Góðu fréttirnar eru.

 

Langt síðan að leikskólinn Jörfi var í fréttum, sterk vísbending um að nást hafi utan um hópsmitið þar.

Eins er langt síðan að tilkynnt var um sóttkví á höfuðborgarsvæðinu.

Góðu fréttirnar eru sem sagt að snögg viðbrögð heilbrigðisyfirvalda skila miklum árangri og vegna samkomutakmarkana eru aldrei um beinar stórar hópsýkingar að ræða.

Það er enginn yfirfullur Laugardagsvöllur vegna landsleiks, það er engin yfirfull Egilshöll vegna tónleika, og það er engin Þjóðhátíð í Eyjum.

 

Slæmu fréttirnar eru hótanir stjórnavalda um að aflétta hömlum of snemma og veikja öryggi landamæranna með allskonar pappírsvottorðum.

Líkt og enginn sé lærdómurinn af þrautreyndri sorgarsögu þeirra þjóða sem hafa slakað of snemma á sóttvörnum sínum.

Alvarlegasta hótunin er að hleypa smiti inní landið þegar hluti þjóðarinnar hefur aðeins fengið eina bólusetningu, í stað þess að bíða aðeins lengur, og hafa vörn fyrir alla.

Vonandi er ekki alvara að baki þeim barnaskap, heldur aðeins börn.

 

En göngum hægt um gleðinnar dyr.

Vil enda á að vitna í mann sem ég hef ekki lengi vitnað í nema þá til að skammast í honum, en þessi vísdómsorð sagði nú samt Gylfi Magnússon, hagfræðiprófessor nýlega í Kastljósi.

"Hagræn áhætta við afléttingar sóttvarnaaðgerða er fólgin í því að ef afléttingarnar eru of hraðar gæti þurft að skella í lás á ný. Þetta sagði Gylfi Magnússon, formaður bankaráðs Seðlabanka Íslands og prófessor við Háskóla Íslands, í viðtali í Kastljósi í kvöld. „Það mun hafa mjög slæm hagræn áhrif því það hefur þá ekki bara þau áhrif að útlendingarnir koma ekki, heldur líka þau að Íslendingar geta sig hvergi hreyft"".

 

Héðan af er þetta það eina sem getur ógnað sumrinu okkar.

Ferðalögum okkar eða bæjarhátíðum að ekki sé minnst á sjálfa Þjóðhátíðina i eyjum.

 

Höfum þessi orð í huga.

Njótum samt góðu fréttanna.

Kveðja að austan.

Gæti tekið smá tíma að fjara út

Þegar deilt er um keisarans skegg.

 

Er skynsamlegasta lausnin alltaf sú, að raka skeggið af keisaranum, og þá þarf ekki lengur að þrefa um skeggið.

Nálgun Kára, að ef við viljum ná hjarðónæmi, er vissulega rétt, en nálgun Þórólfs, ef við viljum vernda viðkvæma hópa, er líka rétt.

Mat þar á milli getur aldrei réttlætt sig með því að annað sé réttara en hitt.

 

En hvorugt skiptir máli ef landamærin hefðu verið varin með öruggri sóttkví.

Og verði varin með öruggri sóttkví.

 

Að veirunni sé ekki hleypt inní landið fyrr en þjóðin sé fullbólusett.

Annað er alltaf ávísun á veikindi eða jafnvel dauðsföll.

 

Ef þeirri staðreynd er afneitað þá er bólusetning eins og glópagullið, virkar gull en er í raun steinn sem er einskis virði.

Þetta verða stjórnvöld að fatta áður en óafturkræfar hörmungar eiga sér stað.

Veiklun og veikindi, jafnvel lífshættuleg, jafnvel dauði ef veiran sækir illa á.

 

Við höfum þraukað í svo langan tíma.

Örfáar vikur skipta engu málit til eða frá.

 

Nema fyrir sjálfsímynd þeirra sem lofuðu uppí ermina á sér, og telja núna þjóðinni í trú um að hálfvörn sé ígildi heillar.

Trúið mér, þetta fólk, jafnvel börnin í Sjálfstæðisflokknum, er ekki það heimskt að það kaupi aðeins fulla vörn frá Securitas á framhlið og bakhlið hússins, í þeirri trú að þjófar leiti ekki uppi óvarðar innganga á þeim hliðum sem ekki eru varðar.

En fyrir hönd þjóðarinnar gerir þetta sama fólk sér upp þá heimsku að hálf bólusetning sé ígildi fullrar.

 

Þetta nær engri átt.

Þetta er óráðshjal sem þarf að stöðva í fæðingu.

Það er ekkert það í húfi sem réttlætir áhættuna.

 

Þarna ber sóttvarnalæknir að grípa inní.

Hann nýtur trúnaðar.

Hann á að standa undir þeim trúnaði.

 

Ætlum ekkert annað.

Þó sporin hræða.

Kveðja að austan.

Skynsamlegt að endurskoða fyrirkomulagið

Bóluefnin virka.

 

Það er greinilegt, svona inngrip í ónæmiskerfið er aldrei án aukaverkana.

Þar á meðal lífshættulegra.

 

Ef við erum ekki sátt við það, og krefjum til dæmis yfirvöld um að feta fótspor forheimskunnar líkt og sumir frændur okkar á Norðurlöndum, og bönnum ákveðin bóluefni vegna sannaðra aukaverkana þeirra, þá eigum við að gera þá sömu kröfu á öll lyf og allar læknisaðgerðir með sömu eða meiri líkur á alvarlegum aukaverkunum.

Segja bless við öll krabbameinslyf, öll hjartalyf þar á meðal gamla góða hjartamagnýlið sem tugþúsundir bryðja daglega til að koma í veg fyrir blóðtappa (aukaverkun er auknar líkur á æðablæðingum), bólgueyðandi lyf hvort sem það eru verkjatöflur eða steralyf, eiginlega allflest lyf sem við notum við astma, ofnæmi, verkjum, sýkingum því ekki eru sýklalyf án áhættu, og svo framvegis og svo framvegis.

Það reynir hins vegar ekki á uppskurði sem krefjast svæfinga því svæfingar eru ekki án áhættu.  Þegar ég skrifaði til dæmis í fjórða skiptið á stuttum tíma undir skjal um að ég léti svæfa mig ótilneyddur, vitandi af áhættunni, þá hvarflaði samt að mér hvort núna væri komið af þessu eina prósenti sem hefði afleiðingar, en svo mundi ég eftir tölfræðinni, líkur voru jafnar í fjórða skiptið eins og það fyrsta.

 

Krafan til bóluefnanna við kóvid er í raun krafa um að afleggja nútíma læknavísindi.

Þó hún sé runnin undan rifjum myrkraafla sem sjá aurinn í dauðanum og djöflinum, þá afsakar hún ekki dómgreindarbrest þeirra sem ábyrgðina bera og taka undir hana.

Jón á götunni má vera þekktur rugludallur, en ekki þeir sem gáfu kost á sér til valda, og fengu völd eftir niðurstöðu lýðræðislegra kosninga.

 

Þessi einfalda staðreynd virðist stundum gleymast þegar stjórnmálamenn láta undan þrýsting ruglsins og lýðskrumsins, að stundum eiga þeir ekki annað val en að gera það sem rétt er fyrir almannaheill.

Treysti þér sér ekki til þess, þá eiga þeir að segja af sér en ekki hanga til óþurftar í valdastól líkt og börnin sem Sjálfstæðisflokkurinn ákvað að vanvirða þjóðina með að skipa í ráðherrastól.

 

Annað sem má heldur ekki gleymast, það skiptir máli hvernig hlutirnir eru settir fram.

Að Lyfjastofnun, með vísan í eitthvert smáaletur, sé að gera bólusetningar grunsamlegar með því að skrá öll andlát bólusettra sem hugsanlega aukaverkun, er vítavert.

Hin skráðu andlát væru líklegast þau sömu þó bólusett hefði verið með gómsætu muffíns, tekið inn með mjólk eða kaffi í lok síðdegiskaffisins.

Já eða bara Síríus suðusúkkulaði í töfluformi, gómsætt bóluefni, alveg án aukaverkana, en líka án virkni, en óhjákvæmilega hefðu einhverjir dáið í kjölfarið, því lífið verður jú að hafa sinn gang.

 

Þessi forheimska er skaðleg.

Mál að linni.

Nægar eru árásirnar samt sem myrkrið kyndir undir, þá það sé ekki vísvitandi verið að hjálpa til við þær árásir.

 

Kjarninn er samt sá að bóluefni virka.

Og þau eru eina von okkar um eðlilegt líf.

 

Klúðrum henni ekki.

Kveðja að austan.

16 andlát og níu fengið blóðtappa

Þorlákshöfn í fyrsta gír.

 

Í fararbroddi er bæjarstjóri sem rífst ekki við raunveruleikann heldur tekst á við hann;

"Öll starf­semi í Þor­láks­höfn mun ein­kenn­ast af varúðarráðstöf­un þessa vik­una. Við ætl­um að skipta í lægsta gír. Öll sem eitt ætl­um við að bera virðingu fyr­ir stöðunni. Við höld­um okk­ur sem mest heimavið og tak­mörk­um nær­veru utan „búbblunn­ar“ okk­ar.

Við ætl­um að sýna yf­ir­veg­un og vera þakk­lát fyr­ir þekk­ingu og reynslu þeirra sem stjórna aðgerðum. Það eru all­ir að gera sitt besta í mjög krefj­andi aðstæðum.".

 

Þannig hefst þetta og munum að þetta er vegna leka á landamærunum.

 

Á sama tíma tilkynnir glaðhlakkalegur heilbrigðisráðherra áætlun ríkisstjórnarinnar um opnun landsins, bæði slökun á sóttvörnum innanlands sem og hvernig pappírar verða teknir gildir á landamærunum.

Þrátt fyrir hópsýkinguna í Þorlákshöfn, þrátt fyrir að vitað er að veiran er þarna úti og leitar aðeins að kjöraðstæðum fyrir nýtt samfélagssmit.

Enginn lærdómur er dreginn af reynslu þjóða sem hafa opnað of snemma og hafa aftur þurft að herða sóttvarnir.

 

Indverjar til dæmis töldu sig vera í góðum málum um miðjan mars, slökuðu á og hafa aftur þurft að herða sóttvarnir og beita jafnvel samfélagslegu lokunum.

Faraldurinn í raun stjórnlaus, og virðist vera mun banvænni en áður, hugsanlega vegna þess að heilbrigðiskerfið ræður ekki við ástandið.

Í frétt hér á Mbl.is er sagt að kórónukrísa Indverja sé krísa heimsins, "Er það vegna þess að smit­in geta auðveld­lega dreifst til annarra landa og vegna stökk­breyt­inga sem geta haft slæm áhrif."

Þar sem faraldur fær að grafa um sig, eru stökkbreytingar tifandi tímasprengja, einn daginn kemur afbrigði sem bólusetningar ráða ekki við, og það getur lagst þyngra á yngra fólk en áður.

 

Eitthvert stjórnvald hefði gengið hægt um gleðinnar dyr.

Beðið og séð til um þróun faraldursins, við höfum hvort sem er beðið svo lengi, það er vanvirðing við þá bið og þær fórnir að missa tökin rétt áður en hjarðónæmi bólusetningarinnar er náð.

Það er það sem Þórólfur átti við þegar hann sagði í hæðni sinni að það væri gott að vera bjartsýnn.

En átti í raun við, bölvaðir vitleysingar, ætla þau aldrei að skilja alvöru málsins.

 

Í raun er þetta skilningsleysi, þessar skýjaborgir afneitunarinnar, helsta lýðógnin í dag.

Að ríkisstjórn Íslands klúðri málum og ný bylgja fái að grafa um sig.

Bæði með því að slaka á of snemma og með því að stefna að því að fylla landið af ferðalöngum, missmituðum.

 

Gagnvart þessari ógn þarf þjóðin að vera á varðbergi.

Skaðar ekki að hrista hausinn og láta í sér heyra.

 

Stöndum vaktina svo við endum ekki öll í fyrsta gír.

Kveðja að austan.

Öllu skellt í fyrsta gír

Spurði Sigríður Andersen ekki prófessorinn í Harward!

 

Heyrðu, er þetta ekki kvef??

 

Það eru skýringar á því að veirunni var hleypt lausri.

Glæpsamlegar.

 

Og þeir sem ábyrgðina bera ganga lausir.

Eru á þingi, eru í ríkisstjórn, eru í Héraðsdómi Reykjavíkur.

 

Þetta er fólkið sem mun þurfa að svara til saka.

Kveðja að austan.

Datt ekki í hug að hún yrði lögð inn

Túlkað á mannamál.

 

Þá segir Þórólfur, "óttalega eruð þið mikil börn greyin", hann er sko alinn upp fyrir austan og kann því austfirskt tungutak.

 

Það er ágætt að vera bjartsýnn en það er raunveruleikinn sem sker úr um hvort áætlanir stjórnvalda ganga eftir, staða faraldursins, því varla er það alvara ríkisstjórnarinnar að sýkja þjóðina á síðustu metrum hans.

Það er ef þetta eru síðustu metrar hans því í  grasserandi heimsfaraldri eru sífellt að koma fram nýjar og nýjar stökkbreytingar, af nokkrum milljónum þarf aðeins ein að sleppa framhjá vörnum bólusetningarinnar, og mannkynið er aftur komið á upphafsreit.

 

Það er eins og ráðherrar ríkisstjórnarinnar átti sig ekki á þessi þegar þeir kotrosknir kynna afléttingaáætlanir sínar, markmiðin eru vissulega góð og gild, svona á meðan enginn tekur þau alvarlega.

Því raunveruleikinn er sá, líkt og Þórólfur bendir réttilega á;

"Þórólf­ur seg­ir gott að stjórn­völd hafi sína framtíðar­sýn. Hans hlut­verk sé eft­ir sem áður að taka mið af stöðu far­ald­urs­ins og öðrum áhættuþátt­um. "Við erum að auka veru­lega þátt­töku í bólu­setn­ing­um og það er mjög gott. Það er ekk­ert að því að vera bjart­sýnn á að þetta muni ganga svona eft­ir og svo verður bara að koma í ljós hvort það verður," seg­ir Þórólf­ur. Spurður hvort áætlan­ir stjórn­valda séu vís­bend­ing um að ekki verði hert aft­ur á aðgerðum inn­an­lands seg­ir Þórólf­ur ómögu­legt að segja til um það. "Ýmis­legt get­ur gerst sem kall­ar á að grípa þurfi til aðgerða en við von­um að það verði ekki". "

 

Auðvita vona menn það besta, en tíminn einn veit hvernig til tekst að ná stjórn á faraldrinum, og síðan útrýma honum í íslenskri landhelgi.

Það væri samt betra að menn gengu hægar um gleðinnar dyr, svo sóttvarnalæknir neyðist ekki að snupra ráðherra opinberlega líkt og hann í raun gerir í þessu viðtali.

Því þrátt fyrir allt þá erum við öll í sama liðinu.

 

Það er bara þetta með taktleysið.

Kveðja að austan.

„Ágætt að vera bjartsýnn“

Maður verkanna.

 

Er það fyrsta sem flaug um hugann þegar ég las þetta viðtal við Elliða bæjarstjóra.

Það er ekkert vælt, hvað þá hringt í lögfræðinga og dómara um hvað megi og hvað megi ekki, heldur tekist á við smitið með þeim tökum sem þarf.

Ef leikskólinn er undir, þá er það bara svo, aðalatriðið er að ná tökum á samfélagssmiti sem verður óviðráðanlegt ef menn rífast við raunveruleik verunnar.

Að hún er bráðsmitandi og fer eins og eldur um sinu.

 

Bæjarstjóri í smábæ út á landi hefur vitið sem svo sárlega skortir á þingi í dag.

Þingmenn voga sér að tala um mannréttindi þegar rætt er um óvin sem fer ekki í manngreinaálit, er ósýnilegur og þegar veiran er full af orku þá fer hún eins og eldurinn um sinuna, verður óviðráðanleg ef faraldurinn er ekki kæfður strax í upphafi.

Það er þetta sem alþingismenn okkar skilja ekki, það verða að vera til tæki og tól fyrir sóttvarnayfirvöld til að bregðast snöggt við ef bráðsmitandi lífshættuleg veira hefur borist til landsins.

Ef þeir skyldu þetta, þá hefðu þeir ekki eyðilagt gild sóttvarnalög með bastarði sínum sem þeir samþykktu undir lok árs 2020.

 

Við vissar aðstæður er veirufaraldur eins og sinueldur í hvössum vindi eða skógareldur sem getur lagt heilu bæina í rúst á nokkrum mínútum, mesta vörnin er að hindra að eldarnir kvikni ekki, ef þeir kvikna, að þeir séu kæfðir á fyrstu stigum þeirra.

Enginn er svo heimskur, allavega í Kaliforníu, að telja það mannréttindi, varin af stétt lögfræðinga og dómara, að fá að grilla í miðjum þurrum skógi, en hér er til það heimskt fólk og nýtur til þess stuðnings gírugra sérhagsmuna, að það telur mannréttindi einstaklingsins að mega smita aðra æðri rétt fjöldans að forðast slíkt smit.

Enginn er það heimskur, allavega ekki í Kaliforníu, að telja það mannréttindabrot að hægt sé að rýma tafarlaust borgi og bæi sem eldar ógna, en hér er til það heimskt fólk, og það myndaði meirihluta á Alþingi, að telja það mannréttindabrot að sóttvarnayfirvöld hafi heimild til að setja á tafarlaust útgöngubann ef þau telja það eina ráðið til að hemja bráðsmitandi farsótt.

 

Þetta er meinið við Ísland í dag, fíflin hafa völd og áhrif langt umfram getu þeirra og styrk til að takast á við krefjandi aðstæður.

Fífl sem geta ekki einu sinni sett lög um dauðans alvöru sem virka.

Fífl sem leyfa landamærunum að leka.

Fífl sem trúa því að það dugi að stoppa í stærstu götin, þegar það er vitað að hin smærri duga til að sökkva skipinu.

 

Þorlákshöfn í dag.

Hvar verður þetta á morgunn?

Eða í næstu viku?

 

Fólk með pappíra sem eru teknir gildir á landamærunum, getur smitað þegar það er komið út í samfélagið. 

Það er staðreynd sem aðeins fífl afneita.

 

Fólk sem kemur frá minna smituðu svæði, getur samt haft í farateski sínu hið bráðsmitandi breska afbrigði sem fer núna eins og sinueldurinn um Þorlákshöfn.

Veiran er nefnilega ólæs, hún les ekki reglugerðina um að hún eigi bara að koma frá hárauðum svæðum.

 

Þetta er allt svo augljóst.

Og það þarf rosalega sterkan vilja að sjá ekki þessar staðreyndir.

 

Á meðan smitast börnin okkar.

Skólum lokað, samfélög í herkví sóttvarna.

 

Er þetta það sem við virkilega viljum??

 

Ef svarið er Nei, þá þurfum við kannski að láta fólk stjórna okkur.

Sem kann til verka.

Kveðja að austan.

Breska afbrigðið eins og eldur í sinu

Mikil er reisnin.

 

Að ráðast á unglinga sem töldu sig vera gera rétt, og reyndu að gera rétt.

Í landshluta þar sem ekkert smit hefur greinst í tæpt ár.

 

Ef þetta eru sóttvarnir Íslands í hnotskurn, þá er ekki nema von að þjóðin sé ítrekað að glíma við hópsmit, sem nokkrum sinnum hafa orðið að samfélagssmiti.

 

Þetta er eins og þegar lögreglan í Reykjavík montar sig af því að hafa leyst upp hasspartí með fjórum, fimm útúrreyktum hasshausum, telur það afrek, en lítur alltaf í hina áttina þegar dópkóngar Íslands, fyrir opnum tjöldum slá um sig, kalla sig athafnamenn, og það þarf jafnvel morð í Rauðagerði til að hún rumski og segist þiggja laun fyrir að gæta laga og reglna.

Að því gefnu að það trufli ekki innflæði á eiturlyfjum til landsins, eða ógni stöðu hinna meintu athafnamanna sem slá um sig eins og fjármálamógúlar, en líkt og þeir, gefa upp tekjur á skattaskýrslur sem jafnvel skúringakona í þremur störfum gæti ekki lifað á.

 

Hve aumt er þetta.

Hve aumur er þessi fréttaflutningur.

Að finna eitthvað sem er ekkert, í samfélagi sem hefur varið sig smiti í um ellefu mánuði.

 

Er svona röfl og rugl réttlæting þess að landamærunum er leyft að leka í boði ríkisstjórnar Íslands?

Er svona fréttaflutningur Morgunblaðsins kattarþvottur aumkunarverðs fólks sem hefur barist hatrammlega fyrir frelsi veirunnar til að drepa og veikla samlanda okkar sem komnir eru á aldur eða eru hluti þeirra 60 þusunda sem eru í áhættuhópi.

Er þetta réttlæting eignarhalds stórútgerðarinnar, hinna meintu sægreifa á blaði sem tók þá einarða afstöðu um mitt síðastliðið sumar að berjast beint fyrir ótímabæru andláti hinna öldruðu eða allra þeirra tugþúsunda sem eru í áhættuhópi??

Að finna glæpamenn í hópi unglinga sem ekkert hafa gert að sér frá fyrsta degi kórónuveirufaraldursins.

 

Þetta er svo aumt.

Þetta er svo lásý.

 

Það er vissulega vitað að lögreglan okkar hér fyrir austan, með aðsetur á Eskifirði, veður ekki í vitinu, um það geta vitnað rúmensku þjófarnir, sem sluppu frá þjófnaði sínum hér á Neskaupstað, þó bærinn sé varinn með göngum, en samt, að þetta sé frétt, og slegið upp í fjölmiðlum, það segir svo margt um hvernig ófrétt getur orðið að frétt, en það sem skiptir máli, er þaggað, eða rætt á þann hátt að aukaatriði fá allt pláss umræðunnar.

En að slá ófréttinni upp, núna þegar lekinn á landamærunum er enn og aftur að ráðast á skóla, veikla börn og unglinga, hrekja fólk í sóttkví, það er ígildi þess að samþykkja lekann, kasta þeirri umræðu á dreif sem gagnrýnir hann, í þeim eina tilgangi að koma í veg fyrir að gripið sé til þeirra aðgerða sem grípa þarf til svo svona hópsmit endurtaki sig ekki trekk í trekk, eða verði að samfélagssmiti.

 

Það má vel vera að kennarar hér fyrir austan hafi ekki vitað betur.

En á árshátíð VMA var hólfaskipting, það var gerð krafa um grímur nema þegar borðað var, það var passað uppá að einstakir hópar blönduðust ekki.

Vissulega komu krakkarnir saman, en í góðri trú, samkvæmt þeim sóttvörnum sem krafist er.

Að glæpavæða þá er til minnkunar fyrir lögregluna og alla þá sem blása upp þessa frétt.

 

Vanhæfir verða ekki hæfir þó þeir finni sér svona höggstað sem getur ekki varið sig.

Aumkunarvert fólk á ritstjórn Morgunblaðsins verður ekki minna aumkunarvert þó það upphefji sig á kostnað þeirra sem enga sekt bera.

 

Slíkt er aðeins til þess fallið að láta það órætt sem smitar.

Að láta þá í friði sem berjast einarðlega að smit getur borist inn fyrir landamærin.

 

Og er réttlæting lögreglu og almannavarna sem kóa með.

Í trausti þess að menn þegi og verji sig ekki.

 

Á meðan er hópsmit hér og hópsmit þar og hópsmit alls staðar.

Skrýtið.

Kveðja að austan.

 

Sóttvarnabrot á árshátíð á Austurlandi

Líkin gætu hrannast upp.

 

Sagði Boris Johnson í haust þegar hann tók slaginn við nagið gegn sóttvörnum.

Og er það ekki rétt??

Frá því að bresk stjórnvöld náð stjórn á faraldrinum fyrir ári síðan, og féllu í þá gryfju forheimskunnar að slaka of snemma á, undir merki þess sem kennt er við að gæta meðalhófs í sóttvörnum, hafa fórnarlömb drepsóttarinnar þrefaldast.

Heimskan, að miða sóttvarnir við meðalhóf, kostaði margfalt fleiri líf óbrettra borgara en Þjóðverjum tókst að drepa með loftárásum sínum á Bretland í seinna striði.

 

Nema þá var fólk ekki svo útkynjað í velmegun nútímans, að það vissi ekki hvað það þýddi að verjast ekki dauða og djöfli, þegar hann sótti að þjóð og fólki.

Þá hefði enginn vogað sér að ráðast að forystunni vegna þess að hún sagði satt um komandi hörmungar.

Þá vissi fólk betur, það kunni að verja líf sitt og limi.

Þá gátu lögfræðingar og keyptir dómarar ekki brotið varnir þjóða á bak aftur.

 

Í dag gátu þeir það ekki á Bretlandi, en þeir komust upp með árásir sínar á almannaheill á Íslandi.

Við sitjum í súpunni, þeir telja aurinn sem sérhagsmunirnir borguðu þeim.

 

Í den voru þeir hengdir.

Á Bretlandi er ekki hlustað á þá.

Á Íslandi brutu þeir sóttvarnir þjóðarinnar á bak aftur.

 

Svona er gæfa þjóða misjöfn.

En þær lifa af þar sem hún er gæfa.

Kveðja að austan.

„Líkin gætu hrannast upp“

Ég ferðast á tímum heimsfaraldurs.

 

Þá má ég að sögn gefa skít drullu og djöful í alla aðra, samfélag mitt, samferðafólk, það eru mannréttindi mín.

Ég má senda börn í sóttkví, ég má veikja og veikla börn, mér er drullusama þó þau séu vikur og mánuði að ná sér, jafnvel þó þau eigi að hættu að veiklast fyrir lífstíð.

Mér er sama, ég má ferðast.

 

Ég má valda hópsýkingu, ég má valda samfélagssmiti, ég má veikja, ég má veikla, ég má senda hundruð, jafnvel þúsundir í sóttkví.

Ég má láta loka starfsemi, banna mannfagnaði, ég má, ég má.

Þetta eru mannréttindi mín, það hafa þingmenn sagt mér, það hafa lögfræðingar sagt mér, það hafa dómarar sagt mér.

 

Þetta er deilan um örugga sóttkví við landamærin í hnotskurn.

Kveðja að austan.

Hópsmit komið upp í Þorlákshöfn