Frétt um hvað??

 

Það er út af fyrir sig tíðindi að ríkisstjórnin sé búin að fatta á ný Keynismann sem dreif áfram lengsta hagsældarskeið vestrænar sögu, en innihaldið í þessari frétt er froða.

 

Sigurður Ingi, sem laug flokk sinn inn á þing með yfirlýstri andstöðu við markaðsvæðingu orkuauðlina okkar kennda við Orkupakka 3, andstöðu við þau áform skynlausra skepna að flytja inn sýkla og veirur sem eru ónæm fyrir sýklalyfjum og kennt er við innflutning á ófrosnu kjöti og ekki hvað síst, andstöðu við þá arðránsstefnu peningamanna að gera samgöngumannvirki þjóðarinnar að féþúfu kennt við veggjöld.

Hann ætlar að rífa upp atvinnustigið með því að ráðast í bráðnauðsynlegar framkvæmdir í vegakerfinu og öðru sem kennt er við samgöngur.

Sem út af fyrir sig er gott mál, reyndar alveg mjög gott mál, jafnvel bara frábært.

Ef það væri ekki Hængur á.

 

Öll stórverkefni eru útboðskyld á Evrópska efnahagssvæðinu, og samkvæmt frjálshyggjulögmálum þess svæðis, þá er skylt að taka lægsta tilboði.

Sem í raunveruleikanum þýðir að sá verktaki sem fær verkið, lætur undirverktaka sem gera út á láglaunavinnuafl hins frjálsa flæðis, vinna flesta verkþættina.

Og íslenskt verkafólk vinnur ekki vinnuna sína á skítakaupi með sígarettu í kjaftinum talandi rúmensku eða búlgörsku

Stórframkvæmdir í dag eru ekki atvinnuskapandi fyrir innlent vinnuafl, þökk sé frjálshyggjunni sem við kennum við hið frjálsa flæði.  Og reyndar fækkar óðum störfum sem íslensku vinnuafli stendur til boða, atvinnurekendur leita í erlent vinnuafl sem þeir geta farið illa með. 

Allt í anda Friedmans og Hayek.

 

Hinn hængurinn er sá að Sigurður Ingi, þessi þarna sem laug sig inná þing, ætlar að nýta heimskreppuna sem fylgir farsóttinni, til þess að koma að blautlegum draumi frjálshyggjunnar um ofurskattlagningu á almenna borgara þessa lands.

Veggjöld ofaná hæstu eldsneytisskatta í heimi, leggjast þyngst á almennt launafólk, þar sem einna helst barnafjölskyldur (minnst aflögu fyrir aukna skattbyrði) og tekjulægri hópar geta ekki nýtt sér hin nýju samgöngumannvirki sökum ofurskattlagningar.

Veggjöld eins og öll tollhlið aðalsmanna í gamla daga, draga úr samskiptum fólks, ferðalögum og viðskiptum, þau kreppa að hagkerfinu, draga úr umsvifum, halda fólki í átthagafjötrum.

Það er eins og að menn hafi gleymt því að það var ekki bara gufuvélin og verslunin við fjarlæg lönd sem lagði drög að velmegun nútímans, viðskipti innan nærsamfélagsins sem og við aðra landshluta (í Evrópu, hér voru ekki tollhlið því hér voru ekki vegir eða viðskipti innanlands) margfölduðust við það eitt að hið miðstýra ríkisvald braut niður tollhlið svo vörur og þjónusta gátu flætt óhindrað innan landamæra hvers ríkis. 

Ofurskattlagning er alltaf til ills, en hún er sérstaklega slæm þegar hún heftir flæði fólks og framleiðslu, slíkt dregur alltaf úr þrótti efnahagslífsins, minnkar hagvöxt frá því sem hann hefði annars getað orðið.

 

Ef ætlunin er að draga úr atvinnuleysi, með því að framkvæma eftir reglum evrópska efnahagssvæðisins, eða undir formerkjum skattpíningar, þá er það eitthvað sem gengur ekki upp í raunveruleikanum.

Þetta er sýnd eða froða fólks sem annaðhvort veit ekki betur, eða það veit betur og er alveg sama.

Alveg sama um skattpíninguna og því er alveg sama um frjálshyggjuna sem knýr áfram hið frjálsa flæði hins evrópska efnahagssvæðis.

Því er alveg sama því hagsmunir almennings er bara ekki forgangsatriði hjá því.

 

Það þjónar elítu alþjóðavæðingarinnar.

Það er verkfæri þeirra sem líta á almenning sem bráð og féþúfu.

 

Gott og vel.

En þá eiga menn að segja hlutina hreint út.

Ekki nota atvinnustig eða hag almennings sem yfirskin.

 

Innflutningur á ódýru vinnuafli skaðar samfélagið, rýrir kjör og á krepputímum, keppir við störf þeirra sem fyrir eru.

Skattpíning, hversu nafni hún nefnist, lækkar atvinnustig.

Fyrir utan að vera áþján.

 

Einföld sannindi sem maður hefði haldið að borgarlegt blað eins og Mogginn fattaði, og léti koma fram í fréttum þar um.

Meir að segja Tvitter sá sóma sinn að leiðrétta Trump.

 

En óvitarnir fá að segja allt.

Hvað veldur??

Kveðja að austan.

 

„Spýta veru­lega í“