Er Bjarni að veita Steingrími Joð uppreisn æru??

 

Að skuldabréfið hafi verið rétt ákvörðun á sínum tíma, þó viss bjartsýni hafi verið í spám um greiðslugetu Nýja Landsbankans.

Bjartsýni sem er leiðrétt með þessum gjörningi.

Þumalskrúfunum aflétt, ekkert lengur um neitt að semja.

Sem þýðir á mannamáli að núverandi fjármálaráðherra er sáttur við gjörðir fyrirrennara síns.

 

Eina spurning málsins er hvort Bjarni hvetji flokksmenn sína til að biðja Steingrím afsökunar á allri illmælginni sem hann varð fyrir vegna þessa samnings.

Þeir enduðu jú sem samherjar í ICEsave, og það yrði aðeins fallegur lokapunktur á hinni þegjandi sátt þeirra.

 

Veit ekki hvort Bjarni hafi þann kjark sem þarf, en flokksmenn hafa það sem þarf.

Þeir styðja sinn foringja.

Kveðja að austan.

Seðlabankinn veitir LBI undanþágu

Ef Sigmundur meinar þetta!

 

Þá skil ég vel að pólitísk forysta hans hafi helmingað Framsóknarflokkinn.

Vissulega er hugsanlegt að Ólöf hafi þann styrk og kraft sem þarf til að rífa innanríkisráðuneytið uppúr skotgröfunum þar sem það var eina skotmarkið, en hún hefur ekkert bakland.

Of margir í þingflokki Sjálfstæðisflokksins hafa beinan hag af óförum hennar.

 

Hvernig eiga þeir annars að geta útskýrt fyrir sínu fólki heima í héraði að þeir hafi styrkinn sem þarf til að leiða  lista flokksins í næstu kosningum?

Þegar þeir eru aðhlátursefni.

Með stimpil flokksformannsins á bakinu að þeir séu ónothæfir.  Eða komnir fram yfir síðasta söludag.

 

Nei, Sigmundur gat sagt margt, en ekki þetta.

Þjóðin er nefnilega orðin leið á bulli.

Kveðja að austan. 

„Mikill styrkur fyrir ríkisstjórnina“

Ólöf er auðvitað öfl­ug mann­eskja

 

Sagði Steingrímur Joð Sigfússon um þessa furðutilnefningu Bjarna.

Og sagði eiginlega allt um það álit sem Bjarni hefur á samþingmönnum sínum.

 

Og það versta er að ég er sammála Bjarna.

Kveðja að austan.

Bjarni ánægður með niðurstöðuna

Er afnám gjaldeyrishafta yfirvofandi??

 

Á kostnað skattgreiðanda.

 

Svona leikrit eru alltaf sett á svið fáránleikhússins við Austurvöll þegar mikið stendur til, og hagur þjóðar er undir.

Kosturinn er þó að það er ekki verið að ræða iðnaðarsalt, eða þaðan af verri tittlingaskít.

 

Til umræðu eru allar virkjanirnar sem voru forsenda 330 milljarða króna fjárfestingaráætlunar ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttir, sem Steingrímur kynnti svo hróðugur að myndu borga fyrri Svavarssamninginn.

Fólkið, sem steinhélt kjafti þá, nema það þótti Svavar Gestsson vera samningasnillingur og vildi ólmt borga þjóðarsvik hans, og þá án umræðu, er reitt í dag, telur svig svikið, og ég veit ekki hvað og hvað.

Gleymd er forsenda þjóðarsvikanna, hinum 22 virkjanir, sem áttu að útvega orku fyrir nokkur risaálver, svo hægt væri að standa í skilum við breta og Hollendinga.

Gleymdur er þeirra eigin stuðningur við það sem fordæmt er í dag.

 

Stjórn, stjórnarandstaða, alltaf sama handritið, alltaf sama leikritið.

Aðeins mismunandi hlutverk leikanda.

Væri svo sem þolandi ef kostunaraðilinn væri ekki vogunarsjóðir og annað fjármagn sem vill sinn aur.

 

Þjóðin mun örugglega láta blekkjast, taka sjálfviljug við enn einni tilbúnu deilunni.

Því svona leikrit er ekki sett upp ef leikið er fyrir tómu húsi.

 

Ljóst er að tíðinda er að vænta.

Ef ekki gjaldeyrishöftin, þá er moðreykurinn hugsaður til að auðvelda bönkunum gagnsókn sína í kjölfar falleinkunnar EFTA dómsin á lögunum um verðtryggingu.

Hugsanlega Árna Páls lög hin nýrri.

 

Skýrist.

Fer eftir því hve margir eru hrifnir af síendurtekinni leiksýningu fáránleikhússins við Austurvöll.

Hve margir láta spilast enn einu sinni til að gjamma þegar flokksforingjarnir blása í hundaflautu sína.

 

En ég er sammála formanni atvinnuveganefndar.

Umræðan er á villigötum.

Kveðja að austan.

 

 

Umræðan á villigötum

Fordæming á "öðruvísi" fólki.

 

Fer eins og eldur um skraufþurra móa bókstafstrúarmanna.

Stigmagnast, er að verða óviðráðanlegur.

 

Fordæmingin byggist á bókstaf fornra trúarrita og ríður núna röftum á 21. öldinni líkt og Glámur gerði forðum daga.

Nema að Glámur var uppi á miðöldum, og bókstafurinn skráður fyrir árþúsundum, og setti grimmum hirðingjaþjóðum lífsreglurnar.

Og þeir sem magna upp hatursboðskapinn eru menn af holdi og blóði.

 

Fordæmingin á sér mismunandi birtingarmyndir eftir því hvað miðaldavæðing viðkomandi samfélaga hefur náð mikilli rótfestu.

Þar sem nútíminn var aðeins þunn skel er öðruvísi fólk grýtt til dauðs.

Þar sem siðmenningin átti sér dýpri rætur, þá láta menn sér nægja að svipta fólki borgarlegum réttindum, eins og til dæmis réttinn til að gifta sig. Eða það megi skjóta það á færi. 

Ennþá þar að segja því það er þannig með eld í þurrum móum, að hann breiðist hratt út.

 

Auswitch var endastöð, ekki upphaf.

Fyrsta birtingarmynd hatursins var nefnilega að banna hjónabönd,  svo komu geldingar, loks aftökur, og svo framvegis.

Söguglöggir menn geta spurt sig hvar á tímalínu haturseldsins menn séu staddir í Bandaríkjunum?  Hve lengi siðmenningin nær að hamla á móti?

Það er alltaf erfiðast að fá fólk til að venjast því að nágranni þess sé böggaður fyrir að vera öðruvísi, síðan verður allt auðveldara, ofsóknirnar stigmagnast þar til eftir á er spurt;

Hvernig gat þetta gerst??

 

Eins og fólk viti ekki svarið við þeirri spurningu.

Það gerði ekkert í upphafi til að slökkva bálið.

 

Í kvöld brennur í Bandaríkjunum eftir að það var opinberlega viðurkennt að lögreglumenn mega skjóta fólk til bana án nokkurra skýringa en af því bara, það er ef fólkið uppfyllir það skilyrði að vera öðruvísi.

Hervædd löggæsla er notuð til að slökkva bálið, ekki réttlætið, ekki mannúðin, ekki miskunnin. 

Öðruvísi fólkið er brotið á bak aftur með illu.

 

En það er aðeins upphafið.

Ekki endastöðin.

Kveðja að austan.

 

Grýttir til dauða fyrir meinta samkynhneigð

Hafði Gestapo þessa réttarheimild??

 

Að mega myrða óvopnaða borgara án nokkurs tilefnis.

Veit ekki en veit að það voru dómsstólar í Þýskalandi nasismans.

Sem jafnvel voru virkir á stríðstímum.

 

Skortir söguþekkingu en hugsanlega þekkir sagan hliðstæðu við bandarískt réttarfar í dag.

En dæmin eru ekki mörg.

Svo mikið veit ég.

Kveðja að austan.

Geti drepið af hvaða ástæðu sem er

Réttur að utan.

 

 

Vekur uppi áleitnar spurningar um sjálfstæði þjóðarinnar.

Hvers virði er sjálfstæði þegar framkvæmdarvaldið og löggjafinn er löggilt eign fjármálakerfisins, og færð þar til bókar??

 

Af hverju gat framkvæmdavaldið ekki tekist á við vítisvélar gengis og verðtryggingar þegar ljóst var eftir Hrun að meira en helmingur heimila landsins, og hátt í 70% fyrirtækja voru tæknilega gjaldþrota.

Af hverju þurfti atbeina dómsstóla til að afnema hina ólöglegu gengistryggingu og af hverju í kjölfarið voru gengisþjófarnir ekki látnir sæta ábyrgð??

Af hverju þurfti dóm EFTA dómsins til að íslensk stjórnvöld hættu tilraunum sínum til að afhenda bretum og Hollendingum skattpeninga þjóðarinnar??

Af hverju þarf dóm frá EFTA dómnum um vafasama viðskiptahætti bankanna við veitingu verðtryggðra lána, til að þau lán verði tekin til gagngerðrar endurskoðunar??

 

Af hverju geta íslenskir stjórnmálamenn aldrei gætt hagsmuna almennings þegar hagsmunir peningavaldsins skarast á við hagsmuni hans??

Af hverju hefur ekki einn einasti stjórnmálamaður í gamla fjórflokknum tekið upp málstað Hagsmunasamtaka Heimilanna, og barist fyrir að Réttur gildi í landinu.

Af hverju hefur ekki einn einasti íslenskur stjórnmálamaður krafist umræðu utan dagsskráar á Alþingi eftir að Samtök Atvinnulífsins upplýstu þjóðina í auglýsingum sínum að vextir á Íslandi væru 40 sinnum hærri en í Evrópu, og að árlegar vaxtagreiðslur vegna þess séu um 200 milljarðar.  Svona í ljósi þess að engin hagfræðileg rök liggja þar að baki vegna þess að krónan er varin með höftum.

 

Allar þessar spurningar vekja upp þá áleitnu hugsun að Íslandi sé í raun ekki sjálfstætt ríki, heldur deild í einhverju fyrirtæki, sem kallast fjármála-eitthvað.

Og hið algera getuleysi stjórnmálastéttar okkar sé keypt, og engra breytinga sé að vænta úr þeirri áttinni.

Það er allavega ljóst að þjóð sem treystir á utanaðkomandi réttlæti, er þjóð sem er að upplifa sína síðustu tíma. 

Er jafnvel aðeins sjálfstæð að nafninu til.

 

Allavega, þetta gengur ekki mikið lengur.

Breytingar er þörf.

Kveðja að austan.

Áhrifin af álitinu óljós

Kjarkmaður gegn rétttrúnaði.

 

Þorir að segja það sem annar hver maður hugsar.

Í landi þar sem konur hafa kosningarétt.

 

Sem ætti að þýða pólitískt sjálfsmorð.

Nema svo vilji til að fjölda kvenna deili þessari skoðun á mannlegu eðli.

 

Sem aftur vekur spurningu um slæðurnar, eða þaðan af íburðarmeiri flíkur til tjá auðmýkt og undirgefni.

Eru þær frjálst val kvenna en ekki tákn um karllæga kúgun??

Er hinn múslímski heimur sáttur við hina fornu arfleið sem á rætur árþúsundir aftur í tímann, frá því fyrir daga Aríana??  Þegar bert hold gat kostað heilu ættbálkana lífið.

 

Veit ekki en veit að það er ekki til siðs hjá valdgírugum mönnum að fremja pólitískt Hari Kari fyrir fullu húsi.

En ég veit hinsvegar einn galla á þeirri rökleiðslu að til séu störf sem konur geti ekki unnið, svona innan gæsalappa, séu það karlæg, að þar með sé allt jafnrétti í tómu tjóni.  Sem er náttúrulega sá að  til séu störf sem karlar geti ekki unnið, án þess að fara frekar útí þá sálma.

Og að ólíkt eðli þýðir ekki sjálfkrafa að annað kynið sé æðra hinu.  

 

Og kjark ber að virða, þó skoðanir viðkomandi séu kannski ekki skoðanir þeirra sem á hlýða.

Mörkin eru hins vegar þegar menn byrja að bögga aðra fyrir vera ekki eins og þeir sjálfir.

Eitthvað sem er sameiginleg með múslímskum ráðamönnum um víða veröld og hægriöfgamönnum hjá nágrönnum okkar í vestri.

 

Það er böggið sem á ekki að líðast, fólk má fara sjálft eftir sínum lífsgildum.

Samanber að karlmaður sem er á móti fóstureyðingum, á skilyrðislaust að sleppa því að fara í eina slíka, enda væri það ekki mjög hollt fyrir viðkomandi.  Og sá sem er á móti hjónaböndum fólks af einhverjum ástæðum, til dæmis hjónaböndum Aría og gyðinga, eða hjónaböndum fólks af sama kyni, ætti líka sleppa því að giftast þeim sem hann telur að hann eigi ekki að giftast.

Þó að hommahatarar hefðu gott að giftast einum slíkum til að læra um mýkri hliðar lífsins.

En í nútímanum á enginn að komast upp með málflutning þar sem hann vil troða sínum siðferðisviðmiðum upp á aðra.

 

Alveg eins á enginn að komast upp með að þagga niður í skoðunum, þó þær gangi gegn hans eigin, hvað þá að hinn pólitíski rétttrúnaður geti útbúið bannlista um forboðin málefni.

Sagan geymir nóg af slíkum dæmum, og það er engin ástæða til þess að nútíminn geri það líka.

 

"Jafnrétti stríðir gegn mannlegu eðli".

Fullkomlega réttmæt skoðun.

Alveg eins og ég vil fá að hafa þá skoðun mína í friði að tunglið sé úr osti.

Vegna þess að himininn er blár.

 

Þegar við hættum að þola umræðuna.

Þá er stutt í hnífana.

Kveðja að austan.

 

Jafnrétti stríðir gegn mannlegu eðli

Aðeins helsjúk þjóð skýtur börnin sín.

 

Spurningin er hvenær ætlar fólk að opna augun fyrir þeirri grundvallarbreytingu sem hefur orðið á bandarísku samfélagi frá því að gagnsókn auðsins undir merkjum frjálshyggjunnar hófst þar seint á sjöunda áratug síðustu aldar.

Með morðunum á Kennedy og King.

Umbreytingu frá sið til villi.

 

Vissulega munu margir staurblindir stuðningsmenn frjálshyggjunnar benda á að barnið hafið verið svart, og því tölfræðilega mjög líklegt til að enda sem glæpamaður, jafnvel stórglæpamaður.

Banaskotið hafi því verið svona fyrirbyggjandi sparnaður, og því anda hinnar svörtu bókar.

Aðrir, ekki jafn forhertir, munu benda á að "hinir", sem í dag eru fáir aðrir en skeggjaðir geðvillingar í Mið Austurlöndum, séu miklu verri.

En flestir munu yppta öxlum og segja, svona er þetta bara, og þylja síðan upp einhver afrek sem eiga að vega upp viðbjóðinn.

 

En allir stuðningsmenn óhæfunnar átta sig ekki á einum grundvallarhlut.

Að afmennskun trúarbragða þeirra, það er að breyta samfélagi fólks í eina stóra kostnaðarbreytu, þar á meðal manneskjuna sjálfa, leyðir alltaf til samfélags haturs og heiftar, upplausnar og ringulreiðar, frá siðmenningu til villimennsku.

Því lögmál frumskógarins gilda aðeins í frumskógum.

Og nái þau lögmál undirtökunum í samfélaginu, þá breytist samfélagið að sjálfsögðu í einn slíkan.

Óhjákvæmilegt, án undantekninga.

 

Þar að síður átta hinir meðvirku í haldsmenn, sem eru forsenda valda frjálshyggjunnar, sig ekki á öðrum grundvallarhlut.

Að illskan á sér engin takmörk.

Og hún á sér alltaf sitt upphaf.

 

Og það er aðeins í upphafi hennar, þegar hún er veikust fyrir, sem hægt er að stöðva hana án mikilla mannfórna.

Það styttist í þann vendipunkt í Bandaríkjunum, og hér á Íslandi er hafin sú vegferð sem mun skila sömu niðurstöðu.

Frumskógi.

 

Þegar saga fjórða áratugar síðustu aldar er skoðuð, þá er ljóst að mörg aðvörunarljós blikkuðu, og að lokum voru þau öll orðin rauð.

Án teljandi viðbragða frá hinum siðmenntaða heimi.

Fjöldinn þagði á meðan ofstopamenn hlóðu vígin.

 

Morðið á þessum unga dreng er eitt slíkt blikkandi aðvörunarljós.

Ekki verknaðurinn sem slíkur, heldur viðbrögðin við honum.

Þau afhjúpa djúpstæðan samdaun við afskræmingu mannlegra gilda.

 

Og þessum blikkandi ljósum mun fjölga.

Kveðja að austan.

 

 

Skutu drenginn í magann

Sigmundur er ekki bilaður.

 

Hann laug aðeins þegar hann sagðist ekki vera Jóhanna Sigurðardóttir.

Það er að hann myndi halda aðra ræðu en Jóhanna gerði síðastliðin 4 ár.

 

Endurreisn auðmanna, skíturinn sem venjulegt fólk uppskar, það er stefna Sigmundar, líkt og það var stefna Jóhönnu árin þar á undan.

Og bæði geta vísað í hið ófyrirséða happ ferðaþjónustunnar sem bjargar öllum hagtölum.

Sem og ávinning þeirra sem sjálftóku kauphækkanir umfram kjarasamninga.

 

Og við sem mótmælum eru brengluð.

Við sjáum ekki hvað auðurinn hefur það gott.

 

Sigmundur laug.

Og náði völdum með þeirri lygi.

 

Hann skilur ekki nauðsyn þess að feta slóðir réttlátra ákvarðana.

Hann reynir ekki í hið minnsta að ná sátt við þjóð sína.

Hann vísar aðeins í hina keyptu umræðu þjóna vogunarsjóðanna.

 

Líkt og þeir séu þjóðin.

Eins og á þeim hafi verið brotið.

 

Sigmundur gat.

En gerði ekki.

Kveðja að austan.

Brengluð sýn náð athyglinni