Þau sameinast um orkupakkann.

 

Mæta svo stolt með pottlokið í hendi til að taka við launum sínum.

Úr pyngju þeirra sem sjá gróðann þegar ESA knýr líklegast viljug stjórnvöld til að sundurlima Landsvirkjun og setja bútana á markað.

Enn ein almannaeignin sem verður að féþúfu auðmanna.

 

Þetta fólk á bágt.

Virkilega bágt.

Kveðja að austan.

Boðuðu Sigmund ekki á fundinn

Almannatengill ratar í fjölmiðil.

 

Af öllum mönnum.

Maður sem hefur það að atvinnu að hagræða staðreyndum, að búa til ímynd, og ef þannig æxlast, breyta raunveruleikanum.

 

Spurningin er bara, er hann í vinnunni??

Eða vantar honum athygli og hnippti í blaðamann til að fá ókeypis auglýsingu??

Hvort er líklegra?

 

Sem aftur minnir á áleitnar hugsanir sem ég henti inní pistil fyrr í dag, Set up.

Þegar eitthvað hættir að vera einleikið,  þá býr eitthvað annarlegt að baki.

Gömul saga og ný.

 

Hefur góða fólkið, þetta sem missti næstum allt sitt vatn af hneykslan, annars lagt fram breytingu á fjárlagafrumvarpinu um að afnema krónu á móti krónu skerðinguna??

Eða er alltí lagi að beita fatlað fólk ofbeldi, bara ef þú passar þig á að hópgera ofbeldið??

 

Ahh, hvernig læt ég, það er auðvitað sexmenningunum að kenna.

Þeir nefnilega fyrirlíta fatlað fólk og ráða öllu á þingi.

Halda öllu í helgreipum óttans.

 

Skyldi Svanhildur vera búinn að ráða sér lífvörð??

Kveðja að austan.

Henti Sigmundi ekki að leggjast flatur

Mun Miðflokkurinn enda sem Svíþjóðardemókratarnir??

 

Útskúfaður, en stærsti þingflokkurinn?

 

Allavega er ljóst að í hinum vestræna heimi hefur myndast djúp gjá milli elítu og hins venjulega manns.

Sem auk árása á líf sitt og lífskjör þarf að þola stöðuga munnræpu hins pólitíska rétttrúnaðar í hinni opinberu umræðu.

Og fólk bregst við með að kjósa þann flokk sem það telur áreita elítuna mest.

 

Hér á Íslandi hefur sá mótþrói leitað um víðan völl, enda auðurinn duglegur að fjármagna allskonar flokksskrípi til að fanga óróann, en núna er spurning hvort á því verði breyting.

Að óvinur elítunnar, verði vinur fólksins.

 

Í morgun fengu hlustendur Rásar 2 sjaldgæfa innsýn í hugarheim femínískra fasista sem víluðu sér ekki að skipuleggja aðför að lýðræðislega kjörnum samþingmönnum sínum í beinni útsendingu.

Í gær var hlustum sjónvarpsáhorfenda misþyrmt með fréttaskotum frá málþingi femínista sem fóru mikinn um hið svokallaða feðraveldi.

 

Þetta eru aðeins nýjustu dæmin um upphlaup þessa sjálfhverfa hóps sem ræðst á allt og alla sem alla ekki inní ramma hins pólitíska rétttrúnaðar.

Og eina sem er öruggt, að svona upphlaupum á eftir að fjölga.

 

En fasismi elur alltaf af sér andóf.

Þrælkun fólks í nafni hugmyndafræðar, hvort sem það er hin svokallaða alþjóðavæðing eða kommúnismi, kallar alltaf á mótspyrnu.

Og gjörspillt stjórnmálaelíta sem þjónar auðmönnum en ekki almenningi, missir að lokum allt traust kjósenda.  Á Íslandi er það einna helst gamla fólkið sem heldur tryggði við gömlu flokkana sína, en eðli málsins vegna fer því fækkandi.

 

Einhver mun erfa andófið.

Það skyldi þó ekki vera að sá krossfesti.

 

Allavega verður fróðlegt að sjá nýja skoðanakönnun eftir svona viku eða svo.

Hún gæti komið á óvart.

Kveðja að austan.

 

Tæpur helmingur myndi kjósa Miðflokkinn aftur

"Set up".

 

Er global orð yfir þá áráttu sumra að veiða fólk í gildru til að ná höggi á það, ná stjórn yfir því eða annað.

Hvað margar bíómyndir hefur maður ekki séð, hvað margar bækur ekki lesið þar um.  Eða ekki sé minnst á raunveruleikann, hver sem er kominn á minn aldur man ekki eftir öllum einkariturunum í Vestur Þýskalandi sem voru veiddar með sjarmörum og fengnar til að njósna fyrir kommúníska bræðurna í Austur Þýskalandi?

 

Á okkar litla landi þá er maður grænn fyrir þessari áráttu, en það verður að viðurkennast að hlutur Harðar Torfa var  minni en hann hélt í að bola Geir Harde frá völdum í pottamótmælunum kennda við Austurvöll. 

Það er ekki hægt að horfa framhjá beinum áhrifum þingmanna VG sem notuðu frumstæð samskiptatæki til að stýra atlögunni að þinghúsinu eða að ákveðin öfl í Samfylkingunni unnu beint gegn Ingibjörgu Sólrúnu.

Hitt vissulega rómantískara, en Hörður var Set up, plataður uppúr skónum.

 

Og einhverjar grímur eru farnar að renna á mann vegna uppljóstrana á Klausturbarnum.

Fyrst gleypti maður þetta alveg hrátt, en eftir að því sem atburðirnir þróuðust yfir í atlögu að lýðræðinu, þá staldrar maður við og fer að hugsa sitt.

Hvaða ofursími gat tekið upp 4 tíma fyllerí??, og hvaða einbeitti vilji lá að baki þeirri upptöku??

 

Síðan staldrar maður við það orðalag sem Borgþór Ólafsson notaði.

Hver talar svona í dag við fólk sem þú þekkir ekki rassgat?, þú afhendir viðkomandi hreðjatak á allri þinni pólitískri framtíð.

 

Ef ég væri Sigmundur þá myndi ég skoða bankabókina hans Borgþórs.

Allt þetta mál er ekki lengur einleikið.

 

Og það er góður bissness, tugmilljarða gróði í spilunum, að plata orkuauðlindirnar út úr þjóðinni.

Meira hefur verið gert af minna tilefni.

 

Og það er tími til kominn að efast.

Jafnvel tengja.

Kveðja að austan.

Segir ekkert hafa sært sig eins mikið

Femínískur fasismi.

 

Rannsókn siðanefndar Alþingis getur ekki beinst eingöngu að þeim ummælum sem féllu á Klausturbarnum, hversu óviðfelldin þau voru.

Atlaga femínískra fasista að lýðræðinu í kjölfar þessara ummæla, verður einnig að skoðast.

Því eitt er að láta hlera sig á öldurhúsi, annað er að veitast að samþingmönnum sínum eins og til dæmis Svanhvít Svavarsdóttir heilbrigðisráðherra gerði á opinberum vettvangi í gær.

Þar tengdi hún sannarlega þingmenn, sem sannarlega sögðu ekkert sem túlka má sem hótun um ofbeldi af neinum toga, við þingmenn sem sannarlega sögðu eitthvað sem viðkvæmur einstaklingur gæti upplifað annað en ómerkilegan klámkjaft.

Og þessa ósmekklegu tengingu notaði hún sem tylliástæðu til að krefjast afsagnar viðkomandi þingmanna.

 

Þekkt vinnubrögð alræðisflokka á þeim myrkum tímum þegar bæði fasistar og kommúnistar beittu bolabrögðum til að ganga að lýðræðinu dauðu í löndum eins og Tékkóslóvakíu, Ítalíu og Þýskalandi.

Ef þetta er ekki skoðað, þá er ljóst að annað en góður siður knýr áfram rannsókn þessa ágæta fólks sem er í siðanefnd Alþingis.

 

Og það er miður.

Kveðja að austan.

Mikil vinna fer í undirbúninginn