Rýtingsstungur í bakið

 

Borga sig bara ef þær virka.

Lifi fórnalambið af launsátrið er ákaflega líklegt að hann verði kerskinn á eftir.

 

Eigum við ekki bara að segja að þessi vonarstjarna verkalýðsarms Samfylkingarinnar þekki ekki sinn vitjunartíma.

Það hins vegar að Ólöf Helga skuli vera vonarstjarna hjá Samfylkingunni, á breiðbrosmynd með Kristrúnu Frostadóttir segir hins vegar bæði margt um Góða fólkið og Kristrúnu, það að í raun hafi ekkert breyst hjá Góða fólkinu, það þjóni ennþá sínum húsbændum samviskusamlega, að ráðningasamband Jóhönnu Sigurðardóttur við hrægamma og auðmenn haldi ennþá.

 

En þetta var ekki erindið, heldur að vitna í skýr orð Láru V. Júlíusdóttur um vinnumarkaðsdeilur, en hvað sem svo annað verður sagt um Láru, þá veit hún sínu viti í vinnurétti.

"„Verk­föll eru ekki boðuð eða viðhöfð án til­efn­is. Þau er neyðarráðstöf­un þegar samn­inga­leiðir hafa verið full­reynd­ar.“  Hún nefn­ir að alþjóðasamþykkt­ir Alþjóðavinnu­mála­stofn­un­ar­inn­ar kveði á um rétt til verk­falla og því líta megi á úrræðið sem hluta mann­rétt­inda hjá lýðfrjáls­um ríkj­um".

 

Spurningin er bara, skildu þeir Vilhjálmur og Aðalsteinn vita af þessum rétti, og að hann sé mannréttindi.

Grundvallarréttur verkafólks í nauðvörn stéttarbaráttu þess.

Það er spurningin, þar er efinn sagði Hamlet.

 

Ruv hæðir allavega Aðalstein með því að renna eftir textafréttum á sjónvarpsskjánum þau fleygu orð Aðalsteins, að samúðarverkfall með Eflingu geri hans félagsmenn fátækari.

Kannski varð honum á kallanganum, kannski gengur hann með húfu niður fyrir augu í dag

Skammist sín.

 

Hver veit.

Hver veit.

Kveðja að austan.

Framkoma í garð Ólafar innanfélagsmál Eflingar

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 11.1.2023 kl. 15:02]

Þessi fréttaflutningur fer að verða einkennilegt áhugamál fjölmiðla. Það vita það allir ef á að ná einhverju fram með verkfalli þá þarf samstöðu. 

Þess vegna fór nú sem fór með greiðsluverkfallið forðum í hinu "svokallaða hruni", góða fólkið vildi ekki taka þátt með þeim sem áttu ekki fyrir greiðslum, á meðan það gat borgað sjálft.

Það hafði þær afleiðingar að þúsundir samlanda okkar voru bornir út á guð og gaddinn, -eins og einhver fari í verkfall eftir að hann hefur misst vinnuna, -helferðarhyski var það kallað þá og helferðarhyski skal það heita núna.

[Ómar Geirsson, 11.1.2023 kl. 15:26]

Blessaður Magnús, ég sá á feisinu hjá Hrafni baráttujaxli tilvísun í grein sem sveitungur þinn Sverrir Albertsson skrifaði, þar minnti hann á þessi grunngildi samstöðunnar.

Ég er svo sem ekki í aðdáendahópi Sverris, en þetta er góð grein, og hverju orði sannari.

Ég veit ekki hvor fjölmiðillinn leggst lægra, Ruv eða Mogginn, en mikill skelfir má Sólveig Anna vera þegar hún nær að sameina þessa tvo fjandmiðla í einni sameiginlegri rógsherferð, þetta á ekkert skylt við blaðamennsku.

Lára, sem hluti af elítu Góða fólksins, gat tekið þátt í skrípaleiknum, en hún á hrós fyrir að hafa ekki gert það.

En ég syrgi þá Vilhjálm og Aðalstein, satíran með þá er farin að minna mig á harðhausabíómyndir þar sem góði kallinn er neyddur til óhæfuverka vegna þess að vondi kallinn rændi eða ógnaði lífi fjölskyldu hans.

Og það liggur við að ég trúi að svo sé.

Kveðja að austan.