Auðlindarán er eitt af þremur meginstefum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.

 

Annað stefið er einkavinavæðing almannaþjónustu og sala almannaeigna.

Þriðja stefið er að keyra allt í þrot sem hægt er, þá myndast svipuð stemming hjá alþjóðlegu auðmagni eins og hjá hagsýnum húsmæðrum sem stóðu í  biðröðum í den fyrir utan útsölur á efnum í gluggatjöld, allt var keypt, vegna þess að það var svo ódýrt.

 

Óbermi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins eru skynugri en það að mæta á svæðið með þeim orðum að nú sé hátíð og nóg af eignum sem hægt er að ræna, og nóg af fórnarlömbum sem hægt er að rúa inn að skinni.  

Fyrsta skrefið hjá þeim er að tala fjálglega um endurreisn í samráði við heimamenn, en lykilatriðið sé að viðhalda trausti fjármálamarkaðarins, og viðhalda trausti á gjaldmiðlinum.  Og til að tryggja það traust er boðið upp á ódýr skammtímalán og settur samann efnahagspakki með ákveðnum markmiðum.   Og næsta skrefið er að tryggja sér innlenda hjálparmenn.

Ballið byrjar fyrst þegar fórnarlömb sjóðsins hafa bitið á  agnið, hafa fest sig á önglinum.  

 

Nái þau ekki að uppfylla skilyrði efnahagspakkans, og eða geta ekki endurgreitt skammtímalán sjóðsins, þá er dæminu stillt upp á einfaldan hátt, þið gerið það sem þið hafið efni á og seljið eignir fyrir skuldum.

Einkavinavæðing almannaeigna og almannaþjónustu fylgir í kjölfarið.  

Og auðlindarán.

Og allar varnir gegn ásælni erlends auðvalds eru brotnar á bak aftur.

 

Eftir stendur efnahagslíf sem er að stærstu hluta í eigu erlendra aðila, heimamenn eru ódýrir vinnumenn, fyrir utan þá sem seldu sálu sína ræningjunum og aðstoðuðu þá við þjófnaðinn og fengu feita bita í staðinn.

Það er jú þannig að það er einfaldara að láta innlenda málaliða vinna fyrir sig skítverkin og um leið ódýrara því sá sem selur sálu sína, gerir yfirleitt ekki miklar kröfur.

 

Á þessa þróun, á þessa hættu er Björk Guðmundsdóttir að benda.

 

Það er augljóst að AGS hefur sterk ítök í þeim hópi manna sem selur sál sína á torgum.  Margir þeirra voru reyndar án húsbænda því fyrrum húsbændur þeirra voru blankir, jafnvel gjaldþrota.  Það skýrir hávaðann í gjamminu, rakki sem leitar húsbónda ber víða niður til að snapa sér mola.

Hvort sem það er að selja landsmenn í skuldaþrældóm breta, koma landinu í Evrópusambandið með lygum og blekkingum, koma gamla auðránskerfinu á koppana á ný með aðstoð banka og ríkisstjórnar Félagshyggjunnar eða sjá ekkert athugavert að erlendir ævintýramenn eignist almannafyrirtæki eins og HS Orku, alltaf koma rakkarnir gjammandi og reyna að kveða niður alla andstöðu almennings.

 

Og þeim hefði tekist það ef Björk Guðmundsdóttir hefði ekki komið þjóð sinni til varnar.

Það er greinilegt að landvættirnir standa með þjóð sinni.

Núna verður henni margt að gæfu.

Kveðja að austan.

 

 

Björk: Magma vinnur með AGS