Flokkurinn, sem hefur það að sérstöku stefnumáli sínu, að svíkja þjóðina

Er stærsti flokkur landsins.  Og á meðan snýst umræðan um fylgi Sjálfstæðisflokksins.  Samfylkingin er eini flokkur landsins sem hefur afdráttarlaust lýst yfir stuðningi við svikin í ICEsave deilunni.  Málstaður breta og Hollendinga er málstaður Samfylkingarinnar.  Bæði hafa einstakir forystumenn flokksins eins og Árni Páll Árnason, lýst því beint yfir á opinberum vettvangi að Íslendingum beri að borga þessar ólöglegu fjárkröfur, sem og hitt að þeir segja það fullum fetum í kosningastefnuskrá sinni.

Til þess þarf að ljúka uppgjöri á þrotabúum gömlu bankanna og semja um skuldbindingar vegna innstæðutrygginga á EES-svæðinu.

Í þessari tilvitnun í stefnuskrá flokksins er enginn efi að Íslendingum eigi að borga.  Sá fyrirvari, að þjóðin sé þvinguð til þess af erlendu ógnarvaldi,  er hvergi sjáanlegur.

Prófessor Stefán Már Stefánsson, okkar færasti lagamaður sem starfar í dag við Háskóla Íslands, og Lárus Blöndal, hæstaréttarlögmaður hafa skrifað nokkrar greinar í Morgunblaðið þar sem þeir útskýra þær tilskipanir og reglur Evrópusambandsins sem gilda um innstæðutryggingar á Evrópska efnahagsvæðinu.  Greinar þessar eru öllum aðgengilegar og þegar stjórnmálaflokkur heldur fram órökstuddum áróðri sem gengur þvert á málstað Íslands í deilu landsins við Hollendinga og breta, þá er aðeins eitt orð sem hægt er að nota um svona gjörðir og það er Landráð.

Ákafi Samfylkingarinnar er það mikill að komast í Evrópusambandið að á þeirri vegleið vílar flokkurinn sér ekki við að fórna lífi og limum sjúkra, aldraða og öryrkja því þjóð sem á ekki fyrir lágmarks velferð sinni, vegna hamfara í efnahagslífinu, mun ekki geta greitt hundruð milljarða til erlendra stórþjóða, án þess að það komi harkalega niður á þeim sem síst skildi.

Þú notar ekki sama peninginn tvisvar, annaðhvort er það velferðin eða bretarnir.

En það er vafi segir landráðafólk Samfylkingarinnar.  Það er ríkur vafi.  Um þennan vafa segja þeir félagar, Stefán og Lárus eftirfarandi.

Skoðun okkar er í stuttu máli sú að við höfum fullnægt skuldbindingum okkar með því að koma á fót innstæðutryggingakerfi sem hefði dugað undir öllum venjulegum kringumstæðum. Í tilskipun ESB er hvergi kveðið á um ríkari skyldur en að koma á fót slíku kerfi. Innistæðutryggingakerfi eru með ýmsu móti í aðildarríkjum EES. Engar athugasemdir komu frá ESB við þau lög sem samþykkt voru hjá okkur árið 1999 um innlánstryggingakerfi.

En það er vafi tafsar landráðafólkið aftur.  Í skýrslu utanríkisráðuneytisins kemur fram að þungbær rök liggi í þá átt að Ísland eigi að greiða lágmarkstryggingu að upphæð 20.887 Evrur.  

Í fyrsta lagi er það að segja að þessi þungbæru rök eru ekki þyngri en það að þau þola það illa dagsljósið að um tilurð þeirra ríkir strangari leynd en gildir um fjármál auðkýfinga í bankakerfinu.  Og enginn nafngreindur lögfræðingur hefur þorað að tjá þau rök opinberlega því þeir eru allir læsir og geta ekki vitnað í neinn lagatexta máli sínu til stuðnings.  Og um þessa lágmarkstryggingu segja þeir félagar Stefán og Lárus.

Einhverjir kunna að segja að það sé markmið laganna að innstæðueigendum sé a.m.k. tryggt ákveðið lágmark sem nefnt er í tilskipuninni og í lögunum, hvað sem á gengi og að aðildarríkin beri ábyrgð á því að markmiðin náist. Þessi sjónarmið koma hins vegar hvorki fram í tilskipuninni né lögunum og því verður ekki á þeim byggt.

Skýrara getur þetta ekki verið og það þarf mikinn illvilja gagnvart þjóð sinni og þeim sem standa höllum fæti og þurfa svo sárlega á velferðinni að halda, til að hrópa á torgum; BORGUM.

En þjóðir Evrópusambandsins halda öðrum fram og það er vissulega rétt, en það er álit örfárra skriffinna í Brussel sem þær hafa gert að sínu, og þetta álit á sér engin stoð í lögum eða reglum sambandsins.  Því ef svo væri þá hefðu skriffinnarnir dregið Íslensku ríkisstjórnina fyrir Evrópudóminn og látið dæma í málinu á innan við viku.  En það var ekki gert heldur var Íslandi bara hótað og þeim hótunum var framfylgt með þeirri lögleysu að stöðva öll fjárgreiðslur til landsins.  Meira að segja þeim ráðum var ekki beitt gegn Aðskilnaðarstjórn Suður Afríku á sínum tíma en litla Ísland var talinn það hættulegur óvinur að hann þurfti að knésetja með öllum tiltækum ráðum. 

Og knésetningin tókst vegna þess að viljugur flokkur til landráða var í oddaaðstöðu í Íslenskum stjórnmálum.  Flokkur sem áttar sig ekki á því að í "réttarríki verður aðila ekki gert að greiða fjárskuldbindingar ef hann er ekki skyldugur til þess að  lögum".

En þegar landráðfólki er bent á þessa einföldu staðreynd um grundvallarreglur réttarríkisins þá mjálmar það alltaf um ábyrgð Íslenska ríkisins.  Gerir sér greinilega enga grein fyrir hvernig íslenska ríkið öðlast ábyrgð.  T.d geta hvorki forsætisráðherra eða utanríkisráðherra, eða nokkrir aðrir einstaklingar skuldbundið Íslensku þjóðina með orðum sínum eða gjörðum.  Stjórnarskráin kveður skýrt á um það ferli sem þarf að uppfylla til að ábyrgð myndast.  Og svo ég vitni aftur í Stefán og Lárus.

Getur það staðist að fyrirtæki séu starfrækt víða um heim á ábyrgð íslenska ríkisins án þess að ríkið sjálft hafi nokkuð um það að segja? Auðvitað er það ekki svo. Ábyrgð ríkisins á skuldbindingum annarra getur í meginatriðum orðið til með þrennum hætti; á grundvelli laga, þar sem ábyrgð ríkisins er skýrt sett fram, á grundvelli ábyrgðaryfirlýsinga með heimild í lögum eða með því að ríkið verður bótaskylt vegna aðgerða sinna eða aðgerðaleysis á grundvelli sakar.
Síðastnefnda atriðið er það eina sem gæti átt við hér, þ.e. að ríkið hafi látið undir höfuð leggjast að koma á innlánatryggingakerfi í samræmi við tilskipun ESB. Eins og rakið hefur verið hér að framan þá á það ekki við nein rök að styðjast.

Lögin eru svo skýr að það er ekki einu sinni hægt að afsaka sig með bjánaskap þegar að öðru er haldið fram.

En þetta eru að 75 milljarðar segja þá rökþrota landráðamenn þegar öll rök þeirra hafa reynst haldlaus.  Við fórnum ekki sambandi okkar við Evrópu fyrir skitna 75 milljarða.  Í fyrsta lagi þá taka þeir aldrei með í reikninginn þá vexti af heildarskuldinni sem þarf að greiðast og þó þetta væru bara 75 milljarðar þá á Íslenska þjóðin þá ekki til.  Aðeins blóðfórnir í velferðarkerfinu munu gera þjóðinni kleyft að borga þá. 

En hver segir að þetta séu aðeins 75 milljarðar?  Guð almáttugur því aðeins almættið getur sagt til um hve há krafan verður að lokum.  Og síðast þegar ég vissi þá var guð í Sjálfstæðisflokknum ef marka má Þóri Stephensen en ekki í Samfylkingunni.  En enn og aftur ætla ég að láta Stefán og Lárus jarða þessa bábilju.

Í þessu samhengi má ekki láta rugla sig í ríminu með tali um að kostnaðurinn við Icesave ábyrgðirnar verði á bilinu 70 til 150 milljarðar kr. Sú upphæð byggist á því að verulegar eignir séu til í Landsbankanum gamla og að neyðarlögin svokölluðu haldi, en með þeim voru innstæður gerðar að forgangskröfum á kostnað annarra krafna.
Í fyrsta lagi getur auðveldlega brugðið til beggja vona með að áætlanir um verðmæti eigna í gamla Landsbankanum standist. Í öðru lagi liggur það fyrir að látið verður reyna á það hvort neyðarlögin standist að þessu leyti. Reynist neyðarlögin ekki standast þá verðum við að borga alla 650 milljarðana með vöxtum og vaxtavöxtum.

Þetta eru staðreyndirnar.  Allt annað er fals og lygi. 

Og ef landráðafólkið virkilega tryði því að þjóðin þyrfti aðeins að greiða 75 milljarða, þá mætti bjóða því þann díl að þjóðin semdi við bretana um þessa 75 milljarða til að halda friðinn (sem vissulega er mikils virði) en það tæki á sig restina.

Samfylkingin er stærsti flokkur landsins.  Ef stuðningsmenn hennar myndu leggja fram sjálfskuldarábyrgð í húsum sínum og öðrum eigum fyrir því sem umfram er þessa 75 milljarða, þá ætti allir að geta verið ánægðir.

Þetta snýst aðeins um þá grundvallarspurningu hvort fólk trúir sínum eigin áróðri eða hvort hann er settur fram í annarlegum tilgangi af fólki sem ætlar öðrum að sitja uppi  með þjáningar gjörða þess. 

Saga mannkynsins er full af dæmum af fólki sem hefur valdið meðbræðrum sínum miklum hörmungum, á meðan það sjálft hefur grætt á gjörðum sínum.

En látum Samfylkinguna njóta vafans.  Bjóðum henni sátt um lausn sem hún trúir á. 

Þetta er jú stærsti flokkur þjóðarinnar.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

Fylgi Sjálfstæðisflokks eykst milli vikna