Smán réttarkerfisins.

 

Gjaldþrot þeirrar lögfræði sem telur sig geranda, eða fulltrúa fjársterkra hagsmuna sem fóðra lögfræðistéttina, vinnur beint gegn þjóð og þjóðarhag.

Frávísun var það eina sem Landsréttur mátti ekki úrskurða, hann gat annars vegar staðfest þrönga túlkun héraðsdóms, eða gert það sem Hæstiréttur gerði á annarri Ögurstund þjóðarinnar, tætt lögfræði strengjabrúðu hinna þröngu sérhagsmuna í sig, og dæmt út frá anda laga og markmiða löggjafans, ásamt því að styðja þjóðina á neyðarstundu, í stað þess að taka sérhagsmuni fjármuna fram yfir þjóðarheill.

 

En lagatæknilegt atriði á Ögurstundu er óboðlegt, það á að leysa upp dóminn, upphaf hans var markað gjörspillingu flokkakerfisins, og loksins þegar dómurinn fékk tækifæri til að sanna að hann væri Dómur, ekki leiksoppur, þá féll hann á prófinu.

Ljóst er í dag að við höfum varla mannaval að skipa vel í Hæstarétt, Landsréttur er skrípadómur.

Mislukkuð tilraun, andvana fædd.

 

Það ber enginn á móti því að fjársterkir sérhagsmunir gátu eyðilagt hin nýju sóttvarnarlög í meðförum þingsins, en þegar á þau reynir, þá verður sú gjörð að víkja fyrir eldri lögum sem eru skýr um að sóttvarnaryfirvöld hafa lagalegan rétt til að gera allt sem þarf að gera til að vernda þjóðina á tímum farsóttar og heimsfaraldurs.

Þetta er ekki spurning, aðeins viðrini úrkynjunarinnar í bland við fávita úr röðum anarkista Pírata halda öðru fram.

Sóttkví þarf að halda, um útfærslu hennar má deila, en sú deila má aldrei leiða til þess að sóttkví sem heldur er brotin á bak aftur.

 

Úrskurður héraðsdómara var glæpsamlegur, hættulegur samfélagi okkar, ógnar fjöldanum í þágu meintra mannréttinda örfárra sem gef skít og djöfulinn í hættuna sem fylgir óþarfa ferðalögum þeirra á tímum heimsfaraldurs.

Ef allt væri eðlilegt þá hefði lögreglan fylgt héraðsdómaranum út í járnum, tekið hann í stranga yfirheyrslu þar sem markmiðið væri að komast að hvaða fjársterkum hagsmunum hann væri að þjóna.

Ekki einu sinn fífl og fávitar taka þá lögskýringu trúanlega að það sé helgur réttur einstaklings að valda öðru fólki vísvitandi skaða.

 

Eins átti að vísa því fólki sem kærði úr landi, fólk sem getur ekki virt örugga sóttkví þegar það ferðast til landsins, á ekkert erindi hingað.

Munum að enginn Íslendingur hagar sér svona, sá sem slíkt gerir, er samstundis brennimerktur sem félagslegt úrkast, á sér aldrei viðreisnar von, hvort sem það er í nærumhverfinu þar sem hann býr, eða á vinnustað sínu.

Hver sættir sig við svona fólk sem nágranna, hver vill vinna með svona fólki??

 

Almenningur er stónd, skilur ekki þennan hráskinsleik stjórnmálanna sem ógnar tilveru hans, eðlilegu lífi, lýðheilsu.

Ekki frekar en hann skilur af hverju vanþroskaður einstaklingur gegni störfum dómsmálaráðherra og opnar landamæri þjóðarinnar fyrir auknum smitum með tilheyrandi afleiðingum á daglegt líf hans, sóttkvíum saklausra, samfélagslegra lokana, stöðvun íþrótta og sviðslista.

 

Hví er þetta liðið??

Af hverju er þetta ekki stöðvað??

 

Er beðið eftir beinum aðgerðum fjöldans, borgarlegum handtökum barna og viðrina sem bera ábyrgðina á lekanum á landamærunum??

Bylting fjöldans líkt og í Rúmeníu forðum eða Austur Þýskalandi þegar múr spillingar og kúgunar var rifinn.

 

Ef fólk, fullorðið fólk, er ekki lengur í meirihluta á Alþingi, og ríkisstjórnin er klofin í herðar niður milli fólks og óargadýra sem vilja sleppa veirunni lausri á landsmenn, þá þarf forseti lýðveldisins að grípa inní.

Líkt og embættið gerði á annarri Ögurstundu þegar stjórnmálin lágu kylliflöt gagnvart kúgun breta og Evrópusambandsins.

 

Núverandi ástand er ekki líðandi.

Það er ekki líðandi að siðblint fólk geti flutt veiruna inní landið, hlæjandi að okkur hinum.

Það er ekki líðandi að þröngir sérhagsmunir í gegnum ítök sín í stjórnmálum sem og dómskerfi hindri varnir þjóðarinnar á landamærunum.

 

Við, fólkið í landinu, eigum ekkert val.

Það erum við sem sitjum uppi með sóttkvína þegar smit greinist í kringum okkur.

Það erum við sem þurfum að loka okkur inni.

Það erum við sem horfum uppá samkomutakmarkanir, lokuð leikhús, íþróttahús, sundlaugar, á öllu sem gefur daglegu líf okkar lit.

Við megum ekki mæta á jarðarfarir samferðafólks okkar, ekki ferma börnin okkar, megum ekki hittast í hóp, fara út að skemmta okkur.

Það erum við sem þjáumst vegna þess óeðlis að meint mannréttindi einstaklingsins eru talin æðri en réttindi okkar til daglegs, eðlilegs lífs.

 

Og því þarf að linna.

Landsréttur gerði í brækurnar, stjórnmálin heykjast að bregðast við.

Hvað er þá eftir, hvað þarf þá fólk að gera til að fá líf sitt til baka??

 

Þeirri spurningu þarf að svara.

Og fólk mun svara henni.

 

Spurningin eina er, hverjir vilja vera með í því svari??

Hitt verður ekki liðið.

Kveðja að austan.

Landsréttur vísar frá kæru Þórólfs

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.4.2021 kl. 19:31]

Þessi skrif þín dæma sig sjálf.

[Þorsteinn Siglaugsson, 7.4.2021 kl. 22:17]

Eina leiðin er væntanlega að safna saman einhverjum óuppdregnum, ofsahræddum skríl og gera hann að götudómstól.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 7.4.2021 kl. 23:09]

Það átti að vera svo mikilvægt að geta áfrýjað málum í dómskerfinu að Landsréttur var stofnaður til að létta þar undir.

Sjálfur dæmir hann nú svo að ekki skuli tekin afstaða til hvort eitthvert vit hafi verið í dómi héraðsdóms af því að nú sé ekki lengur aðili máls í spilinu þar sem fólkið er komið úr sóttkví. 

Með öðrum orðum þá verður þarna til dæmi um dómsmál þar sem ekki er hægt að áfýja að mati Landsdóms sem er þó sjálfur tilkominn vegna þess að hægara skuli vera að áfrýja. 

Þetta heitir að saga greinina sem maður situr á. 

Nú er bara að segja upp megninu af þessu dómaraliði það dugar greinilega eitt dómstig og einn dómari í hverju máli.

Svona ef skoðaður er hinn lagatæknilegi séríslenski útúrsnúninga vinkill á málinu. 

En auðvitað er andi pistils réttur að hér er um skrípaleik að ræða þar sem horft er framhjá því aðalatriði að hér er verið að bberjast við grábölvaða farsótt. 

Hvort þessar dómaralyddur ganga fyrir duldu fjármagni, oflæti, aulaskap eða einhverju öðru skal ég ekki leggja dóm á, en skrípamenni virðast þeir vera.

[Ómar Geirsson, 7.4.2021 kl. 23:20]

Blessaður Guðmundur.

Takk fyrir að láta mig vita, og þér til heiðurs skal ég endurtaka hluta þeirra;

"Það ber enginn á móti því að fjársterkir sérhagsmunir gátu eyðilagt hin nýju sóttvarnarlög í meðförum þingsins, en þegar á þau reynir, þá verður sú gjörð að víkja fyrir eldri lögum sem eru skýr um að sóttvarnaryfirvöld hafa lagalegan rétt til að gera allt sem þarf að gera til að vernda þjóðina á tímum farsóttar og heimsfaraldurs.

Þetta er ekki spurning, aðeins viðrini úrkynjunarinnar í bland við fávita úr röðum anarkista Pírata halda öðru fram.

Sóttkví þarf að halda, um útfærslu hennar má deila, en sú deila má aldrei leiða til þess að sóttkví sem heldur er brotin á bak aftur.".

Svona er þetta Guðmundur, það er útilokað að einu sinni Piratar trúi því að það sé helgur réttur einstaklings að valda öðru fólki vísvitandi skaða.

Svo hvað gengur ykkur til??

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 7.4.2021 kl. 23:23]

Blessaður Þorsteinn.

Núna er þú farinn að hljóma eins aðalsmaðurinn á kerrunni forðum daga í París.

Varla er óttinn farinn að læðast að þér??

Don´t worry, be happy, Íslendingar eru ekki byltingarfólk, það eitt er víst og á meðan er alveg óhætt að minna á hvað gerist ef fólk fær nóg.

Ég persónulega spái því að menn hringi í Dominos og panti pizzu.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 7.4.2021 kl. 23:47]

Blessaður Bjarni.

Ef þú vilt fá heiðarlegt svar, þá held ég að eftir langa og stranga stranga yfirheyrslu þá yrði niðurstaða rannsakenda að meginskýring væri starfstengt vandamál sem mætti best lýsa með heilkenni sem kalla má aulaoflæti.

Að sjálfsögðu snýst þetta um sóttvarnir, ekkert annað.

Og þar á hópur manna sem kennir sig við lögfræði ekki að komast upp með að halda þjóð sinni í gíslingu.

Reyni hann það, þá á að fjarlæga hann.

Klúður í lagasetningu, klúður stjórnvalda, klúður þetta og klúður hitt, geta aldrei verið ástæða þess að menn leggi niður varnir á meðan bætt er úr klúðri.  Hvað ætli Bretar hefðu oft tapað seinna stríði ef svo hefði verið??

Hins vegar má ræða sóttvarnir, þróa þær, en það er ekki í boði að endurtaka alltaf sömu mistökin mánuð eftir mánuð, með þekktum afleiðingum, lok lok og læs.

Fólk er búið að fá nóg af því og ef faraldurinn blossar upp aftur, þá verður vík á milli vina, stjórnmálanna og þjóðar.

Þetta er Samfylkingin búin að fatta, glottið á Helgu Völu á Ruv áðan fór langleiðina með að lýsa upp næturhiminn líkt og ný gossprunga hefði opnast.

Furðulegt að nafni þinn skuli ekki sjá þetta.

Kveðja að austan.