Viðrinin sögðu!!

 

Stöðvum flugelda.

 

Og vísuðu í starfslýsingu sína.

Við erum á kaupi við að berjast gegn mengun.

 

Í aðdraganda áramóta fóru vissulega grunsemdir í gegnum huga minn, ég heyrði réttlætingu í miðjum óveðursbili, þar sem sköpum skipti framlag og viðbragð björgunarsveitanna, en grunsemdin varð ekki að ljósi skilnings fyrr en ég hlustaði þann þrítugasta á einhvern meintan yfirmann hjá Umhverfisstofnun, og ég hlustaði á karlmann, sem fékk starf sitt á þeim tíma þar sem meint vanhæft fólk fékk vinnu hjá ríkinu vegna flokksstarfs þess eða annarra pólitískra tengsla.

Aumingja maðurinn, og hann var með typpi þar að auki, en hafði gleymt að skapa sér skjól með því að segjast heita, nei nei ekki Alexandra, það nafn er upptekið, kona, Transkona, kannski Fjóla, eða Jóna.

Og þá fattaði ég hvurlags vanhæfni stjórnaði, eða þar byggði ég ályktun mína, var andlit árása möppudýranna hjá þessari  ríkisstofnun gagnvart áramótagleði Íslendinga.

Svona ef einhver heldur að orðið Íslendingur sé skammaryrði, þá er það lýsing á þjóð sem hið vanhæfa möppudýr, eða ef hann sé frontur hjá stofnun þar sem öllu viti hefur verið úthýst, á allt sitt undir um tekjur og lífsafkomu sína.

 

Samt vó þetta fólk gegn tilvist og forsendum þess fólks sem lagði á sig kauplaust að bjarga fólki sem komst ekki spönn frá rassi því aðrar ríkisstofnanir, má spyrja hvort vanhæfnin sé smitandi, höfðu ekki sinnt hlutverki sínu.

Kannski var sú samkennd með öðrum vanhæfum, drifkraftur aðfara Umhverfisstofnunar gegn flugeldasölu Björgunarsveitanna?

 

Veit ekki því ég er ekki rannsakandi hjá Harvard sem vegur og metur vanhæfni stjórnsýslu.

Persónulega tel ég að Ólafur Harðar ætti að rannsaka áhrif hinna ónothæfu á íslenska stjórnsýslu, og skoða þá ráðningu þeirra frá svona 1990 til 2010, drifkraftur hans ætti þá að vera uppgjöf Hannesar Hólmsteins gagnvart kenningum Hayeks.

Vitandi að Hannes var aðeins örsmár dropi í hafi.

 

Hafi, jafnvel úthafi, þar sem bjáninn, eða bjánarnir hjá umhverfisstofnun skoluðu á land forheimskunnar.

Svona forheimsku að íslensk flugeldamengun, sem var aðeins dropi í hafi, náði varla að slá út einstakar flugeldasýningar stórborga globalsins, að hún væri aðeins augnablik, sem veður og vindar tækju að sér að dreifa út í eitt.

Og þessi athöfn, þessi mengun, ætti sér ekki aðra daga, hún væri sérstök, hún væri einstök, og hefði ekkert að segja í þeirri heildarmengun sem þjóð okkar stendur fyrir.

 

Því það er jú heildin sem skiptir máli.

Hvað mengum við sem þjóð?? í heimi þar sem þegar er of mikið mengað.

 

Svarið er einfalt, og má lesa um í þessari frétt.

Við bætum stöðugt í mengun heimsins á Glóbal grundvelli.

 

En þeir mengunarvaldar geta alltaf þakkað því að Umhverfisstofnun er undirlögð af vanhæfu fólki sem í ráðaleysi sínu og aumingjaskap fékk viðrini hinnar opinberu umræðu til að kóa með.

Á meðan mengum við.

Mengum sem þjóð.

 

Og við bætum stöðugt í.

Kveðja að austan.

Spá 80% fjölgun gesta með skemmtiferðaskipum

Athugasemdir

[freemason (IP-tala skráð) 5.1.2023 kl. 19:34]

Sæll Ómar, gott að sjá þig fara með himinskautum, svona rétt fyrir þrettándann, vonandi bæta landsmenn björgunarsveitunum að einhverju leiti skaðann meðan máninn hátt á himnum skín.

Það þarf hvort sem er ekki nema ein sendinefnd umhverfisstofnunar að slaufa því að fljúga með kolefnisporið aftan úr rassgatinu til Sharm El-Sheik til að kolefnisjafna flugeldana áramótin, að vísu telja gáfnaljósin ekki þotustrók til kolefnisspora.

En ertu viss um að þú megir tala um Íslendinga opinberlega, hvað þá kynsegin karlmenn -verður það ekki að vera hán eða ísari? 

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 5.1.2023 kl. 21:36]

Kæri Ómar, þú byrjar nýja árið með dúndrandi krafti. Hafðu bestu þakkir fyrir.

Óska þér og fjölskyldu gleðilegs nýárs og með þökkum fyrir liðið.

[Ómar Geirsson, 5.1.2023 kl. 22:27]

Blessaður freemason, lán okkar með nöfn og nafngiftir eru misjöfn, ég var alltaf stoltur að vita að nafni minn Sharifi væri leikari góður og kvennagull mikið, seinna vissi ég að hann væri góður briddsspilari, ég átti og á góðan vin sem var náttúrubarn í öllum spilum, sem og skák.

Ég hefði ekki verið eins stoltur ef það hefði hvarflað að móður minni að gefa þó væri ekki nema örlítið í skyn að ég væri tengdur Friedman, ekki að það komi mér við, en ef ég væri þú þá myndi ég spyrja um hugsanlegar tengingar.

Þar fyrir utan er frekar lágskýjað í firði mínum fagra, og svona í slyddunni þá sé ég ekki alveg himinskautin, enda þessi pistill frekar hugsaður sem markaðsrannsókn frekar en alvarlegt innlegg í dægurumræðu flugelda.

Hvar eru mörkin??, skiptir fréttin sem maður tengir við öllu??, hefur fyrirsögn eitthvað með það að gera, eða býr maður af fyrri skrifum??

En þegar ég las athugasemd þína "??? sonur ???", þá fattaði ég að þegar ég hnýtti byrjunina við endinn, þá gleymdi ég alveg að koma með mótrökin, sem er nákvæmlega að ein flugferð hjá hinum skinheilögu á ráðstefnur réttlætingar sinnar, er svipuð og mengun mín og minna, það er barnanna á óræðum aldri sem horfa til himins og segja "Vá".

Mér til afsökunar vil ég segja, að ég er ryðgaður, og farinn að eldast, og svo var ég eiginlega að fíflast í sjálfum mér, sem er broslegt, það er að ég skyldi gleyma því sem lagt var upp með.

En þetta með Íslendinga, sem ég skil, kynsegin eða hán eða ísari, þá hafði þessi pistill þá hliðarverkun að ég skoðaði feisbókið og þar með opnaði linka sem ég taldi forvitnilega.

Þar las ég að Ólína taldi að fiskari væri ónefni, enda sjómannskona.

Það held ég að svari spurningu þinni ???? góður.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 5.1.2023 kl. 22:40]

Blessaður Pétur Örn, hafðu þökk fyrir og gleðilegt nýtt ár.

Þar sem við þekkjumst vel þá hlýtur þú að skilja að eina hreyfiafl þessa meinta krafts var fáráðið sem ég varð óvart vitni að (ég átti að vera að gera annað) þegar ég horfði á viðtalið við Alexöndru í hálkunni á Skólavörðustígnum, í bakgrunni þess myndskeiðs var fólk að skauta niður Skólavörðustíginn í hálku eins og enginn væru hálkuúrræðin þarna fyrir sunnan.

Það er hægt að þegja yfir mörgu Pétur, en svo ég vitni í þann mæta gáfumann Halldór, þá er sum vitleysan þess eðlis, að ekki verður þagað.

Einn daginn Pétur minn þá vonandi fer það saman að ég hef eitthvað að segja sem sagt verður að segja, og heilsan leyfi mér það.

En ofsalega var ljóðið sem ég las eftir þig síðast Pétur flott, þó það hálfa væri nóg.

Okkar vegferð hófst fyrir margt svo löngu þegar við ræddum um tíst smáfuglanna, seinna komu skáld og Skáld lífsins til umræðu.

Skáld upplifa kannski aðeins logn í dag, en við sem eigum rætur í útkjálka sjávarbyggðanna vitum, að oft var slíkt logn aðeins svikalogn, það fórust margir í storminum sem á eftir kom.

Það er mikill misskilningur þegar Skáld halda að þeirra tími sé liðinn.

Kveðja að austan.

[Pétur Örn Björnsson (IP-tala skráð) 5.1.2023 kl. 23:05]

Kærar þakki Ómar.

Ég upplifi einmitt svikalognið og er af krafti að endurhlaða framhlaðninginn, höfuð mitt, af visku úr ýmsum áttum.  Setja mig inn í allt mögulegt og ómögulegt, les m.a.s. greinar eftir nýlátinn páfa.

Smáljóðin á feisinu eru af öðrum meiði, mestmegnis gamlar og endurbættar stillur, vors, sumars, hausts og vetrar.

[freemason (IP-tala skráð) 6.1.2023 kl. 06:28]

Góður Ómar, frekar en látast ekki hafa lesið athugasemd þína, þá segi ég og skrifa no comment.

[Ómar Geirsson, 6.1.2023 kl. 13:50]

Nei ég bjóst ekki við að geta bullað rétt nafn út úr þér, en það mátti reyna.

En takk enn og aftur að minna mig á það sem ég lagði upp með en gleymdi að svo að skrifa.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 6.1.2023 kl. 13:51]

Fegurðin liggur oft í hinu smáa Pétur, og andanum.

Lifi Skáldin.

Kveðja að austan