Flokkur fólksins; In memorium

 

Það var góð fréttamennska hjá Rúv að tala aðeins við þingmenn stjórnarmeirihlutans um þá staðreynd að ríkisstjórnin fórnaði öllum sínum stóru málum fyrir það eitt að geta valdið dreifðum sjávarbyggðum landsbyggðarinnar skaða sem verður aldrei bættur ef af verður.

Þessi napra staðreynd snýr að meirihlutanum og hjárænulegir voru þeir þingmenn sem kepptust við að berja sér á brjóst yfir þeim mikla árangri að vera skaðvaldar.

 

Strákurinn þarna náði vissulega að útskýra vel af hverju það á ekki að kjósa krakka á þing, en fyrrum verkalýðsforinginn úr VR var vígreifur þegar hann lýsti ánægju sinni með því að hafa náð að leggja ofurskatt á sjávarútveginn á kostnað þess að engin að stóru málum Flokks fólksins náði í gegnum stálþilið sem var reist um þennan ofurskatt.

Svo er forystufólk flokksins hissa á að fylgi þess mælist við frostmark; öll góðu málin maður, öll góðu málin, eða þannig.

 

Þingmenn og ráðherrar Flokk fólksins bera á vissan hátt ábyrgð á hvernig komið er fyrir flokknum, að hann sé áhrifalaust afl innan ríkisstjórnarinnar, er líkt og Snati sem dillar skotti ef að honum er réttur brauðmoli, bein gæti verið hans næsti biti.

Stöðugar uppákomur og skandalar sem hinir flokkarnir í ríkisstjórninni hafa ekki bara þurft að þola, heldur líka að takast á við með því að beygja lög og reglur, gefa þeim vald til að láta Flokk fólksins sitja eða standa eins og þeim Kristrúnu og Þorgerði þóknast.

Flokkur í slíkri stöðu getur ekki gert kröfur, hann gerir aðeins sem honum er sagt.

 

Vandséð er hvernig Flokkur fólksins kemst úr þessu ómagahlutverki.

Valkosturinn að sprengja ríkisstjórnina er horfinn, því þá er útum bitlingana, góðu launin og athyglina í fjölmiðlum, þó flest sé hún neikvæð, þá er sú athygli betri en engin fyrir fólk sem hefur alltaf þráð sviðsljósið.

Að ná einhverju tímamótamáli í gegn??, er það líklegt??, hefur Þorgerður Katrín ekki þegar eytt öllu svigrúmi í hernaðarbrölt sitt??

 

Þetta er sorgleg staða, því vilji til góðra verka var sannarlega vegnesti Flokks fólksins inní þessa ríkisstjórn.

Og hvort sem fólki líkar það betur eða verr, og þá á ég við fólki valda og eigna, þá þarf stundum að þvo óhreinu börnin hennar Evu, land velmegunar er hollt að innan í sínum innsta kjarna ef sultarmörkin eru þau viðmið sem aldrei má fara yfir þegar okkar minni bræður og systur eiga í hlut.

Fögur voru fyrirheitin eru að enda eins og í sögunni þar sem fögur var hlíðin.

 

Sjáum hvað verður.

Hvað verður um þetta fólk sem vildi svo vel en er núna orðið að taglhnýtingum auðs, verkfæri vondra verka??

Ingu hefur áður verið spáð falli, en hún hefur náð vopnum sínum á ný.

 

Sjáum til.

Því það þarf einhvern til góðra verka.

 

Það er ekki beint offramboð á slíku fólki í dag.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Rýr uppskera ríkisstjórnarinnar

Tapararnir.

 

Það eru mörg þörf mál sem ríkisstjórnin lagði fram í aðdraganda þingloka, seinagangurinn kannski eðlilegar miðað við að haustið fór í að kjósa og síðan að mynda ríkisstjórn.

En þó máli hafi verið þörf, þá er það kannski ekki það sama og að þau hafi verið vel unnin, að um þau ríki sátt og svo framvegis.

 

Öll þessi mál komust ekki í gegnum stálþilið sem ríkisstjórnin myndað á Alþingi til að koma í gegnum skaðafrumvarpinu sem leggur á ofurskatta á eina ákveðin atvinnugrein og ógnar atvinnu og búsetu í mörgum sjávarbyggðum.

Loksins þegar Alþingi þraut örendið og greip til þess ráðs að þvinga fram atkvæðagreiðslu um skaðræðið, þá voru öll þessi þarfamál órædd, og bíða næsta þings.

Að skaða og skemma, að valda byggðum og fólki ómældu tjóni, það var mikilvægara en að vinna að einhverjum þjóðþrifamálum, allavega eru þau það að sögn meirihlutaflokkanna.

 

Þess vegna er það svo broslegt þegar strákurinn þarna segir í fyrirsögn; að hann hefði viljað ná enn fleiri málum í gegn.

Svona í ljósi þess að hann náði engum málum í gegn fyrir utan skaðræðið.

Var í raun algjör tapari þessara átaka um ofurskattinn.

 

Svo er öruggt, að hann ungur að árum, lítt menntaður, hafi ekki heyrt getið um eðli slíkra sigra sem meirihlutinn vann yfir minnihlutanum með því að stöðva umræður um skaðann.

Sigra sem kennt er við Pyrrhus konung í gríska fornríkinu Epírus.

Þegar ekkert er eftir nema sigurinn, stríðið sjálft tapað.

 

Það er ólíklegt að dómstólar munu samþykkja þessa lögleysu og siðleysi að ofurskattleggja eina atvinnugrein, umfram aðra.

En öruggt er að þeir munu drukkna í málsóknum fólks sem skaðinn á að skaða, og mun nýta sér lög og reglur réttarríkisins til að verja atvinnu sína og byggðir.

 

Það hefði kannski verið betra að hlusta og ná sátt um afgreiðslu fleiri mála.

Kveðja að austan.

Hefði viljað ná enn fleiri málum í gegn

Eru þingmenn ríkisstjórnarinnar raðlygarar??

 

Spyr vegna þess að það er leitun af sannleik eða staðreyndum í bæði skaðafrumvarpinu um ofurskatt á sjávarbyggðir sem og tali þeirra þegar þeir bregðast við réttmætri gagnrýni.

 

Vitna núna í Eirík Björn Björgvinsson, sem er alveg steinhissa á að sjárvarbyggðir fagni ekki breytingartillögum sem hann lagði fram í morgun; "Breyt­ing­arn­ar koma til vegna þess að við höf­um hlustað á þær ábend­ing­ar sem við höf­um fengið frá sjáv­ar­út­vegs­sveit­ar­fé­lög­um, Byggðastofn­un og fleiri."  Hann kallar það hlustun að hundsa algjörlega réttmætar áhyggjur sjávarbyggða um samþjöppun kvóta eða svo ég vitni í ályktun sjávarbyggða sem var samþykkt í dag; "því að skatta­hækk­un­in muni koma hvað harðast niður á smá­um og meðal­stór­um út­gerðum og muni leiða til fækk­un­ar starf­andi fyr­ir­tækja í grein­inni".

Eitthvað sem er svo augljóst og blasir við öllu meðalgreindu fólki og yfir, menn munu ekki reka sig í þrot á meðan einhver mun vilja kaupa kvótann og þessi einhver er stórútgerðin.

 

Og gagnvart þessari samhljóða ályktun 26 af 26 sjávarbyggða segir Eiríkur; "Þessi viðbrögð þeirra koma mér að vissu leyti á óvart. Í sam­töl­um okk­ar við þess aðila hafa þau sýnt skilning á mál­inu".

Greinilega nær því ekki að vera meðalgreindur fyrst að þessi andmæli koma honum á óvart svo hans nærtækasta lausn er að ljúga lengra en nefið nær, þau hafa sko sýnt skaðanum og tilvonandi byggðaeyðingu skilning í persónulegum samtölum.

Af hverju eru þau þá að álykta svona??, af hverju eru þau öll á einu máli í andstöðu sinni við skaðvaldinn sem þetta ofurskattafrumvarp ríkisstjórnarinnar er??

 

Það sem staðfestir síðan tilgátuna um skortinn á meðalgreindinni er svo að það sé svo allt í lagi að skaða og skemma byggðir, því sko "að Byggðastofn­un fylg­ist með þróun mála, við get­um þá farið í end­ur­skoðun ef þörf kref­ur".

Hvað á að endurskoða þegar skaðinn er skeður.

Heimskt, svo heimskt og ekki eru raðlygarnar skárri.

 

Munum samt lágkúru lágkúrunnar að þegar Jóhanna Vigdís, hún má eiga að hún reyndi að flytja frétt en ekki áróður, tók viðtal við Þorgerðu Katrínu eftir að meirihlutinn ákvað að virkja hið svokallaða kjarnorkuákvæði þingskapa, að þá gaf Þorgerður það í skyn að það væri ekki hægt að semja við minnihlutann því hann léti af stjórn hagsmunaaðila út í bæ, og þá vísar hún í Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi.

Þessi frétt er um ályktun, eina af mörgum, 26 af 26 sjávarbyggðum sem fordæma þetta skaðafrumvarp og innihald þess.

Forystufólk verkafólks og sjómanna á landsbyggðinni hafa fordæmt þetta skaðafrumvarp.

Að ekki sé minnst á öll þau fyrirtæki sem hafa hagsmuna að gæta að sjávarútvegurinn sé vel rekinn, því arðurinn af honum dreifist svo víða um efnahaglífið.

 

Er Þorgerður Katrín virkilega að fullyrða að allt þetta fólk sé brúður í brúðuleikhúsi sem er stjórnað af Samtökum fyrirtækja í sjávarútvegi??

Hvurslags lítilsvirðing er þetta gagnvart öllu þessu fólki.

Fólki sem hefur mismunandi hagsmuna að gæta, kemur úr mismunandi umhverfi, hefur ólíkan pólitískan bakgrunn og svo framvegis.

En er sammála um eitt, að fordæma þetta frumvarp.

 

Ef Þorgerður Katrín kemst upp með þessi ummæli sín, þá er eitthvað mikið að hjá íslenskum fjölmiðlum, að láta hana ekki útskýra frekar þessa lítilsvirðingu og mannfyrirlitningu.

Eins og þeir séu bara sammála orðum hennar.

 

Kemur allt í ljós.

Skaðvaldarnir munu lúta í gras að lokum.

Kveðja að austan.

 

Segir viðbrögð sveitarfélaga koma á óvart

Falsfrétt í boði Sameinuþjóðanna

 

Samviskusamlega birt af Áróðurseild Hamas á fréttaritstjórn Morgunblaðsins.

Falsfrétt því hún segir ekki satt og rétt frá.

 

Ég held að það dragi það enginn í efa, allavega ekki fjölmiðlar í Ísrael, að þarlendir hermenn hafi skotið á mannfjölda við matardreifingarstöðvar, sem og öryggisverðir hinna meintu hjálparsamtaka sem sjá um dreifingu matvæla.

Falsið í framsetingu Sameinuðu þjóðanna er að það eru átök á Gasa og tveir herir eigast við, þeir eiga í átökum eins og sagt var þegar þekking var þekking, og blaðamenn fengu vinnu vegna hæfni sinnar til að afla frétta, greina að stæður, og virðilegum fjölmiðlum eins og Morgunblaðinu og Rúv, vegna þess að þeir kunnu að segja satt og rétt frá.

Og þessir tveir herir skjóta á hvorn annan þar sem saklaust fólk er á milli.

 

Það vinna fleiri en vanhæfir á Morgunblaðinu og þann 1. júlí síðastliðnum birti blaðið frétt þar sem vitnað var í Jerúsalem Post þar sem blaðið hafði undir höndum upptökur af samtölum óbreyttra borgara á Gasa þar sem þeir svo ég vitni í Moggann; "Sam­kvæmt hljóðupp­tök­un­um segja íbú­ar Gasa Ham­as-liða hafa hafið skot­hrin­ur ná­lægt dreif­ing­ar­stöðvum og full­yrt síðan að söku­dólgarn­ir hafi verið IDF-liðar. Ham­as hafi einnig falsað mynd­efni og gefið út til þess að styðja við „upp­spunn­ar tölu­leg­ar upp­lýs­ing­ar um fjölda­mörg dauðsföll.".

Það eru til myndir af vettvangi sem sýna Hamas liða gera svona skotárásir, bæði skjóta á sitt eigið fólk sem og skjóta á ísraelska hermenn sem svara skothríðinni.

Í þessu samhengi megum við ekki gleyma að ísraelskir hermenn eru aðeins dropi í mannhafinu, slaki þeir á í aðeins eina sekúndu bíður aðeins dauðinn þeirra.  Enda hafa margir þeirra dáið í þessum átökum.

Myndin hér til hliðar tók ég úr myndbandi af síðu náunga sem var og líklegast er ennþá leiðsögumaður í Jerúsalem en hefir frá því að átökin byrjuðu einbeitt sér að gera vídeó þar sem hann fjallar um stríðið á Gasa, sögu átaka araba og gyðinga og svo framvegis.

Hamas Kills Gazans, Blames Israel — And the Media Goes Along travelingisrael.com

Í þessu vídeói sýndi hann líka myndskeið af börnum á húsþaki hjá einum af eldflaugaskotpöllum Hamas, þeirra var gætt af vopnuðum vörðum sem mannlegir skildir.

 

Guðmundur Örn, sá mæti félagi okkar hér á Moggablogginu vakti athygli mína á youtube vídeói eftir breska blaðakonuna Melaine Philips þar sem hún fjallar um fals breskra fjölmiðla þar sem þeir endurróma samviskulaust áróður Hamassamtakanna eða hreinlega sjálfir falsa fréttir.

An updated note from the resistance

 

Það er ágætt að byrja hlusta á hana frá rúmlega 5. mínútu, það er ef fólk vill hlusta á og kynna sér rök þeirra sem tala gegn þessu falsi margra vestrænna fjölmiðla, falsi og falsfréttum sem Sameinu þjóðirnar eru greinilega hluti af.

Melaine spyr grundvallarspurningarinnar; Af hverju ættu Ísraelsmenn að fremja fjöldmorð á fólki þegar þeir loksins eru búnir að koma dreifingu matvæla úr höndum Hamas þannig að samtökin geti ekki lengur fjármagnað stríð sitt með því að fjárkúga sitt eigiið fólk, selja því matvæli sem á að dreifa endurgjaldslaust.

Svo rekur hún hvernig þessar falsfréttir urðu til og það er fróðlegt að hlusta á hana svo vægt sé til orða tekið.

 

Skeptískir myndu segja að þetta eru orð, og því er til að svara að rökfesta Melaine er með því besta sem ég heyrt langalengi, hún er bara eins og góð sönnun í stærðfræði. En einnig þá staðfesta myndskeið þessar ásakanir hennar á hendur Hamas samtökunum um að skjóta á sitt eigið fólk, eða koma á stað átökum við ísraelska herinn þar sem óbreyttir borgarar eru á milli.

Svo eru það hljóðupptökurnar í Jerúsalem Post, sem og að Hamas er farið að berjast við aðra vopnaða hópa á Gasa sem hafa rofið einokun samtakanna á matvæladreifingu í gegnum svarta markaðinn.

 

Hvað er rétt eða rangt þegar tveir hópar deila, þar er alltaf efinn.

En þegar alþjóðasamtök, og það sjálf Alþjóðasamtökin, Sameinuðu þjóðirnar taka aðeins undir einhliða málflutnings annars aðilans, aðila sem hóf þessi átök, aðila sem vissi fyrirfram nákvæmlega hvaða hörmunar myndu bíða almennings á Gasa eftir voðaverkin 7. október 2023, þá er ekki hægt að tala um hlutleysi, heldur þátttöku.

Og hluti af þeirri þátttöku er að dreifa svona falsfréttum.

Hvað Mogganum gengur svo til, jæja það má guð vita.

 

Á meðan þjást íbúarnir á Gasa, algjörlega að óþörfu.

Og meðvirknin með Hamas, eða beinni þátttöku með samtökunum, dregur aðeins þjáningu íbúanna á langinn.

 

Það breytir samt ekki því að ríkisstjórn Ísraels bar að standa við þá friðarsamninga sem hún gerði við Hamas í byrjun þessa árs, þá var ljóst að hún hafði ekki bolmagn til að frelsa gíslana með hervaldi.

Frekari átök hvað því verið úr ranni voðverka en ekki hernaðaraðgerðir sem hægt er að réttlæta.

 

Það afsakar samt ekki lygina og falsið í svona áróðursfrétt, þegar alltaf er látið eins og það sé bara einn aðili að herja á Gasa, líklegast að berjast við sjálfan sig á milli þess sem hann er að tilefnislausu að sprengja óbreytta borgara í loft upp.

Því það er í raun gjaldþrot vestrænna borgarlega fjölmiðla.

Að þeir séu í raun engu betri en Prada sáluga.

 

Og það fyrir voðamennin í Hamas.

Íslamista sem hafa farið með bál og brandi fyrir botni Miðjarðarhafs, framið ólýsanleg voðaverk.

Fólk sem hefur einbeittan vilja að drepa okkur hin.

 

Það er hið sorglega í þessu öllu saman.

Kveðja að austan.

 

 

 

800 drepnir í leit að hjálpargögnum

Stórfrétt dagsins.

 

Valkyrjurnar beita alræði gegn þingræði.

Og hvað???, er þetta 5. eða 8. frétt Mbl.is í dag??

 

Stærsta frétt lýðveldissögunnar, aðför að sjávarbyggðum landsins úr ranni Stalíns þegar hann sigaði krakkalýðnum úr stórborgum Úkraínu til að ræna sveitirnar af öllum matvælum, rán og rupl sem kostaði að minnsta kosti 5 milljónir sveitafólks lífið.

Um þá morðherferð skrifaði verðandi þjóðskáld þjóðarinnar Halldór Laxness lofgjörð, sem hann kallaði Gerska ævintýrið, þar lýsir hann smáborgarlegum hegðun smábændanna sem voguðu sér að deyja hungurdauða á lestarstöðinni í Kiev, og stórskáldið, verðandi þjóðskáldið þurfti að ómaka sig við að klofa yfir lík þessara ósvífnu smábænda.

 

Þessi smækkun þjóðskáldsins, ómennskan í nafni pólitískra trúarbragða, rifjaðist upp fyrir mér þegar snjallvélmenni Gúgla frænda bauð mér óumbeðið upp á svipuð skrif Illuga Jökulssonar, reyndar ekki stórskálds Góða fólksins heldur ritfærasta penni þess, þar sem hann taldi að andstaðan gegn skaðanum væri úr ranni stórútgerðarinnar og stjórnarandstaðan gengi erinda hennar.

Við erum sem sagt ekki fólk á landsbyggðinni, aðeins viljalaus verkfæri stórútgerðarinnar, sveitarfélög okkar, 26 af 26, eru sömu viljalausu verkfærin.

Við erum svona skynlausar skepnur líkt og líkin sem voguðu sér að trufla upphafningu Laxness á ógnarstjórn Stalíns, eigum hvorki skilið vinnu, heimili, eða samfélag byggða okkar.

 

Líklegast náði Illugi þarna að ná kjarna þess ógeðs og þeirrar mannfyrirlitningu sem býr að baki árás Góða fólksins í Reykjavík á hin hefðbundnu samfélög hinna dreifðu byggða landsins.

Toppaði vissulega ekki þjóðskáldið því hann hafði engin lík til að klofa yfir.

Og mun ekki hafa því þessi aðför að mannlífi okkar og samfélagi út á landi, eyðir aðeins byggðum en ekki fólki.

Þar skilur á milli Illuga og Laxness í mannfyrirlitningu og algjöru ógeði gangvart lífi og limum náungans, sá seinni varð þjóðskáld, sá fyrri vildi verða skáld.

 

Þetta er samt aðeins útidúr, leið til að fá útrás fyrir vanmátt okkar sem eru alltaf leikmunir á sviði hinna stærri ákvarðana, að þegar höfðingjarnir deila, þá er aðeins eitt sem er öruggt, við hinir venjulegu erum fórnarlömb þeirra.

Það slær mig samt, sem er tilefni þessa pistils, að Morgunblaðið, fjármagnað af stórútgerðinni skuli vera ligeglad með árás ríkisstjórnar Kristrúnar og Þorgerðar á lýðræði landsins.

Fimmta eða áttunda fréttin, ómerkilegra getur ekkert fréttamat orðið.

 

Það er eins og allan tímann að þetta hafi átt að vera niðurstaðan.

Að atlagan að sjálfstæðri útgerð hafi tekist, og eftir sé aðeins alræði stórútgerðarinnar yfir byggðum landsins.

 

Fyrirfram hefði ég búist við að þetta væri stórfréttin, enda gerast þær varla stærri í rúmlega 100 ára sögu Morgunblaðsins.

Samt þurfti ég að lesa mig niður Innlendar fréttir til að finna þessa frétt.

Henni var ekki slegið upp, hún var eiginlega ekkert.

 

Ekki stórfrétt.

Varla smáfrétt.

 

Eitthvað sem segir allt um hvað býr að baki, og hverjir í raun stjórna.

Og það eru ekki hinir nytsömu sakleysingjar sem þykjast hafa einhver völd.

 

Eftir stendur sorgin, hin óendanlega sorg, um Ísland sem var, en er ekki lengur.

Aðeins bitbein sem stórauðurinn slæst um, hver á að ráða, hver ræður mest.

 

Morgunblaðið in memoryum, samt fóstrar það svo margt, til dæmis Davíð og bloggið okkar sem kennt er við blaðið.

Virðum það.

 

Það er allavega betra en ekkert.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

Forseti þingsins virkjar kjarnorkuákvæðið

Víst er þetta Orrustan um Ísland.

 

Um lýðræðið, lýðveldið og sjálfstæði þjóðarinnar.

 

Og það er stjórnarandstaðan í heild sem stendur ístaðið í þessu máli, gegn skaðræðisfrumvarpinu sem mun vega þann sjávarútveg sem þjóðin þekkir og var og er forsenda nútímasamfélags okkar.

Gegn bókun 35, afsal fullveldis þjóðarinnar til Brussel, stendur Miðflokkurinn einn vaktina, og gegn alræðinu sem núna er boðað standa landvættirnir með stjórnarandstöðunni.

 

Það er sótt að landi og þjóð.

 

Það er satt að Þorgerður er engin Churchill og það er satt að stjórnarandstaðan er það ekki heldur.

Það er hægt að sækja að þjóð án þess að vera illmennið í Berlín og það er hægt að verja þjóð án þess að vera Churchill.

 

Það nægir að verjast og í guðanna bænum haldið því áfram.

Allt fullorðið fólk stendur með ykkur.

Kveðja að austan.

 

„Þú ert enginn Winston Churchill“

Það er vilji til að skoða hlutina.

 

Segir Sigmundur Davíð og endurrómar þar meintan sáttavilja formanna stjórnarandstöðuflokkanna um að koma til móts við ríkisstjórnina varðandi skaðræðisfrumvarpið sem ætlað er að ganga af smærri útgerðum dauðum og gera þær sjávarbyggðir sem lifa af, algjörlega háða örfáum stórútgerðum.

Sá mæti maður Björn Bjarnason segir í pistli dagsins að "að enginn flokkur á alþingi er andvígur því að veiðigjaldið hækki", aðeins sé deilt um "leiðina að markmiðinu".

Sem sagt hina meinta varnarbarátta stjórnarandstöðunnar til að verja sjávarbyggðirnar er aðeins sýndin ein, engin önnur alvara að baki en að koma höggi á ríkisstjórnina sem hefur sett alheimsmet í klaufa og flumbrugangi og er því berskjölduð gagnvart málþófi, sama hvert málþófið er.

 

Ég spurði fyrir nokkrum dögum í pistli hvort eitthvað leikrit væri í gangi niðri á þingi, það væri alltaf ljóst að sjávarbyggðirnar myndu styðja andóf Fyrirtækja í sjávarútvegi og því ekki pólitískt klókt að fara gegn þeirri andstöðu.

Nær væri að leggja fram ýtrustu kröfur, og eftir miklar leiksýningar, þar sem líklegast hápunkti lágkúrunnar var náð í dag þegar Kristrún sem er á fullu við að reyna selja landið til Brussel, sagðist myndi verja Lýðveldið Ísland, svona eins og hún hefði áhyggjur um að hún væri að selja skemmda vöru ef vafi léki á að hún gæti ekki misþyrmt sjálfstæðum atvinnuvegum landsbyggðarinnar í krafti þingmeirihluta ríkisstjórnar sinnar.

Svo gerðu ráðherrar Flokk fólksins sig að fífli enn einu sinni, Inga er greinilega skárri full en timbruð.

 

Niðurstaða leikritsins átti svo að vera einhver meint málamiðlun, ríkisstjórnin slakaði á ýtrustu kröfum sínum um barbarisma ofurskattsins, stjórnarandstaðan samþykkti þess í stað hægfara dauða sjávarbyggðanna í stað þess skjóta sem felst í skaðræðisfrumvarpi Hönnu Katrínu atvinnuvegaráðherra.

Og sjávarbyggðirnar yrðu svo eins og froskurinn sem brosandi lét hægsjóða sig til dauðs í stað þess að deyja skrækjandi í potti fullum af sjóðandi vatni.

Ömurlegri geta svikin ekki orðið, veiðigjöldin eru jú trúarbrögð hjá frjálshyggjufólkinu sem hefir lagt undir sig Samfylkinguna, það skýrir ofsann sem hver Íslamisti gæti orðið stoltur af.

En þá afsökun hafa formenn stjórnarandstöðuflokkanna ekki.

 

Af hverju er þeir þá að svíkja??

Að bregðast??

Hvað gengur þeim til??

 

Ríkisstjórnin kom sér sjálfviljug í þessa snöru.

Af hverju að skera hana úr henni með því að svíkja hin helgu vé, fólkið sem treysti á vörn stjórnarandstöðunnar gegn þessari meinlegu atlögu Góða fólksins á atvinnu þess og tilveru??

 

Þetta er svo aumt.

Þetta er svo ómerkilegt.

Afhjúpar það fúafen sem íslensk stjórnmál eru orðin.

 

Vissulega þarf svo ekki að vera.

Hugsanlega eru refir, þar sem sjálfur rebbi gamli, Sigurður Ingi, að plata óreynda forystukonur ríkisstjórnarinnar, ýja að málamiðlun sem aldrei er meining að standa við.

Kannski ekki eins mikil ýlda, en ákaflega dapurt engu að síður.

 

Skattar á einstaka atvinnugreinar umfram almenna skatta, eru óhæfa, alltaf aðför að viðkomandi atvinnugrein.

Hvað þá að skattarnir eru ofurskattar hugsaðir til að ganga að því dauðu sem þó lifði af upphaflega kvótasetninguna.

 

Fólk, alvöru fólk segir einfaldlega Nei við svona skaða, leggur ekki nafn sitt við það sem aldrei er hægt að verja eða réttlæta.

Ríkisstjórnin getur vissulega þvingað þetta í gegn, og hvað með það, það er þá bara ríkisstjórnin.

Óhæfan er hennar, smánin er hennar.

 

En verður allra ef menn semja.

Semja um það sem er ekki hægt að semja um.

 

Sumt er ekki flókið.

Kveðja að austan.

„Það er vilji til þess að skoða hlutina“

Þegar selja skal þjóð.

 

Þá eru fáir stjórnmálamenn betur til þess fallnir en Þorgerður Katrín.

Sköruleg sem aldrei fyrr.

 

Fyrst eyðileggjum við eina atvinnuveginn sem er ekki háður erlendu fjármagni, svo látum við lýðskrum taka yfir lýðræðið.

Alræði meirihlutans yfir minnihlutanum.

 

Svo segja menn að reynslan úr Hruninu hafi enga þýðingu!

Þorgerður veit samt betur.

Kveðja að austan.

Útilokar ekki beitingu kjarnorkuákvæðisins

Drottning öfugmælanna.

 

Kristrún Frostadóttir var ágæt þegar hún var í sínum plönum, þegar hún var bara formaður sem átti sitt plan, um næstum allt sem var hægt að finna milli himins og jarðar.

 

Sem forsætisráðherra hefur hún reynst afleit, hún leiðir ekki enda er hún yfirleitt alltaf fjarverandi, að bjarga einhverju á fjarlægum slóðum, eða tala við einhverja langt langt í burtu, aðallega samt í Brussel.

Heima fyrir lætur hún leika á reiðanum, í þau fáu skipti sem næst í hana þá talar hún einhverja óskiljanlegu, sundurlausa frasa líkt og hún væri á hvatningarnámskeiði hjá honum Dalla Carnage.

 

Hennar lágpunktur fram að þessu er þegar hún tilkynnti að almannavaldið væri hætt að styrkja Grindvíkinga sérstaklega, svona daginn áður en náttúruhamförnum þar líkur, hún sagðist vera með plan sem hét sóknaráætlun Suðurnesja, þar væru gagnlega skýrslur skrifaðar.

Samt lét hún eins og hún væri að gera eitthvað stórkostlegt; styðja, styrkja, hjálpa eða hvað sem stjórnvöld gera þegar náttúruhamfarir herja á fólk og samfélög.

 

En það sem er lágt, má alltaf lækka, og núna ætlar hún að verja lýðveldið Ísland.

Með því að haga sér eins og einræðisherra.

Enda fáir aðrir sem vega að heilu samfélögunum með lygum og rangfærslum eins og skaðafrumvarp Atvinnuvegaráðherra um veiðigjöld er.

Það er eins og hún haldi í barnaskap sínum að fyrst hún hafi meirihluta þingmanna að baki sér, þá megi hún gera hvað sem er.

 

Gott og vel, hennar er valið.

Lýðskrumið mun örugglega afla henni fylgis forheimskunnar, í samfélögum sem eru í siðferðislegri upplausn er alltaf auðvelt að fylkja liði til að ræna og rupla aðra.

En að kenna slíkt við lýðræði, að í lýðræði megi meirihluti gera hvað sem er gagnvart minnihluta, er öfugmæli af svæsnustu gerð.

 

Kristrún Frostadóttir ógnar lýðveldinu Ísland.

Svo einfalt er það.

Kveðja að austan.

„Við munum verja lýðveldið Ísland“

Fullur ráðherra endurtekur Dansinn frá Hruna.

 

Ég er einn af þeim sem kaus Flokk fólksins á ákveðnum tímapunkti, fyrir mig skipti það ekki öllu máli að meintur flokkur væri skúffa í eldhúsi Ingu Sæland, heldur að Inga andæfði auðnum sem var langt kominn með að breyta lýðræði í auðræði.

Reyndar ekki síðast því einn af Vörðum lýðræðis okkar og sjálfstæðis bauð fram, og að sjálfsögðu kaus ég Arnar Þór Jónsson.

 

Spekin að baki okkar Hriflungum er ekki flókin, auður og auðmenn eiga ekki að eiga lýðræðið, hvað þá að selja sjálfstæði þjóðarinnar til Brussel, svo þeir fái gengi braskarakróna sinna, brasks sem fá verðmæti voru að baki  önnur en innbyrðis viðskipti þeirra, á krónu á móti krónu.

Andspyrna götunnar náði að hindra þann gjörning, þegar Bjarni Ben og Sjálfstæðisflokkurinn náði að sýna sitt rétta andlit í ICESave 2, þá vissulega voru fyrstu skoðanakannanir 66% með auði og auðmönnum, gegn þjóðinni, svo höfðum við þetta bara.

 

Svo liðu mörg ár og víglínur breyttust, Sjálfstæðisflokkurinn, Framsókn og VinstriGrænir gegndu lykilatriði í að fórna sjálfstæði þjóðarinnar varðandi nýtingu orku hennar, stríð sem var kennt við Orkupakka eitthvað, man ekki alveg hvað þessi skoffín landsölu leppa auðsins heita.

Þá stóð Inga, og flokkurinn, sem hún stofnaði og geymdi í eldhússkúffu sinni, lappirnar, Inga stóð með fólki gegn auði, þjóð sinni gegn þeim sem vildu selja hana.

Og já, þegar ekkert betra var í boði, þá kaus ég hana, flokk hennar og lista hér fyrir austan.

Svo skemmdi það ekki fyrir að frjósemisafl Stuðmanna komst á þing, Jakop Frímann Magnússon.

 

Já, já ég veit það, þetta er játning sveitamanns sem trúði fagurgala fólks sem þóttist vera á móti.

Og ég skal vissulega játa að ég var einn af þeim sem taldi Ragnar Ingólfsson heiðarlegan baráttumann fyrir  fólk, fyrir alþýðu, fyrir okkur öll sem auðurinn hefur markvisst ákveðið að breyta úr fólki í kostnað, með vísan í Hayek og Friedman.

 

Og guð minn góður, allir pistlarnir sem ég að vanmætti skrifaði, vanmætti þar sem alvarleg vanheilsa setti strik í sandinn, um aðförina að Ásthildi Lóu.

Manneskju sem ég bar mikla virðingu fyrir, baráttu hennar í þágu Heimilanna, baráttu hennar gegn Hrunverjum, yfirtöku þeirra yfir stjórnsýlunni í gegnum ógæfufólkið, Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingrím Sigfússon, svo var Ásthildur Lóa engu betri.

 

Sjaldan hef ég eytt eins mikilli orku í að verja það sem seinna brást.

Sem var enn einn leppurinn fyrir auð og auðmenn.

Hún eins og Ragnar höfðu víst aldrei fengið tækifæri til að selja sig, og þegar það gafst, þá var það gripið.

Fólk og þjóð til sölu.

 

Eftir stendur samt smánin, og hún snýr að mér, að full Inga hafi tekið meintan eggjandi dans til að trufla þá þingmenn sem standa vörð um tilveru fólks á landsbyggðinni.

Hvílíkt skoffín er hún blessunin.

Að ganga svona erinda auðs og auðmanna, gegn Fólkinu sem kaus hana og flokk hennar.

Blindfull og vitlaus.

 

Hvað á maður að segja, hvernig hefur allt manns vit og skynsemi brugðist manni, og maður hélt að þetta fólk hefði æru, sem og þrátt fyrir alla sína galla, væri einlægt að berjast fyrir tilveru okkar, þjóðarinnar, Fólksins, sem byggir þetta land.

Veit ekki, sjálfsagt er það ellin, vitsmunaleg hrörnun sem fylgir vanheilsu þess sem sækir að líffærinu sem ber víst ábyrgð á hugsun og dómgreind.

Engin afsökun samt, ég trúði og treysti þessu fólki til að andæfa, og sú trú og traust er eldri en ellin sem sækir að.

Sem og að ellin er kannski afsökun þess sem fattar að hann er ekki alveg eins skarpur og hann var áður.

 

Er þetta afsökun Ingu.

Ég bara spyr.

 

Alla pistla þarf að enda.

Kveðja að austan. 

Ráðherra steig eggjandi dansspor í þingsal