Í myrkrinu býr fól.

 

Sem gleðst yfir dauða og eymd.

 

Frá fyrsta degi hinnar alvarlegu farsóttar hefur það afvegleitt umræðuna, gróðursett falsfréttir í bland við gróusögur, jafnvel gert fólk það heimskt að það afneitar nútíma þekkingu og vísindum.

Samt ekki með reykmerkjum eða bréfdúfum sem mætti ætla miðað við fólk sem afneitar þekkingu og ætti því með réttu ekki að nýta sér afrakstur hennar, heldur með nútíma tölvum á samskiptanetinu sem við köllum alnet eða internet.

 

Afleiðingarnar eru hroðalegar, ótímabær dauði hundruð þúsunda sem hefðu ekki þurft að falla ef strax hefði verið gripið til nauðsynlegra sóttvarna á fyrstu dögum útbreiðslu veirunnar, hún einangruð og síðan útrýmt úr samfélögum okkar.

Eitthvað sem er mjög gerlegt, og hefur víða verið gert.

Að ekki sé minnst á samfélagslegar lokanir sem frysta allt mannlíf og hafa orðið nauðvörn fjölda ríkja sem féllu í gildru þeirrar heimsku sem var kölluð "að gæta meðalhófs" í sóttvörnum, hugtak úr lögum sem veiran hefur engan skilning á enda frumstæðasta lífsformið, ólæs og óskrifandi, þarf hýsilfrumu með kjarna til að viðhalda sér.

 

Dánartölurnar tala sínu máli, frá því í sumar, eftir að fyrsti faraldurinn var að mestu genginn yfir Evrópu, hafa dauðsföll víða yfir þrefaldast ef ekki meir, samt var þá allt vitað um alvarleik veirunnar, útbreiðsla hennar seinni hluta vetrar og í vor kom kannski á óvart því öld var liðin frá síðasta heimsfaraldri drepsóttar, og því var of seint gripið til samfélagslegra lokana, en sú afsökun var ekki gild eftir það.

Eitthvað garúgt, eitthvað gruggugt, talaði niður sóttvarnir, með þeim afleiðingum að opnað var fyrir smitleiðir hennar áður en henni var útrýmt, hinar miklu fórnir vetrar og vors voru því til einskis, opnað var á nýjar hörmungar og ennþá alvarlegri samfélagslegri lokanir með haustinu.

Með þekktum afleiðingum og það er ljóst að það eru öfl í þessum heimi sem vinna gegn lífinu.

 

Eymd, dauði og djöfull er ekki lengur eitthvað sem aðeins er greint frá í bókmenntum.

Heldur blákaldur raunveruleiki sem ógnar tilvist mannsins í dag.

Því þetta er aðeins byrjunin, aðeins upphafið, sagan segir að sé svona illska látin óáreitt, þá þekkir hún engin takmörk, og það kostar gífurlegar fórnir að koma á hana bönd.

Spyrjið Æsi, nógu mikið tók á slagurinn við Fernisúlf á sínum tíma.

 

Þessir frétt greinar frá einni birtingarmynd þessarar flærðar og fólsku, skurðgreftinum gegn bóluefnum og allar gróusögurnar og falsfréttirnar sem ætlað er að gera þau tortryggileg.

Þjóðernisrembingur er virkjaður líkt og sést á viðtökum Evrópusambandsins á hinu ágæta bóluefni Astrazeneca eða að bóluefnin sem komu seinna á markaðinn séu ekki eins góð og þau sem komu fyrst.

 

Hvað fólinu gengur til, jú fyrir utan eymd, dauða og djöful, má guð vita.

En ótrúlegt er að sjá hvað það á marga bandamenn og því skuli hafa tekist að gera fólsku sín að pólitískum átrúnaði á ysta hægrivæng stjórnmálanna.

Lærðum við ekkert af nasismanum og kommúnismanum??, eða er þetta hin vestræna nálgun á miðaldahugsun íslamskra öfgamanna??

Eða er mannkyninu ásköpuð þau örlög að vera svag fyrir heimsku og vitleysu, jafnvel þó í henni felist ógn við tilvist þess??

 

Ekki veit ég, ekki frekar en af hverju glæpasamtök hérlendis fái að starfa óáreitt fyrir framan nefnið á lögreglunni en ég veit að í myrkrinu býr fól.

Óáreitt nema kannski að kaþólska kirkjan reynir að hamla gegn því með særingarprestum sínum.

Það er eins og við séum búin að gefast upp, glatað trúnni, lifum í tómi, að ekkert sé þess virði að verja, ekki einu sinni lífið sem við ólum.

 

Sjálfstæði okkar, arfleið, menning, svo við lítum okkur nær, einskis vert ef það krefst fyrirhafnarinnar að verja, velmegun okkar og velferð, aðeins ránsfengur fyrir örfáa.

Samþjöppun auðs, útvistun framleiðslu í nútímaútgáfu þrælabúa hinna fornu Rómverja, skattaskjólin, hið frjálsa flæði glæpa, mannsals og eiturlyfja, allt birtingarmynd þess sama á heimsvísu, samfélögin eru ekki varin, grafið er markvisst undan framþróun tímans sem vann að útrýmingu örbirgðar, sjúkdóma og misréttis, í átt að velmegunar og velferðar fjöldans.

Fólið grefur, í besta falli felst vörn mannsins að henda einni og einni skóflu í gröfina á móti, annars er þetta að mestu látið viðgangast.

 

Heimurinn verður bólusettur svo þessi faraldur verður brátt að baki sem ógn þó hann muni alltaf krefjast aðgæslu.

En fólið sem fékk að grafa undan lífinu óáreitt, það heldur áfram að grafa.

Sínar þekktu grafir og þær nýju sem bjóðast.

 

Þannig er það þangað til að við tökum ákvörðun að breyta því.

Við Íslendingar gætum tekið stórt skref í næst kosningum með því að kjósa með sjálfstæði þjóðarinnar.

Því til þess fáum við ekki annað tækifæri, eftir þær verðum við fest endanlega í hjáleigusambandið við Brussel.

Sjálfstæði að nafninu til en lútum stjórn þess í einu og öllu í gegnum EES samninginn.

 

Fólið í myrkrinu á sér nefnilega margar birtingarmyndir.

Og það er á okkar valdi að takast á við sumar þeirra.

 

Eða sæta afleiðingum aðgerðarleysisins.

Kveðja að austan.

Tæki hvaða bóluefni sem er í boði

Sum fyrirtæki þekkt.

 

En bíddu við, af hverju er þau þá ennþá starfandi??

Afhverju eru glæpahópar þekktir og fyrirtæki sem þvo glæpsamlega fengna fjármuni þekkt??

Af hverju er ekki rætt um hlutina í þátíð??

 

Hver er verndarhöndin sem sér til þess að það er talað um nútíð?

Að starfsemin sé þekkt, fyrir framan af löggæslunni??

 

Ég bara spyr.

Kveðja að austan.

Íslenskir glæpahópar umsvifamiklir erlendis

Maður líttu þér nær.

 

Það er gott og blessað að dómsmálaráðherra skuli nýta sér mafíumorðið í Rauðgerði sem tilefni til að lýsa yfir stríði á hendur skipulögðum glæpahópum og glæpastarfsemi í landinu.

Það er með slíka hópa líkt og kórónuveiruna, ef vilji er til staðar er auðvelt að uppræta slíka hópa innanlands, og verjast ágangi þeirra við landamærin.

 

En það er þetta með viljann.

Og það er þetta með tengslin.

 

Tengslin inní lögregluna, inní dómskerfið, inní stétt lögfræðinga.

Og þegar endalaust er horft í hina áttina, þá verður maður að spyrja sig um fjárstreymið inní stjórnmálin, og samtvinnun hins ólöglega, þess sem er á gráa svæðinu og þess sem er löglegt í heimi viðskiptanna.

Glæpamannaiðnaðurinn er jú einn af 5 stærstum atvinnugreinum heimsins, líklegast sá arðbærasti, og fjárstreymið frá honum er gífurlegt.

Faktur sem þarf að feisa ef það á að gera óværuna útlæga.

 

Eftir morðið í Rauðgerði skrifaði lögreglumaður á eftirlaunum færslu á lokuðum feisbókarhópi þar sem hann spurði; "Getur verið að á Íslandi þrífist umfangsmikil og skipulögð fíkniefnadreifing og innflutningur, spilling ?". Færsla hans fór hraðar um netheima en skógareldar um kjarrið í Kaliforníu, greinilegt að almenningur sættir sig ekki lengur við blinda augað eftir það sem undan er gengið.

"Um áratuga skeið hefur tiltekinn einstaklingur verið orðaður við ýmislegt, æði misjafnt og hann hefur auðgast gífurlega án þess að sýna skýranlega innkomu og það fyrir allra augum. .. Á þetta hefur ítrekað verið bent bæði af almenningi og ekki síst af þeim lögreglumönnum sem vinna að þessum málaflokki, af heiðarleika, – heiðarlegum lögreglumönnum – en hvorki æðstu stjórnendur fíkniefnarannsókna eða skattayfirvöld hafa sinnt frumkvæðisskyldu til að kanna málið frekar. Fullkomið rannsóknarefni! Í dag er viðkomandi kallaður “athafnamaður”.".

Á mannamáli, um áratuga skeið hafa aðilar í undirheimum Íslands vaðið uppi óáreittir og miðað við síðustu uppljóstranir heiðarlegra lögreglumanna, stjórnað fíkniefnaaðgerðum íslenskra löggæsluyfirvalda, löggan hefur þá verið í svona verktöku til að hindra utanaðkomandi samkeppni og að nýir aðilar komi inná fíkniefnamarkaðinn.

Plein staðreynd sem ekki er hægt að rífast um, nema menn náttúrulega fái borgað fyrir að segja eitthvað annað, eða hafi annarlega hagsmuni af málinu.  Svona svipað og í mannsalmálinu sem afhjúpaði ljótt innræti margra góðborgara í gær.

 

Við almenna lögreglumenn er við fæsta að sakast, þeir vinna eftir því umhverfi sem yfirmenn þeirra setja, yfirmennirnir eru í skjóli yfirstjórnar lögreglunnar, yfirstjórnin í skjóli stjórnmálamanna.

Svo er það dómskerfið og þar er hnífur í kú sem ég vil ræða betur.

 

Það er ekki þannig að lögreglan, eða  réttara sagt hluti hennar, hafi ekki reynt að koma hinum meinta athafnamanni í bönd laganna, en þá hafa tengslin inní dómskerfið algjörlega verið afhjúpuð.

Langar að vitna í frétt í DV, „Partípabbi ársins“ sagður vera uppljóstrari lögreglunnar um árabil; þar er rakin ferill hins meinta athafnamanns og þar stingur margt í hjartastað venjulegra borgara sem héldu að það væru lög og reglur í landinu.

"Aftur stefndi Anton ríkinu árið 2015. Tildrög þess máls vörðuðu upplýsingar sem lögreglu bárust um hugsanlega kannabisræktun í iðnaðarhúsnæði að Síðumúla. Í kjölfarið var framkvæmd húsleit og lagt hald á kannabisplöntur og fleiri sakargögn. Meðal þess sem fannst voru skattframtöl merkt Antoni og gögn sem tengdust honum, sem og fingraför hans. Því fékk lögregla heimild til húsleitar að Sparhafi þar sem Anton var meðal leigjenda. Mikið magn kannabisefna fannst í húsinu, kannabisgræðlingar í ræktun og búnaður tengdur ræktun kannabisefna. Eins smelluláspokar sem innihéldu marijúana og grammavog. Í svefnherbergi Antons fundust tvö peningabúnt, samtals 442 þúsund krónur, myndavél og ýmis gögn, m.a. teikningar sem sýndu ætlaða uppsetningu ræktunar í öðru húsnæði. Á myndavélinni fundust myndbönd sem sýndu fjórar ræktanir.

Lögreglu þótti eins grunsamlegt að Anton og samleigjandi hans greiddu 600.000 krónur á mánuði í leigu en skráðar tekjur hans væru langt undir þeirri fjárhæð. Hins vegar var Anton sýknaður af ákæru í málinu. Lögreglu hafi verið veittur aðgangur að tölvupósti og fjarskiptum Antons sem og bankaupplýsingum en Héraðsdómur mat það svo að það tímabil hafi verið óþarflega langt. Því fékk Anton 400.000 krónur í bætur.".

 

Já 400.000 krónur í bætur, ef hinn meinti athafnamaður hefur ekki skipt bótunum jafnt með dómaranum, þá hefði hann allavega átt að bjóða honum á barinn og veita veglega.

 

Það er ekkert eðlilegt við svona dóma, en þeir eru bara ekki einsdæmi.

Eigum við að rifja upp þegar hópur Litháskra glæpamanna ógnuðu 2 lögreglumönnum á Laugaveginum og gengu í skrokk á þeim, en voru allir sýknaðir því ekki var hægt að sanna hverjir höfðu kýlt og lamið.  Eins og það skipti einhverju máli, þeir voru allir sekir um árásina, sú krafa réttarins að lögreglumennirnir sem áttu líf sitt undir, hefðu talið höggin og skráð hvert og eitt á viðkomandi einstakling, er svo fáránleg að jafnvel í gjörspilltum löndum eins og Mexíkó þar sem eiturlyfjasalar eiga dómskerfið og stóra hluta lögreglunnar, þá hefðum gjörspilltum dómara, hvað þá dómara sem óttaðist um líf sitt eða fjölskyldunnar, ekki dottið í hug slíkan kattarþvott til að láta glæpamenn komast upp með ógnanir sínar gagnvart lögreglunni.

Við getum líka rifjað upp drápið í Mosfellsbænum þar sem handrukkun fór úr böndum.  Þar mætti þekktur leiðtogi handrukkara með skósveina sína, einn skósveinninn var dæmdur fyrir manndráp, foringinn slapp.

Hvaða réttarfar er þetta??, hvernig gátum við leyft svona óeðli að þróast innan réttarkerfisins??

 

Það þarf reyndar ekki að vera að þarna séu beint fjárstreymi á milli, menn séu klókari en það. 

Líklegast er þetta samlífi sem þekkt er úr dýraríkinu, glæpaiðnaðurinn skaffar best, og því er allt gert til að hann fái þróast og þrifist þrátt fyrir lög og reglur landsins.

Og ekki er hægt að útiloka beinar ógnir, að ítök glæpaiðnaðarins séu það sterk, að að þeir stjórni í raun að tjaldabaki með hótunum og ógnunum líkt og mafían á Suður Ítalíu og Sikiley.

En það skiptir engu máli hver skýring óeðlisins er, þessu þarf að linna.

 

Og síðan, og síðan, þurfum við sem þjóð að spyrja;

Hví þetta friðhelgi??

 

Þeirri spurningu þurfa stjórnmálamenn okkar að svara.

Er þetta nýja átak hugsað sem yfirhylming aðgerðarleysis, til að róa þjóðina, eða er alvara að baki??

 

Ef blaðamenn spyrja ekki þessara spurninga þá er ljóst að hendur þeirra eru bundnar.

Fjárstreymið frá glæpaiðnaðinum er mikilvægara en heiðarleg blaðamennska.

 

Ef stjórnmálamenn spyrja ekki þessara spurninga, þá er ljóst að þeir eiga hagsmuna að gæta.

Það er þá einhver hönd sem fæðir þá sem þeir vilja ekki styggja.

 

Ef lögfræðingar sem heild, sem og þeir sem tengjast dómskerfinu, spyrja ekki um sinn þátt, og ræða af hreinskilni hvernig hlutirnir þróuðust úti í þetta kviksyndi óeðlisins, þá er ljóst að samsektin er þeirra.

Eða óttinn, skiptir svo sem litlu máli, þá er aðeins ljóst að ef þjóðin ætlar að ná að útrýma ítökum glæpamannaiðnaðarins, þá þarf hún að afnema einkaleyfi lögfræðingastéttarinnar á því sem einu sinni var réttarkerfi, og fá jafnvel aðrar stéttir til að skipa dóma þar sem fjallað er um glæpamenn og afbrot þeirra.

Til dæmis heimspekinga eða skúringarkonur, þetta snýst jú allt um heilbrigða skynsemi og dómgreind.

 

Allavega, það þurfa margir að líta sér nær.

Þar á meðal við, hinn almenni borgari þjóðarinnar.

 

Af hverju látum við bjóða okkur þetta??

Er ekki mál að linni.

Kveðja að austan.

 

Skera upp herör gegn glæpahópum

Fór eitthvað úrskeiðis í uppeldi þessa manns??

 

Vond og á köflum ill meðferð farandverkafólks í skjóli hins frjálsa flæðis Evrópusambandsins er illkynja æxli á evrópskum vinnumarkaði.

Fyrir utan siðleysi, hina taumlausu græðgi og algjöra mannfyrirlitningu sem knýr óhæfuna, þá skekkir þetta samkeppnisstöðu ærlegs fólks og ærlegra fyrirtækja, í kerfi sem hefur bundið það í lög að ætíð skuli taka lægsta tilboði.

Eflingardæmið á sér margar bræður um alla Evrópu, tugþúsundir svona málaferla eru í gangi á hverju ári, íslensku úrþvættin eiga einnig stóran frændgarð um allan hinn vestræna heim.

 

Þeir sem mannsal stunda og græða fúlgur á illri  meðferð fátæka náunga okkar, hafa fyrir löngu komist að því að í stað þess að reyna að eltast við að SÝNAST gera rétt, þá er ódýrara að kaupa sér lögfræðinga til að fara yfir starfsemi þeirra frá fyrsta degi til að passa uppá formið og vera síðan með þá tilbúna í réttarsölum, gráa fyrir járnum, gegn því fátæka fólki sem þó reynir að leita réttar síns.

Því einhver hefur logið því að því að vestræn ríki séu réttarríki þar sem allir eru jafnir fyrir lögum.

 

Þó Eflingardæmið vísi í þekkta sögu og aðstæður mannsals, sem er skjalfest í lögreglustöðvum um alla Evrópu, og hið fátæka farandverkafólk segir satt og skilmerkilega frá, sögu sem við vitum að á sér ótal hliðstæð dæmi hér innanlands, við höfum séð myndir, hlustað á viðtöl við fórnarlömb hinnar siðblindu græðgi, þá er það ekki nóg fyrir héraðsdómara.

Í yfirlætistón sem allir þekkja sem hafa séð bísperrta laganema í Vöku, útskýrir hann fyrir hinu fátæka misnotaða farandverkafólki að því hafi láðst að fá sér lögfræðing frá fyrsta degi til að gæta að formi málssóknar sinnar, fá sönnunargögn skjalfest og svo framvegis.

Og síðan, öðrum til viðvörunar, dæmir hann hina fátæku, sem voguðu sér að kvarta og kæra, til þungra sektar, öðrum til viðvörunar í sömu stöðu.

Svo er fólk hissa á því að mansal, hvort sem það er í byggingariðnaði, vændisiðnaði svo dæmi séu nefnd, grasseri og sé samfélagsleg meinsemd og ljótur blettur á samvisku Evrópu, skinhelgi hennar er að verða skrum um algjöran ljótleika.

 

Svona eru lögin segja margir og yppta öxlum, telja þá axlarypptingu rúmast innan þess að vera ærleg og heiðarleg manneskja.

En þá vil ég vitna í skrautlega sögu hins meinta glæpakóngs Íslands sem núna situr í gæsluvarðhaldi því aftakan í Rauðagerði braut niður skjaldborg hans innan lögreglunnar.

Eitt sinn þegar hann var að byggja upp það sem meðvirkir kalla athafnaferil sinn, þá var hann sóttur til saka fyrir kannabisræktun, þar sem hann leigði íbúðina sem hún var í á 600 þúsund á mánuði, þó engar voru tekjurnar á skattskýrslunni, heima hjá honum fannst teikning af kannabisrækt í heimahúsum auk margra annarrar sönnunargagna.

En að sjálfsögðu var hann sýknaður af einhverjum bísperrtum, ekki hafði hann hugmynd um af hverju þessi teikning væri heima hjá honum, þó hann leigði íbúðina þá vissi hann nákvæmlega ekkert hvað fór fram í henni og ekki er það glæpur hjá tekjulausum manni að leigja íbúð á 600 þúsund.

Kommon sagði héraðsdómarinn og ekki veit ég hvort í þetta skiptið hefði hinn blásaklausi athafnamaður sem varð ríkur af því að anda að sér loftinu fengið dæmdar bætur vegna lögregluofsókna, en flest mál á hendur honum enduðu þannig.

 

Málið er nefnilega að þjóðfélag gegnsýrt af skipulagðri glæpastarfsemi, hvort sem það er á svið hvítglæpa eða þeirra hefðbundnu, er aldrei án forsenda og það er löngu liðin tíð að leigumorðingi sé mikilvægast vinnumaður mafíustarfseminnar, heldur er það stétt sem kennd er við lögfræði.

Með einokun sinni á réttarkerfinu selur hún þjónustu sína dýrt, svo það er löngu liðin tíð að venjulegt fólk getur vænst nokkurs réttlætis ef það tekst á við peninga.

En það er ekki tilefni þessa greinar eða ég sé á nokkurn hátt að velta fyrir mér uppeldi héraðsdómarans.

Þetta er svona og við látum þetta viðgangast.

 

Það er maðurinn sem hæðist að Eflingu eftir niðurstöðu héraðsdóms og talar um sneypuför.

Vinnandi fyrir samtök sem hafa lengi barist gegn svörtum vinnumarkaði, mannsali og öðru óeðli sem hefur viðgengst á vinnumarkaði í skjóli óljósra laga og því sem virðist vera algjört viljaleysi framkvæmdarvaldsins að framfylgja þó þeim lögum sem eru í gildi.

Vegna þess að Samtök atvinnulífsins byggja á heiðarleika og að leikreglur markaðarins séu gegnsæjar, að það sé farið eftir þeim, og frávik eins og mannsal sem skekkja samkeppnisforsendur fyrirtækja, milli heiðarlegra versus hinna, séu ekki liðin.

Og um það er framkvæmdarstjóra Samtaka atvinnulífsins fullkunnugt, enda tekið fullan þátt í þeirri vinnu, og oft á tíðum verið andlit hennar út á við.

 

Samt klappar hann og blístrar eins og hver annar ótýndur götustrákur.

Hvert vitið er þar að baki, í ljósi þess sem ég útskýrði hér að ofan, og hver trúverðugleiki baráttu Samtaka atvinnulífsins er á eftir, gerir hann upp við sína vinnuveitendur.

Allavega eru það svona mál sem sker úr um hvað býr að baki hinu fögru orðum, hvort um fagurgala sé að ræða þar sem engin alvara býr að baki.

 

En það er innrætið.

Gleymum ekki um hvað málið fjallar.

Um níðingsskap sem er þekkt samfélagslegt mein, bæði hér og í öðrum Evrópulöndum.

Þar sem er níðst á fátæku fólki og komið fram við það sem skít.

 

Það er ekki bara að maður gerir ekki svona.

Heldur samþykkir maður ekki að aðrir geri svona.

Hvað þá að lög okkar og reglur leyfi mönnum slíka hegðun.

Því það eru svona má sem dæma manns innri mann.

Um það hafa allar íslenskar ömmur verið sammála í gegnum tíðina.

 

Okkur getur öllum orðið á og gert eitthvað miður fallegt, en að hlakka yfir níðingsskap, er það ekki einhver mörk sem við förum treg yfir??

Það sem þú gerir mínum minnsta bróðir, það gerir þú og mér, var einu sinni sagt.

Og á að segjast meðan siðmenningin lifir, og er sagt á meðan einhver amma kennir og hlúir.

 

En það var ekki sagt í þessari frétt.

Langt í frá.

Kveðja að austan.

 

Segja Eflingu hafa farið sneypuför

Hvenær fær Inga Sæland afsökunarbeiðni??

 

Núna þegar Ísland er orðið veirulaust, og landið varið gegn smiti á landamærum, þá er tími til kominn að vega og meta hvað vel hefur verið gert, en ekki hvað síst að spyrja;

Af hverju fyrst núna??

Af hverju fyrst núna, um ári eftir að Kínversk stjórnvöld hættu að þráast við að afneita alvarleik kóvid veirunnar og lokuðu á smitleiðir hennar í Whuan.

 

Í um ár höfum við vitað að það er ekki hægt að lifa með þessari veiru, hún er það bráðsmitandi, finnur sér alltaf leiðir framhjá hefðbundnum sóttvörnum, og hún er banvæn fólki í áhættuhópum, og hún getur leikið fullfrískt fólk grátt þannig að heilsa þess verður kannski aldrei söm á eftir.

Við þurfum þetta uppgjör, við þurfum að læra jafnt af mistökum okkar sem og því sem vel er gert, því það eru veirur þarna úti, jafnt í dýraríkinu sem og á tilraunastofum sýklahernaðarins, sem eiga eftir að gera strandhögg og drepa milljónir ef við þróum ekki tækni okkar að skera á smitleiðir.

 

Fyrsta skrefið væri að fígúrurnar og álitsgjafarnir, sem höfðu Ingu Snæland að spotti fyrir ári síðan þegar hún barðist fyrir lokun landamæranna, að veiran yrði stöðvuð þar en ekki leyft að dreifa sér út í samfélagið, að þeir komi fram og biðji hana afsökunar.

Gísli Marteinn gæti til dæmis riðið á vaðið í næsta föstudagsþætti sínum.

Yrði maður að meiri, sannaði jafnvel að baki strákslegu yfirborðinu er fullorðinn maður.

 

Inga barðist nefnilega fyrir lífi samborgara sinna, og því að þjóðfélagið yrði ekki stöðugt í herkví sóttvarna.

Hún var sögð ekki hafa vit á málinu og það væri ómögulegt að loka landinu.

Sem kom á daginn að var hægt og hefur bjargað lífi tugi eða hundruða samlanda okkar.

 

En hefðu menn ekki þjóskast við og lamið hausnum í hinn margfræga stein, og gripið til sömu ráðstafana og Kínverjar, Ný Sjálendingar, Taivanir og fleiri þjóðir og lokað landamærunum strax og alvarleiki kóvid veirunnar var ljós, þá væru margir lifandi í dag, sem dóu ótímabærum dauða vegna kóvid, einhverjir úr fyrstu bylgjunni en allir sem dóu í seinni bylgjunni, því þá hefði aldrei orðið nein seinni bylgja.

Um það þarf ekki að rífast í dag, tíminn hefur skorið úr um að landamærin halda þegar réttum vinnubrögðum er beitt.

Þessu megum við ekki gleyma, verðum að halda til haga, því annars gerist þetta bara aftur og aftur að fíflin spotta og kæfa hina vitrænu umræðu, sem er ekki líðandi á dauðans alvöru tímum.

 

Síðan, síðan verða þeir að sæta ábyrgð sem hleyptu veirunni inní landið í byrjun sumars, þvert gegn aðvörunum lækna og virtra hagfræðinga, þeir stórsköðuðu þjóðina og í besta falli erum þeir sekir um manndráp að gáleysi.

Það getur enginn sagt; úps, ég vissi það ekki, þegar banvæn drepsótt herjar á heimsbyggðina.

Það var ekki vitað hverjir myndu deyja, en það var vitað að einhverjir myndu deyja.

Einbeittari getur brotaviljinn ekki verið.

Og fyrir utan bankaræningjana okkar sem kenndu sig við útrás, þá hefur þjóðarbúið aldrei orðið fyrir eins miklu skaða vegna einbeitts brotavilja örfárra.

 

Það á að rannsaka ákvörðunartökuna, hvað gerðist í bakherbergjum valdsins, hvaða hagsmunir toguðu í spotta, hverjir í raun réðu hinni röngu ákvörðunartöku.

Sérstaklega þarf að rannsaka hvernig sóttvarnaryfirvöld voru kúguð til að kóa með vitleysunni, því ef svo er ekki, þá er ljóst miðað við málflutning Þórólfs og félaga í dag, miðað við það sem sagt var í byrjun sumars 2020, og fram eftir öllu því sumri, að ekki er um sama einstaklinga að ræða, grunur hlýtur því að beinast að geimverum um að hafa skipt þeim út.  Og þá til að bjarga þjóðinni.

 

En djóklaust.

Það er ekkert eðlilegt við þennan umsnúning, að baki hlýtur að búa óeðlilegur þrýstingur sem þarf að koma uppá yfirborðið, svo svona atburðir endurtaki sig ekki aftur þegar á reynir, að stjórnsýslan virki og reyni að tækla erfiðar aðstæður út frá þekkingu og staðreyndum en ekki einhverju öðru.

Feisum þetta, rannsökum þetta, og munum að Landsréttur hefur verið kallaður saman af minna tilefni.

Ekki að þess þurfi heldur eiga menn að hafa þann manndóm að geta gert upp það sem miður fór, játað mistök sín og beðist afsökunar á þeim.

 

Slíkt er forsenda lærdóms.

Og guð hjálpi okkur ef við höfum ekkert lært þegar næst veira ræðst á heimsbyggðina.

Það er ekki lengur hægt að hundsa sérfræðinginn sem sagði eins og biluð plata og enginn nennti að hlusta, þetta er ekki spurning um hvort, heldur hvenær.

 

Hann hafði rétt fyrir sér.

Og hefur ennþá rétt fyrir sér.

 

Eftir stendur, höfum við þroska til að læra?

Kveðja að austan.

 

Á hvaða öld lifum við??

 

Er það ekki á þeirri 21. þar sem vestræn samfélög súpa seyðið af frjálshyggju síð 20. aldarinnar, einkavæðingu grunngæða, sjálftöku fjármálamarkaðarins með þekktum afleiðingum, útvistun grunnframleiðslu til Kína svo ekki stendur steinn eftir í áður óvinnandi múrum iðnaðar okkar og velmegunar.

Hnignun innviða svo til hamfara horfir, niðurbrot velferðar svo gjáin  milli þeirra sem eiga og hafa góða vinnu, sem og allra hinna, er að verða óbrúanleg með tilheyrandi ólgu sem líklegast mun enda í borgarstríði líkt og allt bendir til að muni verða í Bandaríkjunum.

Undirrótin er sú hugmyndafræði sem taldi sjálftöku auðs og auðmanna vera forsenda framþróunar og velferðar, hið frjálsa flæði frjálshyggjunnar.

 

Eða eigum við að rifja upp lok þeirrar 18. og byrjun þeirra 19. þar sem stórríkin töldu grunnþjónustu eins og póstflutninga vera límið sem héldi saman samfélögum, þess vegna kostaði það sama seinna meir að senda bréf frá París til Lyon, eða um hálfan hnöttinn til Tahití í Kyrrahafinu, því eitt ríki, sama þjónusta.

Útjaðrar áttu að hafa sama hag og kjarninn að tilheyra alríkinu, sömu bönd, sömu hagsmunir.

 

Sama hugsun, sama aðferðafræði og gerði Ísland byggilegt í nútímanum, hinar dreifðu byggðir framleiðslunnar nutu sömu verðlagningar og þéttbýlið í Reykjavík, flutningskostnaður var jafnaður út, vegakerfið, dreifikerfi rafmangs, símalínur, allt tekið úr sama potti og fjármagnað.

Ein þjóð í einu landi.

 

Svo kom Davíð og frjálshyggjan.

Svo kom Evrópusambandið og frjálshyggjan.

Landsbyggðin hefur goldið fámennisins, en hefur ekki snúist til varnar og krafið þéttbýlið um arðinn af orkunni eða fiskauðlindinni, þar sem landfræðilega aðeins núll komma eitthvað tilheyrir suðvestur horni landsins.

Því við erum ein þjóð í einu landi.

 

Svo kemur svona viðrinisfrétt um einhvern sjálfstæðismann sem enginn veit hvað heitir, sem ætlar að slá sig til riddara í prófkjöri flokksins á suðvestur horninu.

Og blaðamaðurinn nýtir sér að það er ekki runnið af öllum eftir Klaustursumblið.

Afhjúpar líklegast að Sigmundur Davíð hefur litla stjórn á sínu fólki, enda framboð hans til í fljótheitum og varð að nýta það sem bauðst.

 

Eftir stendur, hver er stefna Sjálfstæðisflokksins?

Hvaða skilaboð er varaformaður samgöngunefndar að flytja út til hinna dreifðu byggða??

Sundrungu og ósætti??

Er það leiðin til að einhver sem enginn veit hvað heitir, fái fylgi og kjör ofarlega á lista flokksins í þéttbýlinu??

 

Vill flokkurinn virkilega þessa umræðu í aðdraganda kosninganna??

Eða er þetta tilbúin frétt hönnuð af hagsmunum eiganda blaðsins sem fjárfestu í póstdreifingafyrirtæki og vilja samnýta fjárfestingu sína til að bæta rekstrargrundvöll samstæðunnar.

Mogginn sé svona eins og fjölnota sendibíll sem dreifir bæði blaði og pósti, ekki sjálfstæður fjölmiðill sem á aðeins eina eign, trúverðugleika sinn, sem byggist á áratuga langri fagmennsku og hlutleysi hvað fréttaflutning varðar.

 

Já, bjóðum út.

Bjóðum út, bjóðum út.

Árið er 1991, útboð og einkavæðing lofar gulli og grænum skógum.

 

Reyndin varð bara önnur.

Og við erum ennþá að súpa seyðið.

Sem er beiskt, án næringar, líkt og svala þorsta með söltum sjó.

 

Árið er 2021, sjálfstæði og velmegun þjóðar er í húfi.

Forræði orkunnar er komin til Brussel, í æ ríkari mæli víkja innlend lög fyrir tilskipun skriffinna þess.

Verði ekki snúist til varnar, þá er engin vörn þegar næst verður kosið 2025.

 

Um annað á ekki að ræða.

Og allra síst að láta tímaskekkju fallinna hugmyndafræði eða innihaldslausra slagorða afvegleiða þá umræðu.

 

Því tilgangur þess er aðeins einn.

Afvegleiða, að láta umræðuna snúast um annað en það sem skiptir máli.

 

Árið er 2021.

Árið sem við þurfum að verja sjálfstæði okkar og framtíð.

 

Árið er 2021.

Kveðja að austan.

 

Sammála um að bjóða ætti út póstþjónustu

Verður Sjálfstæðisflokkurinn rukkaður?

 

Eða er þetta enn eitt dæmið um þar sem þjóðin er rukkuð, en vildarvinir flokksins hirða arðinn??

Að við viðurkennum að flokkurinn með Bjarna er aðeins vel fjármagnað útibú fjárglæfra og hagsmuna, þar sem kostnaður við auglýsingar, almennan áróður, er metinn á vogarskál þess hagnaðar sem fjármögnun og stjórnun eins íhaldsflokks kostar.

 

Ef svo er þá rukkum við Sjálfstæðisflokkinn, þessi lítilvægi kostnaður við að terrorista dómskerfi þjóðarinnar er aðeins pínut (hvað sem sú útlenska þýðir) miðað við ávinninginn að eiga og stjórna dómskerfi þjóðarinnar.

Og þegar sá hagnaður er metinn, þá má aldrei gleyma skilyrðislausri hagsmunagæslu Björns Bjarna, sem alltaf passar uppá frænda sinn Bjarna Ben, eða ótal Reykjavíkurbréf Davíðs sem greinilega finnur skylduna renna um æðar sínar.

Það er kostaði flokkinn ekki neitt, ávinningurinn reyndar enginn, því bæði Flokkur og þjóð var dæmd sem spilling á pari við þennan í Hvíta Rússlandi, en þá heldur ekki draga frá tilbúinn kostnað sem vísar í að bæði Björn og Davíð hafi ráðist á æru sína og tiltrúnað, án þess að fá til þess borgun.

 

Þjóðin eða flokkurinn má aldrei detta niður á þetta plan, að áróðurinn sem metinn er til kostnaðar, eða að hinn beini kostnaður þjóðarinnar við sjálftöku flokksins sé rukkaður eins og hver önnur útgjöld.

Þó  ekki væri annað en fordæmi sem vísar til fortíðar,  það væri eins og sumir þyrfti að selja sumarhús sín á Flórída, eða Hannes þyrfti að fá sér vinnu.

Ótækt, til skammar.

 

Sumt er eins og það er.

Og um það var kosið.

 

En samt??

Er ekki flokkurinn holur að innan, án stefnu eða hugsjóna, ef frjálshyggja hans er aðeins ávísun á útgjöld okkar, óháð hagnaði vildarvina, þeirra sem fjármögnuðu sjálftökuna, græðgina, árásina á innviði þjóðarinnar??

 

Hvílík spurning.

Ekki mikið gáfulegri en fyrirsögn þessa pistils.

 

Til hvers er þjóð ef hún borgar ekki??

Kveðja að austan.

 

 

Landsréttarmálið kostað 141 milljón

Ég ræð.

 

Ég á kvótann.

Ekkert flóknara en það.

 

Segi menn upp??

Hvað með það, nóg til af mannskap, en þeir sem eru svo vitlausir að hlýða ekki og skríða ekki, þeir fá hvergi pláss.

Því við eigum kvótann, og við stöndum saman.

Hver þorir gegn okkur??

 

Afleiðingar??, ha ha.

Maður fjárfestir ekki stjórnmálamönnum fyrir ekki neitt.

Gunnvör á eitt stykki ráðherra, og sjávarútvegsráðherra þekkir sinn bás.

Hann fer ekki gegn okkur.

Og Flokkurinn á dómarana þó þeir séu eitthvað væla þarna í Strassborg, hverjum er ekki sama um það á meðan enginn dómur fer gegn okkur sem fæða.

 

Þetta er svo plein að það á ekki einu sinni að þurfa að gera frétt um svona augljósa hluti.

Skipstjórinn hlýddi eins og hundur, tók á sig ábyrgðina og allt.

Og þú refsar ekki hundinum þínum eftir að þú hefur sagt honum að bíta leiðinlegan nágranna, jafnvel þó þú þurfir að sýna einhverja auðmýkt og iðrun svo það sé ekki eins augljóst þegar vinir þínir þarna sem samfélagið ætlast til að dæmi eftir lögum (ha ha eins og það sé eitthvað í stöðunni fyrir mig og mína) dæma þig aðeins til að skammast þín og já tjá iðrun.

Nei þú skammar ekki hundinn þinn og nágranninn hefur lært sína lexíu.

 

Eins er það með skipverjana á Júlíusi Geirmundssyni.

Hvað annað geta þeir gert??

Yfirgefið plássið og svo plássið, byrja uppá nýtt að harka á mölinni í einhverri kjallaraholunni sem þeir fá fyrir einbýlishúsið sitt hérna fyrir vestan??

 

Skipstjórinn vildi það ekki.

Hann hlýddi.

Þeir munu hlýða.

 

Því ég á kvótann.

Ég ræð.

Kveðja að austan.

Sviptur skipstjóri á Júlíusi ráðinn stýrimaður

Hæfni til skipan dómara.

 

Í Landsrétt sem aðra dóma ræðst af mörgu.

 

En hvergi í því mati er minnst á að nægjanlegt skilyrði sé að vera eiginmaður vinkonu dómsmálaráðherra.

Ótrúlegt að Jón Finnbjörnsson skuli ekki átta sig á því, og hafi látið reyna á þetta  mat Sigríðar Andersen.

 

Ennþá ótrúlegra að mætir menn eins og Björn Bjarnason eða Davíð Oddsson skuli hafa kóað með og hafi á einhvern hátt reynt að réttlæta þessa geðþóttarákvörðun Sigríðar.

Ef Neró hefði verið í Sjálfstæðisflokknum, hefðu þeir fundið faglegan grundvöll á skipan gæðings (hestur) hans í öldungaráð Rómar??

 

Því geðþótti, hvort sem hann styðst við alræði keisarans eða sterka stjórnmálastöðu Sjálfstæðisflokksins, er aldrei réttlætanlegur, því þá er enginn munur á valdi einræðisherrans eða þess sem er lýðræðislega kjörinn.

Og réttlæting hans eyðir trúverðugleika viðkomandi, líka þar sem rétt er mælt og rök færð fyrir máli.

 

Fyrir mig sem fastan pistlahöfund hér á Moggablogginu frá því að óhæfuverk Steingríms og Jóhönnu kröfðust afstöðu og vettvangs, því þögn okkar til vinstri var sama og samþykki alls þess sem við höfðum barist gegn frá unga aldri, var sárast að sjá meðvirkni þeirra sem áður höfðu fordæmt svipuð vinnubrögð hjá þeim skötuhjúum.

Eins og hið rétta væri valkvætt, rök og heilbrigð skynsemi ætti við gagnvart andstæðingunum, en allt það sem var ámælisvert hjá þeim, væri réttlætanlegt, ef "okkar" fólk ætti í hlut.

Eins og enginn væri spegillinn sem fólk horfði í augu sín á kveldi.

 

Svo skilja menn ekkert í því að heimurinn er eins og hann er.

Eða að auðklíkan geti fótum troðið lýðræðið og fullveldið eins og hún gerði þegar forræði okkar yfir orkuauðlindum þjóðarinnar var afsalað til Brussel, á altari hinnar frjálsu samkeppni þar sem sá sem borgar mest fær, en aðrir éta það sem úti frýs.

Og þessi aðrir eru almenningur, ég og þú og við öll hin.

 

Þess vegna er Snorrabúð stekkur enn á ný.

Horfið er sjálfstæðið, horfin eru gæði lands og þjóðar.

Á rústunum stendur Made in China og svo póstnúmer á Bresku Jómfrúareyjum þar sem auðurinn er skráður, því lúxussnekkjurnar urðu ekki til úr neinu, eða borguðu sig sjálfar.

 

Hve aumt getur fólk verið?

Eins og enginn eigi líf sem þarf að verja.

 

Aðeins rétturinn til að vera vitlaus.

Kveðja að austan.

 

 

Símon metinn hæfastur í embætti landsréttardómara

Ísland er ekki Texas.

 

Segir raforkuverkfræðingur hjá Landsneti.

Í Texas er einkamarkaður;

"Raf­orku­markaður­inn í Texas er ólík­ur ís­lensk­um markaði að því leyti að þar hafa fram­leiðsla, flutn­ing­ur og dreif­ing verið al­gjör­lega aðskil­in. „Þessi markaður er hreinn og klár sam­keppn­ismarkaður og þar reyna menn að kreista út eins mikla orku og hægt er til að selja á markaði,“ seg­ir Magni. Það geti haft í för með sér að hlut­ir á borð við viðhald, styrk­ingu og end­ur­bæt­ur á kerf­um sitji á hak­an­um".

 

En bíddu við, var ekki einkavæðing bandaríska raforkumarkaðarins ekki fyrirmynd þess samkeppnismarkaðar Evrópusambandsins sem við innleiddum í Orkupakka 3 og verður endanlega geirneglt í Orkupakka 4??

Hvaða rök er að benda á kerfi sem við höfum og hefur reynst þjóðinni gífurlega vel, þegar það á að leggja það niður og taka upp kerfi þar sem framleiðsla, flutningur og dreifing hefur verið algjörlega aðskilin, í hreinum og klárum samkeppnismarkaði?

Samkeppnismarkað sem selur orku til húshitunar ódýrt þegar við höfum litla þörf fyrir hana en rýir fólk inn að skinni þegar hún er lífsnauðsyn.

 

Harmleikurinn í Texas þar sem fólk er rukkað um hundruð þúsunda á viku fyrir mjög litla rafmagnsnotkun, er harmleikur sem varð um alla Norðanverða Evrópu í nýliðnu kuldakasti.

Vissulega ekki eins háar upphæðir því hinn evrópski samkeppnismarkaðar hefur ekki ennþá tekið út fullan þroska eins og sá bandaríski, en trendið er það sama, og raunveruleikinn jafn napur hjá efnaminni fólki.

Það hefur ekki efni á hitanum í kuldanum.

 

Það er illt fólk, ógæfufólk sem berst fyrir einkavæðingu grunngæða samfélagsins.

Það vinnur hörðum höndum að því að endurreisa misrétti liðinna alda.

Að fátækir lifi á gaddinum og éti það sem úti frýs

 

Og það er engin afsökun fyrir íslenska stjórnmálastétt (með heiðarlegum undantekningum) að hún þykist ekki gera sér grein fyrir af hvaða rót stefna hennar er eða fyrir hvern hún vinnur í raun.

Sú afsökun dugði ekki þegar hún seldi þjóð sína í skuldahlekki ICEsave, og hún dugar ekki þegar hún afneitar innihaldi og markmiði Orkupakka Evrópusambandsins.

Sem og að þjóðin hefur enga afsökun að verjast ekki flærðinni og útsendurum hennar.

 

Og það á ekki að þurfa að frjósa undan okkur svo við skiljum það.

Kveðja að austan.

Áfellisdómur yfir skipulagi, ekki vindorku