Heimatilbúið neyðarástand.

 

Það er gott að vita að Landspítalinn skuli viðurkenna, þó undir rós sé, að það voru engar forsendur fyrir atlögu stjórnvalda, undir merkjum sóttvarna, að eðlilegu mannlífi í síðustu viku.

Smitum hefur ekkert fækkað, því það var ekki lokað á smitleiðir veirunnar, en meint aukning bráðveikra vegna omikron afbrigðisins reyndist vera fækkun þegar á reyndi.

Sem átti ekki að koma á óvart, omikron afbrigðið er ekki að veikja fólk nema í algjörum undantekningatilviku, slær í raun ekki meðal flensu við.

 

Eftir stendur mönnunarvandinn, sem er uppsafnað vandamál, á sér forsögu löngu fyrir kóvid, og það er sama hvað margar eða fáar heilafrumur skoppa milli eyrna á fólki, engum getur dottið í hug að sá vandi sé leystur með víðtækum samfélagslegum lokunum.

Þá í örvæntingum sinni reyna menn að réttlæta afglöpin með því benda á þann fjölda starfsmanna sem er í einangrun eða sóttkví, en enn og aftur, aðgerðir sem hafa engin áhrif á núverandi samfélagssmit, geta ekki haft nokkuð með þann fjöld að gera.

Ekki nema menn trúi því að það þurfi að banna samkomur eða brennivínsstaði til að tryggt sé að starfsfólk Landspítalans sé ekki alltaf úti á lífinu á tímum heimsfaraldurs.

Rökleysan í þessu er algjör og ótrúlegt sjá fullorðið fólk reyna réttlæta þessi mistök, eða gönuhlaup, í stað þess að viðurkenna að menn fóru framúr sjálfum sér og tóku ranga ákvörðun, sem þarf að leiðrétta hið snarasta á meðan einhver trúverðugleiki er til staðar hjá almenningi út í sóttvarnir heilbrigðisyfirvalda.

 

Síðan megum við ekki gleyma því að vandinn er heimatilbúinn, forsenda hins mikla fjölda sem er í einangrun eða sóttkví er hátækni sem var ekki til staðar fyrir nokkrum árum síðan.

Fyrir PCR prófin þurfti veikindi til að greina veikt fólk, ef starfsfólk fékk hita eða fann fyrir slappleika, þá var það heima hjá sér þegar illvíg flensa gekk.

Við þurfum kannski að endurupplifa þann tíma aftur svo við gleymum því ekki að það var líf fyrir hátækni, og þá gekk alveg ágætlega að manna spítalann.

Við eigum nefnilega að vara herrar tækninnar, ekki fangar hennar eða þrælar.

 

Við eigum því að hætta þessari vitleysu og viðurkenna að bólusetningarnar virka, og að omkron afbrigðið kórónuveirunnar er eins og hver önnur pest og ekki nokkur ástæða til að setja þjóðfélagið á hliðina út af henni.

Það munu koma afbrigði sem við virkilega þurfum að verjast, þá veitir okkur ekki af öllum okkar styrk og kröftum.

Það er því hreint út sagt fáránlegt að búa til krísu, þegar hún er ekki, sjúga þannig þrótt bæði úr heilbrigðiskerfinu sem og atvinnulífinu, í stað þess að safna kröftum og undirbúa okkur fyrir næsta faraldur sem bólusetningar virka lítt á.

Að ekki sé minnst á að trúverðugleiki sóttvarna líður fyrir þessa vitleysu, hann er auðlind sem er auðveldara að glata en að endurvinna.

 

Það skal ekki dregið í efa að of mikið álag hefur verið á undirmönnuðu starfsfólki Landsspítalans í alltof langan tíma, og þar er spítalinn að komast á þolmörk, eða jafnvel kominn fram úr þeim.

Til að bæta úr þarf bæði aukið fjármagn sem og þá fersk hugsun að hlusta á starfsfólkið í stað Exelsins, en fjármagnið kemur úr þróttmiklu samfélagi, þróttmiklu atvinnulífi.

 

Þess vegna getur lausnin ekki verið fólgin í sýndarmennsku samfélagslokana sem eru til þess eins hugsaðar að dreifa athyglinni frá hinum raunverulega vanda, mönnun og aðbúnaði starfsfólks á spítalanum.

Vandinn verður aðeins leystur innan spítalans, að menn skilji eðli hans og leysi hann á þeim forsendum sem í raun breyta hlutum til betri vegar. 

Í dag er bara eins og menn treysti sér ekki til þess, og leiti því flóttaleiða.

 

Flóttaleiðir virka samt aldrei til lengdar.

Í stað þess að væla eða heimta aðgerðir sem slökkva á mannlífi, eiga menn að segja hvað þarf að gera, ná samstöðu um aðgerðir, og krefja svo stjórnvöld um þær aðgerðir.

 

Það er farsælast.

Krefst aðeins að menn séu starfi sínu vaxnir.

 

Ekkert annað.

Kveðja að austan.

Að sumu leyti betri en að öðru þyngri

Þórólfur segir fleiri bera ábyrgðina.

 

Og er þá líklegast vísa í þá sýndarmennsku sem núverandi sóttvarnir eru.

Eins og það komi málinu eitthvað við, hve margir beri ábyrgð á rangri ákvörðun.

 

Þórólfur segir líka að hann ætli sér að ulla framan í þjóðina allavega til 2. febrúar, miðað við þróunina á Landsspítalanum þá þarf hann líklegast að ráða leikara til að leika alvarlega veikt fólk svo hægt sé að segja að einhver sé veikur.

Bót í máli að margir leikarar eru atvinnulausir þessa dagana, þökk sé rangri nálgun Þórólfs, og samábyrgðarfólks hans á sóttvörnum.

 

Spurningin stendur samt eftir.

Hvenær ætlar gott fólk að grípa inní??

Kveðja að austan.

Vísar gagnrýni til föðurhúsanna

Upplýsingafundur almannavarna.

 

Þórólfur og Víðir mæta á fund klukkan 11 og munu segja margt og mikið.

En mjög ólíklegt er að þeir segi það eina sem þeir eiga að segja, að þeim hafi orðið á mistök og þeir biðjist afsökunar á þeim.

Núverandi sóttvarnir þjóni engum tilgangi og hið meinta neyðarástand almannavarna er mannanna verk.

Þeirra verk.

 

Í stað þess munu þeir halda áfram að dýpka gjána milli sín og raunveruleikans.

Gæti þeir ekki að sér þá enda þeir líkt og steinrunnin nátttröll.

Kveðja að austan.

Þórólfur, Víðir og Selma á upplýsingafundi