Við þjónum aðeins barnamorðingjum.

 

Níðingum sem bundu börn saman og kveiktu svo í þeim.

Í þeim eina tilgangi að vekja upp þau heiftarviðbrögð sem við upplifum á Gasa í dag.

Því viðbjóðurinn vissi að hann yrði nógu viðbjóðslegur, þá myndu varnarviðbrögð Ísraela drepa börn, skaða börn, að ekki sé minnst á annað mannfall á Gasaströndinni, og rétttrúnaður Góða fólksins gekk í gildruna.

 

Í forheimsku sinni og fávitahætti, í algjörri firringu gagnvart raunveruleikanum, þeim raunveruleika að sá sem drepur börn og skýtur eldflaugum á annað land, að honum er svarað þar til yfir líkur, þá fattar þetta meinta "Góða fólk" ekki hin einföldustu sannindi til að stöðva hildarleikinn á Gasa.

Hildarleikinn sem hefur kostað þúsundir saklausra lífið.

Þar sem börn og unglingar eru í góðum meirihluta.

 

Þeim sannleika að krefjast þess að níðingarnir séu framseldir, að þeir njóti ekki lengur skjóls óbreyttra borgara.

Vissulega krafa sem gekk ekki upp í Seinni heimsstyrjöld, og því fórust margfalt fleiri óbreyttir borgara í loftárásum Bandamanna á Þýskaland, en féllu í loftárásum Þjóðverja á Bretland.  Eldárásin á Hamborg kostaði til dæmis fleiri óbreytta borgara lífið en féllu í öllum loftárásum Þjóðverja á breskar borgir, eldárásin á Dresden felldi fleiri en dóu í Hirosima.

En hefðu nasistarnir gefist upp þá hefði allt þetta fólk ekki dáið, hefði hinn óbreytti borgari, hinn óbreytti hermaður gert upp við nasismann og framselt ómennin, þá hefði hundruða þúsunda óbreyttra borgara sloppið við þau örlög að vera brennd lifandi, en svo var ekki.

Níðingarnir héldu völdum og hinn venjulegi, maðurinn, konan, börnin sem þau sóru að verja, borguðu gjaldið.

 

Þetta sama gjald er borgað á Gasa í dag.

Og forheimskan og fávitahátturinn bendir putta sínum á réttmæt viðbrögð Ísraela, allir, líka gyðingar á löglegu sjálfstæðu landi, hafa rétt á að verja sig. 

Líka þegar níðingarnir fela sig innan um óbreytta borgara sinnar eigin þjóðar.

Því það er níðinganna ákvörðun, ekki þeirra sem verja sig vegna árása sem eru óréttanlegar.

 

Fávitahátturinn upphefur níðingsverkin, það er eins og það sé dulin duld í innsta kjarna Góða fólksins að einhver komi og afhöfði börnin þeirra eða kveiki í þeim lifandi, og það séu þá börn nágrannans, og að nágrannarnir séu skotnir á færi.

Það sé einskonar nútímaútfærsla á Scream eða öðrum þriðjaflokks hryllingsmyndum sem mótuðu hugsanaferli Góða fólksins í æsku.

Að horror eða hryllingur sé ekki raunverulegur nema í bíómynd, og þegar þær eru ekki í boði, þá séu myndbönd níðinganna í Hamas svona sárauppbót yfir horfnum tímum, og því skilur Góða fólkið ekkert í heift Ísraela gagnvart níðinu, og vilja þeirra til að uppræta þá í eitt skipti fyrir allt.

 

Sú uppræting kostar óteljandi mannslíf.

Og þar að baki geta aðeins verið tvær skýringar, sú fyrri að íbúar Gasa séu einbeittir í barnamorðum og níðingsskap gagnvart óvinum sínum, og því sé fórnarkostnaðurinn, mannfall barna þeirra réttlætanlegur fórnarkostnaður.

Eða sá seinni, að hinn Venjulegi hafi ekkert með þessi níðingsverk að gera, að hann sé fastur í gildru öfgamanna sitthvorum megin við girðinguna sem markar af Gasa-gettóið.

 

Hvort sem er gæti fólk spurt sig, sérstaklega Góða fólkið, hvort það sé að þjóna hagsmunum öfgamannanna beggja megin girðingarinnar, öfgamannanna sem hiklaust fórna lífi samborgara sinna, sérstaklega barna, til að fá fram rétt hughrif í síflæði upplýsinga á alnetinu.

 

Hvað er betra en grátandi barn, sérstaklega skjálfandi barna í sprengjulosti, til að vekja samúð og viðbrögð??

Í raun miklu betra en samanbundin börn, brennd lifandi.

Þau eru svona eftir á, brennd, koluð, ekki til frásagnar um óttann sem heltók þau áður en trúníðingarnir kveiktu í þeim.

 

Því að bak býr sá kaldrifjaði að fólk sé heimskt, að fólk séu fávitar, að fólk hugsi ekki eða finni til með náunganum.

Að þetta snúist allt um að stuða það á samfélagsmiðlum, þess vegna hvetur þú áfram "þitt fólk" með myndböndum af voðaverkum af börnum hinna "réttdræpra", og skiptir svo hratt yfir í samúðargírinn þegar Góða fólkið vill fá sitt Scream eða annað Horror.

Og þá er treyst á heimskuna, á fávitaháttinn, að ekki séu grundvallarspurningar spurðar.

 

Spurningar sem spyrja, hver hóf þetta átakaferli með voðaverkum sínum??

Og af hverju er þess ekki krafist að níðingarnir séu framseldir eins og til dæmis skepnurnar sem réttað var yfir í Nurnberg 1945.

 

Þeir sem krefjast vopnahlés án þess að krefjast framsal níðinganna, eru í raun að samþykkja níðingsverk þeirra.

Og þar með að afneita þróun síðmenningarinnar síðustu 200 áranna eða svo, þar sem mannkynið ákvað að samþykkja ekki hvað sem er, þó viðkomandi teldi sig berjast fyrir góðum og gildum málstað.

Þess vegna var réttað yfir drápurunum í Rúanda, þess vegna var réttað yfir fjöldamorðingjunum á Balkanskaga.

 

Og þess vegna á að rétta yfir Hamas, bæði forystumönnum samtakanna, sem og þeim liðsmönnum sem breyttust í dýr, hrópandi Alla er mikill, og frömdu voðaverk sem aðeins viðrini geta réttlætt.

Íbúar Gasa þurfa alþjóðlega aðstoð til að koma lögum og reglu yfir níðingunum.

Aðeins þannig er hægt að stoppa drápin og mannúðarkrísuna á Gasa.

Allt annað er hræsni og skinhelgi.

 

Skinhelgi sem birtist meðal annars í þessari frétt, Góða fólkið, sekari en sjálf syndin, réttlætir samþykki sitt á Níðingnum með því að upphefja sig á kostnað hins venjulega sem hefur ekkert með málið að gera.

Ekki frekar en barnið sem leigusali í Bandaríkjunum stakk til bana, og særði móðir þess lífshættulegu sári, þeirra sök að leigja af honum íbúð, og þau voru ættuð frá Palestínu.

Fyrir utan hinn aumkunarverða viðbjóð í hvoru tveggja, eða að heimskan og fávitahátturinn skýrir aðförina að hinum Venjulega, þá búum við Íslendingar við þrátt fyrir allt stjórnarfar sem gerir ekki upp á milli fólks.

Við sýnum gestum okkar kurteisi og dæmum ekki.

 

Vissulega hefur alþjóðavæðingin gert ferðaþjónustu okkar alþjóðlega og leitun er að fólki innan hennar sem hefur íslensku og íslenskan arf í genum sínum, þar eins og aðrir höfum við orðið fórnarlömb sígræðgi glóbalsins eða alþjóðavæðingarinnar, en samt!!

Samt!!!

 

Síðast þegar ég vissi þá stjórna Íslendingar ennþá löggjafarvaldinu og framkvæmdarvaldinu.

Og ef þetta fólk er ekki því mun aumara, þeim mun meiri ræflar gagnvart rétthugsun Góða fólksins, þá grípur það inní.

Vegna þeirrar einföldu reglu að á meðan íslensk stjórnvöld leyfa ferðamenn frá einstökum ríkjum, þá njóta viðkomandi ferðamenn þjónustu og gestrisni landsmanna, skiptir engu þó aðeins örfáir í ferðaþjónustunni kunni íslensku eða þekki til íslenskra gilda eða siða.

 

Og það á ekki að líða þessa "Nokkra aðila í ferðaþjónustu sem hafa gefið út þann boðskap að þeir muni ekki þjónusta ferðamenn frá Ísrael vegna stríðs Ísraela" við Hamas samtökin.

Það er svívirða að þessir aðilar hafi rekstrarleyfi eftir helgi.

Vanvirða við gildi þjóðarinnar, að virða gesti okkar, óháð hverrar þjóðar, trúar eða menningar þeir eru.

Það er stutt frá þessari vanvirðingu til mannsins sem stakk móður og dóttur, móðirin helsærð, dótturinn lifði ekki af árásina, bara vegna þess að hún var hluti af einhverju sem morðinginn hataðist við.

Því hann trúði hatrinu og heiftinni sem dró fólk í dilka.

 

Barnamorðingjar og níðingar njóta mikils stuðnings á Íslandi í dag.

Stuðningsmenn þeirra mótmæla daglega, í fjölmiðlum reyna þeir kynroðalaust að réttlæta voðaverkin.

Eins og þeir hafi ekki lesið Halldór og brýningu ömmunnar í Sjálfstæðu fólki, eins og þeir hafi ekki lesið Þorberg og vitneskju hans um að það bíði okkur dómur í næsta lífi.

Ekki bara hvað við höfum gert, heldur líka hvort við höfum stutt hið góða og fordæmt hið vonda.

Og það eru hinar framliðnar ömmur okkar sem dæma gæfu sem og ekki svo gæfuspor okkar.

 

Ég er ekki amma, hvað þá framliðin amma.

En ég vildi ekki vera í sporum þeirra sem réttlæta voðaverk með vísan í fyrri kúgun, afneita þar með mennsku sinni, að ekki sé minnst á gæskuna sem ömmurnar og afarnir reyndu að kenna þeim með framferði sínu og óendanlegum kærleik.

En það ræður hver sínu helvíti, hvort sem þeir fremja voðaverk, eða styðja þau.

 

En íslensk þjóð, við erum jú ennþá í meirihluta í landinu okkar, á ekki að líða þá útlendingavæðingu að gestrisni okkar sé vanvirt, að að fólk sé úthrópað vegna þjóðernis síns.

Hver sem á í hlut, Ísraelar í dag, kannski Rússar í gær, og guð má vita hver lendir í réttlætiskvörn Góða fólksins á morgun.

Við erum ekki svona, og þó orðræða fávitanna hafi náð undirtökum á samfélagsmiðlum, þá á skynsamt fólk að vita að dilkar voru alltaf upphaf voðaverk, og aldrei hefur staðið á réttlætingunni.

 

Það eru mörk á öllu.

Og þó við höfum ekki þann kjark og dug að krefjast þess að voðamennirnir í Hamas verði framseldir, og í framhaldinu að friði verði komið á á Gasa, og það frið sem heldur.

Þá eigum við ekki að láta fávitana sverta orðstír okkar og æru.

Við getum ekki veitt öllum skjól en við eigum að geta tekið vel á móti fólk, alveg óháð deilum þess, óðháð trú þess eða hvorum megin Gettó girðingarinnar það býr.

Þetta er venjulegt fólk eins og við, og í þessari deilu er það fórnarlömb valdasjúkra miðaldamanna, beggja vegna Gettógirðingarinnar.

 

Því það er alltaf hinn venjulegi sem þjáist.

Og hvað sem við erum, og við samsinnum okkur við auðróna og auðræningja og lífstíl þeirra, þá erum við samt í hjarta okkar, í arfi genginna kynslóða, þá erum við samt í kjarna aðeins Venjulegt fólk.

 

Þarna úti er stríð gegn okkur.

Okkar val er að taka ekki þátt í því.

 

Og sýna samúð og samhygð.

Hver sem á í hlut, hvar sem örlögin létu hann fæðast.

 

Því hann er eins og við.

Aðeins venjulegur.

Og vill lifa í frið og sátt til að koma börnum sínum á legg.

 

Hógvær bæn, sameiginleg okkar.

Að fóstra og vernda lífið sem við ólum.

 

Um það á ekki að þurfa að rífast.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

 

 

Vilja ekki veita Ísraelum þjónustu

Athugasemdir

[Jón Magnússon, 11.11.2023 kl. 18:59]

Takk fyrir góðan pistil.

[Ómar Geirsson, 11.11.2023 kl. 19:32]

Takk fyrir það Jón.

Hann átti eiginlega ekki að vera það, það er svona víðfemur, ég var eiginlega að horfa á fótbolta, svo gerðist það að puttarnir tóku völdin, og margt var sagt sem kannski hafði verið hugsað, en átti aldrei að fara í pistil um eitthvað sem fáir hugsi og skilji.

Þess vegna er það stórt endurgjald að fá svona fljótt athugasemd frá manni sem ég virði fyrir gáfur og næmleika á atburði líðandi stundar.

Sem miðjumaður upplifi ég oft samhljóman til hægri og vinstri, en um leið tek ég eftir að það er eins og að nútíma umræðuhefð skilji ekki að hún felst ekki í því að allir séu sammála, og að menn geti virt sjónarmið og skoðanir annarra, og jafnvel fundið samhljóman með þeim.

Óháð öllu hinu, ég var ákkúrat í þessu að viðurkenna hughrif ákveðins manns sem ég hef eiginlega alltaf afgreitt sem rétt ruglaðan, þó ég vissulega hafi metið stílgáfu hans.

Það er misjafnt hvernig við upplifum hið beina stríð þess sem ég kalla "Ólíf" við mennskuna og eða vanmátt okkar gegn hinu óumflýjanlega, uppfyllingu spádóma um endalok siðmenningarinnar, en mér finnst samt að við eigum ekki að vera fórnarlömb í þessu stríði, þó vissulega séu örlagahjólin utan okkar snertingar eða áhrifa.

Og við eigum ekki að láta spila með okkur og við eigum að nýta rödd okkar til að andhæfa því spileríi.  Sem svo fáir þora í dag, þó þeir séu bakkaðir upp af viti og skynsemi.

Þess vegna ert þú betri en enginn Jón Magnússon, og ég hef svo sem oft reynt að segja þér það. Síðan er sorg mín mikil yfir því að mér finnst skynsemisröddum fara fækkandi vinstramegin við miðju, það liggur við að ég sakni gömlu Stalínistanna sem ég ólst upp við, þeir léttu þó ekki tómleik fáviskunnar sem við kennum við Rétthugsun, villa sér sýn um draumaríkið sem þeir trúðu á.

Mér hefur alltaf þótt orðræðan ásamt hlustun vera kjarni þess að við þróumst frá villimennsku til siðmenningar, þess vegna voru þessi voðaverk Hamas mikið kjaftshögg fyrir mig, en réttlæting þeirra ofbauð mér sem skýra pistlaröð mína, á tíma þar sem hugur minn var fráhverfur þessu hliðarsjálfi mínu sem Kveðjan frá austan er.

Ég er ekkert að réttlæta skrif mín, hef aldrei þurft þess, en ég er að skýra þau.

Ásamt því að athugasemd þín gladdi mig.

Svona er þetta bara.

Kveðja að austan.

[Guðmundur Örn Ragnarsson, 11.11.2023 kl. 20:07]

Meirihluti okkar Íslendinga eru barnamorðingjar.

Á mánudagsmorguninn munu íslenskir læknar að öllum líkindum drepa a.m.k. þrjú íslensk börn. Börn sem telja sig hvíla ÖRUGG í kviði móður sinnar.

Nálæg eittþúsund eigin barna myrðum við árlega á hryllilegan hátt með leynd. Þannig móður- og náungakærleikur hefur tíðkast hér á landi frá árinu 1975.

Það verða því engin vandræði fyrir ferðaþjónustu landsins að þjónusta landann, eða þann af honum, sem hefur efni á að ferðast um eigið land.

[Bjarni (IP-tala skráð) 11.11.2023 kl. 20:28]

Fólki í miklu uppnámi á það til að bregðast við ókvæða.  Þá er sá óvinurinn sem ekki er þeim sammála.  Níðingsverk Hamas eru ekki verjandi og viðbrögðin við þeim ekki heldur.  Þú getur þvaðrað um rétt fólks til að verja sig en ef vörnin felst í því að myrða óvopnaða almenna borgara þá ertu engu betri en níðingarnir.

Það að gagnrýna Ísrael og gerðir þarlendra stjórnvalda er ekki gyðingahatur heldur réttlætiskennd.

[Tómas Ibsen Halldórsson, 11.11.2023 kl. 22:19]

Þakka þér Ómar fyrir þína góðu skilgreiningu á því sem er að gerast austur í Gaza.

En ég verð nú einnig að taka undir með Guðmundi Erni, það eru ekki einvörðungu börn í Mið-austurlöndum sem líða fyrir það eitt að vera til heldur þau fjölmörgu hér á landi sem aldrei fá að líta dagsins ljós.

Hvað athugasemd Bjarna varðar þá væri það svo að ef farið væri eftir hans réttlæti myndu Hamassamtökin halda sínu striki áfram og valda enn meiri skaða en nú er þegar orðið. Eins og aðgerðir nasista ollu þýskum borgurum mikinn skaða þá valda aðgerðir Hamas samborgurum þeirra miklum skaða, það er sorglegt en þannig er það nú bara. Þetta vissu þeir fyrir og þess vegna fela þeir sig á meðal óbreyttra borgara.

[Magnus Jonsson (IP-tala skráð) 12.11.2023 kl. 02:00]

Sæll Ómar: haf þökk fyrir þessi skrif, eitt er samt sem mér finnst vanta þegar skrifað er um þær hörmungar, sem blossa upp fyrir botni miðjarðarhafs reglulega, og það er hatrið.

margir tjá sig um ástandið og kennir hver öðrum um og láta margir ofstækið bera sig ofurliði í umræðunni, það vill nefnilega gleymast að hatur lifir ekki eitt og sér, það þarf að rækta og innprenta komandi kynslóðum hatur á þeim sem búa "hinumegin", og þá gildir einu hver stal geit frá langa langa afa einhvers sem hefna þarf fyrir út í eilífðina, og mömmur og ömmur með dyggri aðstoð feðra og afa, nýta allan sinn kraft og orðfimi til að innprenta upprennandi, kynslóðum í þeirra umsjá að hata einhvern svo mikið að ungviðið telji þann hataða réttdræpan, hvort sem hann er fullorðinn eða barn.

Það þarf svosem ekki að koma á óvart að men skuli reina að verja óhæfuverk skæruliða, þegar athugasemdir 3-4-5 eru skoðaðar, þá blasir við sú staðreynd að fólk les ekki röksemdir þeirra sem eru þeim ekki sammála, 3, Guðmundur fer þá leiðina að velta upp siðferðisspursmáli sem aldrei verður til lykta leitt, og með því er hann að afvegaleiða umræðuna sem greinin fjallar um.

4- Bjarni, með því að segja: Þú getur þvaðrað um rétt fólks til að verja sig en ef vörnin felst í því að myrða óvopnaða almenna borgara þá ertu engu betri en níðingarnir., gerir hann sig að ómerking, því þarna er barist á vígstöð sem er inn í miðri borg, annar aðillin notar samborgarana sína sem skjöld, meinar þeim að yfirgefa svæði sem barist er á og felur sig á spítölum og innanum almenning og hikar ekki við að skjóta út úr hópi af borgurum, " Bjarni " lestu söguna um hvernig hryðjuverkamenn athafna sig, og lestu útgáfur beggja.

5- Tómas, þessi umræða um fóstureiðinngar, hefur margar hliðar og ef þú veltir því upp, er ég ekki í nokkrum vafa um að staðreindir um málið mundu breita viðhorfi þínu, það eru svo mörg vandamál sem eru leyst, og margt sem liggur á bakvið, sum börn eru ekki örugg hvorki í móðurkvið né utan, en það er eilífðarumræða sem snýst um það hvað hlutirnir mega kosta samfélagið, og aðstandendur þeirra sem eru ekki lánsamir.

 

[Helga Kristjánsdóttir, 12.11.2023 kl. 03:00]

Sæll Ómar og gestir þínir! Í kvöld varð mér á að stynja upp Æ NEI,þegar ég fletti Mogganum og rakst á frétt frá ferðaþjónustufyrirtæki Tour.is,að það ætli ekki að þjónusta ferðamenn frá Israel og bera við stríðsátökunum í Gaza. Verður þetta ekki vísasta leiðin til að rækta hatrið Magnús Jónsson minn góður.

[Magnús Sigurðsson, 12.11.2023 kl. 06:16]

Blessaður Ómar, ég ætla ekki að hæla þér fyrir þennan pistil, hann er ömurlegur, þó svo að ekki sé við þig að sakast, -vel orðfæran manninn. Ég er samt alveg sammála þér með það að ekki er rétt að láta ríkisfang bitna á gestum.

Ég hef áður sagt frá því í bloggi, að seint á síðustu dvaldi ég tvívegis í Ísrael, við störf í steypu fyrir gyðinga, -gott fólk rétt eins og í efra og neðra. Að starfa í Ísrael er ótrúlega líkt Íslandi.

Það er ótal margt líkt með skildum. En það var eitt sem ég gerði mér grein fyrir eftir dvölina í landinu helga. Þar er ekki allt sem sýnist, það var t.d. flóknara að fara frá landinu en koma þangað.

Aldrei fór ég samt á Gasa eða önnur sjálfstjórnarsvæði múslimstrúar araba, var ráðlagt það af þeim sem ég starfaði fyrir, -og veit því ekkert um lifnaðarhætti og viðmót fólksins þar nema af afspurn.

En eitt þykist ég vita að er algilt. Þegar stríði er startað stingur sannleikurinn af fyrstur, í staðin kemur friðþægingin og réttlætingin, -talin nauðsynlegur fórnarkostnaður í þágu friðar.

Megi Guð veri blessuðum börnunum náðugur á meðan, -og okkur óvitunum.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 13:02]

Blessaður Magnús.

Raunveruleikinn er ömurlegur.

Það er gott að þú vitir að gyðingar eru ágætisfólk, og það er öruggt að það sama gildir um nágranna þeirra kennda við Palestínu. Hringfarinn, sem er búinn að hjóla mikið um heiminn segir að það sem hafi komið sér einn mest á óvart í ferðum sínum, hvað fólk almennt vær gott, hjálplegt, vingjarnlegt, heimurinn er ekki eins og hann er vegna Venjulegs fólks, heldur vegna níðinga og já Auðróna.

Pistill minn fjallar um ábyrgð slíkra níðinga og að það er borin von um endi átakanna ef ekki verði gerð krafa um að níðingarnir sæti ábyrgð.

Sannleikurinn er ekki gunga sem stingur af við fyrsta byssuhvell, hann er alltaf þarna, sem og annars staðar, túlkun hans er hins vegar mannanna verk og kemur sannleikanum ekkert við. Ég vona það þín vegna Magnús að þú fallir ekki í þá gryfju réttlætingarinnar að afneita voðaverkum með því að vísa í meintan flótta sannleikans, það er allavega lítil friðþæging í því.

Náð og miskunnsemi almættisins er hins vegar örugg þeim börnum sem gjalda þessara voðaverka, en ég er ekki eins viss að við óvitarnir geti gengið að henni vísri.

Ömmurnar leggja hins vegar kannski inn gott orð.

Kveðja að neðan.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 13:10]

Blessaður Guðmundur Örn.

Það er þetta með barnamorð og barnamorð, um það má deila og um það er deilt.

Sé samt ekki samhengið við þá atburði sem ég er að fjalla um, bæði innlent tilefni pistils míns sem þess sem er að gerast fyrir botni Miðjarðahafs.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 13:36]

Blessaður Bjarni.

Skinhelgin virðist ekki ennþá standa í þér og ennþá þykist þú fordæma voðaverk Hamas.  Það er samt framför að þú ert hættur að afneita þeim svo kannski tekur kokið ekki endalaust við.

Ekki veit ég hvernig þú fékkst þá flugu í höfuðið að ég væri að réttlæta loftárásir Bandamanna á borgir Þýskalands þegar ég minntist á að aðeins tveimur loftárásum hefðu margfalt fleiri óbreyttir borgarar látið lífið á hroðalegan hátt, það er verið brennd lifandi, en í öllum loftárásum Þjóðverja á Bretland.  Að benda á staðreyndir stríða er á engan hátt réttlæting eða óréttlætanleg á einu eða neinu.

Blöskri mönnum hins vegar dráp óbreyttra borgara þá geta menn kannski unnið að heimi án stríða.  En á meðan svo er ekki þá er ekki hægt að rífast um þá staðreynd að í stríði deyr fólk.  Ef menn vilja ekki að borgir sínar séu sprengdar í loft upp, þá gefast menn upp tímanleg, það er munurinn á örlögum Parísar og Berlínar í seinna stríðinu. Gefist menn ekki upp þá er enginn stríðsglæpur í því fólginn að ráðast á borgir og byggð ból, stríð eru jú hugsuð til að knýja fram uppgjöf hins aðilans, og það er ekki gert með handskrifuðum jólakveðjum sem friðardúfur flytja á milli.  Rússar voru til dæmis EKKI að fremja stríðsglæpi þó þeir sprengdu restina af Berlín niður í smæstu múrsteina, þó að stórskotaliðsárásir þeirra drápu tugþúsundir óbreyttra borgara, en hefðu þeir haldið áfram að skjóta eftir uppgjöf Þjóðverja, þá hefði verið um stríðsglæp að ræða.

Í firringu nútímans virðist fólk hætt að átta sig á eðli stríða, að þau snúast um að drepa og eyðileggja þar til annar aðilinn er knúinn til uppgjafar.  Viljinn menn ekki slíkt, þá geta menn velt fyrir sér hvernig er hægt að stöðva níðingana sem starta þeim flestum.

Og það gerir þú ekki með því að kóa með þeim, það er engin réttlætiskennd, það er sjúkleg meðvirkni.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 13:46]

Blessaður Tómas.

Án þess að ég vilji nokkuð blanda mér inní umræðu um eilífðarmálin þá þurfum við að gæta að því að það er gjaldfelling voðaverkanna sem þessi pistill fjallar um, að blanda annarri og óskyldri umræðu inní hana.  Það er margt mannanna bölið og hefur verið svo frá örófi alda.  En það verður engin framþróun ef alltaf er vísað í eitthvað annað, sem þá einhver skýring eða réttlæting.

Annars þakka ég athugasemd þína og vil aðeins ítreka að það er hroðalegt að sjá eyðilegginguna á Gasaströndinni og upplifa hvernig hinn Venjulegi er alltaf fórnarlamb öfgamanna sem virðast ekki þrífast í neinu nema báli og brandi.

Að hætta láta þá spila með okkur er eina skrefið sem hægt er að taka í átt að friði, ef þá friður er þá nokkurn tímann mögulegur eftir atburði síðustu vikna.

Það skref er ekki stigið í dag.

Kveðja að austan.

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 12.11.2023 kl. 13:50]

Þetta er þarfur pistill.

Bænarorðin vel ég hér:

Náðin Drottins sé með öllum.

En að því sögðu vil ég minna á að vandi Ísraela er ógnarmikill að þurfa að glíma við hryðjuverkasamtök sem ógna tilvist bæði íbúa Gaza, sem og Ísraels.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 14:08]

Blessaður Magnús Jónsson.

Ég var bara fyrst núna að lesa athugasemd þína því ég tek alltaf eina og eina fyrir í einu, byrja oftast efst, með þeirri undantekningu þó að stundum fær síðasta athugasemdin fyrsta svarið.

Mér sýnist svona efnislega að við séu sammála um meginatriðin og þú nálgast eina birtingarmynd kjarnans sem er þetta með hatrið.  Það er drifkraftur margra voðaverka, og á það spila öfgamenn og níðingar, hatrið er þeim tæki til að auka völd sín og áhrif.

Það er tilgangslítið að segja þeim sem eru gegnsýrðir af hatri kynslóðanna, og lífið sjálft hefur gert fátt annað en að staðfesta það hatur, að núna sé mál að linni, það þurfi að halda áfram með lífið, og reyna allavega að gefa nýrri kynslóð tækifæri um líf án átaka og ofbeldis.  En þetta hefur verið reynt, við sjáum núna friðinn á Norður Írlandi, hann virðist halda þó vissulega eðli málsins vegna sé hann borthættur.  Og Nelson Mandela kom í veg fyrir ómældar hörmungar samlanda sinna, ekki bara hið blóðuga stríð við hvíta minnihlutann, heldur líka innbyrðis átök í kjölfarið þegar stríðsleiðtogar færu að berjast um gósið.  Saga hans er stórmerkileg, hugmyndafræðin að baki boðskap hans vissulega þekkt, en persónuleikinn hvernig hann tókst að sannfæra fólk, að rífa sig uppúr hjólförum haturs og átaka, og einhenda sér í að byggja upp nýja Suður Afríku, þetta er einstakt og mikið þyrftum við á svona manni að halda í dag.

Svo má benda á Rúanda eftir valdatöku Tútsa, einhver hefði haldið að þeir myndu hefna sína grimmilega, en það varð ekki og Rúanda virðist vera vel stjórnað í dag, þó allt þetta svæði í Mið Afríku er ein púðurtunna vegna þess að þar fá kostaðir níðingar að ganga lausir í meintri baráttu um yfirráð yfir auðlindum.

Það þarf nefnilega bara einn níðing til að brjóta niður sem margir hafa byggt upp og fólk getur gleymt friðvænlegum heimi ef það áttar sig ekki á hlutverki þeirra í átökum og ófriðaferlum.

Þá þarf að stöðva og afhjúpa hagsmunina sem að baki liggja og einangra þá.

En til þess þarf leiðtoga og enginn slíkur er í sjónmáli í dag.

Forystuleysi Vesturlanda er æpandi.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 14:10]

Blessuð Helga.

Eigum við ekki að vona að stjórnvöld grípi inní og láti lög gilda í landinu.

Kveðja að austan.

[Magnús Sigurðsson, 12.11.2023 kl. 14:11]

Sæll Ómar, - og fyrirgefðu, fyrirgefðu, anginn litli, anginn minn, -svo vitnað sé í Djúpalækjar skáldið, til að lyfta þessari athugasemd á örlítið hærra plan.

Það sem ég átti við er að sannleikurinn verður ekki skrifaður í steypu, hvað þá við ilm víns og rósa suður á Spáni, hann verður ekki einu sinni skrifaður í hálfleik við að horfa á fótbolta leik í neðra, hann upplifir fólk, -og aðeins þannig.

Friður kemst seint á með flokkadráttum, og menn þekkja hvað friður kostar með stríði. Þess vegna ber skilyrðislaust að fordæma barnadráp á báða vegu hvernig sem þau eru til komin. En engu að síður takk fyrir svarið, þó það sé keppnis, -friður sé með yður.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 15:00]

Blessaður Símon Pétur.

Takk fyrir það.

Hérna, ég held að þessi átök séu aðeins upphaf, ég sé ekki hvernig Ísraelar komist upp með að leggja Gasa í rúst án afleiðinga.  Og ég óttast að þetta verði upphaf einhverra menningarátaka og það verði jafnvel barist í borgum Evrópu.  Þar eru líka fjölmenn gettó fólks sem er svipt allri von, þeirra eina hlutverk er að hreinsa skítinn og vinna óþriflegustu störfin fyrir hina velmegandi vestrænu menntayfirstétt.  Þessi menningarátök eru þegar hafin í borgum Svíþjóðar þó menn reyni að breiða yfir nútímaþrælahaldið með því að tala um átök glæpahópa, og víða annars staðar virðist aðeins lítill neisti geta kveikt ófriðarbál.

Lögreglumenn í mörgum borgum Evrópu er lamdir sundur og saman, jafnvel stórslasaðir, stigmögnun átaka fyrir botni Miðjarðarhafs gæti verið púðurneistinn sem hleypti af stað óeirðum sem lögregla viðkomandi borga og ríkja réði ekki við.

Það eru nefnilega ekki lengur Mið-Austurlönd sem eru bara undir.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 12.11.2023 kl. 15:38]

Blessaður aftur Magnús.

Ég efa að jafnvel Stórskáldið frá Djúpalæk eigi til hendingu sem getur tengt þessi orð þín; "eitt þykist ég vita að er algilt. Þegar stríði er startað stingur sannleikurinn af fyrstur, í staðin kemur friðþægingin og réttlætingin" við þessa útskýring þína; "að sannleikurinn verður ekki skrifaður í steypu, hvað þá við ilm víns og rósa suður á Spáni,".  Og sannleikurinn er ekki upplifun, hann er.  Upplifun eða túlkum er mannanna verk, og kemur sannleik ekkert við.

Og það ber skilyrðislaust að fordæma barnadráp og þess vegna á mannkynið að forðast stríð.  En stríð eru, og í þeim er fólk drepið, án undantekninga.  Á þá að fordæma öll stríð??  Áttu Evrópubúar til dæmis að opna landamæri sín fyrir þýskum skriðdrekum og taka upp hamar og sög til að hjálpa til við að byggja útrýmingarbúðir fyrir hið svokallaða óæðra fólk???  Treysta svo á eins og kvekararnir að það væri friður og réttlæti á himni??, en jörðin væri helvíti þar sem verstu ómennin stjórna því enginn verst þeim.

Það er auðvelt að segja svona Magnús en börnin sem deyja þarna daglega er enginn greiði gerður með því. Þeirra von um líf felst í því að heimsbyggðin hafi kjark til að fara gegn rétttrúnaðinum og benda á að sá sem hóf þessi átök með voðaverkum sínum, beri ábyrgð á þeim, og hann ber að stöðva þau.  Og axla síðan ábyrgð á þeim.

Annað er skinhelgi.

Kveðja að neðan.

Ps. Það væri lítt gaman af fótboltaleikjum ef hálfleikar væru það  langir að þeir dygðu fyrir svona puttaglamur.

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 12.11.2023 kl. 16:09]

Takk fyrir svarið, Ómar.

Ég deili áhyggjum þínum með þér.

[Bjarni (IP-tala skráð) 13.11.2023 kl. 23:58]

Merkilegur siðapostuli og stuðningsmaður barnamorðingja þessi Ómar.  Auðvitað vakna spurningar um hvort hann sé siðblindur eða siðlaus, nú eða bara heimskur.  Hallast að því að hann sé bara heimskur og fær því að njóta vafans.

Kveðja úr neðra.

[Ómar Geirsson, 14.11.2023 kl. 08:17]

Blessaður Bjarni minn.

Þér verður seint borið á brýn að reyna að koma á óvart þegar þú kýst að dilla skottinu framan í mig í rökræðum okkar. Þó ætla ég ekki að bera það uppá þig að vera ómerkingur í umræðunni, þú ert það fyrirsjáanlegur að það er mjög auðvelt að merkja við atferli þitt.  Og fyrst ég er að þessum burði öllum saman eða réttara sagt að veigra mér við honum, þá ætla ég ekki heldur að hrósa þér fyrir klókindi, aulahróp þeirra sem flýja með skottið á milli fótanna eru yfirleitt hugsuð fyrir fjöldann, hvötin líklegast að geta sagt við sjálfa sig þegar mæðinni er kastað, "a-ha, þarna fékk hann að heyra það svo aðrir heyrðu". Það er sjaldgæft að ég blási til umferðar á þessari síðu, en það gerðist um helgina, og margir gátu lesið athugasemd þína og kinkað kolli, "snjall þessi".  En sú umferð er fyrir bí og ekki von á annarri í bráð.

En fyrir utan að gefa mér tækifæri til að hæðast að þér, því það var ekki bara Magnús sem hjó eftir tilgang athugasemdar þinnar hér að ofan, þá gafstu mér samt tækifæri til að spyrja spurningar, sem ég saknaði að verða ekki spurður af fólki stóryrðanna og hún er mjög einföld, en krefst kannski einhverra vitsmuna og rökhugsunar að skilja, og hún er;

Hvað fær þig til að halda að ég sé stuðningsmaður þeirra sem þú kallar barnamorðingja?? 

Til að hjálpa þér með rökhugsunina, því ég veit að þú býrð yfir henni Bjarni, þá skal ég segja þér, að þó ég hafi bæði í pistli minnst á hver bæri ábyrgðina á þeim voða sem þýska þjóðin þurfti að þola seinni ár seinna stríðs, að þá tel ég bæði eldárásirnar á Hamborg, og síðar Dresden, vera stríðsglæp og tel þau rök að með þeim hefði verið komið fyrir mannfall eigin hermanna, vera léttvæg.  Það falla hermenn í stríðum og þú fórnar ekki siðmenningunni með því að spara einhver mannslíf úr eigin röðum.  Og svona voðaverk gengisfella fordæminguna á voðaverkum andstæðinganna, gerir reginmuninn aðeins þann að sá er í dómarasæti sem hafði sigur á vígvellinum.

Það er ekki langt síðan ég las um síðast um þessar eldárásir, tilefnið var ártíð eldárásanna á Hamborg.  En þá datt ég niður á grein á vísindavefnum sem ég fletti núna upp aftur.  Hún er eftir Gísla Gunnarsson, prófessor, þann mæta sagnfræðing og baráttumann.  Og ég ætla að láta hana fljóta með hér að neðan, svona til útskýringar að þó menn eigi í stríði, þá má ekki allt.

Hvaða tilgangi þjónaði loftárás Bandamanna á Dresden í seinni heimsstyrjöld (sem olli dauða fleira fólks en dó í Hiroshima)?

 

Þegar loftárásin var gerð vorið 1945 var Þýskaland í reynd gjörsigrað. Sovéskar hersveitir nálguðust Dresden og augljóst var að þær næðu borginni á vald sitt eftir nokkra daga.

 

Opinbera skýringin á loftárásinni (sem breskar og bandarískar flugvélar áttu mestan þátt í) var sú að hún ætti að auðvelda sovéska hernum sóknina og yfirtöku borgarinnar. Um þessa skýringu voru allir Bandamenn sáttir framan af.

 

Þegar kalda stríðið var gengið í garð breyttu Sovétmenn en þó einkum þýskir kommúnistar skýringunni og sögðu loftárásina hafa verið svívirðilegt athæfi breskra og bandarískra stjórnvalda. Með henni hefðu fyrst og fremst verkamannahverfi Dresdenar verið lögð í rúst; árásin hefði ekkert hjálpað Rauða hernum heldur eyðilagt borg sem vitað var að lenti á hernámssvæði Sovétríkjanna, með öðrum orðum að með loftárásinni væri verið að veikja stöðu Sovétríkjanna og framtíðarstyrk þýskra kommúnista í Þýskalandi.

En öll rök virðast hafa verið leyfileg í kalda stríðinu. Sennilega var loftárásin á Dresden þáttur í algengu og sígildu stríðsbrjálæði. Loftárásir eru „hentugar“ fyrir þann sem árásina gerir; flugvélarnar geta gert mikinn skaða án þess að flugmennirnir séu í mjög mikilli hættu, allavega miðað við þá hættu er hermenn sem berjast á jörðu niðri mega búa við. Oftast er loftárásum fyrst og fremst beint gegn eigum óbreyttra borgara og öðrum borgaralegum skotmörkum og beinn hernaðartilgangur þeirra er því lítill. Það virðist hins vegar vera trú stjórnvalda, svo og fjölmiðla og þar með almennings, að loftárásir veiki siðferðisþrek andstæðingsins og traust hans á eigin stjórnvöldum. En þetta er gagnstætt allri reynslu. Miklar loftárásir Þjóðverja á England 1940 styrktu samstöðu Englendinga gegn Þjóðverjum og ýttu undir hefndarhug. Stöðugar loftárásir enskra flugvéla á þýskar íbúðabyggðir síðar í heimsstyrjöldinni virðast raunar hafa verið dulbúin hefnd að miklu leyti. En sennilega hefur ekkert styrkt stöðu nasista meðal þýsku þjóðarinnar eins mikið og loftárásir þessar.

 

Leyfi hafði verið gefið fyrr í stríðinu til ótakmarkaðra loftárása á Þýskaland og þýsk hernaðaryfirvöld gáfu út svipað leyfi.

 

Brjálæði loftárása í styrjöld má vel lýsa með eftirfarandi sögu sem skjalaverðir í Hamborg sögðu mér. Ég var þá að leita að skjölum um ákveðna verslun Altonumanna á Íslandi á seinni hluta 18. aldar en engin skjöl fundust. Saga þessi hefur hvergi verið skrifuð því að saga loftárásanna er enn þá eiginlega bannhelg í Þýskalandi.

 

Um svipað leyti og Dresden var lögð í rúst var bresk herflugvél á sveimi yfir Altona, sem var orðinn hluti Hamborgar. Allar loftvarnabyssur voru horfnar því að þýskar hersveitir voru svo til flúnar frá borginni en breskar hersveitir voru skammt undan og vitað að þær myndu innan skamms hertaka borgina. Herflugmaðurinn horfði yfir borgina og við blasti fögur sjón frá sjónarhóli sprengjuflugmanns; öll sjáanleg hús voru sundurskotin. Nema við eina götu stóð eitt hús með öllu óskemmt. Af einskærri fullkomnunaráráttu sá flugmaðurinn að við svo búið mátti ekki standa. Hann sprengdi þetta eina hús sundur og saman. Þar sprakk skjalasafn Altonaborgar með skjölum allt frá 17. öld.

 

Það er auðvitað ekki hægt að finna neinn hernaðartilgang í slíkri athöfn fremur en í lofthernaði yfirleitt. Hér er á ferðinni afvegaleidd tæknihyggja í bland við hefndarhug. Sennilega má með slíkri sálfræði skýra loftárásina á Dresden vorið 1945 þegar hundruð þúsunda óbreyttra borgara létu lífið. (Gísli Gunnarsson (1938-2020), prófessor emeritus í sagnfræði við HÍ)

Vel mælt hjá Gísla og þar með er það kveðjan;

Að austan.