Fólkið sem studdi ekki þjóð sína.

 

Gegn ICEsave fjárkúgun breta, og barðist í raun til síðasta manns að þeim svikasamningum yrði þvingað uppá þjóðina, það mætti á Austuvöll í dag.

Fólkið, sem studdi 22 virkjanir til að hægt yrði að sjá 3 risaálverum , auk nokkurra smærri stóriðjuvera, fyrir raforku, en þær fjárfestingar voru taldar nauðsynlegar svo þjóðarbúið gæti staðið í skilum við breta vegna ICEsave samningana, það mætti niður á Austurvöll í dag, og mótmælti.

Fólkið, sem vildi loka sjúkrahúsum á landsbyggðinni, fjársvelta Landsspítalann, afskrifa skuldir eignarhaldsfélaga og auðmanna, en hundelta hinn almenna borgara ef hann gat ekki staðið í skilum með sínar stökkbreyttu skuldir, sem studdi ríkisstjórn sem lagði út hundruð milljarða úr almannasjóðum svo hægt væri að endurreisa hið fallna fjármálakerfi sem næst því sem það var fyrir Hrun,  sem ..... .

 

Það mætti á Austurvöll í dag til að mótmæla.

Mótmæla þeim gjörningi að utanríkisráðherra sendi bréf þar um að hann væri ekki lengur að ræða við ESB um aðild að sambandinu, og það sem meira er, að hann teldi að Ísland væri ekki umsóknarríki á meðan núverandi ríkisstjórn færi með völd.

Það mætti til að mótmæla ENGU.

 

Slíkt er einstakur viðburður í Íslandssögunni, og þó víðar væri leitað.

Jafnvel þó leitað væri í hirslum meistara fáránleikafarsans, ítalans Derio Fo.

Gæti samt átt sér samsvörun í súrrealík Jóns Gnarr, en þó einhverju sem er ennþá ósamið.

 

Látum það vera hvað fær þetta fólk loksins til að mótmæla. Og hvað það var sem það mótmælti ekki, heldur studdi í  gegnum þykkt og þunnt.

Látum það vera þó það sæti heima þegar þess eigin ríkisstjórn, sú sem fékk Alþingi til að samþykkja aðildarumsóknina að Evrópusambandinu, samþykkti að slá þeim viðræðum á frest, án þess að fá til þess formlegt samþykki Alþingis.

Látum það vera að ekkert hefur verið rætt við ESB um aðild frá því snemma árs 2013, og það mun ekki vera gert fyrr en í fyrsta lagi þegar Sjálfstæðisflokkurinn myndar ríkisstjórn með Samfylkingarbræðingnum.

 

En að þetta bréf, sem er ekki um neitt, annað en þegar þekktar skoðanir utanríkisráðherra, skuli hreyfa við fólki þannig að leggi út í garrann til að mótmæla á Austurvelli, það er sorglegra en tárum taki.

Því það afhjúpar algjöra hjarðhegðun þar sem engin sjálfstæð hugsun stendur í vegi.

Þetta er verra en nokkur dáleiðsla þar sem einhver skrípahegðun fylgir í kjölfar hljóðmerkis.

Því þetta er algjör hlýðni við kalli vogunarsjóðanna, hins sjúkasta forms hins arðrænandi fjármagns hinna ofurríku.

 

Vitandi vits, án nokkurrar afsökunar.

Er blásið til ólgu og upplausnar, á meðan ráðandi öfl í ríkisstjórn og Seðlabankanum, koma skuldum einkaaðila á almenning.

Tilbúin deila í sinni tærustu mynd.

 

Samsek er ríkisstjórn fjármagnsins.

Samsekir eru fjölmiðlamenn sem éta upp, í stað þess að spyrja.

Samsekir eru allir þeir sem þegja um landsöluna, en gjamma um það sem ekkert er.

 

Því það eru ekki bara hinir aumkunarverðu sem mættu niður á Austurvöll sem eiga að skammast sín.

Heldur líka þeir sem láta glepjast af sýndinni eins og um alvöru atburð sé að ræða.  Að leikararnir  séu alvöru fólk sem takist á um einhvern raunverulegan atburð.

Sem og allir þeir sem þegja á meðan launráð eru brugguð, á meðan framtíð barna okkar er seld.

 

Það á að vera meira í okkur spunnið.

Kveðja að austan.

 

 

 

 

 

Um sjö þúsund manns á Austurvelli

Hvað þarf til að Píratar mótmæli??

 

Ekki var það frjálshyggjufjárlögin þar sem öllum tekjum umfram nauðsynlegan kostnað var ráðstafað í vasa fjármagnseiganda, með hinum svokölluðu tilbúnu skuldum ríkissjóðs vegna fjármálahrunsins. 

Aðrar þjóðir sem ráða yfir sjálfstæðum gjaldmiðli, fjármögnuðu sig í gegnum seðlabanka þjóðar sinnar, og greiddu af þeirri fjármögnun 0,eitthvað prósent vexti.

Það eina sem heyrðist úr herbúðum Pírata var krafan um frekari hagkvæmni sem er einhver reykvíska um frekari niðurskurð á landsbyggðinni.

 

Ekki mótmæltu Píratar því birtingarmynd auðræðisins sem fólst í yfirlýsingu Seðlabanka íslands að ef kjarasamningur færu eitthvað mikið yfir 2 % launahækkanir, að þá myndi Seðlabankinn sjá til þess að stýrivextir bankans æti upp allar þær launahækkanir.

Frelsi til sjálfstæðra kjarasamninga hefur hingað til verið talinn einn af hornsteinum vestrænna lýðræðisríkja, en sá hornsteinn var fjarlægður af Seðlabanka Íslands.

Og hefði átt að kalla fram ákaf mótmæli frá þeim í stjórnarandstöðunni sem er ekki í vasa auðsins.

Og jafnvel þeim sem eru kostaðir af auðnum, svona til að sýnast.

En Píratar mjálmuðu ekki einu sinni.

 

Fyrir örfáu dögum  síðan upplýsti Seðlabankinn síðan almenning um hvernig bankinn hygðist núna gera aðra tilraun til að koma skuldum einkaaðila yfir á almenning, það er ríkisvæða froðukrónur vogunarsjóðanna.

Ljóst er að Seðlabankinn hefði ekki upplýst þessa landsölu, nema fyrir lagi samþykki fjármálaráðherra, og ljóst væri að Sigmundur Davíð gæti ekki staðið gegn því, hafi hann þó nokkurn tímann hugsað sér að gera slíkt.

 

Aðeins ein manneskja hefur haft döngun í sér að upplýsa almenning um alvarleik þessa gjörnings, og hvaða afleiðingar hún hefði fyrir almenning og framtíðar þjóðarinnar.

Þessi manneskja er ekki Pírati.

Píratar hafa ekki sagt bofs um þennan gjörning.

Heldur eru þeir fremstir í flokki í þeim skrípaleik sem nú á sér stað, og kennt er við bréfið til einhvers Letta, sem átti að skila því til framkvæmdarstjórnar ESB, að íslensk stjórnvöld væru ekki í viðræðum við framkvæmdarstjórnina um aðild að sambandinu.

Eins og framkvæmdarstjórn ESB hefi tekið eftir því að íslensk stjórnvöld hafi ekki rætt við sambandið frá því snemma árs 2013, og myndu ekki gera það fyrr en í fyrsta lagi ný ríkisstjórn hæfi þær viðræður.

 

Ef Píratar væru andófsflokkur hefði þeir gagnrýnt þennan skrípaleik auðflokkanna, en þátttaka þeirra í fararbroddi vitleysunnar afhjúpar stöðu þeirra í íslenskri pólitík.

Stöðu sem er djúpt í vasa auðsins.

Þjóna aurnum á kostnað þjóðar.

 

Skrípaleikurinn sem Píratar kalla atlögu að þingræðinu, staðfestir líka hver mikil gæfa var yfir íslensku þjóðinni vorið 2009, þegar Sjálfstæðisflokkurinn hraktist úr ríkisstjórn vegna þess að flokksþing flokksins hafnaði tillögu um inngöngu í ESB.

Fyrir vikið voru almennir stuðningsmenn flokksins í stjórnarandstöðu þegar ICESave samningarnir voru kynntir fyrir þjóðinni.

Og höfðu einurð í sér að ganga gegn þeim samningu, og gerðu þar með útslagið að þeir voru felldir í tvígang í almennri þjóðaratkvæðagreiðslu.

 

Hefðu vinstrimenn, eða hið svokallað Andóf sem Píratar teljast fulltrúar fyrir, verið í stjórnarandstöðu, þá hefði auðurinn haft sitt fram, og þjóðin væri í verri sporum en Grikkir í dag.

Vegna þess að froðan er ekki bara tengd krónum, hún er líka í það efni sem fyllir upp huga tómhyggjunnar, sem einkennir íslenska Andófið í dag.

Froða sem gerir jafnvel kalkúna í búri að skynsemdarskepnum í samanburðinum.

 

Já, gæfan var með okkur þá.

En hún er ekki með þjóðinni í dag.

 

Aurinn sá til þess.

Kveðja að austan.

„Atlaga að þingræðinu“

Það hélar á síðum Moggans.

 

Og einhverjir sneplar frjálshyggjunnar í Evrópu, og hægriöfganna í USA eru einnig gegnumfrosnir, en á öðrum stöðum sjást engin merki um þetta grimmdarfrost sem hinir keyptu eða trúuðu þjónar Mammons þykjast sjá merki um.

Fullvita fólk deilir ekki um staðreyndir, það ræðir þær, reynir að túlka, setja í samhengi, afla sér gagna um þær, og svo framvegis.

En það véfengir ekki staðreyndir, eða reynir að telja fólk í trú um að það sé deilt um þær.

 

Blaðamenn Morgunblaðsins sýndu óvenjulegt hugrekki þegar þeir fjölluðu ítarlega, og á málefnalegan hátt um nýlegt málþing sem haldið var hér á landi um loftlagsvána, og afleiðingar hennar.

Hugrekki vegna þess að pólitískur ritstjóri blaðsins beit það í sig eftir að Bush yngri vinur hans trúði honum fyrir því, þegar ritstjórinn gegndi öðru og veigameiri embætti og fékk að heimsækja Bush á búgarð hans í Texas, að Cheney hefði sagt honum að það væri vinstrakjaftæði að mennirnir hefðu áhrif á loftslag jarðar, og ef það væru einhverjar marktækar breytingar, þá væri um að kenna gasi úr kýrrössum, ekki neinu sem kæmi frá kostunaraðilum hægri manna, vopna og olíuiðnaðinum.

Bush trúði Cheney, og Davíð trúði Bush.

Og hefur síðan ekki legið á þeirri sannfæringu sinni.

 

Loftlagsbreytingarnar hafa hins vegar áhrif á framtíð okkar allra, og það er dauðahvöt að láta peningahagsmuni örfárra, og almenna forheimsku hægri manna hafa þau áhrif að vandanum sé afneitað, eða tilbúnar deilur séu keyptar til að hindra markvissar aðgerðir mannsins gegn vánni sem ógnar lífi hans og tilveru.

Þess vegna hélar á síðum Morgunblaðsins þegar svona fréttaskýring er skrifuð, sem hefur öll einkenni hins tilbúna áróðurs, og hvort sem hún er skrifuð til að þóknast ritstjóranum, eða vegna forheimskunnar einnar samann, skiptir ekki máli.

Hún er jafn sorgleg fyrir það.

 

Ég ætla ekki að taka hana efnislega fyrir, vísa í ágæta frétt hinna hugrökku blaðamanna sem birt var 28. feb. síðastliðinn og heitir Reykurinn mengar enn loftið.

http://www.mbl.is/frettir/taekni/2015/02/28/reykurinn_mengar_enn_loftid/

þar sem meðal annars má lesa þetta;

 

Tób­aksiðnaður­inn mótaði aðferðirn­ar sem af­neit­un­ar­sinn­ar nota um þess­ar mund­ir til þess að skapa ásýnd þess að enn sé deilt um lofts­lags­vís­ind­in. Fólk er mót­tæki­legt fyr­ir því þar sem það vill ekki trúa því að þeirra eig­in lífs­stíll sé or­sök vanda­máls­ins, að mati Eriks Conway, vís­inda­sagn­fræðings.  .......

„Þetta skap­ar ímynd rök­ræðu. Ég segi ímynd rök­ræðu því það eru í raun eng­ar deil­ur inn­an vís­inda­sam­fé­lags­ins. Því á rök­ræðan sér stað í op­in­berri umræðu, ekki í vís­inda­tíma­rit­um. Þess vegna er þetta ekki vís­inda­leg rök­ræða leng­ur. Þetta er op­in­ber umræða og póli­tísk umræða. Það er til­gang­ur­inn. Ef þú vilt koma í veg fyr­ir lausn­ir þarftu að halda áfram að sann­færa fólk um að vís­ind­in hafi ekki kom­ist að niður­stöðu, að enn séu deil­ur í gangi og því sé ekki ástæða til að bregðast við strax. Til að halda uppi ásýnd rök­ræðu,“ seg­ir Conway.

 

Það er nefnilega ekkert nýtt undir sólinni hjá hægriöfgamönnum, guðfaðir áróðurstækni þeirra, Göbbels, fullmótaði næstum tæknina þegar á fjórða áratug síðustu aldar.

Mig langar hinsvegar að fjalla um tvennt sem stingur almenna rökhugsun.

 

Það fyrra má finna í þessum orðum;

 

Þeir taka ekki af­stöðu, vilja ekki taka þátt í leðjuslag þar sem efa­semda­menn eru sakaðir um að vera ómerki­leg leiguþý fé­gráðugra olíu­fyr­ir­tækja. Þeir falsi rann­sókn­ir sín­ar. Slík rök duga mörg­um, hver vill vera í liði með svo vondu fólki? Mestu ætti þó að skipta hvort niður­stöður „leiguþýj­anna“ séu studd­ar vís­indarök­um.

 

Getur keyptur maður haft rétt fyrir sér, og á ekki að taka mark á því þegar hann vísar í sannanleg vísindaleg gögn??

 

Hið augljósa í þessu samhengi er það að ef það er sannarleg vísindaleg umræða um vafa þá þarf hagsmunaaðili ekki að kaupa hina tilbúna deilu, eða kosta umræðu rangtúlkunar og útúrsnúninga.

Saklaus maður þarf ekki að kaupa dýran lögfræðing sem byggir málsvörnina á að varpa rýrð á rannsóknaraðila, eða skapa efa um það sem alltaf er hægt að efast um, svo ég vitni í fræga málsvörn O.J. Simpsonar.

Sem þýðir að þegar vísindaleg rök s liggja til grundvallar, þá er það samhengið eða túlkun þeirra sem þjónar gildi áróðursins, eða hinnar fyrirfram tilbúnu niðurstöðu.

Þó staðreyndum sé hafnað, og þó það sé logið og rangtúlkað, þá þýðir það ekki samt ekki að viðkomandi geti ekki sagt satt og rétt frá, þegar hann þarf ekki að ljúga.

 

Svo ég vitni í guðfaðirinn sjálfan, þá hafði hann vit á því að fá fulltrúa Rauða krossins til að kanna vegsummerki fjöldarmorða Sovétmanna á pólskum liðsforingjum í Katynskógi, og fá þá til að staðfesta að Þjóðverjar voru saklausir af þeim óhæfuverkum. En sú staðreynd, var ekki staðfesting þess að þeir væru saklausir af öðrum óhæfuverkum sínum.  En þessa staðreynd hafa aðrir afneitunarsinnar, þeir sem afneita helförinni, notað grimmt til að sanna að Auswitch og aðrar útrýmingarbúðir hafi verið nett sögufölsun bandamanna.

Það er nefnilega þannig að þegar ósvífinn hagsmunaaðili kaupir lygar, þá gjalda þeir sem efast, og færa fyrir því rök.  Það var ekki þannig að allir Þjóðverjar sem ferðuðust  um Bretland, og tóku myndir af hernaðarmannvirkjum væru njósnarar, bara allflestir, og bresk stjórnvöld gátu því ekki látið þá njóta vafans.  Hinir saklausu voru líka teknir.

Hinsvegar þekkjast alvöru fræðimenn strax, líkt og alvöru blaðamaður sem efast, þekkist frá þeim sem skrifar áróðursgrein.  Þeir þekkjast á því að þeir skrifa ekki staðleysur, rangtúlka ekki þekktar staðreyndir, hundsa ekki rök á móti, yrkja ekki óð til forheimskunnar.

Þeir skrifa ekki grein eins og þessa sem Mogginn birti í Sunnudagsblaði sínu.

 

Seinna atriðið sem ég vil benda á er hið mikla mál um efann.

Sem er alltaf til staðar, sem er alltaf hægt að rökstyðja.

 

Séu vís­inda­menn trú­ir sinni köll­un, heiðarlegri sann­leiks­leit, eins og þeir eru vafa­laust lang­flest­ir, eru þeir var­færn­ir. Og þá er komið að því sem marg­ir efa­semd­ar­menn úr röðum lofts­lags­fræðinga, óþægu þrjú pró­sent­in, segja. Þeir segja að við ráðum ekki enn yfir þekk­ingu sem hægt sé að nota til að full­yrða með vissu eitt­hvað um hlýn­un og or­sak­ir henn­ar. Menn byggi á get­gát­um. Einn þátt­ur valdi mik­illi óvissu, vatns­gufa sem er áhrifa­mesta gróður­húsaloft­teg­und­in.

 

Raunveruleikinn á samt svar við efanum, það gerist sem gerist.

Stundum reynist efinn réttmætur, stundum ekki.

Efinn til dæmis varðandi skaðsemi tóbaksreykinga dó út þegar flestir þeir sem trúðu hinum keyptu efasemdarmönnum, féllu frá úr krabbameini.  Þar með svaraði það ekki kostnaði að halda úti hinum tilbúnu efasemdum.

 

En efi er aldrei réttlæting þess að grípa ekki til aðgerða, þegar um alvarlegar afleiðingar er að ræða, afleiðingar sem eru jafnvel óafturkræfar.

Hagsmunaaðilar í kjarnorkuiðnaði gerðu út efa um að framleiðsluaðferðir þeirra væru svo öruggar, að óþarfi væri að íþyngja iðnaðinum með það sem þeir kölluðu óþarfa kostnaði svo sem mengunarvörnum, tvöföldum öryggisbúnaði, styrkleika mannvirkja og svo framvegis.

Bandaríkjamenn sáu að sér eftir að morðið á Karen Silkwood komst í hámæli, heimsbyggðin stóð á öndinni eftir slysið í Chernobyl, og Japan slapp fyrir horn eftir jarðskjálftann mikla fyrir nokkrum árum.

Sumt er nefnilega það alvarlegt að það má ekki gerast, og það er aldrei of miklu kostað til að hindra að svo verði.

 

Loftslagsváin er dæmi um slíkt.

Það hafa þegar komið alvarlegar vísbendingar fram um að maðurinn sé að kynda upp jörðina, þó vissulega séu fleiri sökudólgar en kolefnisiðnaðurinn, og það er öruggt að það muni hafa mjög alvarlegar afleiðingar fyrir framtíð mannsins.

Og við höfum ekki efni á að hundsa þessar hættur.

Eins og réttilega er bent á í áróðrinum, þá er ekki allt vitað, eiginlega er það fátt sem við vitum um veðrakerfin og samspil þeirra. 

 

Hverjar eru afleiðingarnar af eyðingu regnskóganna??

Mun stóraukið rennsli á ferskvatni í Norður höf, stöðva Golfstrauminn eða hnika honum til, og hvaða afleiðingar mun það hafa í för með sér?

Er Grænlandsjökull að fljóta upp og renna eins og leggur sig á haf út?

Verður sprenging á metangasi í andrúmslofti jarðar þegar freðmýrar Síberíu byrja að bráðna??

 

Við vitum það ekki en við vitum að þetta er ekki gott.

Ekkert frekar en ef stórveldin ákveða að sprengja allar kjarnorkusprengjur sínar í einu.

 

Því afneitunarsinnar sem keyra á efann, þeir sleppa því vísvitandi (og þar með er það blekking áróðursins) að minnast á hina hliðina á efanum.

Hvað ef líkönin hafa ekki rétt fyrir sér í hina áttina.

Að hækkun hitastigs jarðar hafi í för með stigmögnun sem umbreytir veðrakerfum heims í verðavíti, líkt og forsagan kann svo mörg dæmi um.

Og í þessum veðravítum liggja engin tækifæri, aðeins hörmungar.

Hörmungar sem benda enda á núverandi siðmenningu, en gætu vissulega verið upphaf aldar kakkalakkans, eða rottunnar.

 

Efinn er nefnilega oft þannig, að við höfum ekki efni á honum.

Og það felst í því að vera vitiborinn maður, að gera sér grein fyrir því.

Og bregðast við í tíma.

En ekki svo seint að annað tækifæri er ekki í boði.

 

Í sumu er nefnilega ekkert val.

Ekki ef þú átt líf sem þarf að vernda.

Kveðja að austan.

 

 

 

Grimmdarfrost í deilu um hlýnun