Ríkissáttasemjari þiggur ekki vald sitt frá guði.

 

Eins og Lúðvík Sólkonungur gerði á sínum tíma, heldur frá mannanna lögum.

Lögum sem hafa ákveðinn tilgang, og ætla honum ákveðið hlutverk.

 

Þessar augljósu staðreyndir lýðræðisins útskýrir lögfræðingur Alþýðusambandsins, Magnús M. Norðdahl, og Morgunblaðið á heiður skilinn fyrir að gera orðum hans skýr og greinargóð skil, það er eins og blaðið sé aftur orðið hlutlaus fréttamiðill.

Það er engu við grein Magnúsar að bæta, þetta eru bara staðreyndir málsins, lögin um ríkissáttasemjara voru sett til að stuðla að friði og jafnvægi á vinnumarkaði, ekki ófriði þar sem samningstilboð annars aðilans er lagt fram sem einhver miðlunartillaga.

Þar skiptir ekki máli hvor deiluaðilinn hefur ríkissáttasemjara í taumi, það hefði verið jafn mikil árás á lögin um embætti hans ef hann hefði lagt kröfugerð Eflingar óbreytta sem miðlunartillögu.

 

Þess vegna er það sárgrætilegt að í einfeldningsskap sínum skuli Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra vísa í einhverja óskilgreinda sérfræðinga sem segi henni að tilboð Samtaka Atvinnulífsins undir formerkjum miðlunartillögu embættis ríkissáttasemjara, sé löglegt.

Slíka árás á heilbrigða skynsemi fólks, sem og beina árás á tilgang laganna um ríkissáttasemjara, getur forsætisráðherra þjóðarinnar ekki sett fram án þess að með fylgi ítarleg greinargerð viðkomandi meintra sérfræðinga.

Því annað er bara bull út í loftið, orðagjálfur, það sem dagsdaglega er kallað Dagíska.

 

Það er eins og Katrín geri ekki greinarmun á þeirri óskhyggju sinni að Efling verði til friðs um laun sem duga ekki fyrir brýnustu lífsnauðsynjum, og því að það þarf að virða lög til ná þeim friði.

Hvað þá að hún fatti að líklegast er eðli deilunnar orðið þess eðlis að það sé ekki á færi atvinnurekanda einna að tryggja þessi lágmarkslífskjör, stjórnvöld þurfa líka að íhuga sína ábyrgð á verðhækkunum, Seðlabankinn þarf að íhuga sína ábyrgð, og svo þurfa menn að stöðva hið frjálsa innflæði á fólki, því við síeftirspurn á húsnæði, þá er það láglaunafólk sem fyrst hrökklast af húsnæðismarkaðnum.

 

Það þiggur enginn vald sitt frá guði og flestar deilur eru mannannaverk.

Bæði ástæður þeirra sem og hvort menn vilji magna þær eða stuðla að sáttum.

 

Embætti ríkissáttasemjara var mikið gæfuspor á sínum tíma.

Sameiginlegur skilningur aðila vinnumarkaðarins og stjórnvalda um að allir þyrftu eiga kost á Þak yfir höfuð, uppbygging velferðarkerfisins og svo framvegis, allt þetta hefur dregið úr deilum og átökum á vinnumarkaði.

 

Það þarf nefnilega ekki að finna upp hjólið  í dag.

Hjólið er til staðar.

Það þarf aðeins að finna upp nýjar leiðir til að virkja þau tæki og tól sem hafa virkað svo vel fram að þessu.

 

Ef einhver vitglóra er í stjórnvöldum þá hlusta þau á verkalýðshreyfinguna.

Ef einhver vitglóra er í stjórnvöldum þá leita þau sátta við hinar lægstlaunuðu stéttir þjóðarinnar.

Heimskulegar deilur eru nefnilega það síðasta sem þjóðin þarf á að halda í dag.

 

Aðeins rödd skynseminnar.

Aðeins rödd skynseminnar.

 

Þá greiðist* úr hinu.

Kveðja að austan.

 

* Sbr að greiða úr netum.

 

 

Heimildir ríkissáttasemjara ekki óumdeildar

Athugasemdir

[Sigurgeir Árnason (IP-tala skráð) 6.2.2023 kl. 15:37]

Ráðamenn þjóðarinnar eru í engri takt við þjóðina heldur hreykja sér langt upp fyrir fólkið í landinu og eru langt frá þeim lægstlaunuðu,í Silfrinu var B.Ben. spurður af þáttastjórnanda hvort hann treysti sér til að lifa af lágmarkslaunum þeim sem konur hefðu hjá hótelum þeim er styrinn stæði um í kjaradeilunum.Svar hans var að hann treysti sér ekki til þess með fjögur börn.Miðað við svar hans er sjáanlegt að hótelstarfsmenn mega ekki eiga nema eitt  í mesta lagi tvö börn til að geta komið þeim sæmilega til manns,ellegar fari börnin á mis við það sem sjálsagt þykir í dag varðandi afþreyingu og félagsskap sem á að vera öllum til boða.Kanski þarf ríkisstjórnin að fara útdeila ókeypis getnaðarvörnum til hinna lægstlaunuðu svo þeir fjölgi sér ekki of mikið og verði þar með baggi á hinum hærri settum í þjóðfélaginu.Stéttaskipting og mismunun er að verða íslenskur veruleiki og er engum til sóma,sérstaklega ríkisstjórn er telur sig gæta hagsmuna allra og skilja engann útundan.

[Ómar Geirsson, 7.2.2023 kl. 08:30]

Blessaður Sigurgeir.

Ég held að það sé engu við þetta að bæta;

"Stéttaskipting og mismunun er að verða íslenskur veruleiki og er engum til sóma,sérstaklega ríkisstjórn er telur sig gæta hagsmuna allra og skilja engann útundan".

Kveðja að austan.