Ljótt að segja.

 

En það er punktur í þessu hjá Trump, sem smækkar ekkert þó Trump sé ábendarinn.

Það er bara þannig í dag, að ef þú ert karl, þá ertu sekur.

Og í huga margra þarf ekki ásakanir til.

 

Við erum í árdaga nýrrar ofsóknaröldu þar sem jafnvel félagi Stalín telst ekki hafa haft snert af ofsóknaræði í samanburðinum.

Og honum tókst næstum því að lama Sovétríkin með ofsóknaræði sínu.

 

Aðeins sá lægsti sleppur við axarhöggin sem höggva alla sem standa uppúr.

Og sá lægsti er aldrei bógur í eitt eða neitt.

Hvernig á hann að takast á við vandamál heims á heljarþröm??

 

Það er mál að linni, og þeir sem æpa að þessir voðalegu glæpir, sem allt sem snýr að kyni er, megi ekki liggja í þagnargildi, þeir ættu að átta sig á að á áður þekktum ofsóknartímum, hvort sem það voru galdraofsóknir nýaldar, múgæsingin í Kína á tímum menningarbyltingarinnar, að ekki sé minnst á geðveiki Stalínstímans, að þá vissi enginn hver var næst ásakaður.

Og hver ásakaði.

Og fyrir hvað.

Það sem var í lagi í gær, var ekki í lagi í dag, og það sem var í lagi í dag, var glæpur morgundagsins.

Og einn daginn er fátt í lagi, og þá mun jafnvel því fækka.

 

Því ofsóknaræði er bálæði, það brennur á meðan einhver er eldsmaturinn.

Og aukinn eldsmatur magnar bálið þar til það lifir sjálfstæðu lífi, líkt og ógnareldurinn sem brenndi tugþúsundir í Dresden á sínum tíma.

 

Og þó þeir sem æpa hæst í dag telji sig óhulta því þeir eru til vinstri, og flestir ljótu karlarnir til hægri, þá kunna hægri menn líka að ásaka.

Og dreifa skít og rógi. 

Eru meira segja nokkuð góðir í því eins og ótal dæmin sanna.

 

Á meðan eigum við aðeins örfá ár þar til siðmenningin hverfur í gin óviðráðanlega loftslagshörmunga.

Og umræðan hverfist um kjaftasögur, margar það gamlar að það er farið að slá í þær.  Aðrar úldnar áður en þær urðu dagsgamlar.

 

Ofbeldi á ekki að þekkjast.

Ofbeldi á ekki að líðast.

En ykkur að segja, þá á almyrkri púrítanismans það ekki heldur.  Leyfum skrattanum að hafa eitthvað í friði, það þarf eitthvað að vera verra í heinsunareldinum er á jörðinni.

 

Og munum að þeir sem hafa hag af þeysireiðinni til Heljar, þeir stýra oftast umræðunni.

Því Örfáir geta grætt mikið af hörmungum hinna.

Af hörmungum okkar allra.

 

Leiksoppar umræðunnar mættu hafa það á bak við eyrað.

Kveðja að austan.

Segir þetta „erfiða“ tíma fyrir unga menn

Flottræfilsháttur Hrunverja þykir frétt.

 

Þeirra sem hirtu gróðann en ætluðust til að almenningur greiddi skuldir þeirra.

Voru það ósvífnir að gera út heilu stjórnmálaflokkana í þeim tilgangi.

Látum Lýðinn borga svo við fáum aftur aðgang að kjötkötlunum.

 

Þeim mistókst reyndar að gera almenning formlegan ábyrgan fyrir skuldum bankakerfisins, en almenningur þurfti svo sannarlega að borga með blóði sínu, svita og tárum.

Stjórnmálaflokkarnir sem þeir gerður út sáu til þess.

Og þeir sáu líka til þess að forgangurinn var að afskrifa skuldir auðmanna og gera þeim kleyft að eignast fyrirtækjanáinn fyrir slikk.

Þess vegna hafa Hrunverjar risið upp eins og fuglinn Fönix, úr ösku hinna tugþúsunda sem sættu Útburði af heimilum sínum, og auðn hinna ótal fyrirtækja sem voru gerð upp því þau skulduðu ekki nógu mikið.

 

Og þeir eru komnir aftur.

Byrjaðir að monta sig.

Í þjóðfélagi þar sem þeir hafa töglin og hagldirnar.

 

En þetta var nú ekki tilefni pistilsins.

Mín fyrsta hugsun þegar ég rakst á þessa frétt, var sú hugsun hvort þeir kynnu ekki að skammast sín.

Fattaði svo að ég vissi ekki hvort sú hugsun átti við blaðið, eða flottræflana.

 

Læt þeirri spurningu ósvarað.

Kveðja að austan.

Lýður í Bakkavör keypti eitt dýrasta húsið

Kattarþvottur, en hver er kötturinn??

 

Hvað gengur Jóni Steinari til??

 

Er hann ekkert fyrir réttlæti, aðeins rétta niðurstöðu samkvæmt túlkun laga sem hann vill stjórna??

Eða er hann hluti af svikamyllu??, var skýring þess að hann tók að sér málsvörn, sú að hann vildi endurvekja grískar goðsagnir??

Að vera einhverskonar Trójuhestur gegn réttlætinu??

Að hann tæki við nauðvörninni þegar réttlæting kerfisins þryti örendið??

Að böndin við Hæstarétt væri órjúfanleg, þó öðru væri haldið á lofti?

 

Aumingja fólkið sem réð hann.

Það var allan tímann ljóst að hinir seku í Geirfinns og Guðmundarmálinu hefðu ekki lengur afl til að ganga gegn réttlætinu, og að þeir yrðu að sýkna.

Sem og að það var ljóst að sú sýkna yrði alltaf umvafin skít lúserana, að þeir héldu öllum vafa lifandi, að það væri þrátt fyrir allt sannleikur í skáldsögunni, það hefði bara ekki tekist að sanna hana.

Eða þannig.

 

Þess vegna þurfti engan verjanda til að fá þessa niðurstöðu.

Það þurfti hins vegar verjanda til að fá fram réttlæti, að afglöpin væru viðurkennd, og sakborningar fengju fulla uppreisn æru.

Öllum ljóst sem lásu viðtöl við þá sem eru lifandi, sem og ættingja hinna sem féllu frá með hinn ranga dóm á bakinu.

 

Sýkn Hæstaréttar í gær var enginn sigur, nema þá fyrir kerfið sem hékk á hinum ranga dómi í 40 ár, og hefur allavega notað síðustu 2 áratugi til þess að úthugsa leið sem lágmarkar skaðann, sem skyldi skítinn eftir hjá hinum saklausu, en léti kerfið ósnert.

Sigur kattarþvottarins, sigur tvískinnungsins, sigur hinna ranglátu.

Þetta vita allir með snefil af sóma og sið.

Sem og sakborningar og verjendur þeirra.

 

En forsendan er jú að þeir séu verjendur þeirra.

En ekki verjendur ósómans.

Ekki verjendur réttarmorðsins svo ég vitni beint í fyrrum forsætisráðherra þjóðarinnar.

 

Það er greinilegt að kettir kerfisins eru víða.

Og Mogginn bergmálar mjálm þeirra.

 

Það er greinilega ekki það sama að vera forsætisráðherra og ritstjóri.

Hefur sjálfsagt með launagreiðandann að gera.

 

Eða hvað??

Kveðja að austan.

Óþarfi að búa til tap úr sigrinum

Hið ósagða í sýknu Hæstaréttar.

 

Er að í réttarríki eigi saklausir ekki að sæta röngum ákærum, tilbúnum, fölsuðum.

Að í réttarríki eigi menn ekki að sæta pyntingum þar til þeir játa á sig upplognar sakir.

Að í réttarríki eigi kerfið sem gerði sig sekt um framgreind brot, ekki að komast upp með að hylma yfir, eða hindra á nokkurn hátt að hið sanna komi í ljós.

Og í réttarríki eiga dómsstólar að játa þegar þeim hefur orðið á.

 

Þegar þetta er ósagt, þá er sýkna á þeirri forsendu að "að ekki hefði tek­ist að sanna sekt þeirra svo hafið væri yfir skyn­sam­leg­an vafa" einfaldlega röng.

 

Hæstiréttur átti að viðurkenna að málatilbúnaðurinn var rangur frá upphafi, grunur rannsakenda um meinta sekt sakborningana studdist hvorki við áþreifanlegar sannanir og var þar að auki algjörlega á skjön við þó þekkta atburðarrás.  Og þeim varð þá á að hanna atburðarás og með ómanneskjulegum þvingunum þá voru hinir meintu sakborningar neyddir til að játa á sig glæpi sem þeir höfðu aldrei framið.

Skáldsögur og játningar fengnar með harðræði geta aldrei verið dómtækar í réttarríki, og hafi verið dæmt, þá á að ógilda þann dóm og veita sakborningum fulla æru.

Annað er ekki forsvaranlegt, hvað þá að sýkna með þeim orðum að sekt sé hafin yfir skynsamlegan vafa.  Því það var engin sekt í málinu, en orðalagið gefur til kynna að hún hafi hugsanlega getað verið.  Þar með loða ásakanirnar ennþá við hina sýknuðu sakborninga, og þar með réttlætir kerfið málatilbúnað sinn.  Heldur andlitinu eins og sagt er.

 

Að átta sig á þessu er grundvallaratriði. 

Þetta er grundvallarforsenda réttarríkisins, og ef þetta er ekki viðurkennt, þá veit enginn hver getur verið næstur í þeim sporum að sæta saklaus ákæru, verið þvingaður til játningar, og dæmdur á grunni hennar.

Réttarríki funkerar ekki ef kerfið er ófært að takast á við mistök sín og afglöp.

 

Núverandi endurupptaka og sýkna er ekki slíkt uppgjör, heldur augljóslega nauðvörn þess eftir að hafa dregið lappirnar í 40 ár.

 

Það eru klókindi hjá ríkissaksóknara að krefjast sýknu á þeim forsendum að sekt sé ekki nægilega sönnuð.  Þetta kallast að sætta sig við lágmarksskaða því ljóst er að kerfið gat ekki lengur staðið á sektardóm sínum. 

En hann skilur eftir vafann og skítinn.  Bæði með því að skilja einn sakborning eftir, Erlu Bolladóttir, sem og með hinu að fókusa á skort á sönnunarbyrði í stað þess að viðurkenna að kerfinu varð á. 

Að málið hafi aldrei átt að fara í dóm, vegna þess að það var tilbúningur.

Með því er hann aðeins hlekkur í langri röð embættismanna sem hafa reynt að vernda kerfið með því á einhvern hátt réttlæta hinn ranga dóm.  Beitt aleflinu til að hindra endurupptöku þess, að hindra að réttlætið nái fram að ganga.

Og Hæstiréttur þegir.  Og í svona alvarlegu máli er þögn sama og samþykki.

 

Hæstiréttur varð á 1980 þegar hann dæmdi þá seka sem hann sýknaði í dag.

Og rannsakendum málsins varð örugglega á.

En kannski var það ekki svo ljóst þá, það voru aðrir tíma, aðrar aðstæður og menn töldu sig vera að gera rétt.

 

En þetta lá allt ljóst fyrir þegar Hæstiréttur neitaði Sævari Ciesielski um endurupptöku málsins 1999.

Harðræðið, hin tilbúna atburðarrás, algjör skortur á sönnunum.

En Hæstiréttur hengdi sig í játningu sakborningana.  Það var eins og þjóðin væri stödd í Berlín 1936 eða Moskvu 1938.  Í alræðisríkjum þar sem játningar fengnar með pyntingum voru notaðar til að réttlæta rangar ásakanir, ranga dóma.

Þarna varð Hæstarétt á, og hann verður að játa það. 

Annað er absúrd í réttarríki.

 

En Hæstiréttur þagði, hann þagði í öllu sem máli skipti.

Hið meinta réttlæti sem hann veitti sakborningunum í gær var eitthvað sem raunveruleikinn hafði þegar neitt hann til að veita, annað var það ekki.

Hann neitaði réttarríkinu um réttlæti, hann neitaði þjóðinni um réttlæti.

Hjá honum er kerfið æðra en réttarríkið.

 

Spurningin er hvort við ætlum að þegja?

Ætlum við að láta hann komast upp með þetta?

Eiga varðhundar kerfisins að komast upp með það fram í rauðan dauðann að verja afglöp þess?

Jafnvel í grundvallarmálum sem snúa að tilveru okkar sem siðaðar þjóðar?

 

Mitt svar er greinilega Nei, annars hefði ég ekki skrifað þennan pistil. 

En hinn raddlausi einstaklingur breytir engu, , það þarf fjöldann til. 

Næstu dagar munu skera úr um það.

 

Mig langar hins vegar að enda þennan pistil á orðum sem féllu í umræðu á Alþingi þann 6. október 1998.  Það var ekki raddlaus einstaklingur sem mælti þau, samt þurfti þjóðin að bíða í 20 ár eftir endurupptöku málsins, slíkur var ægiþungi tregðu kerfisins.  Þetta eru sönn orð, og eiga jafnvel við í dag, og þá.

"„Ég segi það fyrir mig persónulega að mér urðu mikil vonbrigði að Hæstiréttur skyldi ekki séð sig geta haft lagaskilyrði til að taka Geirfinnsmálið upp á nýjan leik. Ég hef fyrir mitt leyti kynnt mér þetta mál rækilega í gegnum tíðina og tel að þar hafi mönnum orðið á í messu í stórkostlegum mæli á nánast öllum stigum málsins. Ég held að það hefði verið mjög sársaukafullt fyrir íslenska dómstólakerfið, þá hefði það verið gott og nauðsynlegt, hundahreinsun fyrir okkur ef nota má það óvirðulegt orð, að fara í gegnum það mál allt og með hvaða hætti það var unnið. Þeir sem hafa kynnt sér það mál rækilega geta ekki annað en sagt að þar var víða pottur brotinn.“ ........ „Það var ekki aðeins eitt dómsmorð framið á allri þessari vegferð, þau voru mörg dómsmorðin sem framin voru á þessari vegferð allri og það er mjög erfitt fyrir okkur að búa við það.“".

 

Við megum ekki láta kattarþvott kerfisins koma í veg fyrir hina nauðsynlega hundahreinsun.

Réttarmorð og réttarríki eiga aldrei samleið.

 

Og það er okkar að verja réttarríkið.

Kveðja að austan.

 

Dómurinn: „Sýknaðir af sakargiftum“

Að slá sig til riddara.

 

Þegar öruggt er að engin hlustar á mann, og öll völd víðsfjarri, er einn versti plagsiður íslenskra stjórnmála.

Kallast gaspur, og sá sem ástundar, gasprari.

Gasprarinn treystir síðan á algleymi kjósenda, að þeir muni ekki fyrri gjörðir hans á valdastól, og lýgur svo uppá sig fylgi til að komast í valdstól, og þá mun jafnvel ekki glöggur sjá mun á honum og fyrri valdhöfum.

 

Látum það kjurt að flokkur Loga beitti sér fyrir Útburði fólks af heimilum sínum á árunum eftir Hrun, þó það sé engin ástæða til að gleyma þeirri nöturlegri staðreynd að ef Hæstiréttur hefði ekki haft kjark til að dæma gegn fjármálamafínunni í gengisdómi sínum að þá hefði Úburðurinn ekki staðnæmst í 10.000 heimilum, heldur kannski tugþúsundum.

Og látum það kjurt að núverandi ófremdarástand á sér rætur til ákvarðana sem teknar voru í ríkisstjórnartíð Samfylkingarinnar, látum yfir höfuð fortíð flokksins liggja milli hluta.

Logi var þá hvort sem er peð sem engu réði, og hvað sem má segja um núverandi þingflokk Samfylkingarinnar, þá er þetta allavega ekki þaulsetið fólk, og ætti því að dæmast af verkum sínum en ekki svertu fortíðar.

 

En hvað er þetta fólk að gera á þingi??

Hverjar eru tillögur þess??

Aðrar en þær að Ísland gangi í Evrópusambandið?

 

Af hverju er rót vandans ekki greind og eitthvað raunhæft lagt til??

Eitthvað sem er þá hægt að ræða og takast á um.

 

Jú, svarið er einfalt, það fer ekki saman að vera gerandi og gasprari

Hæfnin eða getan til góðra verka er ekki til staðar.

 

Svona er arfleið jafnaðarhreyfingarinnar í dag.

Engin, hún er útdauð.

 

Hún dó þegar Önundur fór af þingi.

Kveðja að austan.

 

Húsnæði ekki bara fyrir vel stætt fólk

Hví ættu bretar að biðjast afsökunar??

 

Þeir voru einfaldlega að verja sína hagsmuni, sem var að reyna hindra keðjuverkun sem hefði endað með algjöru hruni breska fjármálakerfisins.

Og stórþjóðir búlla þær smærri telji þær sig þess þurfa .

Við Íslendingar ættum frekar að þakka fyrir breyttan tíðaranda, á árum áður hefðu fallabyssukjaftar herskipa séð um að koma skilaboðum áleiðis.

 

Hins vegar ætti Alþingi Íslendinga að krefja vinnumenn breta um afsökunarbeiðni, það er nærtækara, og það gæti byrjað á þeim vinnumönnum sem sitja á þingi núna.

Spyrja þá hvort stuðningur þeirra við fjárkúgun breta hafi stafað af illvilja gagnvart þjóðinni, eða voru þeir hreinir málaliðar??

Ef þriðji möguleikinn er til staðar, þá geta viðkomandi vinnumenn útskýrt hann, til dæmis að hugmyndafræðileg undirgefni hafið ráðið för, eins og hjá kommunum í gamla daga sem réttlættu öll óhæfuverk Stalíns.

 

Það þarf að taka þessa umræðu, það er engum greiði gerður með að taka Geirfinnsmálið á hana, að bíða þar til hinir seku er annað hvort orðnir elliærir eða farnir yfir móðuna miklu.

Einhver réttlæting hlýtur að vera á svikunum og illviljanum, einhver önnur en að menn hafi verið hreinir málaliðar.

Er til dæmis eitthvað hæft í þeirri sögn að ráðherrar í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir hafi talið sig knúna að ganga að fjárkúgun breta því bak við tjöldin hafi þeim og þjóðinni verið settir slíkir afarkostir að fjárkúgunin var þó skömminni skárri.

Sagði ekki þýski sendiherrann í den, "gefist upp eða við sprengjum borgir ykkar í loft upp!"  Kannski annað orðalag í dag en meiningin sú sama.

 

Það gengur ekki að þegja og fyrst flokkurinn þurfti að styrkja Hannes með því að láta hann gera þessa skýrslu, þá verður hann að fylgja málinu eftir.

Annað er eitthvað svo gegnrotin spilling.

Og jafnvel samsekt sumra flokksmenn á ekki að koma í veg fyrir að hlutirnir séu loksins ræddir og gerðir upp.

 

Það er komið nóg af mjálmi.

Bjarni getur bara fengið sér kött.

Og tekið umræðuna eins og maður.

 

Af hverju??

Og svarið einu sinni eins og fólk.

 

Á mannamáli.

Af hverju?

Kveðja að austan.

Spurði hvort krafist yrði afsökunarbeiðni

Bragi er karl.

 

Og karlar eru sekir.

Það er ef þeir eru ásakaðir.

Staðreyndir eru ekki issjú í því máli.

 

Þess vegna mun enginn biðja Braga afsökunar.

Sanniði til.

Kveðja að austan.

Tilefni til að biðjast afsökunar

Uppgrip hjá vinnumönnum breta.

 

Eftir ládeyðu hins dæmda málstaðar, þar sem hornsteinninn sjálfur, dómstóll EES, dæmdi ICEsave kröfu þeirra ólöglega, að hún væri með þar með bein fjárkúgun, þá heyrðist ekki lengi í þessum launuðum vinnumönnum breta.

Sem sögunörd, þá má alveg benda á samsvörun þess sem gerðist á árum áður, þegar bretavinna var sú sem gaf mest af sér, en hokur til sjávar og sveita varð í gras að lúta.

Svo kom Kaninn, svo kom hið efnahagslega sjálfstæði, svo kom innlend velferð og velmegun,og svo kom Hrunið.

Og þá varð uppgripið hið síðara hjá vinnumönnum breta.

 

Saga sem við þekkjum öll, ósigur þeirra, það er bretavinnumanna, tryggði framtíð þjóðarinnar, það er ef við viðurkennum þá skilgreiningu að þjóð sé fólkið sem býr í landinu, en ekki aðeins velferð og viðgangur hinna Örfáu auðmanna. 

Auðurinn tapaði, en í raun var það vegna þess að handbendi hans, sem kenndu sig við bretavini í ICEsave deilunni, höfðu ekki erindi sem erfiði. 

Þjóðin var ekki svag fyrir skuldaþrældómi

 

Greyin!!

Hvað er ömurlega í þessu lífi en að vera lúser??

Höfum við ekki öll mótast af bandarískri filmmenningu þar sem sá sem ekki vann var ekki til??

Og slæmt er það að þjóna svo illa að salt í grautinn þurfi að koma frá vinnu, ekki föðurlandssvikum.

 

Já, aumingja þeir.

 

En þeir lifðu, sveltir, en lífið er seigt, og það lögmál gildir líka um þá sem svíkja.

Svo kom Hannes, og sagði sögur af því sem gerðist þegar bresk stjórnvöld reyndu að skuldaþrælka okkur hin, okkur sem voru ekki hluti af elítu hinna ofsaríku auðmanna eða þjóna hennar.

Sögur sem gætu verið sannar, eða gætu það ekki.

Þeir sem vita betur geta þar um dæmt.

 

Nema að hinir gleymdu, þeir sem sviku, þeir sem unnu fyrir auðinn og studdu aðför hans að tilveru okkar, okkar sem eru þjóðin, þeir sáu bita, jafnvel kjötbita, og trúðu að sveltið væri að baki, það svelti sem stafar að því að náunginn, að borgarinn hendir ekki fæðu í þá sem vilja henni illt.

Og rammakveinið skekur þann hluta Netheima þar sem fólkið sem þykist vera á móti, deilir skoðunum sínum af hverju það er á móti. Og að var eins og það hefði beðið eftir skýrslu Hannesar, þvílík var gleðin.

 

Og þegar ekkert er barist, þegar menn lúta fyrirfram í gras í uppgjöf gegn framrás alræðis hinna Örfáu, kennd við frelsi Auðsins, þá er Hannes, og lífsbjörg hans, eldsneyti í bál sem enginn sá. 

Allra síst auðurinn sem ógnar velferð og framtíð barna okkar.

Bál sem vinnumenn breta kynda.

 

Hvað getur maður sagt um þá??, nema kannski að benda á þá staðreynd að ákafi þeirra eftir umbun, afhjúpar þeirra raunverulega eðli??

Og hvað er eftir af Sósíalistahreyfingu Íslands, þeirri sem kom góðri konu að í borgarstjórn, og fékk rödd í Eflingu??

Gunnar Smári er málaliði auðsins, feitur sem slíkur, og núna fær hann borgað fyrir að eyðileggja ógnina frá vinstri.

Afhjúpaði sig samt sem vinnumann breta í þessari færslu sinni;

 

„Merkilegt hvað þessir hlunkar í Sjálfstæðisflokknum vilja mikið að annað fólk biðji þá afsökunar. Hvað með að Hannes og hlunkarnir bæðu sjálfir afsökunar á nýfrjálshyggjunni, einkavæðingu bankanna, tilfærslu á kvótanum til örfárra, lækkun og afnámi á sköttum á hin ríku, slælegu skatteftirliti með tilheyrandi stórþjófnaði hinna efnameiri, aukinni skattheimtu á láglaunafólk og lífeyrisþega, eyðileggingu félagslega húsnæðiskerfisins, húsnæðiskreppunni, Hruninu, niðurbroti velferðar- og heilbrigðiskerfisins svo stór hópur hinna fátækustu neitar sér um læknisþjónustu, ótímabærum dauða fólks vegna þessa og þeirri tilgangslausu þjáningu, fátækt og niðurlægingu sem nýfrjálshyggjan hefur þröngvað á hin verst settu. En líklega mun enginn kalla eftir afsökun frá Hannesi, fólk hefur ekki tekið mark á honum á þessari öld. Afsökun frá honum er álíka mikils virði og skýrslan sem hann var að skila. Einskis. Hún hefur neikvætt gildi, kostnaðinn við að farga henni.“

 

Allt rétt, en ekkert íslenskt við þessa lýsingu.

Lúserinn er hið vestræna samfélag, en hví er hið algilda heimfært á lókal aðstæður á Íslandi??, hver glæpur hins íslenska borgaraflokks??

Fyrir utan að hafa ekki haft þrek til að koma þjóðinni í ESB??

 

Jú!!, málaliðinn er ekki heimskur, sökin er ekki fjárkúgarana, ekki hinna Örfáu sem við kenndum við Útrásaravíkinga, sökin er þeirra sem spiluðu með.

Og þeirra er Sökin, vissulega, en þeir voru ekki gerendur málsins.

 

Kerfið féll hjá okkur eins og öðrum, en fall þess var ekki skýring hinnar bresku fjárkúgunar, hennar er að leita í aðstæðum hins breska fjármálakerfis haustið 2009.

En vinnumenn breta sjá sér hag í að skrifa söguna uppá nýtt.

Sveltið knýr þá áfram, hvort sem það er aur í vasann, eða þráinn eftir atkvæðum sem gera þá gildandi á ný.

 

Gott og vel, eigi skal lítið gert úr þeim sem björgina þrá.

En þegar málaliði auðsins, vissulega tungumjúkur, knýr áfram hið meinta andóf þess hluta verkalýðshreyfingarinnar sem ræðst gegn sjálftökunni og misskiptingunni, hvert er þá inntak þeirrar baráttu??

Og svarið er einfalt.

Ekkert.

 

Auðurinn veit sínu viti.

Og handbendar hans eru ekki aðeins keyptir, hinir viljugu sem vilja koma höggi á Sjálfstæðislokkinn, eru margfalt fleiri, þeir eru eins og asninn sem þurfti gulrót, en í þeirra tilviki þá þurfti aðeins að benda, viljinn til að gera þjóðinni illt var sterkari en hvötinn til að verna lífið sem þeir ólu.

Þrælar auðs og auðmanna.

 

Hjá þeim er Hannes guðsgjöf.

Hjá þeim er Málaliðinn sá sem stríðinu stjórnar.

 

Enda þarf auðurinn ekkert að óttast.

Hann stjórnar jú stríðinu.

 

En hví spilum við með??

Kveðja að austan.

 

 

Kenna öðrum um hrunið

Gamall temur en ungur ekki nemur.

 

Sem er vandi Sjálfstæðisflokksins í hnotskurn.

Stjórnmál í dag snúast ekki um hugsjónir eða grundvallarprinsipp eins og sjálfstæði og fullveldi.  Ef einhver á skrifstofunni í Valhöll myndi í hálfkæringi breyta nafni flokksins á bréfsefni hans úr Sjálfstæðisflokk yfir í EES flokk, þá myndi ekki nokkur hræða í forystusveit hans gera athugasemd.

Tæki ekki eftir því.

 

Sjálfstæðisflokkurinn er flokkur fjármagnseiganda og einn úr þeirra hópi leiðir flokkinn.

Það eru hagsmunir þeirra sem skipta máli.

Og það er bara þannig að hið frjálsa flæði Evrópusambandsins er himnaríki á jörðu fyrir fjármagn og fjármagnseigendur.  Í 5.000 ára sögu siðmenningarinnar finnast engin dæmi þar sem lög og reglur ríkja og ríkjabandalaga hafa verið eins aðlöguð að hagsmunum þeirra sem sýsla með fjármuni, óháð landamærum, óháð hollustu við þjóð eða ríki. 

Þess vegna vilja fjármagnseigendur að Ísland sé í Evrópusambandinu, og það er aðeins vegna þess að þeim mistókst að koma landinu í fulla aðild eftir Hrunið 2008 (fellt á landsfundi Sjálfstæðisflokksins í janúar 2009) að þeir sætta sig við fulla aðild án áhrifa, sem er mannamál yfir það sem EES samningurinn er í raun.

 

Nafnið, Sjálfstæðisflokkur, á sér síðan sögulegar skýringar frá sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar, en það eina sem tengir flokkinn í dag við þá fortíð, er að í dag, eins og þá, er hann flokkur ráðandi stétta, þá borgarastéttarinnar, í dag fjármagnseiganda.

Málið er kannski að fjármagnseigendur, sem eru fyrir löngu hættir að skilgreina sig sem hluta af þjóðinni, að þeir veðja ekki lengur á einn flokk til að gæta hagsmuna sinna.  Þeir hafa Samfylkinguna, þess flokks sem hefur gert hið frjálsa flæði að trúarsetningu sinni, þeir keyptu VinstriGræna fyrir 12 silfurpeninga, og síðan nýta þeir netheima til að passa uppá unga fólkið, og fjármagna þar allskonar vitleysis flokka.

Það er meira svona hefðin sem fær þá til að púkka uppá Sjálfstæðisflokkinn, það þarf jú að vera einn hægri flokkur í vasa fjármagnsins, og síðan þarf að passa uppá gamla fólkið.  Og það verður að segjast eins og er að það er leitun að betri markaðsbrellu en að láta formann flokksins bera nafn gengins forystumanns, sem var óumdeildur höfðingi og forystumaður á meðan hann var og hét, á þeim tíma sem gamla fólkið var ekki gamalt, heldur ungt í blóma lífsins, og það er þannig með ellina að nútíðin gleymist fyrst, en þeir gömlu og góðu síðar.

Og hver kýs þá ekki flokkinn hans Bjarna Ben??

 

Það eru eðlilegar skýringar á hinu varanlegu tapi á þriðjungsfylgi flokksins, nútíma markaðsfræði hólfar markaðinn niður og gerir út á hina svo kölluðu markhópa, og stefna sem höfðar til eldri verður seint stefna sem höfðar til hinna yngri.

Hins vegar er verra ef menn átta sig ekki á því hvernig eldra fólk, markhópur Sjálfstæðisflokksins hugsar.

Og þó markaðsbrellan með nafnið Bjarna Ben hafi virkað ágætlega til skamms tíma, þá virkar hún verr ef minningar hinna eldri eru vanvirtar.

Á þetta er Styrmir að benda, enda gamall sjálfur.

 

Þó unga fólkið haldi að orðið "SJÁLFSTÆÐI" sé heiti úr Íslendingasögunum, eða hugsanlega nafn á plánetu í Star Wars seríunni, að þá veit eldra fólkið hvað býr að baki.  Það átti nefnilega afa og ömmur sem töldu "SJÁLFSTÆÐI" lykilatriði í sjálfsmynd sinni og þjóðarinnar.  Og sú sjálfsmynd knúði fólk áfram að byggja allt úr engu.

Skóla, brýr, sjúkrahús, hafnir, vegi og velferð.

Og foreldrar þeirra drukku orðið með móðurmjólkinni, menn deildu kannski um útfærslu landsstjórnarinnar og vissulega sóttu ýmsir sér fyrirmynd í Útópíunni um fyrirmyndarlandið Sovét, en það var aðallega í nösunum, í kjarnanum snérist allt um að byggja upp innviði, að tryggja atvinnu, og gera eitthvað sem kæmi þjóðinni framá við.

Enda áður en fjármagnið náði völdum og hóf kerfisbundið rán á eigum þjóðarinnar, þá mátti segja um hvern áratug frá aldamótunum 1900, að hann var betri en sá sem leið, og alltaf var leiðarljósið, að það væri hægt að gera betur.

 

Þessar minningar fær enginn dauðlegur maður brotið niður, aðeins dauðinn er fær um það.

Og flokkur sem gerir út á þessar minningar, sem gerir út á gamla fólkið, hann hundsar þær ekki.

Hann leggur sig niður og gengur í Viðreisn.

 

Það þarf nefnilega stundum að nema af gamla fólkinu.

Spurning hvort einhver vilji sé til þess í Valhöll.

 

En það hefur afleiðingar ef það er ekki gert.

Það er augljóst hér á Moggablogginu að fallbyssur eru hlaðnar.

 

Og þeim er ekki beint út á við.

Icesave tapararnir ættu ekki að vanmeta þær.

 

Ekki aftur.

Kveðja að austan.

Sjálfstæðið til Brussel í smápörtum

Trump er með þetta.

 

Það er búið að vera alltof friðsælt í Mið-Austurlöndum, þannig jafnvel hagvöxtur er í húfi.

 

Hugsa sér öll óseldu vopnin, að ekki sé minnst á öll óframleiddu, sem ekki voru framleidd því enginn pantaði þau.

Og þó það sé góðæri í Jemen, það er fyrir vestræna vopnaframleiðendur, þá er það samt útkjálki miðað við alvöru spennu fyrir botni Miðjarðarhafsins.

Í þessu samhengi má ekki gleyma að það er lítill bissness í Sýrlandsstríðinu fyrir vestrænan vopnaiðnað.  Erlendu málliðarnir sem herja á landsmenn eru flestir úkjálkamenn og vilja bara rússnesk vopn.  Þannig að hið vestræna fjármagn sem gerir þá út þarf að panta vopn handa þeim frá Búlgaríu og öðrum milliliðum hinnar rússnesku vopnaframleiðslu og Sýrlandsstjórn fær svo vopnin beint frá Moskvu.

 

Nei driftin kemur frá Palestínu, vopnaskak þar veldur taugatitringi langt út fyrir hin staðbundnu átakasvæði, titringi sem fær ríkisstjórnir nágrannalanda til að taka upp tólið og panta vopn til að létta á spennunni.  Það heldur jú enginn hersýningu með úreltum vopnum þegar nágrannaríkið státar sig af öllum nýjustu drápstólunum.

Og þessi drift er útskýring á hinum ýmsustu ákvörðunum sem hinum hálærðustu stjórnmálaskýringum finnst út úr kú.

Sem aftur leiðir hugann að, hvor er bjáninn, Trump eða þeir???

 

Og Trump er með þetta, hann sagði það sem enginn mátti segja, að Jerúsalem væri höfuðborg Ísraels, sem hún hefur verið allt frá 6 daga stríðinu 1967, og þegar það dugði ekki til að ýta undir vopnasölu, þá lagðist hann undir feld og leiddi brátt hugann að sígildum sannindum.

Sem eru að það ræðst enginn á höndina sem fæðir hann.

Svo hann ákvað bara að skrúfa fyrir það fjárstreymið.

 

Hins vegar er ég ekki alveg viss að það dugi til.

Að bálið og brandurinn séu ekki alveg vísir.

Ég myndi líka skrúfa fyrir allar nettengingar.

 

Byggi það á samreynslu táningaforeldra um allan heim.

Sá sem lifir í netheimum er ekki líklegur til að fara út í raunheim og kasta mólatovkokteilum.

Auðveldara að fá status og læk á einhverja netsprenginguna í nýjasta stríðsleiknum.

 

Og hvað sem verður sagt um þessa miðaldra karla sem byggja öll völd sín á ófriði og óvináttu þjóðarbrota, að þeir fara aldrei út á göturnar til að berjast, þeir nota ungviðið til þess.

Þeir skála í kampavíni í öruggu skjóli, jafnvel við meinta óvini sína, og hlæja af öllu saman.  Setja kannski upp sorgarsvipinn þegar nytsamur sakleysingi úr fjarlægu landi kemur og tekur við þá viðtal um kúgun og yfirgang nágrannans, þess sama nágranna og þeir hafa að yfirlýstu markmiði að útrýma við fyrsta hugsanlega tækifæri.  Þykjast svo vera voðalega hissa, eins og nytsami sakleysinginn, yfir að nágranninn skuli einmitt vera með kúgun og yfirgang eins og fólki finnist ekki gaman að láta útrýma sér.

Nei, þessir menn þurfa á unglingunum að halda í sprengjufóður, og þeir þurfa að fæða ungu karlmennina sem eiga fyrir fjölskyldum að sjá.

 

Þannig að vilji menn hagvöxt brandsins, þá er ekki nóg að ögra og æra öfgamenn, og það er ekki nóg að stöðva fjárstreymi. 

Nauðsynlegar forsendur en öruggast er að loka líka á flóttaleið netheima og sprengja síðan eins og einn strætisvagn í loft upp, eða til vara skóla eða sprengja meintan sjálfsmorðskrakka við ísvagn á fjölmennu markaðstorgi. 

Svínvirkar alltaf og síðan geta þeir sem hafa hag af báli og brandi, sest niður og skálað yfir velheppnuðum ófriði.  Efa ekki að Trump er í guðatölu hjá þeim, jafnvel fremri þeim Alla og Jahve.

 

Og þetta veit Trump, enda er hann með þetta.

Hann mun vissulega tísta eitthvað, og jafnvel fara í grátkeppni við meðalstóran krókódíl, þegar fyrsta sprengjan springur, og fordæma dráp hinna saklausu.

En gleðitár hans yfir hækkandi hagvísum vopnaframleiðandanna munu vera sönn.

 

Og þegar upp er staðið þá er það sem telur.

Þar liggur driftin.

 

Fökking friður hvað!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!?????????

Eins og fólk sé ekki með þetta.

Kveðja að austan.

Hætta stuðningi við flóttafólk frá Palestínu