Prófraun Landsdóms.

 

Er hvort hinir flokksskipuðu dómarar víki.

Að þeir viðurkenni að Sigurður Líndal kenndi þeim ekki að hæfni fólks til starfa innan lögfræðistéttarinnar færi eftir fjölskyldutengslum, vinartengslum eða flokkstengslum.

Þó það hafi verið, þá var sá raunveruleiki ekki kenndur í Almennri lögfræði.

 

Með því að víkja, þá viðurkenna þeir að þeir hafi lært lögfræði, og hafi á allan hátt verið hæf til að taka sæti í Landsdómi, enda hefðu þau ekki sótt um starf dómara ef svo hefði ekki verið.

Þau viðurkenna að þau kunni lögfræði, og að það hafi verið rangt hjá þeim að þröngva sig fram yfir aðra umsækjendur á grundvelli hins dulda mats, sem skoðar fjölskyldutengsl, vinartengsl og flokkstengsl.

Að hið dulda mat gjörspillingarinnar sé ráðherrans, ekki þeirra.

 

En ef ekki, þá er ljóst að Michael Corleone, sá alræmdi mafíubossi kvikmyndanna, að hann hefði verið stoltur af þeim.

Og sjálfsagt Sjálfstæðisflokkurinn líka, enda hafa mál þannig æxlast á síðustu árum, að gjörspilling og vinarhygli eiga sér eitt samheiti, sjálfstæðismenn og Sjálfstæðisflokkurinn.  Enda dalar fygli flokksins stöðugt á milli kosninga, og vegna hins óverjanlega stuðnings við Sigríði Andersen, þá mun þjóðin upplifa það uppgjör sem Ítalir upplifðu fyrir nokkrum áratugum, þegar gjörspilltir stjórnmálaflokkar voru lagðir niður.

 

En það er það sem mun gerast.

En hvað margir kjósa að sökkva með, mun morgundagurinn kveða úr um.

 

Því ef hinir flokksskipuðu dómarar sjá ekki sóma sinn og æru í að víkja, að þá er næsta skref ekki hinn endanlegi dómur Hæstaréttar sem mun dæma bæði Flokkinn og flokksdómarna í skóggang útlegðar hinna gjörspilltu, heldur að ærlegir dómarar Landsdóms munu rísa upp.

Og víkja úr dómnum því þeir sitja ekki meðal dómara sem eru rúnir æru og trausti.

Því það er í eðli fólks að vilja fljóta en ekki sökkva, þó myndin um Titanic hafi reynt að telja fólki trú um annað.

 

Eftir mun standa strípaður ráðherra, og ríkisstjórn sem þekkti ekki sinn vitjunartíma.

Í þeirri stöðu verður eina ráð Katrínar Jakobsdóttir að slíta samstarfi sínu við gjörspillinguna, og ákalla aðra þingflokka Alþingis um þjóðstjórn.

Það er ítalska leiðin, hingað og ekki lengra.

 

Til þess mun ekki koma.

Því Sjálfstæðisflokkurinn mun ekki fremja sitt hari kari.

Hann á að gæta hagsmuna og gerir það ekki ef hann ver hið óverjanlega.

 

Þess vegna munu hinir flokksskipuðu dómarar víkja.

Flokkurinn mun ekki eiga náð sína undir Hæstarétti.

 

Sigríði verður fórnað.

Kveðja að austan.

 

PS. En ef svo verður ekki því offjölgun barna í íslenskum stjórnmálum er faktur og því erfitt að spá í stöðu ef forsenda spádómsins er vit og þroski, þá náttúrulega, verður áfram herjað.

Og vörn flokksins sem hefur það að sérstöku metnaðarmáli að vera stimplaður gjörspilltur, hún mun ekki endast í 5 mánuði eins og þegar faðirinn lét ekki þagga niður í sér síðasta sumar.  Vörnin mun ekki duga 5 vikur, hans eina von er hvort undangengin orrahríð hafi komið formanni flokksins til þess þroska, að hann átti sig á að manndómur er ein af ættarfylgjum hans, en silfurskeiðin ekki.

Krafan tekin fyrir í fyrramálið

Athugasemdir

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 5.2.2018 kl. 18:19]

 Auðvitað er það eilítið pínlegt, svo vægt sé til orða tekið, að frú Andersen hafi verið tilbúin að leggja í alla þessa orrahríð sem Landsréttarmálið allt saman er orðið, bara til að koma eiginkonu Brynjars Níelssonar á ríkisjötuna.  Er nema von að manni finnist sem illa sé komið fyrir þeim flokki sem kenndur var áður við heilbrigt einkaframtak, en getur það nú helst að troða sínu liði á ríkisjötuna eins og jötukommarnir í nómenklatúrinni í Sovétinu forðum.    

[Ómar Geirsson, 5.2.2018 kl. 19:45]

Blessaður Símon.

Vísa í fyrra svar mitt á öðrum þræði.

Kveðja að austan.