Leyndarhyggja fóðrar lygina.

 

Og sá sem viðheldur henni hefur eitthvað að óttast.

Þá spyr maður sig, af hverju leggja læknar ekki spil sín á borðið, upplýsa þjóðina um hverjar kröfur þeirra eru, hvaða forsendur búa að baki, og hvað þeir telji að gerist, nái þeir ekki viðunandi samningum.

Það er ekki nóg að segja að fjármálaráðherra sé lyginn, eða það sem verra er, að hann sé trúgjarn, að hann láti undirmenn sína ljúga sig fullann.

Það er búið að gera það einu sinni, eftir að fjármálaráðherra þaggaði niður í gagnrýni stjórnarandstöðunnar með þessari fullyrðingu.

Endurtekning er ekkert annað en þrátefli gagnkvæmra fullyrðinga.

 

Og það er lækna að hleypa birtunni inní fundaherbergi samninganna.

Vegna þess að það eru þeir sem eru að afneita fullyrðingum viðsemjanda sinna.

Sjái þeir ekki þessi sannindi, þá lúta þeir slæmri forystu.

Jafnvel að þeir séu þátttakendur í þeim hráskinsleik frjálshyggjunnar að rústa hinu opinberu heilbrigðiskerfi, svo þeir fái opið veiðileyfi á sjúklinga sína.

 

Það er ekki þannig að hin dauða hönd frjálshyggjunnar hafi ekki fundið græðgisálir meðal lækna.

Spurningin er aðeins, hve víðtæk svertan er.

Er hún í bandalagi við fjármálaráðherra, að markmiðið sé það sama?

Eða sér hún aðeins um hvíslið um að ekkert skuli látið uppi.

 

Næstu dagar verða mjög upplýsandi um hina raunverulegu stöðu læknadeilunnar.

Sannleikurinn mun upplýsa um hver það er sem lýgur.

Leyndin mun upplýsa að í raun er aðeins um einn deiluaðila að ræða.  Og hann deili við þjóð sína.

 

Hvort sem er, þá er framtíð þjóðar í húfi.

Og við getum ekki setið hjá.

Kveðja að austan.

 

 

„Áróðursmaskína stjórnvalda“ í gang