Hvað kemur Klausturbarinn Orkupakka 3 við??

 

Annað en sú staðreynd að hann nýttist vel þeim auðmönnum sem sjá gróðann í orkuauðlindum þjóðarinnar?

Eða hvað kemur meint kvensemi Jóns Baldvins Orkupakka 3 við, annað en að nýtast vel þeim auðmönnum sem sjá gróðann í orkuauðlindum þjóðarinnar?

 

Það var nefnilega svo að það tókst ekki að stinga dúsu uppí alla svo á einhvern hátt varð að þagga niður í öðrum.

Og í það minnsta var gæsin gripin til að blása upp þessi hneyksli langt fram yfir öll velsæmismörk, þeim sem þátt tóku í múgæsingunni til ævarandi skammar.

Síðasta dæmið um þau vinnubrögð er árásir viðrinanna á Ásmund Friðriksson vegna akstursástríðu hans.

Það er gróði í Orkupakka 3, mikill gróði, og það er einskis svifist að þagga niður í þeim sem setja sig uppi á móti.

 

Við sjáum til dæmis aumingjaskapinn í formanni Sjálfstæðisflokksins að biðja flokksmálgagn Viðreisnar og Pírata að birta afmælisgrein sína af tilefni 90 ára afmæli flokksins, bara vegna þess að hann sættir sig ekki við beinskeyttan sannleika ritstjóra blaðsins.

Rauf þar með vegferð sem hefur staðið frá stofnun Sjálfstæðisflokksins, að blaðið og flokkurinn séu eitt á hátíðarstundum.

Kannski komst hann í nýjast Reykjavíkurbréfið þar sem þetta segir um málflutning hans um hina meintu fyrirvara sem engu halda; "að vandræðagangurinn væri ögrun við heilbrigða skynsemi".  Og í fljótræði sínu ekki áttað sig á að verið var að skrifa um annan forsætisráðherra í öðru landi.

En að geta ekki tekið slag dagsins án þess að fyrtast við og taka þátt í þöggun á blaði sínu, getur seint talist rismikið.

 

Núna sætir formaður VR aðkasti fyrir að hafa skoðun á Orkupakka 3, og miðað við hnýtingar þá koma þær frá vinstri.

Fyrst að Miðflokkurinn var ekki keyptur, og vogar sér að halda uppi málþófi, þá eru þeir sem þakka þeim fyrir þá landvörn, orðnir kvenhatarar.

Þetta er svona svipuð andleg lágkúra og þegar við ICEsave andstæðingar voru í vinnu fyrir heimstjórnarflokkinn, Bláu höndina eða eitthvað þaðan af verra, vegna þess að við vildum ekki gangast undir skuldaþrældóm vegna einhvers regluverks sem ekki einu sinni kvað á um þann skuldaþrældóm.

 

Eymd stuðningsmanna vinstri flokkanna er sú að innst inni vita þeir að þeir orðnir taglhnýtingar auðsins, verkfæri ógeðslegustu birtingarmyndar frjálshyggjunnar sem þeir hötuðust við allir sem einn í áratugi á undan hinum sögulegu svikum VG og orðalepparnir eiga að sefa rödd samviskunnar.

Síðan eru það hinir aumkunarverðu jafnaðarmenn sem fyrir löngu hafa sagt alþýðu landsins stríð á hendur í nafni hins frjálsa flæðis, hugmyndfræðinnar sem er ættuð úr ranni Friedmans og Hayeks, og Hannesar Hólmsteinar allra landa börðust fyrir.

 

Í raun á að vorkenna þessu fólki.

Aumari viðsnúningur á pólitískum lífsskoðunum hefur ekki þekkst í gjörvallri sögu vestrænna stjórnmála.

Og það á að virða það að fúkyrðaflaumurinn er þeirra eina vörn að hindra sjálfsskaða, það vita það allir að það var ekki auðvelt að vera doktor Jekyll, búandi með mr Hyde.

Að enda sjálfur það fyrirlitlegasta sem menn höfðu þekkt, er ömurlegt hlutskipti öllum sem í lenda.

 

Höfum það bak við eyrað þegar við hlustum á þetta fólk.

Þó við tökum á móti fúkyrðum þeirra og látum þau ekki komast upp með einhverja siðferðislega réttlætingu á landsölu sinni og auðþjónkun, þá eigum við líka að vorkenna því.

 

Því það á bágt.

Mjög bágt.

Kveðja að austan.

Ragnar Þór segist „pólitískt viðundur“

Athugasemdir

[Arnór Baldvinsson, 26.5.2019 kl. 19:35]

Sæll Ómar,

Málþóf hefur bara einn tilgang:  sjálfsupphafningu þeirra, sem standa að því.  Árangurinn er enginn, því þetta kemur ekki í veg fyrir eitt eða neitt og breytir engu.  Ef þessir þingmenn hefðu viljað að hlustað væri á þá með áhuga fyrir málefninu, þá hefðu þeir látið vera að standa í flórmokstri yfir samferðamenn sína, þó fullir væru!  Það tekur enginn mark á þeim lengur.  Hver á að treysta þeim?  Ég taldi Sigmund ærlegann mann þar til Klausturmálið kom upp.  Í staðinn fyrir að taka á því eins og menn, þá var lagst eins lágt og hægt var.  Ég treysti akkúrat ekki einum stafkrók, sem kemur frá þessu fólki!  Held að svo sé um ansi marga.  Ekki svo að skilja að ég beri mikið traust til stjórnmálamanna yfirleitt, en Klausturkórnum treysti ég ekki til neins.

Kveðja,

[Ómar Geirsson, 26.5.2019 kl. 23:40]

Blessaður Arnór.

Við vitum báðir að þetta er ekki alveg rétt hjá þér; "Málþóf hefur bara einn tilgang:  sjálfsupphafningu þeirra, sem standa að því".

Og mér finnst líklegt að það hafi einhver strengur brostið hjá þér eftir að þú hlustaðir á Klausturupptökurnar, líkt og einhver hafi brugðist trausti þínu. Skil þig svo sem alveg, ég er ennþá pínusár út í Steingrím Joð eftir öll þessi ár.  En Sigmundur Davíð brást á vissan hátt trausti mínu, eða þeirri trú sem ég þrátt fyrir allt hafði á honum, þegar hann myndað ríkisstjórn sína, og skipaði Vigdísi Hauksdóttir formann hagræðingarnefndar ríkisins.  Eftir alla rökstuddu gagnrýni hans á fáráð þeirra hugsunar sem meint hagræðing byggist, þá fór stjórn hans í eldmóð Vigdísar úr ösku Steingríms.

En Sigmundur Davíð á sína kosti líka, marga stóra meir að segja ef hann kýs svo.

En skoðanir manns, eða skoðanaleysi á málþófi er óháð persónum og leikendum hvers tíma, og meir að segja ég, sveitamaðurinn sem hef aldrei séð málþóf í verki, enda hvernig er til dæmis hægt að beita málþófi þegar menn spjalla um veðrið??, eða annað sem viðkemur landsins gagni og nauðsynjum??, gat nú samt sagt þetta um tilgang málþófs;

"Væri ekki nær að hann deildi visku sinni með hinum yngri þingmönnum og segði þeim að málþóf væri öryggisventill minnihlutans gagnvart ofríki meirihlutans, það á sinn hátt neyddi menn til að leita vissra sátta um andstæð sjónarmið.".

Var ég þá að vísa í þá frétt að sjálfur konungurinn á þingi, það er konungur málþófsins, væri að íhuga að stöðva eitt slíkt.

Málþóf hefur fylgt þingræðinu lengur en elstu menn muna, og mun fylgja því á meðan ennþá finnst land þar sem er þingræði en ekki auðræði.

Vissulega er það þreytandi í þessu máli, allavega væri ég löngu kominn í bloggfrí ef landsalan hefði verið staðfest á lýðræðislegan hátt, en þreyta eða persónulegar ástæður mega ekki villa sýn

Sem er meðal annars sú að hver dagur sem bætist við málþófið, afhjúpar ennþá aumingjaskapinn að baki samþykkt meirihluta þingheims í þessu máli.

Því fátt er aumingjalegra en að kannast ekki við innhald þess sem menn eru að samþykkja, og beita blekkingum til að afneita því.

Seinna meir mun fólk eins og þú Arnór skammast sín við stuðning þinn við þetta ógæfufólk, og smán þess mun lifa á meðan sagan er til skráð.

Að selja land sitt er eitt, en að ljúga til um tilganginn, að kannast ekki við markaðsvæðingu orkuauðlinda þjóðarinnar, sem er yfirlýstur tilgangur alls regluverksins, og beita vísvitandi skipulögðu blekkingum til að plata stuðningsfólk sitt, það er annað.

Það er hið auma í málinu.

Í því felst smánin.

Þannig, að þó drepleiðinlegt sér, þá þjónar málþófið sínum tilgangi.

Kveðja að austan.

P.S. Þó þetta innslag mitt sé ekki stutt, og frekar út og suður en hnitmiðað, þá er það samt ekki málþóf.

[Eggert Guðmundsson, 27.5.2019 kl. 22:25]

Sæll Ómar - Ég held að þú hafir hitt á kjarnan í þessu  máli.- þe. aumingjaskapurinn og hræsnin í þeim sem hafa ákveðið að styðja á græna takkann í Orkupakkamálinu. En það á eftir að fá skýringar á þessum sinnaskiptum sbr. Bjarna Ben og öðrum sjálfstæðismönnum.

Það hljóta að vera einhverjar aðrar skýringar til, því ekki verða þessir aðilar aumingjar og hræsnarar upp úr þurru.

Skömm Bjarna Ben er svo greinileg að hann flýtti sér til Páfagarðs til að skrifta og fá síðan syndaaflausn.

[Ómar Geirsson, 27.5.2019 kl. 23:22]

Blessaður Eggert.

Mér datt eitthvað svipað í hug, að Bjarni væri að feta fótspor Sturlu, en ef ég að vera alveg hreinskilinn, þá held ég að stór hluti þessa sé hjarðhegðun, það þora svo fáir gegn regluverkinu.

Evrópa er að kafna, og lönd berjast um til að ná andanum, en öllu er lofað nema því sem þarf að lofa, að skera á hengingaról regluverksins, afleggja evruna og stjórna út frá hag einstakra landa.  Láta síðan blómstrandi viðskipti auka velmegun og velferð.

Í dag er rosalega erfitt að standa upp og setja, heyrðu við bara hættum þessu.

Svo bara versnar þetta, og þá eykst forherðing afneitunarinnar.

Hvar svo samspilið við auðinn kemur þarna inní veit maður ekki.

Sagan segir að slíkt samspil sé jafngamalt hagsmunum, en nákvæmlega hvernig vita aðeins þeir sem gambla.

En það gerir ekki útslagið að mínum dómi, það er bara svo erfitt að fara gegn fjöldanum, standa upp og segja, hey, keisarinn er nakinn.

En það afsakar samt ekki landsöluna, og skammirnar eru réttmætar og það þarf að taka á móti, en ég yrði ákaflega hissa ef hér myndaðist þverpólitísk samstaða gegn regluverkinu.

Hengingarólin er ekki nógu strekkt til þess.

Kveðja að austan.