Að baki sóknarfjárlaga er ofbeldi og lygar.

 

Lygarnar snúa að loforðum sem sannarlega voru sett fram fyrir síðustu kosningar, og þar síðustu kosningar, eða þar, þar síðustu kosningar.  Eða hvað er langt síðan Bjarni sendi út sitt fræga bréf um leiðréttingu á skerðingu á kjörum aldraða, sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir taldi sér skylt að gera samkvæmt samkomulaginu við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn??

Og hvað sagði Katrín um svona fjárlög þegar hún var í stjórnarandstöðu???

Sóknarfjárlög???

Var hún alltaf að hrósa Bjarna??

 

Nei, en ef hún segir satt í dag, þá hefur hún logið assskoti miklu þegar þar síðustu fjárlög voru samþykkt, og reyndar öll fjárlög frá því að snati Alþjóðagjaldeyrissjóðsins lagði fram sín síðustu fjárlög í desember 2012.

Og ef einhver reynir að afsaka lygarnar, þá má benda á að það eina sem hægt er að deila um, er hvort hagnaður bankastofnana frá Hruni hafi verið 750 milljarðar, eða 800 milljarðar.  Deilan snýst um hvað á að skilgreina sem bankastofnun, eða eitthvað annað.

Fjármagnið er sannarlega til, en það hefur ekki farið í innviði þjóðarinnar eða til að tryggja mannsæmandi kjör bótaþega.  Þau mannsæmandi að eiga þak yfir höfuð og mat á diskinn.

 

Ofbeldið er síðan sú fátækragildra sem fötluðum, öryrkjum og öðrum bótaþegum er haldið í.

Að eiga ekki mat í þjóðfélagi alsnægtanna þegar líða tekur á mánuðinn, eða þurfa að neita börnum sínum um næstum allt sem félagar þeirra fá, er ofbeldi.

Við erum jú þriðja ríkasta þjóð í heimi.

 

En illviljinn, að halda fólki í spennutreyju allsleysis með krónu á móti krónu skerðingunni, er ekki þessa heims.  Eða réttara sagt þess heims sem liðinn er, þar sem stjórnmálamenn, óháð flokkum, gerðu sitt besta til að efla þjóðarhag, og á sinn hátt að dreifa gæðum landsins á sanngjarnan hátt. 

Þá var ekki meira til skiptanna, en það var unnið að því hörðum höndum að auka auðlegð þjóðarinnar.  Að byggja upp, að bæta úr, að efla innviði, og dreifa gæðum líka til þeirra sem höllum fæti stóðu.

Og það eru allir flokkar á þingi samdauna, miðað við málflutninginn, þó vissulega hafi menntaði hagfræðingur Flokks fólksins ógnað innihaldsleysi upphrópana þar sem engin rök fylgdu, og öllum var ljóst að það eina sem myndi breyttast með nýjum valdhöfum væri nafnið á skiltinu sem hengt er fyrir utan skrifstofu ráðherra, svo fólki muni nafn hans þegar það knýr dyra.

En hann var víst tekinn af lífi í vikunni.

 

Og gleymum því ekki að það eina sem gerist ef mennskan skoraði illmennskuna á hólm, yrði að auk þess að gleðivísitala þjóðarinnar ykist marktækt, er að fjármunir myndu flæða um hagkerfið, og skila sér margfalt til baka.

Samanber ef þú sáir meiru, þá uppskerðu meira.

 

En þegjandi þögnin minnist ekki orði á þennan svarta blett íslenska ofgnægtaþjóðfélagsins.

Og góða fólkið út í þjóðfélaginu skynjar ekki ofbeldi á fötluðu fólki, nema ef drukknir menn hermi eftir sel.

Þá hneykslast það, ekki að það gefi ekki dauðann og djöfulinn í sína minni bræður, en hneykslan sem getur aukið völd, sem getur komið höggi á pólitíska andstæðinga, það er hneykslan sem drífur orðræðu þess áfram.

Það er ekki einu sinni skinheilagt, eða hræsnisfullt, aðeins valdagráðugt.

 

Það er dansað í Hruna, það er dansað í Valhöll.

Ábyrg fjárlög voru afgreidd.

Og á sinn hátt er það rétt að í þeim er margt gott.

Þjóðin fær ennþá brauðmola.

 

Elítan telur sig örugga.

Hún stjórnar umræðunni með því að fóðra múgæsinguna.

Brauð og leikar þar sem hið tilbúna hneyksli er skylmingarþræll nútímans.

 

Hún hefur rétt fyrir sér í dag.

Og það er ekkert sem bendir til þess að það breytist á morgun.

 

En það mun breytast einn daginn.

Það eru nefnilega fleiri sem hristu hausinn en gjömmuðu á netinu.

 

Fólk er nefnilega ekki fífl.

Kveðja að austan.

Ábyrg sóknarfjárlög