"Tjáir sig ekki frekar".

 

Hver væri staða blaðamennsku á Íslandi ef meint brotafólk kæmist upp með frasann; "Tjái mig ekki frekar"??

Eigum við að rifja upp þau orð Hjálmars sem kostaði hann starfið??

"Ég tel for­mann­inn ekki starfi sínu vax­inn og ég tel held­ur ekki að fólk sem hef­ur ekki hrein­an skjöld í fjár­mál­um og gef­ur ekki skýr­ing­ar í þeim efn­um eigi að vera í for­svari fyr­ir fé­lag eins og Blaðamanna­fé­lag Íslands sem stend­ur fyr­ir gildi op­inn­ar og lýðræðis­legr­ar umræðu.".

 

Váá, það er ekki von þó maðurinn hafi verið rekinn.

Það er ef Blaðamannafélag Íslands væri einkahlutafélag, þú rífur jú ekki kjaft við eigandann.

Spyrjið bara alla sem voru hjá Chelsea á meðan rússneska mafían réði þar ríkjum.

 

Nema þetta er bara svo grátbroslegt að þetta er eiginlega ekki hlægilegt lengur.

Skjaldborgin um meinta skattsvikara og eiturbyrlara er orðin brothættari en Skjaldborg Jóhönnu Sigurðardóttur um heimili landsins.

Og þá er mikið sagt.

 

Morgunblaðið, eins sorglegt og það blað er orðið í kópy/paste blaðamennsku sinni, má þó eiga að það spyr, og segir fréttir.

Hvort það sætti sig við frasa hinna seku; Tjái mig ekki frekar, á eftir að koma í ljós.

Síðan eru til ærlegir blaðamenn á Rúv, hvort þeir hristi af sér slen óttans, á líka eftir að koma í ljós.

 

En alveg eins og Alþingi er búið að vera ef það sættir sig við krimma í ráðherrastól, þá er Blaðamannafélag Íslands, og trúverðugleiki blaðamanna fyrir bí ef glæpablaðamenn komast upp með þennan gjörning sinn.

Þögnin í kringum eiturbyrlun Páls Steingrímssonar er fleinn í holdi blaðamannastéttarinnar, en þetta er banvænt holsár.

 

Svo hélt maður að það væri ekki hægt að toppa óskiljanlegu skipan Bjarna Ben á Svanhvíti Hólm sem sendiherra, eða forherðingu Svanhvítar eftir álit umboðsmanns Alþingis.

En hirðin í kringum Sigríði Dögg tókst það.

 

Hvað næst?

Hvað næst í Íslandi í dag?

 

Í landi sem telur það gott og gilt að menn sem telja nauðganir og limlestingar kvenna vera gilt vopn í stríð, sé hampað af fjölmiðlum þjóðarinnar.

Lægra reyndar ekki hægt að leggjast frá sjónarhól mennskunnar.

 

Hvað næst?

Hverju kokgleypum við næst??

 

Eru á því engin mörk.

Spyr sá sem ekki veit.

Kveðja að austan.

Í launalaust leyfi frá RÚV – Tjáir sig ekki frekar

Hve illa er komið fyrir blaðamannastéttinni??

 

Fyrir utan að flesta fjölmiðla er annaðhvort að finna á Þjóðskjalasafninu eða Þjóðminjasafninu, og þeir sem ennþá skrimta eru á leiðinni þangað, þá virðast flestir af þeim sem eftir eru ekki skilja til hvers lög og reglur eru.

Eru haldnir einhvers konar Svanhvítarheilkenni.

 

Allt frá því fyrir Hrun virðist ríkisfjölmiðill okkar vera í bullandi pólitík, fyrst og fremst Evrópupólitík, það er fréttastefna hans er mjög lituð  af hagsmunum þeirra sem vilja gangast Brussel valdinu á hönd. 

Sem og hann virðist vilja gera sig gildandi í landsmálum, og þá í þágu Evrópusambandsflokka.

Upphlaup, upphrópanir, allt til að skapa glundroða í þjóðmálaumræðunni, hafa verið hans ær og kýr.

 

Og þegar það hefur ekki dugað til, þá hefur Rúv hannað fréttir til að ná höggstað á meinta andstæðinga Brussel veldisins.

Sagan um hina meintu skæruliðadeild Samherja er dæmi um slíka hönnun, en meinið er að við þá hönnun var framinn alvarlegur glæpur, manni byrlað ólyfjan og aðeins tilviljun ein að hann lá ekki örendur á eftir.

Það er glæpur að byrla manni ólyfjan, það er glæpur að stela síma hans, það er glæpur að vinna síðan frétt uppúr hinum stolnu gögnum.

En það er þetta með lög og réttinn, til hvers eiga blaðamenn að láta slíkar reglur dauðlegra trufla sig í æðri störfum sínum??

 

Einhverjar slíkra spurninga hljóta íslenskir blaðamenn að hafa spurt sig, því niðurstaða þeirra er skýr, gerendurnir eru meira og minna í kringum stjórn Blaðamannafélag Íslands, eða þeim er reglulega hampað með viðurkenningu ýmiskonar.

Skýrarar getur svarið við einni spurningu ekki verið, við erum fjórða valdið, við eru hafnir upp fyrir lög og reglur,

 

Þess vegna var það svo bjánalegt hjá Hjálmari Jónssyni að halda að 20 ára trúmennska og vinna fyrir BÍ myndi skapa honum þau grið að hann gæti spurt eins og einfeldningarnir.

Þurfa blaðamenn ekki að hafa hreinan skjöld, hvort sem þeir eru kosnir til trúnaðarstarfa eður ei.

Er trúverðugleiki blaðamannastéttarinnar ekki undir??

Mega þeir vera á kafi í sukkinu og svínaríinu sem þeir eru svo endalaust að gagnrýna aðra fyrir??

 

Þvílíkur barnaskapur, enda maðurinn rekinn á staðnum.

Ríki í ríkinu líður ekki slíkar spurningar.

 

En hvað með okkur hin??

Bara spyr.

Kveðja að austan.

Sagt upp eftir ágreining við formanninn