Viðrini umræðunnar.

 

Það er hulin ráðgáta tímans hvort Ásmundur Friðriksson hefði keyrt þvers og kurrs um kjördæmi sitt ef aksturspeningar Alþingis væru ekki ríflegir.

Hins vegar fékk hann sömu ríflegu aksturspeningana per kílómeter og aðrir þingmenn, hann keyrði aðeins meir en þeir, sjálfsagt í vanþökk Djúpríkisins sem þolir ekki þingmenn á meðal fólks, því slíkt er hjáleið framhjá múrum skrifræðisvaldsins sem deilir og drottnar og ætlast til þess að vald þess sé óvéfenglegt.

Hafi hann dregið sér fé með því að keyra, þá eru allir þingmenn sem hafa keyrt sekir um sama glæp.

 

"Rökstuddur grunur um að Ásmundur Friðriksson hafi dregið að sér fé" er þá vísan í eitthvað annað, að hann hafi rukkað fyrir ferðir sem hann hafi ekki farið, eða ferðarnar komi starfi hans sem þingmanns ekkert við.

Ákaflega einfalt er að sýna fram á slíkt, það þarf aðeins að nefna viðkomandi ferðar, og til þess má nota putta, í fyrsta lagi, í öðru lagi og svo framvegis. 

En jafnvel heimskasti maður, hvort sem hann er í hópi kjósenda Pírata eða tilheyrir þeim stóra hópi fólks sem þykist vera á móti, getur ekki talið á fingrum sér rökstuddan grun, nema hann sé rökstuddur með dæmum.

Við lærðum jú öll að telja í uppí tíu í fyrsta bekk, og rökstuddur grunur án dæma er ekki talinn, hann er þá dylgjur.

Dylgjur ef rökin á bak við hinn meinta rökstudda grun eru ekki talin upp.  "Í fyrsta lagi, í öðru lagi .." og svo framvegis.

Svo einfalt, svo auðskiljanlegt, en Pírötum ofviða.

 

Píratar væru ekki viðrini umræðunnar ef þetta væri tilfallandi dæmi um málflutning þeirra.

Og þeir væru ekki svo sem eineltispúkar heldur þó þeir tæki manninn fyrir, en ekki það kerfi sem gerði slíka áskrift af aksturspeningum mögulegt.

En þegar þessi hegðun bætist ofan á þau fáheyrð þegar Sunna og Björn stóðu með skilti við ræðupúlt Alþingis þar sem þau lítilsvirtu þingmenn sem varð á í fyllerí, þó viðkomandi þingmenn hefðu margbeðist afsökunar á framferði sínu, enda ekki reiknað með, ekki frekar en aðrir á fyllerí, að vera hleraðir, að viðhafa fyllerísraus.

Tvískinnungurinn og hræsnin gat þá líka verið tilfallandi, en ekki með svona stuttu millibili.

 

Samhengið blasir við þegar sumir eru teknir fyrir en ekki aðrir (væru þeir samkvæmir sjálfir sér þá hefðu Píratar látið gera bol með orðinu "nauðgari", og farið í hann í hvert skipti sem Ágúst Ólafur hefði sést í þingsal), kallast einelti á mannamáli.

Og eineltispúkarnir ofsækja ekki hvern sem er, algjör fylgni er milli ofsókna þeirra og fórnarlamba sem á einhverju stigi málsins hafa lagst gegn markaðsvæðingu orkuauðlinda þjóðarinnar og afsal forræðis hennar yfir þeim.

 

Tilviljun???

Varla.

 

Björn Leví, eineltishrellir, skrifaði afhjúpandi grein í Morgunblaðið nýlega þar sem hann á mjög sérstakan máta sýndi fram á að engin þörf væri á fyrirvörum á samþykkt Orkupakka 3, eðlilegasti hluti í heimi væri að Evrópusambandið hefði forræði með tengingum á milli landa, því regla yrði að ríkja.

Jafnvel Viðreisn í þjónkun sinni við fjárfesta sem ætla að mala gull við markaðsvæðingu orkunnar, hefur ekki gengið svo langt í málflutningi sínum.

Því eitthvað tillit þarf að taka til vitsmuna kjósenda.

 

En Píratar, flokkurinn sem þykist vera á móti kerfinu, sér ekkert athugavert við markaðsvæðinguna eða forræði Evrópusambandsins yfir orkuauðlindum þjóðarinnar.

Sem á vissan hátt er andkerfislæg skoðun, það er hún fer gegn þeirri sátt um sameign þjóðarinnar á orkunni og nýtingu hennar. Gegn sáttinni að ljós og ylur er allra, ekki bara þeirra sem betur mega sín.

Og hvað hefur svona örþjóð að gera við sjálfstæði, ef það sjálfstæði bitnar á frelsi fjárfesta að maka krókinn á kostnað okkar hinna??

 

Þegar þessi fáheyrða atlaga Björns Leví að vitsmunum kjósenda sinna er sett í samhengi við einelti hans gagnvart þeim sem standa í veginum, þá er ljóst hverjum hann þjónar, og hver er tilgangur Pírata á þingi.

Vissulega er það lýðræðislega réttur að vera viðrini umræðunnar, og það er lýðræðislegur réttur kjósenda að þykjast vera á móti frjálshyggju og auðræði, og segjast síðan styðja Pírata.

Það er ekkert sem bannar að vera viðrini, en það er afdrifaríkt ef andstaða þjóðar við auðsöfnun Örfárra, gegn eign þeirra á stjórnmálamönnum og fjölmiðlum, leitar til flokks sem gerir út á upphlaup, og öll þau upphlaup lúta því mynstri að vængstífa andstöðu þjóðarinnar gegn ásælni auðsins og ofurítökum hinna Örfáu á samfélaginu öllu.

Þegar fólk er í raun að styðja það sem það þykist vera á móti.

 

Höfum þetta í huga næst þegar fjölmiðlar slá upp einelti Pírata.

Höfum í huga gegn hverjum það beinist og hverjum það þjónar.

Það er ekki bæði sleppt og haldið, og það er ekki hægt að vera á móti auðræðinu og ítökum auðmanna í samfélaginu, og segjast um leið vera stuðningsmaður Pírata.

Jafnvel þó fólk telji það mannréttindi að fá að vera viðrini, þá er of mikið í húfi til að hægt sé að umbera slíkt hátterni.

 

Það er val að vera Pírati.

En það val útilokar sjálfkrafa að vera hluti af andstöðunni.

Því andstaða byggist ekki á frösum og gífuryrðum, andstaða byggist á afstöðu.

 

Þeirri afstöðu að telja við séum öll manneskjur.

Að við ráðum samfélagi okkar, að landið okkar og auðlindir séu sameign en ekki einkaeign.

Að hagsæld þjóðar sé mæld út frá velmegun og velferð fjöldans en ekki auðsöfnun Örfárra.

Og við verjum samfélag okkar og sjálfstæði þegar að því er sótt.

 

Hvað það varðar er ekkert val.

Það er annað hvort eða.

Svo augljóst að ekki er hægt að leika tveimur skjöldum hvað það varðar.

 

Sjálfstæði okkar er í húfi.

Velferð okkar er í húfi.

Ásælni auðsins í skjóli regluverks ESB þarf að stöðva.

 

Það er okkar.

Sem mun takast ef við stöndum saman og látum ekki blekkjast.

 

Allra síst af viðrinum umræðunnar.

Eða stuðningsmönnum þeirra.

Kveðja að austan.

 

 

 

Björn fór „ósæmilegum orðum“ um Ásmund

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 21.5.2019 kl. 19:10]

Gott að lesa og vonandi gera þau það sem haga sér svo dólgslega.

[Óskar Kristinsson, 21.5.2019 kl. 19:43]

Blessaður ómar og takk fyrir meistarapistilinn þinn!!

Formaður utanríkismálanefndar sagði í fréttum áðan að ekkert hafi komið fram í umræðunum hjá miðflokksmönnum sem hún hafi ekki vitað.

Hún hefur lítið upplíst okkur um það samt,hvers vegna? Vísvitandi blekkingar hefur hún haft í frammi.

Kv af Suðurlandi.

[Þorsteinn Briem, 21.5.2019 kl. 21:11]

Ásmundur Friðriksson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, sparar ríkinu að sjálfsögðu stórfé með öllum þessum akstri sínum á kostnað skattgreiðenda.

Og Sjálfstæðisflokkurinn fær stórfé frá ríkinu ár hvert til að halda úti starfsemi sinni.

Allt í samræmi við stefnu flokksins um sparnað í ríkisrekstrinum.

[Þorsteinn Briem, 21.5.2019 kl. 21:12]

"Ásmundur Friðriksson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, ók fyrir tæpar 3,2 milljónir króna árið 2013.

Mest keyrði hann árið 2014 og þá fékk hann um 5,4 milljónir króna frá Alþingi vegna nota á eigin bifreið.

Árið 2015 fékk hann örlítið minna, eða um fimm milljónir króna.

Árið 2016 fékk hann tæpar 4,9 milljónir króna.

Árið 2017 fékk hann 4,2 milljónir króna fyrir aksturinn og alls 4,6 milljónir króna vegna ferðalaga innanlands.

Árið 2018 notaði Ásmundur bílaleigubíl og fékk 1.166.050 krónur. Þá fékk hann 684.090 krónur fyrir að nota eigin bíl og 633.073 krónur fóru í eldsneyti, sem hann fékk einnig endurgreitt.

Á árinu 2018 fékk Ásmundur einnig 536.160 krónur í húsnæðis- og dvalarkostnað en Ásmundur er búsettur í Njarðvík. Þá fékk Ásmundur 360 þúsund krónur í fastan ferðakostnað í kjördæminu, líkt og aðrir landsbyggðarþingmenn.

Og alls var kostnaður við ferðalög Ásmundar innanlands tæplega 2,5 milljónir króna árið 2018."

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 21.5.2019 kl. 22:19]

Stundum læðist sú hugsun að manni, að Píratar séu eineltishrottar á vegum frjálshyggjudeilda forystuliðs Sjálfstæðisflokksins, Samfylkingar, Viðreisnar og Vinstri grænna.  Og það skv. forskrift ESB.

[Bjarni Gunnlaugur Bjarnason, 21.5.2019 kl. 22:49]

Þetta er ágætt hjá þér Ómar að benda á viðrinishátt Pírata en maður nennir varla að eltast við málflutning þeirra svo endemis vitlaus sem hann nú er, en sjálfsagt þarf þess þó, því miður. 

Annars er fróðlegt að skoða vef Alþingis hvar laun þingmanna eru útlistuð sem og fastar kostnaðargreiðslur og aðrar greiðslur. 

Við skattgreiðendur erum jú að greiða fyrir uppihald þingmanna sem búa í Reykjavík eins og ferðakostnað annarra sem búa eitthvað frá. 

Vekja má athygli á samanlögðum uppihalds og ferðakostnaði tveggja þingmanna úr Suðurkjördæmi árið 2018.

Þetta eru Ásmundur Friðriksson og píratinn Smári Maccarthy.

Ásmundur kostar okkur í uppihald og akstur (fastar kostnaðargreiðslur og aðrar greiðslur)  4.855.373 krónur en félagi Þórhildar og Björns Leví, Smári, kostar okkur kr. 4.563.130 í sama. 

Bitamunur en ekki fjár, sérstaklega ef tekið er tillit til þess að Smári býr steinsnar frá vinnustaðnum ólíkt Ásmundi. 

Annar skal þó kallaður þjófur af þeim Þórhildi og Birni en hinn ekki nefndur. 

Sjálf eru þau skötuhjú vel drjúg á skattpyngunni líka, enda sjálfsagt að reyna að bjarga heiminum (á okkar kostnað).

En að fiskur lægi undir steini hafði mér ekki dottið í hug. Var enda búinn að hálf gleyma tengingunni við glæpamanninn Sigga hakkara og njósnatölvuna í Alþingishúsinu. 

Það skyldi þó aldrei vera að þau væru ekki bara siðviltir dónar heldur eitthvað meira líka, eins og skv. þínum athugasemdum gæti verið rökstuddur grunur um?

[Halldór Egill Guðnason, 22.5.2019 kl. 01:51]

Bjarni fjandi góður! Pistillin einnig.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Magnús Sigurðsson, 22.5.2019 kl. 05:49]

Það færi best á því að spyrða sjálftökuna saman líkt og Bjarni Gunnlaugur gerir. Því það er þannig að ef farið er inn á vef alþingis hvað þetta varðar þá virðist þar vera lítið um eylönd.

Ef ég man rétt þá eiga árlegir aksturspeningar helsta ökuþórsins að dekka vegalengd sem e.u.þ.b. 15 hringir í kringum landið.

Ég veit ekki um ykkur félagar, en ég er komin á þann aldur að að það tekur mig um tvo daga að fara hring í kringum landið á löglegum hraða með hvíldum.

[Ómar Geirsson, 22.5.2019 kl. 07:00]

Blessaður Magnús.

Ég held að það sem þú eigir við með sjálftöku sé sú tilhneiging að vilja hafa allt sitt á þurru, og líkt og meðalfyrirtæki sem þarf að passa uppá 1-5 æðstu stjórnendur lendi ekki í þeim aðstæðum að þurfa að borga eitthvað úr eigin vasa, þá séum við með 63 slíka toppa.

Ég er reyndar einna minnst skeptískur á þetta atriði, kostnaði við að hreyfa sig því ég tel það meinsemd að þingmenn yfirgefi ekki Tjörnina og nágrenni hennar.  Og því fjarri sem menn búi valdinu, þá sjái menn minna af því.

En hvar eru mörkin, það er góð spurning.

Ég velti því fyrir mér hvort Ásmundur hefði keyrt minna þó aksturspeningar væru léttvægari því mig grunar að hann hafi lært af Árna Johnsen hvernig á að vinna prófkjör þarna á Suðurlandinu og nærsveitum.  Og ef menn eru ánægðir með þessa vinnu, þá leggja menn ýmislegt á sig að halda henni. 

En kjarninn er sá í þessu dæmi, að Ásmundur setti ekki reglurnar, það er ekki hans að sjá um aðhaldið, og hin meintu brot varðandi prófkjör og annað stúss sem tengist ekki beint vinnu hans sem þingmanns, að þá mætti glerið vera ansi skothelt til að þola grjótkast hinna syndugu.

Ef menn vilja draga lærdóm af þessu máli, þá á sá lærdómur að vera fyrir framtíðina, ekki fortíðina.

Og þetta segi ég alveg óháð hvaða einstaklingur á í hlut, og í hvaða flokki hann er.  Ég græt ekki þegar er lamið á forpokuðum íhaldsþingmönnum, en ég vil halda mig fyrir ofan beltisstað, og bareflið á að vera rök umræðunnar.  Þá speki lærði ég af Bjarna heitnum Þórðarsyni bæjarstjóra og ritstjóra Austurlands til mjög margra ára.  Fáir voru harðskeyttari en hann í að lemja á borgarstéttinni og hennar fylgifiskum, en hann greip aldrei þá gæs að nýta sér meintar ávirðingar andstæðinga sinna til að upphefja sjálfan sig eða til að ná höggi í pólitískri umræðu.

En úthald Ásmundar á rúntinum er ekki málið í þessum pistli mínum, heldur sú þjóðarvá sem er krumlur auðsins, sem drífur þessa umræðu áfram.

Orkupakkinn er að leka í gegn, hvað er betra en eitt stykki hneyksli til að kasta umræðunni á dreif, og ekki verra að hjóla í þann eina stjórnarþingmann sem hefur lýst yfir andstöðu í málinu.

Það er kjarninn, það er ástæða þess að ég pistlaði aukapistil um þetta mál.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 22.5.2019 kl. 07:19]

Takk fyrir það Halldór.

Blessaður Bjarni, það er þekkt einkenni á syndugum að vilja grýta aðra og til dæmis góð þumalputtaregla til að finna laumuhomma að kíkja fremst í grýtingaröðina og sjá hver lætur hæst.

Stundum pirrar vandlætingin og yfirdrepsskapurinn mann svo mjög að ég læt undan honum og tek þá púkann á málið, en í þessu tilviki þurfum við að sjá samhengið milli hinna tilbúnu upphlaupa og hverjir verða fyrir þeim.

Og ef ske kynni að einhver blábjáninn kæmi hér inn og segði, ho hohóo, samsæriskenning, heldurðu að Píratar hafi fengið Ásmundi til að keyra dag og nótt, eða Bára fengið menn til rausa á fyllerí, að þá er það hvorki málið eða meinið.

Heldur hvað er valið úr til að blása upp, og hve samstillt öll þau upphlaup eru.

Þetta fattaði ofursvala súperhetjan Jack Reacher þegar 5 voru skotnir á færi, að því virtist af algjöru handahófi.  Hvert fórnarlambanna hafði eitthvað með hagsmuni að gera??, finndu þá og þá veistu hver er kostunaraðilinn.

Í þessu dæmi er auðveldara að finna hann en fíl í heysátu, og þó er það ekki erfitt, jafnvel fyrir þá sem afneita því að það sé fíll í heysátunni.

Eins og ég segi, ég skil stuðning Viðreisnar við markaðsvæðingu orkunnar, en Píratar eru máliðar, og það af ómerkilegasta taginu.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 22.5.2019 kl. 07:26]

Blessaður Símon Pétur.

Ég notaði einmitt orðið eineltishrotti í fyrstu útgáfu pistilsins, en þegar ég fékk næði til að lesa hann yfir, þá tók ég það út setti hrellir í staðinn fyrir hrotta.

Ég skil ekki fólk sem samsinnar sig svona málflutningi, alveg óháð tilefninu eða eða dulda tilefninu. 

Vissulega þarf að veita þingheimi aðhald, og þegar svo margt lífsnauðsynlegt er sparað, eða veitt af nánösinni, þá er eðlilegt að þingmenn séu skotspónn.

Og oft hefur maður það á tilfinningunni að um hreina sjálftöku sé að ræða. 

En í opinberri umræðu gæta menn orða sinna, og þingmenn eiga ekki að tala eins og þeir séu með frjálst orð í athugasemdarkerfi DV.

Þessi nálgun er bara ekki rétt, að mínum dómi nota bene.

Og skilar engu, ef eitthvað er þá festir hún í sessi það sem er ámælisvert, það er þjóðfélag sjálftökunnar.  Því menn passa sig bara betur, en sjá sig ekki knúna til að breyta sjálfum forsendum hennar.

Og það er miður.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 22.5.2019 kl. 08:11]

Blessaður Óskar.

Ég held að þetta sé alveg rétt hjá henni, að ekkert nýtt hafi komið fram, ef minnsti vafi var í huga þingmanna þá hvarf hann á fundi utanríkismálanefndar þar sem það kom skýrt fram að einu fyrirvarar sem haldi gagnvart tilskipunum, eru þeir sem um er samið.

Blessuð stelpan veit að hún lýgur í áliti sínu.

Það er bara svo.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 22.5.2019 kl. 08:15]

Blessuð Helga.

Sem betur fer er þetta blogghorn ekki ríkismiðill sem öllum er skylt að lesa, svo við skulum ekki hafa neinar áhyggjur af því að það sem er skrifað hér sé lesið fyrir utan okkar hóps.

En umræðan hér í heild síast út í grasrótina, það er styrkur Moggabloggsins.

Kveðja að austan.

[Ómar Geirsson, 22.5.2019 kl. 08:23]

Blessaður Steini.

Þú fyrirgefur að eitthvað hvarf úr athugasemdarkerfinu, ólesið hjá mér allavega en ég er búinn að frábiðja mér spami.

Fatta reyndar ekki þann skort á sjálfstrausti hjá þér að leyfa athugasemdum þínum að vera innlegg í umræðuna og því ákveður þú að drekkja þeim sjálfur svo enginn lesi.

Þetta til dæmis finnst mér stórsniðugt " sparar ríkinu að sjálfsögðu stórfé með öllum þessum akstri sínum á kostnað skattgreiðenda.", því auðvitað gæti Ámundur alveg flogið á milli Keflavíkur og Reykjavíkur, því af hverju má hann ekki nota flugvél eins og Lilja Rafney??

Eða hann gæti eytt tímanum í bakherberjum plottsins landslýð til óþurftar, eins og orkupakkamálið er dæmi um.

Það er nefnilega hægt að vera þátttakandi Steini, maður þarf bara að vilja það sjálfur, og svo halda sig við umræðuefnið.

Togaðu nú út eyrað, og geymdu þessa ábendingu mína þar.

Kveðja að austan.

[Magnús Sigurðsson, 22.5.2019 kl. 18:07]

Sæll Ómar ekki vil ég taka neinn sérstaklega út fyrir sviga af þessu þingliði og er sammála þér með það að þeim peningum  er vel varið sem þingmenn fá til að taka púlsinn á umbjóðendum sínum svo framarlega sem þeir taka eitthvert mark á hjartslættinum.

Og mig grunar líkt og þig að það séu í prófkjörinu sem hjartað slær, og því miður snúist þetta meira um að halda sér í vel launaðri "inni vinnu" við tjörnina.

Það er svo merkilegt að eftir því sem laun þingmanna hafa orðið hærri þá þurfa þeir meiri aukagreiðslur og jafnvel aðstoðarmenn.

Þegar ég byrjaði að fylgjast með þá voru laun á pari við kennaralaun og strípuð að öðru leiti en hvað varðaði kostnað landsbyggðar þingmanna vegna veru í borginni.

Nú eru þetta orðnir atvinnupólitíkusar fyrir aurinn í eigin vasa, því miður, og leitun orðin að hugsjónapólitíkusum sem bera hag lands og þjóðar fyrir brjósti.

Hvað næturræðuhöldin á alþingi þessa dagana varðar þá hef ég trú á að ef víxlað væri flokkum við stjórnaborðið þá væri það sá sem vanalega var kenndur við málþóf sem stæði fyrir næturfundunum.

Mér kæmi ekki á óvart að hundakúnstirnar ættu eftir að tryggja op3 meirihluta mælingu í næstu skoðanakönnun, enda spurning hvort leikurinn er ekki til þess gerður.

Með kveðju úr efra.

[Ómar Geirsson, 23.5.2019 kl. 07:29]

Blessaður Magnús.

Mönnum hættir mjög til að týna skóginum þegar þeir persónugera mál og mér finnst sú umræða trúverðugri sem tekst á við lærdóminn, sem í þessu tilviki gæti verið einhver svona kvóti á mannamót og viðburði eða eitthvað í þeim dúr. Allavega ekki taka hræsnina eða púrítanann á þetta. 

Síðan má ekki gleyma að svona upphlaup virkar oft sem syndaaflausn fyrir aðra, og hver er til dæmis að ræða sjálftökuna þegar þeir skömmtuðu sér kaup langt fram yfir launaþróun í landinu, með tilvísun í toppana í atvinnulífinu sem eru knúðir áfram af eilífðarvél græðginnar.

Ég tek undir grunsemdir þínar að hætt væri að það væru hlutverkaskipti ef til dæmis Miðflokkurinn væri í stjórn en Framsókn utan stjórnar, og örugglega ef VG væru í stjórnarandstöðu.  Og þá færi margur róttæki penninn að skrifa og yrkja.

Þegar maður fer inná síðuna Orkuna okkar, þá virðist mér málþófið njóta stuðnings, og þá eins og það sé eina ljósglætan í örvæntingunni sem grípur fólk þegar það upplifir sig valdlaust gagnvart yfirgang elítunnar.

Ég hins vegar er skeptískur á það, tel það tvíeggjað vopn, og já hætta á að það auki stuðning við landsöluna.

Og eina afleiðingu veit ég nú þegar, mjög alvarlega, sem er að ég er búinn að steingleyma andanum sem átti að fara í síðasta pistilinn í þrennunni, og þó alvarleikinn snúi eingöngu að mér, þá finnst mér þetta ekkert sniðugt.  Jafnvel tillitsleysi.

En það þjónar engum tilgangi að nauðga þessu svona fram á sumar, eða fresta þessu fram á haust.  Um það þarf að vera samstaða og alvara að baki þess að leita samninga við ESB um fyrirvara þjóðarinnar sem mér sýnist að allir flokkar séu sammála um fyrir utan Pírata og Viðreisn.

Eins og staðan er núna, þá herðir þetta aðeins hinn einbeitta brotavilja ásamt því að svæfa hina réttlátu reiði andstæðinga pakkans, og hvaða tilgangi þjónar það??

Allavega er ljóst að ný víglína hefur myndast í íslenskum stjórnmálum, milli þeirra sem hafa sýnt ítrekaðan vilja til að selja þjóð sína, og hinna sem vilja eiga sig sjálfir.  Þær skotgrafir þarf að grafa, það er ef einhver vill verja sjálfstæði sitt og sinna.

Þegar rökin fyrir samþykkt tilskipana að utan, eru að meginstofni þau að annars höfum við verra af samkvæmt þeim samningi sem við eru aðili að, að þá er ljóst að grunnforsenda sjálfstæðis landsins og sjálfsforræði þjóðarinnar er horfinn.

Það gleymdist bara að halda Kópavogsfundinn, en annars er þetta ósköp svipað orðið og dögum danska einveldisins.  Það var ekki þannig þá að innlendir valdsmenn hafi ekki fengið að fara sínu fram gagnvart alþýðunni, og þeim var slétt sama þó ordurnar kæmu að utan, losnuðu þá bara við þann höfuðverk að þurfa að hugsa eitthvað sjálfir.

Sjálfsagt voru ekki til hausverkjatöflur þá svo maður skilur alveg afstöðu þeirra sem skrifuðu undir valdaafsalið, og það er ekkert annað en seinna tíma lygi að það hafi verið gert undir skugga brynspjóta, þau voru aðeins til að gefa málinu konunglegt yfirbragð að hætti stærri þjóða þess tíma.  Svo datt Jónasi frá Hriflu að í huga að snúa þessu upp á andskotann, að Danir hefðu þvingað menn til einhvers sem þeir voru á móti. 

Eins voru allir glaðir þegar skrifað var undir á þingi 1262, en þá gengu menn í ríkjabandalag, en héldu forræði yfir sínum málum.  Langtum sjálfstæðir á eftir en við erum í dag gagnvart regluveldi ESB ef marka má hræðsluáróðurinn.  Og það er málið, ef við trúum þessu sjálf, þá erum við búin að missa forræði okkar og sjálfstæði, þó aldrei hafi reynt á það.

Það þarf nefnilega ekki alltaf hlekkina til að festa hinn ánauðuga við ok húsbónda síns.

En þetta lið á sér enga afsökun, það fást hausverkjatöflur út í Lyfju, og því engin vorkunn á öllum sínum dagpeningum og sporslum að semja sín eigin lög og stjórn landinu í þágu lands og lýðs.

Treysti að sér ekki til þess, á það að víkja, ekki sjálfstæði okkar og forræði.

Og það er verkefni dagsins, að semja uppsagnarbréfið, ekki að þæfa allar baráttu úr andanum.

Uppsögn elítunnar verður ekki umflúin þó það kosti átök,.

Kveðja að austan.

[Magnús Sigurðsson, 23.5.2019 kl. 16:10]

Sæll Ómar, af því þú minnist á að gleymst hafi að halda Kópavogsfund dagsins í dag þá er gott að hafa það í huga að allt er reynt til að komast hjá svo augljósum gjörningi, með orðhengilshætti í þingsályktunartillögu. Umsókn og afturköllun umsóknar um ESB aðild er eitt skýrasta dæmið um orðhengilshátt og útúrsnúninga. Það kveður svo rammt að þessum vinnubrögðum alþingis að fólkið þar virðast ekki með nokkru móti geta meðtekið einföld heilræði mankynslausnarans þegar kemur að samskiptum við eigin þjóð "sé já yðar já og nei sé nei. Það sem umfram er, kemur frá hinum vonda".

Undanfarna daga hef ég verið að glugga í Sturlungu enda er hún af tíðarandans toga. Af því að mér er ómögulegt að fara ekki út um víðan völl þá datt ég niður í ættfræði í leiðinni og rakst á merkilegt erindi um Íslenskar fornættir. En niðurlag þess gæti allt eins átt við daginn í dag en greinir frá hátt í 800 ára gömlum atburðum, um það hvernig ætt Egils Skallagrímssonar varð að sjá af Borg á Mýrum eftir 342 ára búsetu.  Þar segir þetta;

Ólíkt er til samanburðar ævikvöld Herdísar Bersadóttur og hið glæsta yfirbragð hinna fyrstu Borgarfeðga, en þetta voru miklir breytingatímar og það voru fleiri jarðir en Borg á Mýrum, sem höfðu fylgt sömu ættinni í árhundruð, sem skiptu nú um eigendur. Nokkru áður hafði þetta gerst með Grund í Eyjafirði og Reykholt í Borgarfirði. Seinna töpuðu Oddaverjar og Haukdælir sínum höfuðbólum, Odda og Haukadal og enn síðar fóru Skógar undir Eyjafjöllum sömu leið.

Þetta gat gerst vegna mikilla þjóðfélagsbreytinga, sem voru bæði af innlendum og erlendum toga. Fyrst skal nefna röskunina frá nokkuð góðu valdajafnvægi höfðingjanna (goðorðsmannanna), þar sem einn maður fór með eitt goðorð, yfir í það að einstakir höfðingjar náðu undir sig mörgum goðorðum og þá stundum um leið höfuðbólum annarra ætta.

Misskipting auðsins jókst. Það stuðlaði að enn frekari upplausn að voldugir höfðingjar vildu illa lúta íslenskum lögum og dómum, sumir skutu deiluefnum sínum til erlends konungs og kirkjuvaldið mat meira erlend kirkjulög en íslensku lögin og kirkjuvaldið sölsaði undir sig nokkra kirkjustaði og náði að flæma menn af ættarsetrum sínum. Síðar náði konungsvaldið líka undir sig „ættaróðulum" sem sektarfé.

Af þessu mega íslenskir nútímamenn draga þann lærdóm að virða lög landsins og að taka ekki erlendar tilskipanir framyfir íslensk lög. (Gunnar B. Guðmundsson)

http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=5631244

[Ómar Geirsson, 23.5.2019 kl. 20:17]

Takk kærlega Magnús.

Það er ofboðslega mikill kjarni í þessu hér að ofan um keldurnar sem menn leita uppi eins og enginn sé lærdómurinn af sögunni.

Það hefur greinilega gleymst að segja þessu fólki frá Illa pytti sem gleypti hest og ég fékk að heyra af munni föður míns, þó enginn byggi í Víkinni. 

Vísdómur sögunnar um hættur gekk mann fram af manni.

En á tímum ofgnóttarinnar þar sem allt er að kafna í upplýsingum, þá virðist enginn vita neitt.

Það er ekki von þó ég ákalli Öldungana.

Kveðja að austan.