Vinstri Grænir pota í lýðræðið.

 

Hæðast að því að klámkjaftur á fyllerí gegni formennsku í nefnd.

Þó er runnið af manninum og hann iðrast.

 

Og hver er glæpur hans miðað við til dæmis forseta Alþingis?

Sem bláedrú samdi við bresku fjárkúgarana að hann myndi ekki halda uppi vörnum fyrir Íslands hönd.

 

Fyrir utan óheyrilega greiðslubyrði, frá 90 milljörðum uppí 110 milljarða á ári, skjalfest í gögnum Alþingis, Seðlabankans og Hagfræðistofnun Háskóla Íslands (svona fyrir lygarana sem afneita þessum tölum), þá afsalaði Steingrímur Joð Sigfússon öllu dómsvaldi til gerðardóms sem Hollendingar og bretar stýrðu.

Og eins og þau landráð væru ekki nóg, þá var ákvæði í ICEsave samningi vinstri stjórnar Steingríms og Jóhönnu, að ef einhver afborgun íslenska ríkisins, eða ríkisstofnana eins og Landsvirkjunar, félli í gjalddaga án þess að vera greidd, og skipti þá engu þó um hana yrði samið, þá félli allt ICEsave skuldabréfið á íslenska ríkið.

Samstundis.

 

Sem er áður óþekkt landráð í allri gjörvallri sögu vestrænna lýðræðisríkja.

 

Það var samt kosið, og lýðræðið hafði sinn gang.

Fyrst að Steingrímur, Katrín, Svanfríður og þau öll hin voru ekki ákærð fyrir landráð, og þjóðin, það er hluti hennar, tók ákvörðun að kjósa þau til áframhaldandi setu á Alþingi, þá eru þessi landráð grafin og gleymd.

Fortíð sem lögð er til hliðar.

 

Þess vegna er það svo aumt, að sjá þennan vinnumannaflokk breta, ráðast að lýðræðiskjörnum þingmönnum.

Og þeirra glæpur er fyllerísröfl.

Sem enginn vissi af nema vegna þess að auðnum langar í orkuauðlindir þjóðarinnar.

 

Landráð annars vegar.

Hlerað fyllerí hins vegar.

 

Lýðræðið sagði okkur að gleyma.

En eigum við að gleyma þegar vinnumennirnir eru aftur komnir í vinnu??

 

Við að svíkja þjóðina.

Við að færa þá einu auðlind sem ennþá er í almannaeigu, í vasa auðs og auðmanna.

 

Það var hægt að fyrirgefa.

En það er varla hægt lengur.

Kveðja að austan.

Miðflokkurinn ræður formanninum

Þroski alþingismanna verður mældur í dag.

 

Þegar þingfundir hefjast mun reyna á þingmenn hvort þeir séu fullorðið fólk sem getur sinnt störum sínum af heilindum eða hvort þeir séu litlir krakkar sem noti hvert tækifæri til að baða sig í kostuðu kastljósi fjölmiðlanna.

Kostuðu af mönnum sem eiga alla hagsmuni á að brjóta á bak aftur alla hugsanlega andstöðu gegn orkupakka 3 á Alþingi. 

En samþykkt hans opnar allar gáttir fyrir þá til að eignast orkuauðlindir þjóðarinnar því innan ekki svo margra ára mun reglubákn ESB knýja á uppskiptingu Landsvirkjunar og einkavæðingar.

Ásamt því að krefjast að hér verði ekki seld orka á lægri verði en gengur og gerist í Evrópu.

Því það má jú ekki mismuna á samkeppnismörkuðum.

 

Það er engin tilviljun að í fararbroddi þessarar múgsefjunar eru einstaklingar og fjölmiðlar sem herjuðu á þjóðina á sínum tíma í stuðningi sínum við ICEsave fjárkúgun breta og Hollendinga.

Þetta eru vinnumenn auðsins, fólk sem er fyrir löngu búið að selja sálu sína fyrir aur í vasann.

Og það keyrir áfram Klaustursmálið útí hið óendanlega, á meðan einhver spilar með.

 

En jafnvel töframenn geta ekki breytt þroskuðu fólki í börn.

Og börn knýja farsann á Alþingi.

Hvort sem það er meðvituð hegðun, eða þroskinn er bara ekki meiri en þetta.

 

En það verður mælt í dag.

Börn verða talin.

 

Ég spái því að þau verði fleiri en eitt.

Kveðja að austan.

Úrkynjun þjóða á sér margar myndir.

 

Ein er að láta menningarverðmæti sín grotna niður.

Fyrir utan handritin þá eru kirkjur landsins það eina sem við eigum frá fyrri tíð.

Sama hvað sóknir voru fátækar, þá var byggð kirkja, og í þessum kirkjum, ásamt kirkjugörðum, lifir minning liðinna tíma.

 

Við höfum aldrei verið svona rík.

Samt aldrei svona fátæk í anda.

 

Vanræksla og fjárskortur, hvert sem er litið.

Í innviðum, í umönnun, í varðveislu minninganna.

 

Samt eigum við flesta milljarðamæringa heims miðað við höfðatölu.

Hvergi eru hærri vaxtagjöld innheimt af einni þjóð.

Hvergi hafa hærri upphæðir leitað í fjárhirslur auðmana í leyndum skjólum.

 

Líklegast er þessi napri sannleikur vísbendinga um þjóð sem hefur gleymt bæði sið og mennsku.

Kveðja að austan.

Sóknir fjársveltar vegna niðurskurðar