Allavega ein manneskja hlustar ekki á Katrínu.

 

Þegar hún segir "að nú verði stjórn­mála­fólk að finna leiðir til að al­menn­ing­ur geti treyst þeim aft­ur."

Það er forsætisráðherra ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttir.

Hún sjálf.

 

Fjarvera hennar í Sigríðar málinu er æpandi.

Skortur hennar á forystu er æpandi.

 

Og á meðan hún trúir ekki sjálfri sér.

Hvernig ætlast hún til að aðrir trúi henni??

 

Á meðan Sigríður situr, hefur ekkert breyst.

Kveðja að austan.

Margir enn reiðir

ESB Guðlaugur.

 

Ítrekar stefnu Sjálfstæðisflokksins gagnvart Evrópusambandinu.

Allt nema rétturinn til að fá að mæta í kokteilboð.

 

Því til þess þarf fulla aðild að sambandinu, og pólitískar aðstæður í Sjálfstæðisflokknum gera ESB Guðlaugi og öðrum forystumönnum Sjálfstæðisflokksins það ekki kleyft.

Þetta kallast að fórna minni hagsmunum, það er mega ekki mæta í kokteilboð með Merkel og co, fyrir meiri, sem er að halda völdum í Sjálfstæðisflokknum.

Fyrir allan þann ávinning sem fylgir þeim völdum, þá gæti hið óhugnanlega gerst fyrir auðinn, að andstæðingar Evrópusambandsaðild yrðu kosnir þar til forystu.

Og Íslendingar segðu sig úr sambandinu með því að segja upp EES samningnum.

 

Hundstryggðin er það mikil að þegar ESB sýnir vöndinn og lætur utanaðkomandi aðila fá betri samninga en greyin sem fá ekki að mæta í kokteilboðin, þá lítur ESB Guðlaugur á þá hirtingu sem tækifæri.

Þetta hefði ekki einu sinni Eiríkur Bergmann látið út úr sér.

En líklegast vegna þess að hann hefði bent á hinn augljósa ágalla, að fyrst þjóðin er hvort sem er í Evrópusambandinu gegnum EES samninginn, þá sýndi þessi hirting ágallana við að stjórnmálamen okkar fengju ekki frían kokteil af og til í Brussel.

 

Gott og vel.

Það er svo sem ekki fallegt að gera grín að tvöfeldni og sjónhverfingum stjórnmálamanna sem eru í þeirri klemmu að kjósendur þeirra vilja annað en hagsmunaöflin sem kosta frama þeirra í stjórnmálum.

Þessi dilemma Sjálfstæðisflokksins er örugglega þeim erfið.

Nær væri að spyrja þennan almanna sem skálar reglulega á mannamótum yfir því að flokkur hans er á móti aðild að Evrópusambandinu, hvernig getur hann verið svona vitlaus.

Í alvöru talað.

 

Það er sök sér að bakka upp nakta keisara eins og í Sigríðarmálinu, það er jú einu sinni hluti af hefð flokksins.

Fólk sér alveg lögbrot hennar og veit að skandall hennar var vegna vinahygli og líklegast höfðu þeir sem hent var út í kuldann gert eitthvað á hlut hennar, vina hennar eða á annan hátt verið óæskilegir fyrir hagsmuni.

Fólk er ekkert vitlaust þegar það segir annað, það segir bara vitleysu.

Og á því er alveg grundvallarmunur.

 

En þeir sem segjast vera á móti því að Ísland gangi í Evrópusambandið, því þeir vilja ekki að þjóðin sé í Evrópusambandinu, en á sama tíma styðja EES samninginn, þeir eru bara vitlausir.

EES samningurinn er enginn fríverslunarsamningu, hann er full aðild að öllu regluverki sambandsins, það eina sem vantar uppá er meint bein áhrif örþjóðar á ákvörðunartöku sambandsins.

Áhrif sem alveg fræðilega er ekki hægt að útiloka að verði að lokum mæld í öreindahraðlinum í Sviss en eru ekki mælanleg í dag.

Við erum í ESB, að halda öðru fram er bara bull.

 

Og auðmjúkir aðildarsinnar, þó þeir kalla sig stuðningsmenn EES samningsins, þeir æmta ekki einu sinni þegar ESB virðir ekki einu sinni hjáleiguna viðlits.

Þeir þjóna bara, þeir samþykkja bara.

Og sækja svo fylgi með að gagnrýna ofregluvæðinguna sem þeir sjálfir samþykktu.

Og stimpluðu sjálfkrafa sem lög frá Alþingi.

 

Og vitleysingarnir trúa þeim.

Kveðja að austan.

Kanada nýtur betri kjara en Ísland

Góða fólkið býður heim.

 

Telur það sína kærleika sinn og mannúð að hér sé opið hús.

Sérstaklega vegna þess að það getur haft af því mikinn gróða, haldið niðri launum hins voðalega undirmálslýðs, sem gengur undir skítyrðinu, "hinir ómenntuðu".

Það þarf varla að borga fyrir að skíturinn sé hreinsaður, hvort sem það er á heimilum þess, skólum, sjúkrahúsum. en kannski ekki alveg eins víðtækt hjá fyrirtækjum því þar má ennþá finna ærlegt fólk sem telur verkamanninn verðugan launa sinna.

Sérstaklega er góða fólkið hrifið af Evrópusambandinu og stefnu þess um samnefnara hins lægsta, lægstu laun, skítlegur aðbúnaður, og er því starfsmannaleigur ýmiskonar, sem og alþjóðleg svokölluðu þjónustufyrirtæki (heita alþjóðlegum nöfnum þó stutt sé í íslenskan ósóma), til dæmis í ræstingum, mjög vinsæl hjá góða fólkinu.

Góða fólkið fékk til dæmis víðtæka gæsahúð þegar fréttir bárust að flest hús í Reykjavík væru byggð án þess að faglærður kæmi þar nærri, ekki að það væri ekki iðnaðarmenn, en sökum hinnar evrópsku skilvirkni vöru þeir á strípuðum verkamannatöxtum.

Sparnaðurinn maðurinn, sparnaðurinn.  Gróðinn maður minn, gróðinn.

 

Og það hvarflar ekki að góða fólkinu að mennta börn þessa fólks.

Jú vissulega fær það inni í íslenska skólakerfinu, þó það væri.

En að eyða þeim fjármunum sem þarf í upphafi til að annars vegar að koma börnunum almennilega inní hið nýja mál, sem og að veita þeim mannsæmandi kennslu á móðurmálinu, það er ekki gert.

Það er ekki gert það sem þarf að gera því það kostar pening.

Þetta fólk er hugsað til að græða á, og ekki er verra að rækta nýja kynslóð láglaunavinnuafls innanlands.

Því hinn ómenntaði er hinn ánauði bóndi gærdagsins og þrællinn frá því fyrradag.

 

Þannig fara saman hagsmunir auðs og góða fólksins.

Enda kemst ekki slefan á milli þess í áhuganum að taka upp hinar evrópsku þrælareglur, kenndar við frjálst flæði.

Einhver þarf jú að vinna skítverkin, og einhver þarf jú að græða.

 

 

Svo er ekki verra að fá pening í að gera skýrslur sem skíta út gott starf skólakerfisins, sem og vopnabúr í þeirri leitni þjóna auðsins í stjórnmálastéttinni, að fjársvelta enn meir hið opinbera skólakerfi, til ryðja brautina fyrir hið einkarekna kerfi elítunnar.

En skólakerfið okkar er gott, ég veit það sem faðir tveggja drengja sem eru á fermingaraldrinum.  Það hlúir vel að börnum okkar, og kemur þeim til þroska.

Og það blasir við öllum, nema þeim sem hafa hagsmunagleraugu á nefi, að þjóðin er vel menntuð, og krakkarnir okkar standa sig vel þegar þau koma í erlenda háskóla.

Okkur gengur vel að innleiða nýja tækni, og á öllum mælikvörðum kemur samfélagið okkar vel út.

 

Svona skýrslur eru til þess eins samdar að vega að skólakerfinu.

Þjónar auðsins notuðu svona kjaftæði til að vega að menntaskólakerfinu, tóku gleðina og þroskann út með því að stytta námið í 3 ár, svo hinir svokölluðu sérfræðingar yrðu varla komnir með skeggrót þegar þeir kæmu út í atvinnulífið.

Og núna er komið að því að útrýma gleði og hlátri úr grunnskólakerfinu með kröfunni um aukna skilvirkni.

 

Það hefur allt tilgang.

Líka svona umræða.

 

Látum ekki Óbermin komast upp með hana.

Kveðja að austan.

Menntamál fá falleinkunn