Valdaránið ógurlega.

 

Sem átti að vera framið af stjórnarandstöðunni vegna þess að hún skrifaði framkvæmdarstjórn ESB bréf, er núna búmmerang í höndum utanríkisráðherra.

Hann er sakaður um valdarán, því það var hann sem skrifaði fyrst bréf, og ekki talið honum til málsbóta að hann skrifaði bréfið til einhvers Letta, sem er lítil þjóð við Eystrasalt, og bað hann um að skila því til framkvæmdarstjórnar ESB að hann ætlaði ekki að ræða við sambandið um aðild Íslands að sambandinu.

Eina hugsanlega skýringin á þessari staðhæfingu, þó ákaflega langsótt sé, er að utanríkisráðherra hafi hugsanlega brotið gegn bjúrókratískri lagskiptingu valdsins innan ESB með því að stíla bréfið á einhvern Letta, hafi þannig gengið framhjá stækkunarstjóra ESB, hafi hugsanlega sáð fræjum metnaði til frekari valda í brjósti Lettans, og þá jafnvel hugsanlega, hugsanlega í sálu lettnesku þjóðarinnar.

Og því vilji íslenska stjórnarandstaðan mótmæla

 

Eða hvað??

Af hvaða tilefni fljúga þessi stóryrði um í umræðunni?? 

Valdarán, atlaga að þingræðinu.  Verjum lýðræðið. 

Hindrum ósvinnuna.

 

Sem er hver???

Bréf þar sem utanríkisráðherra segist ekki munu tala við ESB um aðild Íslands að sambandinu.

Eins og hann hafi stöðvað einhvers konar viðræður, skellt hurðum, yfirgefið með látum.

Eins og einhverjar viðræður hafi verið í gangi.

 

Sem er kjarni málsins, það gerðist ekkert.

Það var aðeins tilkynnt að það yrði ekki sem var ekki.

 

Ef eitthvað má segja um málið þá má benda á hvað bréf utanríkisráðherra er spúkí.

Það er eins og hann hafi uppgötvað að enginn hafi tekið eftir því í Brussel að hann hafi ekki verið í neinum viðræðum.  Eða kannski það sem verra er, að hann hafi mætt til Brussel, bankað á dyrnar, verið vísað til sætis, svo hafi enginn komið og talað við hann.

Og til að minna á sig, þá hafi hann einmitt skrifað bréfið til að taka það fram, að hann sé til, að hann sér einhver, mr. Svenson from Iceland, and not talking.

 

Það eru margar leiðir til að gera sig að fífli, og utanríkisráðherra fann eina.

En í ljósi hinna hörðu viðbragða, bæði innan þings og utan, viðbragða sem spruttu upp úr engu, þá er ljóst að um tilbúinn aulaskap er að ræða.

Hann er hluti af leikriti, þrautæfðu handriti þar sem allir leikendur þekkja sitt hlutverk.

Svona bjánagangur verður ekki til úr engu.

Því miður fyrir þjóðina, þá stjórna aular ekki landinu.

 

En þá má vissulega finna í stjórnarandstöðunni.

Kveðja að austan.

„Ekkert valdarán átti sér stað“