Línur skýrast eftir kappræður.

 

Komandi forsetakosningar munu standa milli tveggja frambjóðenda.

 

Það er alveg ljóst að Katrín Jakobsdóttir hefur allt það sem þarf til að verða góður forseti, hún býr að mikilli reynslu stjórnmálamannsins, en um leið hefur henni tekist vel að koma persónunni Katrínu Jakobsdóttur til skila.

Reynsla, karma, eiginleikar sem vega þungt þegar fólk tekur lokaákvörðun sína.

 

Baldur Þórhallsson afhommaði sig í þessum kappræðum, smækkun hans vegna þess að hann er hommi, hefur mistekist.

Persóna hans kom vel út í þessum þætti, og enginn dregur í efa vit hans og þekkingu.

Hann er svo fulltrúi andstæðra sjónarmiða í stjórnmálum, það er að segja við ríkisstjórnina, og þess vegna mun hann verða póllinn á móti Katrínu.

 

Eftir þessar kappræður ætti fólki að vera ljóst að Halla Hrund er ekki tilbúin í þetta embætti, henni vantar ennþá reynslu fyrir stóra sviðið.

Hvort hún hafi verið svona skekin vegna atlögu Morgunblaðsins að framboði hennar veit ég ekki en það var eitthvað sem hún hefði átt að vita að myndi koma upp í umræðunni, og hún þyrfti að mæta hnarreist.

Þetta snýst ekki um skítinn heldur hvernig þú þværð hann af þér.

 

Aðrir frambjóðendur eiga ekki möguleika í þessa þrjá frambjóðendur, ég held til dæmis að Gnarrinn sé runnin út á tíma.

Þetta var samt skemmtilegur hópur og margar þarfar áherslur komu fram sem mættu alveg lifa í umræðunni.

 

Til dæmis varslan um sjálfstæði þjóðarinnar.

En það fjöregg er bara ekki í tísku í dag, og þjóðin hægt og örugglega soðin lifandi í regluverki Brussel sem í raun stjórnar öllu sem stjórna þarf.

Við sitjum svo uppi með gasprið og leiðindin í innlendum þjónum Brusselvaldsins þó sumir sjái sér ennþá hag í að afneita þeirri þjónkun.

 

Hvað um það, þá ætla ég að spá því að Katrín verði næsti forseti þjóðarinnar.

Það val gæti alveg verið verra út frá mínum stjórnmálaskoðunum en ég vil líka taka það fram að Baldur er líka mjög frambærilegur og enginn toppar Felix sem forsetafrú.

 

Sjáum hvað verður.

Það er langt til kosninga.

Kveðja að austan.

Landsvirkjun, ESB og dauðarefsing

Mogginn afhjúpar vinahygli.

 

Úr sjóðum almennings enda vasar hans digrir.

 

Ekki gott fyrir frambjóðanda sem fær mikið fylgi út á hreina ímynd sína.

Hún sé ný, laus við spillingu stjórnmálanna.

 

Hvort Halla Hrund standist þessa atlögu Morgunblaðsins á eftir að koma í ljós.

Kannski finnst fólki þetta eitthvað svo íslenskt og sætt, svona þjóðlegt eins og lopapeysan.

Sé ekki spilling, ekki frekar en þegar Þórdís Kolbrún skipaði hana Orkumálastjóra.

 

Sannleikurinn er samt sá að það er mikil leitun af ótengdu fólki sem hefur náð frama á Íslandi.

Sérstaklega ekki ef stjórnmálamenn eru með puttana í skipan eða meta meinta hæfni.

Og fólk á bara að feisa það.

 

Halla Hrund getur verið fínn frambjóðandi fyrir það og örugglega sómi af henni sem forseta.

Það er líka örugglega gott fyrir vini hennar, alltaf gott að eiga góðan vin sem hyglar.

 

Kemur allt í ljós.

Það er langt til kosninga.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Fólk í kosningateymi Höllu fékk milljónir frá OS

Verða beðmál og kynlífshegðun rædd??

 

Eða er það bara gert við hommana, eða homma og lesbíur.

Eða kannski homma, lesbíur og transfólk.

 

Allavega ef marka má viðtal Spursmála við Baldur Þórhallsson forsetaframbjóðanda þá virtist áhugi spyrils ekki vera síður á því sem gerðist fyrir neðan mitt en ofan mittis.

Tónn sem var sleginn og er smækkun á hinsegin fólki ef við hin sem teljum okkur ekki hinsegin, heldur einhvern veginn, lendum ekki í sama spurningaflóðinu.

 

Þetta er stór dagur í sögu Spursmála, annað hvort er blettur þveginn.

Eða smán staðfest.

 

Það viðrar vel til þvotta í dag.

Kveðja að austan.

Hvernig mun Halla Hrund haga málum embættisins?

Rétturinn til þess að vera frjáls frá um­hverf­is­leg­um skaða

 

Er forsenda dóms MDE að sögn mannréttindalögfræðings, "um sjálftstæð réttindi sé að ræða".

Það er ekki annað.

 

Tökum þessa úrkynjun, því þetta er ekkert annað en úrkynjun veruleikafirrts ungs fólks, og pælum aðeins í henni.

Öll starfsemi mannsins, honum til líf og lífsviðurværis, veldur umhverfisskaða. Öll, ekki bara framleiðsla með jarðeldsneyti.

Fæðuframleiðsla okkar, búseta eins og borgir og bæir, orkunotkun, framleiðsla gagna og gæða.

 

Því blasir við að ætli menn að útrýma hinum meinta umhverfislega skaða, því það felst í fullyrðingunni um Réttinn til þess að vera frjáls frá umhverfislegum skaða, þá er eina ráðið að útrýma siðmenningunni að stærstum hluta.

Vissulega er það draumur gólandi barna á götuhornum því í firringu sinni halda þau að maturinn sem foreldrarnir setja á disk þeirra verði til úr engu, því sjálf hafa þau aldrei haft neitt fyrir því að afla hans.

En að fullorðið fólk skuli taka undir þennan draum með jafn afgerandi hætti og MDE og krefjast þess að hann sé raungerður, það er eitthvað nýtt og magnar stríð glóbals auðsins við tilveru og líf hins venjulega vinnandi manns.

Eins og það sé ekki nóg að hafa afmennskað hann með því að breyta honum í kostnað í bókhaldi fyrirtækja, sem má hagræða, reka, já útrýma að geðþótta þeirra sem eiga.

 

Einstök réttindi geta aldrei verið á kostnað annarra réttinda, hvað þá grunnréttinda eins og réttinn til fæðu, til klæða og húsnæðis auk almennra grunnþjónustu eins og menntun og heilsugæslu.

Öll grunnréttindi þurfa að skoðast sem heild, þar sem grunnréttindi lífsins hafa forgang, og með aukinni velmegun, tækni, nýjum og breyttum vinnubrögðum þá aukast gildi réttinda á jaðrinum, þau styrkjast, eitthvað sem framþróun tímans stýrir.

Kallast þróun sem hefur eflt bæði grunnréttindi sem og önnur réttindi í einstaklingsins í samfélagi fólks.

 

Baráttan við loftslagsvána hefur vanvirt þessa grundvallarhugsun þróunarinnar í átt að betri heimi.

Í nafni hennar hefur betur stætt fólk talið sig hafa rétt til að skaða annað fólk, svipt það atvinnu, gert því illkleyft að fæða fjölskyldur sínar, gert grundvallarréttindi eins og hita í íbúðahúsnæði að lúxusvöru.

 

Dómur MDE er hugsaður sem nýtt tæki í því stríði.

Hugsaður til að réttlæta aukna skattlagningu, gera fyrirtækjum auðveldara að útvista störfum til hins mengandi iðnað Austur og Suðaustur Asíu, sem og að auka innflutning afæta frá hinum sömu risamengandi ríkjum.

Fyrir utan hvað þetta er heimskt, á Sviss að fara í opna styrjöld við Indland og Kína??, þau lönd sem menga heiminn í dag og bera alstærstu ábyrgð á umframmagni koltvísýrings í andrúmsloftinu.

 

Heimskur dómur fyrir heimskt fólk.

Hvað lýsir nútímanum betur en það??

 

Það er ekki nema von að mannkynið standi á Ögurstundu tilveru sinnar.

Þess gæfu kemur fátt til hjálpar.

 

Það er eins og við höfum eitthvað móðgað guðina.

Kveðja að austan.

Telur loftslagsdóm MDE rangan

Var Mogginn að smætta Baldur??

 

Það hvarflar svona að manni þegar maður les þessa yfirlýsingu Samtakanna ´78 og reikna þá með það sé vísað í fréttaskot úr Spursmálum Mbl.is þar sem þessi fyrirsögn blasir ennþá við á forsíðu Mbl; "Með sakleysislegri myndum af mér".

Ég í sakleysi mínu tók þessu þannig að spyrlar Spursmála hefðu í samráði við Baldur ákveðið að ræða svefnvenjur hans svo Baldur fengi tækifæri til að svara öllu því sem flæðir um netheima, og margt ekkert sérstaklega fallegt eða þannig.

Því af hverju hefði Baldur annars átt að taka þátt í þessum leik, svefnvenjur hans koma jú forsetaframboði hans ekkert við.

 

Miðað við yfirlýsingu Samtakanna ´78 þá er þetta allavega málum blandið og því brýnt að ritstjórn Spursmála gerir hreint fyrir sínum dyrum, hvort þeir virkilega hafi verið að smætta hann, og þá af hverju???

Ég persónulega trúi því ekki, hinsegin fólk hefur lengi unnið á Morgunblaðinu við góðan orðstír, og í greinilegri sátt við bæði ritstjórn og samstarfsfólk.

Svo af hverju ætti mannfyrirlitning að brjótast fram akkúrat núna??

 

En eins og svo oft áður, hvað veit ég.

En Samtökin ´78 telja sig vita betur.

Og þeim ásökunum ber að svara.

 

Ég hef mínar efasemdir um Baldur, en ekki vegna þess að hann er hommi.

Það kemur framboði hans nákvæmlega ekkert við, hvað þá beðmál hans, hins vegar er ekki hægt að líta framhjá því að hann á flottasta eiginmanninn, sómi af Felix, hvar sem hann er staddur.

 

Margir setja það hins vegar fyrir sig en fjölmiðlar eiga ekki að taka þátt í þeim skollaleik.

Fólk er eins og það er en við kjósum það út frá mannkostum þess og hæfileikum, ekki fordómum og þröngsýni.

Eða þannig ætti það að vera.

 

Svo hreingerningar óskast.

Að hreint verði gert fyrir dyrum.

Og misskilningi eytt.

 

Koma svo.

Kveðja að austan.

Harma umfjöllun um fyrsta hinsegin frambjóðandann

Offramboð á leiðindum.

 

Það má margt um Jón Gnarr segja en ekki er hann leiðinlegur, og eins og öll alvöru gleðivín, þá batnar hann með aldrinum.

 

Jón Gnarr er líka með heiðarlegri stjórnmálamönnum, þegar hann bauð sig fram til borgarstjóra á sínum tíma, þá lofaði hann tvennu, að koma með ísbjörn í húsdýragarðinn, sem hann gerði ekki, og að gera ekki neitt sem borgarstjóri, sem hann sannarlega stóð við.

Enda ágætt, maðurinn hafði ekkert vit á rekstri borgar.

Eftir stendur samt að hann stóð við helming kosningaloforða sinna.

 

Fólk spyr sig eðlilega, á svona letingi, það er stjórnmálaletingi, sem grínisti er Jón hörkuduglegur, eitthvað erindi á Bessastaði??

Miðað við þetta viðtal, og frásögnina af þessum borgarafundi, þá kemur Jón Gnarr alveg til greina sem næsti forseti þjóðarinnar, hann er fullur auðmýktar gagnvart embættinu, og gerir sér fulla grein fyrir takmörkum þess.

Forsetinn er ekki gerandi í einu eða neinu, hans hlutverk er ekki að anda ofaní hálsmálið á þingheimi líkt og stjórnmálaprófessorinn ætlar að gera, en hann getur haft áhrif með framkomu sinni, málflutningi og hvernig hann kemur fram fyrir hönd þjóðarinnar.

 

Eina bullið sem ég hef heyrt Jón Gnarr segja, reyndar lesið því ég hef ekkert heyrt í honum, er þegar hann sagðist ekki sem æðsti fulltrúi þjóðarinnar ætla að taka í höndina á hverjum sem er, sérstaklega væri honum uppsigað við morðingja á forsetastól.

Skensinu líklegast beint að Ísrael, en raunveruleikinn er sá að líklegast í fleiri ríkjum en færri eru morðingjar á forsetastól, aðeins misáberandi.

Því í raunveruleikanum er valdapólitíkin alltaf grimmileg, andstaða við ríkjandi stjórnvöld er brotin á bak aftur án miskunnar, og þó fá forsetaembætti láti beinlínis drepa fólk í öðrum löndum líkt og forsetar Bandaríkjanna gera undir yfirskini stríðs við hryðjuverkaöfl, þá er lítil miskunn innanlands.

Svo drepa vopnasendingar, það er tilgangur þeirra.

 

Þannig að Jón Gnarr getur ekki einu sinni tekið í höndina á sjálfum sér ef hann heldur stíft við prinsipp sitt, ef hann telur að prinsipp sitt gildi aðeins um forseta Ísraels, þá er hann fífl.

Og er í fullum rétti til að vera það en um leið vanhæfur sem forseti þjóðarinnar.

 

Það þarf að gera meira en gott þykir sagði Vigdís forseti, eini forsetinn sem ég hef kosið, og fékk sér tebolla með forseta Kína, sem var nýbúinn að telja líkin á Torgi hins himneska friðar.  Og ég efa ekki í eina mínútu að það samtal hefur verið til góðs fyrir heimsfriðinn og manngæsku almennt í heiminum.

Fordæmið, valkosturinn skiptir jú máli í heimi sem er fullur af bendandi fingrum mis vanheilagra.

 

Þar getur Jón Gnarr haft áhrif, það er ef hann ákveður að vera ekki fífl, heldur Jón Gnarr.

Gleðigjafi, stríðsmaður gleðinnar gegn leiðindum, sérstaklega hinna forpokuðu vandlætara.

 

Ég las nefnilega mjög skemmtilegt viðtal við Jón Gnarr í Smartlandi af öllum löndum.

"Vorið. Eng­inn elsk­ar vorið jafn­mikið og ég. Þá vakn­ar lífið úr dvala og plönt­urn­ar mín­ar byrja að taka við sér. Ég elska plönt­urn­ar mín­ar eins mikið og börn­in mín".  Svona segja bara snillingar.

En ég varð hugsi þegar hann botnaði Minn forseti er; "Minn for­seti er heiðarleg­ur, hug­rakk­ur, góður ræðumaður en frá­bær hlust­andi. Húm­oristi sem kem­ur reglu­lega og skemmti­lega á óvart."

Ég var nefnilega svo innilega sammála Jóni að það hálfa og heila væri nóg.

 

Ég held að Jón Gnarr sé vanmetin forsetaframbjóðandi.

Hann á erindi á Bessastaði.

 

Það eina sem uppá vantar, og hann getur auðveldlega bætt úr með því að spyrja Fóstbróður sinn Sigurjón, stórsöngvara í Metalbandinu Ham; Heyrðu Sigurjón, hvernig var þetta aftur þarna á Eistnaflugi í Neskaupstað?

Og íhuga hans svar.

 

"Ha já, það var bannað að vera fáviti".

Sem er kjarni málsins.

Kveðja að austan.

Offramboð á leiðindum í nokkur ár

Vér markaðssinnar.

 

Erum bara hrifnir af markaðnum þegar við höfum stjórn á honum og græðum.

 

Ný tækni, nýjar lausnir, sem við höfum ekki stjórn á, eru fyrir okkur eins og þyrnirinn í fæti hlébarðans, eitthvað sem við viljum losna við.

Í þjóðgörðum og verndarsvæðum skjóta verðir hlébarðann í rassinn með deyfilyfi og fjarlægja þyrninn, en markaðssinnarnir grenja eftir inngripum.

Löggjafans ef lögin um markaðsyfirráð þeirra eru ekki nógu skýr, réttarkerfisins ef þeir telja lögin séu það.

 

Í þessu tilviki sem grenjað er yfir, og Mogginn af náð sinni þerrar tárin, er kvartað yfir að stór hluti almennings hefur flúið einokun og græðgi sjónvarpsstöðvanna yfir í frumstæða ókeypis streymisveitu sjóræningja og einokunin misst af drjúgum tekjum.

Sem auðvitað er sárt, um það skal ekki rifist, en nær væri að leita að skýringum í sínum eigin ranni en að siga bangsapabba markaðssinnanna, ríkisvaldinu á flóttafólkið.

Og spyrja þeirrar einföldu spurningar, af hverju er fólk, sem á unga aldri fattaði að fótbolti er lífið, og geðshræringar þess standa og falla með gengi liða þeirra, að flýja yfir í ömurleg gæði frá áskrift rétthafanna??

 

Þá muna menn kannski hin fornu sannindi, að græðgi er löstur, og það er ekki endalaust hægt að mjólka kúnna áður en hún verður blóðmjólkuð.

Og neytandinn flýr ef hann er ekki bundinn í bás einokunarinnar.

 

Þessi græðgi markaðssinnanna, sem hefur gegnsýrt vestræn samfélög frá því að þeir sameinuðust um þá markaðshugmynd að gera út hagbullið kennt við frjálshyggju með þau Reagan vestanhafs og Thatcher austanhafs í stafni, og mergsogið þau inn að beini, hefur skilið eftir sig sviðna jörð óreiðu og upplausnar.

Grunnhugmynd þeirra er eitthvað form af einokun (sameinast, sameinast í sífellt stærri einingar) og að gæði sé aðeins fyrir þá sem geta borgað, og drifkrafturinn er samnefnari hins lægsta; lægstu laun, lægstu gæði, lægstu tilboð.

Með þeim afleiðingum að æ fleiri hafa ekki efni á að taka þátt í samfélaginu.

 

Stærsti glæpurinn er, og um það þarf ekki að deila, að fótboltinn, þessi ástríðuíþrótt hinna vinnandi stétta, er orðinn að hátekjusporti líkt og póló, miðaverð á leiki er komið uppúr öllu valdi, og sjónvarpsútsendingar eru varðar með háum afnotagjöldum, sem eru með leitni til að hækka út í hið óendanlega því rétturinn er stöðugt boðinn út.

En það má líka benda á að vinnandi fólk víða í Evrópu hefur ekki lengur efni á að búa við hita og yl vegna tilbúinnar orkukreppu markaðarins, hreinn matur það er matur sem er ekki stútfullur af gervi og aukaefnum, er lúxusvara hinna betur borgandi, og húsnæðisbraskið hefur komið íbúðaverði í borgum á svið stjarnfræðinnar, það er þú þarft að hafa stjarnfræðilegar háar tekjur til að hafa efni á því.

Almennt á vinnandi fólk í erfiðleikum með að ná endum saman um brýnustu lífsnauðsynjar vegna þeirrar leitni að lækka laun en auka kostnað.

 

Í Evrópu kallast tæki markaðssinna Hið frjálsa flæði Evrópusambandsins, flæði sem tryggir markaðssinnum ódýrasta vinnuafl sem er í boði hverju sinni, og girðingar gegn samkeppni einstaklinga og fyrirtækja þeirra með því sem kallað er Regluverk Evrópusambandsins.

Stjórnmálin hafa fyrir löngu verið keypt, þar ganga jafnt vinstri sem hægri flokkar í takt Regluveldis Brussels, einn flokkur, eitt ríki, eitt einokunarfyrirtæki sem kallast Markaðurinn.

Óánægja fólks er hlutlausuð með fjárfestingum í því sem má kalla fávitastjórnmál (Pírata og Samfylkingu allra landa) og Góða fólkið á að sjá til þess að aðeins ein skoðun líðst, Rétthugsunin.

Úr smiðju frelsisunnenda Norður Kóreu (þar er eitt ríki, einn flokkur, ein hugsun) er sótt efni í löggjöf um Hatursumræðu, svo fólk leyfi sér ekki aðra hugsun en þá einu.

 

Á fleiru má tæpa eins og samstarfið við Skipulagða glæpastarfsemi flótta og mannsalsiðnaðarins sem hefur yfirfyllt álfuna af fólki með framandi menningu, fólki sem er haldið á jaðri samfélagsins með girðingum tungumálsins og húðlitar, og gegnir því eina hlutverki að halda niðri launum, að vinna skítverkin á þrælakaupi.

Baráttuna við loftslagsvána, sem er öll á forsendum markaðssinna, úthugsað tæki til að brjóta niður smærri og meðalstór fyrirtæki einstaklinganna, og hefur sannarlega aukið loftslagsvandann í stað þess að ná tökum heildarútblæstri mannkyns á gróðurhúslofttegundum.

Eða niðurbroti tungumálsins í þágu Rétthugsunarinnar eða Talbalismann gagnvart sögu og menningu, því fólk áður fyrr var víst ekki eins og við, stenst ekki kröfur Góða fólksins.

 

Fólk í fjötrum reynir að brjóta hlekki sína, sama hvers eðlis þeir eru.

Það flýr græðgi rétthafanna, það leitar að nýjum lausnum framhjá einokun stórfyrirtækjanna, og það reynir að kjósa frá sér óværuna, Einflokkinn.

Til skamms tíma gleyptu fávitastjórnmálin þá óánægju, en núna leita flóttaatkvæðin í það sem Góða fólkið kallar hægri popúlista.

Hægri sinnaða flokka sem vilja vernda þjóðir sínar og menningu, tryggja vinnandi fólki mannsæmandi kjör, brjóta á bak aftur einokun markaðssinna, og hefja stríð við samvinnu þerra við Skipulögð glæpasamtök flótta og mannsalsiðnaðarins.

 

Og markaðssinnarnir grenja.

Ýta á takka og Góða fólkið grenjar með.

Sjóræningjana skal setja í bönd og flýta skal lagasetningu Góða fólksins um Hatursorðræðu.

Auka skal skatta og álögur, loftslagsskatta, einokunarskatta, braskaraskatta, og reglu og eftirlitsverkið fær nýjar hæðir útþenslunnar.

 

Fjötrar skulu halda, samfélög skulu arðrænd, heljartök Markaðarins skulu halda.

Eða þannig.

 

Hvað veit ég, ég vil bara fá að horfa á fótboltann minn í friði.

Og græt ekkert þó laun ofdekraða knattspyrnudrengja lækki

Græt ekki heldur þó Góða fólkið gráti.

 

Það er hækkandi sól og núna kjósum við forseta.

Guðni stóð sig vel þó hann hafi átt sína fortíð sem hann reyndi að fela í aðdraganda kosningabaráttu sinnar.

Því þetta snýst svo mikið um núið og hæfnina til að sinna framtíðinni.

 

Við þurfum samt að hlúa að samfélagi okkar og verjast grenji markaðssinna, þeir eru ágætir í hófi greyin en skaðræði ef þeir einir ráða.

Þess vegna er svo mikilvægt að standa á sínu og trúa á eitthvað betra.

Gróandann og gróskuna og framtíð barna okkar.

 

Þá fer þetta allt vel.

Kveðja að austan.

 

 

Tugþúsundir með ólöglegt streymi

Auðvitað er María Sigrún vanhæf á Rúv.

 

Hún er ekki skattsvikari og kæmi því til dæmis aldrei til greina sem súperfréttamaður á stofnuninni, hvað þá að eiga möguleika að verða formaður BÍ.

Hún hefur ekki skipulagt eiturbyrlun til að afla gagna úr farsíma.

Hún hefur ekki hannað fréttir í þágu hagsmunaafla eða ákveðinna stjórnmálaflokka.

Og bítur svo höfuð af skömminni með því að fjalla um spillingu Góða fólksins.

 

Hún er aðeins hæfur fréttamaður.

Það er bara ekki spurt að því í dag.

 

Og því miður ekki bara hjá Rúv.

Kveðja að austan.

Ögmundur kemur Maríu Sigrúnu til varnar

Nauðvörn Baldurs.

 

Vekur upp stóru spurninguna, af hverju mælist hann með svona mikið fylgi??

Hann man ekki syndir sínar í ICEsave fjárkúgun breta, og hann getur ekki einu sinni varið eiginmann sinn svo sómi sé að.

 

Því hvað sem Felix hefur sagt, og er í fullum rétti til að segja, þá er ljóst að það er alltaf sómi af Felix á Bessastöðum.

Og hingað til hefur skap verið talið mannkostur en ekki veikleiki.

Skap er hægt að temja en skapleysi er löstur hjá forystufólki.

 

Baldur er ágætis fræðimaður,kurteis og kemur vel fyrir.

En stjórnmálamaður er hann ekki, það er augljóst eftir Spursmál Mbl.is.

 

Forseti??

Þar liggur allavega efi.

Kveðja að austan.

 

Felix mun tala öðruvísi á Bessastöðum

Bessastaðir eiga sér sína sögu.

 

Djóklaust.

Það var einhver landsfógeti þarna á 15. öld eða þeirri 16. sem sjónvarpið gerði alveg hrútleiðinlega mynd um, jafnvel á mælikvarða sænska sjónvarpsins, og var það þó fyrirmyndin.

Var ekki svo einhver sem endaði ofaní á í poka, bundið fyrir??  Eða var það biskup??

 

Í alvöru Baldur Þórhallsson, er innri skömm þín svo mikil að þegar þú af Evrópuhollustu á sínu tíma gekkst erinda breta í fjárkúgun þeirra á hendur íslenskum almenningi, föður mínum, tengdaföður mínum og öðrum af þeirra kynslóð sem máttu ekki vamm sitt vita í fjármálum, og kallaðir þá vanskilamenn og jafnvel þjófsnauta.  Reyndar sagðir þú það aldrei beint en það mátti lesa úr orðum þínum ef þýtt var mannamál.

Að þá hafir þú haft rök fyrir máli þínu.

Rök sem þú gast notað kærkomið tækifæri í Spursmálum Mbl.is til að útskýra.

 

Staðið við, sýnt forherðingu eins og Katrín Jakobsdóttir sem skaut sig í báðar fætur, hendur og nefið, þegar hún sagði Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingrím Joð hafa talað máli íslensku þjóðarinnar í því kúgunarferli öllu saman.

Eða sagt einfaldlega að eftir á hyggja hefði afstaða þín ekki verið rétt, þú iðraðist hennar, og bæðist hér með afsökunar.

Punktur, málið afgreitt.

 

En að segjast ekki muna, það er ræfilsdómur.

Og hingað til hafa Íslendingar ekki verið hrifnir af ræflum.

Eins fínn og málefnalegur náungi þú ert, og hefur undirbúið þig lengi fyrir þann draum ykkar beggja að gera Felix að flottustu forsetafrú jarðar, þá er óskiljanlegt að þú skulir flaska á svona grundvallaratriði.

 

Ég man ekki!!

 

Ég skla fúslega viðurkenna að ég hef fengið blackaout, varð svo mikið um í fyrsta skiptið að ég lét það ekki gerast í rúm 10 ár eftir það.

Seinna komu svo 2-3 önnur skipti sem ég hefði betur sleppt þeirri meinloku að ég væri ennþá tvítugur eða þar um bil.

 

Þó ber að hafa í huga að þó magn áfengisdrykkju hefði verið mikið á mælikvarða dauðlegra, þá hefði hvorki Legolas álfur eða venjulegur Rússi varla deplað auga, og haldið svo áfram með fulla meðvitund og fullt minni daginn eftir.

En kommon, ég var ekki að kjósa í mikilvægustu kosningum Íslandssögunnar, kosningar sem ákváðu hvort þjóðin yrði frjáls eða skuldaþræll til enda síns sjálfstæðis.

Datt bara aðeins hressilega í það.

 

Eins og geta má þá finnst mér þetta svo fyndið að ég er skellihlæjandi þegar ég skrifa þennan pistil.

Um forsetaframbjóðandann sem man ekki hvað hann kaus í ICEsave.

Jafnvel verstu alkólistar sem ég þekki myndu örugglega segja að þeir hafi kosið Nei, svona út frá þeim líkindareikningi að 98.5% þjóðarinnar sagði Nei við fjárkúgun breta og skuldaþrælkun barna sinna.

 

Hins vegar þekki ég engan með sótsvarta samvisku í þessu máli, eða engan yfir höfuð með sótsvarta samvisku.

Nema kannski einn eða tvo sem ráða ekki við raðframhjáhöld sín þrátt fyrir að elska konur sínar mjög heitt.

Svo þekki ég engan sem hefur fengið bráðaminnisleysi nema eftir fyllerí, hef reyndar lesið um mann, jafnvel kannski annan sem misstu minnið í aðdraganda heilablóðfalla.

 

Kannski er Baldur á gjörgæslu núna, hvað veit ég.

Kannski er ég að hæðast að sjúkling, bráðveikum.

 

Held samt ekki.

Veðja frekar á þessa þarna kolsvörtu.

Og ekki út af framhjáhaldi.

 

Æ-i.

Æ-i Baldur.

Kveðja að austan.

Baldur: Man ekki hvernig hann kaus í Icesave