Ekki ég sögðu dýrin við Litlu gulu hænuna.

 

Það var saga, kennd börnum svo þau lærðu einmitt að segja já, að standa saman, og að þá myndu þau uppskera.

Í dag er þessi saga blákaldur veruleiki fólks sem þarf á aðstoð samfélagsins að halda.

Stofnanir okkar, segja "ekki ég".  Þær ætla að gera eitthvað annað.

Tveir þrír menn telja sig hafa vald til að hætta veita þjónustu sem þeim var falið af samfélaginu, því þeir ætla að gera eitthvað annað.  Og þeir eru ekkert að spá í hvort einhverjir aðrir munu taka við að gera þessu veiku fólki kleyft að lifa sjálfstæðu lífi, þeir eru bara hættir.

Svona er Ísland í dag, þjóðfélag sem tekur fjármagn fram yfir fólk.

Kveðja að austan.

Dagdeild geðsviðs í Hátúni lokað