir högg að sækja, þar sem hún sagði að við aumingjarnir, þjóðin, stæðum ekki við lögformlegar skyldur okkar með því að neita að greiða fjárkúgun hinna erlendu yfirgangsseggja.

Þó er hún læs á enska tungu, og veit að NOT, þýðir ekki, en það stóð skýrt í lögum ESB um innlánstryggingar að íslenska þjóðin væri ekki í ábyrgð fyrir ICEsave reikninga Landsbankans.

En hún þjónaði erlendu valdi, og hvað eru föðurlandssvik á milli vina.  Vonum hennar vegna að hún hafi fengið vel greitt fyrir þau.

Og það var hennar gæfa að íslenska þjóðin er líklegast sú eina á byggðu bóli sem er svo naví gagnvart ógnum sem stafar af ásælni og yfirgangi erlendra ríkja, að hún gengur laus í dag.

 

Síðan segir það allt um þann aumingjatón kvenrembunnar að hún sé kölluð til.

Kölluð til að svívirða um helming þjóðarinnar.

Þann hluta sem náttúran gaf typpi svo getnaður gæti átt sér stað.

Vegna typpisins er hann sekur vegna gjörða einstaklinga með sama útlim.

 

Fáviskan, eða forheimskan er á svo háu stigi, að það hvarflar ekki að þessu vesalings fólki að flest fórnarlömb þessa hugsunarháttar og ofríkis, eru menn með typpi.

Og það er ekki kynbundið, til skamms tíma var verkaskiptingin sú að konan vann heima, en karlinn vann úti, og og það var ekki alltaf auðvelt hlutskipti.

Líklegast þess vegna sem Karl Marx skrifaði bækur sínar um kúgun yfirstéttar, og hvatti til uppreisnar hinna kúguðu.

Óháð kynfærum fólks.

 

En í dag er úrkynjun umræðunnar á því stigi að enginn virðist hafa heyrt um stétt og stéttarstríð.

Að kúgun er óháð kyni.

Og þeir sem halda öðru fram eru annaðhvort mjög heimskir, eða vel borgaðir þjónar auðsins.

 

Sem aftur minnir á sótrafta ICEsave umræðunnar.

Þeir voru ekki heimskir, en þeir þjónuðu.

 

Og þjóna ennþá.

Kveðja að austan.

Helstríð og dauðateygjur feðraveldisins

Vanur maður lofar bót og betrun.

 

Og það er kannski kjarni þessarar umræðu ef hún á að vera til góðs.

Að fólk taki sig taki og reyni að breyta því sem viðgengist hefur.

Það viðtekna er nefnilega engin afsökun, og ekkert breytist ef enginn stendur upp og segist ætla að reyna breyta, sjálfum sér, en ekki öðrum.

 

Við skulum líka gera okkur fulla grein fyrir að fleiri afhjúpuðu sig en hinir hleruðu á Klaustri.

Og þá er ég ekki að tala um alla þá í netheimum sem gripu fegins hendi þessa hlerun til að tala illa um annað fólk.  Það er bara svo af einhverju ástæðum að fólk telur sig mega í netheimum sýna verra innræti en það fólk sem það skammar fyrir sinn innri mann.

 

Stór hópur þingmanna leit á þessa uppákomu sem gæs sem þyrfti að grípa, til að koma höggi á pólitíska andstæðinga, eða til að gera upp gamlar sakir.

Vissu menn til dæmis um tilurð allra þessara framsóknarfélaga sem kepptust við að senda til fjölmiðla staðla fordæmingu á hinni hleruðu hegðun, og alveg óvart voru þau flest úr kjördæmi formanns flokksins.  Formanns sem er örugglega vandaður maður orða sinna, en það breytir samt ekki þeirri staðreynd að til að verða formaður þurfti hann að vera ómerkingur orða sinna.

Bláedrú.

 

Það er síðan ekkert sem afsakar þingmenn sem nýttu helgina til að undirbúa sig fyrir fyrsta þingfund eftir hlerunina til að renna í gegn spólu með Einræðisherranum eftir Chaplin, til að ná töktum fagmanna í múgæsingu.

Og fasisma.

Því það er klár fasisma að öskra á afsögn samþingmanna sinna fyrir þær einu sakir að hlusta á tal drukkinna manna við barborð í öldurhúsi í Reykjavík.

Og það er ekki afsökun að vera svo lítill í sjálfi að telja að ef hrópað sé nógu hátt úr ræðustól að þá er hugsanlegur möguleiki að fjölmiðlarnir sem æsa upp múgæsinguna, launi hrópin með örskoti í næsta fréttatíma.

Það er aðeins stundarfrægð forheimskunnar.

 

En þeir sem féllu fyrst og síðast á prófinu, voru fjölmiðlar.

Framan af var það snilldin ein hvernig Stundin herti smán saman tökin þar til hinir forhertu játuðu syndir sínar. 

Viðurkenndu verknaðinn, og viðurkenndu að þeir áttu ekki málsbætur.

Og öxluðu ábyrgð.  Á sinn hátt, hvort sem fólk er sammála eður ei um hvort nóg hafi verið gert.

 

Síðan hætti þetta vera fyndið.

Þegar búið var að afhjúpa skúrkana, og þeir höfðu gengist við orðum sínum og gjörðum, þá var ekki hægt að réttlæta frekari tilvitnanir í hlerað einkasamtal með vísan í einhverja almannaheill.

Fagleg fréttamennska breyttist í slúður og sorp.

Og það er miður.

 

Kannski ekki úr háum söðli að detta fyrir marga fjölmiðla, en a.m.k hefur Morgunblaðið ekki skilgreint sig fram að þessu sem slúðurblað eða sorprit.

Það er slúður að slá upp endalausum fyrirsögnum um hvað þessi og hinn sagði fullur, hvort sem það var á bar eða uppí rúmi.

Það er sorp að bera rangar sakir á fólk.  Að nýta sér tækifærið að meintur glæpur er talinn það óviðfeldur að það geti ekki borið hönd fyrir höfuð sér.

 

Ekki eins og það hafi ekki verið reynt að lúshlusta hlerunina til að finna eitthvað óviðurkvæmt sem Ólafur Ísleifsson  hefði sagt, en ekkert fannst.

Ekkert.

Samt er alltaf talað um sexmenningana og orðbragð þeirra um konur, fatlaða, samþingmenn.

Eins og siðareglur The Sun séu þau viðmið sem íslenskt fjölmiðlafólk telji sér skylt að heiðra, og telji þau viðmið jafnvel of ströng á köflum.

Hvað sagði síðan Karl, hvað sagði síðan Anna??

Er það svo að fjölmiðlafólk okkar megi haga sér eins og svín ef það telur sig geta selt, eða getað komið höggi á fólk sem eigendum fjölmiðla þess telja að að þurfi að höggva, vegna annarlegra hagsmuna þeirra??

 

Hvar eru mörkin??

Hvenær breytist lýðræðið í skrílræði??

 

Það eru nefnilega fleiri maðkar í mysunni en virðast við fyrstu sýn.

Kveðja að austan.

Vilja nota málið til að bæta sig