Líkur sækir líkan.

 

Og það er eftir þeim að spjalla saman í vinsemd, hvorugur hefur siðferði til að skilja bresti hins.

Annar siðblindur morðingi, hinn svag fyrir endalokum mannkyns.

Báðir eiga vísa vist í frægðarhöll lýðskrumsins eftir að ferli þeirra lýkur.

 

Og það að hinn vestræni heimur skuli ekki titra að réttmætri hneykslun yfir hinni nýtilkominni vinsemd skrumaranna sýnir í hnotskurn tvöfeldni okkar og hræsni.

Fjármögnun okkar á innrás erlendra vígamanna í Sýrlandi sem og réttlæting okkar á innrás Nató í Líbýu til að steypa lögmætri ríkisstjórn landsins, var réttlætt með tilvísun í meinta ógnarstjórn sem átti að vera í viðkomandi löndum.

Ógnaröldin á Filippseyjum tekur öllu fram sem heimurinn hefur séð undanfarna áratugina, meira að segja einræðisklíkan í Norður Kóreru viðhefur sýndarréttarhöld áður en hún aflífar fólk.

Eins voru þau svívirðilegu mannréttindabrot að neita fátæku fólki um lágmarksmannréttindi ekki til staðar í Líbýu eða Sýrlandi.

Samt þegjum við, látum hryllinginn viðgangast, hvort sem það er á Filippseyjum eða þjáningar saklausra í Sýrlandi.

 

Það er mikilvægara að efna til nýs ófriðar á Kóreuskaganum.

Koma öllu þar í bál og brand.

Láta milljónir líða svo einhver auðmaður einhver staðar geti orðið ríkari en hann er í dag.

Því á bak við harm heimsins er ætíð fjárhagslegir hagsmunir hins skítuga fjármagns.

 

Það er mein heimsins í dag.

Þó minna mein en hræsni okkar og siðferðisbrestur.

 

Vinsemd þeirra Trump og Duarte er aðeins birtingarmynd þess.

Kveðja að austan.

 

 

Trump býður Duterte í heimsókn